Oost Reporter kan verder
Reynhout op wijkentoernee in Oost
SOS
w
In deze krant
Morse
Commucicatie
veranderd
Morsestraat
Buurt 15 in de
schijnwerper
Uitgave van de Stichting Wijkkrant Schiedam
februari 1998
jaargang 3 nummer 1
door Rob Wark
Ergens in het najaar van 1995 staat defoto
in het Stadsblad. Drie mannen: Wulfvan
de Eshof Frans Klijzen en Jan Baars. In
grote letters staat er als kop boven het arti-
kel: "Oostbewoners zijn papierterreur zat.
En wat dunner daar weer boven: "Eerste
wijkkrant in januari van de pers.Kort
daarna verschijnt de eerste Oost Reporter.
Ruim twee jaar verder, op maandag 9 febru
ari 1998 komt Adri Reynhout, wethouder
Stadsvernieuwing, Volkshuisvesting en
Communicatie in Kluphuis Oost om van de
bewoners te horen of zij vinden dat de Oost
Reporter, de wijkkrant voor Oost moet blijven.
Er staan meer onderwerpen op de agenda
en die gaan voor. Eerst wil Reynhout, door
zijn ambtelijke hofhouding omringd, weten
wat "Oost" voor wensen heeft op het gebied
van de stadsvernieuwing en daarna wil hij
hun reactie op een nota "Wijkgericht werken".
Maar voor die onderwerpen kunnen wor-
den aangesneden moet er stoom worden
afgeblazen. Veel stoom. En om half tien
moet Reynhout weg naar de volgende af-
spraak.
De wijkkrant
Tien minuten van de twee uur van het wijk-
gesprek zijn nog over. De wethouder van
communicatie zit met een brok hogere poli-
tiek in z'n maag. Daarom is dit onderwerp
ook nog aan de agenda toege-voegd.
Frans Klijzen
Twee jaar was opbouwwerker Frans Klijzen
bezig geweest met de voorbereiding van
het project. Hij had een reeks instellingen
tot medewerking weten te bewegen aan de
proef met een Schiedamse wijkkrant. Er
was genoeg geld ingezameld om een redac-
tieteam, een fotograaf en een
layout-medewerker op te leiden en een jaar
gang te verzorgen. Na dat jaar zou worden
Wethouder Reijnhout en zijn ambtelijke hofhouding op toernee in Schiedam-oost
bekeken of dit voorbeeld in andere wijken
zou kunnen worden nagevolgd. Frans zelf
werd voorzitter van de Begeleidingscommis-
sie. Maar Frans had, behalve veel vrienden,
minstens zoveel vijanden. En die begonnen te
zagen aan de poten van zijn stoel.
Dat het wijkbeheeroverleg in Oost voor de
tweede keer geld gaf voor de wijkkrant kon
niet. Mocht niet. Was tegen de afspraken.
Want dat budget mag alleen worden uitge-
geven aan eenmalige dingen. Het werd terug-
gedraaid, maar uit een ander gemeentelijk
potje weer bijgepast.
Vervolgens besloot het bestuur van het In-
stituut Bewonersondersteuning Stadsver
nieuwing en Wijk- en Buurtbeheer (voorheen
IOBS) de opbouwwerkers te rouleren. Frans
Klijzen naar West en Groenoord, Henk van
der Velden voor Centrum en Oost. Hogere
politiek? De discussie daarover heeft een hoop
energie gekost en betekende het begin van
een moeizame periode in het bestuur van de
bewonersvereniging.
Krap bij kas
Door alle gehannes is de bestuurlijke aan-
dacht voor de Oost Reporter er blijkbaar bij
ingeschoten. Maar die moest wel door. De
vraag was echter: wie betaalt dat? De trek-
kers van het eerste uur, de instellingen die
zich achter het initiatief van Klijzen hadden
geschaard, schenen niet zoveel belangstel-
ling meer te hebben. Voor hen was Oost
een proef van een jaar ge.weest. Aan die
wijk hadden ze nu even geen verplichtin-
gen meer. Schoorvoetend gingen enkele
instellingen alsnog overstag.
Zie vervolg op pagina 8
Zoals gebruikelijk op dit soort bijeenkom-
sten in Oost beginnen enkele bewoners
stoom af te blazen. De wethouder, peetvader
van het wijk-en buurtbeheer, is het gewend.
Hij neemt Arno Mol, de geplaagde wijk-
coordinator, in bescherming. De man doet
zijn best, maar hij is weer afhankelijk van
z 'n collega 's op het stadskantoor. Daar is
de organisatie in beweging dus het werk
ligt stil. Ook de instellingen "op af stand",
zoals de politie, de ONS, de Brandweer en
de Stichting Noordvest heeft hij niet aan een
touwtje. Ja,ja het is moeilijk, maar zullen we
daar onder het volgende punt over praten?
Nu dus eerst over de Stadsvernieuwing.
Stadsvernieuwing
De stoom komt weer op gang. Maar nu meer
gericht. Bij het rondje voorstellen had een
Chinese meneer zich al voorgesteld: ik ben
van Snackbar De Pinguin en die staat er
slecht bij. Daar kan echter niet over worden
gepraat, want dan komen er prive zaken aan
de orde. Reynhout is bereid met de man te
praten, maar niet hier en niet nu waar ieder-
een bij is. Iemand anders wil iets weten
over een oude kwestie. Arno Mol grijpt in:
dat is nu niet aan de orde en als je daar meer
van wil weten moet je naar de vergaderin-
gen van het projectteam Stadsvernieuwing.
De wethouder heeft een lobby achter de rug
om meer geld voor de Schiedamse stadsver
nieuwing, want de gemeente heeft veel te
weinig gekregen. Nu is er meer geld toege-
zegd en daar moeten nu snel plannen voor
worden ingediend. Roept u maar! Verba-
zing, want als er geld te weinig is moeten er
toch al plannen zijn? (zie vervolg pag.
Zie vervolg "Ja, ja, maar ik wil het nu zelf
horen van jullie. Jullie hebben toch ook
wensen?" Schuchter komen er wensen op
tafel, maar je ziet ze denken. Bewonersdes-
kundige Jacques Frijee doet op rustige toon
enkele suggesties. Het buurtje achter het
Kluphuis heeft een paar jaar geleden een
opknapbeurt gehad, maar om nou te zeggen
dat het daar goed is gegaan...Het heeft de aan-
dacht van de wethouder.
Wijkgericht werken
Stoom,stoom. Dat ze hem nooit in de wijk
hebben gezien en nu ineens wel. Even wordt
de wethouder boos. Boos? Furieus! Z'n ge-
zicht zwelt en verkleurt. Hij kent de wijk,
want hij rijdt er vaak genoeg door. "Dat jul
lie mij niet zien kan ik ook niet helpen." De
discussie wordt weer in het spoor gebracht.
De nota komt nu ter sprake. Het blijkt voor
iedereen onverteerbaar ambtelijk proza.
"Wat staat er eigenlijk in wat het wijk-en
buurtbeheer in z'n huidige vorm zou kun
nen verbeteren? Wat is de meerwaarde van
het nieuwe model? Is het niet gewoon oude
wijn in nieuwe zakken?" De ambtenaar die
het stuk kennelijk heeft geschreven zegt dat
hij weet wat hem te doen staat. Qua taal.
Maar over de inhoud lijkt het laatste woord
nog niet gesproken, hoe wel er, net als in an
dere wijkbijeenkomsten, enkele nuttige tips
worden aangedragen.
Onze wijk heeft eind vorig jaar de regiona
le en landelijke TV gehaald. Een ploeg
van RTL-5 ging zelfs mee op kerstbomen
jacht, toonde een spandoek 'Schiedam
Oost' en had een interview met onze Tan-
te Nel uit de Morsestraat. Het is op
oudejaarsdag uitgezonden. De Oost Repor
ter sprak daar met een paar mensen.
De Morsestraat was de kapstok om aan-
dacht te besteden aan meneer Morse, zijn
streepjes- en puntjescode en het marconis
ten-bestaan.
Buurt 15, waarin de Morsestraat, scoort
opvallend hoog in een omvangrijk verge-
lijkend onderzoek van ruim 2000 buurten
in de grotere steden van ons land. Dat
stond op 18 december in een thema-bijla-
ge van de NRC, de landelijke kwaliteits-
krant. Heel Nederland weet dat dus, maar
de raadsleden bespraken de cijfers onlangs
in een besloten commissievergadering. De
Oost Reporter vermeldt er enkele en on-
derzoekt de achtergronden.
Vier jaar geleden haalde Schiedam het lan
delijke nieuws met de uitslag van de
gemeenteraadsverkiezingen. De CD won
griezelig veel en er was slechts een ge
meente in het hele land waar het
percentage nog hoger was. In verklaringen
repte men van protestgedrag omdat de kie-
zers zich genegeerd voelden. Een soort SOS
dus. Dat signaal klonk het hardst van alle
wijken uit Oost. Of het geholpen heeft? Op
4 maart zijn er weer verkiezingen. De
Oost Reporter helpt u een beetje bij uw ko-
mende gang naar de stembus.
Tenslotte: deze Oost Reporter heeft u la
ter in de bus gevonden dan u gewend
bent. U heeft recht op uitleg. Toen de
krant het proefjaar 1996 achter de rug had
zou snel worden besloten over een ver
volg in andere wijken. Hoewel de proef
met deze krant als geslaagd werd be-
schouwd liet een besluit op zich wachten.
Het waarom leest u in dit nummer. Hier is
het op z'n plaats te melden dat mag wor
den verwacht dat u de Oost Reporter zult
blijven ontvangen. Dat en meer in dit
nummer.
Oost Reporter