LASTIG LASTIG - I42 OVERWINNINGEN K Lees deze week vooral: Trotse staat van dienst DOS SPRINGT MSV BIJ Transfer voor 132 semi-profs .PRACHTIGE VERVELING' sport+camera gancüozeVjec^riedereen Verwijten aan adres van sectie voorzitter Coler Cor Kieboom brengt „stadion-rel" opnieuw tot leven M k MET EEN KRANS OM ZIJN NEK Jos Coler hekelt besturen met hun grijze eminenties KATHOLIEKE DE TIJD-NIEUWE DAG MAANDAG 31 OKTOBER 1966 3 Ook de laatste keer ontging hem, de triomf niet.. Hij kan het nog Met een krans om zijn nek, ging hij heen.... t Hef gemengde huwelijk in de praktijk Paisley, prediker van de haaf Hebben heiligen hef tegenwoordig moeilijk? Simon and Carfunkel Neem In abonnement! Voor 45 eent per week ontvangt U dan Iedere week de Katholieke Illustratie. Stuur een briefkaart met Uw naam en adm# aan {Katholieke illue» «raöft Nasaaupleln 9Haarlem. mMÊmmem Suikerklontje Twee zonen KOOS DE BOER OLYMPUS ZEIST, 31 okt. Ajax-Feijen oord komt niet in het Olympisch Stadion. Wie nog hoop had, dat de clubs tot een akkoord zouden komen, heeft zaterdag kunnen ervaren, dat een „switch" van de Meer naar het stadion er gewoon niet meer inzat, maar de eerst volgende AjaxFeijenoord na die van zondag 13 november a.s. komt wel in het Olympisch Sta dion. De komende vergadering van de betaalde afdeling van de KNVB krijgt een wijziging in het competitie-reglement te behan delen. Het sectiebestuur wil voortaan uitmaken waar de wed strijden worden gespeeld, wil de bevoegdheid wedstrijden, waar voor een grote belangstelling is, te laten speler! op het terrein dat de beste toeschouwersaccommo datie heeft. Boswandeling Klare taal In de wandelgangen ze zijn, even als op het Binnenhof ook te vinden bij het voetbalparlement werd uiter aard ook druk cuve» de rei gesproken. KIEBOOM COLER Zege voor Jan Zijderlaan Zijne Viervoetige Hoogheid Quicksilver S treedt terug <Van onze gpecia],e verslaggever) UTRECHT, 31 okt. Voor de vier- nonderdzesenzestigste maal stond net in een Nederlands dravers-pro gramma: QUICKSILVER S, 17 j. br. h! v. Fried u. Baroline, Eig.: J- Smit. Buis rood era geel gecirkeld. Fokker: J. Smit. Trainer en rij der: J. Wagenaar jr. Het stond er voor het laatst. „Ik heb halt geroepen verkondigde Jan Wagenaar, d'Ouwe' met overslaande stem,„zijn botten'gaan het begeven. Quickie gaat stroever iopen." Nie mand durfde hem tegen te spreken, thuis bij de loopbox van de zeventien jarig© bruine hengst. Jantje met, zijn zoon die altijd de teugels in handen heeft gehad. Moeder en schoondochter Annie niet, die beiden „Quickie een tid van het gezin een deel van hun i?Ven noemen. Zelfs de grijze Richard. ö°sma niet, het hoofd van de stoeterij ®h de vertegenwoordiger van de nog plizere en oudere (85) eigenaar Jo- nan Smit in Zuidhorn. En ook Quicksilver S zelf kwam met Jegen dit besluit in verweer. Als hengst van hoge paarden-komaf heeft h[j al acht jaar lang een onbegrensd Vertrouwen in de van Amsterdamse Volksjongen tot Veluwse paardenmiljo- nair opgeklommen Wagenaar. Bij hem kwam hij op afgeschreven leeftijd tot grote successen. Quickie" en d'Ouwe kennen elkaar. „Quick heeft mensen verstand en hij houdt van me", zegt Jan Wagenaar altijd. Een recalcitrant en wild paard vormde in die acht jaar een winnende oomhinatie met een eigenzinnige en driftige trainer. De som van „lastig" en „lastig" had in dit geval een absoluut wereldrecord van 142 overwinningen als uitkomst. Gisteren op Mereveld was er het af scheid. Voor het laatst zei d'Ouwe: „Fort Quick, je kunt hem winnen." Quicksilver S won. Onze paarden sportmedewerker geeft op een andere plaats van die zege de technische details. Ook de laatste dag kreeg daardoor een legendarisch slot. Een laatste dag, die als volgt veriiep: 14.12 uur. Quicksilver S duwt met zijn HOOFD' de groene staldeur open. De fotografen schieten toe. „Onze filmster komt uit de stal" murmelt een staljongen. Hij draagt een licht groene deken met zijn naam in gele letters erop geborduurd als een ko ningsmantel. Een kleine honderd ken ners kijken toe. Als hij wordt opge tuigd laat hij zijn hoofd tegen de hou ten wand van de vee-wagen rusten. Mistroostig? In ieder geval onbegrij pelijk kalm voor zo'n brok tempera ment. Wagenaar Senior komt ter in spectie. Kauwend op een stuk sigaar controleert hij elke riem. Als hij even de huid van het paard raakt strijkt hij die direct weer glad. Quickie moet glimmen, als vanouds," zegt hij zacht voor zich uit. Geen kam komt eraan te pas. „De glans komt van de haver, speciale import uit Ame rika." 14.20 uur. Jantje rijdt Quicksilver S de baan op. Er is nog geen concur rent te zien. Maar dan komt Carlos Pluto. Samen maken ze een sprint van honderd meter. Quicksilver S wint. De oude Wagenaar langs de kant knikt. Hij begint een alleen spraak. „Zie je, hij is goed genoeg. Hu kan zich laten huldigen. Toch heb ik deze week meer aan hem moeten doen dan ooit. Hij is niet meer zo s tief in zijn eigen stukje wei. Vroeger liep hij zich daar zelf in vorm. Nu heb ik hem voor de sulky moeten spannen. Maar hij kan het nog." ACh- „WAn ru&. aan de voet voor de two! u toel, brengt een supporter naar „?.sen wortelen voor de win- wordt jLX?* dat het Quicksilver S er dichthT ,,Wagenaar 'acht. „Hij kan ik wil wïï, fcwn. Nu nog wel. Maar heT/k ston nL6t laten afgaan. Daarom hen verzadi Ik ben tevreden, r verzadigd. Voor het p-pIH hoef ik hem niet te laten lopen. Waarom moet hy dan nog die winter in' Met slecht weer, door de sneeuw. Neen hij heeft genoeg voor ons gedaan." 14.33 uur. Door de luidspreker klinkt het startsein. „Klaarmaken. Op uw plaatsen. Een, twee, drie, af." Jan Wa genaar sr., op zijn hurken precies op de finishen, fluistert: „Quick daar fneciaal pAatje'" De course is Een MassSke afscheid uitgekozen. r n' Tpriucourse: de Revanche der (jiote Pi ijzen orn de Tnnrhpurs- beker. Quicksilver s hoélt slechtst meter aan de koppaarden te S^en Meestal start hu met een handican van zestig tot tachtig meter, omdTt hü zo vaak heeft gewonnen. De Jaar beursbeker reeds tweemaal. Een der de maal betekent dat hu hem voor goed mag meenemen. Bu de laatste bocht is er nog niets zeker. De grote favoriet C Alkestis van E gaat in de aanval, maar faalt. ,,Dle. i.s 'ee£, wordt er gefluisterd. „Semi-eigenaar Bosma valt in: „Quick ook." Jan Wa- genaar zegt niets. Hij loopt rood aan. Ais zjjn zoon met de nooit voor vjiuck gebruikte zweep triomfante lijk omhoog door de finish gaat, draait f oude zich om. Bosma krijgt enkele stompen in de maag, die pijnlijk hard aankomen. „Dat is je straf. Quickie leeg. Dat is ie nog noodt geweest." 14.36 uur. Jantje Wagenaar rijdt Quicksilver S voor de finishtoren. Zijn vader moet iets wegslikken. Maar de zorg voor het paard vergeet hij nooit. Eerst de mantel weer om, Anders krijg je het koud, jongenDaarna een suikerklontje. Officials schieten toe. Niet doen, hij moet nog ter con trole naar de dokter. Quicksilver S toont zijn mensenverstand. Hij laat het klontje vallenDe oude Wagenaar lacht de official uit. Twee sprekers stellen zich op achter de microfoon. Kees Berg, namens de stichting haaltrnundse Draf en Rensport. Hij silver *uc,ce"en aan, noemt Quick- n levende legende en krijgt ADVERTENTIE de lachers op zijn hand als hij zich verwondert over het compromis tus sen de twee karakters van paard en trainer. De oude Wagenaar laat on dertussen voor het front van de tri bune zijn tranen de vrije loop. Het hoofdbestuurslid notaris B. Bolwijn uit Anjem hangt vervolgens een lauwer krans om „de fiere nek." Weinig an dere paarden laten zich dat welgeval len. Quicksilver S wel. Het behoort tot zijn legende. Op de krans zitten rode en witte anjers, teken van vreugde bij een huldiging. Maar ook twee Arons kelken, verdrietig bij een afscheid. Terwijl het toepasselijke „Old soldiers never die" door de luidsprekers krast laat Quicksilver S zich voor het laatst toejuichen door de 5000 toeschouwers. Bij de jury-tafel worden 10 rollen pe permunt voor de winnaar neergelegd 15.05 uur. Quicksilver S wordt op- gesloten in een kleine box voor de dopingcontrole. Buiten komen de dis cussies los. De concurrenten hebben hem bij zijn afscheid laten winnen. In sinuaties, die worden ondersteund met de verhalen over de laatste verrich tingen van C Alkestis van E. Official Kees Berg is resoluut: „Waanzin. Van Leeuwen, de trainer van Alkestis, en Wagenaar zijn bij wijze van spreken water en vuur. Van Leeuwen had er vv„Tenden guldens voor over gehad om bomenaar deZe triomf te dwars- konfstSenTebSfn üaan over °P toe komst. De heer Bosma vertelt dat eigenaar Smit het fokken nu eenmaal als hobby heeft en van Quicksilver S nu ook wel eens een paar venlenties wil zien. Quick heeft dR jalf* merries gedekt. Er zijn twee zonen, van wie Boy van Quick al enige be kendheid geniet. De fokkerij is echter een gokkerij. Over Quicks nageslacht kan men dus nog niets zeggen. Een hengst rangeert zich in de fokkerij zelf uit. Maar voor 500 gulden mogen de liefhebbers vanaf eind november hun merry naar Zuidhorn sturen. De eens zelf voor 1500 gulden verkochte en daarna voor 5000 gulden weer terugge nomen Quicksilver S staat daar voor hen klaar. Jan Wagenaar Sr. knip oogt: „Voorlopig voor een jaar. Dan komt hij terug in Otterlo, op zijn eigen stukje grond. Bij mij mag hij oude dag genieten.' van zjjn 16.00 Quicksilver S heeft zijn omme tje gehad op een stukje gras. Hij gaat de wagen binnen. Weer dringen de supporters op. Een meisje streelt een rode anjer, gevallen uit de bloemen krans van Zijne Viervoetige Hoogheid Quicksilver S. Comfortabel in een su per Sport limousine eet moeder Wa genaar haar boterhammen. Het leven gaat door, In 1961, 1962, 1963, 1964 en 1965 winnaar van de Grote Prijs van Nederland. In 1962, 1964 en 1966 Kampioen van Nederland. In 1962, 1963, 1965 en 1966 Kam pioen der Nederlandse Paarden. In 1962, 1963, 1964 en 1965 win naar van de Gouden Zweep. In 1964 winnaar van de Grote Prijs der lage Landen. Record: 1 min. 18.1 sec. Gewon nen bedrag 318.839. Totaal aantal overwinningen: 142. Aantal starts in Nederland: 466. Afgelegde af stand in draverijen: 1.078.726 meter. (Van onze speciale verslaggever) UTRECHT, 29 okt. Het be stuur van DOS heeft MSV uit Mont- foort de toezegging gedaan op een nader te bepalen datum met het eerste elftal te willen uitkomen te gen een streekelftal uit het IJssel- gebied. De opbrengst van dit tref fen zal ten goede komen aan MSV, de eerste klasser in de afde ling Utrecht van de KNVB. Op ini tiatief van voorzitter Eddy Smits gemeente-ontvanger van Mont- foort en Willeskop werd dinsdag jl. in het Olympisch stadion de wedstrijd AjaxFC. Köln georga niseerd. Smits hoopte door middel van de opbrengst van deze ontmoe ting een tweede veld voor MSV te kunnen aanleggen. Dat lukte niet. Integendeel zelfs. Het initiatief werd een fiasco. Er moest meer dan drieduizend gulden bij. CRICKET DEN HAAG, 31 okt. In de zomer van 1966 zjjn 132 contractspelers naar een andere club overgegaan. Het tota le bedrag dat aan transfers werd be taald bedroeg 3,5 miljoen gulden. In 1965 veranderden 183 semi-profg van werkgever. Toen ging op de transfer markt 4,4 miljoen gulden om. Het jaar daarvoor werden 161 spelers aange kocht voor totaal 3,1 miljoen gulden. Het aantal contractspelers bedraagt momenteel 1425. Hiervan komen er 44 uit het buitenland. In 1966 zjjn 123 amateurs gecontracteerd door het be taalde voetbal. Een jaar eerder veran derden er 125 amateurs van status en in 1964 was dit aantal 154. (Van onze verslaggever) ZEIST, 31 okt. Jos Coler, voor zitter van de betaalde sectie van de K.N.V.B., heeft de clubbestuurders een paar flinke tikken op de neus gegeven. Jos Coler vertelde dat doet hij jaarlijks op de vergadering van het betaalde voetbal en met steeds tries ter stem dat het aantal strafzaken in het betaalde voetbal weer groter was geworden. Dat is droevig, zei Jos Coler zei: „De sportiviteit op het de spelers er nu wel eens flink van langs zou geven. Het pakte anders uit. Coler zei: „De sportiviteit op et voetbalveld begint in de bestuurskamer en uit die bestuurskamers komen heel vaak veel te vaak kwalijke ge luiden. Men kritiseert er de scheids rechter. Men hoont er de tegenstander. Men weigert zelfs na afloop van een wedstrijd nog met het bestuur van de tegenstander te praten. Erkennen wij leiders", zei Jos Coler, „zelf wel vol doende het gezag om gezagsdrager te kunnen zijn?" Jos Coler had de mep op de ene wang nog niet uitgedeeld, of hij draai de de andere naar zich toe en sloeg weer. „Zitten er onder de bestuursle den van de clubs niet te veel grijze eminenties? Kunnen die oude mannen nog wel mee in deze tijd? Begrijpen ze de jeugd en kan daarom de jeugd ons voetbal nog wel fijn vinden?. Ik", zei Jos Coler, „erger me vaak, aan discriminerende uitlatingen over onze jeugd. Ik vraag me af of de sportlei ders ook de voetballeiders, wel bereid zijn in hun vereniging de doorstroming van de begrippen der jongeren te be vorderen." SOMMIGE DINGEN denk je wel, maar zeg je niet. Je zegt niet dat hockey in vergelijking met voetbal eigenlijk een gefrustreerde sport is. Je zegt niet dat marathon-lopen een ziekelijke vorm van zelfkwelling is. En je zegt evenmin dat cricket toch maar 'n vervelend schouwspel is. Je houdt je mond erover om voor liefhebbers of deskundigen niet te kort zichtig te lijken, en zelfs ga je in een vlaag van welwillendheid zo ver je eens goed te verdiepen in die spor ten die je heimelijk wantrouwt. Bij zoiets als cricket was ik daartoe al tijd bereid, want de tentoongespreide verveling van de cricketsport is dus danig superieur dat je bijna in je ei gen stupiditeit gaat geloven. Onlangs ben ik getroost door een deskundig uitziend verhaal in „Life", dat onbekommerd getiteld was: „Hoe moeten we cricket van zjjn verveling verlossen". Hier dreunt een Ameri kaanse stormram eventjes on vervaard het deftige glazen Engelse huis in scherven. Geoffrey Bocca, de schrijver van het artikel, heeft een ma laise in de belangstelling geconstateerd waarschijnlijk mede te wijten aan de slechte resultaten van de Engelse teams in de testmatch es tegen de West-Indiërs, maar bovenal aan de af tandse regels en gebruiken. Cricket zou zijn voordeel kunnen doen met het Amerikaanse honkbal, zegt hij. Tien afschuwelijke dagen heeft, in 1939 in het Zuidafrikaanse Durban, de langse cricketwëdstrijd uit de geschie denis geduurd, zonder tot een beslis sing te komen; de langste honkbal- wedstrijd uit de Amerikaanse „ere divisie", heeft zeven uur en 23 mi nuten nodig gehad. „Kortom, bijna alle cricket is van een grote verveling, een prachtige, sierlijke verveling, maar desondanks verveling", stelt de schrijver. Hij heeft horen verluiden dat bekende Engelse cricket-verslaggevers door de koningin onderscheiden zijn, net als de Beatles, omdat zjj hun lezers het plezier van hun beschrijvingen hebben geschonken, daarmee voorkomend dat dezen hun kostbare tijd moesten besteden aan het bekijken van de verwerpelijke sport. NU HOEF IK niet al die zonderlinge regels na te gaan dit 't anachronisme van de cricketsport overeind houden. Als men de honkbalsport ernaast zet, ziet men twee totaal verschillende werelden, door een (Atlantische) oceaan gescheiden. Wat mij nu treft, is dat cricket naak meer gevaar voor lijf en leven van de spelers oplevert, dan honkbal, dat echter met heel zijn psychologische oorlogvoering er veel vervaarlijker uitziet. De razendsnel ge worpen cricketbal, die eerst de gravel- baan raakt, kan men een gemeen ef fect meegeven. De batsman krijgt soms het projectiel in zijn gezicht of tegen zijn lichaam, hetgeen de bow lers van klasse waarschijnlijk niet he lemaal wensen te vermijden. Het is levensgevaarlijk, maar beroepscricket- ters protesteren meestal niet. Cricket- tens protesteren immers nooit, ook niet tegen aanvechtbare beslissingen van de scheidsrechters. En dat is te prij zen. ADVERTENTIE Juist het werpen is in beide sporten een duidelijke vorm van intimidatie. Maar de honkballer met de knuppel in de hand en de helm op het hoofd, weet zich beschermd door de regels. Als hjj geraakt wordt, is het een fout van de werper. De batsman krijgt terstond genoegdoening en mag naar het eerste honk lopen. Zit er achter zo'n treffer een kennelijke opzet, dan kan de werper zelfs van het veld ge stuurd worden, met een strafpunt aan zijn broek. Bij cricket doet men net alsof er niets aan de hand is, of schoon het in de testmatches toch ook om veel geld gaat. Kiezen op me kaar, roept men elkaar toe, ofschoon het wel gebeurd is, drie jaar geleden in een testmatch tussen Engeland en West-Indië, dat een Engelse slagman een gekneusde rib opliep, waarop wer kelijk de naden van de bal stonden afgedrukt. De sfeer van gevaar heerst in het beroepscricket toch al meer dan in het Amerikaanse beroepshonkbal, hoewel het daar lang niet altijd even liefelijk toegaat. Knuppels worden wel eens weggeworpen met de bedoeling een achtervanger te raken). In het cricketveld nemen de veld- spelers soms „zelfmoordposities" in, zeer dicht bü de batsman. En deze gaat het dan als zijn eer zien de bal met een ongelooflijk harde loeier in hun richting te meppen. Op de grote velden in Engeland, Zuid-Afrika, Australië, Nieuw-Zeeland, India en West-Indië is menigmaal een gillende kreunende of bewusteloze cricket-spe ler van het veld gedragen. Men kan dus geenszins als bezwaar aanvoeren dat cricket een kinderach tig tijdverdrijf zou zijn, neen, men doet alleen maar z'n best, om het voor de toeschouwer oninteressant te maken. De meest toegespitste uiting daarvan is het innemen van zjjn plaats door de batsman. De spelregels gunnen hem voor deze simpele bezigheid twee mi nuten nadat, let wel, zjjn voorganger In de schaduw van het paviljoen is verdwenen. Intussen gaan de veld- spelers met elkaar een praatje maken of de wolken bekijken. Een befaamde Australiër was erom bekend dat hij zich dan zelfs een biertje liet aanrei ken door de toeschouwers. Zie dan honkbal. Zo gauw als de slagman uitgeworpen is, barst iede- een in activiteiten uit. De bal scheert kriskras over het hele veld en ieder een is even zeer intensief bezig tot de nieuwe man op de plaat staat. Dat het honkbal ook het nodige van crick et Ijan leren, is een andere zaak. Medewerking verlenen: Stichting ter Bevordering van de Amateurfotografie. Nederlandse Sport Federatie. Nederlandse Vereniging van Fotojournalisten (Van onze speciale verslaggever) AjaxFeijenoord vormde zater dagmiddag het venijnige sluitstuk van de vergadering van het betaalde voet bal. De voorzitter van het Utrechtse DOS bracht de zaak aan het rollen. Hij wilde de voorzitters van Ajax en Feijenoord, nu ze toch in het sport centrum in Zeist waren, letterlijk het belendende bos insturen. Hij wilde, dat ze nog eens gingen praten. Als zakenmensen. En, om heel voetbal- minnend Nederland een plezier te doen. Dat praten had echter geen zin. Dat kwam eerst Jaap van Praag, de voor zitter van Ajax, vertellen. Jaap van Praag wilde daarom liever over de toekomst spreken. Over alle toekom stige wedstrijden tussen Ajax en Feijenoord, tussen Ajax en DWS, tus sen Sparta en Xerxes en noem maar op. Jaap van Praag zei, dat het nu afgelopen moest zijn met de waanzin, dat een club die elders (binnen de ge meentegrens) wil spelen, daarvoor toe- lemming moet hebben van alle clubs in zijn afdeling. Dus niet alleen van de tegenstander, maar allemaal. Er moest, zei Jaap van Praag, een bepa ling komen, dat het bestuur voortaan beslist op verzoeken van de clubs om bepaalde wedstrijden te verplaatsen. Feijenoords voorzitter Cor Kieboom kwam na enig aarzelen ook nog eens zeggen, dat een boswandeling geen zin hadKieboom wilde echter wel een paar zaken recht zetten. Feijen oord had geld gevraagd, zei hij. Om er zelf rijker van te worden? Wel nee. Daar is Feijenoord veel te hoog hartig voor. Waarom dan wel? Om het de spelers te geven. Want de spelers wilden niet naar het Olympisch Sta dion. Voor de spelers is het Olympisch Stadion een obsessie. Sinds Feijenoord er een beslissingswedstrijd om het kampioenschap met 5-1 van Ajax ver loor, gaat elke Feijenoorder met tril lende knieën het Olympisch Stadion binnen. En, vond Kieboom, als je iemands iets met tegenzin laat doen, •moet je hem voor de moeite toch een paar centen in de hand stoppen. Voorzitter Kieboom begreep boven dien niets van de houding van de sec tie-voorzitter Coler. Deze had bemid deld tussen Ajax en Feijenoord. Hij had kunnen vaststellen, dat de stand punten van de clubs niet zó ver uiteen lagen. Waarom was de heer Coler er toen niet tussen gesprongen? Die uit lating van Feuenoords voorzitter bracht de zaak eigenlijk pas goed in beroering. Die opmerking was weinig minder dan een nieuwe rel. Voorzitter Coler veerde verontwaardigd op. „Ik heb in deze zaak geen oordeel geveld Ik heb bemiddeld en... nauwlettend in de gaten gehouden, dat er niet ge marchandeerd werd. Als Ajax de eisen van Feijenoord had Ingewilligd, ja, dón was ik er tussen gesprongen. Dat zou ik verboden hebben. Dat zou betekend hebben, dat uitslagen te koop zijn. En als u nog toch mijn ne- ning wilt weten: dit is een bedroe vende zaak, veroorzaakt door een fou te instelling bij één vereniging." Zoals bij zoveel zaken sprak Ben van Gelder van PSV er klare taaL „Niet voor niets", zei hij, „staat er In de aanbevelingen van de studiecommis sie een voorstel, dat het bestuur be paalt waar de wedstrijden worden ge speeld. Het is immers logisch, dat de topwedstruden worden gespeeld in de stadions waar de meeste toeschou wers geborgen kunnen worden. Dat gebeurt bijvoorbeeld in Wenen ook. Maar ui dit stadium is het natuurlijk normaal, dat Feijenoord geld vraagt. Ais het AjaxPSV is, zal geen be stuurslid van Ajax er over piekeren de wedstrijd in het Olympisch Sta dion te spelen. Maar PSV is dan ook geen Feijenoord. En daar gaat het om. Nu de bond deze zaak niet heeft geregeld, nu de bond er dus een han deltje tussen de clubs van heeft ge maakt, is het heel begrijpelijk dat de voor het publiek zo aantrekkelijke te genpartij ook een graantje van de ex- tra-winst wil meepikken." Gerard Kerkum was er om de mo tieven van de spelers te verduidelij ken. „Als er", zo zei hij, „op het be halen van het kampioenschap een ex- overen dan je tegenstanders, moet je het risico dat je punten, daardoor kampioenschap, daardoor dus ook de extra-premie verspeelt, toch dekken! En nu kan iedereen, dat gek vinden of met, maar de spelers van Feijen oord hebben al jaren iets tegen het Olympisch Stadion. Dat kan ingé zijn, best; maar het is zo." ingebeeld Andries van Dijk, ex-doelman van Sparta, had. de gesprekken eens goed aangehoord en concludeerde: „Hier is een controverse gecreëerddie jaren kan voortduren. Ik weet er alles van. Tussen Feijenoord en Sparta is ook eens zoveel herrie geweest. De bestu ren stonden als bokken tegenover el kaar. Ze voeren er nog wel bij ook, want het publiek was wild op de wed strijden tussen Feijenoord en Sparta en het geld stroomde binnen. En wij. de spelerswerden er de dupe van. DORDRECHT, 31 okt. Jan Zij derlaan heeft zondagmiddag in de Jagers- en windhondenpoüder een na tionale cross over 6 km. gewonnen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1966 | | pagina 13