15de Jaargang.
Zaterdag 26 Maart 1892.
No. 788.
FEU I LLETO N.
1DTERTENTIEK:
Vac 110 gewone regels50 cent
federe regal meer 5
AdvertentiEd 8 naftal genl&atfit, wordeti fete*
2 maal berekeud.
IBOSSEMENTi
Per drie maanden 26 Q;
Pracco r-or post P,i
Ki-k ile s.omiBers 5
UlCgevers: QERIi. VAX SOORTWIJSi. Bnrenn. KOTEU8TBAAT, EXo.
Vaccine-Yereerin g.
Onder dezen titel is onlangs een brochure
verschenen, uitgegeven door de Anti-Vacci-
nedwangbond met een brief van Jhr. Mr. A.
F. De Savornin Lohman en diens nota be-
trefferide den vaccinedwang.
In zijn brief zegt Jhr. Mr. De S. L., dat
de bezwaren, tegen de vaccine ingebracht,
van ernstigen aard zijn, doch dat bet publiek
eerbied voor de wetenschap heeft en zoolang
in ruste blijtt, als de wetenschap zich voor
de vaccinatie verklaart'; Verklaart zij erzich
echter tegen, dan neemt het publiek haar
uitspraak zonder onderzoek aan.
Nu heeft de wetenschap er zeer groot be-
lang bij, dat het vaccinegeloof in stand blijft.
Niet alleen een geldelijk, maar ook een
moreel belang. Dit laatste vereischt eenige
toelichting.
Er bestaat een zoogenaamde officieele
wetenschap, die evenals goud, zilver, maat
en gewicht van regeeringswege geijkt wordt.
Die wetenschap kan alleen door Staats- en
Amsterdamsche professors worden beoetend,
nieuwe professors worden op advies der oude
aangesteld. Hij, die van andere beginselen
uitgaat, dan zij, wordt ongeschikt voor pro
fessor, maar ook voor de geringste medische
staatsbetrekking geacht.
Het prestige van de officieele wetenschap
heeft in den laatsten tijd veel te lijden ge-
had. Men denke aan den »Knijpdokter", aan
de inenting met de Kochsche baccil en aan
Sequah.
Zou den fijnen, den dommen, den bijge-
loovigen, den clerikalen gelijk moeten gege-
ven worden door de officieele wetenschap
Het geldt hier niet den strijd tegen vaccine
als voorbehoedmiddel, niet den vaccinedwang,
maar den strijd van rede tegen geloof, van
licht tegen duisternis, van de officieele we
tenschap tegen onbeschaamde betwe-
terij
In de eigenlijke brochure van den Bond
breekt deze nog eens een lans voor de af-
schaffing van den vaccinedwang, die feitelijk
bij ons bestaat, door de bepaling omtrent
de inenting in verband met het onderwijs.
Het vaccinevraagstuk is een zuiver genees-
kundig vraagstuk, terwijl er door de voor-
standers der vaccinatie een godsdienstvraag-
stuk van gemaakt is, waardoor velen zich
niet aan de zijde der gemoedsbezwaarden wil-
den stellen en het vraagstuk zelfs een po-
litieke kleur kreeg.
Waarom geen dwang
HET TRAKTAATJE.
13) Een mtrkwaardig verhaal.
Niet gewoon te drinken ondervond hij
er weldra de gevolgen van. De sterke
drank benevelde den jongeling, en hij
die anders menig uur kon doorbrengen
zonder een woord te spreken, werd op*
gewonden, sprong en zong, 't geen niet
weinig den lachlust der knechts opwek-
te. Nu begon men hem te plagen, drong
hem allerlei grappen te maken, totdat
het hem verveelde en hij zich te weer
stelde. In 't eerst bleef het nog bij
scherts maar gaandeweg werd er ernst
van, vooral toen een der jongste arbei-
ders hem een glas bier midden in het
aangezicht wierp. Hierover in woede
gerakende, nam Delver een stoel op, en
Waar de geneeskundigen het over de
waarde der vaccinatie in 't geheel niet eens
zijn, past het daar de regeering indirect het
gevoelen der tegenstanders te veroordeelen,
hoewel ze onbevoegd is tot 't geven van ge-
neeskundig advies
Men kan beweren, dat inenting een goed
voorbehoedmiddel is, voor hem, die er ge-
bruik van maakt, maar men bewijst niet,
dat tot zelfverdediging gemeenschappelijke
inenting vereischt wordt.
Daarbij komen nog de gemoedsbezwaren.
De wetgever moet zich wachten licht daar-
over heen te stappen, niet alleen uit eerbied
voor andersdenkenden, maar ook uit Staats-
manswijsheid.
In verband met de bezwaren tegen den
vaccinedwang, heeft Jhr. Mr. De Savornin
Lohman, nog minister zijnde, voorgesteld art.
17 der wet op besmettelijke ziekten, in dien
geest te wijzigen, dat ouders, die bezwaren
tegen de vaccine hadden, bun kinderen niet
behoefden te laten inenten, alvorens hen op
een school te kunnen plaatsen. Nu de lieer
De Savornin Lohman als minister is afge-
treden, is ook de vaccine-qauestie van de
baan.
Aan zijn nota, betrekking hebbende op die
wijziging, zullen we het voornaamste ort
leenen.
Men trekke zelf conclusies.
De volgende vragen doen zich voor ten
opzichte der vaccinatie.
lo. Aan welke oorzaken moet de daling
der pokkensterfte worden toegeschreven, en
is een algemeene toepassing der vaccinatie
voldoende om pokkenepidemien te voorko-
men
2o. Is de vaccinatie en revaccinatie een
beveiligingsmiddel tegen de pokken ?j
3o. Zijn de niet-ingeenten, meer in het
bizonaerde niet-ingeente kinderen, een gevaar
voor de ingeenten
4o. Is vaccinatie een beveiligingsmiddel
tegen het sterven aan pokken
5o. Welke zijn de schadelijke gevolgen der
inenting en kunnen deze voorkomen worden
lo. De schrijver treedt in een beschouwing
omtrent den loop der ziekte in verschillende
landen.
Daar zijn resultaten voor alle landen de-
zelfde zijn, behoeven wij zijn geheele beschou
wing niet te volgen.
Z w e d e n. Sedert de invoering van den
inentingsdwang, in 1816 tot 1852, hebben
er 4 epidemieen geheerscht, die telkens een
grooter aantal slachtoffers hebben geeischt.
gespierd als hij was, trof hij daarmede
met een forschen slag zijn belager der-
mate op het hoofd, dat de ongelukkige
neerzonk enbinnen weinige minu-
ten een lijk was.
Daar stond nu de jeugdige moorde-
naar.
Het droevige en verschrikkelijke feit
had hem geheel ontnuchterd, zoodat hij
als een wanhopende de handen wrong
en zijne medgezellen verweet de oorzaak
van dat onheil te zijn, daar zij hem ver-
leid hadden de herberg te bezoeken.
Maar wat baatte hem de wanhoop Wat
hielp het hem dat hij anderen een deel
van zijn schuld ten laste lei f hij
was een moordenaar, en als zoodanig
gevat en veroordeeld, moest hij verzach-
tende omstandigheden in aanmerking ge-
nomen tien jaren in de gevangenis
zuchten. Hier gedroeg hij zich voor-
beeldig, en daar hij voor zijn leeftijd een
knap werkman was, zette men hem aan
In 1850 brak opnieuw een epidemie uit;
in dat jaar stierven aan pokken 39.5 per
100.000 inwoners.
In 1875 echter komt een wet tot stand,
tot voorkomitig der verspreiding van be
smettelijke ziekten. Deze wet stelt de afzon-
dering der lijders verplichtend.
In 1877 daalt de pokkensterfte tot 8 en
blijtt dalen, totdat zij in 1883 het cijfer van
2.7 per 100.000 inwoners bereikt. Sedert
1874 heeft zich in Zweden geen pokken-epi-
demie meer voorgedaan.
Nederland. In 1872 kwam de ziekte-
wet tot stand, waarbij de indirecte inen
tingsdwang werd ingevoerd.
In 1873 bedroeg de stertte 351, dit aantal
verminderde gestadig, totdat het in 1879 8
bedroeg
Hierbij moet men opmerken, dat de wet
van 1872 ook bepalingen omtrent ontsmet-
ting er. afzondering bevat.
Men denke aan de bekende epidemie te
Oud-Beierland in 1883, waar de wettelijke
voorschriften omtrent afzondering enz. veel
tegenwerking ondervonden.
2o. De eenige stad, waarvan met vrij
groote juistheid de verdeeling van gevacci-
nee"ien en ongevaccineerden kan opgegeven
worden is Sheffield, tijdens de epidemie van
00/- 88.
De bevolking bestond uit 307966 gevac-
cineerden en 6556 ongevaccineerden. Van
de eersten werden 1,62 pCt., van de anderen
15,60 pCt. aangetast.
Verdeelt men het aantal poklijders naar
leeftijd en vaccinatietoestand, dan ontdekt
men, dat naar gelang van den leeftijd, het
aantal ziektegevallen onder de gevaccineer-
den toe-, onder de niet-gevaccineerde af-
neemt.
3o. Reeds uit de beschouwing van den
historischen loop der pokziekte bleek, dat de
pokziekte zich gemakkehjk te midden van
een bijna uitsluitend gevaccineerde bevolking
verspreid.
In de nota wordt nu een staatje opgeno-
men, dat voor 13 epidemien het aantal ge-
vaccineerden en niet-gevaccineerden vermeldt.
Hieraan ontleenen we
Ziektegevallen
Bonn 18/0/2 113 gev. 4 ongev.
Lubeck 1881 47 1
Duisburg 1871—72 2343 662
Berlijn 187172 23608 s 4923
De schrijver zegt, dat de bewering, dat
pokkenepidemieen haar ontstaan te danken
hebben aan een opeenhooping van niet-ge-
de smederij van het tuchthuis, waar hij
zich nog verder in zijn vak kon bekwa-
men.
Nadat hij ongeveer vijl jaren in het
tuchthuis had doorgebracht moest hij
eens eene kribbe uit de eel van een ge-
vangene halen, daar deze een reparatie
behoefde. Bij die gelegenheid ging
hem op de open plaats van het tuchthus
een gevangene voorbij, die een zwaar
pak sloten en sleutels op den schouder
droeg. Waarschijnlijk was dat pak hem
ie zwaar, althans die gevangene stiet
een vloek uit, die Delver niet vreemd in
de ooren klok, maar hem toch verwon-
dering baarde, daar het een vloek was,
waaraan, helaas, zich menig Nederlander
schuldig maakt. Die jonge man met
het pak op de rug was Jarks, die in
een ander gedeelte van het tuchthuis
aan het slotenmaken gezet was. Beiden
zagen elkander aan voor de eerste
maal, doch gingen elkaar voorbij zonder
vaccineerden, niet door dit staatje wordt be-
vestigd.
In al deze epidemieen ging het gevaar
voor verspreiding der smetstof dus uit van
een groot contingentgevaccineerden, en groo-
tendeels van volwassen personen, wat uit
't voorgaande volgt. Slechts een enkele epi
demie had haar uitgangspunt in het ziek
worden van 4 ongevaccineerde personen.
Bovendien zijn de gevallen, waarin jonge kin
deren tot de eerst aangetasten behooren,
hooge uitzondering. De groote meerderheid
zijn volwassen gevaccineerde personen.
4o. Als gemiddelde sterfteverhouding wordt
door de schrijvers der vorige eeuw vdor de
vaccinatie meestal 18 pCt. aangegeven.
Dr. Gay ton heeft aan de Engelsche vac-
cinatie-commissie een tabel overgereikt,
waarin hij 10403 hospitaalgevallen naar den
leeftijd, geslacht en vaccinatietoestand ont-
leedt en waarin hij aantoont, dat al naar-
mate de poklijders een grooter aantal goed-
gevormde vaccine-litteekens vertoonen, hun
sterfteverhouding afneemt.
Sterfteprocent der gevaccineerden met
goedgevormde litteekens.
Mannen. Vrouwen.
1 litteeken. .4.2 pCt. 4.04 pCt.
2 litteekens 4 2.5
3 2.3 5. 2.3
4 of meer litteekens 1.9 1.8
Sterfteprocent der ongevaccineerden.
Mannen. Vrouwen.
29.4 pCt. 24.4 pCt.
Gemiddelde sterfteverhouding der gevac
cineerden en niet-gevaccineerden te zamen
is 17.36 pCt. wat weinig van 't gemiddelde
in de prae-vaccinatieperiode verschilt.
Korosi bevond, dat van 1113 pokkenge-
vallen 66 pCt. der gevaccineerden en 49.68
pCt. der ongevaccineerden stierven.
5o. Door talrijke onderzoekingen is het
bewezen, dat door vaccinatie syphilis, scro-
phulose en tuberculose van den eenen mensch
op den anderen wordt overgeplant en andere
ziekten kunnen ontstaan.
Dr. Kory constateerde bij 32.002 inen-
tingen 323 gevallen of 1,009 met scha
delijke gevolgen, waaronder 2 sterfgevallen.
Ook kan de inenting indirecte kwade ge
volgen na zich slepen, zooals tuberculose.
Onze plaatsruimte laat niet toe, een uit-
gebreider beschouwing over de wel door-
wrochte nota van den heer De S. L. te
geven. Het bovenstaande zij genoeg. Met
klem raden wij echter ieder aan, wien het
bovenstaande niet voldoende is, zich de be-
langrijke brochure aan te schaflen.
een woord te spreken, daar het streng
verboden was, dat gevangenen met el
kander spreken.
Drie jaren later ontmoette hij Jarks
andermaal, maar even vluchtig als bij de
eerste gelegenhheid, en kort daarop ver-
nam hij, dat Jarks de vrijheid herkregen
en den weg naar het vaderland inge-
slagen had. Ook voor Delver brak de
dag aan, dat het tuchthuis voor hem
geopend werd., Voorzien van een ruime
beurs, waartoe hij zich het geld in de
gevangtnis verdiend had, zonder fa*
milie in de wereld, trok hij naar het
dorp, waar ik mijn lezer bij het eerste
hoofdstuk heb ingeleid. In dit gedeelte
van ons land was hij geheel onbekend,
en niemand kon vermoeden, dat die stille,
werkzame man, die zoo goed Hollandsch
sprak en zoo meesterlijk zijn vak ver-
stond, een moordenaar was, die bijna
tien jaren in een vreemd land in het
tuchthuis had doorgebracht.