Belangrijke adressen: Ochtendje Thuiszorg met Willem van Loon 08.10 uur 08.30 uur 08.50 uur 09.50 uur 10.30 uur 10.50 uur 11.00 uur 11.30 uur 12.00 uur Veel mensen hebben te maken met thuiszorgwerk. Om erachter te komen wat thuiszorg precies inhoudt, liep reporter Rob Wark een ochtendje mee met wijkverpleegkundige Willem van Loon. Ter bescherming van de privacy zijn de gegevens van clienten gefingeerd. Op de afgesproken tijd, tien over acht, meld ik me bij de balie aan de Van Swindensingel 40 en wordt voorgesteld aan Willem van Loon. Willem is een van de wijkver- pleegkundigen. In zijn team zitten ook wijkverzorgenden. En een ander team bestaat uit mensen die zich met huishoudelijke zorg bij mensen thuis bezighouden. Maar vandaag fiets ik met hem mee naar de patienten die op Willem's werklijst staan. De patienten zijn, op een uitzondering na, op de hoogte dat er iemand van de wijkkrant meekomt en ze vonden het prima. Waarom een van de patienten nog niet op de hoogte is zal me later nog wel duidelijk worden, vertelt Willem, terwijl hij een pieper bij zich steekt. Die pieper maakt hem overal bereikbaar. Het is vandaag zijn beurt. Als iemand ergens snel hulp nodig heefit wordt hij opgepiept. Dan belt hij naar de centrale om te horen waar hij heen moet. En dan fietst hij er naartoe. Ergens in Oost of het Centrum. Onze eerste patient, meneer Jansen, is suikerpatient. Vijfentwintig jaar geleden, zal zijn vrouw me later die ochtend vertellen, juist toen ze daar waren komen wonen, was ontdekt dat hij suikerziekte had. Beide benen zijn geamputeerd. Een handige zoon heefit een elektrisch wagentje voor hem gemaakt, waar hij nog een tijd in heeft kunnen rondrijden. Doof is hij ook (maar met een koptele- foon is hij die handicap redelijk de baas) en praktisch helemaal blind. Een half jaar geleden is hij er nog voor in het Oogziekenhuis geweest. Het heeft niet mogen baten. Hij kan nu niet meer alleen naar buiten. Willem moet hem alleen een insuline-injectie geven. Later die ochtend zullen we terug- komen. Willem vertelt onderweg naar mevrouw de Groot dat hij haar voor het laatst heeft gezien toen haar man ernstig ziek was. Die is nu zo'n drie maanden geleden aan kanker overleden. Ze heeft zelf opgebeld. Af en toe voelt ze zich helemaal niet goed. Suf en soms duizelig. Vraagt zich af of het misschien aan de medicijnen zou kunnen liggen die ze van de dokter heeft gehad. Ze heeft maar een deel van de nacht een beetje kunnen slapen. Vannacht heeft ze weer zo'n stekende pijn in haar schouderblad gehad. Net als een maand of twee geleden. Toen heeft ze een van haar kinderen gebeld en is ze met een taxi naar het ziekenhuis gegaan. Alles onderzocht op de Intensive Care, maar niets gevonden. Het blijft haar bezig houden. Willem vraagt of ze de medicijnen wil laten zien. Misschien is het een bekende bijwerking. Hij zal er met de dokter over bellen. Omdat mevrouw zich erg onzeker voelt als ze gaat douchen heeft ze gevraagd of iemand van de Thuiszorg haar kan helpen. Ik blijf beneden en drink de thee die ik van haar zelf mocht inschenken. Op de televisie een foto van haar familie. Mevrouw met haar man, temidden van haar kinderen en kleinkinderen. Van een afstandje hoor ik dat er tijdens het douchen uitgebreid gepraat wordt, maar ik hoor niet waar het over gaat. Wanneer ze twintig minuten later aangekleed weer in de kamer komt maakt ze duidelijk dat 'het praatje' voor haar minstens zo belangrijk is als de hulp. Later zal Willem uitleggen dat ze het verlies van haar man nog niet te boven is. Rouwver- werking is een proces dat tijd nodig heeft. Gisteren heeft ze voor het eerst de CV aangezet. Dat deed haar man altijd, vertelde ze. Iedere keer komt ze van die dingen tegen die ze nu zelf zal moeten doen. Dat is moeilijk en de Thuiszorg gaat nu een vorm van hulp zoeken die haar in haar verdriet tot steun kan zijn. Mevrouw Boers is slecht ter been. In huis beweegt ze zich met een loopwagentje, een van de vele hulp- middelen uit de Thuiszorgwinkel. Dagelijks, behalve zondags, laat zij een maaltijd thuisbezorgen. Wordt gemaakt in de keuken van Huize Frankeland en thuisbezorgd door vrijwilligers. De bestelling geeft ze op bij de Stichting Welzijn Ouderen. Er is elke dag een ander menu in twee varianten: normaal en vet arm. Zij kiest altijd normaal, het smaakt haar allemaal nog goed. Willem komt langs omdat mevrouw wat ongelukkig in huis is gevallen en haar rechter been heeft verwond. Die wond is tot overmaat van ramp gaan ontsteken en dat moet Willem nu even dagelijks goed in de gaten houden. Hij ziet gelukkig enige verbetering. Willem trekt hand- schoenen aan en begint het verband van de wonden te halen en gaat ze verzorgen. Intussen vertelt mevrouw dat ze zo'n twintig jaar als vrijwilligster onder ouderen heeft gewerkt en dat ze ook heel lang actief was in het zangkoor. Helaas kan ze nu bijna niet meer de deur uit. Daarom heeft ze zich laten inschrijven en staat ze op de wachtlijst voor Huize Frankeland of het Jacobs Gasthuis. Bij die instellingen kan ze nu al regelmatig met de taxi op bezoek en dan heeft ze weer contact met leeftijdsgenoten. Dat zijn dingen waar ze naar uitkijkt. We fietsen terug naar de van Swindensingel. Even wat pauze omdat om 11.00 uur in de Marconistraat is afgesproken. Daar worden we verwacht door een client die pas is geopereerd aan keel- en slokdarmkanker. Kan niet goed spreken. Heeft een stoma, een opening in z'n hals die elke dag moet worden schoongemaakt. Daar krijgt hij nu nog hulp bij, maar hij moet het zelf leren. We fietsen eerst even langs de huisarts voor een indicatiebriefje. Die moet verklaren dat het medisch noodzakelijk is dat mijnheer met de taxi heen en weer wordt vervoerd naar de Daniel den Hoedkliniek. Willem van Loon gaat de wijk weer in. Een paar keer per week gaat hij daar suikerziekte, nu om hem te helpen met de taxi heen voor bestraling. Bij elkaar dertig of veertig behan- delingen. Dat gaat gelijk op met logopedie: spraakles, want hij moet op een heel andere manier leren spreken. Willem belt aan in de Marconi straat. Hij stelt me voor en vraagt of ik ook binnen mag komen. Voor de Wijkkrant. Met een breed arm- gebaar laat hij me binnen en gaat weer in z'n stoel bij het raam zitten. Eerst neemt Willem het dossier even door. Dat heeft elke patient van Thuiszorg; kunnen de andere verpleegkundigen of verzorgenden het inzien als ze langskomen. De patienten kunnen er zelf ook in schrijven. Meneer heeft een stapel paperassen, waar hij in zoekt. Hij vindt de afsprakenkaart voor de Daniel den Hoed. Geeft hem aan Willem en wijst met z'n vinger aan dat hij die middag om een uur weer wordt verwacht, dus de taxi moet op tijd worden geregeld. Omdat hij niet zelf om een taxi kan bellen, wordt dit voor hem geregeld. Willem vraagt hoe het gaat. Lukt het praten al een beetje? Met een trotse twinkeling in z'n ogen: „Ja, het gaat al veel beter." Als meneer met een vinger op z'n keel drukt kan hij zich verrassend duidelijk, maar fluisterend, verstaanbaar maken. Van de Marconistraat fietsen we voor de tweede keer naar het centrum voor die meneer met met wassen en aankleden. Mevrouw doet weer open en gaat ons voor. Willem drukt op een knop en het bed gaat elektrisch omhoog. Mij adviseert hij vast in de keuken te gaan zitten voor een kopje thee met koek en gaat aan het werk. Intussen praat hij met de client. Of hij goed geslapen heeft en of hij mooi heeft gedroomd. Meneer Jansen praat honderduit. De client is bijna aangekleed. Willem schuift hem behendig van het bed op de rolstoel. Zelf kamt meneer z'n haar nog even met precieze gebaren en wordt dan aan tafel gereden. Tijd voor de kennis- making. De voornaam verstaat hij direct, maar die achternaam. „De Lange? Bakker? De kop- telefoon wil hij pas na het eten opzetten. Hij weet genoeg: meneer is journalist en gaat een stukkie schrijven. Vandaag blijft meneer Jansen binnen, maar morgen is het weer feest Dan komt Sjaan hem halen. Is een vrijwilligster. Gaan ze aan de wandel. Vorige week is hij nog in de Nieuwe Passage geweest. Waar het morgen heen gaat,dat merken we vanzelf weL" Het leven is nog altijd vol verrassingenJk vraag mevrouw Jansen of de mensen van de Thuis- zorg later op de dag nog een keer langskomen. „Ja, om half vijf komt Willem weer voor de injectie en vanavond om tien uur komt iemand helpen bij het naar bed gaan. Vindt hij eigenlijk veel te vroeg. Vanavond is er toch voetballen?" Anti Discriminatie Buro Van Swindensingel 40 telefoon: 426 44 06 Arbeidsbureau Schiedam Laan van Bol'Es 3 telefoon: 403 98 00 Bewonersvereniging Schiedam Oost Franklinstraat 11a telefoon: 473 71 95 Centraal Meldpunt Van Swindensingel 40 telefoon: 426 40 22 Gemeentelijke Brandweer Breedstraat 1 telefoon: 06 -11 of 426 42 64 Gemeente Buro Voorlichting Emmastraat 1 telefoon: 246 55 55 Gemeentelijke Sociale Dienst 's-Gravelandseweg 567 telefoon: 246 51 55 Gemeentewerken Groenonderhoud telefoon 415 46 05 Gemeentewerken Riolering en bestrating telefoon 437 73 00 Gemeentewerken Spoedgevallen na werktijd telefoon 473 58 95 G.G.D. (Vlaardingen) Van Hogendorplaan 501 telefoon 248 80 80 Kluphuis Oost Galileistraat 86 telefoon: 473 54 35 Openbaar Nutsbedrijf Schiedam Van Heekstraat 15 telefoon: 262 10 00 Politie Buro Schiedam Bijdorpplein 1 telefoon: 449 44 99 Stichting Maatschappelijk Werk Van Swindensingel 40 telefoon: 473 10 33 Stichting Ouderenwerk Schiedam Tuinlaan 94 telefoon: 473 19 76 Thuiszorg N.W.N, (regiokantoor) Van Swindensingel 40 telefoon: 473 99 00 De Triangel Celsiusstraat 2 telefoon: 462 10 89 Woningbouwvereniging Schiedam Kerklaan 33 telefoon: 247 58 88 Woningstichting Noordvest Noordvest 18 telefoon 473 91 66

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Oostreporter | 1996 | | pagina 8