Geveltuinen fleuren Oost op Het levensverhaal van een Oosterling Deel 4: drank en vrouwen Familie-eer Grote problemen Weddenschap Het verdere verhaal Zestien kinderen Vlucht in huwelijk Groentelefoon Betalen zonder een cent op zak? VSB Bank. Ook uw bank voor betaalgemak. Poppenatelier Pierot Een klant van het project Schuldhulpverlening vertelde zijn verhaal aan de Oost Reporter. Een waar gebeurd verhaal over slechte woonomstandigheden, over een gezin dat uiteenvalt. Over incest en de kinderbescherming. Over kindertehuizen, isoleercellen en onderwijskansen. Over inbraken, politiebureau's en gevangenissen. Maar in dit verhaal komt ook liefde voor: een gebroken hart, moederliefde en een huwelijk dat stand kon houden. Verder: zijn vlucht in de drank schulden en het lange en moeizame traject om die af te betalen. Een verhaal met een hoop ellende, maar ook met een happy end. Om begrijpelijke redenen zijn andere namen gebruikt. Na drankproblemen kwam Koos Klein er als zestienjarige jongen weer bovenop. Hij ontmoette Claudia, een dertig-jarige vrouw uit Porto Rico en raakte op slag verliefd. Toen zij verongelukte stortte Kooswere Id in. Hij raakte weer aan de drankmaar kreeg na een opname in het Boumannhuis weer zijn baan bij de BGS. „Op een avond is de broer van Claudia bij mij thuis geweest in de Mariastraat. Hij zei dat Claudia haar familie in Porto Rico over mij had verteld en dat hij, door haar dodelijke ongeval, samen met zijn broer eigenaar was geworden van haar bezittingen in Rotterdam. Beide broers vonden het hun plicht om uit te voeren wat volgens hen de laatste wil van Claudia was geweest. Daarom bood hij mij het huis aan en vroeg het bij een notaris als nalatenschap van Claudia te willen aanvaarden. Ik had nog steeds zo verschrikkelijk veel verdriet dat ik dit niet kon, terwijl ik eigenlijk ook het liefst m'n eigen boontjes wilde doppen. Die weigering gingtegen de familie- eer in, begreep ik later. Claudia's broer stapte boos naar m'n vader gestapt en zei: „Ik wil niks meer met je zoon te maken hebben." Als ik dat had beseft, had ik mis- schien langer nagedacht. Het allerergste vond ik dat m'n vader me later verrot schold dat'ik zo stem was geweest om zoveel geld te laten liggen. Dat vond ik heel erg. Hij had Claudia achter d'r rug om uitgemaakt voor een temeier, maar wel geld van haar aangenomen toen hij krap zat. Dat akkefietje met die broer en met m'n vader gaf me een flinke opdonder en dus ging ik weer aan de drank. Ik was er echt dag en nacht mee bezig. Op het werk kregen ze al gauw door dat het nog steeds tobben was met mij. Ik moest me steeds vaker ziek melden en het duurde iedere keer langer. Toen hebben ze het opgegeven met mij. Ik kreeg de zak. Opnieuw een uitkering. Ik was zo'n goeie klant in de kroeg dat ze m'n rekening lieten staan totdat m'n uit kering weer binnen was. Die uitkering was naluurlijk niet genoeg om m'n drankschulden te kunnen betalen. Ben ik hier en daar een kraak gaan zetten, maar nooit bij parti- culieren. Ik dacht steeds: het gaat daar van de grote hoop en die bedrijven zijn goed verzekerd. Oh, oh, wat was ik goed. Stom dus, maar het werd nog erger. Ik dacht slim te zijn door een stereo toren te bestellen bij een postorder- bedrijf. Zodra die binnen was verpatste ik het spul. Paar keer gedaan. Tot ik m'n huidige vrouw leerde kennen. Een maat was me op komen halen om te stappen. Na een behoorlijke kroegen- tocht kwamen we in ons stamcafe. Daar zat een leuk meisje naast een oudere vrouw aan de bar. M'n maat kwam op het idee. Hij zei: „Zullen we's kijken wie het snelst die meid heb versierd?" Ik zei dat hij het eerst mocht proberen. Hij er op af. Binnen een minuut was hij terug. Ze was er niet van gediend. Toen was ik aan de beurt. Ik speelde het via die oudere vrouw. Zoals ik al dacht was dat haar moeder. Ze had castagnettes in haar handen en zat op de muziek mee te klep- peren. Ik vroeg of ze zigeunerin was, daar zag ze namelijk een beetje naar uit. Was ze niet, maar we kwamen wel in gesprek. Van mij accep- teerden ze toen wel een drankje. M'n maat droop af. Toen ik de volgende dag het verdere verhaal vertelde gaf hij z'n verlies toe en betaalde de rekening. Tegen sluitingstijd werd ik door moeder en dochter uitgenodigd met de taxi mee naar huis te gaan. Thuis nog verder gedron- ken, totdat moeders tegen haar dochter zei: „Ga jij maar in mijn bed slapen, dan neem ik de bank wel." Toen ik naar huis wilde hield die ouwe me tegen. Ze vond me een goeie voor d'r dochter, zei ze. Of ik niet wilde blijven slapen. Nou, van slapen is niet veel gekomen. Geloof het of geloof het niet, maar we hebben samen alleen maar liggen praten en naar de maan gekeken. We wilden alles van mekaar weten. Wat we allemaal hadden meegemaakt en hoe we de toekomst zagen. Haar verhaal kwam met stukjes en beetjes. Ze logeerde bij haar moeder, maar ze woonde in Breda. Toen ik Clara leerde kennen was ik negen- tien. Ze was de oudste dochter uit het tweede huwelijk van d'r moeder en had vanaf haar twaalfde voor de jongere kinderen moeten zorgen. Maar dat was niet de enige reden waarom ze daar weg wilde. Broers van haar, uit het eerste huwelijk van d'r vader, hadden haar misbruikt toen ze zo'njaar of 13 was. Ze was, net als ik, praktisch niet naar school geweest. Haar vader was afgekeurd voor z'n werk. Net als ik sociale werkvoorziening. Hij was z'n vingers kwijt geraakt op de houtzagerij. Moeilijk geval, die man. Als de kinde bijslag kwam, nam hij het gelijk op en vertrok naar Amsterdam. Een dag later kwam die dan blut terug. Die twee zijn uit elkaar gegaan, hij met een paar kinderen naar Breda, de moeder bleef met een ander stel kinderen in Schiedam achter. Clara was toen veertien en koos voor haar vader, maar dat viel toch tegen. Op haar zestiende is ze in Breda in het huwelijk in gevlucht. Was ook geen succes. Die jongen had in het begin nog werk, maar bleek later aan de heroine te zijn. Had ie een tijd voor haar verborgen kunnen houden, maar op een gegeven moment is dat toch uitgekomen. Hij dwong haar mee uit stelen te gaan en als ze niet wilde werd ze afge- ranseld. In dat huis werd gedealed en zij werd bedreigd met een revolver om daarover te zwijgen. Van die man heeft ze drie kinderen gehad. Het eerste kind werd vrij snel weggehaald door de kinderbescherming. Een maat- schappelijk werkster, die op huisbezoek kwam had gezien dat die man hardstikke stoned was en gebruikte waar z'n kind bij was. Dat vond ze geen geschikte omgeving voor een kind om op te groeien. Later heeft hij nog twee keer een kind bij haar verwekt die ook via een tehuis in een pleeggezin terecht zijn gekomen. Ze had ook geen contact meer met haar kinderen. Ze had dus geen kinderen thuis toen ik haar leerde kennen en dat wilde ze in het begin ook liever voor me verborgen houden. Ze was een-en-twintig toen ik haar leerde kennen en had al een leven vol ellende achter de rug. Een wandelingetje door de straten van Oost laat een grote verscheidenheid aan geveltuintjes zien. Er zijn zelfs gevel- tuintjes waarvan de kleuren afgestemd zijn op die van de kozijnen. Uit de gesprek- ken met buurtbewoners blijkt dat de geveltuintjes meer zijn aangelegd om het eigen huis een beetje op te fleuren dan om het ontbrekende natuurschoon aan te vullen. Opvallend is ook dat veel eigenaren van geveltuintjes een achtertuin hebben. Voor degenen die hun pand ook willen opfleuren heeft de gemeente zoals gezegd een aantal tips.Zo mag men, als de stoep breed genoeg is (er moet minstens 120 centi meter voor voet- gangers overblijven), maximaal anderhalve stoeptegel verwijderen. Bij het planten moet men echter wel rekening houden met de kabels en leidingen. Diep hoeft men waarschijnlijk niet te graven want men mag geen bomen planten. Wat wel naast kleine plantjes mag worden geplant aan klim-, lei-, slinger- en andere planten, staat beschreven in de tekst die men via de groentelefoon 246 55 22) kan aanvragen. VSB* BANK Een voorbeeld van een geveltuintje Hobbyartikelen voor: poppen, kralenboompjes, fimo, boetseerklei, enz., enz Tevens poppendokter, Besteladres Franklinstraat 8a, 3112 SC Schiedam tel.: 4269281 Informatie voor adverteerders. U kunt uw advertentie alsvolgt opgeven: schriftelijk: Maatwark Advies Edisonstraat 18 3112 LV Schiedam telefonisch: 4623689 fax (24 uur per dag) 4154915 Door: Ronald Jansen 'Haal de natuur de stad in, maak een geveltuin!Onder dit motto heeft de Dienst Gemeentewerken een aantal tips op een rijtje gezet om mensen aan te moedigen hun gevel op natuurlijke wijze in het groen te zetten. Daar kom je verder mee.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Oostreporter | 1996 | | pagina 6