LUBLIJA SPAJIC OVER ZIJN EIGEN CLUB
voetbal in Turkije heeft niets te betekenen...
Het mysterie
achter de sport
Besiktas mist
beste speler
LUBLIJA SPAJIC OVER ZIJN TEGENSTANDER:
AJAX VOOR EEN DEEL'
VAN EUROPESE KLASSE
hl
1
VOOR DE STRIJD IN DE MOSKEE
I
nieuwe dag1
„NORMAAL GESPROKEN
SCHAKELT AJAX
MIJN PLOEG UIT
VERDEDIGING
I
1
MAANDAG 26 SEPTEMBER 1966
SPAJIC.
J?
?r>
Amsterdam, 26 sept.
^esiktas Jimnastik Kulubu is de
Vlam en we zijn zo arm als de
Lieren", zegt Lublija Spajic en
d kijkt wat droef voor zich uit.
Waren we niet arm, we zouden
°°r het begin van dit seizoen
ehminste twee spelers hebben
gekocht. Die versterking hadden
e best kunnen gebruiken."
TOCH TROTS
QGEEN dikdoenerij
k
Een mengeling van leem en zand, op de achtergrond een bouwvallige tribune; ziehier het voor de
spelers van Besiktas vertrouwde decor voor thuiswedstrijden en trainig. Van links naar rechts:
Cevdet, Rahmi, Coskun, en Sami.
OLYMPUS
NIETS OM HET LIJF
linnertrek naar Nederland eerst nog naar de moskee. Van
s naar rechts Fethi, Ahmed, Sanli en Ahmed II.
OVERTREDEN.
RUUD VAN DEN HENDE
AMSTERDAM, 26 sept.
„Het klopt precies", zei Lublija
Spajic, Besiktas' Joegoslavische
trainer, na anderhalf uur „spio
nage" bij Ajax-Sparta. Spajic
kwam zich drie dagen voor het
eerste treffen voor de Europese
voetbalbeker oriënteren over de
kracht van Besiktas' tegenstan
der. Hij kreeg bevestigd wat hij
deze zomer al had gehoord.
Ogut Guven is woensdagavond
de grote afwezige bij Besiktas.
Armoe
muren,
is troef in Besiktaskleedkamer. Een hard lemen vloer vol scheuren. Smoezelig gekalkte
arauwe ruw-houten banken. Doelman Necmi ziet desondanks kans opgewekt te blijven. Naast
hem verdediger Kaya.
I
r
r
Besiktas zo arm
als de
mieren....
a
(Van
onze speciale verslaggever)
spajic is 4o jaar> komt uit
dWad°, vertelt trots dat hij een
ja enter heeft van al 17 jaar, is vier
dat"Cipiner van Besiktas en zegt ook
hei V zes iaar verteerd wordt door
rnpWee naar Joegoeslavië. Deze zo-
vnïi st°nd hij op het punt naar zijn
naerland terug te keren. De contac
J1 met zijn oude club, Rode Ster, wa
J?n oX gelegd. „Besiktas bood zoveel
"■eer geld, dat ik eenvoudig niet kon
ï~e}9eren. Mijn salaris helpt mij mijn
otrnwee te bestrijden".
Als er over Besiktas wordt gespro-
cT Besiktas, de huidige Turkse
oetbalkampioen en woensdagavond in
Pt uitverkochte Olympisch Stadion de
ifSenstander van Ajax iri het Europese
Sn ••rtoerno°i blijkt Lubilja
te kampen met een niet geringe
rio®®strÜd. Enerzijds wordt hij verte'
Vo tv, ('°°r de gedachte, dat Besiktas'
(jp^foalkampioenschap voor een groot
echt 2Ün werk is. Daarnaast is hij
orn t met afschuw vervuld over de
^handigheden, waaronder hij moet
feJjubliia SpaJio had er een jaar als
vainer in Griekenland opzitten, toen
4-1. z'jn entree maakte in Istanboel.
~(Jn nieuwe bazen mochten niet kla-
wki' men 20 zeSBen- In de laatste
rijf tröd van het seizoen forceerde
"f locale concurrent Galatasaray via
Eiw strafschop dat het juist vóór Be-
Ttas Turks voetbalkampioen werd.
..Ajaar Lublija Spajic bleef niet. Hij
li» rok naar Israël. Waarom? „Ik
"*eeg hooglopende ruzie met de voor
ster. Hij is best een aardige man,
vnaar van voetbal weet hij niets. Het
J® erg, wat je allemaal In Turkije van
u? clubbesturen moet verduren. Toen
uie ruzie er bij kwam, was ik klaar
£*et de héren. Ik ging weg. Ze weten
joch alles beter".... Nog geen uur na
S't verteld te hebben, moest Lublija
JJPajic voor het front van zijn spelers
ervaren dat de clubleiders het beter
yensen te weten. Spajic was vooruitge-
eisd om Ajax-Sparta te kunnen zien.
„V' als, het gezelschap in het hotel
EefsLe! fle aankomst zo soepel mo-
vai laten verlopen, had Spajic al
mer-votS lijstje gemaakt van de ka
leider ling- De Ploeg kwam. De
papiert1 ah het gezelschap griste het
papier. uit Spajic's handen, greep
we karr,etï Potlood en maakte een nieu-
de sijjuer-indeling. Spajic keek toe toen
t hun kamers kregen toege-
- ...Hij stelde vast, dat dat vol-
De
een „Ch.indeling gebeurde. Maar al-
Het ai'c kon dat weten.
VerfA Papiertje met zijn indeling lag
bestii?,mi??el<I in een hoekje, toen het
uurslid de spelers verdeelde.
met /i ^fP^durende schermutselingen
trots leiding ten spijt is Spajic toch
een hij over Besiktas praat. Na
had laar laroëi keerde hij terug. Men
tvas ■m Qevraard terug te komen. Er
tip tn de club een soort paleisrevolu-
tre ®f,Weest- De 3.500 officieel geregis-
Vanue supporters hadden, op straffe
Tunis hoofd van de voorzitter, de te-
9keer van Spajic geëist. „De boel
telf toen helemaal verpauperd", ver-
hah Pajic- De voorzitter van Fener-
ZijCe en Galatasaray zijn miljonairs.
[kefJPrriPen elh jaar geld in de club,
hetzr voor de aankoop van spelers,
•hiori3 y°or verbetering van de acco-
hij g In het eerste jaar, dat ik
Uon it tas was> hadden we tenminste
Iers r e?n aardi-9 elftal, goede spe-
Trtaal °?n ih terugkwam, was er hele-
datie ™tets meer. De trainingsaccomo-
ats .,}uas no'9 even vies en vermolmd
°nze T?f9eJ; Hier kijk naar deze foto:
stal A:?edkamer. Niet meer dan een
een h'ly. ?-eze f°t°; het trainingsveld,
bij °bbelig stukje leem, waarin je
Zo -f0' aan ie enkels wegzakt.
Van Jt lk- En nu was tot overmaat
tisrh Vfp ook nog, uit geldnood, prak-
drie fteel hel elftal verkocht. Nog
trii s waven over; doelman Nec-
«Ptl Kaya en aanvaller Ahmed.
bit eid..was 6r niet. Wat doe je dan?
S'htas n eerste jaar wist ik, dat Be-
had T1?en paar goede jeugdspelers
jpijgn V- had veel aandacht aan
Um u veci aanaaaii
besteed. Verder kochten
de
we een
j- v.-
i
MET MIJN VERHAAL over volley
ballers die explosieve, nerveuze, en
basketballers die daarentegen vriende
lijke, produktieve figuren zouden zijn,
blijk ik een open deur te hebben inge
trapt. Vorige week is in deze rubriek
vluchtig geschetst dat er een samen
hang valt op te merken tussen karak
tereigenschappen en de keuze van een
sport. Nogal wiedes, roepen de des
kundigen uit. En dat zijn nu drie hoog
geschoolde leraren lichamelijke opvoe
ding Zjj hebben voor deze gelegen
heid' een levendig forumpje gevormd
om mij met hun ervaringen toe te
lichten wat hun handboeken hierover
beweren.
En al is het thema geen kersvers
najaarsprimeurtje van deze sportbe-
schouwer-langs-het lijntje, het myste
rie achter de sport blijft een fascine
rend iets, waarover je te weinig hoort.
Een zekere heer Kretschmer heeft
indertijd uiteengezet dat er verband
bestaat tussen de lichaamsbouw en
karakter-aanleg. Met enkele zeer al
gemene lijnen tekende hij de pykni-
sche (gemoedelijk, rond, Toon-Hermans
achtige), de atletische (depressief, ge
spierd, zuiverheid zoekend, Luc van
Dam-achtig) en de leptosome (indivi
dualistisch, mager, Pierre Janssen-
achtig) types uit. Maar geen mens be
antwoordt volledig aan een van deze
types; bijna iedereen heeft van alles
wat. William Sheldon, die naar ik
meen anthropoloog was aan de Co
lumbia University in de Verenigde
Staten, heeft in deze menselijke ver
schillen een dusdanig diep inzicht ge
toond, dat zijn verfijnde indelingen nu
vrij algemeen aanvaard worden.
DAT LICHAAMSBOUW EN keuze
van sport veel met elkaar te maken
hebben, hoeft nauwelijks betoogd te
worden. Om op de 100 meter sprint de
top te bereiken, moet men van een be
paalde lichamelijke structuur zijn (ge
spierd, met lange onderbenen, korte
romp, beweglijke motoriek etc.).
De altijd voorkomende uitzonderin
gen daargelaten, want we hebben het
nu over „de grote groepen".
Aan de top zal men zelden een vet-
loze, pezige zwemmer of zwemster
aantreffen. Een hoogspringer is door
gaans lang en dun. terwijl de ideale
korte-stop bij honkbal klein en handig
zal zijn. Roeiers van formaat zullen
veelal slank, vrij lang en breedge
schouderd zijn, maar de kanovaarders
van klasse zijn kort en berensterk.
„Turners en kanovaarders zijn pre
cies hetzelfde type", beweren mijn
deskundige zegslieden. Er zijn ook on
derzoekingen geweest volgens welke de
ideale lengte voor een voetballer 1.70
meter is, wat natuurlijk niet betekent
dat alle grote voetballers deze lengte
bezitten, ofschoon Pele, Puskas en
Stanley Matthews om en nabij deze
maat zijn.
Om onze redenering voort te zetten!
als lichaamsbouw en karakteraanleg
met elkaar verband houden, en
lichaamsbouw en sportkeuze evenzeer
dan volgt daaruit dat de keuze van
sport niet helemaal los te maken is
van de „inwendige mens". Het meest
geprononceerd treedt dit naar voren
in de scheiding tussen teamsport en
individuele sport: meer pyknische fi
guren rond en gezelligheid zoekend
vindt men in de voetbalelftallen
en waterpolo-teams. De lieden die op
hun dooie eentje grote prestaties le
veren, de boksers, atletiek-beoefenaars,
zeilers, schaatsers, marathonlopers en
zovoort zijn bijna altijd leptosomen.
En daartussen zitten de atletische
types (waarbij men deze keer niet
uitsluitend aan lichaamsbouw moet
denken). Men zou ze kunnen vinden in
de handbalsport, die weliswaar een
teamsport is, maar grote kundigheid
en nogal wat agressiviteit vergt. Men
treft ze onder wielrenners aan (niet
de pure sprinters als de leptosome
Jan Derksen en de t;jdrijders als de
wat neerslachtige Anquetil), maar on
der de wegrenners, die het bijna noodt
helemaal alleen afkunnen, wisselvallig
zijn, maar op een technisch bekwame
manier hun doem van „dwangarbei
ders van de weg" ondergaan.
NU BEWIJST DE praktijk dat zulke
globale indelingen al te veel vereen
voudigen. De zwemmer zou als indi
viduele sportbeoefenaar eigenlijk een
leptosoom moeten zijn, maar dat gaat
niet op want daar zou bijhoren dat hij
mager is, en zichtbaar gespierd, om
maar wat te noemen.
Maar bij zwemmen hoort een vet
laag, voor het drijfvermogen en om de
kou van het water tijdens de lange
training te kunnen verdragen. Bij
zwemmers horen ook lichte beenderen
en een brede romp. Dit zijn eigen
schappen die eerder bij pyknaoi ho
ren. Men kan het ook anders bena
deren en opmerken dat er onder top
zwemmers nogal wat mongolide typen,
als Japanners zijn, en zelden of nooit
negers, die op hun beurt voor de at
letiek weer uitnemend gebouwd zijn.
(Sportbeoefening heeft ook nogal wat
te maken met raskenmerken).
HET WORDT LANGZAMERHAND
tijd om te signaleren hoe theoretisch
dit soort verhandelingen is. Volgens
het boekje zijn bijvoorbeeld schaat
sers als de geweldige Hjalmar Ander
sen, Knut Johannesen, Per Ivar Moe
en Ard Schenk de ware kampioenen.
Hun karakter en hun lichamelijke aan
leg zijn helemaal in overeenstemming
met hetgeen ze presteren. Maar daar
tussen lopen Henk van der Grift en
Kees Verkerk, die vrij klein zijn, ech
te gevoelstypes, bij het pyknische af.
Maar zij zijn geen greintje minder
schaatskampioen dan de eerder ge
noemden. Een van de gesprekspart
ners maakt mij opmerkzaam op een
ander vreemd verschijnseltje. Dat
geldt ijshockey, een rauwe, hards
sport, snel als de weerlicht, voor kort-
gebouwde, razendhandige schaatsers,
die men waarschijnlijk als een tussen
vorm van pyknici en atletische types
zou moeten aanmerken. In werkelijk
heid zijn er bijna nooit ijshockeyers
met spectaculaire beroepen, als laat
ons zeggen: straaljagerpiloot. In de
vaderlandse ijshockeykringen vindt
men dameskappers, etaleurs, loodgie
ters en meer uiterst vreedzame en
zachtmoedige liefhebbers.
Een nog groter vertroebeling in het
schema brengen sociale factoren, die
op zich genomen al raadselachtig ge
noeg kunnen zijn. Om maar één voor
beeldje te noemen: Wielrennen is be
slist een duurdere sport dan cricket.
Maar het zijn'veelal volksjongens die
zich tot de fiets aangetrokken voelen,
terwijl cricket ergens in de hogere
maatschappelijke lagen een sportieve
uitingsvorm is geworden. Hier zijn ele
menten in het geding die dwars door
alle fraaie schema's der deskundigen
heenlopen.
WAAROM TOCH ZO uitvoerig hier
over gesproken? Dat vertellen mijn
zegslieden ook. „Als je pak-weg een
lekkere roeiploeg zou willen formeren
dan zoek je een heel stel mensen uit
van het type dat qua psychosomatische
aanleg bjj de roeisport hoort. Je gaat
ermee aan het werk en er valt zeker
een aanmerkelijk percentage af. Maar
je houdt gegarandeerd een talentvolle
roeiploeg over, want statistisch gezien
moeten de potentiële toproeiers erbij
zitten als je op het type gaat selecte
ren."
Dit is ook de achtergrond van de op
merkelijke sportsuccessen der Oost-
Duitsers. Daar is elke gymnastiekle
raar verplicht op gezette tijden rap
porten in te sturen over de typische
aanleg van zijn pupillen. Bij een cen
trale instantie komen de gegevens
over honderduizenden scholieren en
studenten binnen, en dan begint de
eerste grove selectie. Wie de grote ta
lenten zijn, weet men nog niet, maar
jongeren die volgens bepaalde sporten
voldoen, zitten bij de selectie. Bij ver
dere studie blijkt wel in welke geval
len de praktijk klopt met de theorie
en wie de topfiguren zullen worden.
Die zijn dan niet ergens onopgemerkt
verdwenen."
paar jonge knapen van enkele kleine
clubjes. Spelers zonder faam, maar ik
zag er wel wat in. We hebben twee
jaar hard gewerkt. We bouwden aan
een elftal zonder sterren. Geen dik-
doenereij met dure helden, zoals bij
met jonge spelers bouwen aan een
hechte eenheid, waarin niemand de
prima donna mag spelen en iedereen
hard moet werken. Resultaten: het
eerste jaar tweede in de competitie;
een jaar later, vorig seizoen dus, kam
pioen met zes punten voorsprong. An
der resultaat: zondag speelt Jong Tur
kije (tot 23 jaar) tegen Jong West-
Duitslaod met vijf spelers van Besik
tas: Sanli, Fethi, Yusuf, Faruk en re-
serve-doelinan Sabri".
Lublija Spajic is trots als hij over
dit Besiktas spreekt. Al pratend dieper
spittend naar de wortel van deze
vreugde, blijkt echter iets merkwaar
digs. Spajic heeft geen goed woord
over voor het voetbal in Turkije. Hij
is, als oud-speler van Rode Ster Bel
grado tien jaar samen Vladimir
Beara, de huidige trainer van Sittar-
dia, de sterke man in de verdediging
en met zijn 25 wedstrijden in het
Joegoslavische elftal wel tot oorde
len bevoegd. Hij zegt: „Als ik twee
maanden hard ging oefenen, als ik de
sigaret weglegde en het biertje liet
staan, zou ik nog gemakkelijk in de
competitie kunnen meespelen. Mijn
enorme routine zou voldoende zijn om
staande te kunnen blijven".
Spajic hekelt verder: „De Turkse
voetbalcompetitie heeft niets om het
lijf. Slechts drie clubs spelen accep
tabel voetbal; Fenerbahce. Galatasa
ray en Besiktas. Het publiek weet dat
ook. Als wij tegen Fenerbahce en Ga
latasaray spelen, is het stadion te
klein. In de overige wedst rijden trek
ken we niet meer dan zo'n duizend
toeschouwers. Dat publiek is boven
dien een verschrikking. De pers is
niet veel betr. Het begin van de hys
terie van het publiek komt uit de
kranten. De clubs zijn zo arm als mie
ren met als gevolg wantcfestanden bij
de accomodaties en de clubbesturen
zijn al even onsportief als de toeschou
wers'. Ze gunnen elkaar het licht in de
ogen niet en zullen met wellust pro
beren je dwars te zitten".
Dat laatste vooral neemt Lublija
Spajic hoog op. Zijn ogen fonkelen
als hy vertelt: „Wij willen in het
Europese bekertoernooi en dus tegen
Ajax een goed figuur slaan. Logisch
nietwaar? Wij weten dat we hier op
gras spelen. Wat doe je dus? Je pro
beert op gras te trainen. Er is daar
voor in Istanboel één gelegenheid, bij
Galatasaray. Ze hebben ons wegge
hoond bij Galatasaray, toen we vroe
gen daar te mogen oefenen. „Wij Be
siktas een dienst bewijzen? Des te gro
ter jullie nederlaag tegen Ajax, des
te gelukkiger wij zijn", was hun ant
woord. Het gevolg was, dat we nu
al twee weken achtereen vier dagen
buiten Istanboel hebben gezeten om
op een grasveld te kunnen trainen.
Wat in het Turkse voetbal ook kan?
Reglementen openlijk overtreden",
zegt Spajic. „Het elftal van Besiktas
-oestaat uit tien professionals en één
amateur. Die amateur is de rw bijna
achttienjarige linksbuiten Karadaq Fa-
ruk. De Turkse voetbalbond heeft be
paald, dat je voor je achttiende jaar
geen beroepsvoetballer kunt zijn. Dus
is Frauk amateur. Als amateur beta
len wij hem hetzelfde slaris (100 Lyra
per maand) en dezelfde premies (2.000
Lyra per maand) ais de professio
nals".
(Van onze speciale verslaggever)
„Ik was met vakantie in Joegoslavië.
Ik sprak daar met tal van vrienden
over Ajax toen de loting voor de eer
ste ronde bekend was. In Joegoslavië
weet men veel van het Nederlandse
voetbal. U hebt hier immers tal van
Joegoslavische voetballers. Ze hebben
me uitvoerig ingelicht. Ze hebben het
goed gedaan. Hun informaties klopten
met wat ik bij Ajax-Sparta zag. Ik
vraag me alleen af of ik Ajax' wer
kelijke kracht wel heb gezien. Het zou
wel eens kunnen zijn, dat dit elftal
nog hoger kan reiken. Het had im
mers een ongelofelijk zwakke tegen
stander. Wat speelde Sparta dom!
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 26 sept. De
Turkse voetbalkampioen Besiktas zal
woensdagavond in de Europese
bekerwedstrijd tegen Ajax niet op
z'n sterkst kunnen verschijnen. Be
siktas mist zijn beste aanvaller, de
26-jarige rechtsbinnen Ogut Guven.
Hij is, waarschijnlijk voor geruime
tijd, uitgeschakeld door een knie
blessure.
Met Guven ontbreekt nog een spe
ler van het elftal, dat het vorig jaar
kampioen is geworden. Rechtsbuiten
Ahmeid II is volkomen uit vorm en
is in de jongste competitiewedstrijden
gepasseerd.
Als vervangers voor Guven en Ahmed
II heeft trainer Spajic twee jonge spe
lers ingezet, de 18-jarige Tunaoglu Yu
suf en de 17-jarige Karadag Faruk.
Zü speelden zaterdag ook mee in <je
f J!_torrvlTl met. 1-1
nesiKtas aerae w™0"?" '71^ com
petitie. In de o^rungjswedstrqd won
het thuis met 4-0 vanIZMIR-spor.
In Ankara versloeg het vervolgens
striid tegen Ajax luidt. Necmi (doel)
Y^uz Kaya, Sureyya en Fehmi
terl Suat en Sanli (midden)
Ytisuf, Ahmed en Faruk (voor)'. Fethl'
In Joegoslavië hadden ze me ver
teld, dat Ajax een uitstekende voor
hoede heeft, maar dat de verdediging
best te passeren is. Het klopt. Het
grootste talent is de „negen", Cruyff.
net voorbeeld van een ultra-moderne
aanvaller. Hij is nog jong. Hij is nu
at goed. Hij zal nog beter worden.
•Hy kan een van Europa's beste aan-
Yann porden, want hij hééft het. Hij
is J0 minuten voortdurend in beweging.
Hij is snel en agressief, moeilijk uit.
te schakelen, in een oogwenk langs
de verdedigers. Hij is bovendien slim
en, wat het belangrijkste is, hij is een
„killer". Elke kans betekent bij hem
een schot. Eigenlijk, geweldig, dat zo'n
kleine, tengere knaap zo fel duelleert
met een verdediging-
Ajax' grote kracht is, dat het niet
alleen Cruyff heeft, maar ook nog kan
drijven op zijn „elf" (Keizer) en zijn
„tien" (Nuninga). Die drie en de
„twee" (Suurbier) kunnen zich meten
met de beste Europese voetballers. Als
de „drie" (Pronk), de „vijf" (Van
Duivenbode) en de ,zes" (Prins) meer
klasse hadiden, zou Ajax een elftal heb
ben, dat zich kan meten met de beste
Europese clubelftallen. Nu niet!
Ik kan Ajax op twee manieren be
oordelen. Als trainer van Besiktas moet
*7 Tl Zl/W) n\nrv*rtSirJn "TVtin ir*
ik, na wat ik hoorde en nu tegen
Sparta zag, zeggen: Normaal gespro-
ken schakelt Ajax Besiktas uit voor
het Europese toernooi. Niet, dat ik
daar bij voorbaat van uitga. Natuurlijk
niet. Mijn „voetbalhoofd" zegt, dat we
verliezen. Iedereen weet echter, aar
er bij voetbal heel wat ruimte is voor
verrassingen. Een slim plannetje en een
heleboel geluk kunnen een zwakkere
ploeg een ongedroomd succes bezor
gen. Daarom zal ik mijn spelers de
nodige opdrachten geven, zal ik pro
beren of we de zwakte van Ajax' ver
dediging kunnen uitbuiten en tegelij
kertijd kans zien de veel betere voor
hoede in bedwang te houden. Als het
alleen op voetbal aankomt, lukt ons
dat echter niet. Ajax zoals ik het tegen
Sparta zag, is één, twee graden beter
dan de drie clubs, die de sterksten
in de Turkse competitie zijn,
Ik kan Ajax ook louter als vakman
als geroutineerde voetbaltrainer beoor
delen. Dan zeg ik: Ajax overleeft zon
der al te veel moeite de eerste ronde
van dit Europese bekertornooi, maar
zal daarna struikelen als het geen ge
luk heeft bij de loting. Dit Ajax pleegt
te verliezen van bijvoorbeeld de Engel
se, Duitse, Italiaanse, Joegoslavische
en Hongaarse topclubs. Dit Ajax heeft
echter niet zo heel veel nodig om een
plaats in het internationale gezelschap
te veroveren. Het behoeft uitsluitend wat
te doen aan zijn verdediging. De rest
is wel van Europese klasse.
Wat een lust is het overigens in
Nederland voetbal te spelen. Hoe ge
weldig is uw publiek. Hoe sportief
vooral. En wat een verschil met het
Turkse publiek. De Turken zijn bij een
voetbalwedstrijd door het dolle heen.
Ze zijn blind. Ze weigeren te erkennen,
dat iemand een fout kan maken. Ik
zag hier een speler alleen voor de
doelman en hij schoot naast. Uw pu
bliek kan zich indenken, dat iemand
mist. Als zoiets in Turkije gebeurt,
zou men zo'n speler het liefst willen
lynchen. Dat kan gelukkig niet. Prik
keldraad en een sloot houden de men
sen op veilige afstand. Toch is die man
niet veihg Als hij te dicht in de buurt
van de tribunes komt, is hij verzekerd
van een bombardement met bierfles
jes, stukken hout en wat men zo gauw
maar kan grijpen"..
Vet, spieren en karakter
I
I
