EERSTE JAAR VAN ZELFSTANDIG OPTREDEN LEIDT TOT RECORD-REGEN
Kunst en sport
Wat je zoal
met boksen
kunt bereiken
S"Vc:
KEER WERELDRECORD
Vruchten
van vijftien
jaar werken
worden nu
afgeworpen
De club van de
patertjes
Nederlandse rugby ploeg
verrast tegen Zweden
Portugees Vicente
ernstig gewond
„DAT RUGBY GEVAARLIJK IS, BERUST OP MISVERSTAND"
j^JIJD - nieuwe dag
vu
MAANDAG 10 OKTOBER 1966
3
biiACHT gouden medailles
]e'tj p strijd om de Europese at-
tiep - ^P*oenschaPPen- Zeven-
Biedailles in totaal in dat at
rnooi. Bij de strijd om
sch P^P686 zwemkampioen-
ipep RPen een oogst van vijftien
CJai]lesj waarvan vier gouden,
jj-^odien tienmaal met ere-
Om beloond in de toernooien
{ri respectievelijk de Europese
telai*es). en wereld (heren)-ti-
q s roeien. De oogst van de
j Duitse sport in het eerste
he rt' ZP als zelfstandige een-
is 7arena's mocht betreden,
z° overweldigend rijk, dat men
a verbijsterd afvraagt waar de
^Achtbare akkers zijn gevonden
a de sportieve jeugd zo weelde-
g lieten gedijen. Of was het geen
atuurlijk groeiproces, maar is er
forse hand kunstmest rond-
^strooid? Voor belangrijke pre-
f Gres wordt wel vaker iets ge
arceerd.
te
a
SUBTIEL SPEL
Siegfried Herrmann (rechtsvertoeft met zijn 31f jaar al veertien jaar op de internationale sintel-
banen. Twee keer kwalificeerde hij zich voor de gemeenschappelijke Duitse olympische ploeg 1956
en 1960). Zeven keer beleefde hij de triomf van een wereldrecord. De jeugd heeft zich nu naast
Herrmann geschaard, is hem zelfs al voorbijgestreefd. De 20-jarige Jürgen Haase (links) werd dit
jaar de nieuwe Europese kampioen op de 10.000 meter.
SCHOLEN
op tot 196) was Siegfried Valentin (151) wereldrecordhou-
10°0 meter. In 1965 bracht de jonge Jürgen May het
record in Oost-Duitsland terug.
ZEVEN UUR
RUSSEN
RUUD VAN DEN HENDE
OLYMPUS
dat rugby gevaarlijk is, berust op een misverstand
COLOMBO, 10 okt. Het komt niet
zo vaak. voor, dat een tot vijftien jaar
veroordeelde delinquent, de tralies
van zijn cel verwisselt met de twaalf
koorden rond een boksring. Nog ster
ker, dat hij zijn land bij internationa
le gebeurtenissen mag vertegenwoor
digen en zal deelnemen aan de Azia
tische spelen, die in december in
Bangkok worden gehouden.
Zes jaar geleden werd de nu 23-ja-
rige V.P. Piyadasha ingerekend tij
dens een ontmoeting tussen twee
jeugdbenden, waarbij messen, stenen
en flessen als wapens werden ge
bruikt.
De toen 17-jarige jongeman verbe
terde echter zijn leven achter de grau
we gevangenismuren. In een omge
ving waar veel aan sport werd ge
daan ontpopte hij zich tot een be
kwaam pugilist onder leiding van een
der bewakers, Paddy de Silva. Onder
de hoede van De Silva leerde hij de
beginselen van de bokssport en later
de fijne kneepjes en zyn prestaties
waren van dien aard, dat zijn mede
gevangenen met de pet rond gingen
om voor hem een boksuitrussting te
kopen. De in het vedergewicht bok
sende Piyadasha kwalificeerde zich
voor de Aziatische spelen door een
zege over zijn landgenoot G.A.S. Gu-
nasinghe, winnaar tijdens de Aziati
sche spelen van 1965 en deelnemer
aan de Empire Games in Kingston.
Het is niet bekend of Piyadasha na
zijn deelname aan de Aziatische spe
len weer in de cel moet terugkeren, of
dat hij zijn vrijheid in Bangkok kan
heroveren.
Sportieve scheiding van Oostduitsers
was onderdeel van uitgekiend plan
StiV 's kunstmest gevonden. Andere
ïea 'jpantia echter dan men, impulsief
het rend, vermoedt. De prikkel tot
tVowuVeTen van opmerkelijke prestaties
een J Ast bevorderd door bijvoorbeeld
het Uit de omstandigheden van
lente van a'le Pvren de ta-
StgVi in de sport van jongsaf de
iesutlt om voortdurend tot betere
Rn.. ltaten te komen. Het sportieve
W6lAs betekent automatisch het ver
en Y611 van privileges, die de moeite
ver>hf ook ae moeite om er voor te
is waard zijn. Het belangrijkst
Ces koppeling van het sportieve suc-
aam n be sociale promotie. Bijzonder
cesvnu eri'k is ook, dat voor de suc-
Uè-rk sportbeoefenaar de grensbar-
W>®s. biet bestaan en geen muur te
\ver® ls- Hij mag niet alleen een blik
P®1 in de andere wereld, maar
'BensiS ten volle van de geneugten
KeJn n- -Men moet Oost-Duitsland
te.uvf11 om te beseffen wat dat be-
han Bovendien: wat is heerlijker
eizen °aar onbekende oorden. Hoe
hi j -r hoe liever. Zie de miljoenen
Jaarlijks in hun vakiamitie uitzwer-
°ver Europa. De Oostduitser kent
ci„-. Weelde niet. De sportieve Oost-
Ultser wei.
j.hoe belangrijk de stimulans van de
v !"0ges echter ook is, het bevoor-
tJ^hten alleen zou niet in staat zijn
L.Weest zoveel Oostduitsers naar de
c^Lnationale top te drijven. Het suc-
va„ Wortelt dieper. Het is de vrucht
p)'cH,p^en zorgvuldig berekend groei-
öuitsejJs biet toevallig, dat de Oost-
Kaan Pas de laatste tijd echt zijn
leWstanj?hten voor de erkenning als
Kj-n hét 'Se organisatie. Het verzet te-
J'lke .aantreden in gemeenschappe-
^e,-1atjnUlrie ploegen bij de grote in-
!?aU\yp,.i)ale kampioenswedstrijden was
*o,
kveli'!
°sriii't meer dan plichtmatig. De
v°0''trt.f«rs hadden wel een aantal
XVeiaii» lyke atleten, maar toch te
Ploee orn met een ook massaal sterke
•heul haar buiten te treden. Het mo-
Pas gjT1® de kentering openbaarde zieh
haar u kort. De nieuwe, zorgvuldig
'enten k *°P gevoerde groep jonge ta-
hieii A "'eek tot volle wasdom geko-
°en f," het rijpingsproces vorderde,
de j,p,Werd het zaak de erkenning van
Eerste hhdigheid af te dwingen. Het
Jakken SUcces werd geboekt bij de
Oly'h van sport. Het Internationaal
gen Pjseh Comité moest toen wel vol-
VV'est rVy scheiding tussen Oost- en
Duitsland was compleet.
4ls
'&e»gd, de scheiding was niet
iTfh'taat van een politiek spel.
"i-anriirj. beleid om de sportieve zelf
was Aheid ,aj |e dwingen in dat vlak
Ï~T he? °^rd, waren andere momenten
K^Vop. "PUchten van de Berlijnse muur
r> ongetwijfeld aangegre-
?J>btiel® Oost-Duitsers hebben hun spel
gespeeld. Zjj wensten het
af te wachten, dat sportief-
bet gunstigst lag. De poli-
r °'tfr .®t zou dan bovendien des te
r%rd iGVn-' Zie maar hoe verbouwe-
- aSerS "est-Duistland de politici thans
m Kanselier Erhard heeft zich
'kon het lezen in het Sportief
k in onze krant van vrijdag
bi.
formeel aan het hoofd der
s c-;(HvT n geschaard,
au'rie S,van de opzienbarende Oost-
yberwfjjomfen is ook geweest, dat
Ah dn, n is gespeurd naar de basis
Burv? successen. Sportleiders uiit
leunden vroegen hun Oost
collega's bij wijze van spreken
het hemd van het lijf. Zij ontdekten o.a.
dat de zo succesvolle deelnemers aan
de jongste titelwedstrjjden zich de1 laat
ste twee maanden in trainingskampen
op de beslissende strijd hebben voorbe
reid. Niemand behoefde zich daarbij
zorgen te maken over de financiën.
De gebruikelijke honoraria werden
vanzelfsprekend uitbetaald.
Ook daarmee echter zijn de triomfen
van de Oostduitsers niet afdoende ver
klaard Twee maanden in alle rust
kunnen streven naar de super-condi
tie is uiteraard een belangrijke factor
en kan bij gelijkwaardige krachten
zelfs van doorslaggevende betekenis
zijn. Die twee maanden zijn echter
niet voldoende om successen op te
bouwen. Dat vergt een veel langere
periode. Dat vergt, zo vertellen de
Oostduitsers bjj een kijkje achter de
schermen o.a. via in juichtoon uit
gegeven brochures en periodieken
zo'n vijftien jaar. Vijftien jaar hard
werken volgens een weloverwogen plan.
Het begint allemaal al op de scholen.
Op de kinder- en jeugdsportscholen
wel te verstaan. Speciale inrichtingen,
niet te vergelijken met enige vorm
0
van onderwijs in West-Europa. Die kin-
der- en jeugdsportscholen staan niet,
zoals de rest van het onderwijs, onder
de provinciale raden voor volksopvoe
ding, maar rechtstreeks onder het mi
nisterie in Oost-Berlijn. Ze zijn in 1951
opgericht en in twee afdelingen ge
splitst. De eerste opleiding vergt acht
jaar. Na het vervolg van vier jaar
kan een diploma worden behaald, dat
gelijk staat met het einddiploma van
een hogere technische school.
Uitgenodigd te worden voor een kinder-
of jeugdsportschool is een onderschei
ding. Alleen leerlingen, diie op hun
rapport voor lichamelijke oefening
„zeer goed" of tenminste „goed" heb
ben en die voor de leervakken mini
maal 7% gemiddeld hebben, worden
tot zo'n sportschool toegelaten. Voor
waarde is ook het lidmaatschap van
de „Jonge Pioniers", de jeugdbeweging
van de partij- Om voortdurend con
trole te hebben op geestelijke, licha
melijke en ideologische vorderingen
worden de leerlingen op internaten
ondergebracht. Een van de vaste pro
grammapunten op het internaat is een
vlaiggeinparade op maandagmorgen. Bij
die gelegenheid worden de slechtste
leerlingen van de afgelopen week in
het openbaar berispt en krijgen de
vjjf besten een boekenbon als belo
ning voor het goede voorbeeld, dat ze
hebben gegeven.
Het leerplan van de sportscholen
vermeldt in de lagere klassen vijf,
in de middelklassen zes en in de
hoogste klassen zeven uur per week
gymnastiek. Bovendien is er een ver
plichte sportmiddag, waarbij het accent
gelegd wordt op de training voor het
meerkamp-diploma. Tenslotte is er nog
drie keer per week gespecialiseerde
spoirt-training. Dit alles gevoegd bij
wat verder nog wordt gedaan om verder
te komen in de sport kan worden
gezegd, dat de leerlingen van de sport
scholen per week gemiddeld zestig uur
school- en sportonderricht hebben. Leer
lingen, die aan het eind van het school
jaar beneden de maat blijven of
het nu in sportieve prestaties danwel
bij de gewone vakken is worden
zonder pardon teruggestuurd naar de
gewone scholen.
Onderschat de tijd die op de gewone
scholen aan gymnastiek en sport wor
den besteed overigens niet. Op de
sportscholen zitten de keurkorpsen en
men beoefent er niet de tak van sport
die men het leukst vindt, maar die
sport, waarvoor men volgens de uit
komsten van een nauwgezet onder
zoekt fysisch en psychisch het geschikste
voor is. Op de gewone scholen is
geen verplichte specialisatie, maar wei
het verplicht deelnemen aan de oefe
ningen voor twee basdssporten, atle
tiek en zwemmen. En zjj die de beste
prestaties bereiken, kunnen ervan ver
zekerd zijn dat ze allerlei zeer ge
waardeerde voorrechten verwerven. Zo
is er van jongsaf de competitie. Een
element, dat nog eens extra wordt
benadrukt door interscholaire wedstrij
den en dat uitmondt in het gekozen
worden voor de Spartakiade, waaraan
zo'n 500.000 jongeren deelnemen. En
al die sportieve bezigheden geschieden
onder het wakend oog van tientallen
gespecialiseerde trainers en minstens
zoveel gespecialiseerde artsen.
Vijftien jaar geleden werd deze or
ganisatie opgezet. In grote lijnen is
er niet veel aan veranderd. Men had
van de Russen een uitgewerkt schema
gekregen. Wel zijn, aan de hand van
practische ervaringen, de nodige de
tail-wijzigingen aangebracht. Nu de op
leidingen in volle gang zijn, komen
de eerste resultaten. Nieuw, jong ta
lent is doorgestoten naar de wereldtop.
Sinds kort kent heel de atletiekwe-
reld bijvoorbeeld de 24-jarige Jürgen
May, de 21-jarige Europese kampioen
Jürgen Haasse, de 29-jarige Bernd
Diessner; de zwem wereld spreekt van
het schoolmeisje Martine Griinert; de
roeiwereld is nog altijd verbaasd over
de sensationele opkomst van de onge
stuurde twee Peter Kreutz en Jiirg
Lücke.
Goed gedrild en volgens plan stuwde
Oost-Duistland zijn sportbeoefenaars
naar de wereldtop.
LISSABON, 10 okt. De Portugese
voetballer Lucas Vicente, die zijn land
tijdens het toernooi om het wereld
kampioenschap voetbal in juli van dit
jaar verdedigde, zal misschien nooit
meer kunnen spelen.
Vicente werd zaterdag ernstig ge
wond bij een auto-ongeval in Lissa
bon. Hoewel de aard van de verwon
dingen nog niet precies bekend is,
schijnt vooral een oogblessure dusda
nig dat hij zijn voetbalcarrière niet
meer zal kunnen hervatten. De voet
baller moest uitwijken voor een te
genligger en reed tegen een telegraaf
paal.
VAN HET NU vijftig jaar bestaan
de RKAVIC (Rooms Katholieke Am
sterdamse Voetbalvereniging Igna
tius College 600 leden en 36 elf
tallen) wordt beweerd dat daar de
uitdrukking „patertje langs de kant"
vandaan komt. Nog maar enkele
jaren geleden stonden er altijd pa
tertjes langs de kant, door Ig-jon-
gens sinds mensenheugenis „kraai
en" genoemd. Maar er is veel ver
anderd. Vandaag de dag zou men
met goed zoeken misschien nog een
correct grijs kostuum met ergens
een klein metalen kruisje kunnen
waarnemen. En zelfs dat nog zel
den. De paters staan tegenwoordig
niet meer langs de kant; ze lopen
mee. Er is meer veranderd in
RKAVIC. Tien jaar geleden reci
pieerde het bestuur op de jubileum
dag overeenkomstig zijn roomse
standing in jacquet. Het mengt
zich nu in wandelkostuum onder het
gemeen.
RKAVIC is nooit zo'n voetbalclub
geweest waarvan er honderden in
een KNVB gaan. Er heeft altijd een
krul in gezeten, altijd net iets bij
zonders waarvan je moest toegeven
„Het blijven jongens met de bloed
groep SJ". Amsterdamse schooljon
gens en andere clubs meenden dit
te moeten beschimpen door sarrend
over het veld naar de oranje-witten
te roepen: „Hallo lui, geef ons reden
tot juichen". Maar daar zat het he
lemaal niet in, want aangezien de
laatste twintig jaar, na de fusie met
RKAV, ook jongens met andere
bloedgroepen in ,,VIC" konden
voetballen, was ook het roomse Am
sterdam gerechtigd in het sjieke
shirt doelpunten te maken.
TERWILLE VAN die krul nu heeft
de feestcommissie bij al het andere
een tentoonstellinkje ingericht
„Sport en spel in de kunst". In de
Amstelveense taveerne-molen De
Dikkert prijkt dit schoons omwolkt
door de goede geuren uit keuken en
bar. Sport en spel zijn sinds de hol
bewoners bronnen van inspiratie
voor kunstenaars geweest. Te oor
delen naar de stoere wagenmenners,
vuistvechters, boogschutters en atr
leten zijn de Griekse beeldhouwers
en amforenbakkers zeer getrouwe
bezoekers van de sportstadions ge
weest. En Homeros zelf, ware hij
heilig, hij zou de schutspatroon van
de sportjournalisten zijn geworden,
zoals hij ook hun klassieke voorbeeld
is. De aandachtige ogen der kunste
naars hebben zich pas in onze da
gen weer vrij intensief op de sport
bedrijvende horden gericht. Ten
toonstellingen onder de titel Kunst
en Sport beginnen er nu bij te ho
ren. De sportbeoefenaars zelf
meermalen artiesten die er genoe
gen in vinden het publiek te verma
ken voelen zich zeer gevleid. Ze
worden voor vol aangezien.
DE INGEWANDEN van de pas
gerestaureerde taveerne-molen De
Dikkert torsen nu judoka's, ruiters,
hordelopers, zwemmers, wielren
ners, jeu de boules spelers, voetbal
lers, korfballers, gewichtheffers en
zo in hun felste acties. Er zijn wat
kunstwerken bij die zowel sport- als
kunstliefhebbers zo onder hun arm
zouden willen meenemen. De uit
stalling vertoont ook enkele raadsel
achtigheden, zoals een olieverfschil
derij van een oude motorfiets, dusda
nig geblakerd en verroest en zozeer
wachtend op het kerkhof, dat het
ding amper te herkennen is. Ik zie
er de sport niet van, ofschoon ik die
wel voel als ik zo'n oude, opnieuw
in de mode gekomen reusachtige
Harley Davidson als een soort dino
saurus mennend door de straten
mag voeren. Er duikelen ook wat
acrobaten langs de wanden, niet zo
zeer uit de sportzaal als wel uit het
variététheater weggelopen.
Ik zou er niet over gevallen zijn
als ik niet nogal opvallend de Elf-
stedentocht - tekeningen van Cees
Bantzinger had gemist. Tussen de
inheemse Oudekerker en Amstelveen
liggen slechts enkele tientallen me
ters weiland en enige koeien. De se
rie die hij na de door Reinier Paping
gewonnen Elfstedentocht maakte,
letterlijk met half-bevroren vingers,
is een tintelende lofzang op een
ijzingwekkend avontuur. Ze hadden
de acrobaten of de oude Harley mo
gen vervangen.
Zoals gezegd beginnen kunst en
sport elkaar de laatste jaren vaker
te ontmoeten. In Amsterdam is en
kele jaren terug een vrij uitgebreide
tentoonstelling onder dit motto ge
houden. En de kalender van de Am
sterdamse Stadsdrukkerij van vo
rig jaar vertoonde een aantal sport-
tekeningen van Sempers, die de ka
lender tot een begeerd verzamelob
ject hebben gemaakt.
Ik ken ook een „verbeelde" ont
moeting tussen sport en kunst, waar
van ik weet dat duizenden het uit de
grond van hun hart verachten. Dat
is „Jan met de handjes", het stenen
kreng dat sinds 1928 in de Heil - Hit-
Ier - groet de ingang van het Olym
pisch Stadion staat te verontreini
gen. Volgens mij wordt „Jan met de
handjes" zondag na zondag gehaat
door nagenoeg al die duizenden sport
liefhebbers die er langs moeten om
hun tribuneplaatsje te bereiken. Ik
zou er wat voor voelen om deze ste
nen vergissing ter beschikking te
stellen aan vernielzuchtige happe-
ners.
(Van onze
verslaggever)
AMSTERDAM, 10
oktober - Toen en
kele jaren geleden
de Nederlandse
Rugby Bond tijdens
de rust van een be
langrijke voetbal
wedstrijd een de
monstratie gaf,
werd dit evene
ment niet zo succes
vol als men wel
verwacht had. Het
voetbal-minnend
publiek vergaapte
zich aan het spel
van tweemaal vijf
tien spelers die op
wonderlijke wijze
over het veld dar
telden. Af en toe
klaterde er van de
tribunes een lach,
als een kluwen
spelers duwend en
dringend een ver
woed gevecht le
verde om het „le
ren ei". De zo goed
bedoelde demon
stratie werd geen
succes. Het publiek
applaudiseerde wel
iswaar, maatr het
ging niet van har
te. Het was een ap
plaus met het me
delijdende en wat
honende glimlach:
leuk om te zien, je
kunt nog 's lachen,
maar verder is het niet veel.
Gelukkig voor de Nederlandse Rug-
bv Bond en voor al haar leden is de
houding van het publiek ten opzichte
van deze sport wel wat veranderd. En
jat j„ naast het vele propaganda
werk van de NRB - te danken aan
de rugbywedstrijden die de laatste ja
ren door de televisie werden uitgezon
den Want televisie is en blijft voor
het'populair maken van een wat onbe
kende sport van groot belang.
In Frankrijk bijvoorbeeld is de tele-
visie de voornaamste oorzaak van het
snelstijgende ruigby-peil. Sedert de
Franse televisie vooral door moei
lijkheden met de voetbalbond aldaar
onvoldoende voetbalwedstrijden
kan uitzenden, is het zwaartepunt van
de sportprogramma's op rugby komen
te liggen met het gevolg, dat deze
sport zo populair en het nationale
team zo sterk is geworden, dat Frank
rijk momenteel onder de sterkste rug-
by-landen ter wereld gerekend mag
worden.
In bescheidener mate is dit ook het
geval met Zweden, het land dat giste
ren op het intieme veld van Rugby
Club Hilversum voor zo'n drieduizend
enthousiaste toeschouwers tegenstan
der was van onze nationale ploeg.
Het is voor de toeschouwers en voor
de spelers een zeer attractieve wed
strijd (32ste interland) geworden,
waarin en dat buiten alle verwach
ting het nationale vijftiental sterk
domineerde. Na ruim een kwartier
spelen schoot Heckmann (Haagse RC)
met een verbluffend goed gerichte
drop kick Nederland naar een 3-0 voor-
sprong. De stand liep daarna door
het drukken van driemaal een try uit
naar 14-0. Deze stand had in die eer
ste speel helft zeker nog hoger kunnen
zijn, wanneer men alle tries ook had
kunnen converteren (converteren na
een try levert twee extra punten op).
Na rust kreeg Nederland het even be
nauwd. De Zweden drongen sterk op,
hetgeen na prachtig voorbereidend
werk van Brogren en Wilke, resul
teerde in een geconverteerde try (14-5)
Daarna echter veerde het Nederlandse
team weer op en met uitblinkers als
Heckmann (Haagse RC), Van Rhee-
nen (RC Hilversum), Van Spijk (Haag
se RC) en Salomon (Haagse RC) werd
een verdiende eindstand van 23-5 be
reikt.
Door deze glansrijke overwinning is
wederom gebleken, dat de Nederlandse
rugbysport zich in stijgende lijn be
weegt. Natuurlijk, Zweden is qua sterk
te niet te vergelijken met Engeland,
Wales, Zuid-Afrika of Frankrijk. Maar
toch krijgt deze overwinning reliëf,
wanneer men bedenkt dat Zweden te
genstanders als O.-Duitsland en Polen
heeft bedwongen.
De Nederlandse Rugby Bond telt
momenteel dertien clubs die in com
petitieverband Poule I, Poule II en
Poule III tegen elkaar uitkomen.
Deze clubs zijn: HRC (Den Haag),
A AC (Amsterdam), RCE (Eindhoven),
RCH (Hilversum), Te Werve (Rijs
wijk), DSRC (Delft), RRC (Rotter
dam), RCG (Naarden), ASCRUM
(Amsterdam), LCRC (Leiden), RCN
(Nijenrode), NFC (Amstelveen) en
Thor (Delft).
Pink Stars uit Groningen is onlangs
opgericht en zal volgend jaar als veer
tiende vereniging aan de competitie
gaan deelnemen.
Natuurlijk is de zeer aktieve Neder
landse Rugby Bond (opgericht in 1932)
nog lang niet tevreden. „Het aantal
clubs kan en moet in ieder geval ver
dubbeld worden", aldus een woord
voerder. „Die moeilijkheid is echter
bij het winnen van leden is, dat eerst
een levensgroot misverstand uit de
weg moet worden geruimd: dat rugby
gevaarlijk is. Dat komt vooral, omdat
rugby volkomen ten onrechte overi
gens wel eens vergeleken wordt
met het ruwe American Football,
waarbij lichaamsbeschermers en ge-
zichtmaskers gebruikt worden. Deze
vechtsport heeft niets te maken met
rugby. Mochten er ooit ongevallen
voorkomen, dan is dat te wijten aan
gebrek aan conditie of aan een foutie
ve speelwijze. Maar nooit aan ruw
spel. We zijn erg tevreden over het
geweldige resultaat dat onze jongens
tegen Zweden behaald hebben. Vooral
ook omdat gewonnen interlands en de
publiciteit die daarmee samenhangt
de beste promotors zijn voor het suc
cesvol voortbestaan van de Nederland
se rugbysport", aldus onze zegsman.
