Wapenstilstand in de broodoorlog
VADERLANDSE SPEELSHEID IN GOUDA
f
i a
GROETVAN DRUIVENPRINSES
m
Oproep tot Zuidmolukkers
Manusama vraagt
zelfbeheersing
Wijding mgr. Zwartkruis
zaterdag 15 oktober
Schotse mede-consecrator
DIRK VAN DE BROEK SNEL OMHOOG
Westland viert
oogstfeest*
ten
Beatrix en Claus
in Salzburg
Pater Kreijkamp
legt ambt neer
het
fundament
(van uw
vermogen
im* l'
Jongeman verdronken
NIEUWE DAG
MAANDAG 29 AUGUSTUS 1966
AMSTERDAM, 29 aug. „In
Amerika hebben ze een gezegde.
Dat komt hierop neer: „Arme
mensen hebben lage prijzen nodig,
rijke mensen houden van lage prij
zen. Ik wens op beide groepen te
speculeren. Daarom zijn mijn prij
zen overal laag". Man achter deze
woorden: kruidenier in het groot
Dirk van de Broek (42) eigenaar
van zeven supermarkts en een
café-restaurant in Amsterdam,
van een hotel in Wijk aan Zee en
van een sinds kort tot vakantie
oord omgebouwd klooster in het
Italiaanse Riva aan het Garda-
meer, directeur van vierhonderd
Ulan personeel.
Vrede met middenstand
Zwevend rapport
WsjSfP»
DIRK VAN DE BROEK
Kleine hapjes
W-V
smm
Gouda heeft faam om zijn kaas en zijn kerkglazen, zijn kaarsen, zijn aardewerk en zijn pijpen. Steden met zulk een gevarieerc
repertoire van specialiteiten hebben meestal een roemrucht verleden. Dat verraadt reeds het aanzien van het centrum. Op
de waaiervormige markt staat het bekende laat-gothische raadhuis en uit het gekrioel van dicht opeengedrongen huisjes
rijst de kerk omhoog, een kolossaal bouwwerk, 115 meter lang, waarbinnen de mooiste glas-in-lood-ramen van ons land zijn
te bewonderen.
Het is eigenlijk een wonderlijk verhaal met die glazen. De eerste werd geschonken door Joris van Egmond, bisschop van
Utrecht in 1555 en de laatste door de stad Delft in 1603 ter viering van het ontzet van Leiden. De cyclus omspant de meest
opwindende periode van de opstand. Willem van Oranje, Margaretha van Parma, Philips II vindt men er in een merk
waardige politieke oecumene bijeen. Een vaderlands unicum.
Gouda toont, uit de lucht gezien, nog steeds het beheerst patroon van een Hollandse waterstad. Grachtjes en straten
schijnen langs de lineaal te zijn getrokken. Maar de vaderlandse speelsheid vindt zijn uitweg in de variaties der gevels. Zo
vormt de oude stad een afspiegeling van een gemeenschap, waarin kerk en stadhuis de toon aangeven en elke burger toch
zijn vrijheid via zijn eigen voorgevel manifesteert.
S. «"si
Druivenprinses Marijke Zwinkels icas zaterdagmiddag het stralende
middelpunt van de Westlandse Oogststoet 1966. Zij troonde hoog
op haar praalwagentoen zij 's middags klokslag twaalf uur de
veilinghallen van Honselersdijk verliet.
Pater Wierts apostolisch
administrator in Jinja
Supermarkt-koning die
het publiek dient
(Van onze verslaggever)
Plaats van gesprek: de moeilijk be
reikbare directiekamer van de heer Van
de Broek achter een van zijn super
markts aan de Kinkerstraat in Amster
dam-West. Een kamer met uitzicht op
een van die typisch donkere Amster
damse binnenplaatsjes, waar je nooit uit
het raam durft te kijken zonder de
angst op je hoofd gespuugd te worden.
Midden in de kamer een ovale tafel
met een olijfgroen tafelkleed. Een
olijfgroen kleed ook op een werktafel
tje in de hoek, olijfgroene overgordij
nen voor de ramen. Op tafel een blau
we thermosfles met thee, waaruit gast
heer Van de Broek met regelmatige tus
senpozen inschenkt, een schaaltje met
suikerklontjes en een miniatuur-zelfbe-
dienings-karretje met Engelse, Ameri
kaanse en Franse sigaretten.
Achter de tafel in een onberispelijk
zittend kostuum supermarkt-koning Dirk
van de Broek, een enigszins gezette
man met een vriendelijk blozend ge
zicht dat afkomst van buiten verraadt.
Een man die zijn bril afzet wanneer
hij tegen iemand spreekt, die zonder
enige schijnbare moeite zijn woorden
kiest, zijn antwoorden geeft en die
in de conversatie opvallend vaak de
achternaam noemt van degeen met wie
hij in gesprek is. Op de agenda van
het vraaggesprek: supermarkt-econo
mie, kruideniersmentaliteit, Nederland
se horeca-toestanden, zakelijk succes,
broodoorlog en Dirk van de Broek pri
vé.
Dirk van de Broek geniet bekendheid
en niet alleen meer in Amsterdam.
Soms dwarrelen er op de redactiebu
reaus van tal van Nederlandse kranten
telegrammen van hem neerzoals be-
•jr. BW augustus nog een met deze inhoud:
4 *,Broodprijsverlaging -stop- Ingaande
Uiaandag 8 augustus verlagen Jac. Her-
hians en Dirk van de Broek de brood
prijs voor verpakt gesneden wit en
bhuin brood met vijf cent -stop- Door
dat wij de laatste verhoging van drie
cent niet hebben toegepast is nu het
Prijsverschil in totaal acht cent -stop
Betekenen die telegrammen nu dat
de heer Van de Broek constant in oor
log leeft met de kleinere middenstan
ders uit de hoofdstad? „Ach neen", zegt
hij, „ze schelden me niet uit en ze
gooien mijn ruiten niet in. Soms krijg
ik wel eens een lelijke brief, maar die
is dan anoniem, dat soort brieven krij
gen zoveel mensen. Begrijp het goed. Ik
ben er ook niet om de kleinere zaken
kapot te maken. Ik ben er voor het pu
bliek, in het algemeen belang. Super
markts zoals ik die heb, en zoals Jac
Hermans die heeft, zijn nodig. En als
de kleinere zaken hier in de buurt niet
draaien, dan is er iets mis, dan zullen
zij bijvoorbeeld moeten omschakelen.
Als je een zaak hebt en ze loopt niet,
dan is er altijd iets mis. Maar dat kan
veranderd worden. Neem die kruidenier
hier uit de buurt, wiens zaak ook te
rugliep. Hjj is zich gaan specialiseren.
Nu verkoopt hij zestig soorten honing,
ik weet niet hoeveel soorten vleeswa
ren en meer van dat soort dingen en hij
heeft meer aanloop dan vroeger. Dat
noem ik verstandig. Neen, wat willen
de meeste kruideniers, ze willen een zo
groot mogelijk assortiment artikelen in
huis hebben, maar genoeg soorten kaas
hebben ze niet. Voor alle kleinere zaak
jes ligt de toekomst in de specialisatie.
Maak een notenbar van je zaak als hij
niet meer gaat, maar schakel om.
Zo ligt het met het brood ook. Hermans
en ik hebben geweigerd met de brood
prijsverhoging mee te gaan. Dat hoef
de niet en dus doen wij het niet. Als
een kleine gespecialiseerde bakkerij het
wel doet, dan kan ik mij dat best in
denken. Maar daar kun je dan ook alle
soorten luxe broodjes kopen. Bij ons
niet, wij zijn ingesteld op de massa
verkoop. Grote partijen, die ook weer
snel de deur uit moeten. Daarom kun
nen wij die lage prijzen handhaven."
Dit voorjaar hebben de beide zaken
lieden Hermans en Van de Broek een
lijvig rapport over de hele broodprijs-
teschiedenis naar het ministerie van
Iconomische Zaken gestuurd. Zij heb
ben daarin precies uiteengezet waarom
de prijs naar hun idee niet omhoog
hoefde. Toen de minister eind juli toch
een verhoging van de maximumprijs
met drie cent toestond, verlaagden de
supermarktdirecteuren als reactie daar
op hun prijzen met vijf cent. Het rap
port zwerft nog altijd over de vele en
zonder twijfel volle bureaus op het
Haagse ministerie. In Amsterdam is
het niet tot een broodoorlog gekomen,
al keken vele grote bakkerswinkels wat
onvriendelijk naar de brood verkopen
de supermarkts. Commentaar van Dirk
t'an de Broek: ,,Ik heb om die hele af
faire geen leedvermaak, maar ook be
slist geen gewetenswroeging. Wij kun-
hen nu eenmaal niet worden gemist.
He uitbreiding van onze zaken bewijst
dat".
Dirk van de Broek is snel omhoog
Segaan. Mensen uit Amsterdam-West
hunnen zich nog goed herinneren, dat
Dirk van de Broek als melkboer langs
de deur kwam. Maar hij snelde langs
&e maatschappelijke ladder omhoog.
Echter treetje voor treetje zoals hijzelf
j^erklaart. „Ik hou er niet van om de
*aken meteen erg groot aan te pakken"
hp, „Ik moet het stap voor stap
h°en. En bij iedere stap die ik doe, wil
io zeker zÜn van mijn zaak, voor zover
tenminste zekerheid hebt. Ik neem
Plet teveel risco's. Ik gok nooit, niet
j/ï zaken, ook niet in mijn privé-leven.
ten zal mij nooit in een casino of zo
antreffen. Ik ontwikkel ideeën, vooral
Jdvonds thuis, werk ze verder uit en
dan een stap verder. Daarom wil ik
mij niet vergelijken met een Zwolsman
of een Caransa. Ik moet het altijd kun
nen blijven overzien. Een kwestie van
systeem." Dirk van de Broek vermoedt
dat hij veel zakelijke eigenschappen
heeft geërfd van zijn vader, veefokker
en koopman op een boerderij in de
buurt van Amsterdam, waar later de
tuinstad Slotermeer is verrezen.
„Mijn vader had een sterk zakelijk
gevoel. In 1927 of '28 veroorzaakte hij
al min of meer een melkoorlog door de
melk rechtstreeks van de koe aan de
consument te leveren. Dat kon toen nog.
Hij nam een paar mensen in dienst die
een goede stem hadden en die stuurde
hij met melk de Amsterdamse wijken
in. De mensen moesten dan wel hun
trap af, maar het was veel goedkoper.
Toen dat goed liep kocht hij zelfs melk
op van andere boeren en verkocht dat
weer door. Op een gegeven moment had
hij negen bezorgers met een goeie stem
in dienst. Tegenwoordig zou je ze
misschien een bel meegeven, vroeger
deden de mensen alles met hun mond.
In 1942 tijdens de bezetting mocht het
niet meer. Toen moest de melk eerst
naar een standaardisatiebedrijf. Na de
oorlog ben ik ook in de melk begonnen
en later in een winkeltje voor fijne
vleeswaren en delicatessen op het Mer
catorplein. In 1949 las ik in een Ame
rikaans tijdschrift iets over zelfbedie
ning in Amerika en dat vond ik een
goed idee.
In Amsterdam was ik de eerste die
met een zelfbedieningszaak begon. Je
had er in Nederland alleen één in Be
verwijk. Het ging in het begin wat moei
lijk. De mensen durfden de artikelen
zelf bijna niet te pakken, zo gewend als
ze waren om bediend te worden. De
eerste tijd moest het personeel gewoon
meelopen om de artikelen aan te ge
ven. Het liep toch niet zoals ik ge
dacht had, ik was niet tevreden over
mijn omzet en plotseling had ik het.
Als ik de mensen zelf het werk liet
doen, zelf de boodschappen liet pak
ken dan moest ik ze daar ook voor be
lonen in de vorm van een lagere prijs.
Dan moest ik de goederen ook zo goed
koop mogelijk zien te krijgen, als het
kon rechtstreeks van de fabriek. Dat
lukte maar dat hield automatisch in:
grote partijen.
Bij drie supermarkts heb ik nu een
klein soort restaurant, een ruimte voor
kleinere hapjes: een slaatje, een worst
je, een gehaktbal en noem maar op.
En daar komen echt geen nozems. Men
sen, die snel iets buiten de deur willen
eten of die geen hoge prijzen willen be
talen. Het verloofde stel dat ook wel
eens buitenshuis wil eten. Op dezelfde
basis werk ik in het grote restaurant
Dirck Dirckz dat ik in Amsterdam-west
heb gekocht en in hotel Hooge Duyn
in Wpk aan Zee, dat ik in 1959 over
nam. Ik ben niet bang voor die inge
burgerde slogan „Ze eten je arm en ze
drinken je rijk". Als het slecht gaat in
de horeca-branche, dan komt dat omdat
de mentaliteit van de kasteelheer nog
te veel bestaat. Al die poespas. Als je
in sommige restaurants komt, dan
krijg je het idee dat de ober belangrij
ker is dan de klant. En neem de prij
zen maar weer. Waarom moet een sher
ry in zoveel etablissementen 1,30 kos
ten? Waar is dat voor nodig als het
ook voor 0,85 kan? Ik wil u wel ver
tellen dat als ik een receptie gaf, ik
liever naar een restaurant ga waar de
sherry beneden de gulden blijft. Ook al
zou ik in mijn geld zwelgen."
Zwelgt Dirk van de Broek in zijn
geld? Hij geeft diplomatiek toe, dat hij
niet arm is. Leeft hij er ook naar? „Ik
ben geen type om met een witte pet
op achter het stuurrad van een groot
jacht te staan" bekent hij, een tweede
kop thee inschenkend en het miniatuur
zelfbedieningskarretje met sigaretten
over de tafel naar mij toerijdend. „Ik
gooi mijn geld ook niet over de balk.
Ik woon in een eenvoudig huis in Bad
hoevedorp. Geen grbte bungalow. Ik
ken mensen die in een bungalow wonen.
De vrouw verveelt zich en de man
hoort er niet in thuis. Je moet leven
op eer manier waarop je je gelukkig
voelt en ik voel mij op mijn manier
gelukkig. Een regelmatig leven. 's-Mor-
gens niet te laat opstaan, rustig ontbij
ten, niet hoeven jachten en jagen. Op
tijd op kantoor, 's middags niet te co
pieus lunchen, dan voer je na de lunch
tenminste ook nog wat uit, en 's avonds
op tijd naar huis, zodat je vrouw niet
met het eten hoeft te wachten. Ik hou
niet van vergaderingen en urenlange
gesprekken in de avonduren, dat is
nergens voor nodig, 's Avonds lees ik
veel. Ik ben op veel tijdschriften gea
bonneerd. Daar doe je ideeën uit op.
Dat idee van zlefbediening haalde ik in
dertijd ook uit een Amerikaans tijd
schrift. Verder reis ik ook vaak om
ideeën op te doen.
In Londen zag ik eens een winkeltje
waar je zelf gesproken brieven kon op
nemen. Dat heb ik nu ook bij mijn
zaak hier in de Kinkerstraat ingevoerd.
Een geluiddichte box. Tegen Kerstmis
loopt het storm. Dan komt zowat ieder
een die familie in een ander wereld
deel heeft zitten hier een gesproken
brief opnemen. Er komen ook tieners
die nu graag eens willen weten wat hun
stem waard is als zij een liedje zin
gen. In hetzelfde winkeltje heb ik een
apparaat staan waar men fotokopieën
kan maken en waar men automatisch
pasfoto's maakt. Het loopt goed. Het is
maar een idee.
Eigenlijk loopt alles goed, als je het
maar net iets beter doet dan een an
der" Dirk van de Broek leeft dus als
een matig mens. Op zonnige zondagen
is hij met een zeilboot op de Neder
landse wateren te vinden. Ook hier de
gulden middenweg. „Geen wedstrijdzei
len" zegt hij, „want dat kost teveel
moeite, „maar ook geen motorjacht
want daar hoef je niets in te doen. Ik
moet wat omhanden hebben ook als ik
me ontspan". Soms trekt hij er een
paar dagen tussenuit. Meestal gaat de
reis dan naar Italië, zijn lievelingsland
en sinds een paar jaar naar Riva, waar
hij een leegstaand klooster op de kop
wist te tikken dat hij tot vakantieoord
ombouwde. In de reclamefolders heet
dit vakantieoorde „Villaggio Turistico
Murialdo, gelegen in een schitterend
subtropisch park ter grootte van 20.000
vierkante meter waar palmen, bana
nenbomen, bamboe en oleanders groei
en, waar drie grote gebouwen en zes
tig caravans staan, waar men mini
golf en bowling kan spelen." „Ook in
Riva loopt het goed zegt Van de
Broek. „Wij gaan ons nu op de bejaar-j
denmarkt werpen, want het is zonde dat;
het gebouw daar in het vroege voorjaar
en het najaar leeg staat, terwijl ik per
soneel heb en het klimaat daar al heer
lijk is. Ik vind bovendien dat er op
sociaal gebied voor de bejaarden hier
in Nederland toch te weinig wordt ge
daan. Zij zijn met al onze sociale wet
ten de vergeten groep." Van sociaal
gevoel getuigende opmerkingen of pra
ten in eigen straatje?
Er komen meer van dat soort op
merkingen als hij uitlegt dat hij zijn
winst in nieuwe supermarkten, restau
rants en eventueel hotels steekt. „Je
hebt per slot van rekening je verant
woordelijkheid ten opzichte van je per
soneel. Als iemand als magazijnbedien
de bij mü komt werken kan ik hem niet
zijn hele leven magazijnbediende laten
blijven. Ik moet zorgen dat er voor hem
toekomst in de zaak ligt. En dat kan ik
alleen maar bereiken door steeds weer
opnieuw uit te breiden. Ik werk voor
namelijk met jonge mensen. Ze moeten
hard werken, maar ze krijgen ervoor
betaald en ze weten dat ze toekomst
hebben. Ik leid mijn chefs op uit eigen
personeel.
Je kunt op een gegeven moment wel
zeggen. Ik heb nu genoeg geld, ik schei
ermee uit, het personeel moet maar
zien wat het doet, maar dat vind ik geen
standpunt. Ik wil niet de kant opgaan
van de wolfabriek die jarenlang winst
maakte, maar toch op een gegeven
moment moest sluiten. De directie be
seft niet welk persoonlijk leed zij haar
personeel dat al 25, misschien veertig
jaar in dienst is, daarmee aandoet. Dat
valt zelfs met een nieuwe baan en meer
verdiensten niet te vergoeden."
LOEK HIESELAAR
JU.
T, J fc
behoorde ook de oogstfee en hofdames
voor de op 10 september te houden
oogstfeesten in Tiel.
De burgemeester van Naaldwijk, de
heer D. van Heyst, wees in een toe
spraak op de belangrijke representa-
4-i niro 4nnb rl i r» nrincoe on uariht
NAALDWIJK, 29 aug. Met een
fruit- en bloemencorso, waarin 43 voer
tuigen of praalwagens meereden, zijn
zaterdagmiddag de Westlandse oogst
feesten geopend. De feesten zullen du
ren van maandag tot en met vrijdag.
Een twee kilometer lange stoet ver
trok van de gebouwen van de coöpe
ratieve Centrale Snijbloemenveiling te
Honselersdijk om via Naaldwijk, 's-Gra-
venzande, Monster en Poeldijk weer
naar Honselersdijk en Naaldwijk terug
te keren Zeer groot was de belangstel
ling langs de wegén, mede dankzij de
gunstige weersomstandigheden.
In tegenwoordigheid van tal van au
toriteiten, onder wie leden van gedepu
teerde staten en provinciale staten van
Zuid-Holland en de Westlandse burge
meesters, werden na terugkeer van de
stoet op het Wilheiminaplein druiven-
prinses Marijke Zwinkels. bloemenfee
Fine Lange en oogstfee Agnes van der
Lely geïnstalleerd. Tot de aanwezigen
tieve taak die prinses en feeën wacht.
Hij overhandigde haar de scepter als
symbool van de opdracht als ambassa
drice van het Westland de roem van dit
tuinbouwgebied uit te dragen. De be
zoeken die het drietal tijdens de oogst
feesten zal afleggen, zijn voornamelijk
gericht op degenen die lichamelijk of
geestelijk gehandicapt zijn.
VATIKAANSTAD, 29 aug. (KNP)
De paus heeft pater J. A. a. M. Wierts
uit Den Bosch benoemd tot apostolisch
administrator van het bisdom Jinja, het
vroegere Kampala in Oeganda. Pater
Wierts werd in 1916 in Den Bosch ge
boren. Hij tTad in bij de missionarissen
van Mill Hill en werd in 1941 pries
ter gewijd. Hij was aanvankelijk zeven
jaar leraar aan het seminarie van de
congregatie in Tilburg. In 1948 vertrok
by naar Oeganda.
ROTTERDAM, 29 aug. De leider
van de Zuidmolukkers in Nederland,
dr. Manusama, heeft een verklaring g
publiceerd, nu na het politioneel o
derzoek toch is gebleken dat een au
tal in Moordrecht wonende Zuidmoiii!
kers de hand heeft gehad in de pogi>-
tot brandstichting in het Indonesisch
ambassadegebouw in Den Haag in <1
nacht van 26 op 27 juli. In deze vei
klaring spoort de heer Manusama zijn
mensen aan om zoveel mogelijk hun
zelfbeheersing te bewaken.
„Ik heb", aldus de heer Manusama.
„geen, althans te weinig rekening ge
hóuden met de mogelijkheid dat de ver
ontwaardiging over de gruwelijke moord
op mr. dr. Chr. Soumokil onder de
Zuidmolukkers wel eens vormen zou
kunnen aannemen, die zich zouden ont
laden in een daad van wraak. Dit is
tenslotte dan toch gebeurd. Nu echter
SALZBURG, 29 aug. (DPA) Prin
ses Beatrix en prins (Claus hebben gis
teravond in het Kleine Festspieihaus al
hier een voorstelling meegemaakt van
Die Entführung aus dem Serail van Mo-
zart. Het prinselijk paar, dat speciaal
voor de Salzburger Festspiele naar
Oostenrijk was gereisd, logeert bij prins
Schaumburg-Lippe op het kasteel Pfaff-
Statt. Nog een tweede vorstelijk paar
woonde de voorstelling bij: de koning
en koningin van Thailand.
ADVERTENTIE
uit het politioneel onderzoek is geble
ken dat men hier niet te doen heeft
met Zuidmolukse misdadigers en terro
risten, maar dat opgekropte veront
waardiging en idealistische overwegin
gen bij betrokkenen een belangrijke rol
hebben gespeeld, acht ik het op zijn plaats
een door mij eerder afgelegde verklaring
als zou ik mjj van het een en ander
willen distanciëren, te herroepen.
De Zuidmolukkers die bij deze zaak
betrokken zijn hebben recht op begrip.
Ook van officiële Zuidmolukse zijde.
Met hun daad hebben zij tenslotte op
duidelijke wijze uiting willen geven aan
de gevoelens van verontwaardiging die
men in de gehele Zuidmolukse gemeen
schap zowel onder de ouderen als onder
de jongeren aantreft in verband met
de executie van Soumokil door de hui
dige Indonesische leiders.
Dit alles betekent echter niet dat wij
activiteiten zoals die zich recentelijk
hebben voorgedaan zullen aanmoedigen.
Via deze verklaring doe ik dan ook
een ernstig beroep op alle in Nederland
verblijvende Zuidmolukkers hun zelfbe
heersing zoveel mogelijk te blijven be
waren, ook al zal men van Indone
sische zijde voortgaan met ons te prik
kelen. Wij streven tenslotte voor een
eerlijke en rechtvaardige zaak. Dan
zullen wij zelf de paden van het recht
moeten blijven bewandelen", aldus dr.
Manusama.
(Van onze correspondent)
NIJMEGEN, 29 aug. Aan pater A.
M. J. Kreijkamp o.p. is op zijn ver
zoek ontheffing verleend van het pries
terambt. Zijn ordeoversten hebben be
willigd in zijn uittreden, dat verder
langs kerkrechterlijke weg zal worden
afgewikkeld.
De heer Kreijkamp zal zijn werk
zaamheid bjj „De Horstink", vormings
centrum van de katholieke actie in
Amersfoort, normaal blijven voortzet
ten. Hij blijft deel uitmaken van óe
Werkgroep-2000. Deze werkgroep is van
gemengd katholiek-reformatorische sa
menstelling, waarin figuren van „De
Horstink" en het protstantse vor
mingscentrum „Kerk en Wereld" te
Driebergen samenwerken. De werk
groep vormt de redactie van „Kater
nen": losse geschriften waarin een
oecumenische visie op de toekomst
wordt ontwikkeld. Bij „De Horstink" is
de heer Kreijkamp in het bijzonder be
last met het redactiesecretariaat van
de diverse uitgaven van de Katholieke
Actie.
De thans 48-jarige heer Kreijkamp
trad in 1936 in het noviciaat van de
Dominicanen en werd in 1942 priester
gewijd. Van 1948 tot 1964 is hij hoofd
redacteur geweest van De Bazuin, aan
welk blad hij zijn huidige vorm en op
zet heeft gegeven. Hjj verliet de redac
tie van De Bazuin om bij „De Hors
tink" te werken, waar hij thans twee
jaar in functie is.
BAARN, 29 aug. Bij het zwemmen
in de Eem onder Eembrugge is gister
avond de negentienjarige J. Muys uit
Spakenburg verdronken. Zijn stoffelijk
overschot werd twee uur later opge-
dregd.
I
(Van onze verslaggever)
HAARLEM, 29 aug. De bisschops
wijding van mgr. drs. Th. Zwartkruis
is officieel vastgesteld op zaterdag 15
oktober. De plechtigheid, die om half
elf begint, geschiedt in de kathedrale
basiliek van Sint Bavo aan de Leidse-
vaart. Kardinaal Alfrink zal als con
secrator de wijding verrichten. Mede-
consecratoren zijn de bisschop van Rot
terdam, mgr. M. A. Jansen, en een
bisschop Uit Groot-Brittannië, vermoe
delijk een Schotse bisschop. Deze moet
nog worden geïnviteerd.
Bij het vaststellen van de wijdings
datum is men er vanuit gegaan, dat de
ze op een zaterdag zou moeten vallen,
om zoveel mogelijk mensen gelegenheid
te geven de plechtigheid bij te wonen.
Deze praktische overweging heeft
zwaarder gewogen dan de oude traditie,
volgens welke een bisschop op een
apostel- of Mariafeest wordt gewijd. Za
terdag 15 oktober wordt het feest van
Theresia van Avila gevierd.
Het is niet uitgesloten, dat de wij
ding van mgr. Zwartkruis door de tele
visie rechtstreeks wordt uitgezonden.
Besprekingen daaromtrent zijn nog
gaande. Veel schijnt er vanaf te han
gen, of de wjjding volgens de oude ritus
wordt toegediend of dat een nieuwe,
waarschijnlijk ook kortere, ritus wordt
gevolgd. Mocht een rechtstreekse uit
zending niet mogelijk blijken, dan zal
vermoedelijk 's avonds een filmverslag
worden uitgezonden, zoals ook bij de
wijding van mgr. Van Dodewaard is
gebeurd.
Het is overigens de vraag, of een
nieuwe ritus nog tijdig gereed zal ko
men. Liturgisten uit de bisdommen
Haarlem en Den Bosch, welk laatste
diocees binnen enkele maanden ook een
bisschopswijding kan verwachten (ten
zij mgr. Bluyssen de opvolger van mgr.
Bekkers wordt), zijn bezig die nieuwe
ritus samen te stellen, waarvoor mo
gelijk ten dele nieuwe teksten nodig
zijn. Bovendien zal Rome zijn goedkeu
ring aan die nieuwe ritus moeten ge
ven.
Mgr. Zwartkruis heeft zaterdag een
bezoek gebracht aan kardinaal Alfrink
in Utrecht, mgr. Jansen in Rotterdam
en mgr. De Vet in Breda. De komend»
dagen hoopt hij ook de andere Neder
landse bisschoppen te bezoeken. Zijn
functie van Deken van Haarlem heeft
hij nu neergelegd. In overleg met hem
heeft de kapittel-vicaris, mgr. J. M.
Groot, pastoor W. C. van Gastele van
de Spaarne-parochie alhier tot waarne
mend deken van Haarlem benoemd.
