UITREIKING VAN DE NIEUWE VAANDELS
1
X
5H
A
I
V,
DRIEMANSCHAP BESLIST OVER TOEKOMST VAN LEGER
&EGIN VAN ALLE MOEILIJKHEDEN
f>4
fey
:U
Él
M
Aiey
Controverse
Frustraties
„Wat dan nog"
;j
te vk<
5
5*'
lt$li
3rV(
"ft
3^
•d !V
«j>,{
I.Apgg
fr,
ZATERDAG 24 SEPTEMBER 1966
tO^Jï
of)
#pjé
Af
1
:te#'
GjS® Recente BEROERIN-
]eirj. in de opperste militaire
sie.lng Van ^et Westduitse defen-
^Ui"(i^araat hebben opnieuw
Öien aangetoond, dat er een
iw É&ande onvrede bestaat bin-
kr leiding van de strijd-
chten van de Bondsrepubliek.
TON CRIJNEN
■MH 1
Si
J
klej knusse kroeg aan het
Itij] e steegje ergens in het Ierse
hi° rr7®y verstomt het geroeze-
tie bierglazen worden neer
t>su - er wordt om stilte geroe-
n trijna op en onder
V°ij T' Obers balanceren met
Vn a(ten door het mensenklu-
r> n' "^e °Sen gaan naar
\Van5lePklein podiumpje langs de
tieiw, WaaroP vier jongens, de
£hoei®ftijd nauwelijks ont-
IhitJ? Un gitaren, banjo's en
n stemmen.
vLfe 25 mS,succes- want er w°-
- leh
De Amerikanen kijken alweer
verwachtingsvol om zich heen.
Op naar het volgende kasteeL
Toch is Ierland mooi!
LOEK HIESELAAR
tfS «V
itor'5/
biü V
D»
iK 'fl
n
0,
neK f
afjt
•i«V;
vrt) V i
er» SV'?
r «?Wj
d»4 J
•d
'ld
liet
i»»1
rKe'
zij"
2/
lOT'
jï!'V
Generaals contra burgerleiding
DUITSE BUNDESWEHR
ZIT IN EEN CRISIS
\T^ SV^. f%\l
tin
Itiet a' heeft bondskanselier Erhard
Slui:vV0°r zijn doen, ongewone be-
vUld -digheid de lacunes opge-
OntS|' d'e waren ontstaan door de
Her aBnamen van de generaals Trett-
ttrirrt. inspecteur-generaal van de
Vj'®)' Panitzki (inspecteur
bjanoe luchtmacht) en Pape (com-
"ish. ant van het derde militaire
Sen ®4) dan wil dit nog niet zeg-
Keni-1 1 hii er in geslaagd is de ei-
kco.' e oorzaken van het conflict
g te nemen.
WesMuitse leger is in de korte
het „an zijn bestaan uitgegroeid tot
van Sï°°tste en meest moderne leger
U„ West-Europa. Met hun 452.000 man
Wesr?7°: 510.000 man) overtreffen de
'anal Ultse 'strijdkrachten de legers van
als Frankrijk (350.000 man) en
*p. n d <440.000 man) in getalssterk-
Op rt wat uitrusting betreft staan zij
Pp? eerste plaats,
tevmf® stormachtige ontwikkeling is
v^kerf een van de voornaamste oor-
^Oew iVan de huidige moeilijkheden.
a5tit»i men in de afgelopen jaren het
ïtia,al. manschappen en de hoeveelheid
k(.'nf,.Ce' betrekkelijk gemakkelijk
lukt kunnen opvoeren is dit niet ge-
Seha met het kader, dat deze man-
ipet PjPen moet vormen en leiden, en
dat technici, die moeten zorgen,
Vjj de. voertuigen blijven rijden en de
W gtuigen kunnen vliegen. Kortom het
h, !rt aan officieren, onder-officieren
technici is zeer groot. Het veront-
hatfnde van de zaak is dat deze si-
zal blijven voortduren zolang er
t)joi Jpnge academici, piloten en tech-
V6'."Uiten de defensie-sfeer meer te
dienen valt en het ziet er niet naar
uit, dat deze situatie spoedig zal ver
anderen.
Momenteel is het nog zo dat er
Duitse legereenheden zijn met een on
derbezetting, wat officieren betreft,
van bjjna veertig procent. Tevens is er,
over de gehele Bundeswehr verspreid,
een tekort van 37.000 onder-officieren.
Het aantal ervaren vliegers dat jaar
lijks de dienst verlaat neemt nog
steeds toe. Tegelijkertijd daalt het aan
tal meldingen. Het tekort aan ervaren
technici is eenvoudigweg schrikbarend
met als gevolg: Een te klein aantal
personen moet een te grote hoeveel
heid werk verrichten. Resultaat: Fou
ten en slordigheden tengevolge van
oververmoeidheid. De talrijke ongeval
len met de Duitse jachtbommenwer
per F-104 „Starfighter" (1962-1966: 63
toestellen neergestort, 35 vliegers om
gekomen) zijn voor een deel hierop te
rug te voeren.
Een ander probleem is de opvatting,
die de huidige Bondsregering huldigt
over plaats en functie van de strijd
krachten in het moderne Duitsland.
Het is begrijpelijk dat men in deze
kringen alles probeert tegen te gaan,
wat maar zweemt naar militairisme.
Het beeld van de stramme soldaat, ge
drild volgens de oude Pruisische tra
ditie, is resoluut vervangen door dat
van de ,!>urger-in-uniform", die een
grote mate van vrijheid bezit, voor
een burgerrechtbank mag verschijnen
en een speciale militaire ombudsman
heeft, bij wie hij zich over zijn meer
deren kan beklagen. De jongere gene
ratie vindt dit alles prachtig, maar de
oudere en dat zijn alle hoge offi
cieren heeft er nogal wat moeite
mee. Het besluit van defensie-minister
Von Hassel de militairen toe te staan
lid te worden van een vakbond, heelt
voor velen de deur dicht gedaan.
Toen Theodor Blank in 1951 door
Adenauer belast werd met de opbouw
van een nieuw Westduits leger, had hij
tot taak te voorkomen, dat de gene
raals hun oude politieke macht, date
rend uit de tijd van de Weimar Re
publiek, zouden herwinnen. De absolu
te suprematie van het burgerlijk ge
zag over het militaire apparaat moest
voorop staan. Als eerste eis gold dat
de wedergeboorte van een generale
staf vermeden moest worden. De hoog-
yS-~-
ste leiding werd daarom toevertrouwd
aan een burger: de minister van de
fensie, die op zijn beurt wordt gecon
troleerd door een machtige parlemen
taire commissie.
Voorts staan burger-ambtenaren aan
het hoofd van het staatssecretariaat,
de bewapeningsafdeling, het bureau
voor verdedigingstechniek en de hoofd
afdeling voor administratieve aangele
genheden. Dit nu is een doorn in het
oog van de militaire leiding, die ervan
overtuigd is dat problemen op defen
sie gebied slechts door militairen op de
juiste wijze kunnen worden opgelost.
(Nog onlangs klaagde een compagnies
commandant dat, wanneer zijn solda
ten zich beklagen over het slechte eten,
hjj niet het hoofd van de keuken ter
verantwoording mag roepen maar de
klacht moet doorgeven aan het bureau,
dat zich met zulk soort zaken bemoeit,
met als gevolg dat er niets gebeurt.)
DIT IS OOK DE OORZAAK van de
controverse tussen de generaals Pa
nitzki en Trettner, en minister Von
Hansel en diens staatssecretaris Gum-
be („de grijze eminentie van defen
sie"). In het geval Panitzki verweet
de luchtmachtstaf het ministerie, dat
dit zich in de beruchte jachtvliegtuig
affaire meer had laten leiden door po
litieke dan door zuiver technische over
wegingen. De minister verweet zijn
luchtmachtgeneraals ondeugdelijk lei
ding te geven. Het conflict tussen in
specteur-generaal Trettner en zijn
meerdere ging niet op de eerste plaats
over de verhouding militairen-vakbon-
den zoals officieel als reden werd op
gegeven, maar voornamelijk over de
eis van de generaal dat zijn functie
gelijkgesteld zou worden met die van
staatssecretaris (zonder politieke in
vloed), hetgeen Von Hassel van de
hand wees.
derde aspect van deze zaak heet
NAVO. De motivering, waarmee in het
begin der vijftiger jaren, ondanks de
onverschilligheid van een groot deel
van het Westduitse volk, in de Bonds
republiek begonnen werd met de op
bouw van een nieuw defensie-apparaat
was dat het een belangrijke bijdrage
zou kunnen leveren aan het gemeen
schappelijke Westeuropese (NAVO)
verzet tegen een dreiging van de Sov
jet-Unie. West-Duitsland heeft daarom
als enig lid, zijn gehele strijdmacht
onder het bevel van de NAVO ge
plaatst.
een Westduitse Starfighter, welk type de Duitse minister van
Defensie in moeilijkheden heeft gebracht.
Thans geeft de NAVO in sterke ma
te een afbrokkeling te zien: Frankrijk
heeft zijn strijdkrachten aan de Ver
dragsorganisatie onttrokken, Engeland
heeft aangekondigd dat het Britse Rijn-
leger (53.000 man) met tienduizend man
zal worden verminderd, in de Vere
nigde Staten gaan steeds opnieuw
stemmen op, die eisen dat de Ameri
kaanse strijdmacht in Europa tot twee
derde van zijn huidige sterkte (225.000
man) wordt teruggebracht Ook landen
als Noorwegen, Denemarken en Lu
xemburg denken over vermindering
van hun defensie-potentieel. Dit alles
op grond van de overweging, dat de
ontspanning tussen Oost en West een
dergelijke inkrimping rechtvaardigt.
HET IS NIET VERWONDERLIJK,
dat men zich in Westduitse militaire
kringen begint af te vragen wat nu
het nut is van een verdere uitbrei
ding van het conventionele potentieel.
Het wordt immers steeds duidelijker
dat de NAVO een militaire agressie
vanuit het Oosten slechts met behulp
van kernwapens kan weerstaan. Dit
doet weer logischerwijze bij de Duit
sers de vraag opkomen: Waarom mag
de Bondsrepubliek, die nu reeds een
groot deel van de conventionele Euro
pese verdedigingslasten op zich neemt,
ook niet een grotere rol spelen op kern
gebied? Berichten, dat Washington
sterke druk uitoefent op Bonn de Star-
fighter-eskaders een conventionele rol
te laten spelen in plaats van een ato
maire voor welk laatste doel ze («oor
4,5 miljard Mark) zijn aangeschaft,
heeft de Duitse frustraties niet vermin
derd.
Men is er zich in West-Duitsland
van bewust, dat een groot deel van
de wereld de Duitse defensie-opbouw
met wantrouwen gadeslaat en dat ve
len de rol van de NAVO meer zien als
bewaakster van de Bondsrepubliek dan
als schild tegenover een mogelijke
Russische agressie. Bonn heeft dan ook
vrijwillig afgezien van een rol als kern-
mogendheid en heeft in de grondwet
een clausule laten opnemen, die een
Duitse individuele oorlogvoering ver
biedt. Maar wanneer de verleiding te
sterk wordt kan zelfs aan de grootste
zelfbeheersing een eind komen. Of om,
meer concreet, met een Westduitse
generaal te praten: Wij hebben in
werkelijkheid een NAVO-leger opge
bouwd, geen Westduits leger. Maar
wie kan zeggen wat er gebeurt als
de NAVO uiteenvalt? Het is aan de
NAVO een antwoord te geven, niet
aan Duitsland".
Er moet derhalve heel wat meer
gebeuren dan het benoemen van een
aantal nieuwe generaals om de Duitse
Bundeswehr het vertrouwen in zich
zelf en in de burger-leiding terug te
even. Het is de vraag of de man,
ie momenteel in het „Pentabonn", zo
als het Westduitse ministerie van de
fensie met een verwijzing naar het
Amerikaanse Pentagon spottend ge
noemd wordt, de lakens uitdeelt, hier
toe nog wel in staat is. Vbor velen
gaf het bekende Westduitse weekblad
,,Der Spiegel" het antwoord toen het
onlangs schreef: „Hij (Von Hassel)
heeft het vertrouwen van de soldaten
en de openbare mening verloren en
wordt alleen door een parallellogram
van zwakte op zijn plaats gehouden.
Wanneer Von Hassel ten val komt,
sleept hij Erhard mee". Waarop de
reactie van een vooraanstaande West
duitse politicus: „Wat dan nog?"
Het driemanschap dat momenteel de toekomst van de Westduitse strijdkrachten bepaalt. Van links
naar rechts: bondskanselier Ludwig Erhard, minister van defensie, Kai-Uwe von Hassel, en de nieuwe
Inspecteur-generaal van de strijdkrachten, Ulrich de Mazière.
y r*T
Hoewel dit beeld wellicht herinneringen wakker roept aan minder vreedzame dagen is het huidige
Westduitse leger op een geheel andere leest geschoeid dan de „Reichswehr" vóór de oorlog. De
„burgergeest" heeft zijn intrede in de strijdkrachten gedaan.
cC i
i»
AMERIKANEN TREKKEN DOOR IERLAND
OP ZOEK NAAR KENNEDY'S VERLEDEN
iti
j DUBLIN, september
b üe?i
Jf-ekt het helemaal stil en dan
hJfSen Ierse hel los. Er wordt ge-
al leukZ r ."Sweet Molly Melone",
meisje uit Dublin, er wordt
liple9er 0 over "Galway Bay", over
kp w t a over olles wat de Ieren
*ilnt de f en zingt mee> iedereen
tupcnd moorden. De obers brengen
t>in?f- bestellingen rond. Ierland
lipj belp, rlb'fc tezamen in de Ierse
LVie en de Ieren hun vaderlands-
bpfWgj mgen zij de beroemde Ierse
tip ehci e ver in het buitenland
hl Ieren geworden. Dat zingen van
fft ipf ls een verhaal op zich. Het
Hp!'i0s J,,WeU van bidden, het is iets
zinnpi Ieren lijken goed te kun-
h0'. Paar ïe Ieren kennen minstens
°fd. ballades compleet uit hun
«ch c|anla alle Ierse pubs wordt zo nu
Üe W n gez°ngen. De volksliedjes
toh,SchuimVer-, de bemorste tafels, over
bliriibste k?n„e bierglazen en over de
for, n in j n van do Ieren. Ergens
Lhi °f U, pub altijd het leidende
ep artct, uitgerust met gitaar,
verK-Vie schetst ieders buiten-
een lne twee eetlepels,
?foria WoMt mer£waardig klepperend
5Js h alif.1 gehaald. Deze bandjes
t>ubhL van een carrière zo-
Brotv,"ors die maakten of de
i?die ,?fs' °P handen gedragen
-S-2iJn ver buiten Ierland be-
toeo^0jr4en' die »n Carnegie
?rih ?Se Carnp!r1CtJ' Daar in de Ame-
??Ci di*oer Haü is het wel eens
izbij.ei?ey Broth?- avond geworden met
v'-n -den jer en Tommy Makem
tolladp»ar hen" i6n An»erikanen kwa-
h eip6p hgers U7'Gisteren Voor deze
lip11 har,aitijd pb een buitenlandse
Qad als e al zoveel Ieren buiten
ai in Ieren zijn zwer-
de wereld kom je ze
tegen. En vaak brengen zij het buiten
hun land tot bewonderenswaardige
plaatsen op de maatschappelijke lad
der. De man van Ierse afkomst die
werkelijk tot een martelaar wordt ver
heven is wijlen president John F. Ken
nedy, wiens grootvader afkomstig was
uit het Ierse New Ross. Kennedy heeft
de wereld laten weten, dat hij van Ier
se afkomst was. Als president van
Amerika heeft bij het eiland van zijn
voorvaderen bezocht. Hij heeft een
overweldigende toernee gemaakt langs
de Ierse plaatsen en dorpen, heeft de
Ieren bemoedigend toegesproken, hun
vaderlandsliefde versterkt. Nu hij dood
is, wordt hij geëerd als een martelaar.
Piemen, straten en parken zijn naar
hem genoemd. Maar dat gebeurde ook
in andere landen. Ierland gaat nog
verder. Te ver naar mijn smaak. In de
etalages kon je portretten zien liggen,
waarin in het midden de jong gestor
ven Amerikaanse president prijkte.
Aan weerszijden van hem wijlen Paus
Joannes XXIII en Paus Paulus VI.
Deze portretten waren kwistig omrand
met zilverglitter dat ook wel eens op
van slechte smaak getuigende Kerst
kaarten zit. De achtergrond van het
geheel is van goudpapier. Dit alles in
een witte lijst, klaar om boven het bed
te hangen. Op een ander schilderij be
stond het trio uit Kennedy in het mid-
den, en Paus Paulus en de Ierse kar-
dinaal aan weerszijden.
De tocht van Kennedy naar Ierland
heeft de Ieren ook op toeristisch ge
bied geen windeieren gelegd, want in
het spoor van de vermoorde president
trekken nu de Amerikaanse toeristen
over dit groene eiland, in gezwinde
pas weliswaar en met de camera in
de aanslag.
Honderd- en honderdduizenden
„doen" nu ook Ierland even voor zij de
rest van Europa doen. Je komt ze te
gen op de Ierse wegen luidruchtig de
ruïnes, de turfstekers, de ezeltjes, de
cliffen of gewoon het groene gras be
wonderend. Je komt ze vooral tegen
op de toppers die de Ierse toeristenbe
weging te bieden heeft, de merentocht,
de kastelentocht, de Ring of Kerry
Blarney Castle, de Cliffs van Moher en
Killarney, de daar dichtbijgelegen Gap
of Dunjoe met zijn tientallen Isrse
pony s klaar om de heuvels in te dra
ven en noem maar op. Hele groepen
met kaartjes op de revers. Ik heb ook
een tocht gemaakt langs die Ierse be
zienswaardigheden, die vooral in' de
zuid-westhoek van dit wonderlijke
mooie eiland liggen, zoals Blarnev
Castle vlakbij Ierlands tweede stad
Cork
Ergens boven op deze ruïne van
Blarney Castle na een ontelbaar aantal
uitgesleten treden van een donkere
-AV,,
s-s
pp
Bi
O y- s -
5
jm -w i - ij
Het bij de Amerikanen zo populaire „Bunratty Castle", dagelijks middelpunt van Middeleeuwse
festiviteiten.
wenteltrap vol hijgende dampen rus
tende heren vindt men de beroemde
Blarney Stone. Een 9r°te,'™e"™et
een gat erin, veroorzaakt ka
nonskogel in een van se
periodes. Van deze steer u ue
toverende werking uit, z 90 gezeaeJ,
Ieder die hem kust wordt gezegend
met een opvallende wMemktheid
terwijl men er ook in de meest onrrioge-
uiil iinTdvoor moet gaan liggen. Op de
Het hoofd achterover boven een
bride spleet in de ruïne, waardoor men
dertig meter naar beneden kijkt, de
handen om twee ijzeren staven ge
klemd en dan het hoofd naar de steen
toegebogen.
Er zit een Iers mannetje die oudere
mensen behoedzaam en soms ook
wel wat minder behoedzaam
kussen. Waar men moet gaan i
ligt een versleten stuk zeil. Gidsen
van sommige toeristien groepen ne
men zelf voor hun groep een wollen
plaid mee. Dat ligt wat zachter. De
Blarney Stone kan men beter
steen der zuchten" noemen, want
helpt
en,
.de
er
wordt heel wat gezucht en gesteund
door de oudere dametjes die toch per
se willen kussen en zich in de meest
belachelijke standen neervlijen tot hi
lariteit van de rest. Boven op de steen
troont een Ierse jongeman met een ca
mera, die deze kus snel en doeltref
fend vastlegt. Uiteraard op verzoek.
Maar wie wil er nu geen foto terwijl
hij de Blarney Stone kust? De „waar
heid" van de steen van welbespraakt
heid berust zoals zo veel in Ierland
op legendes. Volgens het ene verhaal
is de steen afkomstig uit het Heilige
Land en werd hij eens door de kruis
vaarders meegenomen, volgens een an
der verhaal redde een vroegere bewo
ner van Blarney Castle, Cormac Mac-
Carthy eens een vrouw uit de snel-
stromende rivier vlakbij het kasteel.
Hij dacht dat het een boerin was, maar
het was een heks. En uit dank vertel
de deze haar redder, dat er in het
kasteel een steen zat die welbespraakt
heid gaf in ruil voor een kus De
Blarney Stone is nu vermoedelijk de
meest gekuste steen ter wereld. Ken
nelijk zit er aan die welbespraakt
heid van de Blarney Stone toch een
luchtje, want volgens het Engelse
woordenboek betekent „he has kissed
the Blarney Stone": hij kan waleliik
vleien of goed „bedriegen."
Al met al is de Steen in Zuid Ier
land een toeristische topper van de
eerste orde. Bunratti Castle is een ste
vige burcht gebouwd in de moerassige
bodem vlakbij Limerick, een naam die
ons dankzij de versjes heel bekend
voorkomt. Wie Bunratti Castle binnen
gaat, keert terug tot de middeleeuwen.
Voor een paar uurtjes dan want er is
veel belangstelling voor en alle toeris
ten willen wel graag van een paar Mid
deleeuwse uurtjes genieten. Het is een
van de twee Ierse burchten waar men
aan een onvervalst middeleeuws ban
ket kan aanzitten. Dat duurt ruim
twee uur. Kosten per persoon 42 shil-
*mS 21,-). Iedere avond zijn er twee
maaltijden, om zes uur en om negen
uur. Wij nemen de maaltijd van zeS
uur. De gasten komen binnen via een
smalle houten ophaalbrug die van de
binnenplaats van het kasteel naar de
ingang leidt. Er is geen slotgracht.
Op de burcht staat ter verwelkoming
een schildknaap op wacht, uitgedost in
een kleurig fluwelen pak, dat sommi
ge Amerikanen liefkozend betasten. Ge
middelde samenstelling van de gas
ten: 95 procent Amerikanen, 5 procent
andere toeristen en Ieren. In de Ridder
zaal boven met een indrukwekkend ge
wei van het uitgestorven reuzenhert bo
ven de ingang en een knapperend turf
vuur schenken lieftallige hofdames,
ook in middeleeuwse kledij een mid
deleeuwse drank (mead) in middel
eeuwse bekers, waarvoor veel gasten
schichtig om zich heen kijkend een
meer dan normale belangstelling heb
ben. De mead is een drank, samenge
steld uit appels en honing. Mierzoet en
niet in staat de eetlust voor het
banket op te wekken. Na dit zoete ape
ritief daalt het hele gezelschap de
wenteltrap af naar de grote Burcht
zaal beneden, die wegens overvloed van
nog aanwezig zonlicht met luiken to
taal is verduisterd.
Op lange houten tafels staan flak
kerende kaarsen. Op een porüwm op
zij een meisje aan de harp. Een beet
je beschroomd nog nemen de bezoe
kers plaats aan de lange tafels. Unclt
Sam. uit Texas naast auntie Pat uit
Washington. Een verdwaald en hulpe
loos om zich heen kijkend Frans da
metje ertegenover. De regels van
het huis worden bekendgemaakt. Er
mag uitsluitend met de handen wor
den gegeten, het servet dient om d$
nek te worden gebonden, wie meer
eten of drinken wil of iets anders no
dig heeft dient hard met zijn vuisten
op de houten tafel te beuken.
De show kan beginnen. Zeven hof
dames in lange gewaden rennen af en
aan. Eerst met de soep, dan volgen
krabbetjes, vette varkenskarbonades.
Het Franse dametje zoekt zeer hulpe
loos naar haar bestek dat er niet is.
Dan werpt zij zich ook maar met haar
handen op de krabbetjes. De Ameri
kanen zijn spoedig helemaal in. Zij
beuken op de tafels dat het een lieve
lust is. De zaal wordt verlicht door
blitzlicht Plotseling een gongslag: in
termezzo. De twee-uursgraaf in het mid
den van de hoofdtafel laat een man
oppakken die zich misdragen heeft.
Wat heeft hij gedaan? Hij was met een
hofdame boven. Hilariteit, gelach. De
jongeman wordt afgevoerd naar een
kerker om te worden onthoofd. Maar
J„ gratie in ruil voor een Ierse
ballade. Na de maaltijd zingen de meis
jes Ierse liederen begeleid door de harp.
Het Franse dametje is over haar
schroom heen, nu de moeilijkheden met
de vmgers voorbij zijn. Iedereen kijkt
tevreden om zich heen. Over een half
uurtje staat de volgende groep alweer
te dringen. Nog lager onder in het kas
teel kan de liefhebber koffie krijgen,
ln een kerker die verbouwd is tot sou-
venierwinkel. Op weg daarheen passeer
ie een keuken, waar op zeer moderne
kookapparatuur grote ketels met prut
telende soep staan. Dat is wel even een
klap. Beneden in de kerker huppelt een
van de Amerikanen in het fluwelen
pak van de schildknaap rond. Hij moet
op de foto, waar is de hoffotograaf?
Die is zeer druk bezig met de admi
nistratieve afwikkeling van de honderd
foto's die hij tijdens het banket van da
bezoekers heeft genomen. Kosten zeven
shilling per kleurenfoto. Adres achter
laten, exemplaar wordt opgestuurd.
él
i', i
