Liberale ministers wilden eisen niet matigen
Vorm van
openheid
en wijze
—reclame
Minister-president
vanoch tend door de
koningin ontvangen
LUNS ZEI
HET AL
„Tenslotte heb ik
het recht om na
te denken"
Thuis best!',
„Mobil Oil"
buiten gevaar
Kabinet (I)
Kabinet (II)
Kabinet (III)
Kabinet (IV)
Wat waren de
breekpunten
Koud weekeinde
PAUS VERDEDIGT ZIJN BELEID
IN „ZWARTE" CONCILIE-WEEK
spiegel voor verliefden
van alle leeftijden
Weer vertraging
voor bestuur
IJmondgebied
K
Reclame
Speculaties
SPAARBANK
Amsterdam vertrouwt:
van hex
v 'i' - nieuws
^TERDAC 27 FEBRUARI 1965
SSToT n*1^- ZJSÏEJXZi ÏEEE 3 os,er stra.. I— WH-™. 1«. I* «M. M» -
16 pagina's
56sfe JAARGANG No. 15992
DEN HAAG, 27 febr. Minis
ter-president mr. V. Marijnen
heeft vanmorgen de koningin op
de hoogte gesteld van de crisis,
waarin het kabinet is komen te
verkeren na het dagenlang durend
beraad over het toekomstig radio-
en televisiebestel in ons land. Gis
teravond barstte de bom: een
vermoeide minister-president nam
zijn beslissing, nadat was geble
ken, dat de liberale ministers niet
van zins waren hun eisen te ma
tigen en de nieuwe zendgemach
tigden veel meer vrijheid wilden
geven dan waartoe hun protes
tantse en katholieke collega's be
reid bleken. Daarmee was het lot
van het kabinet-Marijnen, dat
ruim anderhalf jaar aan het be
wind is geweest, bezegeld.
of de drie christelijke Dartjjen zich Na het beraad en de bekendma-
bi; een coalitie van socialisten met KVP
king in de Trèveszaal wordt pre
mier Marijnen ondervraagd door
journalisten. Links minister Bies
heuvel.
JL
- ';/TU V :-
GEWONE
MAANDEN
MAANDEN OPZEGGING
'A-V- 9N.
HET NIEUWE DAGBLAD
ifi
j!****'1 hoofdredacteur- Albert Welling' Adj hoofdredacteur: Paul Kropman. Kantoren Rotterdam: Kortenaerstraat 1, telefoon 135270, postbus 123, giro 590948: Gouda: Lange Tiendeweg 23, telefoon 3600, giro
590947;
per week.
KABÏNET-MARIJNEN STRUIKELT
OVER RADIO- EN T.V.-BESTEL
(Van onze Haagse redactie)
Den HAAG, 27 febr. Ofschoon de
Beiese achtergronden van het on-
?verbrugbare verschil van mening in
7t kabinet verborgen liggen achter de
"'strekte beslotenheid van het beraad,
men niet mis tasten als men de
'feekpunten ongeveer als volgt lokali-
e«rt: er is een wezenlijk verschil van
fbvatting geweest over vorm en in-
'"Ud van „openheid" en men heeft es-
"''ntieel verschillende opvattingen
^''huldigd aangaande de wijze waarop
1" reclame zou worden gebracht en
,e reclame-opbrengst zou worden ver-
"eeld.
De liberale ministers en wellicht
evenzeer de CH-minister Scholten
zijn er, zo mag men veronderstellen,
tot het laatst aan blijven vasthou
den, dat nieuwe gegadigden (in leite
de ene gegadigde, namelijk de
TROS - TVN - Open Bestel-combi-
natie) een andere positie zouden
krijgen dan de bestaande omroepen,
"ien uuiytig, die door de andere rni-
Listèrs als een bevoorrechte zal zijn
gezien. Het was immers allang dui
delijk dat de nieuwe gegadigde in
kwestie in de ether wilde opereren
Zonder gebonden te zijn aan een sa-
tnenwerkingsverband met de 0™ro?-
pen. Men wilde de grootste vrijheid
en een begunstigende behandeling
bij des tart.
Zoals bekend, beoogde minister Bot
"Wel de omroepen als een nieuwe ge
ledigde te brengen onder een over
koepelend orgaan, waarin een
^'erheidsinvloed zou zijn geg -
?®erd. De voorzitter zou door de -Kroon
gorden benoemd maar overigens zo -
ale zendgemachtigden en het cui-
Vele en maatschappelijke leven 1
orgaan gelijkelijk ver tegen woor
^>gd zijn.
Tekenend voor <le TKOS-criz.-comhi-
ÏJjtie was het, dat zij achttien ur
V-zendtijd per week hleek te
ffth, terwijl de omroepen op het ogen
,'Hk elk over gemiddeld zes uren de
''«schikking hebben. Zulks bij een
kiihang van vijf- a zeshonderdduizend
^«zinnen bij de omroepen, terwijl
l«uwe gegadigde slechts kan hoge
li!» minder dan de helft van een boven
den met uiterst gemakkelijke miaüe
S verworven aanhang. Laatstbedoel
de aanhang overstijgt weliswaar ryK-
'ilk de „drempel" voor toelating,
'"gp.veer op een aantal van 1<
das gesteld, maar de moeilijkheden
/fcjïen voor de hand, als de to®
Jannen zendtijd moet worden a g -
%il op de aanhang enerzpds en op
mogelijkheid met een gev
programma van de grond te bomen
**Ulerzijd!».
Men moet aannemen dat de weer-
inen moet aannemen,
?Pannige ministers in het kabinet _by
Et vasthouden aan hun standpunten
E.ducht zijn geweest voor de reacties
Ki hun electorale aanhang. MogeUj-
"erwjjs is er druk uitgeoefend op de
ir-j-wiis is er ulujv j
'beralen door belanghebbende geldge-
«rs, di° er om financiële redenen op
jonden dat de nieuwe zendgemach-
ï'Sde meteen royaal van de S^ond zou
Omen. en vru zou kunnen opereren.
Het andere feitelijke breekpunt is
Wellicht het te voeren rr clamebeleid
geweest. Men mag aannemen, dat
de minderheid in de ministerraad
Zoveel mogelijk steun heef. willen
geven aan het in liberale kring be
staande verlangen een zodanig ver
band te leggen tussen de reclame
boodschappen en de s'
dat de reclame-opbrengst hoofdzake-
li.ik zou gaan naar de zendgemach
tigde in wiens zendtijd de bood
schappen zouden worden uitgezon
den. Maar dat was nu precies het
commerciële insluipsel dat de meer
derheid van de ministerraad stellig
heeft willen afwijzen,
u Dij de verdeling van de reclameop-
L°ngst vormde de vraag °f de pers
daarin zou delen een vraagstuk op
U'h. Hoewel minister Bot zich daar-
2v®r nooit uitgesproken gunstig., voor
u Pers heeft uitgelaten, heeft hp wat
dat betreft wellicht niet star geope-
i®5rd. De liberalen en minister bchoi-
b hebben er echter steeds weinig
,,°°r gevoeld de pers in welke mate
rtatl ook ter wille te zijn. Men zegt,
minister Veldkamp niet alleen in
rt 1 detail maar ook overigens zich op
aen duur nauwer bij de kabinetsmeer-
6rheid is gaan aansluiten.
s.Alles bheen, zo geeft men te ver-
aan i„ die politieke kringen, die tot
ket laatst op een overeenstemming
,adden gehoopt, is het maar vreemd,
rtat het kabinet het niet eens kon wor-
v' n over een plan, waarvoor men bij
£k>rbaat een Kamermeerderheid aan
lig mocht weten. Blijkens een Ka-
n erVotum van 1963 was er in de Twee-
i Kamer immers een grote meerder-
ffW voor een oplossing die zou gaan
m «!®e door minister Bot voorgestane
n'thig, nog afgezien van de motie-
v^eten, die voor Kerstmis in een com-
,ssievergadering werd aangenomen.
De koningin is gisteren van de be
raadslagingen regelmatig op de hoogte
gehouden. Het beraad, dat de minis
ter-president met haar vanochtend
heelt gehad, kan nog uitkomst bieden
Verwacht wordt, dat zij zich vandaag
tïog door meer adviseurs zal laten
voorlichten over de thans ontstane si
tuatie. Sommige Haagse kringen ach
ten een kans op reconstructie niet on
mogelijk. Een formateur of informa
teur kan soms wonderen doen. Ook
in 1955 ontstond na een duidelijk ge
baar van de toenmalige minister-pre
sident, dr. W. Drees, een kabinetscri
sis, waaruit met veel moeite een ge
reconstrueerd kabinet tevoorschijn
kwam. Blijf echter de nota-Bot, waar
over men het in het kabinet duidelijk
oneens is.
De plotselinge breuk die is ontstaan
schept een merkwaardig staatkundig
probleem: men moet tot voor de oor
log gaaii zoeken naar voorbeelden van
kabinetscrisissen, waarbij de oorzaak
berust op interne moeilijkheden in de
ministerraad. Nederland is gewend aan
breuken tussen kabinet en Kamer, in
welke gevallen het conflict zich in het
openhaar afspeelt. Bij het toepassen
van de regel: „Wie breekt, betaalt",
is dan meestal wel duidelijk wie als
schuldige moet worden aangewezen. In
dat geval is hij meestal de eerste die
met een formatieopdracht worili belast.
Ditmaal moet men gissen naar de
schuldvraag want wat zich achter de
schermen in de Trèveszaal heeft af
gespeeld. is geheim.
Het ziet er naar uit, dat de liberale
ministers hun eisen zo hoog hebben op
gevoerd, dat het niet meer mogelijk
is geweest tot een reële overeenstem
ming te komen. Of de CH-minister
Scholten, die destijds de nota over re
clame in de TV met minister Veldkamp
heeft samengesteld, zich bij de libera
len heeft aangesloten, wordt wei betwij
feld. Het besluit van de premier duidt
er echter op dat hij zeker is geweest
van een meerderheid die achter hem
en de met veel moeite bereikte opzet
van het plan-Bot staat. Typerend voor
de situatie was, dat de liberale minis
ters mevrouw Schouwenaar en de heren
Toxopeus en Witteveen om half vier
's middags plotseling uit de Trèveszaal
weggingen. Gevraagd naar de reden
van hun vertrek, heeft mevrouw Schou
wenaar gezegd: „Wij gaan op onze de
partementen wat lopende zaakjes af
doen." De gang van zaken zal de be
sprekingen in de partijraad van de
VVD, die vanmorgen zijn begonnen, wei
een ander karakter geven. Het is de
vraag hoe het kader van de VVD zal
reageren op wat ook hiervoor toch wel
een onverwachte wending moet zijn.
Toen het kabinet gisteravond om acht
uur opnieuw bijeenkwam, waren de drie
liberale ministers weer present. Later
op de avond kwamen de staatssecreta
rissen, die het omroepberaad in de af
gelopen dagen slechts op afstand heb
ben gevolgd, naar de Trèveszaal. Dat
was een tweede teken dat er iets ging
mis lopen.
Speculaties over wat er nu gaat ge
beuren, worden overal gelanceerd,
maar zijn nog bijzonder vaag. Zij va
riëren van de mogelijkheid van een re
constructie tot een ander uiterste: een
geheel nieuw kabinet met een totaal
andere structuur. Zal de PvdA nu te
rugkeren in het regeringskasteel, waar
uit zij in 1958 is weggetrokken? De
vraag is nauwelijks te beantwoorden.
Wei is zeker dat de VVD, die deze cri
sis welbewust niet uit de weg is gegaan,
zich zal hebben gerealiseerd, of nog
zal moeten realiseren, dat die mogelijk
heid nu veel groter is geworden.
zullen aansluiten, is een andere du
bieuze zaak. Het zou ongetwijfeld een
regenngskrachtig geheel zijn, maar
komt de oplossing van het radio- en
tv-vraagstuk in dat geval dichterbij?
De meningen over het tot stand bren
gen van meer openheid in het omroep
beleid leven ook bij de PvdA (motie-
Kleywegt), terwijl daarentegen de AR
er {liters' kritisch tegenover staat. Wat
de CH wil ia nog steeds niet duidelijk.
De fractie is waarschijnlijk, zoals in
meer zaken, verdeeld. Fractieleider
Beernink heeft tot dusverre nooit an
ders laten weten dan dat hij volgens de
gulden regels van de CH „zijn mensen
geheel vrij laat". De meningen over
openheid bij de KVP liggen verankerd
in de motie-Baeten en zijn wel duide
lijk. Toch zal ook hier, wanneer het er-
opaan zal komen, een aanpassing bij de
opvatting van de PvdA niet kunnen uit
blijven.
IIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIII
(Van onze weerkundige medewerker)
DE BILT, 27 febr. Achter de de
pressie. die van Denemarken naar Po
len trok, is weer koude luent uit Skan
dinavië naar ons land gestroomd. Een
kleine storing, die van IJsland naar
Schotland trekt, kan zondag hier en daar
een sneeuwbui brengen. Er komen ech
ter dit weekeinde ook brede opklarin
gen voor, maar zonder vroeg lenteweer.
De temperatuur komt overdag even bo
ven het vriespunt, maar 's nachts blijft
het licht vriezen. Ook maandag duurt
dit koude weer tijdens de carnavals
feesten voort.
Zondag:
Zon: 07.29—18.18: Maan: 06.47—14.48
Maandag:
Zon: 07.27—18.19; Maan: 07.16—15.57
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiüiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
DEN HAAG, 27 febr. (UPI) De
Minister van Buitenlandse Zaken,
mr. Luns, heeft al twee dagen gele
den in kleinere kring de vrees tot
uitdrukking gebracht dat het radio-
en televisiebeleid „wel eens ons strui
kelblok zou kunnen zijn". Volgen!
betrouwbare diplomatieke kringen
woonde minister Luns twee dagen ge
leden een bijeenkomst op één der am
bassades bij waar ook de Russische
ambassadeur aanwezig was. De be
windsman vertelde zijn toehoorders:
„Het is mogelijk dat u mij hier in
de toekomst niet meer in mijn huidige
kwaliteit zult zien. Het radio- en tele
visiebeleid zou wel eens ons struikel
blok kunnen zijn." Toen de Russische
ambassadeur, de heer Toegarinov, de
minister vroeg of deze verwachting
de moeite waard was om aan zijn re
gering in Moskou te worden gerappor
teerd, zou mr. Luns bevestigend heb
ben geantwoord.
Finland In Finland neemt de A-
griep een epidemische vorm aan of
schoon de toestand niet zo slecht is als
bij de Aziatische griep-epidemie in 1957.
Gemiddeld vier procent van de werkne
mers in Helsinki s zek. (Rtr).
Advertentie
OH. OA JU
l/EFSTEf TOMMV
VERLEGEN?
OE USCOMAN
HEEFT MIJN BA L
OOM JACK
VRAAG HEM MAA
VRIENDELIJK. OF
KRIJGT
(Van onze Parjjse correspondent)
PARIJS, 27 febr. Het Franse dag
blad „Le Monde" publiceerde gisteren
een bijdrage van abbé Daniël Pézeril,
pastoor van Saint-Jacques du Haut
Pas „Rive Gauche", een van de
meest „intellectuele" parochies van de
Franse hoofdstad waarin deze me
dedelingen doet over een particulier
onderhoud, dat hij onlangs mocht heb
ben met Paus Paulus VI. De pastoor
vermeldt enkele bijzonder merkwaar
dige uitlatingen van de Paus, die tref
fen door hun menselijke directheid,
hun verstoken zijn van alle formalis-
men. Ter sprake kwam in het gesprek
natuurlijk ook het Concilie en de be
kende „zwarte week" van de jongste
zitting.
Abbé Pézeril noteert de „ver
wonderlijke eenvoud" waarmede de
Paus de volgende opmerking maak
te: „Het overkomt me dat ik lees
dat ik besluiteloos ben, ongerust,
vreesachtig, heen en weer geslin
gerd tussen tegenstrijdige stromin
gen". Het een bracht in het gesprek
het ander mee en de Paus vervolgde
op een toon die „te maken had met
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM27 febr. In Am
sterdam leeft het vertrouwen dat het
akkoord, met betrekking tot de vesti
ging van de Mobil Oil in het weste
lijk havengebied, ook door een vol
gend kabinet zal worden gehandhaafd,
in die zin dat dit kabinet het wets
ontwerp tot mede-financiering van de
pijpleiding tussen Rotterdam en Am
sterdam zo spoedig mogelijk bij de
Tweede Kamer zal indienen. Deze fi
nanciering op fifty-fifty basis door
rijk en gemeente Amsterdam was een
conditio sine qua non voor de vesti
ging van Mobil Oil in Amsterdam. Men
baseert het vertrouwen op de over
weging dat het akkoord geen rol heeft
gespeeld bij het aftreden van het kabi
net-Marijnen; naar aller overtuiging
zal het wetsontwerp in de Tweede Ka
mer geen politieke moeilijkheden on
dervinden. Voorts wijst men erop dal
het een goed gebruik is dat bindende
afspraken waarbij derden, in dit ge
val Mobil Oil, betrokken zjjn door een
volgend kabinet worden gecontinueerd.
Veel andere gewichtige zaken zul
len nu vertraging ondervinden of
voor onbepaalde tijd worden verscho
ven. De Kamer, die op de agenda voor
de eerstvolgende vergadering (16
maart) onderwerpen had staan als
de Breedband-kwestie en de behande
ling van Vondelings voorstel om hui
zen en goederen onder de Prijzenwet
te brengen, zal daar eerst later aan
toe komen.
het geweten en het hart"; „Ik ben
misschien langzaam. Maar ik weet
wat ik wil. Tenslotte heb ik het
recht om na te denken".
Na opgemerkt te hebben dat zijn be
zoeker alles wist wat er bij herhaling
over de laatste week van het Concilie
naar voren was gebracht, stelde de
Paus vast: „De constitutie over de
godsdienstvrijheid is uitgesteld uit eer
bied voor het recht van de minder
heid. Het Conciliereglement kende hun
dat uitdrukkelijk toe. Het zou een ge
vaarlijk precedent geweest zijn om er
zich niets van aan te trekken. De zaak
werd overigens, hetgeen men igno
reert, voorgelegd aan het door kardi
naal Roberti voorgezeten administra
tief tribunaal van het Concilie".
De Paus verklaarde daarna „met
krachtige en vurige stem", zo zegt ab
bé Pézeril, „uit eerbied... uitsluitend
uit eerbied... Ik kon er niet overheen
stappen... Men schippert niet met de
eerbied... Zeg goed hoezeer het uit
eerbied was". En hij vervolgde: „Wat
het wezen van de zaak betreft is er
vanzelfsprekend niets veranderd. De
godsdienstvrijheid blijft onverlet".
Abbé Pézeril verhaalt dat hij zich
daarna veroorloofde de volgende op
merkingen te plaatsen: „Gezien zowel
uw ambt als uw persoon, Heilige Va
der, kon men het wel vermoeden. Zelfs
van buitenaf...", waarop de Paus hem
onderbrak met enige droefenis in zjjn
stem: „Van buitenaf? En toch hebben
meerderen van binnenuit, in het hart
zelfs van het Concilie, mij niet begre
pen... Meerdere malen had ik reeds
gewaarschuwd: De discussie over
schema 13 sleept zich '.indeioos voort,
gij zult in tijdnood geraken". En de
Paus sloot met een boetade {de boe-
tade van een sterk man, zegt abbé
Pézedil): „Het zijn de risico's van net
vak".
(Van een onzer verslaggevers)
IJMOND, 27 febr. Met de kabi
netscrisis dreigt opnieuw vertraging
te komen in de oplossing van het be
stuurlijke probleem van het IJmond
gebied. Een vertraging, afhankelijk
van onder meer de volgende bewinds
man op Binnenlandse Zaken: keert
mr. Toxopeus terug, neemt een ander
of zelfs een andere politieke partij dif
departement over? En zal deze dan de
erfenis van minister Toxopeus zonder
meer ten uitvoer leggen? De vraag is
ook of een demissionair kabinet dit
wetsontwerp, waaraan toch nog al
wat haken en ogen zitten, zal willen
beschouwen als een der „lopfcnde
zaken", die dus normaal worden af
gewikkeld. Voorts is het denkbaar, dat
de Tweede Kamer, nu het wetsont
werp eenmaal is ingediend, zelf de
wens te kennen geeft het ook verder
af te wikkelen. Ook de duur van de
kabinetscrisis kan een rol spelen. Als
er na de formatie van een nieuw ka
binet veel belangrijke zaken voorrang
moeten krijgen, komt de Kamer wel
licht in tijdnood, want dan nadereL de
verkiezingen al weer.
De altijd woord-karige ir... Marij
nen heeft ons gisteravond meege
deeld, dat het kabinet vandaag de Ko
ningin zijn ontslag zal aanbieden.
Hij was kennelijk doodmoe toen hij
dat zei. En geen wonder. De ministers
hadden de afgelopen dagen bijna on
afgebroken vergaderd en in die uit
puttingsslag is de regering na eerst
nog het uiterst belangrijke besluit
over de vestiging van een Mobil Oil-
raffinaderij te Amsterdam in eensge
zindheid te hebben genomen ten
slotte over het radio- en televisiebe
leid gestruikeld. Wij vragen ons dan
ook af of deze val niet een recht
streeks gevolg van die uitputting is
geweest. Wat was er tenslotte gister
avond anders dan op het moment,
toen het kabinet Marijnen aantrad?
Ook toen bleek het radio- en t.v.-
vraagstuk een heet Hangijzer en ook
Ven bestonden daarover diepgaande
meningsverschillen. Toch is men be
gonnen. Toch heeft men zonder kleer
scheuren de waarachtig niet eenvou
dige REM-affaire weten te klaren en
nu ineens ging het niet meer. Waar
om? Omdat werkelijk de politieke te
genstellingen tussen de regeringspar
tijen onoverbrugbaar waren? Meer
dan toen men ondanks die verschillen
besloot met elkaar in zee te gaan? Of
bestaat de mogelijkheid, dat men
uitgeput en in paniek geraakt het
bijltje erbij heeft neergegooid?
m
Als dit laatste waar is en -wij zijn
geneigd dat aan te nemen dan is de
situatie niet zo hopeloos als ze schijnt.
Dan heeft een jeugdige regerings
ploeg zijn eigen spankracht overschat,
dan is het schrikbeeld van de eerste
maart voor de zenuwen teveel ge
weest en dan bestaat dus de mogelijk
heid, dat na een kort beraad een
nieuwe, maar bijna ongewijzigde re
gering het vraagstuk wel oplost, om
dat ze bevrijd is van de race tegen de
klok.
Men mag dit om meer dan een re
den hopen. Om te beginnen slaan wij
in internationaal verband met
deze crisis geen al te best figuur.
Alleen een Nederlander immers kan
begrijpen, dat een in wezen niet zo
belangrijke kwestie als het verlenen
van zendmachtigingen een regering
doet struikelen, die hetere vuren
glansrijk doorstaan heeft. Hier im
mers komt niet het allerbeste deel
van ons volkskarakter tot uiting. Wij
geloven weliswaar in de vrijheid van
het woord, wij hebben er zelfs vijf
jaar lang voor geleden, maar als hef
er op aan komt die vrijheid ook met
terdaad en voor iedereen te effectu
eren, dan blijken wij bekrompen en
bedilziek. Dan zoeken wij naar waar
borgen, regelingen en beschermingen,
omdat de eeuwenoude godsdienstige
tegenstellingen ons volk hebben ge
tekend.
Een kabinetscrisis over de vraag of
wij in ons land een werkelijk open
radio- en t.v.-be: Isl aan kunnen is dan
ook een crisis in „dominees-land". En
daarmee kan men geen „Holland-pro-
motion" bedrijven!
Ook echter om binnenlands-politie
ke redenen mag men hopen, dat een
gehele of gedeeltelijke reconstructie
van dit kabinet uitvoerbaar blijkt.
Welke mogelijkheden blijven er im
mers anders over? De liberalen, die
zichzelf heel handig tot de paladijnen
van de waarachtige openheid hebben
gebombardeerd, zijn alleen niet bij
machte een regeringsploeg te forme
ren. De KVP kan voor haar nogal be
perkte vrijheidsstrevingen misschien
wel steun bij de PvdA vinden. En
hoewel een dergelijke coalitie op an
dere gronden heel nuttig zou kunnen
zijn, in dit geval lijkt zij ons niet
juist. Wij maken ons n.l. sterk, dat de
vrijheidsopvattingen binnen de Ka
mer geen zuivere weerspiegeling zijn
van die in grote lagen van ons volk.
Een te bekrompen t.v.-bestel zou dan
ook strijdig zijn met goede democrati
sche zeden en, naar ons inzicht, in
ieder geval niet tot stand mogen ko
men door nadat het kiezersvolk daar
over zijn stem zou hebben uitge
bracht. Dit voert ons echter allemaal
te ver en wij spreken dan ook de ver
wachting uit, dat een vernieuwd en
uitgerust kabinet Marijnen er straks
toch in zal slagen de gordiaanse knoop
door te hakken door een bestel te
creëren, waarin de nieuwe inzichten
omtrent vrijheid harmonisch aanslui
ten bij de tradities. Als men deze crisis
dan bovendien aangrijpt om enkele
zwakke figuren te vervangen, heeft
ze tenminste nog iets goeds opgele
verd.
