GEHARREWAR MET.
TIJDWAARNEMING
ïsT'riomf van conditie in Utrecht"
Waar flink gesport,
lang gereden of hard
gewerkt wordt ;s Kmg het beste
Sterke vooruitgang bij
Nederlands waterpolo
BIJ DE TOP
De Tour begraven
Amerikanen
breken
wereldrecords
Elke deelnemer kost 14 gulden per dag
EUROPEES ZWEMDORP
WERELDJE OP ZICH
Twee triomfen en één nederlaag
In welk gewaad
het kerkhof op?
Oostenrijkse zege
in zes-urenstrijd
MAANDAG 22 AUGUSTUS 1966
3
Éi§g
- »J
Vreugde bij Oost, felicitaties door West: de Oostduitse Martina Grunert, die eerste werd in de derde
serie 100 m vrije slag dames (links) met haar Westduitse rivale Gisela Dick.
(Van onze speciale verslaggever)
UTRECHT, 22 aug. Er werd, toen de balans van één dag Europees zwemmen werd opgemaakt, hier
pn daar schamper gelachen. Er werden, toen het uit de feilloos werkende computer gerolde cijferma
teriaal nauwkeurig en ijverig was bestudeerd, zelfs bikkelharde conclusies getrokken. Trieste con
fusies. Europa, zo beweerden erkende zwartkijkers, raakt steeds verder op zwemmend Amerika
échter. Peilers van deze uit waarachtige teleurstelling geboren gedachten, terughoudend in enige
kring uitgesproken, vormden de tijden, die gisteren door Europa's zwemélite op de klokken werden
gebracht. Matige tijden, dat wel. Maar zij zijn beslist niet uitzichtloos, zoals sommigen zeiden. Er liggen
Senoeg acceptabele verklaringen voor het grijpen om een optimistischer kijk te wettigen.
dagelijkse middel ter opwekking
en verkwikking. Want
natuurzuivere King
houdt u fit, houdt u fris
u en alle andere
actieve, sportieve
mensen.
Enerverend
Triomf conditie
FRANS NYPELS
TOOS BEUMER
gekwalificeerd
Tevreden
HANS KLEIN
veel eten
Motorraces Zandvoort
Theillière op de weg
Frans kampioen
tijden Europese zwemtop
be strijd om de Europese zwem titels
?jKon namelijk met moeilijkheden.
Moeilijkheden die een niet te looche
nen invloed hadden op het sprintnum-
*ner voor de heren. Zij lokten veel kri-
£ek uit. De oorzaak van de mooilijk-
neden was in feite de kostbare tijd-
aarneminjfsapparatuur van oud-ralley-
ftlder Maus Gatsonides. De feiUoos
Werkende gatso-printer, die tot in dui-
«endsten van secondes zelfs tie lichtste
'"T °p de aankom stplaten registreert,
mag dan nel in de reglementen van
erken ir°£e!e, Zwem Liga officieel zijn
en(', net legertje uit alle windstre
ep vau Europa opgetrommelde office
's moet ook een taak hebben. Dus
Jatten er zestien aankomstrechters
*&urig achter elkaar naar de bassin-
.^and te staren, zijn er vierentwintig
;n smetteloos eenheidstenue gestoken
'Üdwaarnemers die de klokken hante-
ïen en lopen er ook nog enkele hogere
^ryleden °P het platform om alle on
gerechtigheden te registreren. Vol
maakt overbodig eigenlijk, maar ze
zijn er.
Over hun tijdwaarneming ontstonden
natuurlijk discussies, want het mense
lijk oog en de menselijke reacties zijn
voor nuances vatbaar. Het nare gevolg
was, dat zwemmers voor de volgende
serie minutenlang op een stoel werden
geprikt alvorens zij toestemming kre
gen zich in de starthouding te buigen.
Dit tastte de concentratie aan, waarop
begrijpelijk kritiek volgde. Zwembond-
voorzitter Jan de Vries, tevens voorzit
ter van de Europese Zwem Liga had
de moeilijke taak deze nare plooien tij
dens de lunchpauze glad te strijken.
Hij kweet zich voortreffelijk van deze
taak, zodat in de avondwedstrijden de
startprocedure, mede door het inspelen
van de starters, die tijdens de eerste
series te lang wachtten, vlekkeloos ver
liep. Het onheil op de sprint was ge-
ADVERTENTIE
mm
schied, zoals bleek tijdens de halve fi
nale, waar de tijden een stuk beter
waren.
Een wat stroef begin voor het weinig
Subliek trekkende zwemfeest, waar de
ederlandse kolonie vier deelnemers
kwijtraakte. Rob Kerkhoven had al ge
waarschuwd voor deze eerste dag. Een
moeilijke dag, had hij gezegd, zich ner
veus op de tenen rekkend toen zijne eer
ste pupil, rugslagspecialiste Coby But
ter het water inging. Coby Butter haal
de fir,ale niet, omdat zij het keerpunt
grandioos miste. Anders had zij zeker
een kansje gehad, want ook hier waren
de tijden niet al te best. Het bracht
Kerkhoven tot de ontboezeming, dat
die matige tijden ook wel eens verklaard
kunnen worden door rekening te hou
den met aanpassingsmoeilijkheden.
,,Zo van de rust van een trainings
kamp en het was heerlijk in Zeist
naar het Europees dorp. Dat geeft
veel afleiding, maar het breekt ook de
concentratie. Daar kampt iedereen
mee." Op die rugslag. waarin buiten
het zwembad in minirok gehulde Chris
tine Caron zich als snelste in de finale
zwom, bereikte Coby Sikkens wel een
finale-plaats, zij het dat haar tijd geen
perspectieven voor lonkend ere-metaal
biedt. Maar ook dat was geen tegen
valler. Zoals ook verwacht was, dat
Jan Jiskoot zijn zwemloopbaan niet
met een finale-plaats zou afsluiten. Jis
koot maakte niettemin zijn beste sei-
zoenprestatie op het zwaarste aller
zwemnummers, de 400 wissel persoon
lijk. Hij reikte naar een negende plaats
lachte zijn teleurstelling moedig weg
en stapte later op de middag met zijn
vrouw in plezierige stemming naar de
kantine om een glas bier te drinken.
Of Jiskoot geheel uit de zwem wereld
verdwijnt is een open vraag. Er gaan
de laatste tijd veel stemmen op deze
leraar lichamelijke opvoeding, docent
aan de Amsterdamse Academie, nau
wer bij de begeleiding van de Neder
landse zwemsport te betrekken.
Het enerverend sprintgevecht bij de
meisjes bracht Oranje gedeelde vreug
de. De ijverig werkende Zaanse zwem
ster Toos Beumer handhaafde zich
bij de Europese top door in de finale
door te dringen. Haar streekgenote Bep
Weeteling viel echter af. Snelste was
hier de Hongaarse Judit Turoczy, op
de voet gevolgd door de Oostduitse
Martina Grunert. Typisch aspect van
deze eerste dag: de Oostduitse deelne
mers verbeterden allen hun seizoenpres
taties, de Kussen vielen iets tegen en
de Fransen bleven met al huil hoogge
stemde verwachtingen beneden de
maat. De Engelsen kregen naar werd
gevreesd de weerslag voor hun formi
dabele prestaties tijdens de Gemene
best Spelen in Kingston met uitzonde
ring van sprinter Bobby McGregor, die
in Kingston niet, maar in Utrecht wel
de top van zijn conditie heeft bereikt.
De Engelsen zijn zeer resoluut in hun
verwachting, dat Me.Gregor het goud
niet meer kan ontgaan.
Utrecht leverde nog een conclusie op.
Zij kwam uit de mond van de om zijn
bikkelharde trainingsschool gevreesde
Hilversumse coach Jan Stender, eens
leverancier van wereldrecordhoudsters.
Jan Stender, in Utrecht achter de
startblokken gedrukt als tijdwaarne-
mer, sprak over een triomf van de con
ditie. Zijn ervaren oog had opgemerkt,
dat de conditie, zoals vroeger, kenne
lijk weer de peiler is voor een Europe
se zwemtitel. Kijk naar de Russen
sprak hij met stemverheffing. Kijk
naar de Oostduitsers. Pure atleten, die
eerst hun conditie zien en dan pa.s de
techniek. Je krijgt dan wat slordig uit
gevoerde slagen, maar snel zijn zij, aat
valt niet te ontkennen. Ook hij hekelde
de moeilijkheden van het eerste uur,
die naar zijn mening een weerslag von
den in de prestaties. In feite, zo biecht
te tijdwaarnemer Stender eerlij\k op
zijn wij nutteloos. Helemaal gelijk had.
Stender niet. De reglementen van de
Europese Zwem Liga schrijven nu een
maal voor, dat records pas kunnen wor
den erkend als zij met drie chronome
ters zijn opgenomen. Dat geldt even
zeer voor nationalerecords en die loer
den gisteren in Utrecht in fikse hoe
veelheden gemaakt. Bewijs van de
vooruitgang van het Europees zwem
men alle andersluidenae meningen ten
spijt Een ander voorbeeld van die voor
uitgang is het feit, dat Jan Jiskoot met
zijn tijd op de 400 meter wissel per
soonlijk in Leipzig nu vier jaar gele
den, een zilveren medaille had ver
overd
(Van onze speciale verslaggever)
UTRECHT, 22 aug. „We zitten in
de lift," juichte waterpolocoach Ruud
van Feggelen, toen zijn mannen zater
dagavond na de verloren wedstrijd te
gen de Hongaren (35) uit het water
stapten. Van Feggelen had gelijk. Hoe
wel Oranje beslist nog niet vlekkeloos
waterpolo speelt en het zich nog niet
met de Hongaren kan meten, speelde
het dusdanig dat een duidelijk opgaan
de lijn In de prestatiecurve valt te ont
dekken. Met twee overwinningen tegen
Spanje (41) en Groot-Brittannië (71)
is het bovendien practisch zeker dat
het Oranjeteam deze eerste ronde zal
overleven.
Er kleven niettemin nog vele foutjes
aan het Nederlands waterpolo. Heel dui
delijk viel dit op in de strijd tegen de
Europees kampioen Hongarije. In de
eerste spelperiode had Oranje namelijk
een kans door de verdediging van de
Hongaren te breken. Het deed dat niet.
Deels uit angst voor nog naar de juiste
combinatie zoekende Magyaren, deels
uit gebrek aan inzicht. Het plaatsen
was bovendien niet altijd vlekkeloos en
toen in de tweede spelperiode de ach
terspeler Hoogveld, die in de eerste pe
riode voortreffelijk speelde, twee blun
ders maakte, wreekte zich dit gebrek
ALS EEN „STOEPIER" is Felix
Lévitan vorige week uit zijn zaak ge
komen om klandizie naar binnen te
sjmoezen", maar wij moeten zijn
spullen niet meer. „Een nieuwe for
mule)', riep hij, „landenploegen in
plaats van fabrïeksteams" en dit
zou dan jong leven in de dode Tour
kunnen brengen.
Ik moest onweerstaanbaar terugden
ken aan enkele warme zomernach
ten van vijf jaar geleden. Het was
op een terrasje in een of andere
etappeplaats, waar
na middernacht
het kabaal einde
lijk wegstierf. Wij
vormden een bont
groepje Tourvol-
gers, die zich met
een geurend glas
en een goed ge
sprek probeerden
te troosten voor
de ontberingen
tige dag. Wij
van de
spraken
jach-
over
LINCOLN, 22 aug. Terwijl de Euro
pese zwemélite zich In Utrecht be
ijvert toptijden te verwezenlijken, bre
ken Amerikaanse zwemmers en zwem
sters tijdens de strijd om de nationale
kampioenschappen aan de lopende
band wereldrecords. Duidelijk koml tot
uiting, hoe het Amerikaanse potentieel
het wereldzwemmen beheerst.
Tijdens het weekeinde sneuvelden
vijf wereldrecords. Don Schollander,
de ster van de Olympische Spelen van
Tokio, verbeterde zijn eigen wereldre
cord op de 200 meter vrije slag (1.57.2)
tot 1.56.2. De vijftien jarige Pokey Wat
son ontnam haar twee jaar oudere land
genote Martha Randall het dames-re
cord op dezelfde afstand (2.11.4) en
bracht het terug tot 2.10.5. Vervolgens
slaagde een viertal dames van de San
ta Clara Zwemclub erin op de 4 maal
200 meter vrije slag een tijd van 8.55.4
op de klokken te brengen. De beste
t(jd tot dan toe stond op naam van de
ploeg City of Commerce, eveneens een
club uit California: 9.00.1. Voor Santa
Clara zwommen: Linda Gustavsson
(2.15.8), Nancy Ryan (2.14.1), Claudia
Kolb (2.12.4) en Pokey Watson (2.13.1).
Ouvallend was ongetwijfeld de
2 minuten 44,4 seconde, die de 14-jarige
Cathy Ball over de 200 meter school
slag zwom. Het blonde meisje uit Flo
rida, die reeds in de series 2 minuten
44,7 seconden liet noteren, verbeterde
daarmee opnieuw het nationale record,
maar bleef 1.4 seconde verwijderd van
het wereldrecord van de dertienjarige
Russische Irina Posdnyakovska, de fa
voriete voor de Europese titel.
Een spannend duel ontspon zich op
de 100 meter rugslag tussen de Zuid-
afrikaanse meisjes Ann Fairlie en Ka
ren Muir. Ann Fairley, wereldrecord
houdster met 1.07.4, versloeg haar land
genote in 1 minuut 07.9 seconde. Karen
Muir, de sterkste over 200 meter, ein
digde op de tweede plaats in 1 minuut
08.2 seconde. Cathy Ferguson (V.S.)
werd derde in 1.10.1.
John Nelson kwam op de 200 meter
v.rije slag uit op 1 min. 57.6 sec., welke
tijd vorige maand nog als wereldre
cord gold. Claudia Kolb won de 400 me
ter wisselslag dames in 5 min. 15.5 sec.,
wat een nieuw record voor de kam
pioenschappen betekende. Tenslotte ves
tigde Dick Roth met 4.47.9 op de 400
rneter wisselslag eveneens een nieuw
record voor de kampioenschappen.
op sterke wijze. De Hongaren drukten
snel door. Voelden als het ware aan,
dat hun prooi zich nog slechts panieke
rig verweerde en liep uit tot een vei
lige voorsprong. Daarna geloofden zij
het wel. Zij putten zich steeds minder
uit in snelle rushes, waardoor de Ne
derlanders de kans kregen terug te
slaan. Angstig is het voor de Hongaren
toen echter niet meer geworden. Kon
het ook niet worden, omdat de Neder
landse stootkracht ontoereikend was.
Hans Aalberts bijvoorbeeld wist soms
niet meer te doen dan als drijvende
middenvoor op te treden, hetgeen bij de
kunstig dekkende Hongaren geen enkel
effect sorteerde. Maar de Hongaren de
den hetzelfde, hetgeen ook al geen teken
van macht is. Een demonstratie hoef
den zij er echter ook niet van te ma
ken. Hun winstkansen lagen daartoe te
duidelijk in het water.
„Zó komen zij er wel," lachte een
tevreden Nederlandse waterpolocoach
Ruud van Feggelen gisteravond laat In
het drukbezochte restaurant van het
zwembad „Den Hommel". Nog even
nababbelend over de sfeerrijke wed
strijd tegen de Engelsen en nauwelijks
verrast over de triomf van 7—4, die de
Oranje-spelers gulzig hadden ingepalmd.
„De Britten speelden precies in ons
straatje," redeneerde Van Feggelen op
gewekt. „Zij poloden altijd statisch. Bij
na tempoloos. Nu echter niet. Zij waren
zéér beweeglijk in het water. Fantasie
rijk óók. Voor ons ongetwijfeld een be
langrijk voordeel. Wij zijn nu eenmaal
sneller. Wij hebben méér conditie."
En inderdaad. De waterpolo-interland
Nederland—Groot-Brittannië was voor
de toeschouwers, die vierentwintig uur
eerder het openingstreffen tegen Honga
rije hadden gevolgd, duidelijk een ver
ademing. De Oranje-spelers hadden be
slist geen angst meer om de bal af
te spelen. Integendeel. Zij poloden be
sluitvaardiger, zelfverzekerder. Dat Ne
derland dus nauwelijks gehinderd tegen
de zwak verdedigende Britten op de
overwinning afstormde, zal geen ver
wondering oogsten. Aanvoerder Fred
van Dorp en Nico van der Voet (2x1
bepaalden in de eerste speelhelft al rap
het krachtsverschil op drie punten. Een
verhouding, die in de resterende drie
periodes werd gehandhaafd door doel
punten van Fred van Dorp, Lou Geut
jes, Hans Hoogveld en Hans Aalberts.
de Tour, die onder onze ogen aan het
overlijden was. Keer op keer pleeg
den de mannen, die men zo graag
vedettes noemt verraad aan de wie
lersport. En we ledigden onze gla
zen in weemoed. Natuurlijk, die ver
maledijde, grillige grootse en door
trapte Tour was altijd een wanstal
tig opgeblazen sportevenement ge
weest, maar hoe graag schaarden
wij. daar op het terrasje, ons bij de
miljoenen, die eraan verslaafd wa
ren. Verslaafd aan de drama's en
vreugden van deze monsterachtige
krachtmeting. De Tour waren wij
gaan huldigen als het weergaloze
circus, met een voorstelling die bij
na een maand duurde, in 25 pistes
met clowns, koorddansers, levende
kanonskogels, leeuwentemmers, tra
pezewerkers en veel doorgezaagde
weesmeisjes. Met onze neuzen er zo
dicht op wisten wij ook wel dat niet
alles sport mocht heten wat de hel
den ons voor-toverden, maar dan
waren zij vaak artiest genoeg om
van hun broodwinning een hartver-
overend nummer te maken.
Vijf jaar geleden waren wij voor
goed op het schouwspel uitgekeken.
De mannen, die men zo graag ve
dettes noemt, verdeelden met de por
tefeuilles in de hand de rollen en na
men zelfs niet meer de moeite de
opvoering op te luisteren met wat
wapengekletter en vuurwerk. Op ons
terrasje waren wij het helemaal eens
over de hoofdoorzaak van de groeien
de malaise in de Tour. Hij werd na
melijk betwist door landenploegen
en die formule was door de toene
mende invloed van de fabrieksba
zen onhoudbaar geworden. De om
hulsels van de nationale truien wa
ren zo voos als vodden, want men
reed voor de fabriek waar men de
rest van het jaar brood verdiende,
of anders hoopte te gaan verdienen.
Onder de macht van de commercie
bloedde de Tour dood. „Weg met de
nationalistische schijnheiligheid"
werd er toen geschreeuwd, ook in
de verhalen, die wij in onze kranten
schreven. Een nieuwe formule, geba
seerd op fabrieksteams, zou redding
brengen. Overeenkomstig zijn ge
woonte vertrok Goddet direct na de
schamele overwinning van Anquetil
in 1961 naar zijn kasteel in Zuid-
Frankrijk. waar hij met de nu op
permachtig geworden Felix Lévitan
de nieuwe formule ging uitwerken.
Er is nu vijf keer in fabrieksver-
band gereden en de Tour is doder
dan dood. Vorig jaar schenen twee
Italianen voor de wedergeboorte te
zorgen, maar het ontaard chauvinis
tische Franse sportpubliek pruimde
deze buitenlandse snoeshanen niet zo
maar. Gimondi en Motta konden
dit jaar in de Giro
van signor Am-
brosini zo veel
verdienen, dat ze
de barbaarse Tour
graag lieten schie
ten. En nu is, zo
als onze Tourver
slaggever aller
minst verzwegen
heeft, er alleen
maar bedrog overgebleven. Er
zijn nog altijd maniakken, die
boos gaan doen als men dit
gewoon opmerkt, maar het wanho
pige voorstel dat Lévitan heeft ge
lanceerd, is even veelzeggend als
een collectieve schuldbelijdenis van
de fabrieksbazen, hun fietsende sla
ven, en van Daniël Dousset.
De Franse nachtclubeigenaar en
wielermanager Dousset vermeld ik
speciaal in deze plechtige lijkrede.
Men kent hem toch? Hij is de man,
die tijdens de Tour uit het restau
rant waar hij luxueus heeft gegeten
altijd een extra servetje meeneemt.
Met dit servetje in de zak van zijn
lichtgewicht costuum begeeft hij zich
tegen vier uur naar de aankomst-
plaats. Hij legt hier en daar zijn
oor te luisteren, vliegt met een snel
oog over de sportpagina's van de
kranten en begeeft zich na het arri
veren van de karavaan naar de uit-
hijgende renners. Zijn keuze is dan
al gemaakt. Met een lichte hoofd
beweging beveelt hij een of soms
wel meer uitverkorenen naderbij. Hij
noemt een bedrag en schrijft daarna
de naam van de ja-knikker op het
servetje.
Voor een beroepswielrenner is er
amper iets beters te bereiken, dan
een vermelding op het servetje van
Daniël Dousset. Het betekent, (Jat
men mag meedraaien in de malle
molen van de après-Tour, en dat is
goed geld verdienen. Op deze ma
nier oefent de nachtclubeigenaar zijn
terreur uit: deze wel, die niet. Ach,
en als hij dan de avondmaaltijd met
enkele belangrijke ploegbazen heeft
genuttigd, is er weer een nieuw ser
vetje om ook al de einduitslag vast
te leggen.
De revoltes tegen de portefeuille
dictatuur zijn uitgebleven. De scha
mele helden van de Tour hebben
braaf de kruimeltjes van Doussets
welgevulde dis opgesmikkeld. Maar
er heeft rijkelijk gif tussen gezeten.
.Landenploegen", trompettert Fe
lix Lévitan, maar de lijkdragers
staan al met de kist bij de muur
van het kerkhof. De vraag is nu:
Betreden we dit in stemmig natio
naal costuum, of in het vertrouwde
gewaad van de fabriek?
OLYMPUS
(Van onze speciale verslaggever)
UTRECHT, 22 aug. t- In Utrecht
ligt een afgebakende enclave. Een
stukje verenigd Europa. Het is het
Europese zwemdorp, aange%>ast slaap
oord voor bijna achthonderd zwemcory
feeën. Er heerste daar op de eerste
dag van de Europese titelstrijd een ont
wapenende rust „Gelukkig wel," pufte
een vermoeide Leen Pot. Beter bekend
als de burgemeester; als de ordebe
waarder van de zeven pas opgeleverde
studentenflats, luttele kilometers van
het DOS-stadion verwijderd. „Het moei-
'lijkste zit er voorlopig bp." Europa's
zwemelite werd vóór zaterdag verwei
komd en ingekwartierd. Vanaf gisteren
ligt bij de organisatie van de Europese
zwemstrijd het accent dan ook niet
meer op de huisvesting. Zwempresta-
ties eisen nu alle aandacht. De inrich
ters van het Europees zwemdorp be
schouwen de komende dagen als een
eenvoudige afwikkeling van het een
maal op gang gebrachte organisatie
schema.
De organisatiestaf van het Europese
zwemdorp, officieel negen leden tellend,
is dus ingewerkt. „Het was in het be
gin zuiver een kwestie van inspelen."
vertelde mevrouw A. Vlothuizen, voor
zitster van de huisvestingscommissie
van de Stichting Europese zwemkam-
pioenschappen. Doelend op het gerucht
makende incident met de Westduitsers.
Nü, zes dagen terug. Voor het enige
probleempje van dit weekeinde zorg
den de Polen. Zij gedroegen zich zater
dagavond bijzonder onrustig. Zij vier
den uitbundig feest. Tot heel diep
in de nacht. Zij hielden daardoor met
de om het half uur voorbij denderende
fpederentrein anderen uit hun slaap.
!rg naar. Vandaar, dat „burgemees
ter" Leen Pot, onlangs op een ontvangst
receptie van de KNZB door Utrechts
echte burgemeester, jhr. mr. De Ranitz
geïstalleerd met zachte, doch dwin
gende hand de gemoederen heeft moe
ten sussen. „Je moet ze niet tegen je
innemen," verklaarde hij deskundig.
„Zij zijn immers onze gasten."
Buitengewoon gezellig is het 's avonds
in de Club. officieel uitgaanscentrum
voor Europa's zwemtop. Voor deelne
mers uitsluitend toegankelijk tot één
uur voor middernacht. De „Club" is
een origineel ingericht, voormalig gym
nastieklokaal, dat nog met zo lang ge
leden toebehoorde aan de utrechtse
school voor de detailhandel. Hoofd van
de recreatieruimte is de heer M- J. van
Dijk. Hij is bijzonder te spreken over
de sfeer, die rond zijn tapkast hangt.
„Het is hier soms net een internatio
naal verbroederingsfeest." Er is ook
al een muzikaal talent ontdekt. Karin
Cewe-Ahman, eerste charmante secreta
resse uit Johannesshow, heeft zich zeer
vaardig getoond bij het bespelen van
een gitaar. Voor de vrolijke noot zorgt
meestal de Oostduitse coach Heinz Mid-
dig, die „Europa's beste moppentap
per", wordt genoemd.
Niets met zwemmen te maken heb
bende verrassingen doen zich tijdens
dit Europees titeltoernooi ook voor.
Een Utrechtse banketbakker deed za-
terdag telefonisch de toezegging de ko
mende week alle jarigen in het Dorp
te zullen verrassen met een taart. De
eerste gelukkige was Iet Koster, de
leidster van de Nederlandse dames-
ploeg. Nóg een aangenaam blijk van
medeleven van de Utrechtse burgerij
met dit titeltoernooi kwam van de bloe
mist Fleurop Interflora. Hij droeg de
Utrechtse enclave bijna duizend tuiltjes
bloemen binnen. „Op elke kamer hoort
een bloemetje", luidde zijn parool.
Is de spanning bij de organisatoren
van het Europese zwemdorp iets ver
minderd; in de keuken van de Marijke-
hal eerst nog steeds een koortsachtige
bedrijvigheid. Een deskundige staf van
140 dienstplichtigen, vanaf morgen aan
gevuld met vijfentwintig man verzorgt
elke dag de secuur vastgestelde voe
ding van het zwemlegioen. Er is voor
elke deelnemer, die per dag twee war
me maaltijden krijgt geserveerd, een
keuze uit drie menu's. Aangepast naar
de Oost- West- en Zuid-Europese levens
gewoonten. Bijna vijftig koks, die de
laatste maanden voortdurend in specia
liteitenrestaurants hun kennis van de
bereidingskunst hebben bijgeschaafd,
knappen het omvangrijke karwei op.
Om u een indruk te geven, dat Euro
pa's zwemelite allerminst een gebrek
aan eetlust kan worden toegedacht, hier
een paar bestellingen, uitsluitend voor
zondag: 400 kg aanrdappelen; 270 to
maten; 60 kisten kropsla en voor een
bedrag van meer dan tweeduizend gul
den alleen aan vlees. Er wordt door
de organisatie commissie geschat, dat
elke deelnemer per dag meer dan
veertien gulden kost. En zéér beslist
de Westduitse rugslagzwemmer Hans
Klein. De eeüustige 24-jarige student
uit Darmstadt presteerde het zondag
middag om achter elkaar drie koppen
soep; vier kippen met evenzovele por
ties groenten en liefst acht appelen naar
binnen te werken, 's Morgens had hij al
bijna een half brood opgegeten," ver
telden zijn vrienden nog.
ZANDVOORT, 22 aug. Zaterdag
is op het circuit van Zandvoort de
jaarlijkse zesurenwedstrijd voor stan
daard- en sportmotoren gehouden. Di
rect na de start gebeurde onder aan
de Hunzerug een valpartij, waardoor
enkelen van de 45 gestarte rijders met
een uit de strijd verdwenen. De
Utrechter A. van Doorn kwam later
op dezelfde plek eveneens te vallen.
Hij brak zijn sleutelbeen.
De Oostenrijkers Auer en Werneg-
ger legden met een Triumph 650 da
meeste ronden af, namelijk 175, wat
neerkomt op een afstand van ruim 735
kilometer. Zij reden in de klas sport
motoren boven de 500 cc. In de catego
rie standaardmotoren 125 tot en met
250 cc legden Lablans en Hogervorst
met Bultaco beslag op de eerste plaats.
Zij haalden 159 ronden oftewel 667, 812
kilometer. H. van Doorn en Huesken
werden winnaars bij de 251 tot en met
500 cc op een Honda 444 (155 ronden,
652, 127 kilometer). Boven de 500 cc
standaard ging de zege naar Spaan en
Noorlander met een BMW 600. Zy
haalden 175 ronden, wat neerkomt op
733. 812 kilometer.
Bij de sportmotoren 125 toten met
250 cc werden André de la Porte en
Mooijen winnaars op SuzukiKostwin-
der en Van Dongen zegevierden in de
klasse 251 tot en met 500 cc op Hon
da.
SALLANCHES, 22 aug. Jean Clau
de Theillière is zondag Frans kampioen
op de weg geworden. Hij noteerde een
tijd van 6 uur 36 minuten en 55 sec.
over het 230 km lange parkoers. Op
de tweede plaats eindigde Jean Sta-
blinski en André Foucher op de der
de. Raymond Poulidor werd negende op
2 min. 16 sec. en Anquetil zeventiende
in dezelfde tijd.
Na afloop werd de Franse ploeg als
volgt samengesteld: Theillière, Anque
til, Aimar. Stablinsky, Grousard, Fou
cher, Letort en Poulidor.
