15de Jaargang. Zaterdag 26 Maart 1892. No. 788. FEU I LLETO N. 1DTERTENTIEK: Vac 110 gewone regels50 cent federe regal meer 5 AdvertentiEd 8 naftal genl&atfit, wordeti fete* 2 maal berekeud. IBOSSEMENTi Per drie maanden 26 Q; Pracco r-or post P,i Ki-k ile s.omiBers 5 UlCgevers: QERIi. VAX SOORTWIJSi. Bnrenn. KOTEU8TBAAT, EXo. Vaccine-Yereerin g. Onder dezen titel is onlangs een brochure verschenen, uitgegeven door de Anti-Vacci- nedwangbond met een brief van Jhr. Mr. A. F. De Savornin Lohman en diens nota be- trefferide den vaccinedwang. In zijn brief zegt Jhr. Mr. De S. L., dat de bezwaren, tegen de vaccine ingebracht, van ernstigen aard zijn, doch dat bet publiek eerbied voor de wetenschap heeft en zoolang in ruste blijtt, als de wetenschap zich voor de vaccinatie verklaart'; Verklaart zij erzich echter tegen, dan neemt het publiek haar uitspraak zonder onderzoek aan. Nu heeft de wetenschap er zeer groot be- lang bij, dat het vaccinegeloof in stand blijft. Niet alleen een geldelijk, maar ook een moreel belang. Dit laatste vereischt eenige toelichting. Er bestaat een zoogenaamde officieele wetenschap, die evenals goud, zilver, maat en gewicht van regeeringswege geijkt wordt. Die wetenschap kan alleen door Staats- en Amsterdamsche professors worden beoetend, nieuwe professors worden op advies der oude aangesteld. Hij, die van andere beginselen uitgaat, dan zij, wordt ongeschikt voor pro fessor, maar ook voor de geringste medische staatsbetrekking geacht. Het prestige van de officieele wetenschap heeft in den laatsten tijd veel te lijden ge- had. Men denke aan den »Knijpdokter", aan de inenting met de Kochsche baccil en aan Sequah. Zou den fijnen, den dommen, den bijge- loovigen, den clerikalen gelijk moeten gege- ven worden door de officieele wetenschap Het geldt hier niet den strijd tegen vaccine als voorbehoedmiddel, niet den vaccinedwang, maar den strijd van rede tegen geloof, van licht tegen duisternis, van de officieele we tenschap tegen onbeschaamde betwe- terij In de eigenlijke brochure van den Bond breekt deze nog eens een lans voor de af- schaffing van den vaccinedwang, die feitelijk bij ons bestaat, door de bepaling omtrent de inenting in verband met het onderwijs. Het vaccinevraagstuk is een zuiver genees- kundig vraagstuk, terwijl er door de voor- standers der vaccinatie een godsdienstvraag- stuk van gemaakt is, waardoor velen zich niet aan de zijde der gemoedsbezwaarden wil- den stellen en het vraagstuk zelfs een po- litieke kleur kreeg. Waarom geen dwang HET TRAKTAATJE. 13) Een mtrkwaardig verhaal. Niet gewoon te drinken ondervond hij er weldra de gevolgen van. De sterke drank benevelde den jongeling, en hij die anders menig uur kon doorbrengen zonder een woord te spreken, werd op* gewonden, sprong en zong, 't geen niet weinig den lachlust der knechts opwek- te. Nu begon men hem te plagen, drong hem allerlei grappen te maken, totdat het hem verveelde en hij zich te weer stelde. In 't eerst bleef het nog bij scherts maar gaandeweg werd er ernst van, vooral toen een der jongste arbei- ders hem een glas bier midden in het aangezicht wierp. Hierover in woede gerakende, nam Delver een stoel op, en Waar de geneeskundigen het over de waarde der vaccinatie in 't geheel niet eens zijn, past het daar de regeering indirect het gevoelen der tegenstanders te veroordeelen, hoewel ze onbevoegd is tot 't geven van ge- neeskundig advies Men kan beweren, dat inenting een goed voorbehoedmiddel is, voor hem, die er ge- bruik van maakt, maar men bewijst niet, dat tot zelfverdediging gemeenschappelijke inenting vereischt wordt. Daarbij komen nog de gemoedsbezwaren. De wetgever moet zich wachten licht daar- over heen te stappen, niet alleen uit eerbied voor andersdenkenden, maar ook uit Staats- manswijsheid. In verband met de bezwaren tegen den vaccinedwang, heeft Jhr. Mr. De Savornin Lohman, nog minister zijnde, voorgesteld art. 17 der wet op besmettelijke ziekten, in dien geest te wijzigen, dat ouders, die bezwaren tegen de vaccine hadden, bun kinderen niet behoefden te laten inenten, alvorens hen op een school te kunnen plaatsen. Nu de lieer De Savornin Lohman als minister is afge- treden, is ook de vaccine-qauestie van de baan. Aan zijn nota, betrekking hebbende op die wijziging, zullen we het voornaamste ort leenen. Men trekke zelf conclusies. De volgende vragen doen zich voor ten opzichte der vaccinatie. lo. Aan welke oorzaken moet de daling der pokkensterfte worden toegeschreven, en is een algemeene toepassing der vaccinatie voldoende om pokkenepidemien te voorko- men 2o. Is de vaccinatie en revaccinatie een beveiligingsmiddel tegen de pokken ?j 3o. Zijn de niet-ingeenten, meer in het bizonaerde niet-ingeente kinderen, een gevaar voor de ingeenten 4o. Is vaccinatie een beveiligingsmiddel tegen het sterven aan pokken 5o. Welke zijn de schadelijke gevolgen der inenting en kunnen deze voorkomen worden lo. De schrijver treedt in een beschouwing omtrent den loop der ziekte in verschillende landen. Daar zijn resultaten voor alle landen de- zelfde zijn, behoeven wij zijn geheele beschou wing niet te volgen. Z w e d e n. Sedert de invoering van den inentingsdwang, in 1816 tot 1852, hebben er 4 epidemieen geheerscht, die telkens een grooter aantal slachtoffers hebben geeischt. gespierd als hij was, trof hij daarmede met een forschen slag zijn belager der- mate op het hoofd, dat de ongelukkige neerzonk enbinnen weinige minu- ten een lijk was. Daar stond nu de jeugdige moorde- naar. Het droevige en verschrikkelijke feit had hem geheel ontnuchterd, zoodat hij als een wanhopende de handen wrong en zijne medgezellen verweet de oorzaak van dat onheil te zijn, daar zij hem ver- leid hadden de herberg te bezoeken. Maar wat baatte hem de wanhoop Wat hielp het hem dat hij anderen een deel van zijn schuld ten laste lei f hij was een moordenaar, en als zoodanig gevat en veroordeeld, moest hij verzach- tende omstandigheden in aanmerking ge- nomen tien jaren in de gevangenis zuchten. Hier gedroeg hij zich voor- beeldig, en daar hij voor zijn leeftijd een knap werkman was, zette men hem aan In 1850 brak opnieuw een epidemie uit; in dat jaar stierven aan pokken 39.5 per 100.000 inwoners. In 1875 echter komt een wet tot stand, tot voorkomitig der verspreiding van be smettelijke ziekten. Deze wet stelt de afzon- dering der lijders verplichtend. In 1877 daalt de pokkensterfte tot 8 en blijtt dalen, totdat zij in 1883 het cijfer van 2.7 per 100.000 inwoners bereikt. Sedert 1874 heeft zich in Zweden geen pokken-epi- demie meer voorgedaan. Nederland. In 1872 kwam de ziekte- wet tot stand, waarbij de indirecte inen tingsdwang werd ingevoerd. In 1873 bedroeg de stertte 351, dit aantal verminderde gestadig, totdat het in 1879 8 bedroeg Hierbij moet men opmerken, dat de wet van 1872 ook bepalingen omtrent ontsmet- ting er. afzondering bevat. Men denke aan de bekende epidemie te Oud-Beierland in 1883, waar de wettelijke voorschriften omtrent afzondering enz. veel tegenwerking ondervonden. 2o. De eenige stad, waarvan met vrij groote juistheid de verdeeling van gevacci- nee"ien en ongevaccineerden kan opgegeven worden is Sheffield, tijdens de epidemie van 00/- 88. De bevolking bestond uit 307966 gevac- cineerden en 6556 ongevaccineerden. Van de eersten werden 1,62 pCt., van de anderen 15,60 pCt. aangetast. Verdeelt men het aantal poklijders naar leeftijd en vaccinatietoestand, dan ontdekt men, dat naar gelang van den leeftijd, het aantal ziektegevallen onder de gevaccineer- den toe-, onder de niet-gevaccineerde af- neemt. 3o. Reeds uit de beschouwing van den historischen loop der pokziekte bleek, dat de pokziekte zich gemakkehjk te midden van een bijna uitsluitend gevaccineerde bevolking verspreid. In de nota wordt nu een staatje opgeno- men, dat voor 13 epidemien het aantal ge- vaccineerden en niet-gevaccineerden vermeldt. Hieraan ontleenen we Ziektegevallen Bonn 18/0/2 113 gev. 4 ongev. Lubeck 1881 47 1 Duisburg 1871—72 2343 662 Berlijn 187172 23608 s 4923 De schrijver zegt, dat de bewering, dat pokkenepidemieen haar ontstaan te danken hebben aan een opeenhooping van niet-ge- de smederij van het tuchthuis, waar hij zich nog verder in zijn vak kon bekwa- men. Nadat hij ongeveer vijl jaren in het tuchthuis had doorgebracht moest hij eens eene kribbe uit de eel van een ge- vangene halen, daar deze een reparatie behoefde. Bij die gelegenheid ging hem op de open plaats van het tuchthus een gevangene voorbij, die een zwaar pak sloten en sleutels op den schouder droeg. Waarschijnlijk was dat pak hem ie zwaar, althans die gevangene stiet een vloek uit, die Delver niet vreemd in de ooren klok, maar hem toch verwon- dering baarde, daar het een vloek was, waaraan, helaas, zich menig Nederlander schuldig maakt. Die jonge man met het pak op de rug was Jarks, die in een ander gedeelte van het tuchthuis aan het slotenmaken gezet was. Beiden zagen elkander aan voor de eerste maal, doch gingen elkaar voorbij zonder vaccineerden, niet door dit staatje wordt be- vestigd. In al deze epidemieen ging het gevaar voor verspreiding der smetstof dus uit van een groot contingentgevaccineerden, en groo- tendeels van volwassen personen, wat uit 't voorgaande volgt. Slechts een enkele epi demie had haar uitgangspunt in het ziek worden van 4 ongevaccineerde personen. Bovendien zijn de gevallen, waarin jonge kin deren tot de eerst aangetasten behooren, hooge uitzondering. De groote meerderheid zijn volwassen gevaccineerde personen. 4o. Als gemiddelde sterfteverhouding wordt door de schrijvers der vorige eeuw vdor de vaccinatie meestal 18 pCt. aangegeven. Dr. Gay ton heeft aan de Engelsche vac- cinatie-commissie een tabel overgereikt, waarin hij 10403 hospitaalgevallen naar den leeftijd, geslacht en vaccinatietoestand ont- leedt en waarin hij aantoont, dat al naar- mate de poklijders een grooter aantal goed- gevormde vaccine-litteekens vertoonen, hun sterfteverhouding afneemt. Sterfteprocent der gevaccineerden met goedgevormde litteekens. Mannen. Vrouwen. 1 litteeken. .4.2 pCt. 4.04 pCt. 2 litteekens 4 2.5 3 2.3 5. 2.3 4 of meer litteekens 1.9 1.8 Sterfteprocent der ongevaccineerden. Mannen. Vrouwen. 29.4 pCt. 24.4 pCt. Gemiddelde sterfteverhouding der gevac cineerden en niet-gevaccineerden te zamen is 17.36 pCt. wat weinig van 't gemiddelde in de prae-vaccinatieperiode verschilt. Korosi bevond, dat van 1113 pokkenge- vallen 66 pCt. der gevaccineerden en 49.68 pCt. der ongevaccineerden stierven. 5o. Door talrijke onderzoekingen is het bewezen, dat door vaccinatie syphilis, scro- phulose en tuberculose van den eenen mensch op den anderen wordt overgeplant en andere ziekten kunnen ontstaan. Dr. Kory constateerde bij 32.002 inen- tingen 323 gevallen of 1,009 met scha delijke gevolgen, waaronder 2 sterfgevallen. Ook kan de inenting indirecte kwade ge volgen na zich slepen, zooals tuberculose. Onze plaatsruimte laat niet toe, een uit- gebreider beschouwing over de wel door- wrochte nota van den heer De S. L. te geven. Het bovenstaande zij genoeg. Met klem raden wij echter ieder aan, wien het bovenstaande niet voldoende is, zich de be- langrijke brochure aan te schaflen. een woord te spreken, daar het streng verboden was, dat gevangenen met el kander spreken. Drie jaren later ontmoette hij Jarks andermaal, maar even vluchtig als bij de eerste gelegenhheid, en kort daarop ver- nam hij, dat Jarks de vrijheid herkregen en den weg naar het vaderland inge- slagen had. Ook voor Delver brak de dag aan, dat het tuchthuis voor hem geopend werd., Voorzien van een ruime beurs, waartoe hij zich het geld in de gevangtnis verdiend had, zonder fa* milie in de wereld, trok hij naar het dorp, waar ik mijn lezer bij het eerste hoofdstuk heb ingeleid. In dit gedeelte van ons land was hij geheel onbekend, en niemand kon vermoeden, dat die stille, werkzame man, die zoo goed Hollandsch sprak en zoo meesterlijk zijn vak ver- stond, een moordenaar was, die bijna tien jaren in een vreemd land in het tuchthuis had doorgebracht.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwsblad voor Schiedam en Omstreken | 1892 | | pagina 1