TOM POES en de vuursalamander
PROBLEEM IN
AERIÏEMBERG
mesise
Alfredo
I
HET VALSE HOOFD
Pelsjagers van
igfT:
v 1 G
Landlust
wint weef
HET VERWENSTE LAND
M
ALS U HEt
vraagt
K
door
Marten
Toonder
AKKERTJE
HET GROENE LUIPAARD
m
li
SPORTNIEUWS
HET NIEUWE DAGBLAD
DINSDAG 16 FEBRUARI 1965
5111
door OLAF J. DE LANDELL
5378 Toen heer Bommel de volgende morgen zijn stu
deerkamer betrad bemerkte hij, dat de vloer was opge
broken en dat de boeken uit zijn brandkast op de grond
waren gegooid.
„Er is ingebroken!" sprak hij verblekend.
„Zeer betreurenswaardig", zei de bediende Joost, die
juist met de ochtendpost binnentrad. „Ik was er al bang
voor na al dat geklop in de nacht, als u mij toestaat".
„Juist! hernam heer Bommel „Dat was een waar
schuwing. Mijn boeken hadden dus toch gelijk, zie je nu
wel? Ik heb mijn geld net op tijd in veiligheid gebracht.
Ja, ja, het zijn waardevolle werken, waar men als heer
heel wat uit kan leren. De dieven hebben er één meege
nomen, maar ik heb er gelukkig nog genoeg over'.
„Inderdaad", gaf de knecht toe. „Hier is een brief
voor u, heer Olivier. En zal ik de politie waarschuwen?"
„Een brief?" herhaalde zijn werkgever. Hij liet zich
in een stoel zakken, scheurde de enveloppe open en las
prevelend:
„Grote meester, Wij.... eh, hm! Hoor je dat, Joost?
Let goed op".
„Tot uw dienst mompelde de bediende, een luister
houding aannemend.
„Grote meester herhaalde de heer Bommel met ver
heffing van stem. „Wij weten, dat u de geheime weten
schappen bestudeert. Voor ons genootschap kan niets ver
stopt blijven. Wij weten dus ook, dat u over verborgen
krachten beschikt en wij willen u helpen om die tot ont
wikkeling te brengen. Wanneer u om twaalf uur van
nacht bij de ingang van het oude kerkhof komt, zult u
verder worden ingewijd. Dit alles moet in het diepste
geheim geschieden; zwijg er dus over! B. Superus,
meester van de Orde van de Verborgen Krachten. P.S.
Geheim!"
„Hoogst interessant prevelde Joost, een geeuw on
derdrukkend. „Zal ik nu de politie waarschuwen, als ik
zo impertinen mag zijn?"
„Niks politie zei heer Ollie met een gelukkige glim
lach. „Mijn verborgen krachten roepen, als je begrijpt
wat ik bedoel. Dit alles is zéér geheim".
Schipbreuk
t/oa/zoor
A/er Gou-
Oeu Mfjsocee.
Ga Sarec-rreH,
?ac /u eeu
Gt aasje oe/u-A
«en
Peaar neoe
KARL MAY
r-J? ...jRfL z°HOHGtD uau Dte Ooer-
~7 ras/oD,e op D/T OGSHBC/K
hhhos-h u/pki oe nouns
Ha.'HP.Ha.' /Ot H£B M£
Mees TefZc/ju D<s
ranras/of
os GGoe
7ekj van...
Eredivisie basketW
9p*i
MtJGfZ u/ar dos
A/00 sPuUJ
t/uu& spuuj,
'K </e
De Wedders
sekj v/e dus ohoaui
pcces oescaaoo.'
Ua.J Ju/Sr op Her Laar-
1 sts ocsa/bl rc< nee /t<
f'oe Tovp/epo/ZMuce tcuu-
JJetJ u/rsp/ze«eHf...uoo/z-
Jaau zat. pap/j/s oeeu,
^kw/zp Mee/z SHu/ZFeur
TPac.ac.a!
toe zus/ G,e-
Smu/zft! tos
z/jkJ oe-
smu/zot!
Lezers schrijven de krant
Koopvaardij
PAUL
VLAANDEREN
S,
Advertenö»
mmmmwm
Copyright P. I. 0. Bo* 6 Copenhagen
'680
MOCO
Hij boog als een knipmes en stotterde van vereerdheid. Ik ging naar binnen
met een warm gevoel van genegenheid jegens hem, omdat hij me bewezen
had, dat ik met de enige was, die graag es gewichtig is
weggebracht! B°°ner' roodbehuilde hebben 'm
boIvenkl°Pte P8r procuratie op de schouder en wandelde kalmpjes naar
Terry vermaakte zich op een bijna onuitstaanbare manier met miin relaas
Hij coquetteerde dusdanig met zijn drie dagen hogere ouderdom, dat ik hem
voor de zoveelste keer in m n leven meende te moeten vertellen, dat een zo
klem verschil m het leven niet van belang was, vooral niet, daar ik indertijd
eerder verwacht werd dan hij. Maar zelfs dat vond hij een bewijs van mijn
kinderlijkheid, zoals hij 't meende te moeten noemen.
Ik moest hem ten slotte absoluut kalmeren.
We namen in het beste humeur afscheid en hij gaf me noe zovepl wiize
lessen en tips mee, dat ik er niets aan had. Tot slot keek hij op zijn horloge en
stelde vast: „Over een kwartier ga ik mijn programma beginnen
n ,zo verliet ik hem, veel nieuwsgieriger naar zijn programma dan naa-
m n eigen, want dat was nou al uitgestippeld.
En toen reed ik dan de dorpsstraat af in noordelijke richting tussen de 1
wandelende mensen door, die hier en daar bleven staan om mijn vertrek te
be-discussiéren. Het avontuur tegemoet. J vertreK te
geloof dat ik veel te hard reed, want binnen tien minuten stond ik in
het zijlaantje, met een pseudo-vette bougie en een draad, die ik in het wildp
weg losgerukt had, want ik kon toch niet veel zien, in het duister. Ik richtt"
een reflector die tamelijk hoog zat, zó, dat ik er eventueel van dichtbij
herkenbaar uitzag. Meer had ik niet voor Terry over, want ik dacht- als
iemand, die de p aan hem heeft, mij op een afstand kwalificeert als Terrv
van der Linden, dan schiet 'ie me neer; dan heb ik er niets meer aan en van
m n detective-verhaal komt geen spat terecht.
Maar zo dacht ik slechts, omdat ik Terry's inzichten niet kende.
Voorlopig gebeurde er niets. Ik peuterde een beetje aan de draad die veel
te diep had vastgezeten, dan dat ik 'm zou kunnen herstellen, en voelde eens
aan de vette bougie, maar ik achtte me niet gerechtigd meer te doen daar ik
anders waarschijnlijk klaar zou zijn als mijn gast kwam, en dan had ik dus
geen reden van stilstaan. s
Zo wachtte ik minstens een half uur. In een boom boven m'n hoofd rit
selde een vogel en verweg klonk het praten van een mannenstem met zo nu
en dan een hoog vrouwengeluid dat antwoordde. Soms suisde de wind een
beetje door de blaren, en dan was het weer stil; het bos sliep in de kale
winternacht. Geen haas hipte over de weg, geen fietser kwam langs, zelfs
de wolken schenen de hemel te negeren, op dit eenzame plaatsje. Ik was
alleen met mijn moedwillig tot zwijgen gebrachte auto, en wachtte, van het
ene been op het andere.
(Wordt vervolgd)
22 e"
TWEE MANNEN resp. ü-
jaar oud, hebben 50 kilometeL;£5
roeid in een lekke roeiboot,
haaien die naar de riemen hapte'yij
hun mede-schipbreukelingen vajg
eilandje ten noorden van Austr»
te helpen. Terwijl een van de 111 f
I roeide schoot de ander met ee-Afi
weer op de haaien. Eindelijk befi'
zij Darwin, waar zij vertelden v
hel waarin de schipbreukeling611 dj
ben geleefd. Na het vergaan ii
32 ton metende logger „Dana
i kwamen zes mannen, een vrotv, te-
een kind op een onbewoond f'1
i recht. Zij hadden wat meel,
aardappelen en een tent kunne" ^je
den. De voorraad voedsel was "a 0p'
dagen op. Daarna leefde men °P p1
ters, mosselen, vis en gevog6^6'
..-..O, mudden, vis en gevug--*: ga
mannen slaagden erin een lek j ute<!
beschadigde roeiboot zover te
dat zij ermee naar het Echo-e}
Advertentlo
liiiillllil
HU
Maai. /7c—
ceeu! -
V-
op </«=-
7/1 I jGeZaKJDHe/D,
Ges Ter
79 De voorste scheen met het terrein bekend te
zijn, want de snelheid, waarmee de roodhuiden de
steile helling afdaalden, was bewonderenswaardig.
Had ik mijn geweer bij me gehad, dan had ik er
gemakkelijk enigen kunnen neerschieten en zodoen
de tevens het kamp alarmeren. Maar ik had alleen
mijn levolvers, die niet ver genoeg droegen, om
wat anders uit te richten, dan mijn positie te verra
den. Dan was de kans al heel klein, dat ik het kamp
vuur ongehinderd zou bereiken. Ik moest dus an
ders te werk gaan. Parranoh, want dat hij de voor
ste Ponka was, daar twijfelde ik niet aan, was
juist op een punt aangekomen, waar hij om een
groot rotsblok heen moest trekken. Slaagde ik erin,
voor hem aan de andere zijde ervan te komen, dan
liep hij mij in de armen, zonder dat de anderen dit
merkten. Ik klom naar boven. Ik was nog geen me
ter omhoog, toen er van de kant van de ingang
schoten klonken. Ik begreep dadelijk de slimheid
van de aanvallers, die een schijnaanval onderna
men, om onze aandacht van het eigenlijke aan
valspunt, waar ik mij nu bevond, af te leiden. Ik
klauterde dus zo vlug ik kon naar boven en greep
het rotsblok, om me op te trekken. Tot mijn grote
schrik kantelde hij en sleepte me mee naar bene
den!
(Van onze sportredactie)
HAARLEM, 16 februari. Een k»'|,ii
nood maakt rare sprongen Ondery jl
Flamingo's dit In de eredivisie baske'BjS
bU de heren tegen Landlust, nu W»8,sl
het slachtoffer van de degradatie-»"1^
van Landlust. Als de Amsterda®se
landskampioen zo doorgaat, vrijdag jii
de ploeg tegen landskampioen Wol^e»
de hal aan de Meeuwenlaan ln A®.s
dam-Noord, dan ligt zelfs nog een
plaats op de ranglijst in het versN'L)
Flamingo's, dat zonder Kroder '"Ja-
boksen) tegen Argus in Den Haag
i kwam, had het moeilijk, Argus "Lr
ASVL' de meest bedreigde ploeg, "Lj-
het vele praten der spelers, tegen scl'P jf
rechter, eigen spëlèrs zowel als tegeO
tegenpartij, is niet bevorderlijk voOr
i prestaties.
Argus verloor. Wilskracht tegen
was een spannend duel van ploegen 0p
tegen elkaar opgewassen waren-
trok aan het langste eind yjf
Bij de dames moet de onverw»6'ts
nederlaag van het Amsterdamse G'?',gf
in Enschede tegen Jugglers vermeld Lj,
den. Het Haarlemse HOC vestigde z'„e
vaster op de derde plaats door de z
op Agon. De standen zijn:
Dames: 1 AMVJ 16—32; 2 Blue
15-28; 3 HOC 16-28; 4 Agon
5 Herly 16—20 6 Landlust 15—14 7 wTgp
Stars 17—14; 8 Giants 16—12; 9 Yj-
17—12; 10 Jugglers 17—4; 11 WGW
12 Midland 162. rf
Heren: 1 Wolvés 16—30; 2 Herly i
3 Flamingo's 15—22; 4 Agon 16—apt
Punch 1314: 6 DFn isi^. 7 T,andJ,?;
WGV
Herly
Punch 13— 146 DEÖ' 15L-Y4 °7 ba0°'7.
1212; 8 US 1512; 9 Wilskracht l&rT
10 Blue Stars 16—8; 11 Argus 13-*'
ASVU 15—0.
featiAcs syupKA-rt h/kfü rachobii
51 Toen Piet Loeris mededeelde,
dat Het Haantjesplein zich in het
modecentrum van Parijs bevond,
klaarde Sientje zichtbaar op. „Dat's
een gelukkig toeval," lispelde ze:
„Dan kan ik me bij een van die jon
gens meteen een jurkje uitzoeken. Wat
denkt u, meneer Loeris, zal ik iets in
blauwgroen nemen?" Haar broodheer
keek haar misprijzend aan. „Dat is
veel te veel in de kleur van je vel,
Sientje. Trouwens, jurkjes zoek je
maar in je vrije tijd uit". „U gunt
me nou nooit eens een pretje, me
neer Loeris," pruilde Sientje: „Ik wil
ook wel eens wat moois hebben".
„Ach, schei toch uit, Sientje!" sprak
de detective vermanend: „Die din
gen zijn immers veel te duur. Wie
zou dat moeten betalen?" „Weet u,
dat ik nog zes maanden salaris van
u krijg?" antwoordde Sientje bits:
„Daar zou ik een héél mooi complet je
voor kunnen uitzoeken!" „Ik denk,
dat we 't wel drooghouden," zei de
speurder: „We kunnen dat stukje
best lopen. Ober! Afrekenen!" „U
heeft nog niets gebruikt, meneer
sprak de kelner, die langzaam kwam
aanlopen: Er valt dus niets af te re-
<Z/SoT£ SMOGH/Zo
kenen". Laat dan maar zitten",
lachte Piet Loeris, de man een hand
gevend. „Ik wou, dat ze allemaal zo
waren, meneer", sprak de ober.
„Dan hoefde ik tenminste niet de
hele dag heen en weer te rennen.
Daar krijgt een mens maar platvoe
ten van." Even later wandelden ze
op hun gemak door het drukke Parijs,
dat zich met al zijn charme en be
koorlijkheid aan hun verrukte ogen
ontrolde. Het aantjesplein bleek zich
in een zeer gedistingeerd stadsdeel
te bevinden. Het werd omzoomd door
allerlei deftige gebouwen, waar dure
namen op geschilderd stonden.
In verband met het artikel
werkgelegenheid van de jonge kooPLpJ'
dij-officieren. Hat in H<» b-rant van
óe
°v.?V
dij-officieren, dat in de krant van
dag 9 februari 1.1 is verschenen,
graag op enige feiten wijzen .Feit.6"- pp
mijns inziens niet helemaal juist zb o!l'
de eerste plaats wordt in uw artikel?ee>
der een koopvaardij-officier al te
de nadruk op een dek-officier 0Ijt e{
stuurman gelegd. Geen moment .A&»
stilgestaan bij het feit. dat er nog aPet«p
koopvaardij-officieren bestaan Te v
de werktuigkundigen. ,..e e*
Persoonlijk ben ik werktuigkunde, jjë
in dienst bij de HoUand-Amerika V!
Zij die niet zozeer op de hoogte
de gang van zaken, zijn dan snel èeL
MP. BUEHEY, IK BEN
VHM DE POLITIE EH
MEEN DflT O 0N3 Mfl-
D EE LONT INLICHTEN
OVER DE DIEFSTHL OP
F0ET FOETESOUE.
UCNEEM
URN DBT JE
WIET WEET DflT
BEHBEEDEEBJ
G1STEEEN GE-
STDimZ'JW?
ZIE IE
EEOrr ALS EEN
NEE.AGENT? IN
EEE GEVAL LAG ÏK
GISTEEfWOND
VEOEffN
BED
WT!
0WDEE.JE
HHKWDlBSn».
VtflANDEEEH?
OCH. WAT
EE®.
ie generaliseren. Juist daarom "TNü6'!
u er op attent maken, dat er wat
1_J1 —1 "y£
'"•"f v.1. ngviogcuilClU
werkgelegenheid die zal blijven
- 1 un V-.1( Ucl^ Ui v
de jonge werktuigkundigen zeer -
wel volop werkgelegenheid bestss1-^1
werkgelegenheid die zal blijven be;
door het verloop in de hogere rang6 J,
behoefte aan jonge werktuigkundig j)f
een vaststaand en blijvend feit. LafP ee'
echter niet door artikelen als 't u jV?
hopeloze situatie worden
BEN EE DE HELE NACHT
...GEBLEVEN. EITH, HET KA-
MEEMEISJE KAN DAT BEVES
TIGEN. Z'J HEEFT ME
GEEEGELD VEE20EBD.
j---x, ui.uakic wuLucii. v wi ViOv
werktuigkundige ligt de promotie
dien ook gunstiger weer mede in vfn P:
met het verloop in de hogere rang6! rjjf
machinisatie in de koopvaardij s
voort en juist daarin passen j°nge_.gisi:
sen zich over het algemeen het 51
aM' R. W. L. HUFF^gA'
Naschrift v.d. redactie: Dat .,d„Lrer
druk werd gelegd op de „dekoffic'yd®
ter koopvaardij Is begrijpelijk, "üiler
juist bij hen de moeiliikheden sZnrOe'l,
In het artikel is duidelijk uitgek* ef
dat er een teveel is aan stuurlied6 rjc-
een tekort aan machinisten Voor w
tuigkundigen is overal plaats.
konden roeien. Daar moesten ei'
56 kilometer lopen voordat ajr
missiepost van de Methodisten Y5-
troffen. Het personeel van deze mj
siepost heeft de andere schipbre
lingen van het eiland gehaald en p
de missiepost overgebracht.
>0
1
1,
Sin.
