LASTIG LASTIG - I42 OVERWINNINGEN
K
Lees deze week vooral:
Trotse staat
van dienst
DOS SPRINGT
MSV BIJ
Transfer voor
132 semi-profs
.PRACHTIGE
VERVELING'
sport+camera
gancüozeVjec^riedereen
Verwijten aan adres van sectie voorzitter Coler
Cor Kieboom brengt „stadion-rel"
opnieuw tot leven
M
k
MET EEN KRANS OM ZIJN NEK
Jos Coler hekelt
besturen met hun
grijze eminenties
KATHOLIEKE
DE TIJD-NIEUWE DAG
MAANDAG 31 OKTOBER 1966
3
Ook de laatste keer ontging hem, de triomf niet..
Hij kan het nog
Met een krans om zijn nek, ging hij heen....
t
Hef gemengde huwelijk in de praktijk
Paisley, prediker van de haaf
Hebben heiligen hef tegenwoordig
moeilijk?
Simon and Carfunkel
Neem In abonnement! Voor 45 eent per week ontvangt
U dan Iedere week de Katholieke Illustratie. Stuur een
briefkaart met Uw naam en adm# aan {Katholieke illue»
«raöft Nasaaupleln 9Haarlem. mMÊmmem
Suikerklontje
Twee zonen
KOOS DE BOER
OLYMPUS
ZEIST, 31 okt. Ajax-Feijen
oord komt niet in het Olympisch
Stadion. Wie nog hoop had, dat
de clubs tot een akkoord zouden
komen, heeft zaterdag kunnen
ervaren, dat een „switch" van de
Meer naar het stadion er gewoon
niet meer inzat, maar de eerst
volgende AjaxFeijenoord na
die van zondag 13 november a.s.
komt wel in het Olympisch Sta
dion. De komende vergadering
van de betaalde afdeling van de
KNVB krijgt een wijziging in het
competitie-reglement te behan
delen. Het sectiebestuur wil
voortaan uitmaken waar de wed
strijden worden gespeeld, wil de
bevoegdheid wedstrijden, waar
voor een grote belangstelling is,
te laten speler! op het terrein dat
de beste toeschouwersaccommo
datie heeft.
Boswandeling
Klare taal
In de wandelgangen ze zijn, even
als op het Binnenhof ook te vinden
bij het voetbalparlement werd uiter
aard ook druk cuve» de rei gesproken.
KIEBOOM
COLER
Zege voor Jan Zijderlaan
Zijne Viervoetige Hoogheid
Quicksilver S treedt terug
<Van onze gpecia],e verslaggever)
UTRECHT, 31 okt. Voor de vier-
nonderdzesenzestigste maal stond
net in een Nederlands dravers-pro
gramma:
QUICKSILVER S, 17 j. br. h! v.
Fried u. Baroline, Eig.: J- Smit.
Buis rood era geel gecirkeld.
Fokker: J. Smit. Trainer en rij
der: J. Wagenaar jr.
Het stond er voor het laatst. „Ik
heb halt geroepen verkondigde Jan
Wagenaar, d'Ouwe' met overslaande
stem,„zijn botten'gaan het begeven.
Quickie gaat stroever iopen." Nie
mand durfde hem tegen te spreken,
thuis bij de loopbox van de zeventien
jarig© bruine hengst. Jantje met, zijn
zoon die altijd de teugels in handen
heeft gehad. Moeder en schoondochter
Annie niet, die beiden „Quickie een
tid van het gezin een deel van hun
i?Ven noemen. Zelfs de grijze Richard.
ö°sma niet, het hoofd van de stoeterij
®h de vertegenwoordiger van de nog
plizere en oudere (85) eigenaar Jo-
nan Smit in Zuidhorn.
En ook Quicksilver S zelf kwam met
Jegen dit besluit in verweer. Als
hengst van hoge paarden-komaf heeft
h[j al acht jaar lang een onbegrensd
Vertrouwen in de van Amsterdamse
Volksjongen tot Veluwse paardenmiljo-
nair opgeklommen Wagenaar. Bij hem
kwam hij op afgeschreven leeftijd tot
grote successen. Quickie" en d'Ouwe
kennen elkaar. „Quick heeft mensen
verstand en hij houdt van me", zegt
Jan Wagenaar altijd. Een recalcitrant
en wild paard vormde in die acht jaar
een winnende oomhinatie met een
eigenzinnige en driftige trainer. De
som van „lastig" en „lastig" had in
dit geval een absoluut wereldrecord
van 142 overwinningen als uitkomst.
Gisteren op Mereveld was er het af
scheid. Voor het laatst zei d'Ouwe:
„Fort Quick, je kunt hem winnen."
Quicksilver S won. Onze paarden
sportmedewerker geeft op een andere
plaats van die zege de technische
details. Ook de laatste dag kreeg
daardoor een legendarisch slot. Een
laatste dag, die als volgt veriiep:
14.12 uur. Quicksilver S duwt met
zijn HOOFD' de groene staldeur open.
De fotografen schieten toe. „Onze
filmster komt uit de stal" murmelt
een staljongen. Hij draagt een licht
groene deken met zijn naam in gele
letters erop geborduurd als een ko
ningsmantel. Een kleine honderd ken
ners kijken toe. Als hij wordt opge
tuigd laat hij zijn hoofd tegen de hou
ten wand van de vee-wagen rusten.
Mistroostig? In ieder geval onbegrij
pelijk kalm voor zo'n brok tempera
ment. Wagenaar Senior komt ter in
spectie. Kauwend op een stuk sigaar
controleert hij elke riem. Als hij even
de huid van het paard raakt strijkt
hij die direct weer glad. Quickie
moet glimmen, als vanouds," zegt hij
zacht voor zich uit. Geen kam komt
eraan te pas. „De glans komt van
de haver, speciale import uit Ame
rika."
14.20 uur. Jantje rijdt Quicksilver S
de baan op. Er is nog geen concur
rent te zien. Maar dan komt Carlos
Pluto. Samen maken ze een sprint
van honderd meter. Quicksilver S
wint. De oude Wagenaar langs de
kant knikt. Hij begint een alleen
spraak. „Zie je, hij is goed genoeg.
Hu kan zich laten huldigen. Toch heb
ik deze week meer aan hem moeten
doen dan ooit. Hij is niet meer zo s
tief in zijn eigen stukje wei. Vroeger
liep hij zich daar zelf in vorm. Nu
heb ik hem voor de sulky moeten
spannen. Maar hij kan het nog." ACh-
„WAn ru&. aan de voet voor de
two! u toel, brengt een supporter
naar „?.sen wortelen voor de win-
wordt jLX?* dat het Quicksilver S
er dichthT ,,Wagenaar 'acht. „Hij kan
ik wil wïï, fcwn. Nu nog wel. Maar
heT/k ston nL6t laten afgaan. Daarom
hen verzadi Ik ben tevreden,
r verzadigd. Voor het p-pIH hoef ik
hem niet te laten lopen. Waarom moet
hy dan nog die winter in' Met slecht
weer, door de sneeuw. Neen hij heeft
genoeg voor ons gedaan."
14.33 uur. Door de luidspreker klinkt
het startsein. „Klaarmaken. Op uw
plaatsen. Een, twee, drie, af." Jan Wa
genaar sr., op zijn hurken precies op
de finishen, fluistert: „Quick daar
fneciaal pAatje'" De course is
Een MassSke afscheid uitgekozen.
r n' Tpriucourse: de Revanche
der (jiote Pi ijzen orn de Tnnrhpurs-
beker. Quicksilver s hoélt slechtst
meter aan de koppaarden te S^en
Meestal start hu met een handican
van zestig tot tachtig meter, omdTt
hü zo vaak heeft gewonnen. De Jaar
beursbeker reeds tweemaal. Een der
de maal betekent dat hu hem voor
goed mag meenemen. Bu de laatste
bocht is er nog niets zeker. De grote
favoriet C Alkestis van E gaat in de
aanval, maar faalt. ,,Dle. i.s 'ee£,
wordt er gefluisterd. „Semi-eigenaar
Bosma valt in: „Quick ook." Jan Wa-
genaar zegt niets. Hij loopt rood aan.
Ais zjjn zoon met de nooit voor
vjiuck gebruikte zweep triomfante
lijk omhoog door de finish gaat, draait
f oude zich om. Bosma krijgt enkele
stompen in de maag, die pijnlijk hard
aankomen. „Dat is je straf. Quickie
leeg. Dat is ie nog noodt geweest."
14.36 uur. Jantje Wagenaar rijdt
Quicksilver S voor de finishtoren. Zijn
vader moet iets wegslikken. Maar de
zorg voor het paard vergeet hij nooit.
Eerst de mantel weer om, Anders
krijg je het koud, jongenDaarna
een suikerklontje. Officials schieten
toe. Niet doen, hij moet nog ter con
trole naar de dokter. Quicksilver S
toont zijn mensenverstand. Hij laat
het klontje vallenDe oude Wagenaar
lacht de official uit. Twee sprekers
stellen zich op achter de microfoon.
Kees Berg, namens de stichting
haaltrnundse Draf en Rensport. Hij
silver *uc,ce"en aan, noemt Quick-
n levende legende en krijgt
ADVERTENTIE
de lachers op zijn hand als hij zich
verwondert over het compromis tus
sen de twee karakters van paard en
trainer. De oude Wagenaar laat on
dertussen voor het front van de tri
bune zijn tranen de vrije loop. Het
hoofdbestuurslid notaris B. Bolwijn uit
Anjem hangt vervolgens een lauwer
krans om „de fiere nek." Weinig an
dere paarden laten zich dat welgeval
len. Quicksilver S wel. Het behoort tot
zijn legende. Op de krans zitten rode
en witte anjers, teken van vreugde bij
een huldiging. Maar ook twee Arons
kelken, verdrietig bij een afscheid.
Terwijl het toepasselijke „Old soldiers
never die" door de luidsprekers krast
laat Quicksilver S zich voor het laatst
toejuichen door de 5000 toeschouwers.
Bij de jury-tafel worden 10 rollen pe
permunt voor de winnaar neergelegd
15.05 uur. Quicksilver S wordt op-
gesloten in een kleine box voor de
dopingcontrole. Buiten komen de dis
cussies los. De concurrenten hebben
hem bij zijn afscheid laten winnen. In
sinuaties, die worden ondersteund met
de verhalen over de laatste verrich
tingen van C Alkestis van E. Official
Kees Berg is resoluut: „Waanzin. Van
Leeuwen, de trainer van Alkestis, en
Wagenaar zijn bij wijze van spreken
water en vuur. Van Leeuwen had er
vv„Tenden guldens voor over gehad om
bomenaar deZe triomf te dwars-
konfstSenTebSfn üaan over °P toe
komst. De heer Bosma vertelt dat
eigenaar Smit het fokken nu eenmaal
als hobby heeft en van Quicksilver S
nu ook wel eens een paar venlenties
wil zien. Quick heeft dR jalf*
merries gedekt. Er zijn twee zonen,
van wie Boy van Quick al enige be
kendheid geniet. De fokkerij is echter
een gokkerij. Over Quicks nageslacht
kan men dus nog niets zeggen. Een
hengst rangeert zich in de fokkerij zelf
uit. Maar voor 500 gulden mogen de
liefhebbers vanaf eind november hun
merry naar Zuidhorn sturen. De eens
zelf voor 1500 gulden verkochte en
daarna voor 5000 gulden weer terugge
nomen Quicksilver S staat daar voor
hen klaar. Jan Wagenaar Sr. knip
oogt: „Voorlopig voor een jaar. Dan
komt hij terug in Otterlo, op zijn eigen
stukje grond. Bij mij mag hij
oude dag genieten.'
van zjjn
16.00 Quicksilver S heeft zijn omme
tje gehad op een stukje gras. Hij gaat
de wagen binnen. Weer dringen de
supporters op. Een meisje streelt een
rode anjer, gevallen uit de bloemen
krans van Zijne Viervoetige Hoogheid
Quicksilver S. Comfortabel in een su
per Sport limousine eet moeder Wa
genaar haar boterhammen. Het leven
gaat door,
In 1961, 1962, 1963, 1964 en 1965
winnaar van de Grote Prijs van
Nederland.
In 1962, 1964 en 1966 Kampioen
van Nederland.
In 1962, 1963, 1965 en 1966 Kam
pioen der Nederlandse Paarden.
In 1962, 1963, 1964 en 1965 win
naar van de Gouden Zweep.
In 1964 winnaar van de Grote
Prijs der lage Landen.
Record: 1 min. 18.1 sec. Gewon
nen bedrag 318.839. Totaal aantal
overwinningen: 142. Aantal starts
in Nederland: 466. Afgelegde af
stand in draverijen: 1.078.726 meter.
(Van onze speciale verslaggever)
UTRECHT, 29 okt. Het be
stuur van DOS heeft MSV uit Mont-
foort de toezegging gedaan op een
nader te bepalen datum met het
eerste elftal te willen uitkomen te
gen een streekelftal uit het IJssel-
gebied. De opbrengst van dit tref
fen zal ten goede komen aan
MSV, de eerste klasser in de afde
ling Utrecht van de KNVB. Op ini
tiatief van voorzitter Eddy Smits
gemeente-ontvanger van Mont-
foort en Willeskop werd dinsdag
jl. in het Olympisch stadion de
wedstrijd AjaxFC. Köln georga
niseerd. Smits hoopte door middel
van de opbrengst van deze ontmoe
ting een tweede veld voor MSV te
kunnen aanleggen. Dat lukte niet.
Integendeel zelfs. Het initiatief
werd een fiasco. Er moest meer
dan drieduizend gulden bij.
CRICKET
DEN HAAG, 31 okt. In de zomer
van 1966 zjjn 132 contractspelers naar
een andere club overgegaan. Het tota
le bedrag dat aan transfers werd be
taald bedroeg 3,5 miljoen gulden. In
1965 veranderden 183 semi-profg van
werkgever. Toen ging op de transfer
markt 4,4 miljoen gulden om. Het jaar
daarvoor werden 161 spelers aange
kocht voor totaal 3,1 miljoen gulden.
Het aantal contractspelers bedraagt
momenteel 1425. Hiervan komen er 44
uit het buitenland. In 1966 zjjn 123
amateurs gecontracteerd door het be
taalde voetbal. Een jaar eerder veran
derden er 125 amateurs van status en
in 1964 was dit aantal 154.
(Van onze verslaggever)
ZEIST, 31 okt. Jos Coler, voor
zitter van de betaalde sectie van de
K.N.V.B., heeft de clubbestuurders
een paar flinke tikken op de neus
gegeven.
Jos Coler vertelde dat doet hij
jaarlijks op de vergadering van het
betaalde voetbal en met steeds tries
ter stem dat het aantal strafzaken
in het betaalde voetbal weer groter
was geworden. Dat is droevig, zei Jos
Coler zei: „De sportiviteit op het
de spelers er nu wel eens flink van
langs zou geven. Het pakte anders uit.
Coler zei: „De sportiviteit op et
voetbalveld begint in de bestuurskamer
en uit die bestuurskamers komen heel
vaak veel te vaak kwalijke ge
luiden. Men kritiseert er de scheids
rechter. Men hoont er de tegenstander.
Men weigert zelfs na afloop van een
wedstrijd nog met het bestuur van de
tegenstander te praten. Erkennen wij
leiders", zei Jos Coler, „zelf wel vol
doende het gezag om gezagsdrager te
kunnen zijn?"
Jos Coler had de mep op de ene
wang nog niet uitgedeeld, of hij draai
de de andere naar zich toe en sloeg
weer. „Zitten er onder de bestuursle
den van de clubs niet te veel grijze
eminenties? Kunnen die oude mannen
nog wel mee in deze tijd? Begrijpen
ze de jeugd en kan daarom de jeugd
ons voetbal nog wel fijn vinden?. Ik",
zei Jos Coler, „erger me vaak, aan
discriminerende uitlatingen over onze
jeugd. Ik vraag me af of de sportlei
ders ook de voetballeiders, wel bereid
zijn in hun vereniging de doorstroming
van de begrippen der jongeren te be
vorderen."
SOMMIGE DINGEN denk je wel,
maar zeg je niet. Je zegt niet dat
hockey in vergelijking met voetbal
eigenlijk een gefrustreerde sport is.
Je zegt niet dat marathon-lopen
een ziekelijke vorm van zelfkwelling
is. En je zegt evenmin dat cricket
toch maar 'n vervelend schouwspel is.
Je houdt je mond erover om voor
liefhebbers of deskundigen niet te kort
zichtig te lijken, en zelfs ga je in een
vlaag van welwillendheid zo ver je
eens goed te verdiepen in die spor
ten die je heimelijk wantrouwt. Bij
zoiets als cricket was ik daartoe al
tijd bereid, want de tentoongespreide
verveling van de cricketsport is dus
danig superieur dat je bijna in je ei
gen stupiditeit gaat geloven.
Onlangs ben ik getroost door een
deskundig uitziend verhaal in „Life",
dat onbekommerd getiteld was: „Hoe
moeten we cricket van zjjn verveling
verlossen". Hier dreunt een Ameri
kaanse stormram eventjes on
vervaard het deftige glazen Engelse
huis in scherven. Geoffrey Bocca, de
schrijver van het artikel, heeft een ma
laise in de belangstelling geconstateerd
waarschijnlijk mede te wijten aan de
slechte resultaten van de Engelse
teams in de testmatch es tegen de
West-Indiërs, maar bovenal aan de af
tandse regels en gebruiken. Cricket
zou zijn voordeel kunnen doen met
het Amerikaanse honkbal, zegt hij.
Tien afschuwelijke dagen heeft, in
1939 in het Zuidafrikaanse Durban, de
langse cricketwëdstrijd uit de geschie
denis geduurd, zonder tot een beslis
sing te komen; de langste honkbal-
wedstrijd uit de Amerikaanse „ere
divisie", heeft zeven uur en 23 mi
nuten nodig gehad.
„Kortom, bijna alle cricket is van
een grote verveling, een prachtige,
sierlijke verveling, maar desondanks
verveling", stelt de schrijver. Hij heeft
horen verluiden dat bekende Engelse
cricket-verslaggevers door de koningin
onderscheiden zijn, net als de Beatles,
omdat zjj hun lezers het plezier van
hun beschrijvingen hebben geschonken,
daarmee voorkomend dat dezen
hun kostbare tijd moesten besteden
aan het bekijken van de verwerpelijke
sport.
NU HOEF IK niet al die zonderlinge
regels na te gaan dit 't anachronisme
van de cricketsport overeind houden.
Als men de honkbalsport ernaast zet,
ziet men twee totaal verschillende
werelden, door een (Atlantische)
oceaan gescheiden. Wat mij nu treft,
is dat cricket naak meer gevaar voor
lijf en leven van de spelers oplevert,
dan honkbal, dat echter met heel zijn
psychologische oorlogvoering er veel
vervaarlijker uitziet. De razendsnel ge
worpen cricketbal, die eerst de gravel-
baan raakt, kan men een gemeen ef
fect meegeven. De batsman krijgt
soms het projectiel in zijn gezicht of
tegen zijn lichaam, hetgeen de bow
lers van klasse waarschijnlijk niet he
lemaal wensen te vermijden. Het is
levensgevaarlijk, maar beroepscricket-
ters protesteren meestal niet. Cricket-
tens protesteren immers nooit, ook niet
tegen aanvechtbare beslissingen van
de scheidsrechters. En dat is te prij
zen.
ADVERTENTIE
Juist het werpen is in beide sporten
een duidelijke vorm van intimidatie.
Maar de honkballer met de knuppel in
de hand en de helm op het hoofd, weet
zich beschermd door de regels.
Als hjj geraakt wordt, is het een
fout van de werper. De batsman krijgt
terstond genoegdoening en mag naar
het eerste honk lopen. Zit er achter
zo'n treffer een kennelijke opzet, dan
kan de werper zelfs van het veld ge
stuurd worden, met een strafpunt aan
zijn broek. Bij cricket doet men net
alsof er niets aan de hand is, of
schoon het in de testmatches toch ook
om veel geld gaat. Kiezen op me
kaar, roept men elkaar toe, ofschoon
het wel gebeurd is, drie jaar geleden
in een testmatch tussen Engeland en
West-Indië, dat een Engelse slagman
een gekneusde rib opliep, waarop wer
kelijk de naden van de bal stonden
afgedrukt.
De sfeer van gevaar heerst in het
beroepscricket toch al meer dan in het
Amerikaanse beroepshonkbal, hoewel
het daar lang niet altijd even liefelijk
toegaat. Knuppels worden wel eens
weggeworpen met de bedoeling een
achtervanger te raken).
In het cricketveld nemen de veld-
spelers soms „zelfmoordposities" in,
zeer dicht bü de batsman. En deze
gaat het dan als zijn eer zien de
bal met een ongelooflijk harde loeier
in hun richting te meppen. Op de
grote velden in Engeland, Zuid-Afrika,
Australië, Nieuw-Zeeland, India en
West-Indië is menigmaal een gillende
kreunende of bewusteloze cricket-spe
ler van het veld gedragen.
Men kan dus geenszins als bezwaar
aanvoeren dat cricket een kinderach
tig tijdverdrijf zou zijn, neen, men
doet alleen maar z'n best, om het
voor de toeschouwer oninteressant te
maken.
De meest toegespitste uiting daarvan
is het innemen van zjjn plaats door
de batsman. De spelregels gunnen hem
voor deze simpele bezigheid twee mi
nuten nadat, let wel, zjjn voorganger
In de schaduw van het paviljoen is
verdwenen. Intussen gaan de veld-
spelers met elkaar een praatje maken
of de wolken bekijken. Een befaamde
Australiër was erom bekend dat hij
zich dan zelfs een biertje liet aanrei
ken door de toeschouwers.
Zie dan honkbal. Zo gauw als de
slagman uitgeworpen is, barst iede-
een in activiteiten uit. De bal scheert
kriskras over het hele veld en ieder
een is even zeer intensief bezig tot
de nieuwe man op de plaat staat. Dat
het honkbal ook het nodige van crick
et Ijan leren, is een andere zaak.
Medewerking verlenen: Stichting ter Bevordering van de Amateurfotografie. Nederlandse Sport Federatie. Nederlandse Vereniging van Fotojournalisten
(Van onze speciale verslaggever)
AjaxFeijenoord vormde zater
dagmiddag het venijnige sluitstuk van
de vergadering van het betaalde voet
bal. De voorzitter van het Utrechtse
DOS bracht de zaak aan het rollen.
Hij wilde de voorzitters van Ajax en
Feijenoord, nu ze toch in het sport
centrum in Zeist waren, letterlijk het
belendende bos insturen. Hij wilde,
dat ze nog eens gingen praten. Als
zakenmensen. En, om heel voetbal-
minnend Nederland een plezier te
doen.
Dat praten had echter geen zin. Dat
kwam eerst Jaap van Praag, de voor
zitter van Ajax, vertellen. Jaap van
Praag wilde daarom liever over de
toekomst spreken. Over alle toekom
stige wedstrijden tussen Ajax en
Feijenoord, tussen Ajax en DWS, tus
sen Sparta en Xerxes en noem maar
op. Jaap van Praag zei, dat het nu
afgelopen moest zijn met de waanzin,
dat een club die elders (binnen de ge
meentegrens) wil spelen, daarvoor toe-
lemming moet hebben van alle clubs
in zijn afdeling. Dus niet alleen van
de tegenstander, maar allemaal. Er
moest, zei Jaap van Praag, een bepa
ling komen, dat het bestuur voortaan
beslist op verzoeken van de clubs om
bepaalde wedstrijden te verplaatsen.
Feijenoords voorzitter Cor Kieboom
kwam na enig aarzelen ook nog eens
zeggen, dat een boswandeling geen
zin hadKieboom wilde echter wel
een paar zaken recht zetten. Feijen
oord had geld gevraagd, zei hij. Om
er zelf rijker van te worden? Wel
nee. Daar is Feijenoord veel te hoog
hartig voor. Waarom dan wel? Om het
de spelers te geven. Want de spelers
wilden niet naar het Olympisch Sta
dion. Voor de spelers is het Olympisch
Stadion een obsessie. Sinds Feijenoord
er een beslissingswedstrijd om het
kampioenschap met 5-1 van Ajax ver
loor, gaat elke Feijenoorder met tril
lende knieën het Olympisch Stadion
binnen. En, vond Kieboom, als je
iemands iets met tegenzin laat doen,
•moet je hem voor de moeite toch een
paar centen in de hand stoppen.
Voorzitter Kieboom begreep boven
dien niets van de houding van de sec
tie-voorzitter Coler. Deze had bemid
deld tussen Ajax en Feijenoord. Hij
had kunnen vaststellen, dat de stand
punten van de clubs niet zó ver uiteen
lagen. Waarom was de heer Coler er
toen niet tussen gesprongen? Die uit
lating van Feuenoords voorzitter
bracht de zaak eigenlijk pas goed in
beroering. Die opmerking was weinig
minder dan een nieuwe rel. Voorzitter
Coler veerde verontwaardigd op. „Ik
heb in deze zaak geen oordeel geveld
Ik heb bemiddeld en... nauwlettend in
de gaten gehouden, dat er niet ge
marchandeerd werd. Als Ajax de
eisen van Feijenoord had Ingewilligd,
ja, dón was ik er tussen gesprongen.
Dat zou ik verboden hebben. Dat zou
betekend hebben, dat uitslagen te
koop zijn. En als u nog toch mijn ne-
ning wilt weten: dit is een bedroe
vende zaak, veroorzaakt door een fou
te instelling bij één vereniging."
Zoals bij zoveel zaken sprak Ben van
Gelder van PSV er klare taaL „Niet
voor niets", zei hij, „staat er In de
aanbevelingen van de studiecommis
sie een voorstel, dat het bestuur be
paalt waar de wedstrijden worden ge
speeld. Het is immers logisch, dat de
topwedstruden worden gespeeld in de
stadions waar de meeste toeschou
wers geborgen kunnen worden. Dat
gebeurt bijvoorbeeld in Wenen ook.
Maar ui dit stadium is het natuurlijk
normaal, dat Feijenoord geld vraagt.
Ais het AjaxPSV is, zal geen be
stuurslid van Ajax er over piekeren
de wedstrijd in het Olympisch Sta
dion te spelen. Maar PSV is dan ook
geen Feijenoord. En daar gaat het
om. Nu de bond deze zaak niet heeft
geregeld, nu de bond er dus een han
deltje tussen de clubs van heeft ge
maakt, is het heel begrijpelijk dat de
voor het publiek zo aantrekkelijke te
genpartij ook een graantje van de ex-
tra-winst wil meepikken."
Gerard Kerkum was er om de mo
tieven van de spelers te verduidelij
ken. „Als er", zo zei hij, „op het be
halen van het kampioenschap een ex-
overen dan je tegenstanders, moet je
het risico dat je punten, daardoor
kampioenschap, daardoor dus ook de
extra-premie verspeelt, toch dekken!
En nu kan iedereen, dat gek vinden
of met, maar de spelers van Feijen
oord hebben al jaren iets tegen het
Olympisch Stadion. Dat kan ingé
zijn, best; maar het is zo."
ingebeeld
Andries van Dijk, ex-doelman van
Sparta, had. de gesprekken eens goed
aangehoord en concludeerde: „Hier is
een controverse gecreëerddie jaren
kan voortduren. Ik weet er alles van.
Tussen Feijenoord en Sparta is ook
eens zoveel herrie geweest. De bestu
ren stonden als bokken tegenover el
kaar. Ze voeren er nog wel bij ook,
want het publiek was wild op de wed
strijden tussen Feijenoord en Sparta
en het geld stroomde binnen. En wij.
de spelerswerden er de dupe van.
DORDRECHT, 31 okt. Jan Zij
derlaan heeft zondagmiddag in de
Jagers- en windhondenpoüder een na
tionale cross over 6 km. gewonnen.