ezien o
Entree
Hebt u dat
gelezen
Restauratie
PLUS
APRIL 1965
DE jaren van nieuws jagen en!
trekken door de wereld heb
ben hem getekend. De vou
wen in zijn overigens innemend ge
zicht zijn scherper geworden en
zijn vlasblond haar dun op de
schedel.
Maar de ogen van Nico van
Vliet staan viever dan ooit en het
is hem aan te zien, dat hij bezeten
is van zijn vakjagen op
INDE enkele weken is het
Wassenaar se kasteel De
Wittenburg officieel open
van
paleis en stond hem een langdurig exclu
sief interview toe. Recht op de man af
en niet flemerig of onderdanig waren de
vraeen die Nico op „Boeng" afvuurde.
DE directeur van de ver
eniging tot behoud van na
tuurmonumenten in Neder
land heeft onlangs verklaard:
„laat goed tot het Nederlandse
volk doordringen, dat we bezig
zijn met het houden van een uit
verkoop van de stilte". Toen ik
dit las klonk uit de radio in de
huiskamer de Letkiss als ach
ter grond-muziek van het kran-
tenieuws over bombardementen
op Noord-Vietnam en een reeks
van dodelijke ongevallen tijdens
het weekend. Op de zolderver
dieping werd een plaat met tie-
nermuziek zó geforceerd, dat de
blikken afgekeurd vlees in
Utrecht iJc las onverstoorbaar
door er van rammelden. En
bij de buren oefende een kleine
meid met „boer daar ligt een
kip in 't water" als geruststel
lende begeleiding van Tom Poes
en de vuur salamander, waar
voor de krant mijn aandacht
heeft gewonnen.
Dan viel er ineens een stilte.
De Letkiss was uitgedanst, de
tieners waren voor een wijle af
geknapt en de kast van de piano
i bij de buren bleef na een dreun
i van welbehagen in ruste.
i Zijn wij bezig met de uitver-
i koop van de stilte? Wandel eens
I op een zondag om zes uur in
I de lentemorgen door de hoofd
straat van een grote stad. Geen
motorengeweld, geen krassende
remmen, geen lallende nozems,
.zelfs geen voetengeschuifel. Zo
kunt u nog leven in de natuur
zegt de hereniging van' liét monu-
J nientenbehoud, en daarom heb-
ben we voor drie miljoen' vaii
f dat schaarse artikel voor u ge-
kocht. Louis Davids, die de
kracht van de elektrische gitaar
nooit gekend heeft, lokte ons in
zijn liedjes naar buiten, waai'
x ie vogeltjes fluiten. Let u eens
J op die vogels in de komende
j weken. Als de dageraad nog
J maar nauwelijks merkbaar is,
x begint het hoge gefluit, gekir en
J getril. Goed, de stilte van de
t naderende morgen wordt er door
i verstoord, maar deze storing is
a wellicht beter te verdragen dan
f de absolute stilte. Die maakt ons
4 zenuwachtig, zoals een patiënt
f die geen verdovend medicijn
4 meer in huis heeft.
4 Wij houden een uitverkoop
4 van de stilte. Men mag dus ver-
4 onderstellen, dat de fabrieksar-
f beider in een lawaai-onderne-
4 ming geen geluid meer kan ho-
t ren als hij zijn kaart in de rin-
4 kelende stempelklok heeft ge-
4 stopt. Kom, kom! Nauwelijks is
4 hij thuis of de radio en Jcorte
4 tijd later de t.v. gaat aan.
4 Da's een heel ander lawaa\
4 zegt hij geruststellend, en wat
4 moet je nou met stilte? Ik her-
4 inner mij uit mijn jeugd avon-
4 den thuis, die ik, als jongste,
4 stierlijk vervelend vond. Drie
van de huisgenoten lazen een
4 boek, pa zat uren zwijgend te
f schaken met een huisviend, de
f oud-hollandse klok tikte de se-
conden en er ontstond een toe-
r stand als iemand het waagde
4 wat demonstratief te niezen.
J Er is wel heel wat veranderd.
Tafereel op zondagmorgen elf
uur dertig: de fluitketel in de
J keuken blaast als een oorlogs-
sirene stoom af en niemand
f doet er wat aan. De elektrische
koffiemolen verplettert de har-
x de bonen met het geluid van
een straaljager. In de hoek van
f de kamer speelt een der jongens
t met een moderne speelgoed-auto
4 voorzien van ziekenauto-sig-
f naai. De nieuwste schlager klinkt
i uit de radio en de buren hebben
4 de Beatles op de koffie. Buiten
4 dendert een bus voorbij, die de
4 fundamenten van het huis doet
(trillenUitverkoop van de stilte!
Er mauwt een kat klagelijk, om-
4 dat hij in maart teleurgesteld
4 werd. In de lucht passeert de
4 lijndienst naar Londen met loei-
4 ende motoren. Buurman van de
4 achterkant maait het eerste
4 gras met zijn elektrische maai-
machine. En nergens is de bange
benauwende stilte
PHILIP LANGERAK
NICO VAN VLIET
glijden standsbewust door
de gracht.
Het was een heerlijk toppunt in mijn
loopbaan. Dagenlang zat ik al met ca-
Uit de niet geringe geldmiddelen
kocht de „Exploitatiemaatschappij De
Wittenburg" voor acht ton het
huis plus een hectare grond en ging
aan het restaureren. De bedragen die
tot nu toe hieraan besteed zijn liggen
in nevelen gehuld, maar er is gefluis
terd dat het al enkele miljoenen zijn.
En nu is alleen nog maar de parterre
gedaan. Aan de andere verdiepingen en
het omliggende terrein is men bezig.
Het dient gezegd dat de parterre er
magnifiek uitziet met de kostbare en
sfeervolle inrichting. In de vestibule
geringer wordt, rolt het naar beneden
in de (stilstaande) genummerde schijf
Als het balletje los komt van de
bovenrand is zijn ontreksnelheid
altijd gelijk. Daar staat de wet van
de zwaartekracht borg voor. Maar dat
laomeat is dan ook het enige exacte
gegeven dat men heeft en waar men
mee moet werken. Met enige erva
ring is het echter mogelijk vooruit
vasit te stellen op welk nummer het
balletje zal belanden.
„Dat zouden wij ook wel voor de
rechter willen aantonen" zei men m
Loosdrecht. Misschien komt die kans
als de justitie weet waar de heer Ca-
ransa uiteindelijk zal belanden. Maar
ergens lijkt het natuurlijk onbegonnen
werk voor de justitie om vor elk
kans- of behendigheidsspel dat een
weinig van Saturne afwijkt een nieuw
proces te voeren. Dan is het eind zoek
De oplossing ligt mogelijk in de ge
dachte die Saitume-exploitant J. J.
Pas, daarover heeft: „de regering
moet hier ingrijpen. Zij moet kanali
seren" en bijvoorbeed net als in Zwit
serland een aantal plaatsen aanwijzen
waar gespeeld kan worden".
een onopvallende plaats hangt
echte Rembrandt, voorstellende
koning Saul.
■lot „„'""gelijkheid", zegt het bestuur,
NU0 """entratie van nationale en inter-
1 Wt-a» Personen zal er belangrijk toe
"flsp" de contacten voor het Neder-
economische leven te bestendi-
uit te breiden". De nationale en
S w °nale personen in kwestie zul-
h(j ct "den gerecruteerd uit industrie,
scheepvaart, corps diplomati-
v6'd „,.,c°rPs consulaire, regering, over-
®*UU' 1"«Huur, wetenschap e.d. Voorlopig
"U-t meer dan driehonderd promi-
fdjtho?,t0e kunnen treden en later zal
f'ib "derd het absolute maximum
Del de beslotenheid te waarborgen.
Voorlopig hebben wij Nederlanders
echter vrij spel. En daar heb ook ik
dankbaar gebruik van gemaakt. In
Loosdrecht speelde ik „Delphi", wanit
aan de Saturne-tafel heb ik al eens
gezeten. Nu ben ik geen echte gokker,
ïn de voetbaltoto speel ik bijvoorbeeld
nooit. Toen ik dan ook vijfentwintig
gulden in die glanzende fiches had
omgezet, bleef ik nog zeker twee uur
rondkijken. Eerst naar hoe anderen
hun kansen berekenden. Maar veel
houvast bood dat niet. Want de mees
ten gokten. En ik wilde behendig zijn.
Daarom volgde ik het halletje inten
sief. Als het ding loskwam van de
bovenrand keek ik naar het nummer
direct daar onder op de schijf en no
teerde de afwijking. Na langdurige
controle was ik zeker van mijn zaak.
Maar aan de tafel gezeten viel dat
bar tegen. Niet altijd was het moment
van loskomen van het balletje duide
lijk te zien. De ene keer boog zich
een gokker, die kennelijk geen interes
se luid voor de loop van het balletje,
in «ijn gezichtsveld. Een andere keer
lag het berekeningspunt net onder de
rand van de bak buiten mijn gezichts
veld. Ik was nog niet behendig genoeg.
Dat bleek duidelijk. De fiches voor
mij verdwenen, ondanks mijn gema
tigde inzetten, als sneeuw voor de zon.
Berustend zette ik de Iaatsten in. Op
dezelfde plaats waarop ook een veel
fortuinlijker buurman gokte. „Rien ne
va plus", riep de bouleur. En toen
ik al aanstalten maakte om op te
staan schoof hij me glimlachend een
stapeltje fiches toe. Minder dan waar
mee ik was begonnen. Maar ik ben
er haastig mee weggelopen",
JAN TAN HOOF.
h staat midden in een veer-
i "garo2 ?.re groot park. Het park is vrij
'ik voor wandelaars. Het ver
leg Us"ooer van (je drukke Rijksstraat-
Uog Vanaf het bordes van het kasteel
'"■k als "en flauw gezoem te ho-
'6ih rt ?r goede oren tenminste. Het ter-
hl «oeae oren leninuisic. ±x^.
gai, bij De Wittenburg hoort is met
'3 hJ"* het wandelpark afgescheiden.
Viive,. stukje clubgrond hoort ook een
W" daarin enkele zwanen standbe-
"ies /"ontglijden, even deftig als de da-
"et Ir- heren die door de gangen van
t)6 schrijden.
geschiedenis van het gebouw loopt
