Welvaart in de Sovjet-Unie
veroorzaakt problemen
Koning Karei, moedig man
Spanning in
Bundeswehr
UILTJE KNAPPEN IN APOLLO-CABINE
IzvestiaGeen kwaad in eigendom
Meer vrijheid van handelen
voor Apollo-ruimtevaarders
BEZITSVORMING EN COMMUNISME
Londense brief
GERED DOOR OOM GENDARME
Gus Grissom: „We zien wel wanneer we terugkomen"
Geslaagde proef
met Apollo
Meer steun voor
Meer vrijheid
Pottekijkers
loonpolitiek
Britse regering
EERSTE TRAP SATURNUS-RAKET
Moeder Roberts
„Geef je over"
DRIE ASTRONAUTEN ONBEKEND MET DUUR VLUCHT
nieuwe dag
Ghana wil Schumann
uitleveren
Brits-Rhodesiseh
gesprek afgebroken
VRIJDAG' 26 AUGUSTUS 1966
7
DOOR DAAN VAN DER VAT
Kamparts Auschwitz kan
nog beroep aantekenen
Nieuwe huizen
Nog wat nahuilend van de doorstane emoties zit deze Franse
peuter veilig en wél op de arm van de endarme Gaydon, die zijn
leven heeft gered. Het kindje viel in een bocht uit de rijdende
auto van zijn moeder. De agent bedacht zich geen ogenblik. Hij
rende de straat op en bracht het kind in veiligheid, voordat het
door 'n aanstormende vrachtwagen zou kunnen worden overreden.
Overvloed
Technici van North American Aviation te Downey (California) demonstreren hoe de door hen
vervaardigde Apollo-cabine „onderdak" biedt aan drie astronauten. Een der pseudo-ruimtevaarders
knapt intussen een denkbeeldig uiltje op de naar achteren geschoven en nu als slaapbank dienende
middelste zitplaats.
SJOERD VAN DER WERF
Grotendeels omhuld door een enorme lap zeildoek wordt de eerste
trap van de Saturnus-raket die straks een bemande Apollo in een
baan om de aarde moet brengen, naar zijn lanceerplatform ver
voerd, dat rechts op de achtergrond nog juist zichtbaar, is.
LONDEN, 25 augustus
IN ALLE ENGELSE geschiedenis
boeken kan men lezen over de ver
dorvenheid van koning Karei 11, die
over Engeland regeerde van 1600
tot 1685. Hij was inderdaad een slecht
mens, maar wat men geneigd is te
vergeten is, dat de man voor zijn
vlucht naar Frankrijk in 1651, nadat
hij met zijn Schots leger werd ver
slagen in de slag van Worcester, zich
een man van groot formaat had ge
toond. een man eveneens van boven
menselijke moed. Hij werd achterna
gejaagd als een wild dier door de
soldaten van Cromwell en verkeerde
voortdurend in levensgevaar. Maar hij
bleek te kunnen rekenen op vele,
meest Katholieke, vrienden die hem
hielpen en verborgen hielden.
Onder hen bevonden zich talrijke
moedige vrouwen, waaronder Jane La
ne die de koning vermomd als haar
knecht achter haar op haar paard ge
zeten wegsmokkelde door de gelederen
van Cromwells soldaten. Een familie
welke de vluchtende koning hielp met
grote moed en doodsverachting was die
van de Penderels, die later door de
koning beloond werden met een eeu
wig pensioen. (Volgens een brief in The
Times van 26 november 1931 werd in
dat jaar het pensioen nog steeds uit
betaald, en wel aan de Amerikaanse
nazaat van de Penderels die een was
serij exploiteerde in Brooklyn.) Er is
een prachtig en spannend boek ver
schenen onder de titel: „The Escape
of Charles II after the Battle of Wor
cester." De schrijver is Richard Ol-
lard. (Uitgever: Hooder. Prijs: 25 sh.)
Het boek is geen roman, het is louter
geschiedenis. Maar we hebben zelden
van ons leven een historische roman
gelezen welke ons zó heeft geboeid als
dit boek over de lange koninklijke
vlucht en de gevaarlijke avonturen.
De spanning blijft tot het einde van
het verhaal. De koning slaagde er in
de kust te bereiken bij Cnarworth,
waar hij verborgen in een herberg,
wachtte op de lx>ot die hem naar Frank
rijk zou brengen. Maar de beloofde
boot daagde niet op en de koning her
vatte de vlucht. Eindelijk scheepte hi)
zich bij Shoreham in. Maar zelfs toen
was het gevaar niet voorbij. Er ont
stond bijna een paniek, toen het er op
leek alsof de koning en zijn vrienden
in handen zouden vallen van een zee
roversschip uit Ostende. Maar Karei
bereikte de Franse kust bij Féchamp
om negen jaar later als koning terug
te keren naar Engeland. Het is een
van de meest spannende geschiedwer
ken welke ons ooit onder ogen is ge
komen en het is haast niet te geloven
dat deze onversaagde koninklijke vluch
teling dezelfde man was als de man
die later terugkeerde om zijn land te
regeren.
EEN ANDER BOEK dat ons ten
zeerste geboeid heeft, ofschoon wij
geen natuurlijke belangstelling bezit
ten voor de veeartsenijkunde, is van
een veearts geheten Buster Lloyd-Jo-
nes. Het is een autobiografie van een
man die in vakkringen over de gehele
wereld grote vermaardheid geniet en
die schrijft over de mensen en dieren
die hij gekend heeft tijdens zijn leven.
Een van zijn cliënten, zo vertelde ons
een vriend, was „een kluizenaar met
kanaries in zijn baard". Wij hebben
het boek onmiddellijk geleend van ge
noemde vriend en hebben genoten.
Het boek heet: „The Animals Came
In One By one" (Uitg. Seckers
Warburg. Prijs: 25 shillings.) Wij had
den de naam van de schrijver eerder
gehoord en men had ons verteld dat
de man een genie was op zijn ter
rein. Hij zelf schrijft zijn uitzonderlijke
begaafdheid als diagnostikus toe aan
een onverklaarbare gift, welke hij ge
deeltelijk verloor ten gevolge van ziek
te. De beroemde poedel Rufus van wij
len Sir Winston Churchill behoorde tot
zijn patiënten. Een priester riep de
hulp in van Lloyd-Jomes voor zijn
hond. Enige tijd later riep Loyd-Jones
de hulp in van de priester, want hij
begon lastig te worden gevallen door
een poltergeest die hem met stenen
gooide en 's nachts op het orgel begon
te spelen in het huis van de veearts.
De priester kwam met wijwater en ge
beden. Hij slaagde er in de poltergeest
voor de duur van drie dagen te ver
drijven. Maar toen de priester heen
ging, kwam de poltergeest terug. La
ter slaagden enige spiritualisten erin
de geest voor goed te verdrijven.
ALS JE EEN goed Engelsman bent
haast je je om te rade te gaan bij
„Old Moore's Almanack", een boek
met voorspellingen over het komende
jaar. Het nieuwe deel, voor 1967, is
juist uitgekomen en het ziet er niet
dl te goed uit. Old Moore voorspelt
weliswaar dat het volgende jaar een
eind zal maken aan de woningnood
in Brittannië (ondanks de deflatie wel
ke reeds bezig is de klad te brengen
in de bouwnijverheid?), maar hij
voorspelt ook, dat er een revolutie zal
uitbreken in Oost-Duitsland en dat
«Ie eerste ramp in de ruimte plaats
zal vinden in de loop van het komende
jaar. Enige vooraanstaande ministers
zullen sterven en de blanken zullen
en masse vluchten uit Afrika. Er zul
len ernstige arbeidsonlusten uitbreken
in Engeland. Er zal een regeringscri
sis uitbreken. Het parlement zal moe
ten worden teruggeroepen van het re
ces en er dreigen algemene verkie
zingen. Old Moore voorspelt ook een
stijging van de emigratie uit Brittanje
naar Canada. Bedoelt hij werkelijk
Canada? Er hebben zich dozijnen jon
ge artsen vervoegd bij de Amerikaan
se ambassade in Londen om zich aan
te melden voor het speciale examen
dat hier zal worden gehouden voor
Britse artsen die de bevoegdheid wen
sen te verwerven om te praktiseren
in de Verenigde Staten.
Maar Old Moore zegt niets van de
opgravingen bij Basingstoke. Bij Ba
singstoke liggen de ruïnes van Basing
House dat eens de grootste woning
was van Brittannië, met uitzondering
van het kasteel van Windsor. Het huis
werd verwoest in dezelfde burgeroor
log welke Charles de tweede dwong
naar Frankrijk te vluchten. Het kas
teel Basing House was destijds be
woond door de katholieke Markies van
Winchester, een fabelachtig rijk man.
Hjj hield zich neutraal in de burger
oorlog en volgens oude verhalen brach
ten andere rijke katholieken die zich
niet neutraal wensten te houden in
de burgeroorlog hun kostbaarheden
en schatten bij de markies van Win
chester om ze te verbergen in het uit
gebreide netwerk van kelders en on
dergrondse gewelven. Velen geloven
dat de schatten zich nog steeds bevin
den in de diepe gewelven. Twee eeu
wen geleden vond men in de ruïnes bij
na duizend goudstukken. Sedert dien
zijn er meer gevonden, ofschoon niet
in zo groten getale. Sedert enige tijd is
men in de ruïnes begonnen het nutti
ge met het aangename te verenigen,
en groep amateurarcheologen is on
der deskundige leiding begonnen met
het blootleggen van de ruïnes. Old
Moore doet geen voorspelling omtrent
het succes van dit graafwerk. Maar
in Basingstoke meent een groot deel
van de bevolking dat men de oude
schatten zal vinden. Wat men zeker
zal vinden zijn de skeletten van hon
derden doden, misschien duizenden, die
omkwamen binnen de wallen van
Basing House toen het kasteel na een
belegering van meer dan twee jaar in
handen viel van Cromwell en er een
enorme brand uitbrak.
(Van een bijzondere medewerker)
BONN, 26 augustus
NIET ALS ENKELE spionnen, maar
»net bataljons tegelijk (om Shakespeare
te citeren) komen de zorgen afzetten
op prof. Ludwig Erhard, de bondskan
selier van West-Duitsland. Hij had al
moeilijkheden genoeg met economische
en politieke kwesties; nu komt daar
nog een serie ontslagaanvragen van de
hoogste officieren bij. Toch kan daze
„opstand van de generaals" nauwe
lijks zijn gekomen als een verrassing.
De ongerustheid over de lange reeks
ongelukken met Starfighters is slechts
één symptoom van een dieper liggende
onvrede, die het Westduitse defensie
apparaat heeft aangetast. Het moreel
is er door verzwakt en de kritiek op
de minister van defensie, Herr von
Hassel, aangewakkerd.
Op lange termijn zal deze toestand
van algemene onvrede belangrijker blij
ken te zijn dan de onmiddellijke kwes
ties, waar men thans mee te maken
heeft. Een van die kwesties is bijvoor
beeld de vraag of generaal Panitzki,
de opperbevelhebber van de lucht
macht, die is „geschorst" nadat hij
eerst zelf ontslag had gevraagd, was
■overgehaald niet alles te zeggen wat
hij wist, toen hij door de Bondsdag
werd verhoord over de serie ongeluk
ken met de Starfighters. Een andere
kwestie is waarom minister Von Has
sel ermee akkoord is gegaan, dat mili
tairen zich aansluiten bij vakbonden.
Zoals bekend zei generaal Panitzki in
een interview met een dagblad, dat de
Starfighters destijds „om politieke re
denen" waren gekocht. Hij insinueerde
dus, dat militaire overwegingen bij de
aankoop niet de doorslag hebben gege
ven. De gecompliceerde Starfighters
Werden in Amerika gekocht, min of
meer onder druk van de Amerikaanse
regering, die zo'n grote order uiteraard
Uitstekend kon gebruiken.
Na Panitzki nam generaal Heinz
Trettner ontslag, omdat hjj zich er
niet mee kon verenigen, dat Westduitse
militairen zich mochten organiseren in
vakbonden. Om dezelfde reden nam la
ter nog een derde generaal ontslag.
VOOR DEZE PROBLEMEN zal men
in de nabije toekomst wel een oplos
sing weten te vinden, al dan niet met
handhaving van Von Hassel. De dieper
liggende oorzaken zijn echter veel inge
wikkelder. De Westduitse strijdkrach
ten werden zeer snel en onder enorme
druk van de NAVO-bondgenoten opge
bouwd. Er was weinig steun van de
kant van het Westduitse volk en de re-
cruten waren verre van enthousiast.
Ook beschikte men niet over een trot
se traditie, waarop men kon bouwen.
De Pruissische en de Nazi-traditie tel
den uiteraard niet mee.
Het gehele ontwikkelingsproces was
nogal stompzinnig en plichtmatig en
sleepte zich voort rond serieuze pogin
gen om „burgers in uniform" op te
leiden in plaats van soldaten van het
oude type. Deze opvatting kreeg uiter
aard veel steun van de jongere genera
ties, maar de ouderen hadden er nogal
wat moeite mee. Het besluit van Herr
von Hassel om de militairen toestem
ming te geven zich te organiseren in
vakbonden lijkt een nogal extreme toe
passing van de moderne opvattingen en
heeft verwarring veroorzaakt.
Ook worstelen de Westduitse strijd
krachten met de vraag wat de bedoe-
31nS is van hun bestaan. De Bundes
wehr (landmacht) werd opgezet om zich
w weer te stellen tegen een dreiging
'van de Sovjet-Unie), die is afgenomen.
De Bundeswehr is nooit in actie ge
weest en moet altijd hopen, dat zij dat
nóóit zal hoeven te doen. Haar doel is
het een afschrikwekkende macht te
zjjn. Dit brengt speciale politieke en
morele beperkingen met zich mee, die
automatisch spanningen veroorzaken.
Een afschrikwekkende macht mag
nooit verlangen naar de strijd, maar
moet altijd oefenen om voor de strijd
paraat te zijn. Het Amerikaanse Strate
gische Luchtcommando worstelt met
hetzelfde probleem, maar daar heeft
alleen een élite ermee te maken. De
Westduitsers die onder de wapenen zijn
hebben er allemaal mee te maken.
ANDERE FACTOREN hebben de
spanning nog opgevoerd, zoals het ont
stellende gebrek aan getrainde technici
en jonge officieren. Maar als thans het
breekpunt is bereikt, dan is dat vooral
het gevolg van de steeds toenemende
druk van NAVO-zjjde. Enerzijds wordt
er bij West-Duitsland op aangedrongen
om steeds meer kostbare militaire uit
rusting te kopen. Anderzijds wordt de
Westduitsers, geheel terecht overigens,
verteld dat de dreiging is afgenomen.
De Fransen hebben zich uit de ge
ïntegreerde NAVO-commando's te
ruggetrokken. De Britten en de Ameri
kanen zijn van plan hun strijdkrachten
In West-Duitsland in te krimpen. De
Westduitse officieren hebben het gevoel
dat de verdediging van West-Europa
steeds meer wordt gebaseerd op nu
cleaire wapens. Tegelijkertijd wordt
druk op hen uitgeoefend om hun Star
fighters gereed te houden voor het voe
ren van een conventionele oorlog.
Het is nauwelijks verrassend dat al
deze ontwikkelingen de verwarring van
de politieke leiders groter maken. Op
lange termijn is er maar één oplos-
zing: de Westerse landen moeten het
meer met elkaar eens zien te worden
Over de nieuwe rol, die Is weggelegd
voor de NAVO.
Copyright The Times
ACCRA, 26 aug. (UPI) Dr. Horst
Schumann, verdacht van het doden van
duizenden gevangenen als kamparts van
Auschwitz, heeft vijftien dagen de tijci
gekregen om beroep aan te tekenen te
gen zijn uitlevering aan de Westduitse
justitie.
De rechtbank in Accra willigde het
Westduitse verzoek om zyn uitlevering
degens oorlogsmisdaden in.
Schumann "heeft tijdens het regiem
Van ex-president Kwame Nkroemah als
arts gewerkt in de omgeving van het
stuwmeer in de Volta. Nkroemah heelt
herhaaldelijk geweigerd hem uit te le-
veren.
In afwachting van zijn beroep is Schu-
tnann naar zijn cel terugverwezen.
LONDEN, 26 aug. (Reuter) De twee
Britse functionarissen die met het be
mind in Salisbury naar mogelijkheden
2ochten om de kwestie-Rhodesië naar
<1© conferentietafel te brengen, zijn on
verwacht naar Londen vertrokken.
De Britse regering besloot tot deze
stap na met bezorgdheid te hebben ver
bomen dat het onwettig bewind in Salis
bury van plan is preventieve hechtenis
m te voeren en wijzigingen aan te bren-
Sen in de grondwet van 1961. Dit deelde
epn woordvoerder van het departement
I°or Gemenebestzaken donderdag mee.
~~e te wijzigen artikelen van de grond
wet beschermen de belangen van de
Rtrnkaanse en andere niet-blanke groe
peringen in Rhodesië.
(Van een correspondent)
MOSKOU, 26 aug. Een regelmatig
terugkerend Russisch TV-program
ma leert de trotse bezitters van nieuwe
flats hoe zij hun huizen het fraaist kun
nen meubileren en inrichten. Men toont
de kijkers het interieur van een van
de standaard-appartementen, waar da
gelijks duizenden Russen intrekken. Het
programma toont bijvoorbeeld het voor
deel van lichte plastic lumpekappen
boven de zware vergulde kroonluchters
uit het begin van de vijftiger jaren en
de zijden lampekappen met kwastjes,
die sinds de dagen van Tsjechov boven
elke Russische eettafel hébben gehan
gen.
Aan de hand van foto's wordt de kij
kers getoond hoe een moderne, lichte
stoel in plaats van het favoriete Victo
riaanse monster een kleine, moderne
kamer groter kan doen lijken. Of hoe
een druiprek de afwas een stuk kern
vereenvoudigen. Het programma, waar
naar door miljoenen TV-bezitters wordt
gekeken, stimuleert de bezitsvorming
en de spaarzin.
De aandacht, die er op deze wijze
aan het persoonlijke bezit wor<jt ge
schonken, heeft de vraag doen rijzen
of dit niet strijdig is met het commu
nistische systeem. De „Izvestia" heeft
zijn lezers echter opnieuw de verzeke
ring gegeven, dat er niets kwaads
schuilt in het verwerven van persoon
lijk eigendom, maar dat dit een onder
deel is van het „normale, natuurlijke
en juiste streven van de mensheid naar
een grotere welvaart".
Men Is in Moskou thans bezig met
de uitvoering van een groots bouwpro
gramma. Bfl een wandeling door een
voormalige arbeidersbuurt kan men
zien hoe grote witte blokken geprefa
briceerde flats tussen de oude houten
gebouwen verrijzen. Vele van deze
flats zijn particulier bezit.
In 1964 was van de 1182 miljoen vier
kante meter woonruimte in de Sovjet-
Unie 423 miljoen vierkante meter, ruim
eenderde, particulier eigendom. Volgens
het nieuwe vijfjarenplan zal nog eens
80 miljoen vierkante meter woonruim
te in de grote steden gebouwd wor
den, terwijl men op het platteland twee
miljoen particuliere huizen zal bouwen.
Niet iedereen echter heeft een nieuwe
flat. Een dieht woud van televisiemas-
ten op de daken van vele bouwvallige
oude huizen wijst op een toenemende
overbevolking. Maar er blijkt ook uit
dat de meeste gezinnen zich thans TV-
toestellen kunnen aanschaffen en dat
graag doen ook, hoewel er dikwijls
ruim gelegenheid is onder hetzelfde dak
naar andere toestellen te kijken.
Met ziet veel motorfietsen langs de
trottoirbanden, doorgaans om een of
andere reden groen van kleur. In
de ochtenduren verschijnen vele be
woonsters van de oude huizen op straat
met kinderwagens, waarvan de futuris
tische vormen en het chroomwerk mo
gelijk eens de Russische auto-industrie
zullen inspireren, als die geschoeid zal
zijn op Westerse leest.
Voor de meeste Russen is een auto
echter nog een onbereikbare luxe,
maar camera's, horloge's en (helaas)
de alomtegenwoordige transistorra
dio's beginnen gemeengoed te worden.
Deze voor Sovjet-begrippen nieuwe
overvloed heeft twijfel in het land doen
rijzen. „Beginnen wij slaven van de
materie te worden?", vroeg onlangs de
schrijver van een ingezonden brief aan
■een krant. Een ander vroeg zich af
hoe die nieuwe tendens te rijmen valt
met de afkeuring, die Lenin heeft uit
gesproken over de zucht naar klein
bezit.
In een andere brief werd een reso
lute politiek geëist om de nieuwe opvat
tingen over het bezit uit te roeien. Men
hoort vaak Russen over de bezitters
van een eigen wagen praten als over
„eigenaars" (chastniki) en hun stem
verraadt dan enige verachting.
De regeringsbladen hebben thans uit
eengezet, dat er verschil bestaat tus
sen particulier eigendom en persoon
lijk eigendom. Particulier eigendom, zo
zeggen zij, schept de mogelijkheid tot
exploitatie van anderen en tot het le
ven van een inkomen, dat men niet
heeft verdiend, terwijl persoonlijk eigen
dom de beloning voor eerlijke arbeid
„Wie zijn onze hedendaagse bezit
ters? Wie zijn de mensen, die eige
naars zijn van de huizen, waarin zij
wonen?", vraagt dre „Izvestia". Het
blad geeft zelf het antwoord. Het zijn
arbeiders, employées, intellectuelen en
gepensioneerden van wie er velen hel
den van de communistische arbeid zijn.
Het blad vindt, dat de tijd gekomen
is om een eind te maken aan de ver
wijten, dat deze mensen niet commu
nistisch zouden zijn. Het streven om
mensen hun recht op bezit te ontzeg
gen is volgens de „Izvestia" nergens
op gebaseerd en valt niet te rijmen
met het wetenschappelijke communis
me. Het blad voegt er aan toe, dat dit
streven niet beantwoordt aan de belan
gen van de arbeiders, die zeer te
recht de betere voorziening in „hun
wettelijke materiële en geestelijke be
hoeften" verbinden aan het succes van
het communistische systeem.
Degenen, die dit standpunt niet de
len, vormen een kleine minderheid in
de Sovjet-Unie
(Van onze ruimtevaartmedewerker)
DE EERSTE ruimtevlucht van een
mei drie astronauten bemande Apollo-
cabine (vermoedelijke lancering in de
laatste week van november) belooft
om meer dan één reden een zeer bij
zonder gebeuren te worden. Grissom,
White en Chaffee zullen namelijk van
start gaan zonder precies te weten,
wanneer ze naar de aarde zullen te
rugkeren. Er wordt weliswaar op aan
gestuurd deze maiden-trip veertien da
gen te laten duren, maar en dat is
min of meer vanzelfsprekend bij de
ruimtedoop van een bemand, voertuig
het is ook zeer wel mogelijk dat
hun vlucht, wat de duur betreft, zal
overeenkomen met die van de Gemini-
5 die vorige zomer acht dagen om de
aarde bleef cirkelen.
KAAP KENNEDY, 26 aug. (UPI)
De Amerikanen hebben een onbemand
Apollo-maansehip gelanceerd voor een
landing in de Stille Oceaan een proef
neming die nodig is voor de vlucht van
drie astronauten in december.
De 20.000 kilo wegende Apollo begon
zyn korte ruimtevlucht op de top van
een Saturnus-1 raket en landde onge
veer 93 minuten later in de Stille
Oceaan, op ongeveer 300 mijl ten zuid
oosten van het eiland Wake.
Op een hoogte van 1120 kan toen het
ruimteschip boven Zuid-Afrika was,
nam zijn eigen motor het over van de
raket om het met een snelheid van
30.000 km per uur in de dampkring van
de aarde te brengen.
Apollo-control meldde dat de 4.900 kg.
wegende capsule ten zuidwesten van
het vliegkampschip „Hornet" in zee was
terecht gekomen en het schip op top
snelheid op weg was naar de plaats van
de landing.
De terugkomst naar de aarde was
nodig om te zien of het ruimteschip
in staat is astronauten veilig weer te
rug te brengen uit de ruimte.
Astronaut Virgil („Gus") Grissom
gezagvoerder van de Apollo AS-204
karakteriseerde de komende Apollo-
tocht als „sort of open ended", waar
mee hij in feite bedoelde: „We zullen
nog wel eens zien wanneer we terug
komen...". Hjj voegde daaraan toe:
„We verwachten eigenlijk net zo lang
in de ruimte te blijven totdat we om
de een of andere reden gedwongen
worden een landing uit te voeren." Met
het oog hierop zijn er ook verschillen
de werkschema's voor die eerste Apol-
lo-bemanning opgesteld: één van
slechts enkele uren, één van een paar
dagen, één van acht dagen en één van
twee weken. Toestemming om de
vlucht voort te zetten zal aanvankelijk
aan het begin van elke nieuwe omwen
teling om de aarde worden gegeven.
Verlopen de eerste zes omwentelingen
zonder al te grote problemen, dan wordt
naderhand volstaan met een slechts
eenmaal per dag herhaalde permissie
om langer in de ruimte te blijven.
DE APOLLO-ASTRONAUTEN zullen
ook meer gelegenheid krijgen om zélf
bepaalde beslissingen te nemen. Zegt
Grissom: „Als je tijdens een vlucht
voor een bepaald probleem komt te
staan of als je belangwekkende ver
schijnselen tegenkomt, die meer tijd
voor onderzoek vergen, dan moet je de
vrijheid hebben je vluchtschema te wij
zigen en aan de omstandigheden aan te
passen. Het gevolg daarvan is, dat je
meer gegevens kunt verzamelen dan
wanneer je gebonden bent aan een on
wrikbaar schema dat van tevoren is
vastgesteld, en die gegevens kunnen
van het grootste belang zijn voor ko
mende vluchten". Grissoms tweede
man. „Ed" White, meent dat een ruim
teschip eigenlijk net zo lang zou moe
ten blijven vliegen als zijn instrumenten
dat toestaan. „Pas dèn kun je een maxi
mum aan ervaring opdoen..."
In een der grote vacuümkamers van
het Centrum voor Bemande Ruimte
vaart te Houston (Texas) zijn intus
sen al verscheidene proeven genomen
om de Apollo en al zijn systemen te
testen onder omstandigheden zoals die
ook in de ruimte voorkomen, uitgezon
derd natuurlijk de toestand van gewicht
loosheid. Drie technici van het cen
trum hebben zo'n gesimuleerde ruimte
vlucht (duur: acht dagen) meege
maakt en waren unaniem van menmg
dat de Apollo zijn inzittenden alle mo
gelijkheden biedt om efficiënt te werken
en., comfortabel te rusten. Wat dit
laatste betreft: de Apollo-ruimtevaar
ders hebben inderdaad heel wat meer
armslag dan hun Mercury- en Gemini-
voorgangers. Men beschikt zelfs over
een slaapbank tegen de achterwand
van de cabine waarvan men beurte
lings gebruik kan maken.
IN EEN NASA-LABORATORIUM te
White Sands (New Mexico) werd dezer
dagen een nagebootste Apollo-ruimte-
vlucht van veertien dagen afgesloten.
Bü die gelegenheid werd ook de inge
bouwde raketmotor, die in de ruimt*
voor snelheids- en koerswijzigingen
wbrdt gebruikt, verscheidene malen in
bedrijf gesteld. In datzelfde proefcen
trum wordt voorts de werking beproefd
van de drie brandstofcellen, die elke
Apollo in de ruimte meevoert. En de
astronauten hebben zélf al meer dan
eens aanwijzingen gegeven bij de ver
vaardiging van de belangrijkste sys-
temen van hun Apollocabine. Ze ston
den de technici aan de produktielijn let
terlijk op de vingers te kijken, soms 24
uur per dag lang! „We willen er zeker
van zijn dat alles precies werkt zoals
wij wensen," zegt Edward White.
Jim McDivitt functionerend als
gezagvoerder van de reservebemanning
van de Apollo AS-204 (de overige le
den van die reserveploeg zijn David
Scott en nieuweling Russell Schwewr
kart) gaat daar nog even dieper op
in: „We hebben aan sommige proe
ven en controles deelgenomen op ee*
24-uur-per-dag- en zeven-dagen-pe*»
week-basis, als dat noodzakelijk bleefck
Daarbij hebben we bepaalde ideeën of*
gedaan, die ook bij het voorbereiden vag
lanceringen op Cape Kennedy van gnx»
nut kunnen zijn." McDivitt meent dat
de voorbereidingsprocedures steeds ga
stroomlijnder worden en zegt er zekei
van te zijn dat luimteschepen ln d*
naaste toekomst in een veel korter#
periode startklaar kunnen worden ga
maakt dan totdusver het geval is ga
weest.
LONDEN, 26 aug. (Reuter) Twee
grote vakbonden hebben besloten de
loonpolitiek van de Britse regering te
steunen, wanneer deze begin september
met het Congres van het machtige vak
verbond, TUC, aan de orde wordt ge
steld. De nationale bond van spoorweg-
employé's, met 262.000 leden en de bond
van PTT-personeel met 175.000 leden
vergroten met hun steun de kans voor
de regering, hoewel zij van mening blij
ven dat de loonpauze onpraktisch en
onlogisch is.
Rekening houdend met de bonden, die
zich tot dusver over de loonpolitiek heb
ben uitgesproken, is de balans op het
ogenblik: 3.100.000 stemmen voor en
3.900.000 tegen. Andere bonden met in
totaal ongeveer 1.300.000 stemmen moe
ten echter nog besluiten of zij Wilson
zullen steunen of tegen zjjn loonpolitiek
zullen stemmen.
LONDEN, 26 aug. (Reuter) De
moeder van de enige nog voortvluchti
ge vermoedelijke moordenaar van de
drie Londense rechercheurs heeft haar
zoon donderdag via radio en televisie
opgeroepen zich over te geven. Met
ontroerde stem zei mevrouw Roberts:
„Robin kom te voorschijn. Ik ben be
reid samen met jou naar de politie te
gaan. Ik ga ten onder aan de zaak.
Doe alsjeblieft zoals ik je zeg voor het
tot nog meer bloedvergieten komt."
