NIEUWE DAG
STRIJD om schaatstitel vol uitersten
NIEUWE TITELHOUDERS GEHULDIGD
^rd Schenk op de
valreep getroost
kees is
VERZOT
OP
Massage'
Tegenstrijdigheden en boze gezichten in vreemde zaak
TIJDEN VAN HET RIJDEN
Et
"A'S vit Si:
Geruchten rond
Karei te Winkel
V';
sfr
Noorse titel voor
Svein E Stiansen
Maandag 9 januari 1907
Eet1'
d«
AMSTERn°nZe SP6Ciale Verslaggever)
dagen schaatc^*' ^an- Voorop staat na twee
het kampioe-v, u op ^aaP Edenbaan natuurlijk
gatie van 6p ap van Kees Verkerk. E>e prolon-
Voor dat la a til titel met &roat machtsvertoon,
landse reco,>n sPreekt zowel het nieuwe Neder-
van drie VslVp de 5000 meter als het winnen
meter \Va<, ,vier afstanden. Slechts op de 500
Perspectieven Schenk de sterkste. Voor de
de komende Va? ^et Nederlandse schaatsen in
ken twee mnmeWf lnternationale wedstrijden lij
van Kees Verkent11 ec,hter belangrijk: de reactie
3000 meter van a If o 0 500 meter en de laatste
n Kees VeXrwi£d2i Chenks 10.000 meter.
Dp twee sterren van de dag: Kees Verherk en Stien Kaiser.
Ard Schenk
...herstel op de 10.000 meter...
°6'«.
~Scb fe'. Ook-
Hoop
ROTTERDAM, 9 jan. Jos
Coler, voorzitter van het sectie-
bestuur Betaald Voetbal van de
KNVB, heeft deze week een raad
seltje op te losser.. Sinds dit week
einde vraagt hij zich af: welk lid
van mijn sectie heeft beshst dat
de Ere-divisiewedstrijd Sparta-
Willem II zaterdag uit het pro
gramma werd gelicht?,
Boos
Gewapende vrede
MAARTEN DE VOS
DE TIJD
Ve
pi®
ooi"
ri»
zet
ii»
Verkerk dubbel kampioen
na uitda
«iel raofo embenemend duel ™\v<Ürig J,a?r in Deventer
•aan aU?i?geren- °at was li T Ard Scllenk veroverde
Sc"onk n %m.erkcn- Kees V i?erï vo°r de begon
leden - def^«kerk vreesde Ard
wanend de verriehï-Kees VerkerwJS11 jongste ver-
nigeen zou mèt ln®en van Ara c v?611, zag' als hij arg-
fj» gebrachTtN"etChKere V^^nkntVanH^166^6 Me'
leveren-van trml Kees Verkerk Wii 1 ndere gedachten
ten. Hij levert nodig ïegen w^eft het voor het
Zie je wei, 4 ziohzelf, Wlndmolens te vech-
eer>rletenari1n|eZiei' Voor^Ard* Sch dt 500 meter' ik héb
juist dichter °P de 500 metel TkUSSen Ard en mij zoveel
^"eer 1.1 spLn'ar hem toe Fr groeide de laatste tijd
gaan. Naai. ?nde verschil 'irTa nu, na 500 rneter plotseling
°P de 5010 ,v, ?ls gaan0 T\'r„, moest maar naar huis
Op die 5ooo6r gebeurt Ja' nog even kijken wat er
500 meter
Ongelooflijk ten tot in alle het dan- Meteen in de
dlt uolhieid vertrokkPnVezels Beladen Kees Verkerk.
Kees Verkerk „j sP°edia jZ zou hij wel zien hoe lang hij
Bestuwd. Fr 20 Vaak m dat juichende gevoel, dat
epreken. pet V°°g nieu ?ar on9edroomde resultaten had
z°veelste kof719 en het t,?m van barsten maar niet te
larenlang Bespot m„leef Boed gaan. Er werd voor de
seizoen bunnen t0 Prestaties, waarop een ander
'n Deventer 9'n3 Ree, JV u< *n de aanloopfase van
schap, de n bij de 1* Verkerk harder dan vorig jaar
sphBUswPreiVS-te Hederi„Zljd om het Europese kampioen-
Ard Scha 1 ,n ren andse explosie de
"-enk, die toLe",r°er bracht. De
meter
kwart
internationale
tijd van 7.47.0 van
restje eneroiiiUr Benomen. Toen Kees Verkerk zijn
-n nieuw aansprak, smolt het record weg. Er
w«kstuk gesmeed: 7.45.3.
tves eer,
t Kees VerkUW
Stle!- zou Ard dat° ögenblTk nog maar hall over-
- er o Schenk doen? Het
van de i n°g d-j„ c'
een wanhrnge st"^? de
J|_ antwoord kwam
ten £atltioni„ s^der"L ozonometers sprak de houding
techmeekbenaa tèg„de arcna: Ard Schenk leverde
slecht w'a„ ..Nat.
techniek ""t,B?e«en
,cht was d .uurlii
dieCv echtereVond Vaa 7 59a£0minabëi
niete? zichzelf. De schouders schok-
s* 1 «achtig uit. Verkrampt was de
(Van onze specialfe verslaggever)
AMSTERDAM, 9 jan. Karei te
Winkel, zo ging het gerucht dooi de
Nederlandse schaatswereld, zou speci
aal op de lange afstanden een grote
bedreiging gaan vormen voor de le
den van de kernploeg. Zelfs zou hij
zich in het klassement wel eens voor
bijvoorbeeld Bartling en Jorritsma
kunnen plaatsen en een reis naar het
trainingskamp in Hamar opeisen. Het
is Te Winkel niet gelukt.
Karei te Winkel, een twintigjarige
timmerman uit Brammen, voelde zich
geenszins uit het veld geslagen. »»Ik
reed de eerste 10.000 meter van mijn
leven", zei hij verklarend. Teleurge
steld bleek hij echter wel over de
5000 meter tegen Ard Schenk. Ik had
Ard Schenk al eens op 2 seconden
benaderd. Vrijdag kreeg ik echter zo
maar een striemende pijn in mijn arm
en rug. Ik wist niet, waar die van
daan kwam. De masseur heeft er iets
van kunnen wegwerken, maar ik bleef
het voelen. Vandaar dat ik nu Schenk
minder goed partij gaf."
Onder leiding van Jaap Horneman
blijft Te Winkel elke dag trainen. ,,lk
wil hogerop. Ik rij nu vijf seizoenen.
Het vorige jaar kwam de dienst er
tussen. Na drie maanden werd ik
daarvoor afgekeurd en dus kon ik dit
seizoen voluit trainen.
3,'V;
v.JPinUten eet|K Wi} Veislaana?didaat,
kaitS ^erkerk v°Uedige ori. lutte-
me^Pi°enSchap kon® hPgelucht^pkHrE
(Var,
n onze speciale verslaggever)
Vis^TERDAM, 9 jan. - Gerrit
de j,-V de oud-masseur van o.a
qüetiilarise wielerprof. Jacques An-
de ja' Was met Kees Verkerk naar
is n,7ap E'lenbaan gekomen: „Kees
Hij ®enrnaal verzot op massage.
?aifj ge-jJ_°ft in mij. Ik geef hem
3e
Het de mededeling
CTeen uc Jiieucucii.is ,,nu voel
Voeit e"kele pijn meer" en Kees
e®dk» en Pijn". Eenmaal in de
??vfaa jer werd Gerrit Visser ook
at si,? door de andere rijders.
!?°sst g echter niet zomaar. Eerst
^"Rniee ?ch Wim de Graaf de pen-
too-- er fATCTa Kollpn
«at -- van de KNSB bellen.
ar)ï; „„fining kwam er, al werd
er
t??ar
'iE0n Pfi-is genoemd. „Als ze
lj"ln apothekerspullen .be-
rest moeten ze maar
®el voel ik ook nog wel
ast,
'ers
iho^Aij^0"1". zei Visser
Eeur"=
waren na afloop en-
eeot' zij, die nogal scep-
aan. ïver de massage hadden
i"; In c? at w-as pas een mas-
los „1 half uur werd je hele-
v:Op tp^Paaakt. Het zweet stond
>Varen r), 'et gezicht." ..Die ioneens
5ï Visnet bedorven
rlo" "'SsepV uea°rven-, lachte Ger-
Wedst-j. j er- „Zij wilden ook na
n rd \vnnoS een keer gemas-
®rs niet 1 Dat vragen wielren-
hef8 sPulle«nu--Ik had óok niet ge'
.Pt ee„ me. Trouwens wal
een liIC- nuuwens wat
ri°igende massage na afloop als de
^agen weer over veertien
rt rÜden Bi;l de Europese titel-
rs ma r Nederveen de rij-
het winnen van drie afstanden. Onder
wijl droop Ard Schenk af naar de kleed
kamer. In zijn nek voelde hij de blik
ken, die zeiden: jou cien we dit toer
nooi en vermoedelijk dit hele seizoen
niet meer terug.
Dat drama-Schenk duurde heel lang.
Allereerst op de 1500 meter. Veelbelo
vend ingezet. Spoedig echter weer de
met een harde klap aankomende terug
val midden in de race. Ard Schenk be-
gon met een aanval op zijn beste tija,
ooit in Nederland gemaakt. Hij ver
viel echter weer in de rol van de moei
zame zwoeger, die pijnlijk moest er
varen dat de spieren niet wilden luis
teren. Diezelfde Schenk was er ook ge
durende lange tijd op de 10.000 meter.
Twee ronden slechts kende Ard Schenk
de vreugde van een voorsprong. Toen
kwam Peter Nottet, begerig lonkend
naar de derde plaats in het eindklas
sement, eerst langzij om vervolgens
weg te lopen. Opnieuw was er toen
dat toch wel trieste beeld van de 5000
meter: Schenk schokkend over de
baan.
Een duidelijk opgeleefde Ard Schenk
nam echter afscheid van de baan. Die
zo gruwelijk begonnen 10.000 meter was
uiteindelijk zijn redding geweest, had
zowaar het bevrijdende moment ge
bracht dat alle knellende banden wer-
den verbroken. Hij kan het het best zelf
vertellen: „Het gebeurde zo omstreeks
de 7000 meter, het moeilijkste punt van
?f, i® kilometer. Ik zag dat Peter Not-
niet verder van me weg liep, dat ik
Sparta-W illem II ging niet door,
maar wie had er de hand in?
op zo'n twintig meter bleef hangen.
Er schoot toen van alles door me heen.
Kan ik hem toch nog pakken? Hoef ik
de rit niet te verliezen? Ik ga er op
af! Ei ik ging. Ineens draaide ik. Stel
je voor, in twee ronden veranderde ik
een achterstand in een voorsprong. Toen
heb ik mijn kans gegrepen. Natuur
lijk, er kwam nog een reactie op die
snelle tussenronden. De winst heb ik
echter niet meer laten glippen. Zo diep
als ik in de put zat, zo blij ben ik nu.
Ik heb het ergste, geloof ik, achter de
rug." En in het kamp van de begelei
ders keek men elkaar opgewekt aan:
hoera, Ard bijt weer op zijn tanden.
TRONDHEIM, 9 jan. Svein Erik
Stiansen, de 24-jarige accountant uit
Oslo, heeft dit weekeinde zijn Noorse
schaatstitel geprolongeerd. Na de
eerste dag reeds voerde Stiansen dank
zij een gedeelde tweede plaats op de
500 meter (42.2) en een tweede plaats
op de 5000 meter (7.53.0) de ranglijst
aan. Met een zege op de 1500 meter
(2.11.6) bereikte Stiansen een schier
onaantastbare positie. Dat bieek over
duidelijk op de 10.000 meter. Fred
Anton Maier, ook winnaar op de 5000
meter (7.52.9), was dertig seconden
sneller en bleef desondanks een kleine
twee punten achter op Stiansens to
taal in het eindklassement.
De eindstand was: i. Stiansen
183.817, 2. Maier 185.580, 3. Thomas
sen 185.650, 4. Tveter 185.722, 5. Erik-
sen 187.518, 6. Bollerud 188.383, 9. Gut-
tormsen 189.047,
Zo eindigde een titeltoernooi, waarin
de Europese- en de wereldkampioen
voor eigen publiek konden laten zien
of zij ook dit jaar volop in de slag kun
nen zitten, zowaar nog met een dubbel
vleugje hoop. Aan Kees Verkerk, de
wereldkampioen, twijfelde men eigen
lijk al niet. Nu kwam daar op de val
reep ook nog een opleving van Ard
Schenk. Het Nederlandse schaatsen ziet
zijn kampioenen met enig vertrouwen
naar Noorwegen vertrekken.
(Van onze speciale verslaggever)
Achter dit raadseltje gaat een merk
waardige zaak schuil. De affaire rond
de afgelasting begon zaterdagmorgen
met de melding van Sparta's consul
V C. Gravesteyn, die het terrein van
Sparta „té gevaarlijk" oordeelde.
Waarop de voorzitter van Sparta, de
heer J. van Rijn, zonder het binden
de advies van de heer H. A. Breme
kamp, hoofd van de grondtechnische
dienst van de KNVB, af te wachten,
de officiële instanties in kennis stelde
van het feit, dat „Sparta—Willem II
geen doorgang vond in verband met
de slechte toestand van het terrein'
Hetgeen door de heren van het sec-
tiebestuur betaald voetbal zonder te
genwerpingen werd aanvaard. Een
nogal merkwaardige beslissing, als
men bedenkt, dat een dag later het
terrein wei werd goedgekeurd voor de
ontmoeting XerxesFortuna '54, ter-
titelstrijd op de de schaats luiden als volgt:
Bij de heren:
1. Verkerk-
2. Schenk
3. Nottet
4. Bartling
5. Liebrechts
6. Jorritsma
7. Bols
8. Te Winkel
9. Eriks
10. Meyer
11. De Vries
12. Van Osch
13. Verheyen
14. Beukers
15. v. d. Berg
16. Borgers
Bij de dames:
1. Kaiser
2. C. Geyssen
3. Schut
4. Burgmey'er
5. Vel
6. v. d. Brom
7. Post
8. Luchies
9. Vermeulen
10. Van Dijk
11. B. Geyssen
12. v. Zanten
500 m
43.2 (3)
42.1 (1)
43.5 (4)
42.9 (2)
43.5 (5)
43.8 (6)
44.0 (8)
45.4 (18)
44.9 (11)
45.4 (19)
43.9 (7)
45.9 (20)
45.4 (17)
46.2 (24)
46.1 (23)
45.9 (20)
500 m
48.1 (1)
49.2 (2)
49.9 (5)
49.5 (4)
50.5 (8)
49.4 (3)
50.1 (6)
50.1 (7)
51.2 (10)
52.1 (14)
55.1 (16)
51.6 (12)
1500 m
2.11.3 (1)
2.12.4 (2)
2.14.1 (4)
2.13.3 (3)
2.16.2 (6)
2.18.6 (9)
2.19.9 (12)
2.17.0 (7)
2.18.8 (10)
2.18.3 (8)
2.18.9 (11)
2.21.9 (17)
2.20.2 (13)
2.21.0 (14)
2.22.0 (18)
2.22.6 (20)
1000 m
1.35.8 (1)
1.39.1 (2)
1.42.0 (3)
1.42.5 (4)
1.43.0 (5)
1.43.6 (6)
1.44.1 (7)
1.46.0 (11)
1.44.4 (8)
1.45.6 (10)
1.45.4 (9)
1.48.3 (14)
5000 m
7.45.3 (1)
7.59.6 (3)
8.01.5 (4)
8.02.1 (5)
7.57.7 (2)
8.02.4 (6)
8.05.6 (9)
8.04.6 (8)
8.07.1 (10)
8.11.3 (12)
8.22.7 (14)
8.07.9 (11)
8.14.4 (13)
8.04.4 (7)
8.25.5 (15)
8.25.8 (16)
1500 m
2.30.4 (1)
2.34.8 (2)
2.35.9 (3)
2.36.8 (4)
2.37.0 (5)
2.39.4 (6)
2.42.4 (8)
2.45.5 (10)
2.45.0 (9)
2.46.8 (12)
2.41.0 (7)
2.46.3 (11)
van de Nederlandsf
10.000 m
totat
16.13.1 (1)
182.15
16.23.1 (2)
183.341
16.25.4 (3)
185.620
16.46.0 (6)
185.843
16.44.9 (5)
186.915
17.00.1 (11)
189.245
16.44.3 (4)
189.408
17.01.6 (12)
190.607
17.08.4 (13)
191.297
16.55.7 (9)
191.415
17.15.6 (14)
192.250
16.46.1 (7)
192.295
16.55.3 (8)
192.338
16.57.1 (10)
192.455
17.18.6 (15)
195.913
17.56.9 (16)
197.858
3000 m
totaal
5.16.5 (1)
198.883
5.24.5 (2)
204.433
5.29.3 (3)
207.550
5.32.3 (4)
208.300
5.39.2 (5)
210.866
5.40.3 (6)
211.050
5.53.6 (10)
215.216
5.54.7 (11)
218.217
6.01-6 (12)
218.567
5.49.9 (9)
218.817
5.45.4 (7)
219.034
5.48.6 (8)
219.283
wijl de weersomstandigheden niet
noemenswaardig waren veranderd.
Een beslissing ook, die vanzelfspre
kend bij Xerxes grote weerstand op
gewekt heeft.
Nadat de heer Coler alle feiten van
deze zaak bekend waren geworden,
kwam hij tot de conclusie, dat er van
een aantal opvallende tegenstrijdighe-
den sprake was. Hij zei: „Ik heb
steeds gedacht dat de ontmoeting
woon is afgekeurd". Dat is niét ge
beurd. -Er is, blijkt achteraf, geen
sprake van afkeuring." De heer Co
ler zegt dan ook: „Dan moet de com
petitieleider, de heer Thijs Jansen,
de wedstrijd uit het programma heb
ben gelicht". Dat is óók niet waar.
De heer Jansen: „Ik heb er niets mee
te maken. Ik heb alleen 's morgens
een telefoontje gekregen van Sparta
met de mededeling, dat de wedstrijd
t-gen Willem II was afgelast. Méér
et". Als de heer Coler dat weet zegt
'eze: „Dan moeten we daar eens over
gaan praten. Iemand moet toch die
beslissing hebben genomen?"
Wie ook voor deze, zoals later blijkt
op zijn minst aanvechtbare beslissing
verantwoordelijk moge zijn, Xerxes is
in ieder geval boos. Héél boos zelfs.
Piet Hoogenboom, zeer welgedaan im
porteur van Volkswagens in Rotter
dam, sinds jaren deman die het in
record-tempo naar de top gestoten
Xerxes financieel injecteert, die als
rustig bekend staande Hoogenboom,
siste na afloop van het duel, dat zijn
favorieten een gelijkspel van 2-2 te
gen Fortuna '54 opleverde: „Ik ga
een schadeclaim indienen. Ik weet al
leen nog niet goed bij wie. Als zulke
dingen in de Nederlandse sport ge
beuren, hoeft het voor mij niet meer.
Zelfs in keiharde zaken maak ik een
dergelijke handelwijze niet mee!" Be
stuurslid Kees van de Peppel stelde
wrang vast: „Dit scheelt ons duizen
den toeschouwers. Dat is toch logisch.
Als zaterdag Sparta niet speelt, en
dat komt, omdat het terrein is afge
keurd, geloven de mensen niet dat er
'zondags ineens wel gespeeld kan wor
den. Het weer is toch niet ineens om
geslagen?"
Xerxes, sinds enkele jaren zonder
geschikt complex, is voor de thuiswed
strijden te gast bij Sparta. Tegen een
adekwate vergoeding uiteraard. Xer
xes schoot in enkele seizoenen van de
amateurs door naar de Ere-divisie. Het
bleek dl spoedig, dat het Rotterdamse
publiek eerder naar Xerxes dan naar
Sparta kwam kijken. Bij Xerxes
zegt men daarom nu: Sparta heeft
nooit kunnen denken, dat er nog
eens een echte concurrentiestrijd zou
ontstaan". Intussen ondervindt Xerxes
de narigheid, die gemeenlijk aan „in
woning" verwant is. De heer Van de
Peppel vertelde bijvoorbeeld, dat al
eerder, enkele weken geleden bij de
wedstrijd tegen Feijenoord moeilijkhe
den wat afkeuring betreft dreigden,
die nog juist konden worden voorko
men. „Sparta", stelt Van de Peppel,
„wil van ons wel de lusten, maar niet
de lasten".
De moeilijkheden ontstaan, wanneer
zowel op zaterdag als op zondag een
wedstrijd op Spangen moet worden ge
speeld. Aan die regeling is niet te
ontkomen, omdat Rotterdam met
Feijenoord een derde vertegenwoordi
ger in de Ere-divisie heeft. Drs. J.
van Rijn, voorzitter van Sparta, zegt:
„Wanneer in zo'n geval kan worden
aangenomen, dat er op ons veld, eigen
lijk maar één wedstrijd kan doorgang
vinden, dan moet, vind ik, de wed
strijd van zondag doorgaan. Op za
terdag komen er over het algemeen
weinig mensen, zodat dan het finan
ciële risico beperkt blijft". Tot die
overtuiging is men bij de KNVB (nog)
niet, al is bijvoorbeeld de heer Coler
het er desgevraagd volkomen mee
eens. Blijft de interessante vraag:
Wat is er zaterdag precies gebeurd?
De heer Van Rijn vertelt aanvanke
lijk simpelweg: „Het terrein is door
de consul afgekeurd. Gewoon afge
keurd. Hij vond de omstandigheden te
gevaarlijk". Sparta's consul, de heer
V. C. Gravesteyn, vond dat inder
daad. Maar met zijn mening is de
kous nog niet af. Op het bondsbureau
van de KNVB zetelt het hoofd van de
Grondtechnische Dienst, de heer H. A.
Bremekamp, die de rapporten van al
le consuls coördineert en uiteindelijk
de beslissing op kan houden. Dat
de heer Bremekamp zaterdag óók
voor de wedstrijd SpartaWillem II.
„De consul vertelde mij, dat er 2 s
centimeter bevroren sneeuw en hagel
lag. Maar, zo verzekerde hij mij, er
ligt geen ijs. Ik loop lang genoeg mee
om te weten dat er onder die omstan
digheden wel gevoetbald kan worden.
Vooral ook omdat de vlakte glad was.
Dus zei ik tegen de consul: „Trek je
terug en wacht op de scheidsrechter,
die zal beslissen of er gespeeld kan
worden of niet". Zo staat het in de
deglementen, nietwaar?"
Daarmee houdt de rol van consul
Gravesteyn op. De heer Van Rijn be^
kommerde zich niet meer om de toch
wel belangrijke dialoog tussen de he
ren Gravensteyn en Bremekamp. Na
enige tijd geeft hij een nieuwe versie:
„De consul zei dat hij het terrein on
bespeelbaar achtte. Toen ben ik gaan
bpllen. Met de competitie-leider en het
sectiebestuur betaald voetbal. Die heb
ben de wedstrijd uit het programma ge
licht. Wat geeft het nou, als ik eerst
zei dat de ontmoeting was afgekeurd.
Afgekeurd of uit het programma ge
licht het resultaat blijft toch gelijk?
Wij speelden niet en Xerxes wel". Een
pijnlijke begripsverwarring. Overigens
wilde de heer Van Rijn wel toegeven,
dat hij met die beslissing bijzonder op
getogen was. „Vorige week zaterd?f'
toen er tegen Telstar nog geen .5000
bezoekers waren, zijn we bijna failliet
gegaan, mijnheer". Welke mensen de
heer Van Rijn van het sectie-bestuur
betaald voetbal, dat, ook weer volgens
de regels, in bijzondere gevallen in het
competitie-programma kan ingrijpen,
tot de beslissing heeft gebracht, wilde
hij niet vertellen. „Ik heb de halve we
reld afgebeld", zei hij ontwijkend.
Intussen houdt de heer Bremekamp
vol, dat de wedstrijd SpartaWillem II
wél had moeten worden gespeeld. Hij
zelf arriveerde zaterdagmiddag om
twee uur op Spangen en stelde vast,
dat hij gelijk had. Na afloop van het
duel Xerxes-Fortuna '54 kreeg hij open
lijke steun van de Haagse scheidsrech
ter, de heer A. P. Bom: „Je kunt er
vijftien wedstrijden achter elkaar op
spelen als het moet. U heeft toch ge
zien, dat er sportief en redelijk is ge
voetbald vanmiddag. Sterker: wanneer
gisteren was gespeeld, was het terrein
vanmiddag nog beter bespeelbaar ge
weest." In dit verband merkte de heer
Coler, oud-vice-voorzitter van Sparta,
op: „Je mag die consul toch niet te
hard "aanvallen. Zaterdag was het koud,
vriesachtig en mistig weer. Zondag
scheen er een lekker zonnetje. Ik dacht
toch wel, dat dat verschil uitmaakt.
Hoewel ik geef toe, dat mij de beslis
sing niet helemaal duidelijk is. Ik was
gisteren op de bondsvergadering in
Utrecht; bovendien is het mijn terrein
niet. Trouwens, die consul zal wel ge
zegd hebben, dat er maar één wed
strijd in het weekeinde kon worden ge
speeld. Je weet niet wat voor anders
motieven een rol gespeeld kunnen heb
ben. Maar nogmaals: hoe méér ik van
deze zaak weet, hoe minder ik ervan
begrijp."
Er heerste gisteren, in Sparta's be
stuurskamer, waar vrijwel alle partijen
verenigd1 waren, een soort gewapende
vrede. Tegenover de opgewektheid van
Sparta's voorzitter stak een nauwelijk»
verholen gevoel van onbehagen van Xer
xes' bestuurders duidelijk af. Xerxes
voelt zich benadeeld. Het ondervindt
niet alleen moeilijkheden op Spangen,
het mag sedert enkele weken niet eens
meer trainen op de bijvelden van Laag-
Zestienhoven. Trainer Kurt Linder
mengde zich óók in het koor der onte
vredenen: „Je vraagt je af, hoe het mo
gelijk is dat we ondanks alles toch al
achttien punten hebben." Terwijl de
heer Van Rijn opgewekt uitriep: „Wat
een drukte om een afgelaste wedstrijd.
Afgekeurd of uit het programma ge
licht wat maakt het uit", stelde de
teleurgestelde heer Bremekamp: „Het
zit me toch wel hoog. Terwijl mensen
mij op het bondsbureau opbelden of de
wedstrijd doorging, en ik antwoordde
dat daar alle kans op was, hoorde ik
over de radio een bericht: Sparta
Willem II gaat niet door wegens de
slechte toestand van het terrein.
Vreemd, hè?"
