Geheim rapport voorspelde
Haalexplo§ie§ uit liet
van de Stad der Engelen
EI
ft
Fortuinen
worden
verdiend
aan
de
industrie
De Kerk deze week
Concilie
durft het
celibaat
niet aan
y
Dodelijk schot
in Dallas was
startschot voor
fantastische race
Startschot
Door rector
D. Coppes
Vraatzucht
Tweede klas burger
23 procent gescheiden
1 neger op 9 blanken
Middenstand niet
kinderrijk
In stilte
Verschrikkelijk boos
Lourdes
Celibaat
Struisvogelpolitiek
Dialoog
Australische order
voor 337e Friendship
Los Angeles, de stad van de
®ngelen, ligt omstreeks 2500 ki
lometer verwijderd van de meest
duidelijke Amerikaanse staten,
die nog steeds in het nieuws ko-
ifien door oplaaiende rassen-on
lusten. Toch is het Los Angeles
een theoretisch volkomen ge
ïntegreerde stad, waar de negers
volgens de daar geldende wet
gunnen stemmen en eten en drin
gen waar ze zelf willen en
juet in een van de zuidelijke sta
ten geweest, waar de opgekropte
haatgevoelens van de gekleurde
bevolking zich vorige week heb
ben ontladen in relletjes, die
hun weerga niet hebben gehad.
werkloosheid.
soldaat van de Nationale
®QTde houdt met twee pistolen
een negerjongen in bedwang.
„Anders" zo zegt het „zal er
generaties lang geen vrede in
de Verenigde Staten heersen".
Het rapport geeft echter niet
aan, hóe men tot een oplossing
moet komen.
Drie brandende winkels, door de
woedende negers in vlammen
gezet.
Niet goed voor nagedachtenis
(Door ROSS MARK)
WASHINGTON, aug. For
tuinen worden momenteel in de
Verenigde Staten verdiend door
bezige biografen van wijlen pre
sident John F. Kennedy. Van Los
Angeles in Californië tot Hyan-
nis Port in Massachusetts klinkt
het gedaver der schrijfmachine-
toetsen en elke tik brengt geld in
het laadje.
In de Volkskrant van zaterdag
j.l. betoogde drs. J. Kuin dat wij
omwille van de oecumene in be
paalde kerkelijke zaken beschei
den moeten zijn en offers moeten
kunnen brengen. Het gaat om
zaken, die in zich goed zijn, maar
die we omwille van de anderen
zouden moeten nalaten of er
minstens sober in zouden moeten
zijn. Dat hij de Maria-devotie
daarbij als uitgangspunt en voor
naamste voorbeeld gebruikte
heeft in hetzelfde blad reacties
uitgelokt. En voor de zoveelste
maal werd Maria de inzet van
een discussie.
%oV% 'S AVONDS
KW ARTE
GHETTO
(Van een medewerker)
Miljoenen onthutste Amerikanen
vragen zich af hoe dat komt.
Ue antwoorden kan men vinden in
en vertrouwelijk rapport van de re-
sernig jn Washington, dat werd op
gesteld kort voordat de relletjes in
~°s Angeles een aanvang namen. Dit
A.PPort voorspelde de catastrofe zó
raf i s en was z° klinisch in het ont
stelen van het rassenprobleem, zó
JfPrecht ook in zijn waarde' van
Amerikaanse neger, lat het
chts in zeer beperkte overheids-
ott&en ter inzage werd gegeven.
let geeft een opsomming van de
gebeurtenissen in de Amerikaanse
assenstrijd en zegt, dat tien jaar
,lrtld om burgerrechten, met als
c°ogtepunt een wet ter bescherming
an de neger verwachtingen bü ve
en heeft gekoesterd, waaraan niet
«an worden voldaan.
j Het rapport opgesteld door het
ePartement van arbeid geeft de
i °"Uld voor dit alles aan de blanke
evolking van Amerika, op wie de
erantwoording rust voor drie eeu-
j en slavernij, vooringenomenheid
\eKen en economische exploitatie van
neger.
Ue furie, die zich in Los Angeles
jjotlaadde, bevestigt elk woord van
78 pagina's tellende rapport, n.l.
hoewel er regelmatig geweldda-
?eh in het zuiden gepleegd worden,
net werkelijke gevaar dreigt uit de
p^ntra van de grote noordelijke en
^sstelüke steden. Voor 1940 bevond
'.ch 80 pet van de totale negerbevol-
yln.K van de Verenigde Staten in het
zhiden. De oorlog veroorzaakte ech-
,ep een grote migratie naar het noor-
en westen. Thans leven er in
>?Ze gebieden miljoenen negers,
neestal in zwarte' „ghetto's", om-
'nSd door blanke arbeiderswijken,
waarvan de bevolking hen vijandig
gezind is. Daaromheen bevinden zich
"an weer de wijken, waarin de beter
^situeerde blanke bevolking huist.
Wettelijk bestond er geen rassen-
Ccheiding, maar de plantage-neger
:otl zich. toen de economische haus-
1?. van de oorlogstijd eenmaal voor-
0 Was, moeilijk handhaven ten op-
2Cnte van de blanke concurrentie,
begon een periode van blijvende
de grote steden zal naar schat-
'bg binnen een jaar 30 pet van de
^Oerbevolking geheel of gedeeltelijk
werkloos zijn.... Voor de blanke be-
oepsbevolking zal dat cijfer maar
Procent bedragen.
Het gevolg van dit alles is de zore-
aamde emasculatie van de mannelijke
®eer.. Dit houdt in, dat de neger-
'an in vprceliikinp- fr>f ziin blanke
sev" 'n vergelijking tot zijn blanke
'v kegenoot aan trots en manhaftig-
®id tekort gaat schieten. Psycholo-
vsc" is dit gemakkelijk verklaar-
gp„r' Hijna 200 jaar lang hebben vele
?®/Jeraties negers gezwoegd onder het
W iVan de slavernij, onmachtig om
.ot van hun vrouwen en kinderen
in de hand te houden. Na de bur-
fvroorlog was de neger een tweede
s.as burger, zonder rechten. De laat-
hoop voor velen was emigratie
T*r de noordelijke staten.
"laar toen de grote golf van werk-
loosheid de Amerikaanse negerbevol
king overspoelde, was het de neger
vrouw, die voor het gezin de kost
moest verdienen. Als werkvrouw, ver
pleegster of wasvrouw. Dit was de
laatste mentale slag voor de r.eger-
man. Zijn geestkracht verzwakte er
door.
De statistieken completeren het
verhaal en geven de oorzaken aan
van de slachting van Los Angeles.
23 procent van alle negervrouwen,
die de grote steden bewopen, rijn
gescheiden. Dit cijfer is bij de blan
ken 7,9 pet, Meer dan 25 pet van
alle negerfamilies is vaderloos. De
helft van de negerjeugd slijt haar
leven in bouwvallige, onbewoonba
re huizen. Werkloosheid, de aanwe
zigheid van veie onwettige kinderen
en de vele huwelijken, die schip
breuk lijden, zijn er de oorzaak
van, dat er door de gekleurde be
volking een ongeloofwaardig zwaar
beroep wordt gedaan op de natio
nale bijstandskas: 56 pet van alle
negerkinderen bestaat dank zij de
steun van sociale zaken. Bij de
blanke bevolking is dat slechts 8
pet.
24 procent van de negerkinderen in
deze steden is buitenechtelijk. (Voor
de blanke kinderen is dat cijfer 3
pet). Deze cijfers geven overigens
het gemiddelde van alle steden aan.
In New York bijvoorbeeld is het cij
fer veel hoger. Daar komt het aan
tal onwettige negerkinderen op 43
pet.
Tientallen jaren is de aanwas van
de negerbevolking stabiel gebleven.
Op iedere tien blanken was er één
neger. Nu is het een op negen. Mocht
president Johnson in 1968 herkozen
worden, dan zal hij tijdens zijn twee
de ambtperiode de verhouding tot 1:8
zien slinken. In 1985 zal de verhou
ding 1:7 zijn. Vandaag de dag al be
draagt de verhouding 1:6, wanneer
men het aantal baby's tot één jaar
in aanmerking neemt.
Het is niet alleen de sterke aan
was van het aantal geboortes onder
de negerbevolking, die in Los Ange
les de bom heeft doen barsten. Voor
al het type jongelui, dat in de neger-
wijken opgroeit, vormt een ernstige
bedreiging voor de rust in het land.
Van hen heeft de commissaris van
politie te Detroit onlangs gezegd:
„Men moet zich ervan bewust zijn,
dat het hier kinderen betreft, die nog
nooit in hun leven een net, eerlijk of
vriendelijk mens met verantwoorde
lijkheidsgevoel ontmoet hebben.
Toch zou het verkeerd zijn te den
ken, dat er heden ten dage onver
schilligheid bestaat omtrent dit pro
bleem in de Verenigde Staten. Geen
natie ter wereld doet meer of geeft
grotere sommen uit dan Amerika om
de minder bedeelde mens in het land
een kans te geven. De keerzijde van
de medaille is de wijze, waarop de
neger-middenklasse evolueert.
Miljoenen z\jn op de universiteiten
toegelaten. Honderdduizenden on
der hen leven in prachtige huizen.
Onder de Amerikaanse negers zijn
rechters, generaals, leiders van grote
ondernemingen, ambassadeurs en po
litici. Zij vormen een prachtig voor
beeld van emancipatie van de neger.
Hoe gestadig echter deze middenklas
se ook groeit, het percentage neger
middenstanders wordt over de gehe
le gekleurde bevolking genomen,
steeds kleiner tengevolge van het
hoge geboortecijfer in de „zwarte
ghetto's" en omdat merkwaardiger
wijze negerfamilies in de midden
klasse minder kinderrijk zijn dan die
bij de blanke middenstanders.
Vandaar dat de haatexplosies niet
uit het zuiden komen, waar de neger
nog voor zijn burgerrechten vecht,
maar uit de „ghetto's" van de grote
steden in het westen en noorden,
waar de negers ais paupers leven.
Het rapport waarschuwt, dat onmid
dellijk op grote schaal tot actie moet
worden overgegaan om 21 miljoen
mensen te redden.
„Ik kende Kennedy"-
Geen enkele gebeurtenis in de we
reldgeschiedenis, zelfs niet de tweede
wereld oorlog is zo'n goudmijn geble
ken voor schrijvers.
De stroom boeken die over het
land golft sommige maken sterk
de indruk haastig in elkaar geflanst
te zijn doen wel de vraag rij
zen hoe groot de invloed van „in-
stant"-geschiedenis zal zijn op le
vende staatslieden en wat de kansen
zijn van een president van de Ver
enigde Staten om nog ooit een staats
geheim geheim te houden.
Want het schot dat president Ken
nedy op de gedenkwaardige 22 no
vember 1963 doodde in de stad Dallas,
bleek het startschot te zijn voor een
fantastische race, over de afstand
Witte Huis-uitgeverij.
Volgens deskundigen uit de uitge
verswereld zal de vroegere privé-
secretaresse van John Kennedy, me
vrouw Evelyn Lincoln, honderdduizend
dollar verdienen aan haar memoi
res. Zij kwam als eerste op de markt
met „Mijn twaalf iaar met Kenne
dy".
GOEDE MAMA-DEVOTIE SPREEKT
PROTESTANTEN OOK STERK AAN
Hoe meer ik er over denk, des ie
n.!eer verbaas ik mij daar de laatste
tijd over, omdat het zo helemaal
in strijd is met Maria's plaats in het
gebeuren rond haar Zoon. Zij trad
nergens in de openbaarheid en zei
bijna niets. De discussies over haar
persoon, die met grote luidruchtig
heid christenen verdeelde, staan ein
deloos ver af van haar eigen geestes
gesteldheid.
Is z(j wel of niet nogeljjk oevoor-
deeld door God? („Wie is de grootste
in het rijk der hemelen?"). Is haai
verering een belemmering om tot
Christus te komen; leidt de aandacht
die we aan haar besteden af van haar
Zoon? Heeft z(j nu een belangrijke
bemiddelende functie en hoever strekt
zich die functie uit?
Het zijn allemaal vragen, waarover
ze bij wijze van spreken zelf geer
woord zou willen horen.
Ik denk dgt al het rumoer rond die
vragen de aandacht afleidt van wat
Maria was en waarin ze iuist zoveel
betekent voor ons:
Juist geen zorg om belangrijke po
sitie en eigenschappen, juist de hele
maal openstaande, de helemaal zich
in attente zorg gevende, juist de in
eenvoud gelukkige mens. En daar
door juist helemaal het absolute te
gendeel van aandachtafleiding: total
gerichtheid op de Heer in al het den
ken, optreden, lief en leed.
Ik heb zo het idee dat deze mariale
spiritualiteit naar zijn kern ook pro
testantse christenen sterk aanspreekt
en dat zjj de vrede, de mildhied, de
tedere toewijding, die de goede Maria-
devotie kenmerkt, graag zouden wil
len toelaten.
Daar kan nooit de moeilijkheid lig
gen. De oorzaak van de tweespalt
over Maria is tweeërlei: de dogma
tische verklaringen van de Kerk dat
Maria grote voorrechten heeft en de
misbruiken in de Mariadevotie.
Die dogmatische verklaringen zijn
er en ze kunnen niet zomaar veran
derd of teruggenomen worden. Ook niet
uit oecumenische overwegingen.
De misbruiken in de Maria-devotie
kunnen veel meer dan t.ot nu toe ge
beurde tegengegaan worden. Zoals
daar zijn: overdreven aandacht voor
Maria op zichzelf; eenzijdig of zelfs
bijgelovig wedden op haar mogelijk
heid tot voorspraak in allerlei zaken
En dat is dan nog alleen maar ne
gatief. Positief zou over de eigenlij
ke plaats van Maria in het verlos-
singsgebeuren veel meer moeten wer
den gesproken, zó dat juist die klein
heid, die ontvankelijkheid, die open
staande houding naar voren zou ko
men.
Het veie rumoer ond Maria zou
dan stil vallen, omdat zjj juist in stilte-
naar de Heer gezien heeft. De opper
vlakkigheid van veel „gedoe" rond Ma
ria zou veranderen in een dringend
vragen om de Geest, die in haar zo
veel goeds heeft uitgewerkt.
Ik ben ervan overtuigd dat Maria
de eenheid niet in de weg hoeft te
staan, als zij op haar eigen wijze on
der ons is. Bij de verschillen van me
ning over de Maria-dogmata, zal er-
overeenstemming kunnen zijn ;n Ma-
ria-mentaliteit, en daar gaat het uit
eindelijk om. Het gaat telkens weer
om die instelling in mensen, waardoor
de Geest de kans krijgt liefde uit te
werken.
Als drs. Kuin dit voor ogen heeft
als hij zegt dat we ons moeten be
heersen en sober moeten zijn, kan
ik het helemaal met hem eens zijn.
Maar dan „offeren" We niet iets op
voor de oecumene, zoals hij zegt, we
zuiveren dan veel eerder onze inten
ties, waardoor we rijker worden. Bij
Bij verschillend dogmatisch denken
over Maria, kan er eenheid zijn n het
zoeken naar de wezenlijke geloofshou
ding, waarvan protestant en katholiek
zegt dat die er in Maria op uitzonder
lijke wijze aanwezig was.
aantal kwade brieven en reactie.-: was
echter overdreven groot. En geen van
al die briefschrijvers(sters) repte met
één woord over dat wezenlijke gedeel
te van mijn artikel.
Het is een hele vreemde zaak.
Op andere terreinen van net merke
lijk leven geldt dat ook. Je kunt hele
wezenlijke dingen zeggen over veran
deringen in mentaliteit, zonder dat
ze iemand schijnen te raken. Maar zo
gauw je begint over conrete zaken
als misintenties, kaarsen, aflaten, en
dergelijke, worden er talloze mensen
verschrikkelijk boos.
Misschien is het toch waar wat dis.
Kuin in zijn artikel schrijft:
„Het is de mensehjke sfeer, de
menselijke vertrouwdheid, net be
paalde menseliike accent, die ons
warmte en veiligheid -;even binnen
de Kerk. Maar juist het menselij
ke is het terrein waar wij mogen en
moeten offeren, om -ekening e
housen met de gevoelens van ande
ren. Wij zullen vele van onze na-
Mensen worden gauw verscbrikke
lijk kwaad als je kritiek hebt op be
paalde vervormingen van Maria-devo
tie. Ik begrijp dat nooit zo goed. Komt
het omdat het hen zo verschrikkelijk
dierbaar is, of voelen ze bepaalde an
dere „waarden" in het gedrang ko
men. Ik ben blij dat Herman Hof
huizen in zijn reportages in dit blad
zich nu ook eens waagt aan Lourdes.
Zijn beloofde eerlijkheid speelt hem
wel parten. Hij móet wel door een he
leboel afschuwelijks heen om naar de
kern van Lourdes te komen. En hel
valt waarachtig niet mee.
Ik heb me vorig jaar zomer in De
Nieuwe Linie ook gewaagd aan e„r
kritische impressie over Lourdes. Het
grootste gedeelte van het artike' was
een beschouwing over de wezenlijke
aspecten van de Maria-devotie. Daar
naast heb ik boze dingen gezegd over
wat ik als misbruik zag en waarvoor
ik de plaatsellike overheden verant
woordelijk wilde stellen. Het kan best
z(jn dat ik in die kritiek eenzijdig
geweest ben. Het was ook uitdrukke
lijk een persoonlijke Impressie. Het
tuurlijke kinderlijke oindmgen moe
ten afsnijden en als volwassenen in
een hardere nuchtere werkelijkheid
moeten stappen."
Misschien.
Maar zou er al niet heel veel gered
worden als we al die niet wezenlijke,
menselijke, dingen binnen onze Kerk
nu eens niet langer meer zo absoluut
stelden? Moet er niet nog veeJ meet
gerelativeerd worden in zaken die niei
per se voor iedereen waarde hoeven
te hebben? Komt er dan niet oinnen
de Kerk vanzelf pluriformiteit in ai-
ierlei uitingsvormen, zonder dat we
in de eigenlijke zaken gescheiden hoe
ven te zijn?
En kan dan ook de Maria-devotie
in bepaalde gestalten niet tot die plu
riformiteit horen, zonder dat 'edereen
daar per se aan gebonden hoeft te zijn?
Misschien weten we nog nelemaal nic'
hoeveel zaken, die we in het verle
den absoluut zagen, behoren tot die
verscheidenheid in belevingsvormen
van het éne evangelie.
Als we Maria's geest van Didden om
de Geest kunnen verwerven, zuller
we het misschien eerder weten dan
we gedacht hadden
De directeur van tiet Concilie-docu
mentatiecentrum in Rome, dr. L. Al-
ting von Geusau zegt in het week
blad „Op de Hoogte" van 12 aug. j.l
wel heel sombere dingen. De schema
ta over priesters en religieuzen zou
den in de verbeterde versie bijna niet
verschillen van de oude, afgewezen
versie van het vorig jaar. En die
was bijzonder slecht. De nieuwe pro
blemen waarmee priesters en religieu
zen in deze tijd te kampen hebben, ko
men er nauwelijks in ter sprake.
Terwijl het toch duidelijk is dat ov>-r
de hele wereld juist die moeilijkheden
verschrikkelijk veel invloed uitoefe
nen op het leven in ne kerk. Ook
schijnt er weinig rekening gehouden
met de vraag van kardinaal Alfrink
om het celibaat in het licht van de
Heilige Schrift voor deze tijd opnieuw
te bezien.
Het lijkt wei of er op een onstel-
lende manier struisvogelpolitiek wordt
bedreven als het gaat over religieu
zen en priesters. Zaken als priester
lijke levensstaat en celibaat, worden
zo pijnlijk geacht dat men het zelfs
niet aandurft ze op de concilieagenda
te plaatsen. Terwijl de nood op deze
punten bijzonder groot is. Niet. zozeer
de kwestie van het al dan niet ge
huwd zijn van de priester, maar heel
zijn levensstaat, zijn leefwijze, zijn
rechten en plichten, zijn eigen verant-
woordelijkheid, zijn „anders zijn" dan
de anderen. Katholieke gelovigen kun
nen zich nog geen ambtsdragers
voorstellen, die als de protestantse
predikanten een gewoon, eventueel
gehuwd leven leiden.
We zouden al lang toe moeten zijn
aan het groeien in het denken over
die beslist op handen zijnde veran
deringen in het priesterbeeld.
Maar het Concilie laat absoluut ver
stek gaan.
Zoals pater Congar eens zei: „De
priester wordt in dit Concilie platge
drukt tussen de leek en -Ie bisschop
Niemand zal mij van klerikalisme
beschuldigen als ik beweer dat het
meeste werk en de meeste zorg voor
de vernieuwing in de Kerk toch neer
komt op die grote groep gewone
priesters.
De meesten zijn zeer positiel inge
stelde. hardwerkende mannen. Maar
ze moeten niet langer in de steek ge
laten worden op allerlei punten.
Het is een zeer ernstige zaak. Zou
het komen omdat de leken nog steeds
te ver van de priesters afstaan er om
dat de leiding van de Kerk op de ver
antwoordelijke posten ;n handen is
van priesters „iet een gemiddeld zeer
hoge leeftijd, die zich over deze kwes
ties niet meer zoveel persoonlijke zor
gen hoeven te maken? Dat mag toch
niet waar zijn!
Om niet somber te eindigen een goed
bericht uit de Verenigde Staten, waar
het katholicisme maar moeizaam mee
komt met de vernieuwing.
Negen maanden geleden, zo meldt
„Time", werd door het gezamenlijke
episcopaat een commissie opgericht
voor oecumenische zaken om de
dialoog met de andere kerken op
gang te brengen. In zeer korte tijd
is dit de meest dbukke katholieke in
stantie van het land geworden. De af
gelopen week hadden de leden van de
commissie een ontmoeting met ten
delegatie van de Verenigde Presbyte
riaanse Kerken, een hele dag lang.
In de afgelopen twee maanden zijn
er soortgelijke ontmoetingen geweest
met vertegenwoordigers van de Epis
copale en Lutherse Kerken en er zijn
plannen om in de toekomst te spreken
met de Nationale Raad van Kerken,
de Grieks-Orthodoxe Kerk en verschil
lende protestantse instanties.
De historicus Arthur Meier Schle-
singer, aldus beweren insiders, zal
gegarandeerd 250.000 dollar ontvan
gen voor zijn boek „Duizend dagen
John F. Kennedy in het Witte Huis".
Dan is er nog een boek „De
Kennedy zoals ik hem kende" van
een andere vertrouweling die aan
zijn geschrift op zijn minst 200.000
dollar zal overhouden.
Pierre Salinger, J.F.K.'s perschef
heeft naar men zegt alleen al 20.000
dollar getoucheerd voor zijn belofte
zijn memoires te schrijven.
Nog een lid van de vroegere Ken
nedy persdienst, George Reedy, ligt
in het ziekenhuis voor een voetopera
tie en denkt er hard over om die
tijd te gebruiken voor het noteren
van zijn herinneringen. Drie leden
van de oude Ierse Mafia, namelijk
Larry O'Brien, Kenneth O'Donnell en
David Powers werken samen aan een
boek en krijgen daarbij hulp van een
vroegere Witte Huls-correspondent.
De uitgevers hebben zich zo ge
haast in de wetenschap dat Jacque
line Kennedy aan de schrijver Wil
liam Manchester heeft gevraagd de
officiële biografie van haar overle
den man te schrijven. Zij heeft hem
toegang gegeven tot de Kennedy pa
pieren.
Het Amerikaanse publiek toont een
merkwaardige vraatzucht in verband
met alle vormen van Kennedy-sou-
venirs. Aansluitend op de vraag
naar „sleutelgat-geschiedenis"-boeken
over het Kennedy tijdperk is er een
gigantische handel ontstaan in de
vreemdste voorwerpen, van plastic
Kennedy borstbeeldjes tot eierwek
kers met het portret van J.F.K. er
op.
Sommige waarnemers menen dat
aan de nagedachtenis van de ver
moorde president geen goed gedaan
wordt door zijn vroegere medewer
kers, welke overweging hen ook tot
hun bijdragen drijft.
Maar van de andere kant is het
van betekenis dat de Kennedy-boeken
en hun miljoenen lezers de naam
Kennedy levend houden. En dat zou
wel eens zeer belangrijk kunnen zijn
in 1972, als de Democratische Partij
naar een opvolger gaat zoeken voor
Lyndon Baines Johnson.
i Advertentie)
U kent
Madurodam pas
in zijn volle schoonheid
als u het ook bij avond
hebt gezien. Als bij het
invallen der duisternis
46.000 lichtjes aangloeien
is Madurodam één flonkerend
feest, één en al licht en
beweging. Een „ville lumière"
om nimmer meer
te vergeten
SCHIPHOL, 20 aug. Fokker heeft
de 337ste order ontvangen voor de le
vering van een F 27-Friendship en wel
van de Maerobertson Miller Airlines
uit Perth, Australië.
De eerste F 27, die Fokker in de
cember 1959 aan deze maatschappij
heeft verkocht, maakte dezer dagen de
20.000 vlieguren vol. Dit is voor het
eerst dat een Friendship dit voor de
luchtvaart hoge getal bereikt. Het ge
middelde gebruik van het toestel over
5 jaar en 8 maanden bedroeg 3500
vlieguren per jaar.
De orderiijst van Fokker is thans tot
198 Friendships gestegen. Daarvan zijn
er 173 afgeleverd. De overige 139 toe
stellen zijn besteld bij de Amerikaanse
licentiehoudster van de F 27, de Fair-
child-fabrieken.
