M 10. Zaterdag 15 Mei 189T. Eerste Jaargang. A rbei cl. Dit blad verscliijnt Zaterdags. Prijs per kwartaalf 0.65. Afzonderlijke nommers- 0.05. Redacteur: Dr. J. VAN LEEUWEN. Uitgever G, ODE. SCHIEDAM. Prijs der Advertentien per gewonen regel 15 cts. Stukken voor de Redactie aan den Redacteur, Advertentien en Abonnementen aan den Uitgever, beiden te Schiedam. INHOTJD: Arbeid. IX. - - Opvoeding in het gezin en op school. De verkiesingsstrijd. -- Het Oosten en de Groote mogendhedeu. Mepliek aan De Volksvriend. Zonderlinge manieren. Advertentien. IX. Gaat men bij de organisatie van den arbeid uit van bet groote beginsel van de eenheid van alle belangen van alien arbeid, wat blijkens liet voor- afgaande bet eenig logische en het eenig waardevolle is, dan volgt daaruit dat de beperking der arbeidsbcweging tot de handarbeiders geheel ver- keerd is. Het moge waar zijn, dat de bandarbeid in de eerste en voor- naamste plaats in verdrukking is, omdat de gruwelijke hongerkwestie daarbij is gekomen, maar dat neemt tocli niet weg, dat alle arbeid in zijn verbouding tot het kapitaal ondergeschikte is. De aanvaarding van dit groote beginsel is van groote beteekenis, want daardoor wordt de organisatie zooals die nu veelal wordt voorgestaan on tot stand gebracht als onvoldoende gekenmerkt. Xu immers wordt onder organisatie van den arbeid alleen de bandarbeid begrepen. Door deze opvat- ting werkt men de overmaeht van het kapitaal in tic band en, maakt men ua betiudrlgij.g -daft;'vaii sen -ror wen; Xk zander op verv.-o c lijte Immers daardoor ontstaat in de voorstelling der mehseben een scbeiding en een tegenstelling tusscben de belangen van handarbeid en boofdarbeid. En die voorstelling beeft dan de neiging, de eenmaal aangenomen ver- schillen zoo scherp mogelijk te doen uitkomen. Reeds bet gebruik dat men maakt van bet woord arbeider bewijst, dat dit waar is, want dat woord wordt alleen gebruikt voor den spierarbeider. De ,,arbeidersbeweging" omvat alleen de handwerksklasse. Een arbeiderskiesvereeniging bestaat alleen uit handwerkslieden. En zoo is bet met alles; zelfs de arbeids- wetgeving bepaalt zicli tot het handwork. De denkbeelden, die aan dit spraakgebruik het aanzijn gaven, staan de oplossing dezer maatschappelijke kwestie in den weg. Zelfs op de politieke programma's en in bet algemeen in het spraakgebruik der politiek is *deze fout ingedrongen. Immers daar wordt steeds gesproken van de maatschappelijk misdeelden en verdrukten, waarmee men dan voortdurend de arbeiders bedoelt, van een arbeiders- kwestie, een arbeidersvraagstuk, enz. Het zijn altoos de handarbeiders wie bet geldt, en nooit is bet alleen de arbeid in bet algemeen, gesteld te'gen- over het kapitaal. Xu ja, de onderwijzers worden dan wel eens genoemd, omdat zij zoo verbazend slecht worden betaald. En een enkele denkt dan ook wel eens aan de kleine ambtenaren en acht verbetering ook van bun toestand noodzakelijk. Maar nimmer wordt bierbij gelet op de foutieve redeneeringen en benamingen, en men blijft kalmpjes spreken over de belangen van den arbeid in de beteekenis van handarbeid. -Hog een ander bewijs is sprekend. Ocb, zegt men. bet socialism© zal bier in ons land niet veel uitrichten, er zijn hier te weinig fabrieken. Hoe duidelijk ligt in deze uiting opgesloten de verkeerde beschouwing over bet begrip arbeid! Xeen, men moet uitgaan van de algemeene verbouding van bet kapi taal tot iederen arbeid, welken ookanders stelt men deze verbou ding zelve niet zuiver en brengt men feitelijk een scbeiding in den arbeid, waardoor de arbeiders, d. w. z. alien die door hun arbeid afhangen van het kapitaal, in vijandige deelen tegenover elkaar komen te staan. Xu reeds is bet in ons land overal op te merken, dat de handarbeiders niet wen- sclien samen te werken met de boofdarbeiders, en omgekeerd dat een hoofd- arbeider een samenwerking met den handarbeider beneden zich acht. Beiden achten doorgaans die samenwerking in strijd met hun belangen. Tocli is niets minder waar. Wil de arbeid werkelijk tegenover bet kapitaal eenige kracht van waarde en beteekenis ontwikkelen, dan moeten de arbeidenden zelf beginnen met zich volkomen solidair te gevoelen, en allereerst de scheiding die zij zelven hielpen maken opkeffen. De zaak is tocb ten slotte, dat het tegen de overmaeht van het kapitaal gaat, en dat het er in bet minst niet toe doet met welken rang en welke kracht men kan mede- belpen: indien men slecbts meewerkt; en dat gebeurt nog zeer weinig. En het algemeen belang brengt tocb mee, dat de boofdzaak wordt voorop- gesteld en dat men op bet hoofddoel in de allereerste plaats let. Ter bereiking van een organisatie op dozen grondslag moet nog zeer veel veranderd worden in de voorstellingen en de bonding der betrokken personen. De handarbeiders moeten zich losmaken van de rrteening, dat iedere niet-handarbeider behoort tot het ,,vervloekte ras der bezitters", en gaan erkennen dat de zaak van den arbeid niet alleen ben raakt, maar dat zij slecbts een deel zijn van de daarbij betrokken mcnscbcn. Zelfs zou men nog verder kunnen gaan en beweren, dat de handarbeiders niet dan kunnen winnen bij een bondgenootsckap met de boofdarbeiders, omdat zij zelf meestal in veel te engen kring moeten werken en leven, om veel meer dan hun persoonlijke belangen op te merken. En eerst door een samenvoeging der persoonsbelangen ontstaat een organisatie. Staan zij de leiding van de zaken van den arbeid voor een deel of geheel af aan de boofdarbeiders, die in volkomen samenwerking met ben de eenige moge- lijkbteid tot verbetering zien en in al bun werken daarvan uitgaan, dan zal de kracht die van ben uitgaat natuurlijk veel grooter zijn, omdat zij dnn eon before leiding hebben en tocb bun persoonlijke belangen geheel d. 1 1 lijvcn- no1 Hiorbii mefflt niet vergeteQ worden, dat do bedoeling daarvan niet pbilantbropiscb is of iets anders van dien" aard, maar dat er niets anders mee beoogd en ook bereikt wordt dan een organisatie van den gebeelen arbeid tegenover de overmaeht van het kapitaal. Grooter zal evenwel nog de moeite zijn om de hoofdarbeiders te over- tuigen van de noodzakelijkheid dezer samenwerking. Men heeft nu wel met bet oog op de aanstaande verkiezingen getraclit zooveel handarbeiders mogelijk in de bestaande kiesvereenigingen op te nemen; vooral van radicale zijde is daartoe veel moeite gedaan. Maar in die aaneensluiting lag in het minst niet bet beginsel van de eenlieid van alle arbeids- belangen; *die werd slecbts wenscbelijk en noodzakelijk gegcht ter ver- sterking der eigen partijkracht, en zooals in dit blad reeds meerdere malen is aangetoond, geen cjer.bestaande partijen aanvaardt ten voile de werkelijkheid en noodzakelijkheid van den reeds uitgebroken klassenstrijd. In deze kiesvereenigingen-bandelingen ligt dus niet de gcringste belofte voor een beter inzicht in de behoefte van onzen tijd. Weinig vindt men dan ook in de meeningen der lioofdarbeidenden de overtuiging, dat bun belang thans volkomen parallel loopt aan dat der handarbeiders. Het moge waar zijn, dat liun maatschappelijke toestand iets minder ongunstig is omdat hun inkomsten hooger zijn, dat zij dus niet dien harden ellendigen hongerstrijd hebben te voeren van de handarbeidersen dat zij dus „betrekkelijk" in niet zoo sleclite omstandigbeden verkeeren. Yol- doende is bet niet, en een bewijs van doordenken evenmin, en allerminst een teeken van eigen verantwoordelijkheid tegenover de maatscbappij, dat men zicli van alles afmaakt door te zeggen: wij hebben bet nog zoo slecht niet, er zijn nog massa's die bet veel slechter hebben. Tocb wil men die massa's" wel een beetje lielpen -door liefdadigbeid en Toynbee- werk!? Maar waarom dan niet eerlijk erkend. dat de maatschappe lijke verhoudingen ook ben oproepen en bun hulp eiscben ter verdediging van de recliten van den arbeid? Waarom dan niet volmondig en eerlijk getoond, dat de overmaeht van bet- kapitaal mede door bun arbeid en inspanning kan worden opgelieven? en dat een verbetering der toestan- den slecbts wacbt op de beeindiging van bun traagheid? Het is ook niet goed en niet mooi, dat men, door werkeloos te blijven en zich neer te leggen bij de bestaande toestanden omdat men bet zelf nog zoo sleclit niet heeft, feitelijk de bestaande wanverhoudingen belpt handkaven, en op die manier zich vijandig plaatst tegenover de belangen van den arbeid die liefst zijn eigen belangen zijn! Die handelwijze is leelijk en laf, en geeft woer een nieuw bewijs voor de verregaande karak- terloosheid van onzen tijd. Want karaktei'loos in de boogste mate is bet, Deiselfde Advertentie viermaal geplaatst wordt drie- m a a 1 bei'efcend. Abonnementen op zeer billijke voorwaarden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Onze Tijd | 1897 | | pagina 1