Ni
ieuwe
kans
Voor Europa
LOFTUITINGEN VOOR PARTIJLEIDER
Overwinning op standpunt van Kosygin
Verliezen van V.S.
sterk gestegen
Franse kardinaal laakt
Sjaloom-maaltijden
Bonn zoekt toenadering
Oosteuropese landen
tot
Oost-Duitsland
het grote
struikelblok
Andreas Papandreou keert
zich tegen zijn vader
Milde reactie van ex-premier
Plutonium in Pekings bom?
97«r°
COGNAC
MONNET
OORLOG IN VIETNAM
Neiv York Times kapittelt Spellman
Geen echte katholieken - een sekte
OFFENSIEF VAN KIESINGER EN BRANDT
9d^GARDAMEER
door dr. k. j. hahn
va.
DiRK VAN DEN BROEK
ledereen kan
goedkoper leven!
PARTIJVETE IN SCENE GEZET
JAPAN VREEST
VRIJDAG 30 DECEMBER 1966
MOSKOU, 30 dec. Uit de
ongewone lof, die men aan Brezj
nev heeft toegezwaaid ter ge
legenheid van zijn zestigste ver
jaardag, kan men afleiden, dat
men rond de Russische partij
leider een persoonscultus wil
opbouwen, die zijn positie in de
machtstrijd in het Kremlin moet
versterken.
]3d. familiereis va. 120.-
18d. famiiiereis v.a 160.-
kinderen reductie
15d. VLIEGREIS va. 105.-
OR- weex p.pers.
va.
va.'
Ms
De president van de Sovjet-Unie, Podgorny, speldt de leider van de
partij, Brezjnev, de versierselen op die behoren bij de onder
scheiding „Held van de Sovjet-Unie".
OP DE MARKT IS
UW GULDEN EEN OAALOER
WAARD!
AFGAANDE OP PARIS MATCH-INFORMATIE
WILLY BRANDT
naar Moskou
Handelsmissies
München
Staking bij Belgische fiscus
ANDREAS PAPANDREOU
verraad
GEORGE PAPANDREOU
misverstand
De ITALIAANSE PERS wijdt be-
jy'Jpelijkerwijs veel aandacht aan de
'euwe Europese aanloop van de Itali-
,anse minister van Buitenlandse Za-
Amintore Fanfani. Door een ini-
'stief van deze onvermoeibare staats-
j^an zal eind maart of begin april in
°rne een Europese topconferentie
°rden gehouden om de tiende ver-
Rardag te vieren van het Verdrag van
irr>e, dat leidde tot de oprichting van
EEG. Aan deze conferentie zullen
Europese regeringsleiders en, in
j 6r«enstemming met de bestaande
^r8nse grondwet, ook president De
deelnemen.
,,Fanfani had juist de algemene in-
vehiming van de westelijke wereld
^rWorven, toen hij op de december-
^Sfêrentie van de NAVO-raad in Pa-
j een plan voorlegde voor nauwere
Tienwerking van Europa en de Ver-
8 '§de Staten op technisch-weten-
jjJjsppelijk terrein, om te voorkomen
t Europa steeds meer achterop
baakt. Toen viel de gehele Italiaanse
hem bij.
is het anders. „Twijfels over de
J'Tenkomst van de zes in Rome",
baat boven een artikel op de voor-
a8ina van de gezaghebbende „Cor-
^Sfe della Sera". Dit geeft ongeveer
v stemming weer, die in Italië heerst.
'efnand ontkent dat de Italiaanse mi-
n»sti
Ni
er van buitenlandse zaken weer
s fantasie en onbevooroordeeldheid
ft getoond. Iedereen kent Fanfani
J'5 sen vertegenwoordiger van de pro-
Nssieve, anti-totalitaire krachten in
Democratia Cristiana. Hij is een
^®nd van La Pira.
«i
^anfani is nooit een groot vereer-
vf van De Gaulle geweest. In het
tj °rjaar van 1962 had hij een ontmoe-
met hem in Turijn. Er is nooit
si over deze besprekingen bekend
j, borden, maar het was. duidelijk, dat
g^hfani niet op de voorstellen van de
jj Tsraal inging. Zijn sympathie voor
vosland is voor Fanfani altijd ken
nend geweest.
^HEt KAN DUS als een verrassing
^°rden beschouwd dat Fanfani tijdens
j,6 NAVO-conferentie een lang onder-
v®111! had met generaal De Gaulle en
?et hem in grote lijnen een akkoord
t^sikte over een nieuwe Europese
Nconferentie in Rome. Met één zet
fl6eft hij Italië daardoor in hat mid-
J'Punt van de Europese discussie ge-
i aatst. Fanfani laat het project niet
,aüd worden. Een week later sprak
.'■I in Bonn tijdens de conferentie van
Westeuropese Unie mét de nieuwe
"estduitse minister van buitenlandse
<9ken, Willy Brandt. Hij raadpleegde
v ziin ambtgenoot Luns, ging naar
bussel om minister flarmel te .polsen
naar Luxemburg om met premier
arner te spreken. Tenslotte ver
ben hij in alle haast op de Quai
IjNay in Parijs om met Couve de
tiNlle de zaken nog eens door te
"Tl,
Sr. '°êwel Brussel en Den Haag nogal
'r
Fanfani's
i^Ptisch staan tegenover
)v'stief, wil niemand spelbreker zijn.
e- Gaulle is altijd voorstander van
ïjfl Europese topconferentie geweest,
{3 'faland zoekt onder Kiesinger en
fj.ahdt naar een verzoening met Pa-
J8- Italië is ervan overtuigd dat het
v °r een nieuw initiatief de dingen
U^oruit zal brengen. De Benelux-lan-
n hebben dus weinig keus.
1"och valt het op dat de Parijse cor
respondenten van de Italiaanse bladen
5r 1 nogal voorzichtig melden, dat
twijfels bestaan in Parijs, maar
w - m Brussel bij de Europese Ge-
lii^nschappen. Zou De Gaulle werke-
de conferentie van Rome deel-
is als hij niet tevoren verzekerd
Syc at een succes? En hoe kan dit
Cii.;,c°s verzekerd zijn zolang de offi-
Uitnodigingen van de Italiaanse
l>igeWng niet zijn verzonden en zolang
i6r eens het programma van de con-
6ntie is vastgesteld?
^^DLgenS DE Italiaanse pers zal
t,.® Gauiie in Rome vooral over de be-
dingen met de Oosteuropese lan-
tit Willen spreken. Zal hij niet willen
f^ten over de toetreding van Enge-
h Volgens de correspondent van
l'ter in Parijs, Harold King, zal De
V file met het EEG-lidmaatschap van
®®land akkoord gaan als de volgen-
K. Voorwaarden worden vervuld: En-
nd mag geen Amerikaanse steun
vf1 het pond meer aanvaarden, dat
*81 dus zeggen devaluatie; Engeland
Erankrijk met de onderhandelin-
°ver de Kennedy-ronde moeten
tlou erL het zal de Amerikaanse poli-
h* in Vietnam moeten veroordelen.
vQr, is nogal veel gevraagd en de
Vb Wichtigheid van de Italiaanse pers
Tdt daardoor begrijpelijk.
k-is het onwaarschijnlijk dat
(jNani zich over al deze moeüijkhe-
van Franse zijde illusies maakt.
V*! ,streven is om overal (in de kwes-
Vq ietnam, in de crisis van de NA-
V en nu ook ten aanzien van de Euro-
6 samenwerking) als bemiddelaar
Politieke motor op te treden. Hij
•j®' zeer goed, dat in Italië weinig
ifjTpathie bestaat voor de Gaullisti-
'U® ambities. Aan de andere kant
N ^et juist in de lijn van de Itali-
*lJI® buitenlandse politiek enkele
hi J,Sche elementen in de Atlantische
tiropese politiek in te voegen;
V» r contacten met Oost-Europa; een
Vi?«dz
kwestie-
■if.^ame oplossing van de
Vfj "am, toelating van China tot de
,\h ^at zijn allemaal pünten, waarin
tnet De Gaulle dvereenstemming
bereiken.
ftalië juist nu de middelpunt-
Vff nde krachten van het Westen
bijeenbrengen? Fanfatti is er
lii Van overfuig^-
be eerste week van januari komt
Vp Brandt en midden-januaxi de
V minister van buitenlandse za-
Tfivi ^e°rge Brown, naar Rome. Eind
?aUhri wor<3t Harold Wilson door De
6 ontvangen. Dan zal duidelijker
lliij 6,1 °f Fanfani's plan Europa een
v°°ruit zal brengen of dat De
'al 6 deze nieuwe aanloop slechts
bruiken om oude gedachten op-
for tafel te brengen.
Sovjet-persoonscultus
richt zich op Brezjnev
(Van een correspondent)
De Opperste Sovjet heeft zijn begro
tingszitting onderbroken om Brezjnev
staande een ovatie te brengen. De
voorzitter van de Opperste Sovjet
hield een korte toespraak, waarin hij
Brezjnev nog vele jaren van „vrucht
bare activiteiten in het belang van de
Sovjet-Unie en voor de triomf van
het communisme" toewenste.
Uit de gezamenlijke officiële bood
schap van het centrale comité van
de partij, de Opperste Sovjet en de
Raad van Ministers, bleek echter
duidelijk wat hier allemaal achter
steekt Brezjnev werd in deze bood
schap begroet als een „voortreffelijk"
en „algemeen erkend" leider. Daar
naast werden zijn buitengewone kwa
liteiten als organisator van de bin
nen- en buitenlandse politiek en zijn
degelijke karaktereigenschappen op
gesomd.
De tekst van de boodschap, waarin
Brezjnev op een zeer vertrouwelijke
wijze met de beide voornamen wordt
aangesproken, luidt: „In Uw dage
lijkse werk geeft U, Leonid Iljitsj,
een voorbeeld van een juiste houding
en efficiency, een attente houding ten
opzichte van de kaderleden, beschei
denheid, onzelfgenoegzaamheid, een
goed doordachte benadering van bin
nen- en buitenlandse problemen, die
rijp zijn geworden voor een oplossing
en een onverzoenlijk standpunt in de
strijd om de zuiverheid van de mar-
xistisch-leninistische theorie". Dit
toonbeeld van communistische deugd
heeft ook het zijne bijgedragen tot
„de handhaving van het beginsel der
collectiviteit". Brezjnev heeft in zijn
eigen antwoordrede tijdens de cere
monie in het Kremlin er de nadruk
op gelegd, dat hij dit beginsel trouw
zal blijven: Hij zei: „Bij de behande
ling van de omvangrijke en ingewik
kelde problemen, waarvoor wij staan,
word ik gesteund door de weten
schap, dat wij op het Politbureau, op
het secretariaat, in het centrale co
mité en in de regering een harmo
nieus samenwerkende eenheid vor
men, die op de onderlinge bijstand
steunt".
Hoe onvriendelijk het in twijfel trek
ken van Brezjnev's woorden over het
vasthouden aan het collectieve leider
schap ook zijn mag, het is toch wel de
moeite waard er op te wijzen, dat twee-
eneenhalf jaar geleden Khroesjtsjev
ter gelegenheid van zijn zeventigste
verjaardag ook verzekeringen in die
richting gegeven heeft. Een paar
maanden later werd hij echter uit de
top verstoten, omdat hij inbreuk op het
principe van het collectieve leiderschap
gemaakt had.
Bij die gelegenheid was het Brezj
nev, die een korte toespraak hield,
waarin hij Khroestsjev onder meer
dankte „voor zijn moedige initiatief
om de persoonscultus van Stalin te
ontmaskeren". Toch was de man, die
dit historische initiatief genomen had
bezig met het bouwen aan zijn eigen
persoonscultus en thans schijnt zijn op
volger hetzelfde te doen. De reden
hiervoor is misschien, dat de efficiën
te leiding van de staat, bij gebrek aan
democratische instellingen, één onbe
twistbare leider nodig maakt en de
cultus of die nu rond de van elkaar
verschillende persoonlijkheden van
Stalin, Khroesjtsjev of Brezjnev wordt
opgebouwd vormt een onderdeel van
dit proces.
De in Moskou verschijnende dagbla
den hebben bijzonder veel aandacht
aan de verjaardag van Brezjnev ge
wijd. Tevens werd er een grote foto
van de partijsecretaris gepubliceerd,
die echter nog niet half zo groot was
als het portret van Khroesjtsjev bij
diens zeventigste verjaardag. Dus, in
vergelijking met de overdreven lof,' die
Khroesjtsjev inderdaad door Brezjnev
werd toegezwaaid, is hier mogelijk
slechts van een halve cultus sprake
Vergeleken met de kruiperigheid van
de Sovjet-leiders ten tijde van Stalins
verjaardagen kan er zelfs amper van
een cultus gesproken worden. Maar de
cultus is er desalniettemin.
ADVERTENTIE
reis per uxe -touringcar
met overnachting opheenrit
en verblijf in;
DIRK VAN DEN BROEKs
modern-gezellige
VAKANTIEOORD h
Riva - Italië
hollandse beuken
volop vermaak: zwemmen,
zonnen, minigolf, bowling
bingo, feestavonden, enz.
kinderbad en speeltuin
Wilt u op eigen gelegenheid
ZO. eenvoudige hotelkamer
per. weex p. pos.
i luxe bungalowGataven.
Ier
rveer nu
reisorganisatie
honecabedr.en supermarlden
©l LDEEDUkCSTR. 126
AMSTERDAM (w)
feI.020-l22Z39 postbus6020
De onmiddellijk politieke reden voor
deze uitstalling van suprematie kan te
maken hebben met de strijd binnen de
Sovjet-top over de toewijzing van gel
den voor de defensie. De zitting, die de
Opperste Sovjet over de begroting ge
houden heeft, werd besloten met een
dermate grote verhoging van het de
fensiebudget, dat dit voor de economi
sche leiders rond premier Kosygin als
een ernstige nederlaag moet worden
gezien.
Kosygin zelf, die thans een officieel
bezoek aan Turkije brengt, heeft ge
durende de zitting van de Opperste
Sovjet niet het woord gevoerd, hoewel
hiervoor alle reden was, vooral omdat
hij korte tijd geleden in een toespraak
heeft aangekondigd, dat het nieuwe
Vijfjarenplan aan de Opperste Sovjet
zou worden aangeboden.
Het eerste jaar van het Vijfjarenplan
is thans voorbij, het plan voor het
tweede jaar is goedgekeurd en het
nieuwe Vijfjarenplan zelf is voor be
handeling weer naar een latere datum
verschoven. Men hoeft er niet aan te
twijfelen, dat de meningsverschillen
over de post defensie, die thans voor
vele jaren vooruit gepland moet wor
den, de belangrijkste oorzaak van de
vertraging vormen.
Het standpunt van Brezjnev heeft
gezegevierd, maar om te zorgen, dat
dit zo zal blijven, moet hij als een
politiek sterkere figuur dan zijn colle
ga's worden voorgesteld. En de per
soonscultus vormt een belangrijk on
derdeel van dit streven zijn positie te
versterken.
ADVERTENTIE
Cognacdie kenners kiezen.
ADVERTENTIE
Ondanks het feit dat de stijgende
prijzen menige huisvrouw be
zorgd het voorhoofd doen fronsen
is er toch wel degelijk aanleiding
tot een optimistisch geluid. Nie
mand zal ontkennen dat het leven
steeds maar duurder wordt, maar
tegelijk zal iedereen moeten toe
geven, dat hetgoedkoper k&n.
Dat ondervindt ieder die regel
matig op de markt koopt en men
mag verwachten dat het aantal
kopers op de markt nog aanzien
lijk zal stijgen. Het is niet zo een
wonder dat marktkoopman en
straathandelaar hun prijzen laag
kunnen houden. Zit hebben een
grote omzet en laten daar hun
klanten van profiteren. De royale
keus, de steevast goede kwalitei
ten en bet feit dat het rondkijken
op de markt het toppnnt van
gezelligheid is, maken het kopen
In het grootste koopcentrum tot
een waar genoegen. Wie verstan
dig is, neemt dan ook een goed
besluiten wordt voor altfid vaste
klant bfi de markt-en straathande
laar, want..
SAIGON, 30 dec. (AFP, Reuter)
De verliezen van de Amerikanen in
Vietnam zijn in de week voor Kerst
mis aanzienlijk toegenomen. 109 mi
litairen vonden de dood en 574 wer
den gewond. Hiermee kwam het aan
tal Amerikaanse militairen, dat sinds
het begin van de strijd in Vietnam
het leven verloor op 6.516. Ook de
verliezen van de Vietcong waren in
genoemde periode hoger dan daar
voor, nl. 1038 doden en 198 krijgs
gevangenen.
De New York Times heeft In een
hoofdartikel commentaar geleverd op
(Van onze correspondent)
PARIJS, 30 dec. In een nota,
gepubliceerd in het jongste nummer
van „La vie catholique du Berry",
het mededelingenblad van het Fran
se aartsdiocees van Bourges, onder
de titel „Na het tweede Vaticaans
Concilie", brengt de aartsbisschop
van het diocees, kardinaal Lefèbvre,
andermaal uitvoerig de verdeeldheid
onder de gelovigen ter sprake. Er valt
een verstrakking te constateren, zo
wel enerzijds bij degenen, die te
genover de ingevoerde vernieuwin
gen verbijsterd staan als anderzijds
bij hen, die zich teleurgesteld voelen
omdat naar hun mening de vernieu
wingen niet ver genoeg gaan. De te
genstellingen spitsen zich toe, aldus
de kardinaal.
De nota, die door gehele of gedeel
telijke overname in diverse landelijke
Frahse dagbladen, zoals „La Croix"
en „Le Monde", onder de aandacht
van de gehele Franse openbare me
ning is gekomen, betreurt het dat er
publicaties zijn, die ertoe bijdragen dat
hun lezers in hun ongenuanceerde
standpunten gestijfd worden, en geeft
als voorbeeld een publicatie, die be
trekking had op de liturgie van de
Mis.
Kardinaal Lefèbvre noemt geen na
men,„maar mede uit,-tiqtgeeiuhij laat
volgen wordt duidelijk, dat hij een re
portage over de .nieuwe Mis" op het
oog had, verschenen in het Kerstnum
mer van het geïllustreerde weekblad
„Paris Match". „Het betreft hier", zo zegt
de nota, „zonder enige twijfel volstrekt
uitzonderlijke feiten en, voor wat de
meest choquerende foto aangaat, geen
echte katholieken, maar eerder een
sekte, die in een en dezelfde viering
christenen van verschillende confessies
verenigt".
De foto uit de „Match"-reportage,
waarop kardinaal Lefèbvre hier doelt,
is natuurlijk geen andere dan die,
waarop getoond wordt hoe iedere vrij
dagavond in een klein niet hader aan
geduid Hollands dorp katholieken en
protestanten van de Sjaloom beweging
aanzitten aan een „Eucharistisch maal".
Het bijschrift van de foto vermeldt,
dat ongedesemd brood door een pries-
te- wordt „geconsacreerd".
„Een sekte derhalve", aldus kardi
naal Lefèbvre, daarbij kennelijk afgaan
de op de reportage in „Match", die
echter wat de „Consecratie" betreft
een volkomen onjuiste voorstelling van
(Van een correspondent)
BONN, 30 dec. Het Westduitse
ministerie van buitenlandse zaken
treft voorbereidingen voor diploma
tieke manoevres in Oost-Europa met
het doel de betrekkingen met de
communistische landen te verbeteren.
De reacties uit enkele Oosteuropese
hoofdsteden op deze koerswijziging
van Bonn zijn nog niet erg bemoe
digend. Niettemin heerst er optimis
me over de vraag of vorderingen
kunnen worden geboekt met die lan
den, die bereid zijn een onafhanke
lijke buitenlandse politiek te volgen.
Roemenië heeft al verklaard, dat
het bereid is volledige diplomatieke
betrekkingen met de Bondsrepubliek
aan te knopen. Het is mogelijk dat ook
Bulgarije en Hongarije, met welke
landen de Bondsrepubliek geen grens
kwesties heeft, geïnteresseerd zijn in
de uitwisseling van ambassadeurs.
De Hongaren hebben het optimisme
van Bonn echter enigszins getemperd
met de verklaring, dat de prijs die
de Bondsrepubliek voor de opening
van diplomatieke betrekkingen moet
betalen, de aanvaarding van het be
staan van twee Duitse staten is. Ook
de Tsjechoslovaakse pers en hoge re
geringskringen in Praag hebben te
verstaan gegeven, dat de vrede in Eu
ropa alleen verzekerd kan worden, als
Bonn Oost-Duitsland erkent.
In Bonn vermoedt men dat de lei
der van de Oostduitse communisten,
Walter Ulbricht, bang is dat de soda-
listische minister van buitenlandse za
ken, Willy Brandt, méér succes zal
hebben dan zijn voorgangers met het
paaien van Oost-Europa. Men neemt
aan dat Ulbricht op zijn partners van
het Pact van Warschau een beroep
heeft gedaan niet door de knieën te>
gaan voor het zoete gefluit van de
bondsregering
Ondanks de tegenslagen schijnt de
Westduitse regering vastbesloten te
zijn haar nieuwe politiek, die door bei
de coalitiepartners werd goedgekeurd,
voort te zetten. Tot dusverre is Bonn
nog niet verder gegaan dan de uit
wisseling van handelsmissies met en
kele Oosteuropese staten.
Het is practisch zeker, dat Brandt
het komende jaar een bezoek zal
brengen aan Moskou. Sommigen zou
den het nuttig vinden als Brandt in
Moskou zou kunnen aantonen, dat
West-Duitsland in Oost-Europa wel de
gelijk een voet aan de grond kan krij
gen door de diplomatieke betrekkin
gen met Roemenië rond te maken,
vóórdat hij Kosygin ontmoet.
Het Westduitse ministerie van bui
tenlandse zaken overweegt een bena
dering van Tsjechoslovakije voor be
sprekingen over het Verdrag van Mün
chen, dat een van de belangrijkste
oorzaken is van de slechte verhoudin
gen tussen Praag en Bonn. Kiesinger
is bij zijn regeringsverklaring verder
gegaan dan zijn voorgangers door te
verklaren, dat het verdrag niet geldig
is.
Andere stappen ter verbetering van
de betrekkingen tussen Oost en West
is het op handen zijnde bezoek van
Lahr, de Westduitse staatssecretaris
van buitenlandse zaken, aan Boeda
pest en dat van de Roemeense minis
ter van buitenlandse zaken, Manescu,
aan Bonn. Helmut Schmidt, de waar
nemend fractievoorzitter van de socia
listen in het parlement, heeft ver
klaard, dat al die toenaderingspogin
gen niet achter de rug van Moskou
om gedaan mogen worden: Dit ziet
men als een aanwijzing, dat Brandt
met opgeheven hoofd zijn kaarten op
tafel zal leggen, als hij bij Kosygin
op bezoek gaat.
zaken geeft. Er wordt in het geheel
niet geconsacreerd. „Maar wat", zo
vervolgt de Franse kardinaal, „zal de
volkomen spontane reactie van de le
zers zijn? Sommigen zullen zeggen:
„Dat is waar men ook ons heen wil
voeren!" en zij zullen heftig protes
teren. Anderen, behorend tot de meest
op nieuwigheden belusten, zullen den
ken dat zij achter zijn en ze zullen
op hun beurt de neiging voelen om
dezelfde weg op te gaan. En beide
groepen zullen, steeds meer bevestigd
in hun respectievelijke houdingen,
steeds minder geneigd zijn- om aan
dacht te schenken aan de zeer pre
cieze regels, die door de hiërarchie
van hun land in overeenstemming met
de Heilige Stoel zijn vastgesteld".
De gewraakte reportage in Paris
Match waarschijnlijk meer op sen
satie georiënteerd dan op exacte in
formatie had zeker ook mgr. Ga
ronne, de proprefect van de Romeinse
congregatie voor de Seminaries en U-
niversiteiten, op het oog, toen hij in
een vraaggesprek met de Romeinse
correspondent van „La Croix" gewaag
de van zekere weekbladen, die men
„een buitensporige liturgie ziet aan
dienen als een typisch Nederlandse li
turgie".
de woorden van kardinaal Spellman,
de aartsbisschop van New York, die
als aalmoezenier van de ".merikaanse
strijdkrachten in zijn kérstpreek in
Vietnam had gezegd dat de oorlog al
daar gevoerd werd om de beschaving
te redden en dat de Amerikaanse sol
daten tevens „soldaten van Christus"
waren.
Het blad schrijft dat de kardinaal
als Amerikaans burger alle recht had
zijn gevoelens tot uitdrukking te bren
gen, zoals ook president Johnson, die
bij zijn bezoek aan Vietnam na de
conferentie van Manilla in oktober on
geveer hetzelfde zei „in even ongeluk
kige, zij het meer huiselijke taal",
waarin hij de soldaten aanspoorde er
voor te zorgen dat zij „met de huid
van de beer" thuis zouden komen.
Men zou kunnen zeggen, aldus de
New York Times, het waren twee
Amerikanen, twee patriotten die onder
een zeer bijzondere emotionele druk
spraken, maar toch hadden zij dat niet
moeten doen, want de een is een poli
tieke leider van een groot volk dat
in deze oorlog eerder naar een eer
volle vrede dan naar een militairs
overwinning streeft en de ander is een
drager van het geestelijk gewaad met
een hoge rang in een grote Kerk waar
van de Paus niet voor een overwin
ning heeft gepleit maar voor een door
onderhandelingen te bereiken „vrede
in vrijheid en rechtvaardigheid".
Natuurlijk behoeft kardinaal Spell
man niet dezelfde opvatting als Paus
Paulus te hebben óver een wereldlijke
zaak als die van de Vietnamese oor
log, aldus het blad, maar hij had de
jonge Amerikanen die daar zo ver van
huis een verschrikkelijke ervaring op
doen ook kunnen sterken en bemoedi
gen zonder op te roepen tot wat een
algehele overwinning betekent.
Inmiddels verscheen in het Vati
caanse dagblad Osservatore Romano
een artikel van de hoofdredacteur
Manzini, waarin niet naar de uitlatin
gen van kardinaal Spellman werd
verwezen maar dat door waarnemers
toch wordt aangezien als een reactie
daarop en waarin aangedrongen wordt
op onvoorwaardelijke loyaliteit ten
aanzien van het streven van de Paus
naar het tot stand brengen van een
vrede door onderhandelingen.
BRUSSEL, 30 dec. (ANP) Een
deel van de Belgische belastingambte
naren heeft donderdag het werk voor
24 uur neergelegd om kracht bij te
zetten aan salaris-eisen. Volgens het
ministerie van Financiën in Brussel is
het stakingsparool, uitgegeven door de
eenheidsvakbond door slechts een 8.5
procent van de ambtenaren gevolgd.
(Van een correspondent)
ATHENE, 29 dec. Ex-premier
George Papandreou, de leider van
de Griekse Centrum-Unie, wordt ge
confronteerd met een openlijke revol
te binnen zijn partij. De leider van
die revolte is zijn eigen zoon, profes
sor Andreas Papandreou, 47 jaar, die
wordt beschouwd als de aanvoerder
Van de linkervleugel van de Centrum-
Unie.
In een verklaring voor de pers
heeft Andreas zijn vader beschuldigd
van „ideologische afwijkingen". Door
een regering van paleismarionetten,
vertegenwoordigers van de oligarchie
en militaire samenzweerders te steu
nen", aldus Papandreou jr., heeft
Papandreou verzaakt aan de leerstel
lingen, die de grondslag vormen van
de meedogenloze strijd van de partij
om de invloed van het volk te ver
sterken."
Papandreou jr. gaf uiting aan zijn
„oneindig grote" respect voor de lei
der van de Centrum-Unie en van zijn
liefde en genegenheid voor zijn va
der door op hem en de afgevaardig
den van de partij een beroep te doen
hun beslissing te herzien en tegen de
nieuwe regering van Paraskevopouloa
te stemmen.
Professor Papandreou toonde zich
zeer ontstemd over de „capitulatie".
Hij schreef het besluit van zijn vader
toe aan „verkeerde beoordeling van
politieke ontwikkelingen." Hij beschul
digde het kabinet-Pa raskevopoulos er
van Cyprus te willen verkopen en
plannen te maken voor een uitbrei
ding van het rechtse extremisme.
De rebellie van zijnzoon ontlokte
aan Papandreou sr. slechts een milde
reactie. „Er is hier sprake van een
treurig misverstand" zei hij. „Wij
hebben helemaal niet gecapituleerd,
maar integendeel juist getriomfeerd. De
eis, die de Centrum-Unie seeds heeft
gesteld, was dat er verkiezingen zouden
worden uitgeschreven en die eis wordt
nu eindelijk ingewilligd."
Een veel gehoorde mening in Athe
ne is, dat de rebellie van Papandreou
;r. in het geheim met Papandreou sr.
in scène is gezet. Naar men verwacht
zal de vete, oprecht of niet, vele on
tevreden aanhangers van de linker
vleugel, afbrengen van hun plan hun
stem te geven aan de pro-communis
tische partij, de E.D.A.
TOKIO, 30 dec. (UPI) In Ja
panse regeringskringen houdt men
het niet voor onmogelijk dat China
woensdag bij de vijfde kernproef van
plutonium heeft gebruik gemaakt.
Volgens de Japanse regering is het
een „zeer ernstige zaak" als dit in
derdaad het geval is geweest.
De mogelijkheid kwam aan het licht
nadat Japanse geleerden meedeelden
dat de laatste Chinese proef de groot
ste is van de vijf die tot dusver zijn
uitgevoerd. Naar hun schatting was de
bom tussen 200 kiloton en een mega
ton groot.
Naar de mening van de Japanse
atoomgeleerden is het niet uitgesloten
dat de tot ontploffing gebrachte bom
een waterstofbom is geweest, maar zij
achten het waarschijnlijker dat het een
„opgevoerde atoombom" was. Zij heb
ben opgemerkt dat de Chinezen niets
over een thermönucleaire vinding heb
ben gemeld toen zij donderdagochtend
vroeg de laatste kernproef officieel
bekend maakten.
In Japanse regeringskringen is ver
nomen dat China de produktie van plu
tonium heeft hervat.
