Nieuwe brug over de Oude Rijn klaar voor gebruik
wC8gen van baby
DE LIJSTTREKKERS
Inventum
verrijdbare
elektrische radiatoren
De „lange-haren-rel" aan het Spaarne
25.000 VERKEERSDEELNEMERS PER ETMAAL
fiscale lasten
Weggebruikers
A^eel te zwaar
i
ZO ROYAAL ALS HET WORDT
kans op
Rijkswegenfonds
jaar
brengt in 6
3400 miljoen op
Amsterdammers
getuigen in
proces-Dominas
H|0JWE DAG
55
is
van een maand
te vondeling
2 maanden
stroom
De hardnekkigen
Fatsoeneren
Nood raad wantrouwt
betui
gingen van
aanhankelijkheid
DONDERDAG 13 OKTOBER 1966
5
het verkeer (25.000 eenheden per dag) zich over de smalle
Ver de Oude Rijn persen. Gélukkig behoort dat de volgende
week tot het verlejlen.
De Neder
kunnen
%ce 2Ün: de levensgevaar-
Scl flessehals bij „Het Haagse
- 10U\y"
eeW
1©^. mers per etmaal zich let
de n 0yer de smalle brug over
bgjj U(^e Rijn moesten persen,
Sp]j °rt tot het verleden.
ernieuw tracé, compleet met
waar 25.000 verkeer.;-
S
eed
vierbaans-brug, ligt
rke
°m de volgende week het
Amsterdam
en
benkeer tussen
Raag eindelijk, einde-
bihlde ruimte te geven.
Wor(1t de westelijke rij-
,Vr'i§egeven en woensdag de
Rijke.
**Aï TOT KAMERS:
K,«fSS|,V2rt. a«n da.
SS
De nieuwe brug over de Oude Rijn is royaal van opzet. In het mid
den is een vangrail aangebracht. Kosten van dit nieuwe tracé bijna
14 miljoen gulden.
8
|U maakt kans op 2 maanden gratis stroom
wmmmmmmmmm
wmm
r
...natuurlijk Is er een stukje persoonlijke vrijheid in het geding..,
HAARLEM, 13 okt. Een
„lange-haren-rel" aan het Spaar
ne. Moeilijkheden op de scholen
voor jongens, die het haar in
brede golven dan wel strak tot
diep in de nek en soms tot over
de schouders dragen, al naar ge
lang hun voorkeur voor het Mo
zart- of Bietelkapsel. Die moei
lijkheden zijn niet van vandaag
of gisteren. Ze zijn er in feite van
af het moment dat de jongelui
eraan wilden.
Flessehals „Het Haagse Schouw
Volgende week aan scherven
'Van onze verkeersredacteur) I
I^DEN, 13 Okt. P» NMpr-/
automobilisten
Vhime
j|i«,6c'aal de automobilisten hebben
Sïe°n^e* de rook van Leiden, een
'°h> '^densweg achter de rug. In
'iiks tprs-|ange files stonden ze dage-
v"of 'n,rnPer-iian-bumper-aan-bumper-
Ven(?e 'izerer|, uit het jaar 1925 da-
'khti tw'ee-l>aaiis-l)rug. Elke, onvoor-
Vftfleid werd hier dubbel-snel he
's» in aantal verkeersongevallen,
Jhfter omgeving, is al lang niet
°ekte jAchatten. Op sommige dagen
J'ekho,, in de bloedrode verkeers-
niet minder dan zeven on-
Va^dkon
,0bs P is deze jongste aanwinst
w "t5 ^.^egennet beslist niet. Voor
ithAu ^'fometer van rijksweg 4 die
"tanltleh oaln Plaats van de flessehals
13 an benutten, hebben we meer
"biljoen gulden moeten beta-
®h
Per dag.
iN v^RdAM, 13 okt. Het be
ta 'li; I ,d® RAI heeft in een adres
tal&d .oden van de Staten-Generaal
itaVah d de voortgaande verhogin-
ta hi.. belastingen op het wegver-
dU 'a,'ger de baten zullen heb-
.1 va» minister van Financiën
vb6 'er wacht.
]°fen^'S van het fiscale „draag-
van d« weggebruikers is
Swiped rband bereikt, zo niet
V 'deta^en. De verhoging van het
Statelier der omzetbelasting heeft
Wij'VhfcriB,,» reeds toe geleid, dat de
Nh tjsr erhoep zo sterk is ge
takt de geraamde extra-op-
tata, Y??r de fiscus illusoir is ge-
N» •ÏVsj8 het RAl-bestuur.
>%il6steiri doelmatigheid van de
'd® verhogingen van de mo-
fecclhbelasting en van de ben-
NïSid S' trekt de RAI ook de re-
V, ta erv£ui in twijfel. De toen-
Pthhet «Sfring is bij de instelling
A <jat J™,egenfonds ervan uitge-
vV °hcl« e overheidsbijdrage aan
'-Ook in de toekomst" 70
KI hU ZÖ«. Deze verhouding
k ka de «pjjeefgetrokken, evenals die
t tai mtale belastingen op en de
°W het wegverkeer, aldus
h
sNl'P Vo^R. 13 okt. Wegens
1Ö> h1 'eggen van een kind
4ft.i„^Jstermiddag in hoger be-
V Ai,';'4 evia jSe weduwe W.S. en de
kb.hlaileh eur W. van V., beiden
Heef® do Rijn, terecht. Tegen
s>>t v», y®stiKinK van de opge-
ree» n maand geëist. De
'li- d(| horen dat de procu-
V*ii« Revn» aar straf, eveneens een
i T\ »ia ^enisstraf, voorwaarde-
0
v J - verdachten had een re-
jtihliltJt van die was ontstaan na
KA TJde de heer S. Deze relatie
S lip iden de geboorte van een
t'roui,, korte afwezigheid
M*h^®ntekflde Van w- het kind
"VUehde,,t lst en bracht het naar
Zijn Van de „Martha-stich-
f,S Vrijstir-o0?1 zou le'ggen-
Jt Wprd^a^aak- Ten gunste van
\t 1 de ïa<i veruTroerci' dat deze het
iA,abv Jjdten, doch had opge-
°ktoh gevonden. Het hof
er arrest.
len. Maar daarvoor vinden de automo
bilisten nu ook een brede weg (twee-
uaans, twee rijstroken per baan) vóór
zich, die geen enkel obstakel biedt. De
nieuwe brug over de Oude Rijn ligt
ongeveer honderdvijftig m. ten noord
westen van de oude ijzeren brug. In
totaal is de brug 230 meter lang: tus
sen de twee rijbanen is vangrails aan
gebracht. De doorvaarhoogte is iets
meer dan tien meter. Door de drie
vluchtstroken aan weerszijden van de
rijbanen in dezelfde kleur te houden
als het asfalt van het wegdek, tracht
men de „vangrail-angst" van bepaalde
automobilisten te beperken. De weg
lijkt zo royaler en dat is iets, waaraan
heel wat automobilisten behoefte schij
nen te hebben.
Enkele dagen geleden hebben we voor
het eerst de nog in aanbouw zijnde
nieuwe weg bereden. De automobilist
ziet, terwijl hij de nieuwe oprit van
de brug bestijgt, rechts van zich, als
een landelijk kleinood, het bijna schil
derachtige bruggetje liggen, dat tot
dusverre een onmisbare schakel was
in het autoverkeer tussen de Hofstad
en de Hoofdstad. Hij rijdt verder over
de brede brug en passeert dat één-
hoog het kruispunt, dat nog in aanbouw
is en dat aansluiting geeft op Leiden.
In de toeikomst (wellicht nog dit na
jaar) zal hij hier rechts kunnen af
buigen, richting Leiden. De beruchte
kronkel, vanaf het restaurant „Het
Haagse Schouw" tot voorbij het hoge
Laboratorium-gebouw van de Universi
teit, blijft rechts liggen, als een over
blijfsel uit een ander verkeerstijdperk
en nog slechts bestemd en geschikt
voor het lokale verkeer.
Wie de weg Den Haag-Amsterdam
via de flessehals kent, kent zonder
uni
twijfel óók de betonnen pilaren, die
enkele honderden meters voorbij de
brug (richting Amsterdam) als dwaze
werkelozen rechts in het weiland staan.
Zij dienen nergens meer voor. Voor de
automobilist, die hier voortsukkelde in
de file, waren ze jarenlang trieste, ja
zelfs bijna treiterende symbolen van
gebrek-aan-aanpak in onze wegenbouw.
Ze stonden daar maar. Een embryonaal
viaduct. Men kon zien dat het eens
een verkeersbrug zou moeten steunen.
Maar het gras groeide hier tegen de
betonnen kolommen en kwajongens en
politieke verf-auteurs raakten er hun
wensen en grieven in koeien van let
ters kwijt; en verder gebeurde er niets.
Ze dateren al uit 1939. Toen al
was men ervan overtuigd, dat hier iets
diende te gebeuren. Er zou hier een
weg komen, die in verbinding stond
met de snelweg Amsterdam-Rotterdam,
en de eerste stappen werden (in beton)
gezet. Maar toen kwam de oorlog,
en daarna werden de plannen gewij
zigd. Men begon verderop met als
resultaat het thans gerealiseerde pro
ject. Afbreken van het voor-oorlogse
viaduct kostte geld. Dat geld kon, vond
men, beter besteed worden aan de nieu
we weg. Vandaar dat de skeletten maar
bleven staan.
ADVERTENTIE
Ook in uw woning zijn van die koude plaatsen of vertrekken waar extra verwarming nodig is. Denkt u maar
eens aan erkers, voorramen, tuindeuren en in de keuken. Daar zijn Inventum verplaatsbare radiatoren een
heerlijke bij-verwarming. In studeer-, wacht-, slaap- en kinderkamers voldoen deze radiatoren zondermeer als
hoofdverwarming. De zeer snelle aanwarming en het feit, dat de warmte direkt aan de omringende lucht wordt
afgegeven, maken het vertrek meteen behaaglijk warm. De fraaie strakke vorm past in elk interieur. De levens-
■duur van de Inventum verrijdbare elektrische radiator is praktisch onbeperkt.
Er zijn twee typen: de KG 41 regelbaar op 500 en 1000 Watt; prijs 140,en de KG 51 regelbaar op 875 en
1750 Watt; prijs 190,Beide modellen op vier soepeilopende nylon wielen (en dan nog een serie modellen
voor vaste wandmontage).
«•Apart leverbaar de op.alle stopkontakten passende Inventum snoerthermostaat. Hiermee stelt u de door
gewenste temperatuur in en de snoerthermostaat schakelt de warmtebron automatisch in en uit 19,50).
mn
KONINKLIJKE FABRIEK INVENTUM BILTHOVtN
Mals u tussen 15 september en 31 december 1966 zo'n verrijdbare Inventum!
p radiator koopt (of een zwakstroom onderdeken of een andere elektrische
kachel). 10 Prijswinnaars elke week.
HAARLEMSE KRUISTOCHT TEGEN
DE MOZART- EN BIETEL-KAPSELS
(Van onze speciale verslaggever)
Haarlem onderscheidt zich wat dit
betreft in geen enkel opzicht van an
dere plaatsen in het land. Maar de
beslissing om hier op de gemeente
lijke scholen voor middelbaar en voor
bereidend hoger onderwijs de langha
rige leerlingen te gaan registreren,
heeft de Haarlemse situatie wel een
eigen gezicht gegeven. De landelijke
pérs merkwaardig genoeg niet de
plaatselijke stormde er op af en
brak door de muur van de zwijgplicht
heen, die de wethouder van onderwijs,
D. Geluk, in allerijl rond de betref
fende schoolhoofden had opgetrokken.
Het socialistische gemeenteraads
lid drs. J. J. Voogd stelde vragen aan
het college van B. en W., waarvan
hij o.m. wil weten of het juist moet
worden geacht een groep burgers spe
ciaal te registreren, uitsluitend op
grond van hun uiterlijk.
Hoe is het begonnen? Met een ver
gadering van de betreffende rectoren
en wethouder Geluk om te proberen
een gemeenschappelijk standpunt te
bepalen ten aanzien van de langhari-
gen op de scholen. De klacht leefde
dat de langharigen de sfeer op de
school ongunstig zouden beïnvloeden,
zich van de overige leerlingen afzon
deren, een eigen groep in de school
vormen. Op deze vergadering kwam
de heer R. Prosée, rector van het
Karei van Manderlyceum en voorzit
ter van het Haarlemse rectorencon
vent met het voorstel, de jongens die
zich tot het uiterste tegen het afknip
pen van hun lange haren bleven ver
zetten door psychologen van de ge
meentelijke gezondheidsdienst te laten
onderzoeken. Een voorstel dat aan
sloot op het vermoeden dat er wel
licht een verband bestaat tussen de
haarlengte, studieresultaten en klasge
drag. Dit voorstel bleef in de sfeer
der-overweging hangen. Voorlopig
werd besloten na te gaan om hoeveel
langharigen het nu in feite ging op de
Haarlemse gemeentescholen.
Wat het Van Manderlyceum be
treft, een school met zo'n 530 jongens
en meisjes uit een nogal verschillend
milieu, gaat het er om een stuk of
zes. Daarvan behoren er een paar tot
de categorie der hardnekkigen en ver
keren de anderen in een aarzelende
stemming. Zij willen eerst nog even
de kat uit de boom kijken, zien hoe
het allemaal uitpakt en afwachten wat
het onderhoud dat twee van hun lang
harige medebroeders schriftelijk
hebben aangevraagd met wethouder
Geluk, oplevert.
Met toestemming van hun rector?
„Jazeker", antwoordt de heer Prosée
beslist. Ik hem zelfs met die brief
geholpen. Het gaat hier om een stukje
democratie, waar ik sterk voor ben.
Ik geloof ook dat de wethouder wel
met deze knapen zal praten".
We ontmoeten de eerste man van
het Van Manderlyceum in zijn rector
kamer op de eerste verdieping van de
grote villa, die het lyceum op geen
stukken na kan bergen. Daarom ligt
er op korte afstand van het gebouw
een aantal tot klaslokalen omgebouw
de woonschepen in de kabbeling van
het Spaarne. Rector Prosée noemt de
„langeharenrel" een opgeblazen zaak,
maar kan niettemin begrijpen dat zij
in deze fase meer dan gewone belang
stelling trekt. „Natuurlijk", zegt hij
onomwonden, „is hier een stukje per
soonlijke vrijheid in het geding. Ik heb
met mijn langharige leerlingen ge
sproken. Ik heb gezegd dat ik dat lan
ge haar walgelijk vind. Zij hebben mij
geantwoord: „U vindt het niet mooi.
Wij weL We wassen ons haar elke
week drie keer en geven het alle ver
zorging. Met de hygiene is het dus
echt wel in orde.
Wij houden van deze haardracht.
Vroeger droe| men die ook". Een dui
delijk standpunt dus. Ik moet ook zeg
gen dat deze jongens binnen de school
zeker niet de beroerdsten zijn. Ze be
zorgen ons geen extra last en ik kan
ook niet zeggen dat zij wat hun stu
dieprestaties betreft tot de slechtste
leerlingen behoren. Opvallend alleen
is, dat zil pp het sportveld niet tot
de uitblinkers behoren, in feite een on
miskenbare afkeer voor sport aan de
dag leggen.
Rector Prosée praat rustig en wel
overwogen.
Hij beschrijft hoe de opkomst van
de langehaar-dracht op zijn school
toch tot de nodige moeilijkheden heeft
eeleid. Voorbeelden; een leraar die
woedend tegen een langharige uitvalt
en zegt,Moet ik nu het hele jaar
tegen die kop van jou aankijken of
een incident tijdens de jongste sport
dag waarop twee kortharigen van het
schoolbestuur uitriepen: „We nemen
het niet langer" en met een grote
schaar een langharige medescholier te
liif gingen De jongen rende voor zijn
leven, maar de ijlings toesmeten de
leraren konden toch niet voorkomen
dat de schaar enigszins fors m de
weelderige dos werd gezet.
Beide gevallen noemt rector Prosée
ronduit ergerlijk. „Zoiets duld ik niet
niet. Ik ben ook geen man om s ^or
gans bij de ingang van de school te
staan met de opmerking van: ,,Jo,
als jij je haar niet laat fatsoeneren,
kom je er niet in. Maar wel erger
ik mij enorm als ik zie hoe de lang
harigen als groep aan elkaar klitten,
zich isoleren binnen de school en ook
weinig interesse voor het schoolleven
tonen. Na afloop van de lessen drom
men ze altjjd samen onder de bomen
van de Hout. Dan staan zij een uurtje
te praten en roken zij hun sigaretjes,
de hele langharige club bij elkaar.
Tijdens de laatste verkiezing van het
nieuwe schoolbestuur stond iedereen
in spanning op de uitslag te wachten.
Maar zij lagen ergens ver weg in het
gras. Het resultaat van de verkiezing
interesseerde ze niet in het minst.
Kijk, van een dergelijke situatie ben
ik niet gediend."
Rector Prosée heeft uitgebreid met
zijn langharige pupillen gesproken. Hij
neert hen gewezen op de komende re-
E'lSt.TfltnP ATI AmvVMn amJ of hun
nu eens
uc ™oii van de
schooi. Er waren er die voor deze ar
gumentatie gevoelig waren. Anderen
bleven op hun standpunt staan en
voerden tegenargumenten aan, zoals
hun plaats in een beatband die In het
geding kwam. Een plaats die, zo zei
den zij, hun zekere verdiensten ople
verde. Rector Prosée sprak ook met
de ouders. Ouders die het met hem
eens waren en ouders die ronduit zei
den: waar bemoeit u zich mee?
Het gesprek eindigt met een veront
schuldiging.
„Ik weet eigenlijk niet wat hem be
zielt. Soms denk ik: het is je puurste
ijdelheid. Als ik bij het uitgaan van
de school naar zo'r langharige jongen
op de speelplaats kijk, zie ik hem wel
drie tot vier keer de kam door zijn
haren halen en heel secuur zijn kap
sel fatsoeneren. En als ik dan daarbij
die heupen van hem zie wiegen, denk
ik wel eens: bah, wat naar en eng
eigenlijk. En kan ik de gedachte aan
zekere homofiele neigingen bij deze
jongens niet van mij afzetten". Rec
tor Prosée kijkt door zijn raam naar
buiten. De speelplaats ligt er nu stil
en verlaten bij. Alleen het herfstbries-
je speelt er met de dorre bladeren.
DEN HAAG, 13 okt. Bij de Twee
de Kamer is een wetsontwerp ingediend
tot wijziging van (le wet op het rijkswe
genfonds, waarbij wordt voorgesteld
de opcenten op de motorrijtuigenbelas
ting te verdubbelen en op 130 te stel
len, waarbij het maximum per motor
rijtuig verschuldigde bedrag over een
tijdvak van een vol jaar van 75 tot
200 gulden wordt verhoogd.
Ervan uitgaande, dat de gewijzigde
opcentenregeling per 1 januari a.s. van
kracht zou kunnen worden kunnen de
inkomsten van het rijkswegenfonds
over de jaren 1965 t.m. 1971 worden
geraamd op 3400 miljoen.
Het berekende tekort van 1250 miljoen
om het programma binnen de gestelde
tijd af te maken, zal dan ongeveer
zijn gehalveerd. Dat brengt met zich
mee dat een vertraging van ongeveer
een jaar in de uitvoering van het pro
gramma zal moeten worden aanvaard,
aldus de ministers Suurhoff van Ver
keer, en Waterstaat en Vondeling van
Financiën in de memorie van toelich
ting.
De bewindslieden wijzen erop, dat
de uitgaven veel hoger zullen zijn dan
bogingen zou de voltooiing
programma niet een, maar twee jaar
worden vertraagd, terwijl deze ver
traging ook op langere termijn zou
doorwerken. Dit wordt onaanvaard
baar geacht, temeer daar van het in
halen van de ontstane achterstand geen
sprake meer zou kunnen zijn.
DORTMUND, 13 okt. (DPA) In
het proces-Dominas zijn gisteren als
getuigen commissaris Landman en
hoofdinspecteur Valken van de Am
sterdamse recherche gehoord. Zij heb
ben in september 1964 na de over
val op de juweiierszaak Schipper aan
de Heiligeweg de nu als hoofdbeklaag-
den terechtstaande Petras Dominaa
en Marianne Kreuzer ondervraagd.
De advocaten probeerden vergeefs
toelating van deze politiebeambten
als getuigen te verhinderen door aan
te voeren dat destijds bij het ver
hoor geen tolk aanwezig was ge
weest. Beide politiemannen deelden
mee dat het verhoor in het Duits
was verlopen en dat zich daarbij nau
welijks taalmoeilijkheden hadden
voorgedaan.
Met beslistheid spraken zij de be
wering van mevrouw Kreuzer tegen,
als zou haar verzekerd zijn dat haar
in Nederland afgelegde verklaringen
nimmer in een proces in Duitsland
zouden worden gebruikt. Mevrouw
Kreuzer heeft in Amsterdam toegege
ven dat ze Dominas de zaag foesmok-
kelde waardoor hij uit de gevangenis
in Essen wist te ontsnappen. Zij lever
de hem ook wapens, zo vertelden de
Amsterdamse politiemannen.
De ex-advocate was door Dominas
gechanteerd, omdat hij op de hoogte
was van bij de justitie onbekende bij
zonderheden over haar wegens oor
logsmisdaden veroordeelde man en
diens nog in leven zijnde vrienden
Na twee dagen had ze spijt gekre
gen van haar bekentenis en die ook
ingetrokken. Ook Dominas had in de
hoofdstad toegegeven de zaag van me
vrouw Kreuzer gekregen te hebben,
maar er bijgezegd dat hij dat nooit
voor de rechtbank zou herhalen
zijn vriendin met te belasten
UTRECHT, 13 okt. De noodraad
van de Boerenpartij neemt de verkla
ringen van provinciale besturen, die hun
trouw aan Koekoek hebben gezworen
en zich distanciëren van de noodraad,
met een korreltje zout. Dergelijke ver
klaringen zijn tot nu toe afgelegd
door de besturen van Overijssel, Gel
derland, Noord-Brabant, Utrecht en
Noordholland.
„Het is de laatste houdgreep van
Koekoek", zo gelooft de heer Hessel,
woordvoerder van de noodraad. Hij
neemt de aanhankelijkheidsverklarin
gen niet zo serieus, want nergens in het
land ging aan een dergelijk telegram
een ledenvergadering vooraf. De nood
raad zegt te beschikken over adhesie
betuigingen uit alle delen van het land.
