Oost Reporter kan verder Reynhout op wijkentoernee in Oost SOS w In deze krant Morse Commucicatie veranderd Morsestraat Buurt 15 in de schijnwerper Uitgave van de Stichting Wijkkrant Schiedam februari 1998 jaargang 3 nummer 1 door Rob Wark Ergens in het najaar van 1995 staat defoto in het Stadsblad. Drie mannen: Wulfvan de Eshof Frans Klijzen en Jan Baars. In grote letters staat er als kop boven het arti- kel: "Oostbewoners zijn papierterreur zat. En wat dunner daar weer boven: "Eerste wijkkrant in januari van de pers.Kort daarna verschijnt de eerste Oost Reporter. Ruim twee jaar verder, op maandag 9 febru ari 1998 komt Adri Reynhout, wethouder Stadsvernieuwing, Volkshuisvesting en Communicatie in Kluphuis Oost om van de bewoners te horen of zij vinden dat de Oost Reporter, de wijkkrant voor Oost moet blijven. Er staan meer onderwerpen op de agenda en die gaan voor. Eerst wil Reynhout, door zijn ambtelijke hofhouding omringd, weten wat "Oost" voor wensen heeft op het gebied van de stadsvernieuwing en daarna wil hij hun reactie op een nota "Wijkgericht werken". Maar voor die onderwerpen kunnen wor- den aangesneden moet er stoom worden afgeblazen. Veel stoom. En om half tien moet Reynhout weg naar de volgende af- spraak. De wijkkrant Tien minuten van de twee uur van het wijk- gesprek zijn nog over. De wethouder van communicatie zit met een brok hogere poli- tiek in z'n maag. Daarom is dit onderwerp ook nog aan de agenda toege-voegd. Frans Klijzen Twee jaar was opbouwwerker Frans Klijzen bezig geweest met de voorbereiding van het project. Hij had een reeks instellingen tot medewerking weten te bewegen aan de proef met een Schiedamse wijkkrant. Er was genoeg geld ingezameld om een redac- tieteam, een fotograaf en een layout-medewerker op te leiden en een jaar gang te verzorgen. Na dat jaar zou worden Wethouder Reijnhout en zijn ambtelijke hofhouding op toernee in Schiedam-oost bekeken of dit voorbeeld in andere wijken zou kunnen worden nagevolgd. Frans zelf werd voorzitter van de Begeleidingscommis- sie. Maar Frans had, behalve veel vrienden, minstens zoveel vijanden. En die begonnen te zagen aan de poten van zijn stoel. Dat het wijkbeheeroverleg in Oost voor de tweede keer geld gaf voor de wijkkrant kon niet. Mocht niet. Was tegen de afspraken. Want dat budget mag alleen worden uitge- geven aan eenmalige dingen. Het werd terug- gedraaid, maar uit een ander gemeentelijk potje weer bijgepast. Vervolgens besloot het bestuur van het In- stituut Bewonersondersteuning Stadsver nieuwing en Wijk- en Buurtbeheer (voorheen IOBS) de opbouwwerkers te rouleren. Frans Klijzen naar West en Groenoord, Henk van der Velden voor Centrum en Oost. Hogere politiek? De discussie daarover heeft een hoop energie gekost en betekende het begin van een moeizame periode in het bestuur van de bewonersvereniging. Krap bij kas Door alle gehannes is de bestuurlijke aan- dacht voor de Oost Reporter er blijkbaar bij ingeschoten. Maar die moest wel door. De vraag was echter: wie betaalt dat? De trek- kers van het eerste uur, de instellingen die zich achter het initiatief van Klijzen hadden geschaard, schenen niet zoveel belangstel- ling meer te hebben. Voor hen was Oost een proef van een jaar ge.weest. Aan die wijk hadden ze nu even geen verplichtin- gen meer. Schoorvoetend gingen enkele instellingen alsnog overstag. Zie vervolg op pagina 8 Zoals gebruikelijk op dit soort bijeenkom- sten in Oost beginnen enkele bewoners stoom af te blazen. De wethouder, peetvader van het wijk-en buurtbeheer, is het gewend. Hij neemt Arno Mol, de geplaagde wijk- coordinator, in bescherming. De man doet zijn best, maar hij is weer afhankelijk van z 'n collega 's op het stadskantoor. Daar is de organisatie in beweging dus het werk ligt stil. Ook de instellingen "op af stand", zoals de politie, de ONS, de Brandweer en de Stichting Noordvest heeft hij niet aan een touwtje. Ja,ja het is moeilijk, maar zullen we daar onder het volgende punt over praten? Nu dus eerst over de Stadsvernieuwing. Stadsvernieuwing De stoom komt weer op gang. Maar nu meer gericht. Bij het rondje voorstellen had een Chinese meneer zich al voorgesteld: ik ben van Snackbar De Pinguin en die staat er slecht bij. Daar kan echter niet over worden gepraat, want dan komen er prive zaken aan de orde. Reynhout is bereid met de man te praten, maar niet hier en niet nu waar ieder- een bij is. Iemand anders wil iets weten over een oude kwestie. Arno Mol grijpt in: dat is nu niet aan de orde en als je daar meer van wil weten moet je naar de vergaderin- gen van het projectteam Stadsvernieuwing. De wethouder heeft een lobby achter de rug om meer geld voor de Schiedamse stadsver nieuwing, want de gemeente heeft veel te weinig gekregen. Nu is er meer geld toege- zegd en daar moeten nu snel plannen voor worden ingediend. Roept u maar! Verba- zing, want als er geld te weinig is moeten er toch al plannen zijn? (zie vervolg pag. Zie vervolg "Ja, ja, maar ik wil het nu zelf horen van jullie. Jullie hebben toch ook wensen?" Schuchter komen er wensen op tafel, maar je ziet ze denken. Bewonersdes- kundige Jacques Frijee doet op rustige toon enkele suggesties. Het buurtje achter het Kluphuis heeft een paar jaar geleden een opknapbeurt gehad, maar om nou te zeggen dat het daar goed is gegaan...Het heeft de aan- dacht van de wethouder. Wijkgericht werken Stoom,stoom. Dat ze hem nooit in de wijk hebben gezien en nu ineens wel. Even wordt de wethouder boos. Boos? Furieus! Z'n ge- zicht zwelt en verkleurt. Hij kent de wijk, want hij rijdt er vaak genoeg door. "Dat jul lie mij niet zien kan ik ook niet helpen." De discussie wordt weer in het spoor gebracht. De nota komt nu ter sprake. Het blijkt voor iedereen onverteerbaar ambtelijk proza. "Wat staat er eigenlijk in wat het wijk-en buurtbeheer in z'n huidige vorm zou kun nen verbeteren? Wat is de meerwaarde van het nieuwe model? Is het niet gewoon oude wijn in nieuwe zakken?" De ambtenaar die het stuk kennelijk heeft geschreven zegt dat hij weet wat hem te doen staat. Qua taal. Maar over de inhoud lijkt het laatste woord nog niet gesproken, hoe wel er, net als in an dere wijkbijeenkomsten, enkele nuttige tips worden aangedragen. Onze wijk heeft eind vorig jaar de regiona le en landelijke TV gehaald. Een ploeg van RTL-5 ging zelfs mee op kerstbomen jacht, toonde een spandoek 'Schiedam Oost' en had een interview met onze Tan- te Nel uit de Morsestraat. Het is op oudejaarsdag uitgezonden. De Oost Repor ter sprak daar met een paar mensen. De Morsestraat was de kapstok om aan- dacht te besteden aan meneer Morse, zijn streepjes- en puntjescode en het marconis ten-bestaan. Buurt 15, waarin de Morsestraat, scoort opvallend hoog in een omvangrijk verge- lijkend onderzoek van ruim 2000 buurten in de grotere steden van ons land. Dat stond op 18 december in een thema-bijla- ge van de NRC, de landelijke kwaliteits- krant. Heel Nederland weet dat dus, maar de raadsleden bespraken de cijfers onlangs in een besloten commissievergadering. De Oost Reporter vermeldt er enkele en on- derzoekt de achtergronden. Vier jaar geleden haalde Schiedam het lan delijke nieuws met de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen. De CD won griezelig veel en er was slechts een ge meente in het hele land waar het percentage nog hoger was. In verklaringen repte men van protestgedrag omdat de kie- zers zich genegeerd voelden. Een soort SOS dus. Dat signaal klonk het hardst van alle wijken uit Oost. Of het geholpen heeft? Op 4 maart zijn er weer verkiezingen. De Oost Reporter helpt u een beetje bij uw ko- mende gang naar de stembus. Tenslotte: deze Oost Reporter heeft u la ter in de bus gevonden dan u gewend bent. U heeft recht op uitleg. Toen de krant het proefjaar 1996 achter de rug had zou snel worden besloten over een ver volg in andere wijken. Hoewel de proef met deze krant als geslaagd werd be- schouwd liet een besluit op zich wachten. Het waarom leest u in dit nummer. Hier is het op z'n plaats te melden dat mag wor den verwacht dat u de Oost Reporter zult blijven ontvangen. Dat en meer in dit nummer. Oost Reporter

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Oostreporter | 1998 | | pagina 1