'Taar was het gouden
de feeënkoningin?
'F ii ede ral
taed
limine
^oridst
d
fe
R OBBIE DE
BEER EN:
de springende mannetjes
van goedkoop materiaal
Kleding
komt
volgende
week aan
de beurt
Onze pagina
voor de jeugd
Handen
Verven
]L
I'
I
Dolgelukkig
Laatste fee
rm
12 llillilAHl 1965 8
T dagenlang was 't feeënrijk
:eflu
111 rep en roer, er werd druk
'Isterd en de anders altijd zo
igj ^ekte feeën liepen nu met
zorgelijke gezichtjes
Wat
Was er gebeurd
A
II
E beloning, zoekt allen.
«jV rl®kkage?»
A*1® ik» maar, ook jij bent onschul-
y'/v.-s
Deze kop is in felle kleueren
geschilderd.
R OBBIE NADERT de boze speelstukken. „Nou,
waarom willen jullie nou niet in jullie dozen
gaan? vraagt hij. „We hebben er genoeg
van! Het is niet eerlijk!" zegt een halmapion. „We
hebben eens op die schaakstukken gelet en die mo
gen hun vijanden vangen en van het bord zetten.
Waarom kunnen wij dat niet doen? Als wij met een
spel ophouden zijn onze vijanden net zo sterk als
toen we begonnen, ook al hebben we gewonnen!
„Wacht eens even", mompelt Robbie. „Dat had ik
niet verwacht!. Daar moet ik eens rustig over na
denken".
MAAR VOOR ROBBIE na kan gaan denken,
wordt hij aan alle kanten omgeven door rond-
wervelende fiches die allemaal hun hart willen
uitstorten. „Ik heb die Halma-pion eens aange
hoord", zegt een fiche „Wij hebben er ook genoeg
van. Waarom mogen de fiches van het vlooienspel
door de hele kamer heen en weer springen en wij
niet?" „Dat zeggen jullie nou wel" roept een fiche
van het vlooienspel. „Maar jullie weten niet hoe
goed jullie af zijn! Waarom kunnen wij geen bord
hebben om op te spelen in plaats van maar rond te
moeten huppelen en kwijt te raken onder de sofa!"
Zot
ROBBIE IS HELEMAAL overdonderd door al die
klachten van de fiches en als hij zich om
draait ziet hij een schaakstuk naar hem fron
sen. „Maar jullie hoeven je zeker nergens zorgen
over te maken?" vraagt hij. „O nee?" zegt het
schaakstuk. „Wij hebben ook onze grieven! We
willen ook kunnen rondspringen en lol hebben,
waarom mogen de halmapionnen over elkaar heen
springen over het hele bord en moeten wij de helft
van de tijd maar langs mekaar schuifelen?"
DIT WORDT BELACHELIJK" mompelt Robbie,
Hij schreeuwt eens flink tegen de kibbelende
speelstukken en tot zijn verrassing verzame
len een aantal pionnen en fiches zich rondom hem.
„Wie is hiermee begonnen?" roept hij. „Volgens
mij zijn jullie allemaal van lotje getikt! Waarom
zijn jullie allemaal zo jaloers op elkaar? Schaak
stukken kunnen nou eenmaal geen halmapionnen
zijn en als halmapionnen door de hele kamer
springen zijn het geen halmapionnen meer!
Maar een halmapion springt boos tegen hem op.
„Waarom help je ons niet inplaats van ons de les
te lezen?" piept hij. „Weg wezen!"
"Tv E MOPPERENDE spelstukken en fiches sprin-
K-> gen weg en Robbie tippelt terug naar de di
recteur van de fabriek. „Het begint er naar uit
te zien dat ik nooit een halmaspel voor Loesje te
pakken zal krijgen", denkt hij. „En heb je iets voor
de halmapionnen, de schaakstukken, of de fiches
ï>Uuuen doen?" vraaët de man- „Nee, niks" zegt
Robbie. „Ze zijn allemaal jaloers op elkaar en ze
willen allemaal doen wat de andere doen. Als u
nou eens een reusachtig groot bord had, waar ze
allemaal op konden, dan konden ze eens proberen
hoe dat wel zou gaan".
Toverstokje
•V ir>
't Qo
verU,^n toverstokje van de koningin
A awenen en nergens meer te vin-
fe
oge ®en^oningin liep met roodomran-
ij, Van 't huilen haar vertrekken
';V ,„.eer. voortdurend stamelend:
't toch zijn, waar zou 't toch
i^'Uku- ^ad haar ooit verdrietig of
gezien en alle feeën hadden
i\ tow met haar. Want als een fee
I sriijg ?rstokje verliest, is ze ook haar
p? W kwijt en dat is net zo erg
'5 jhouter zonder baard of een
kVstot- r kapitein. Bovendien was 't
!Jr) f. lf van de koningin van zuiver
t Ali„ ®en kostbaar bezit.
fergste vond de koningin, dat er
i j-t wa, „hun midden leefde, die een
5®ea Feeën immers zijn altijd eer-
(o '"as ?5ede wezentjes en nog nooit eer-
Sgetipi. voorgekomen, dat een fee iets
10l»en had.
6 lp
*°ningjn piekerde en piekerde over
A Up4 r om de schuldige te vinden.
1 een groot vel papier op de paleis-
Aanbrengen waarop stond:
DEGENE die mijn
JitoSST°KJE VINDT, KRIJGT EEN
feeën die 't lazen, deden al hun
';a, jJ11 't kostbare kleinood op te spo-
ar hoe ze ook zochten, 't was ver-
moeite, 't Leek wel, of 't stokje
krl Was. net zoals een ijsje, maar
Ap ri h natuurlijk niet. Diezelfde dag
9 aiu koningin haar volk bijeen en toen
V;7maal in de grote troonzaal had-
w'hgenomen, zei ze: „Jullie we-
- kiE. t er gebeurd is met mijn tover-
i?t de enige manier waarop d)t
AcW W gebeurd is door diefstal. Iemand
"ijl rii.Wlïie moet de schuldige zijn en ik
i^ierv.htzoeken, wie de dief is".
'?hd verblikte of verbloosde ook
v? ko^n moment en allen keken ze
AW5nihgin recht in de ogen. Onder-
en streng keek ze hen één voor
s aan- maar geen enkele fee maak
Aak rtSchuldiee indruk. „Ik geloof niet,
>l<j£e koningin tenslotte, „dat hier de
S „'Se aanwezig is. Wie is hier niet?
An °te ijst met de namen van alle
,t<w, werd voor haar neergelegd
?e alle namen had afgeroepen,
^ijn. Vler feeën niet in de troonzaal
hen onmiddellijk hierheen bren-
a,r dp6,®1 Poosje kwam de eerste fee
ipaat kpningin toe.
!o,?0lhsu ben Pi thuisgebleven, ben
AW ®chuldig aan de diefstal van mijn
p'->h .toverstokje?" vroeg ze streng,
ia eenp?' Majesteit, zeker niet, ik ben
ju Ike fee en ik wil dat blijven ook.
i?hik was pas ziek geweest en mocht
jjBoJi hog niet naar buiten".
C ben'tgeloof niet dat jij de schul-
Bpt Ga dan maar weer vlug naar
a*veti ®rschap gewenst, hoor".
Iv ater kwam de tweede fee bin-
V ko
^o^hgin bekeek haar lang en streng
'•è'Sjhda?1?, was 3Ü niet hier?"
jj, 'k een lekkage in mijn huisje
a i ?aan losteit, jk verzoek u mij te la-
''0^lem'-i^nders vrees ik. dat mijn huis-
al onder 't water bedolven zal
ia'. °ed
lo°nf®.fee kwam binnen, niet ge-
iOpf® kau maar gedragen door twee
1 -1 Rc-da ers- Een zieke, die kan het
vAan hebben, dacht de koningin
,1? kpn „Weet jij soms wie 't g®"
V?laa» "ebben?"
A kora' hiet, Majesteit- ik was 't u ze-
!M,altijd vertellen. Een beloning lacht
>iu *ki„ Wel toe en ik zie liever een
®he HK°n.ingin dan een droevige. He:
at ik tj niet kan helpen".
«OpSj 'pfa5htte ze op de laatste fee, die
W'hRio .hoden te komen en de feeën-
Jdp ®ek al ongeduldig, toen 't lang
V J® dun» J
K ast e hevelen van een konm-
?0os 1
er aan de ekster te verdenken, maar
één was zo slim dat wel te doen.
Fliederal had zich in 't bos verstopt
en zat op de loer. De ekster vloog af
en aan en de fee hield hem goed in de
gaten. Toen de nacht was gevallen en 't
bos donker was en stil, vloog de ekster
naar de boom, waarin hij z'n nest ge
bouwd had. Fliederal begluurde hem
met aandacht en opeens gaf zij bijna
een harde gil. 't Was precies zoals zij
gedacht had.
't Gouden toverstokje lag in 't nes»
van de boosdoener, die, niet wetend ,dat
hjj nauwlettend in 't oog werd gehou
den, er mee ging spelen.
Fliederal had nu genoeg gezien en
sloop stilletjes weg in de richting van
't paleis. De poort was gesloten, maar,
dacht zij. ik heb zulk belangrijk nieuws
dat ik zeker de koningin te spreken zal
krijgen. Na veel geklop werd eindelijk
de poort geopend en toen zij vertelde,
dat zij de koningin over de misdaad
wilde spreken werd zij onmiddellijk bij
haar binnengelaten.
„Wat kom jij me vertellen en wie ben
je?" „Ik ben Fliederal, Majesteit, en
Maar voor zij verder kon gaan, viel
de koningin haar boos in de rede.
„Fliederal? Jij bent vandaag zo bru
taal geweest, mijn bevel niet <?p te
volgen. Alleen als jij me kunt zeggen,
waar 't toverstokje zich bevindt, zal ik
vergeten, dat je ongehoorzaam was. An
ders wacht je een zware straf'
..Majesteit, ik weet, waar 't tover
stokje is. Ik heb 't met mijn eigen ogen
gezien. Ik lag de hele dag op de loer
en ontdekte toen, dat de ekster, die zo-
als u weet dol is op alles wat glimt,
en blinkt, de schuldige is. Uw toverstok
je ligt in zijn nest".
„Als 't waar is. Fliederal, wat je me
daar vertelt, krijg jij de beloning en
mag je een wens doen".
Fliederal had inderdaad de waarheid
gesproken en de koningin was dolgeluk
kig dat haar kostbare bezit weer terug
was en bovenal blij, dat geen der feeën
de schuldige bleek te zijn.
Fliederal kreeg haar wens en na lang
peinzen, verzocht zij de koningin haar
houten toverstokje te veranderen in een
zilveren, en zo gebeurde 't. Fliederal
had de beloning eerljjk verdiend en zy
zorgde net als de koningin, dat de ek
ster haar het glinsterende stokje niet
zou kunnen afnemen. Zij legde 't iedere
avond vóór 't slapen gaan. onder haar
kussen.
TIEKE SLIJK.
v;v
- 1
2'ch neer "teleggen?", sprak
1 Zijar tia|fmna.arn -an deze fe--
'°fde
„Fliederal", Majesteit
te~uue mn zo spoedig mogelijk
dan ^ornen", sprak de raadsheer
tin ^aat- °Smaals naar haar toe en
;Ci6, hagfj 'ers en ook de dieren in t
hip,.,, aBemaal gehoord van 't
V 5 ®n ans- Br werd druk beraad-
koni„ n hadden ze medelijden
\t 'i Wasn'"Sm, d'e hen altijd zo goed
'Hr e®htje
li,
..Ze le- °nder hen lachte In z'n
er *®rtie »,1nden toverstokje nooit
hn fi)h *ls iedereen in slaap is. ga
"r R Wel j spelen, misschien tover
Oy \V-s. 1 Ifttc n- «Ir.
>as
ïiu. kar)
speien, misscnien lover
•nt hu s te voorschlin!" De ek-
'0kje J Was ^e schuldige, had 't
noog jn z.n nest verborgen
i|vr,nacl 1 de eerste maal, dat hij
r of o„f?nomen. want alles van
dah ahster was van zijn gading en
pc ver, *®n.t geen groter genoegen
®tJ»i0°rwp^!?e Cn van allerlei blinken-
hlij s. en l,?' zÜn nest lag vol met
At hü n en was geweldig
?u 20ie*s moois bezat als
haar ^ingin ^verstokje, dat hij, toen
hatj" 1 5n slaap was, stiekum bii
eggenomen. Niemand dacht
FAN eenvoudig materiaal kun je
leuke poppenkastpoppen maken-
Je hebt er closetrollen en closet
papier voor nodig, lijm (glutofix 600)
en verf. Ook lappen stof, maar daar
praten we de volgende week over, als
de kleding van de poppen aan de beurt
komt.
Je begint met het closetpapier van
het karton te wikkelen. Smeer de kar
tonnen rol aan de bovenkant In met
lijn (op de doos van de lijm staat hoe
je deze gebruiken moet). Om de mei
lijm besmeerde bovenkant van de ko
ker, rol je closetpapier tot ie een bol
letje krijgt. Het papier smeer je onder
het wikkelen steeds in met lijm. Maak
de kop niet te groot, anders wordt hij
te zwaar en kun je hem tijdens een op
voering van de poppenkast niet lanj,
rechtop houden. Door de lijm is hei
closetpapier kneedbaar geworden, zodai
je er gemakkelijk een kop van kunt
vormen. Van met lijm doortrokken clo
setpapier maak je oren, neus en wenk
brauwen, die je stevig op de kop drukt
Als je het leuk vindt, geef je de kop
op dezelfde manier een paar bolle wan
gen. Druk met je vingers twee gaten
in de kop,die de ogen vormen. Op elk
oog druk je een bolletje: de pupil. Kneed
een mond in de kop met je vingers
en maak van met lijm ingesmeerd clo
setpapier twee lippen die je op de mono
'lakt.
vindt. Het beste is om de pupil ln het
oog zwart te verven. Als pupil zou Je
ook een knikker kunnen gebruiken, die
je dan in de nog natte kop moet druk
ken. Tenslotte kun je nog van raffia
een pruik maken.
Voor elk van (Ie handen gebruik Je
een kokertje. In de een steek je, bij
het spelen, je pink, in de ander je
duim. Om zo'n kokertje vorm je, net
als je bij de kop gedaan hebt, een
hand.Je besmeert dus de bovenkant
met lijm en wikkelt er daarna, steeds
met lijm werkend, het papier omheen.
Daarna kneed je dit tot een hand met
duim en vingers. Ook de handjes laat
je eerst drogen voordat je met ver
ven begint.
Berg kop en handen op tot de volgen
de week, als we de kleding gaan ma
ken.
TRUDY.
Z V' X4.
Als je tevreden bent over het resul
taat laat je de kop ongeveer een dag
drogen bij de kachel. Daarna ga je
hem verven. Natuurlijk mag je de j
deuren kiezen die je zelf het mooist
Zo komt de pop er uit te zien.
