vrouwen van paradijs naar fiasco Him naar sociale roman van Mary McCarthy Prof. J. Offerhaus (74) in Italië overleden Oud-hoogleraar in A msterdam ANWB niet gelukkig met verbaliseringsbeleid NIEUWE DRIELINGSLUIS BIJMAASBRACHT Be$CHERMD LEVEN IN EIGEN KRING Gina Lollobrigida N.S. overweegt overgangsregeling Boeken, boeken, boeken in Frans Halsmuseum Grafschennis door geesteszieke? AANRIJDINGSFORMULIER OP KOMST Liturgische week kalender dag1 ZATERDAG' 24 SEPTEMBER 1966 11 eren HOENSBROEK ;HEERLEN MAASTRICHT LIBBY DOTTIE POLLY HELENA LAKEY POKEY PRISS (*fet nadeel van dit soort films jj 1 romans) is, dat ieder perso- j^6 moet beantwoorden aan een liikhaN Pr°t°type en de werke- s|;0ih-id dus wordt geschemati- beiri een 20 grote verscheiden- vrosioopaaa?l!e^ karakter.en le" Sesteld door Lumet voor" groep men zelden in één mensen aantreffen, eep th 6 .auEeur> °t de cineast, die zijn in °sis wd verdedigen, moet 3teni e^n wel een gelaat en een versoiv?Ven' duidelijk van elkaar k'arr nd orn' ten eerste. ver- de ri "N te voorkomen, ten twee- W lde? te Konkretiseren. Het |je_s matige van de opzet voelt ij, 1 Scherper aan in een film dan kav,en roman, die immers ruimer W. borden gestoffeerd met ne- WLntFiges en ondergeschikte Va °nages die het vooropgezette n de hoofdfiguren camoufleren. Gr CeP Voorstudenten vory)le"J^Lwaenzen vun het Vassar College, die samen De tiiJ' hebben na het universiteitsleven de grootste moeite "The Gr w llGt „gewone" leven te vinden. Een beeld uit de °UP" die naar het boek gemaakt werd en die binnen kort in Nederland zal gaan draaien. MARIA ROSSEELS O Grafsteen mgr. Bekkers -^ROERMOND Maasbracht^. SITTARD i Met de openstelling van de drielingsluis te Maasbracht - vorige week, door ko ningin Juliana is de drukke vaarweg van België en Zuid-Limburg op spectaculaire wijze verruimd. Evenals de nieuwe sluizen in het Julianakanaal te Bom en de andere in aanbouw zijnde sluizen in de gekanali seerde Maas te Belfeld, Roosteren en Sam- beek, hebben die van Maasbracht een nut tige schutkolklengte van 142 meter en een breedte van 16 meter. Het verval over de nieuwe sluizen is voorlopig op 7,45 meter gesteld, het niveauverschil tussen Maas bracht en Roosteren. Tegen het eind van het jaar, als de sluis bij Roosteren wordt opengesteld en de oude sluis te Maas bracht is afgesloten zal het verval 12,25 meter bedragen, het grootste dat tot dusver door een sluis kon worden gekeerd. Bij ijsgang of tijdens een bevriezing van de Maas kan het gebeuren dat er de stuw te Linne wordt gestreken en het verval tot 12,25 meter zou kunnen oplopen, maar in dit geval ligt de scheepvaart toch stil. Zo dra de sluis te Roosteren is voltooid, ont staat er een pand Roosteren—Maasbracht van acht kilometer lengte en 32,65 meter boven N.A.P. De sluizen te Maasbracht worden door de omloopriolen in ruim negen minuten gevuld. Het ledigen van de schutkolken gebeurt door de in de benedenhoofden aangelegde omloopriolen in circa zeven mi nuten De omloopriolen in de bovenhoofden monden uit in een centrale woelkelder, waar de energie van het instromende water wordt gebroken en waaruit de schutkolken qelijkmatig vollopen; waarmee is voor de passerende schepen een rustige ligging verzekerd. Wielschuiven en de puntdeuren worden elektrisch bediend. De schippers vinden in de sluiswanden bewegelijke meer- punten, die samen met hét schip naar bo ven respectievelijk naar beneden bewegen. Wanden en vloer vormen één geheel uit gewapend beton. De bodem en de taluds van de voorhaven zijn met een laag asfalt- bitumen bekleed, omdat het water in het kanaal nu ongeveer tien meter hoger komt te staan dan de normale grondwaterstand. De bodemgedeelten van de voorhavens, onmiddellijk aansluitend op de sluizen, zijn belegd met betonnen platen. De drielingsluis te Maasbracht Is ont worpen door de Rijkswaterstaatdirectie „Sluizen en Stuwen" in samenwerking met de directie Limburg en de directie „Brug gen Ruim een miljoen kubieke meter grond werd verzet, 100.000 kubieke meter beton gestort, 11.000 ton wapeningsstaal en 5.000 ton damwandstaal verwerkt. Met de bouw werd in januari 1962 begonnen, vóór de ontdekking van de grote aardgasreserves op Nederlands grondgebied. De uitvoering nam vier jaar en acht maanden in beslag. De totale kosten van dit technisch kunst werk, met inbegrip van de twaalf sluisdeu ren, de rioolschuiven alsmede de mechani sche en elektrische installaties beliepen een bedrag van veertig miljoen gulden. E.P. Snliiiiilhl GROEP '33: REIKHALZEN Naar ongekend geluk rnan de ..vrije" vrouw slechts in schijn vrij is, hoe haar leven door de gee ^°rdt gemaakt en bepaald, hoe zij opgroeiend in een bepaald gr0ri!i ''k klimaat en onmachtig „zelfstandig" te leven zichzelf ten •>Th rHht, is het grondmotief van de jongste film van Sidney Lumet, fjj e Group" naar de fel aangevochten roman van Mary McCarthy. De ee?' zich in de jaren dertig afspeelt en volgens sommige critici meer sa, sit"atieschets van die tijd is dan een weergave van de scherpe maat lat tPPelijke tekening die Mary McCarthy geeft van de groep. De groep bestaat Ovprt achttal meisjes die in 1933 (ie eliteschool Vassar College verlaten, ervan Pitst gd dat de toekomst zich als een paradijs van beloften vóór hen rekt en dat zij geroepen zijn om een belangrijke rol te spelen in de bm^happij en die. bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, vol rbeid het fiasco van hun leven gevolg van de onwetendheid *■- de realiteit van het leven, waarin zij onvoorbereid terechtkomen "loeten erkennen. modernismen ten spijt doet de Amerikaanse vrouw soms denken 85^ "Sar Griekse zusters uit de Oudheid: vegeterend, zich vervelend en ifn etlsPannend i" het vrouwenvertrek, door haar achterbakse methoden fyo h'^dszeggenschap te hebben en druk uit te oefenen, de algemene l]a bilging stavend een dom en onbetrouwbaar ras te zijn, Betty Friedan h'o? 'n daar boek „The feminine mystique" voor de Amerikaanse j, uw op. Zij meende dat de Amerikaanse vrouw haar overheersende pu °Pgedrongen kreeg door de man die haar het liefst hield op de die haar al duizenden jaren geleden had toebedacht, Dat maakt Seen °UW behoedzaam en achterdochtig, zei Betty Friedan, en het is UitK?wonder dat zij de zeggenschap, dié zij heeft, dan ook volledig Sen j *n ^e'te niet de man, maar de vrouw zelf het slachtoffer van dergelijke situatie. ^S:heïïeVheeft de indruk van kunstma an n? trachten weg te werken door v Epïi0ni.aëe die op de vrije filmstijl 6' u^P^eerd, en o.m. ook door Lio- tirrf°S'n 'n Good Times, wonder- werd toegepast: een ner veuze camera die, schijnbaar kriskras door elkaar, flitsen van mensen en dingen registreert, terwijl ook de op genomen flarden dialoog de indruk wek ken van toevalligheid, tezamen met het beeld, de stukken zijn van een puzzel, uiteindelijk het totaalbeeld vor mend van een periode, of beter gezegd, ze de geest van een periode doen her leven. De door Lumet aangewende metho de maakt het de toeschouwer niet ge makkelijk. In de film van Rogosin kwam het uitsluitend op de geest aan; het deed er niet toe wie de persona ges waren, hoé ze heetten, wat ze in het gewone leven deden of wat ze hadden meegemaakt. Van belang was wat ze SCHIPHOL, 24 sopt. De Italiaanse filmster Gina Lollobrigida is gistera vond met een toestel van Air France uit Parijs in Nederland aangekomen. Met een viertal vrienden is ze uitge nodigd voor een feestelijk weekeinde op kasteel „De Haar" in Haarzuilens, als gaste van barones Van Zuylen van Njjevelt, die zfj tot haar goede ken nissen rekent. De filmster arriveerde in gezelschap van de Amerikaanse filmproducer Sam Spiegel, die onder meer de „Bridge on the river Kwai" maakte. Voorts was er Pierre Scielou- noff, volgens Gina een advocaat van Europese vermaardheid uit Genève. Het gezelschap werd gecompleteerd door een Franse prins met echtgenote. zeiden en hoé ze het zeiden; in dat „hoe" was ook de houding begrepen, een gebaar, een glimlach, een oogop slag, de lijn van een mond, een hand die naar een glas grijpt of een sigaret opsteekt kortom alles wat tot het uiterlijke, d.i. de schijn van de mens behoort. De mannen en vrouwen op Ro- gosins gefilmde „party" kreeg men niet te zien als individuen doch als onderdelen van één kompakte massa, Amerika 1965 genaamd. Lumet daar entegen wilde niet alleen een tijdsfrag- ment (1933-1940) in de herinnering roe. pen, maar de mythe van die tijd ont luisteren en tevens aanton» hoe het raffkerd zit; hoe het heden in het verleden verankerd zit; daarom had hij levende mensen nodig om hen met de visie van de jaren dertig te confronteren, hun geschie denis te vertellen en hoe zij door hun tijd werden gemaakt, gekwetst, ver nietigd. Een eenvoudige oplossing zou zijn geweest acht verhalen te vertellen, netjes van elkaar gescheiden. Maar juist dat heeft Lumet niet gewild: geen sketchfilm met in- en uitleiding, wel een puzzelfilm die pas aan het eind helemaal duidelijk wordt. Soms wor den drie tot vier verhalen tegelijker tijd ontwikkeld, elkaar beïnvloedend zoals ook in het gewone leven ge beurt. Gezien de projektie van een film geen uren kan duren, en Lumet met geen enkel van Mary McCarthy's hoofdfiguren heeft willen wegmoffelen, moesten ze wel schematisch blijven, wat de Identlfikatie niet vergemak kelijkt. Zelfs voor de geroutineerde filmkijker duurt het een hele poos al vorens hij, vertrouwd rakend met Lu- mets ellipsen, associaties, sprongen in de tijd e.d. op ieder gelaat een naam kan zetten en de belevenissen van de acht vrouwen uit elkaar kan houden. Het assimilatieproces wordt nog meer bemoeilijkt door de illusies die worden gemaakt op eigentijdse toestanden en problemen in binnen- en buitenland, op dingen die toén taboe waren en thans vrij worden besproken, op het koketteren van de intelligentsia met het communisme (de burgeroorlog in Spanje b.v.), toén een blijk van voor uitstrevendheid en thans taboe. Naarmate de acht vrouwen, en de mannen die in hun leven een rol spe len, een eigen gelaat krijgen, wordt men zich ook bewust van het gronde loze pessimisme dat de hele film door dringt. Van al de voorgestelde perso nages zijn er misschien twee min of meer gelukkig: een jonge vrouw met een heleboel kinderen en een oudere man die zich heeft opgesloten in een ongevaarlijke waanzin. Al de anderen, sociaal geslaagd, zjjn mislukkelingen: Dottie, vastgelopen in een „fatsoen lijk" huwelijk: Priss die door haar man, een kinderarts, als proefkonijn voor de borstvoeding wordt gebruikt: Libby, de frigide met honderd avon turen maar altijd maagd; Kay, ge huwd met een toneelschrijver die nooit iets zal presteren, de ambitieuze Kay wier tróts in een ketting van vernéde- ringen wordt gewurgd; Helen, door haar standencomplexen lijdende va der in ieder humaan initiatief geremd; Lakey, in Venetië gestrand met een lesbische Fraulein; Polly, de meest sociale van „the group" en de meest uitgebuite. (Van onze verslaggever) HAARLEM, 24 sept. Over de his torische ontwikkeling van de papierin dustrie zijn in de loop der tijden dui zenden boeken geschreven. Vele zijn in het bezit van de Haarlemmer H. Voorn. Zijn verzameling is de enige werkelijk belangrijke in ons land, die nog in particuliere handen is. Een (tien de) deel ervan wordt tot 10 oktober geëxposeerd in twee zalen van het Frans Halsmuseum. De heer Voorn noemt zich „biblio fiel" uit noodzaak. Hij is uitgever-re- dakteur van het vakblad „papierwe reld" voor de Nederlandse papierfabri kanten. Voor die taak gebruikt hij zjjn verzameling en bovendien om temid den van papiermakersdeskundigen een eigen specialiteit te hebben. Daarom denkt hij er niet aan zijn collectie in een museum onder te brengen, al er vaart hij wel, dat aanvulling van zijn collectie steeds kostbaarder en tijdro vender wordt.Hij bezit nu reeds zo'n honderd strekkende meters aan boeken. Op de expositie in het Frans Hals museum staat een veelheid aan boe ken in vele talen over de ontwikkeling van de papierindustrie in tientallen landen, vanaf de uitvinding van het papier in 105 na Christus. Voorts een overzicht van alle andere materialen die daarvoor en soms ook later nog als schrijfmateriaal werden ge bruikt. NUTH, 23 sept. Voor de vierde maal in enkele maanden t()as zijn in de Limburgse gemeente Nut graven geschonden. In de afgc P ""cht werden niet minder dan 88 houten grafkruisen afgobroken 0f omvGr trnkkon Ook moest een aantal graf- zeiken het ontgelden. Van enkele tien tallen kruisen werden de chnstusfigy. ren afgerukt en eveneens vernield. rJ«niitie heeft tot nu toe E~pn p° de daders kunnen onWeif ke^ Men vermoedt dat een geestig zieke aan het werk is geweest. De vrouwen vrij, ri)k> met een verzorgde opvoeding, begaafd wie bij het eindigen van het schooljaar 1933 werd gezegd, dat zij de hoop wa ren van Amerika's toekomst, zijn het grote leger van de verbitterden gaan vervoegen, een leger dat is onderver deeld in clubs, alle gericht op „ver weer" en terecht gevreesd. Zij zjjn de slachtoffers in een door mannen ge concipieerde samenleving; maar van de weeromstuit zijn ook de mannen er de slachtoffers van: hun cynisme, hun onvolwassenheid, hun onzelfstandigheid is mede een gevolg van het (het geestelijk, want ruimtelijk zijn er geen muren of grenzen meer) gynaikon-be- staan, waartoe de vrouw veroordeeld blijft. The group hangt een somber beeld op van de States, hoe kleurig het milieu ook is zeer mooi. nostalgie wekkende fotografie van Boris Kauf man. Het is ook een typiscn Ameri kaanse film, en ik twijfel er aan of het werk in Europa veel succes zal kennen Engeland misschien uitge zonderd. Door de individuele belevenis sen van zijn personages vast te knip pen aan een stuk politieke en sociale geschiedenis van Amerika, heeft Sid ney Lumet zich in de eerste plaats tot een Angelsaksisch publiek gewend. Hier, en elders in Europa, ziet men Amerika meer in de stijl van Grace Metallious' „Peaton Place", al staat deze film van Mark Robson dan ook tot die van Lumet, als een kranten cliché tot de realiteit. UTRECHT, 23 sept. Door het in voeren van een wachtgeldregeling overweegt de directie van de Neder landse Spoorwegen de pil wat te ver gulden voor de teleurgestelde N.S.-ers, die na invoering van de nieuwe spoor wegpensioenwet niet voor hun 65ste jaar met pensioen kunnen gaan. De regering acht, zoals bekend, pen sionering voor de 65-jarige leeftijd niet in overeenstemming met de thans in ons land heersende algemene op vattingen over het vermogen tot ar- beidsverrichting. Voor vele N.S.-ers is dit standpunt een tegenvaller. Het spoorwegpensioenfonds kan daaraan niets doen. De wachtgeldregeling, die de directie van de N.S. overweegt, biedt de mogelijkheid aan N.S.-ers, voor wie de 60e verjaardag daagt, eerder het bedrijf te verlaten. den HAAG, 24 sept. In Siena, (Italië)is op 74-jarige leeftijd overleden prof. mr. J. Offerhaus, oud-hoogleraar m het handelsrecht, faillissementsrecht en internationaal privaatrecht, en ja renlang voorzitter van de Haagse Con ferentie voor internationaal privaat recht. Prof. Offerhaus werd 23 aug. 1892 geboren te Assen en studeerde rechten aan de uni versiteit van Amsterdam. In 1912 deed hij zijn kandidaatsexamen en in 1916 zijn docto raal examen, beide met lol. In 1918 promo veerde hij cum laude aan deze universiteit op een proefschrift, getiteld..Nederlandsch internationaal bewijsrecht". Na van 1919 tot 1941 de advocatuur te heb ben uitgeoefend, was prof. Offerhaus van 1941 tot 1943 buitengewoon hoogleraar in het DEN HAAG, 24 sept. De ANWB betreurt het dat de overheid de op lossing van de problemen inzake de ontwikkeling van het verkeer en met name ten aanzien van ongevallen niet heeft gezocht in een uitbreiding van het politie-apparaat. De genomen maatregel zal het repressief toezicht door de politie aanzienlijk beperken. Als de minister stelt, dat de thans aangehouden normen voor de geval len waarin wel en niet wordt gever baliseerd, sterk uiteen lopen, meent de ANWB te mogen stellen, dat in het nieuw voorgestelde systeem de normen al evenzeer kunnen uiteen iopen, althans de toepassing van de normen aan het subjectieve inzicht van de betrokken politie-ambtenaar is overgelaten. De ANWB meent, dat civiele be langen door deze maatregel in het gedrang zullen komen. Het bewijs van schuld aan de schade wordt op deze wijze aanzienlijk bemoeilijkt. Dit kan met zich meebrengen, dat ver haal van schade op de aansprakelijke persoon veelal niet zal gelukken, daar de verzekeringsmaatschappijen zich als regel strikt houden aan de wettelijke bewijsregels. Voor velen zal het bezwaarlijk zijn om een pro cedure tot verhaal van de geleden schade aan te spannen wegens de veelal hoge kosten en de lange duur, die met dergelijke procedures ge paard gaan. De bond heeft zich beraden over de gevolgen van dit nieuwe verbali seringsbeleid. Naar analogie van het- feen de toeristenorganisaties in het uitenland, met name in Duitsland en Oostenrijk, hebben gedaan, zal de tekst voor een zogenaamd aanrij dingsformulier worden opgesteld. De ANWB stelt zich voor om nog vóór het einde van dit jaar ten behoeve van zijn leden een mapje met der gelijke aanrijdingsformulieren, waar bij gevoegd enkele te pas komende hulpmiddelen, voor een geringe^ prijs ter beschikking te stellen. Het ligt in de bedoeling dat beide partijen dit formulier invullen en ondertekenen. Daar het formulier in viervoud wordt ingevuld, kan ieder van beide partijen twee exemplaren behouden, zodat ze in de gelegenheid zijn om één exemplaar bij de verzekerings maatschappij in te dienen. Het komt uiteraard in de plaats van de formu lieren die elke verzekerde voor zijn eigen verzekeringsmaatschappij moet invullen. Dr. ir. H.J. Kolkman, psycholoog en directeur van de te Rotterdam ge vestigde stichting Psychologisch Insti tuut voor de Verkeersveiligheid, heeft in een open brief aan de minister van Justitie verzocht zijn besluit om bij lichte aanrijdingen geen proces verbaal meer te laten opmaken, te willen herroepen. Hij vreest dat van een soepeler beoordeling van misdra gingen in het verkeer een funeste in vloed zal uitgaan op de beoordeling van andere sociale misdragingen. Zijn bezwaren komen er op neer, dat het bewust geen acht slaan op kleine ongelukken een van de groot ste hindernissen is in de strijd te gen de verkeersonveiligheid, en dat er tussen de aantallen kleine onge vallen en de aantallen ernstige onge vallen zeker wel verband bestaat. Voorts vreest hjj van het standpunt van de minister dat de strafmaat voor de ernstige aanrijdingen zal da len. Past men de opvatting van de minister ook op andere strafwaardi ge gedragingen toe dan zal bij ruzies en vechtpartijen, beledigingen de maatstaf „aanzienlijk letsel" alleen nog maar inhouden, dat „iemand in het ziekenhuis slaan" de grens zal worden en een bloedneus, blauwe ogen en zere schenen geëxcuseerd zullen kunnen worden. burgerlijk en handelsrecht en het faillisse mentsrecht aan de economische faculteit van de universiteit van Amsterdam. In 1945 werd hij benoemd tot gewoon hoog leraar aan deze universiteit in het handels- en faillissementsrecht en het internatio naal privaatrecht in de faculteit der rechtsgeleerdheid. Hij vervulde evenwel nog tal van an dere ambtelijke en openbare functies. Zo was hij van 1933 af lid van de staatscom missie voor de codificatie van het interna tionaal privaatrecht, waarvan sinds 1952 als voorzitter. Voorts was hij vele jaren lid van het bestuur van de Nederlandse Ju ristenvereniging en voorzitter van de Raad voor de Scheepvaart. In 1954 was hij asso cié van het Institut de droit international, in 1958 rechter ad hoc in het Internatio nale hof van justitie in de zaak Nederland- Zweden over de toepassing van het voogdij- verdrag. In 1962 werd hij voorzitter van d« permanente commissie ter verzoening en enquête tussen Zweden en Noorwegen en die tussen Zweden en Finland. In 1957 werd hij lid van de Koninklijke Nederlandse Aka- demie van Wetenschappen. Bij zijn aftreden, ln oktober vorig jaar, als voorzitter van de staatscommissie voor het internationaal privaatrecht, werd prof. Offerhaus benoemd tot groot-officier in de Orde van Oranje-Nassau. Daarvoor waren hem reeds vele onderscheidingen ten deel gevallen, waaronder de gouden De Ruyter- medaille. Zondag 25 september: 17e zondag na Pink steren; eigen mis; credo: pref. v. d. H. Drieëenheid - groen - ma.: mis v d. 17e zondag na Pinksteren; 2e geb. H.H. Cyprlanua en Justina, mar telaren - groen - di.H.H. Cosmas en Damianus, martelaren: eigen mis - rood - wo.: H. Wenceslaus, hertog en martelaar; mis In Virtute - rood - do.: H. Aartsengel Michaël; eigen mis; cre do - wit - vr.: H. Hiëronymus, belijder en kerkleraar; mis in Medio - wit - za.: mis v. d. H. Maagd Maria op zaterdag; 2e geb. H. Remigius - wit - Haarlem en Rotterdam: H. Bavo, belijder; eigen mis; 2e geb. H. Remigius - wit - Zondag 2 oktober: 18e zondag na Pinkste ren; eigen mis; credo; pref. v. d. H. Drieëenheid - groen - DEN BOSCH, 24 Sept. )KNP) Binnenkort wordt een begin gemaakt met de uitvoering van een gedach tenissteen op het graf van mgr. Bek kers op de begraafplaats in Sint Oedenrode. Reeds geruime tijd geleden hebben de architecten Jacq. Priem te Oir- schot en André van Bergeijk van het bisdom Den Bosch de opdracht ge kregen de gedachtenissteen te ont werpen op de plaats waar mgr. Bek kers ligt begraven en de omgeving daarbjj aan te passen. Deze aanpas sing van de omgeving heeft enige vertraging doen ontstaan. Onlangs is een definitief ontwerp voorgelegd, dat de goedkeuring van het bisdom kreeg. Behalve de naamsaanduiding is in het ontwerp de tekst opgeno men „Niemand leeft voor zichzelf" (Rom. 14-7). U^ORIElINGSLUiS DRIELINGSLUIS 112.00 DE SLUIS NIEUWE SLUIZEN 3 2.65 20.40 DOORSNEDE

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1966 | | pagina 11