LUSTRUM-REDE VOOR „THOMAS"
Het etiket doodt de open dialoog
In toekomst T.V.
in de rechtszaal
Kostelijke schatkamer in
Columbiaanse jungle
De mogelijkheden van een klap
VAN TIJD TOT TIJD
9
o
KAREL DE GROTE
Prof. Stolk terug van Amazone-expeditie
I'
i
I
Universiteitszondag
K.V.P.-afdeling
wil uitspraak
over Vietnam
HET MYSTERIE VAN DE VERDWENEN GODIN
Wim Sonneveld
S.E.R. adviseert
volksverzekering
Beroering in
St. Philipsland
*vï<
i
„VERSLAGGEVING EEN ETHISCH GOED"
POSTSPAARBANK
RENTE TOT
NIEUWE dag
ZATERDAG 24 SEPTEMBER 1966
AMSTERDAM, 24 sept.
>>Laten wij de noodzakelijke strijd
binnen dt Kerk in een geest van
Naastenliefde voeren, die geen
halfzachtheid is, maar zorg en
Aspect, die de kastijding, waar-
van de Prediker spreekt, zonodig
Niet uil., ui len."
Geloofspunten
Agent je pesten
99
Republikeins
RIJ U 1.4.K t I
■BflMMMfi
I RAN CA LSI
*r
Alle hoogtepunten uit het
complete programma van
een avond met wim sonneveld
De Franse posterijen gaan een
serie zegels uitgeven, waarop
grote figuren uit de geschiedenis
worden uitgebeeld. Voor de post
zegel van Karei de Grote zal men
zestig centimes neertellen.
Prof. dr. A. STGLK
KEES
FENS
GEEN TEKORT
OP BUDGET
OP DE MARKT IS UW
GULDEN EEN DAALDER
WAARD
1
1
r
fl
Prof. B. Delf gaauw pleit
voor wederzijds begrip
(Van onze verslaggever)
Aldus prof. dr. Bernard Delfgaauw
"loens een rede voor de lustrum vie-
studentenvereniging Sanctus
■oiomas Aquinas in Amsterdam,
waarvan hij vrijdag samen met de
President-directeur van de Nederland-
®che bank, dr. M. Holtrop, tot ere-lid
w6rd benoemd.
Prof. Delfgaauw sprak over twee fun
damentele vraagstukken van onze tijd:
christen-zijn en de politieke ver-
antwoordelijkheid. „Ons christen-zijn is
2P het ogenblik overal in het geding,
panton en tijdschriften staan vol met
dikwijls felle polemieken. De rabies
"leologorum (theologen-hondsdolheid)
6fijpt om zich heen op dezelfde wijze
a}s in de tijd van het modernisme of
?ls om wat verder terug te gaan
i? de tijd van de hervorming. Eerlijk
"didshalve moet hieraan worden toe
gevoegd, dat het dikwijls meer de niet-
theologen dan de theologen zelf zijn,
het meest aan deze „furor theo
l°gicus" lijden.
Daarbij komt een ernstige onrust,
di 2 onder de katholieke en andere chris
tenen van onze tijd leeft. Deze onrust
^as reeds jarenlang merkbaar, maar
den artikel in De Tijd heeft haar dui
delijk uitgesproken en daarmee tal
Van reacties opgeroepen. Daarvóór
reeds heeft pater Van Kilsdonk in een
brief aan De Tijd gesproken van „dui
zenden jonge mensen, die verkeren in
een geloofsnood, waarvan de meeste
critici geen flauw benul blijken te heb
ben." Dit is dus geen geloofsnood in de
zin van gebrek aan geloof, maar in de
Zin van „lijden aan het geloof, omdat
nien het noch prijs wil geven noch er
helemaal raad mee weet. Deze onrust
leeft evenzeer bij de jonge mensen als
hij de ouderen. Prof. Delfgaauw vroeg
de studenten mee te voelen met de on
rust van de ouderen, omdat het au fond
gaat om dezelfde onrust, zij het in een
andere vorm. „Onze generatie, mijn
leeftijd, staat op een merkwaardige
grens, die tussen het contra-reformato
rische, ja misschien zelfs het hele oud
christelijke tijdperk, en een nieuw-
christelijk tijdperk."
Over de ,,behoudsgezinden" zei de
Groningse hoogleraar: „Iets opgeven,
waarvan men met hart en ziel gebon
den is, voor een onzekere toekomst, is
een Mchelijke onderneming. Ik begrijp
velen deze hachelijke onderne
loof mee hhNen maken en ik ge
vervvp ZV zeVs een nuttige functie
achan t binnen de katholieke gemeen-
zij q' Echter op één voorwaarde, dat
Pen it n beurt proberen te begrij
ven', de vernieuwers niet gedre-
dan rden door nieuwlichterij of wat
te y,00*' maar doordat zij geen ande-
Ziin 9 z^en voor een levend christen-
houd1'"' onze Ik geloof, dat de be-
de„ ,,ezinden en vernieuwingsgezin-
som,?-, nodig hebben. Evenals per-
cn r«g, contacten tussen Amerikanen
nipfilnezen in de huidige wereld bijna
derrf estaan< maar nodig zijn, als een
Word wereldoorlog voorkomen moet
nod 20 zVn persoonlijke contacten
«Lr® tussen behoudsgezinden en ver-
„iVfWmgsgezirden, wil de Katholieke
uiteenvallen."
..Prof. Delfgaauw ging nader in op
??h punt van de „verklaring van de
"isschoppen": de waarschuwing niet te
ornen aan punten die de eeuwen door
ls geloofspunten hebben gegolden. De
aag rijst volgens prof. Delfgaauw of
r bisschoppelijk verzoek om rust er
int veel van uitgaat, dat een her
ten retatie van sommige geloofspun
ten zaak van vak-theologen is en
Schr'f? studeerkamer en vaktij d-
uriften moet blijven om de gelovigen
bni? Je- ver°htrusten. „Ik meen dat dit
ben cÜ L' Vooreerst wordt de theologie
cont Nd el spel, zodra de theologen het
Vieen verliezen met de gewone gelo-
geer+' met de beoefenaren van wijsbe-
ftiet en wetenschappen, maar ook
die gewone alledaagse gelovige.
heeftSet? wetenschappelijke pretenties
her Li Vervolgens is de behoefte aan
jrpretatie bij een deel der Ne-
Voor v- katholieken vermoedelijk
al bij de jongeren zo groot, dat
geheel
3.
3.
Vreo^T*,"^1 van de Kerk zullen ver-
hl iim n' als aan deze behoefte niet
k°hien openbeid tegemoet wordt ge
gaauw6n •?esta^ Punten vatte prof. Delf
de tZ, Zljn houding samen tegenover
Verki^Ur ze^ van de bisschoppelijke
1
Nsat het gesprek aan beide kanten
°Pen blijven.
nLuf We °Phouden met het op-
lL, n van etiketten als „integra-
L „n,en „modernisten", zelfs zo
v dgelijk met etiketten als ,con-ser-
atieven" en progressieven", want
enkele werkelijk levende
W laat Zlch etiketteren. Het eti-
et doodt de open dialoog
rr.at de vernieuwingsgezin
grip trachten op te brengen voor
hL,LerkellJ,ke verontrusting der be-
T^hdsgczinden.
te £t de behoudsgezinden trachten
vJL-81'-'1*®' dat het ons niet om
«nrueuwing omwille van het nieu-
niLals zodanig gaat, maar dat wij
looi ^ders kunnen, dat wij het ge-
mPLVoor onszelf en onze mede
ken aen wlllen beleven en waarma-
Laat u 011 voor deze wereld.
nS' beide partijen hun plaats in-
tfekvL--1?, het besef van eigen be-
Latl ikheid.
Vo0,L we erin berusten, dat zeker
beDa°P,lg zo niet altijd een
bodi» Pluriformisme in de Kerk
>,Qe Jf1 «Ön.
yhtqLbedendaa
^eneSdat het
bemhu, wanneer men zijn
liefde tot God blijkt
?btdek+ ®dendaagse wereld heeft her-
iLeti Q)Uat het onzin is te zeggen dat
v bemint, wanneer men zijn
De liefde tot God blijkl
jteerdo^be tot de mensen. Is het om-
h-L een waar? Er zijn atheïsten
v-?L buttelij ke mensenliefde
^<>d in v®en we dan niet zeggen,
n hen leeft?"
Stil]?1) de
sei-l) („een van het provo-vraag-
Crisi„ Sinn n„r.verhelderend verschijn-
dem® vang hPr°N Delfgaauw in op de
^iftat 2 Vakbewo]'tleke gezag- De stu"
n°cnide hu g en bet provota-
J twee hoopgevende ver
schijnselen onder de hedendaagse
jeugd. Door het „agentje pesten" zijn
de provo's volgens hem medeschuldig
aan het Amsterdamse oproer, omdat de
provo's oud genoeg zijn o-m te weten,
dat pesten een gemenere vorm is van
geweld dan slaan. Het positieve van de
„Claus-affaire" acht prof. Delfgaauw
„dat hier een groep jongeren blijk
geeft van politiek bewustzijn en wel
wat wij bovenal nodig hebben van
non-conformistisch politiek bewustzijn.
„De provo's geven uitdrukking aan
een gezags-aversie, die in veel wijde
re kring leeft dan alleen in die van
de provo's. Hun tegenzin voor gezag
wordt door hen zelf anarchistisch ge
noemd, maar is dit in wezen niet. Ter
wijl de provo's over anarchisme spre
ken, bedoelen zij echte democratie."
De tegenpool van het provotariaat, het
actuele gezag is volgens prof. Delf
gaauw ternauwernood verder gekomen
dan het dilemma: wel erop losslaan
niet erop losslaan. En dit dilemma
wordt opgelost door het tellen van het
aantal knopen aan een ministersjas.
„Het enige antwoord is hervorming
van de politieke structuren, waarover
nu gelukkig het een en ander begint
los te komen."
„Velen in regering en parlement ge
ven er blijk van niet te weten, wat er
in het Nederlandse volk omgaat of
juister misschien: zij leggen foutieve
criteria aan ter beoordeling. Zij gaan
ervan uit, dat het grootste deel van het
Nederlandse volk politiek apathisch is
en dat derhalve het provotariaat en
eventueel daaraan verwante bewegin
gen te klein van omvang zijn om ern
stig genomen te worden. Dit^ is een
uiterst gevaarlijke misvatting."
Over politieke demonstraties, met na
me tegen de Amerikaanse Vietnampo-
litiek, zei prof. Delfgaauw, dat cen
suur vooraf op spandoeken in strijd ns
met onze democratie. „Natuurlijk
moet in een stad het verkeer ontzien
worden, maar er kan een situatie ont
staan, dat het nadrukkelijk betogen te
gen onrecht zo noodzakelijk wordt, dat
het verkeer maar in de war moet lo
pen."
Inhakend op de besluiten van minis
ter Diepenhorst inzake de rijksstudie
toelagen zei prof. Delfgaauw: „Wij be
vinden ons in de dwaze situatie, dat de
minister op studieverkorting aandringt
en de studenten dwingt hun studie te
verlengen, doordat zij moeten werken
om hun studie te betalen; dat het
departement tegelijk de groeiende be
hoefte aan academisch-gevormden er
kent, en het voor de kinderen uit be
paalde bevolkingsgroepen onmogelijk
maakt te studeren. „Er is ook een
wettelijk stakingsrecht, dames en he
ren!" riep de Groningse hoogleraar
zijn studentenpubliek toe.
De verhoging van het inkomen van
de koningin achtte hij een grotere klap
voor de monarchie dan de Claus-affaire.
„De enige redelijke verklaring lijkt, dat
de regering op het niveau van het be
wustzijn monarchistisch is en bewust
heeft gemeend de koningin een dienst
te bewijzen, dat zij echter op het ni
veau van het onderbewijstzijn re
publikeins is en onderbewust de konin
gin in een onmogelijke positie heeft
gemanoeuvreerd. Een positie, waaruit
alleen de koningin zichzelf kan redden
door van de verhoging af te zien en
opperstalmeester en opperbakker naar
huis te sturen .Er zijn vakante plaat
sen van burgemeesters en hoofdcom
missarissen."
Het koninklijk huis moet, zo zei prof.
Delfgaauw aan het slot van zijn rede,
verdedigd worden tegen domme monar
chisten en onderbewuste republikeinen.
„De bewuste en openlijke republikei
nen, die de BVD achterna zit, zijn niet
gevaarlijk. Zij zijn broodnodig als Her
Majesty's most loyal oppositon."
Morgen, Universiteitszondag, zal
zoals gewoonlijk geld ingezameld
worden ten behoeve van het katho
liek wetenschappelijk onderwijs. De
bisschoppen hebben deze collecte de
volgende aanbeveling meegegeven:
Sinds 1903 heeft de Sint Radboud-
stichting ervoor geijverd het katho
liek wetenschappelijk onderwijs een
vaste plaats te geven in de Neder
landse samenleving. Als wij denken
aan wat in Nijmegen en Tilburg
reeds in dit opzicht werkelijkheid
werd, kan men zeggen, dat er al
veel is bereikt.
Maar de Sint Radboudstichting is
nog lang niet aan haar einddoel.
Het Hoger Onderwijs Fonds haalt
met grote moeite het geld bij el
kaar dat door de Sint Radboud-
stichting wordt aangewend o.a. voor
de volgende doeleinden:
voorzieningen ten behoeve van
katholieke studenten in alle univer
siteitssteden en hogeschoolsteden,
huisvesting, zielzorg, levensbeschou
welijke begeleiding;
aanstelling van bijzondere hoog
leraren in deze universiteitssteden,
die voorzien in de behoefte aan de
gewenste inbreng vanuit de katho
lieke levensbeschouwing in het al
gemeen onderwijsprogramma;
en tenslotte de lVz procent van
al haar uitgaven die Nijmegen en
Tilburg nog zelf moeten betalen. En
deze lV-z procent betekent ruw
genomen 1 y2 miljoen per jaar.
Per katholieke student heeft de
Sint Radboudstichting gemiddeld 'n
tekort van 80,-. Als de katholieken
van Nederland bereid zijn dit be
drag gezamenlijk op te brengen, is
het katholiek wetenschappelijk on
derwijs dit jaar weer gered. Met uw
gift aan het Katholiek Hoger Onder
wijs Fonds helpt u de katholieke
studenten van alle Nederlandse uni
versiteiten en hogescholen.
DE BISSCHOPPEN
VAN NEDERLAND
ADVERTENTIE
mmmf
GRONINGEN, 24 sept. Het af
delingsbestuur van de KVP te Gro
ningen heeft aan het partijbestuur
van de Katholieke Volkspartij en de
KVP-fracties van de Eerste en Twee
de Kamer een adres gezonden over
de kwestie Vietnam. Daar de kwes
tie Vietnam van groot belang is voor
het behoud van de wereldvrede, acht
het afdelingsbestuur het uitermate
gewenst dat het partijbestuur en de
fracties van de Eerste en Tweede
Kamer van de KVP zich hierover zo
spoedig mogelijk uitspreken.
Luchtbombardementen met veel
doden onder de burgerbevolking in
Noord-Vietnam aan de ene kant en
toenemende terreurdaden van de
Vietcong aan de andere kant maken
de beoordeling over de juistheid van
de ingenomen standpunten steeds
moeilijker. Toch vindt het Gronings
afdelingsbestuur dat het KVP-bestuur
en de fracties, gezien de vele twij
fels die er heersen onder haar le
den hun standpunt uiteen moeten
zetten en uitvoerig moeten toelich.
ten.
(Van onze correspondent)
UTRECHT, 24 sept. Er komt
een tijd, dat men de aanwezigheid
van de televisie in de rechtszaal heel
gewoon gaat vinden. Wel is het nood
zakelijk, dat de mensen, die ermee
werken, op een behoorlijk niveau
staan, zodat zjj acht geven op de pri
vacy, waarop iedereen recht heeft.
Dit is de verwachting; van mr.
M.B. van de Werk, vice-president
van de Utrechtse rechtbank. Hij zei
dit als lid van het forum, dat gister
middag in de algemene vergadering
van de Nederlandse Orde van Advo
caten tal van problemen behandelde
op het gebied van pers e" strafza
ken. Een spanningsveld dat zoals uit
de discussies duidelijk bleek nooit he
lemaal zal verdwijnen. Een gesprek
zoals thans gevoerd heeft echter op
vele punten verhelderend gewerkt.
Het gehele forum is eensgezind van
mening, dat de pers met haar ver
slaggeving van rechtszittingen een
belangrijke functie heeft, waarbij wel
aan voorwaarden van kwaliteit en
objectiviteit voldaan moet worden.
Prof. mr. dr. Rooij, hoogleraar in de
leer der communicatiemiddelen te
Amsterdam, noemde het geven van
bekendheid aan de handhaving van
de rechtsorde een ethisch goed.
De opvatting van iemand uit de
vergadering, dat de pers met haar
verslagen meer kwaad dan goed zou
stichten, was kennelijk die van een
eenling. Bepaalde tekotten bij de pers
erkennend, stelde prof. Roop, dat
die nooit voortspruiten uit onfatsoen
bij het geven van informatie. Eerder
door een gebrek aan bekwaamheid.
Het perswezen zelf wil daarin voor
zien door bij de opleiding aan de pas
in Utrecht gestichte Journalisten
school ruim aandacht te schenken
aan de f»chtbankverslaggeving.
Ook de Amsterdamse advocaat mr.
J.K.M. Mathuisen kwam in het ge
weer. De ethiek van de journalist
kende hij wel een belangrijke rol toe.
In dit verband was het motto ,,de
journalist heeft het altijd moeilijk",
ADVERTENTIE
dat mr. Van de Werk boven zijn pre
advies had willen plaatsen, veelzeg
gend. Hij is voor een goede dienst
verlening aan de pers. Prof. Rooy
ziet het zelfs als een van overheids
wege op te leggen plicht de pers zo
ruim mogelijk informaties te ver
strekken om haar taak naar behoren
te vervullen.
Het geven van een persconferentie
door het openbaar ministerie of door
de verdediger, welke partijen volgens
mr. Mathuisen daarin op gelijke voet
staan, werd alleen wenselijk geacht
in bepaalde gevallen om bijzondere
facetten van een zaak te belichten.
Het werd nuttig geoordeeld, dat men
bij de Nederlandse justitie eenzelfde
figuur had als de Justiz-pressesteller
m Duitsland, die na ingewonnen in
formaties bij het O.M. de pers een
zo ruim mogelijke en objectieve voor
lichting geeft. Ook mr. D.J. van Gil-
se, oud-procureur-generaal bij het
Haagse Gerechtshof, was voor een
veelvuldig contact tussen het O.M.
en de pers. Hij constateerde bij het
O.M. nog een zekere angst en aar
zeling om tegenover de pers de no
dige openheid te betrachten.
DEN HAAG, 24 sept. De Sociaal
Economische Raad zal op eigen ini
tiatief advies uitbrengen over het
door minister Veldkamp ingediende
wetsontwerp tot het instellen van een
beperkte volksverzekering voor de
ziekenfondsen, zo is gistermiddag be
sloten.
Een advies over de mogelijkheden
ter bestrijding van inflatie, dat in
concept gereed was, is naar de zich
met dit onderwerp bezighoudende
commissie terugverwezen.
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 24 sept. In plaats
van met een groot expressief vrouwe
beeld van twee meter lang is de bio-
loog-archeoloog-avonturier prof. dr. An-
thonie Stolk dezer dagen uit het Ama
zonegebied teruggekeerd met een mys
terie, het mysterie van de verdwenen
godin. Eind juni vertrok hij voor zijn
derde expeditie naar Zuid-Amerika,
waar hij in de oerwouden van Colum
bia vondsten van grote archeologische
waarde had gedaan. Enkele grote beel
den, waaronder dat van een vrouw,
had hij wegens de grote afmetingen
moet achterlaten, verstopt onder het
struikgewas. De bedoeling van de zo
juist beëindigde derde toch was deze
vondsten op een houten vlot te binden
en zo te trachten de rivier af te voe
ren naar de kust. Maar toen prof.
Stolk met zijn inlandse helpers de plek
doorzocht, bleken daar alleen nog u>at
scherven te liggen. Wat is er met de
beelden gebeurd?
Prof. Stolk (49), die van zijn talrijke
expedities naar Afrika en de beide
Amerika's verslag heeft uitgebracht in
de vorm van reisbeschrijvingen „Ver
loren paradijs", „Tamtams van leven
en dood", „Geesten van het woud",
„De visser van de geest" en meer van
dergelijke romantische titels, en bijna
iedere avond wel ergens lezingen
houdt, heeft wel een theorie over de
wonderlijke verdwijning, die hem uiter
aard bijzonder heeft teleurgesteld.
„Ik vermoed", zegt hij, „dat India
nen het beeld hebben weggesleept en
voor een ritueel offer hebben gebruikt.
Vroeger kwamen voor dergelijke han
delingen levende mensen in aanmer
king. Die gewoonte begint bij deze pri
mitieve indianen in onbruik te raken,
en daarom hebben ze misschien dat
beeld als remplagant benut". Overal in
de omtrek zijn naspeuringen gedaan,
maar men gaf voor niets te weten, en
na enkele dagen gaf prof. Stolk zijn
pogingen maar op. „Ik begreep wel
dat ik er toch niet achter zou komen,
dus ik wilde verder geen tijd vermor
sen. Inplaats van langer voor detective
te spelen hebben we de rest van het
terrein maar afgezocht en ook daarbij
interessant materiaal aan het licht ge
bracht."
Prof. Stolk laat enkele voorbeelden
zien van hetgeen de overwoekerde bo
dem uit een verleden van naar schat
ting 2000 tot 2500 jaar geleden gaaf
heeft bewaard: prachtig bewerkte col
liers, fijn besneden beelden, een ver
steende slak van misschien wel een
paar miljoen jaar oud en, niet te ver-
geten, een miniscuul beeldje van een
vrouwefiguur dat een sprekende gelij
kenis vertoont met de sfinx. Betekent
dat misschien, dat de oude Egyptische
of Sumerische culturen die aan de
overkant van de Atlantische Oceaan
hebben beïnvloed, of dat ze in elk ge
val uit één en dezelfde bron zijn ont
staan? Voorlopig blijven dat ook voor
prof. Stolk onbeantwoorde vragen
maar wel is hij overtuigd van de mo
gelijkheid, dat diverse culturen onder
ling gelijkenis kunnen vertonen zonder
dat er van wederzijdse beïnvloeding
sprake hoeft te zijn. Ze kunnen zich
spontaan in dezelfde vorm hebben ge
uit.
Op de nederzetting in de Columbi
aanse jungle, niet ver van de Amazo
ne, is prof. Stolk twee jaar geleden
bij toeval gestuit. Ze bleek een schat
kamer van archeologisch materiaal
uit een weinig bekende periode van de
Zuidamerikaanse kolonisatie. Prof.
Stolk houdt her er op, dat het 'hier een
dorp van de Chib-cha-Indianen betreft,
misschien een kolonie van oerwoud
vechters die zich niet door de machti
ge Inca's hebben laten overmeesteren.
o.a.: Mijn vader heeft het nooit
begrepen - Anne Marie - Ome
Thijs - Nikkelen Nelis - Tearoom
tango - Margootje - Gqrrit en-
Frater Venantius (nieuwe versie!).
Een kostelijke langspeelplaat in
album met acht foto's 4-, cn
uit de show
De conferences „Kroketten" en
„Dag man achter het
loket" op een EP-plaat O.
PH lil PS grammofoonplaten
•N.V. PHONOGRAM-
TOT DEZE DERDE DINSDAG
van september heb ik de Eerste Ka
mer altijd verkeerd beoordeeld. De
klap op Adams' oog heeft de mijne
geopend. Wat was de Eerste Kamer?
Een overbodige instelling die in wat
nettere woorden en trager tempo
goedkeurde wat al maanden te
voren de Tweede Kamer was ge
passeerd. Een vergadering van een
soort gecommitteerden bij eindexa
mens; die veranderen ook zelden
iets, maar kijken wel alles heel ern
stig in. Via een ingewikkeld getrapt
systeem kom je in die Kamer en
zogauw je lid bent, mag je je naar
een sigarenmerk noemen. Je blijft
dan senator tot het echt niet meer
kan. Elke senator heet tegen het ein
de van zijn loopbaan „kras" en bij
zijn afscheid hoor je politieke ver
halen uit de tjjd van de T-Ford.
Maar nu Baas Adams geslagen
heeft, ben ik niet alleen voor de
Eerste Kamer, maar ik meen dat
de Eerste aan de Tweede een voor
beeld kan geven. Een kleine onjuist
heid acht. ik het nog, dat de klap
viel in de koffiekamer. De koffie
in ons parlement moet wei erg
slecht zijn, dat iemand daar agres
sief wordt. De klap had in de Ka
mer zelf gegeven moeten worden.
Nu zal elke deskundige tegenwer
pen, dat de eerste klap daar nu
net niet gegeven kon worden door
dat Adams van voorzitter Mazure
net niet de kans kreeg, in de ver
gadering „proleet" te roepen tegen
Baas. Hij moest dat maar de vol
gende vergadering doen, vond de
heer Mazure. Een nog groter des
kundige zal mij ook hier tegenspre
ken: Adams wilde wel roepen, maar
kende niet de etikette die gevolgd
moet worden om in de Kamer „pro
leet" te kunnen roepen: hij Zat er
voor de eerste keer. Hp voelde na
tuurlijk wel, dat ui zo n deftige so
ciëteit de vormen iets anders zijn
dan in een boerenherberg of vroe.
er bij „De Misthoorn".
6 In de Kamer moet je altijd spre
ken via de voorzitter ik k p
de problematiek van ir. Adams z0
goed indenken. Riep hij gewoon van
af zjjn plaats „proleet", dan zou hij
het wel eens tegen de voorzitter ge
had kunnen hebben. Zou hij naar
het spreekgestoelte zijn gegaan, dan
had hp moeten zeggen: „Mijnheer
de voorzitter, ik zou tegen de geach
te afgevaardigde Baas willen zeg
gen „proleet". Op dat moment had
de voorzitter afgehamerd, was er
hilariteit geweest onder de andere
senatoren en was Baas op gelijke
wijze geraakt als wanneer Cassius
Clay tegen de scheidsrechter had
gezegd: „Mijnheer de scheidsrechter
ik zou de geachte bokser Milden-
berg graag een linkse directe ge
ven." Het mag overigens symbolisch
Voor drs. Nederhorst heb ik nog
meer sympathie. Dat komt zo. Zie
ik hem, dan moet ik altijd beden
ken dat deze man eens op één
dag honderd brieven geschreven
heeft. Hetgeen hem in de ogen
van mij, die met moeite twee brie
ven per week beantwoordt krijg, tot
een heldhaftig man maakt. Een twee
de oorzaak van mijn sympathie,
om niet te zeggen, mijn zwak is
nog persoonlijker: op de lagere
school hebbgn wij eens op een
schoolreisje onder meer Nederhorst
ten Berg aangedaan. Het was zo'n
aardig reisje, dat het in mijn her
innering het mooiste reisje van mijn
leven geworden is; in die paradpse-
genoemd worden dat de eerste klap
in de Eerste Kamer viel onder het
voorzitterschap van een man die
de naam draagt van de schepper van
Dick Bos, de fijnste knokker uit de
Nederlandse stripgeschiedenis.
DE KLAP VAN BAAS heeft uit
gewezen, hoe saai de Tweede Ka
mer jS- ik meen, dat er daar ook
en veel geslagen moet worden en
dat met name in verband met de
televisie-uitzendingen. Niet dat ik
me nu bij die uitzendingen verveel.
Als de geachte afgevaardigde
Schmelzer zijn honinggeurende zin
nen naar de voorzitter laat drijven,
ben ik blij mei zÜn blijdschap om
het kamerlidmaatschap. Als ik de
heer Schmelzer zie, meen ik iets
van de provo's te begrijpen; ik con
stateer ook elke keer met enige ja
loezie bij mij zelf: ziedaar een ge
lukkig man. Wat hij zegt, kan voor
ingewijden venijnig Zpn, maar alles
is verpakt in leuk papier van Metz-
Liberty.
Irtke voorstelling deeit Nederhorst
ten Berg. Hoor ik nu de naam van
de fractie-voorzitter van de PvdA.
of zie ik de man zelf op de televisie,
dan proef ik weer de gazeuse, ruik
de bus en zie veel groene bomen.
Bovendien was onze klas toen op
twee na net over. En ook dat is
NIET ELKE TV-KIJKER zal mijn
genoegens delen. Niet ieder zal het
met mij betreuren, dat de heer
Geertsema voortaan minder op het
scherm zal komen. Ik genoot boven
mate, als deze burgemeester de
keukenproblemen van de Neder
landse huishouding behandelde met
het uiterlijk en de allure van Sir
Anthony Eden. Ik zie bovendien
graag een echte heer. Aan deze
figuur kan ik het best mijn bezwa
ren tegen de huidige gang van za
ken in de Tweede Kamer aantonen.
Ik heb het nooit gezien, maar Geert
sema zal zonder twijfel enkele malen
geattakeerd zijn door het aardigste
Kamerlid, Marcus Bakker van de
CPN. Zo'n aanval loopt nu over
de voorzitter. En daar zit de fout.
In de Tweede Kamer en ook in de
Eerste Adams was terstond
slachtoffer wordt elke discussie
terstond een driehoeksverhouding.
In tegenstelling tot in het buiten
parlementaire leven, geeft die geen
enkele spanning. Stel u voor, dat
de heer Bakker rechtstreeks tót de
heer Geertsema kan spreken: Am
sterdam-west tegen Leiden-Wasse-
naar. De NTS zou onder de verzoe
ken om herhaling van de uitzen
ding bedolven woren. Nu fungeert
de voorzitter als een draaideur,
waarbinnen de afgevaardigden elkaar
achterna zitten zonder elkaar ooit te
kunnen krijgen. Is die draaideur
weg, dan hoeven we niet lang te
wachten of het woord „proleet"
klinkt en de eerste wenkbrauw
bloedt. Gejuich op de tribune.
DE GEVOLGEN van deze klei-
n.® wÜziguig in de vergadertechniek
zijn duidelijk: een klap kan ieder
een begrijpen, een scheldwoord de
meesten ook. De vergaderingen van
de Tweede Kamer worden eindelijk
verstaanbaar en begrijpelijk. Ver
volgens: eindelijk zal beseft wor
den, dat het Kamerlidmaatschap
geen kleinigheid is van handophef-
fen en ja-knikken en de rest door de
fractie-voorzitter laten doen. Men
zal er zich we) voor wachten, zo
opvallend naar dat lidmaatschap te
streven. Alleen voor de sterksten
van ons volk is er plaats. En heel
belangrijk: de N.T.S. kan, behalve
voor de tijd van het zomerreces,
het werk van de zuilen overnemen!
Dan is het omroepvraagstuk ook
meteen opgelost.
De heer Baas maakt kans, een
pionier te worden. Het oog of liever
het rode plekje rond het oog van
Adams kan historische betekenis
krijgen. En Jan-Hein Donner hoeft
zijn leven niet langer gedwongen te
slijten in Haagse cafés. Want alle
rechercheurs zijn van dan af op
het Binnenhof.
Hij dateert het dorp, dat gebouwd
was rond een tempel, in ongeveer
500 tot 1000 voor Christus. In enkele
graven vond hij een overvloed aan
beelden en sieraden, die hij in kisten
heeft laten pakken en per schip naar
ons land laat nazenden. Hij is ent
housiast over de kwaliteit van het ma»
teriaal, zodat veel van het verlies der
reuzenbeelden is gecompenseerd.
Er is wel eens kritiek geuit op de be
zigheden van prof. Stolk, bezigheden,
die zich wel ver buiten het terrein van
een in de biologische wetenschap ge
specialiseerd man schijnen te bewegen.
„Maar moet je dan speciaal archeo
loog zijn om opgravingen te kunnen
doen? Ik kan u verzekeren, dat ik heel
zorgvuldig te werk ga. Ik werk eerder
met een tandenborstel dan met een
schop. Bovendien, het was geheel bij
toeval, dat ik op die oude Indiaanse
nederzetting stuitte. Als enig blanke
in het gezelschap wilde ik ook per
soonlijk de exploitatie van dat terrein
ter hand nemen. Dat kan mij toch niet
verboden worden?"
Prof. Stolk, die niet nalaat te ver
melden, dat hij op één dag tweemaal
in de biologie promoveerde, is voor
nemens om zijn intussen omvangrijke
collectie archeologische voorwerpen
samen met de schilderijenverzame
ling van zijn vader onder te brengen
in een, Amsterdams grachtenhuis,en(
voor het publiek open te stellen. Het
zal hem op een goede dag wel lukken
ook, want bijna alles wat hij tot dus
ver ter hand nam, werd met succes
bekroond. Zo schreef hjj eens een üte-j
rair werkje, gewoon, zo vertelt hij, om
eens te proberen wat een ander ook
deed. Hij won er, in 1964, prompt de
Jacob van Maerlantprijs mee.
ADVERTENTIE
(Van onze correspondent)
St. Philipsland, 24 sept. Drie le
den van de in totaal zeven man tel
lende raad van de Zeeuwse gemeen
te St. Philipsland zullen in de raads
vergadering van dinsdag met een
voorstel komen het vertrouwen op te
zeggen in wethouder en loco-burge
meester 31. Reijngoudt.
Het drietal, de heren A.A. Rijsten-
bil (Algemeen Belang), W. Beurkens
(CH) en J. Verwijs (Lijst Verwijs)
vormt de oppositie in de raad. Zij
vinden de wethouder die ook in het
vorige college van B en W zitting
had, onbetrouwbaar en huichelachtig
en menen dat zijn gedragingen als
bestuurder van een gemeente niet
het vertrouwen van de raad recht
vaardigen. In een brief hebben zij
hun bezwaren aan de overige raads
leden kenbaar gemaakt.
ADVERTENTIE
Nader bericht:
In aansluiting op de zojuist ge
publiceerde miljoenennota kan
worden medegedeeld, dat vol
gens de laatste gegevens ver
wacht mag worden dat er geen
tekort zal zfln op het budget,
namelijk op het huishoud
budget. Tenminste voor die buis
vrouwen die zo verstandig zijn op
de markt te kopen. Want juist nu
de kosten voor het levensonder
houd gaan stijgen en men aller-
wege het woord „duurder" hoort,
is kopen op de markt meer dan
ooit de ware manier om de weke
lijkse „begroting" in evenwicht
te houden. 31arktkoopman en
straathandelaar blijven als van
ouds hun kwaliteitsartikelen aan
bieden tegen de laagst denkbare
prijzen en geven hun klanten de
meeste waar voor hun geld. in het
gezelligste en grootste koopcen
trum is elke uitgave het best be
steed, er is geen plaats voor som-
bere geluiden en iedereen kan er
geld sparen, want
I
L
