Koningin goed ingelicht
over zorgen van Mijnstreek
heerlijk!
om zo gezond
als dit kind
te rusten
om zo fris
als dit kind
Scheuring in Kerk van Zuid-India?
Het leven
der kerken
Synodaal en
vrijgemaakt
ninrnimi TTii Baai mri 'nmni
w
dankzij warme ovomaltinevoor het slapengaan I
Mclntyre vertelt
Achtergronden
Moeilijkheden
Sociaal verschil
Natie slaat ogen neer
voor Huis van Oranje
Wie oren heeft om te horen - dat hij ERRES stereo hore!
Het is niet alles stereo, wat er klinkt. Want om écht stereo te horen, moeten de
twee luidsprekers l-o-s van elkaar kunnen worden opgesteld. Met liefst circa twee
meter tussenruimte. En nu komt het: de enige stereo-radio met ingebouwde luid
sprekers, waarbij dit kan, is deze Erres. Namelijk zo: tegen ieder zij-paneel zit een
luidspreker. Het iinker-paneel kan naar voren scharnieren en worden losgehaakt.
Het is dan een sierlijk luidspreker-kastje, dat op enige afstand kan worden
geplaatst. Een bewijs, dat Erres-specialisten niet alleen op de vormgeving wat
langer doorstuderen!
NIEUWE DAG
VRIJDAG 16 SEPTEMBER 1966
8
Proef schietinrichting
Ovomaltine wordt gemaakt van ge
kiemde gerst, alpenmelk en eieren.
Daaraan toegevoegd gist, melkeiwit en
cacao. Zuiver natuurlijke grondstoffen!
Dat is nu juist het gezonde van Ovo
maltine. Geen slaapmiddel, maar een
zuivere natuurdrank, die gespannen
zenuwen kalmeert, de weldadige rust
geeft, die nodig is voor een verkwik
kende slaap. Zodat u 's morgens fris
en aktief wakker wordt!
Gun uzelf en uw kinderen Ovomaltine.
Vandaag nog, vóór het slapen gaan.
MINISTER DIEPENHORST:
"ït* l.i
- s
•4
STOKVIS
I
3
5
5*
(Van onze verslaggever)
HEERLEN, 16 sept. Koningin
Juliana heeft haar tweedaags werkbe
zoek aan de Limburgse Mijnstreek gis
teren afgesloten met een vrü uitvoerig
gesprek over de vele problemen rond
de herstructurering. Aan dit gesprek
namen alle leden van het college van
Gedeputeerde Staten deel, en de leden
van de onlangs door de minister van
economische zaken geïnstalleerde pro
vinciale herstructureringscommissie.
De koningin, die na afloop van het
onderzoek op kasteel Hoensbroek aan
alle gesprekspartners dank bracht voor
de wijze, waarop zij haar inzicht in
zake de mijnproblematiek hadden ver
diept en verruimd, ontving de nodige
informatie over de economische, maar
ook over de sociale aspecten van de
herindustrialisatie.
Verschillende sprekers beklemtoonden
de noodzaak van bundeling van krach
ten.
Enkele aanwezigen opperden de ge
dachte om op korte termijn alle Lim
burgse mijnen te sluiten, gezien de
steeds slechter wordende situatie op de
kolenmarkt. De meerderheid van de
commissie deelde deze visie niet. om
dat zij geleidelijkheid prefereert boven
al te snelle mijnsluitingen. Dit temeer,
omdat het onjuist is, zoals drs. A. Rot
tier, president-directeur van de Staats
mijnen, opmerkte om grote werkgele-
genheidsobjecten als de mijnen te slui
ten, voordat vervangende werkgelegen
heid aanwezig is. Het zou onverstan
dig zijn, aldus drs. Rottier, om abrupt
alle mijnen te sluiten zonder de aan
wezigheid van nieuwe opvangmogelijk
heden voor de duizenden mijnwerkers.
Hoewel drs. Rottier op praktische gron
den géén voorstander van versnelde
mijnsluitingen is, betekent dit niet, dat
hij mijnen in stand zou willen houden
louter en alleen om het in stand hou
den zelf. Tenslotte kwam nog het pro
bleem van de moeilijk plaatsbare mijn
werkers ter sprake (ondergrondse tech
nici), alsook van de administratieve
groep. Voor deze categorieën zouden
speciaal opvangcentra moeten gecre-
eerd worden.
Van ondernemerszijde bestaat veel
belangstelling om nieuwe bedrijven in
de Mijnstreek te stichten, maar de rea
lisatie ervan wordt vrij ernstig gestag
neerd, o.a. door de huidige kapitaal-
schaarste. Drs. Pottier toonde zich niet
temin optimistisch over het welslagen
van de herstructurering.
Vóór haar komst naar kasteel Hoens
broek, waar koningin Juliana kennis
maakte met de nieuwe wijbisschop van
Roermond, mgr. E. Beel, bezocht de
vorstin het centrum voor Vakopleiding
van volwassenen, in een van de ge
bouwen van staatsmijn „Wilhelmina"
te Terwinselen. Dit centrum telt mo
menteel 75 cursisten van 18 jaar en
ouder, die via individueel gericht on
derwijs, volgens de methode van de
Zwitserse ingenieur Carrard, opgeleid
worden tot vakman in de metaal- of
bouwsector. De gemiddelde duur van
deze opleiding is acht maanden.
Een derde gedeelte van de cursisten
bestaat uit ex-mijnwerkers. Onderzoek-
kingen hebben uitgewezen, dat 85 pet
van de opgeleide cursisten het nieuwe
beroep trouw blijft. Nieuwe centra voor
vakopleiding zullen worden opgericht,
zo deelde de heer G. J. Loos, hoofd
inspecteur-directeur van de arbeidsvoor
ziening in Limburg nog mee. Begin
volgend jaar een metaalcentrum in Ge
leen en elders zal een centrum voor
meet- en regelrechniek worden gesticht.
In Treebeek bezocht de koningin ten
slotte de schoenfabriek van het Fonds
voor Sociale Instellingen. Hier werken
circa 85 invalide mijnwerkers. Zij
vervaardigen hoofdzakelijk bedrijfs-
schoenen voor de mijnen, maar ook
voor andere ondernemingen en instel
lingen in binnen- en buitenland. De pro-
duktie bedraagt momenteel 100.000 paar
schoenen per jaar. Het is niet onmo
gelijk dat de produktie sterk zal stij
gen daar de NAVO de eerste opdracht
voor de fabricage van 1800 paar sol
daten-schoenen heeft verstrekt. De Tree-
beekse schoenfabriek levert ook schoe
nen aan het Nederlandse leger. Jam-
mergenoeg, aldus de bedrijfsleider, geen
al te grote aantallen, daar Defensie
de meeste schoenen van Belgische fa
brieken betrekt.
Dr. Ch. van Rooij, commissaris van
de koningin in Limburg, toonde zich
zeer voldaan over het bezoek van de
koningin. De belangstelling van de ko
ningin voor de menselijke aspecten van
de mijnproblematiek noemde hij het
meest treffende kenmerk van de konink
lijke oriëntie.
DEN HAAG, 15 sept. De Stichting
Recreatie heeft het gemeentebestuur
van Vlieland verzocht de door de staats
secretaris van Defensie (Marine) aan
gevraagde hinderwetsvergunning voor
het in gebruik nemen van een proef-
schietinriehting op dit eiland te weige
ren.
Vlieland is aldus de Stichting een
van de weinige Waddeneilanden waar
vooral de gezinsrecreatie een belang
rijke plaats inneemt. Door het ontbre
ken van motorisch verkeer is Vlieland
vooral een oord. dat door de vakan
tiegangers om zijn rust wordt bezocht.
Een rust die tevens in de hand wordt
gewerkt door het ontbreken van recrea
tief dagbezoek.
De stichting recreatie is van mening
dat met alle mogelijke middelen voor
komen dient te worden dat het toch
al zo, door de schietoefeningen van
land- en luchtmacht gedevalueerde re
creatiekarakter van Vlieland door uit
breiding hiervan nog meer wordt aan
getast.
0^
ion r.ii
üiiiumi
NA 30-JAR1GE onderhandelingen is
in 1947 de Verenigde Kerk van Zuid-
India gesticht, waarin Anglikanen, Pres
byterianen, Congregationalisten en
Methodisten besloten, voortaan samen
te gaan. De bisschoppelijke kerkinrich
ting werd aangenomen, met dien ver
stande, dat ieder lid vrij bleef al dan
niet het leerstuk over het episcopaat
of de apostolische successie te aan
vaarden. De uiteindelijke eenheid van
vier zo verschillende kerken wordt in
reformatorische kringen niet ten on
rechte door velen als een voorbeeld be
schouwd van wat op oecumenisch ge
bied navolging verdient.
De Verenigde Kerk van Zuid-India
bestaat nu al bijna 20 jaar. Sindsdien
hebben een aantal kleinere groepen en
kerken zich aangesloten. Deze unieke
kerkelijke gemeenschap ontplooit litur
gisch, missionair en sociaal bewonde-
renswaardigige activiteiten. De berich
ten over een scheuring hebben dan ook
ernstige verontrusting veroorzaakt. Dr.
Th. Gramberg, die door zijn boek:
„Oecumene in India en Ceylon" bekend
heid verwierf, zet op verzoek van de
redactie van „Hervormd Nederland"
de momentele situatie in Zuid-India uit
een.
De befaamde, fanatieke president van
de „International Council of Christian
Churches" (ICCC) die bekend staat als
een fel tegenstander van de Wereld
raad van Kerken, heeft enige tijd gele
den tijdens een kort verblijf te Amster
dam medegedeeld, dat er in de nieuw
gevormde staat Kerala grote onrust
onder de Christenen van de kerk van
Zuid-India heerst. Hij zei, met eigen
ogen te hebben gezien, dat een grote
groep Bijbelgetrouwe christenen zich
van de Verenigde Kerk had afgeschei
den en wel ten getale van ongeveer
80.000, Dit bericht is met ontsteltenis
ontvangen overal, waar het Zuid-India-
se experiment met belangstelling wordt
gevolgd. Dr. Gramberg heeft zich schrif
telijk tot de bekende oecumenicus, Les
lie Newbigin, gewend, die bisschop is
van Madras in de Verenigde Kerk van
Zuid-India, met het verzoek om uitvoe
rige inlichtingen over de feitelijke si
tuatie. Uit diens antwoord blijkt, dat er
een geschil in de Verenigde Kerk is
ontstaan, maar het geruststelling mag
men constateren, dat dit zeker niet die
omvang en betekenis heeft, welke
Mclntyre schijnt te suggereren.
Bisschop Newbigin stelt voorop, dat
moeilijkheden in India meestal samen
hangen met kastenverschillen. Men
moet de niet katholieke christenen in
vier groepen onderscheiden. De Syri
sche Christenen, die hun oorsprong tot
de Apostel Thomas herleiden, behoren
tot een zeer hoge kaste; zjj bekleden
een belangrijke plaats in de maatschap
pij. Twee andere groepen, eveneens
sterk zelfbewuste mensen, wonen in
hoofdzaak in de heuvels van Kerala en
vermengen zich de laatste tijd met de
Syrische christenen. De leden van de
vierde groep behoort tot de laagste
klasse. Zij waren vroeger veelal slaven.
Na de afschaffing van de slavernij in
1855 zijn ze als regel bezitloze boeren
gebleven, ca. 50.000 in aantal, even
veel als de drie andere groepen samen.
Aan de kinderen van deze mensen heb
ben de Anglikaanse zendelingen veel
moeite besteed om hun een goede op
voeding te geven. In Kottayam, de
hoofdstad van Midden-Kerala, waar nu
de bedoelde moeilijkheden zijn ontstaan,
werden de jongens op een uitstekende
kweekschool tot onderwijzers opgeleid,
die later meestal ook als dorpscateems-
ten optraden. Toen de regering van
Kerala eigen kweekscholen oprichtte,
stelde de zending geen geld meer be
schikbaar in de mening, dat men voor
de laagste kasten geen aparte scholen
meer moest in stand houden. Gevolg:
alleen de beter gesitueerden konden
hun jongens nog naar een kweekschool
sturen. De tegenwoordige bisschop van
Midden-Kerala, mgr. John, wenst geen
apart bestuur voor de christenen van
de laagste kaste; hij noemt onderscheid
op grond van kaste ongeestelijk en heeft
alle voorgangers in zijn bisdom verbo
den deel te nemen aan de beweging om
eigen bestuur.
Een van de ongeveer 15 predikanten
van deze laagste kasten, ds. V. J. Ste
phen, kreeg in 1964 moeilijkheden met
bisschop John. Hij wilde weer Angli
caan worden en een CMS-kerk stichten
(Church Missionary Society). Om dit
te voorkomen zou de Synode van de
Verenigde Kerk van Zuid-India een
commissie benoemen om de klachten
van de „achtergeblevenen" te onder
zoeken. Dit geschiedde, maar de benoe
ming van de commissie werd wel in de
kranten bekend gemaakt, en niet aan
ds. Stephen persoonlijk. Deze wendde
zich toen tot Mclntyre, die toevallig
in Kerala verbleef. Tezamen met en
kele andere ontevredenen vroeg ds.
Stephen lid te mogen worden van de
„International Council of Christian Chur
ches (ICCC). Mclntyre stemde toe en
gaf ds. Stephen een grote som geld. De
ontevredenen werden als predikanten
voor de laagste kasten aangesteld en
Mclntyre beloofde ds. Stephen, hem tot
bisschop te doen wijden. Dit gebeurde
op 5 met van dit jaar door een zekere
James Dees, die zichzelf noemt „de bis
schop van de Anglican Orthodox Church
of North America" (een lichaam, dat
noch door de Anglikanen noch door
de Orthodoxen als Kerk wordt er
kend). Voortaan zal nu „bisschop Ste
phen" zelf zijn eigen predikanten inze
genen. Men beschouwt de nieuwe Kerk
als een zendingskerk van de Anglikaans
Orthodoxe Kerk. Zij krijgt financiële
hulp van Ds. Dees.
Bisschop Newbigin heeft gelijk, wan
neer hjj constateert, dat de moeilijkhe
den in Zuid-India niets met het geloof
of de Bijbel te maken hebben, maar
hun oorzaak vinden in klachten over
onvoldoende sociale en pastorale ver
zorging van een groep christenen. Bis
schop Stephen vertegenwoordigt slechts
een betrekkelijk gering deel van de
christenen uit de laagste kaste. Ande
ren die dezelfde grieven hebben, willen
zich niet van de kerk afscheiden. De
commissie van onderzoek erkent de
juistheid van de klachten en heeft goe
de voorstellen gedaan om verbetering
in de toestand te brengen. De kerk van
Zuid-India is zich bewust geworden, dat
hier een werkterrein ligt, dat spoedige
en algemene aandacht vraagt. Mclnty
re, die van 80.000 christenen sprak,
heeft kennelijk zeer overdreven. Er zijn
trouwens maar 50.000 christenen uit de
laagste kaste. Sprekend over de afge
scheidenen noemt bisschop Newbigin een
getal van enkele duizenden, wat ern
stig genoeg is. Toch heeft de afscheiding
nog een goede zijde. Men is zich scherp
bewust geworden van een bestaande,
verkeerde toestand, waarin snel gehol
pen moet worden. Dit heeft de Kerk van
Zuid-India openlijk erkend. Zij wil alles
in het werk stellen om aan de gerecht
vaardigde bezwaren zo goed mogelijk
tegemoet te komen. Dr. Gramberg be
sluit zijn artikel over de kerkscheuring
in Zuid-India met een duidelijke afkeu
ring van de bemoeienis' van buitenstaan
ders met deze kwestie. Zowel het op
treden van Mclntyre als van „bis
schop" Dees valt te betreuren. De laat
ste is reeds lang een tegenstander van
het streven der Verenigde Staten om
de rassengelijkheid door te voeren.
Wanneer men dit weet, dan krijgt de
hulp van „bisschop" Dees aan de Zuid-
Indiase outcasts een onaangename bij
smaak.
DE KERKERADEN van Zeist van de
Gereformeerde Kerk (Synodaal) en
van de Gereformeerde Kerk (vrijge*
maakt) hebben na drie jaar van bespre
kingen verklaard, dat zij streven naar
herstel van de breuk van 20 jaar gele
den. De afzonderlijke ontwikkeling van
beide groepen moet bestudeerd worden
om de weg te effenen naar hereni
ging. Er zijn in Zeist 4200 gereformeer
den (Synodaal) en 300 gereformeerden
(vrijgemaakt). De breuk dateert van
1944-45 en ligt in het feit, „dat de gene
rale Synodes van 1939-'43 en 194344
de haar volgende kerkeraden gebonden
hebben aan leeruitspraken, die niet ais
duidelijk door God in Zijn Woord gebo
den geloofsinhouden konden beschouwd
worden, èn in het feit, dat vele ambts
dragers, die deze binding niet als door
God geboden konden aanvaarden, wer
den geschorst en afgezet."
De Kerkeraden van Zeist verklaren
nu, „dat verschil van mening over ver
schillende handelingen en gedragingen
van de broeders van toen, kan blij
ven bestaan, maar dat bij een ge
meenschappelijke binding aan de leer
der waarheid en aan wat in de Heilige
Schrift zelf gegeven ligt over het on
derlinge verkeer der kerken niet-
essentiële verschillen de kerkelijke een
heid niet mogen belemmeren."
(Van onze onderwijscorrespondent)
UTRECHT, 15 sept. Er wordt
tegenwoordig over het Huis van Oran
je geschreven op een wijze, die niet
meer verantwoord is. Wanneer
Oranje en Nederland elkaar in het
gelaat zien, dan heeft eerder de natie
dan het vorstenhuis reden de ogen
neer te slaan. Aldus minister Diepen
horst in een toespraak op de gisteren
gehouden toogdag. „Eenheid bij het
christelijk onderwijs".
De bewindsman zei wars te zijn
van verheerlijking van het Oranje
huis. Het christelijk onderwijs staat
echter samen met Oranje voor de ver
dediging van de grote ivaarden van
vrijheid, gerechtigheid en godsdienst
zin.
Prof. Diepenhorst riep de onder
wijzenden voorts op de jeugd op te
voeden tot orde en netheid. Teveel
mensen beschouwen de wereld als
een vuilnisbak.
- .4'.- >2
i#
Vïr: ;*/:•-->
V :'"y.
x'-.
RRES
Erres radio RA 657 FMS: lange, korte, midden golf en natuurlijk FM (Hilversum 31!) zeer gevoelige FM-ontvangst door extra trap in de versterking ingebouwde
FM-dipool-antenne grote ferriet-antenne vensterindicaties voor volume, stereo-balans, hoog en laag aansluitingen voor bandrecorder en platenspeler
(beide ook stereo) en extra luidsprekers voor linker- en rechterkanaa! seiect-toets (uniek) voor storingvrije ontvangst van verre midden-golf zenders kast in
Amerikaans notehout. Prijs f 548.-
rV«fc*
61312 A
