Vannacht gaat het slaapkamerraam
maar weer op de kleine haak
M
1
Doortje
Herfstmijmeringen
Bibliotheken gaan samenwerken
Verkeerschaos na
aanrijdingen
Schiedamse
Kinderboerderij op de
radio
Gemeente helpt
gestrande truckers
Start collecteweek
Diabetes Fonds
Afscheid van de zomer
Goed begin
Nieuwe seizoen
Trauma's
Edith Dudink
21 OKTOBER 1998
nt DTiCTJJ. i/"vai crvrir O
21 OKTOBER 1998
DE POSTILJON EDITIE 12
PAGINA 4
SCHIEDAM - Woensdagmorgen
even voor half zeven ontstonden
op de Rijksweg A4 in de richting
van het Kethelplein, net na de
Beneluxtunnel, twee aanrijdingen.
Een vrachtwagen raakte eerst een
invoegende personenauto, waar-
door deze op de andere rijstrook
terechtkwam en tegen een daar
rijdende bestelau to botste. Een
achteropkomende vrachtwagen
reed vervolgens op deze vracht
wagen in. Als gevolg van beide
aanrijdingen raakten vijf personen
licht gewond. Zij werden voor
behandeling naar ziekenhuis in
Rotterdam, Schiedam en
Vlaardingen vervoerd. De oost-
baan van de Rijksweg A4 werd
ruim een uur voor alle verkeer
afgesloten. Met name op de
Rijksweg A15 leidde dat tot kilo-
meterslange files in de ochtend-
spits.
SCHIEDAM - Op donderdag 22
oktober (van 15.45 tot 16.00 uur)
op RVU/Radio 5 spreekt RVU-pro-
grammamaker Edwin van Laar
met initiator Matthijs Rorije over
de strijd voor een kinderboerderij
in de wijk de Gorzen (Schiedam-
Zuid). In het programma De Trots
van de Buurt wordt verteld hoe
traag de ambtelijke molens wer-
ken en hoe veel er geregeld moet
worden voordat er eindelijk
gebouwd kan worden en de kin
derboerderij officieel opgericht
kan worden.
ROTTERDAM - De gemeente
Rotterdam biedt noodhulp in
natura aan de ongeveer honderd
Russische vrachtwagen-
ehauffeurs, die vanwege de
slecht econimische situatie in
hun eigen land zijn gestrand in
het Rotterdamse
Waaihavengebied. Hiertoe heeft
het College van B. en W. dinsdag
13 oktober besloten. Daarnaast
wordt onderzoek gedaan naar de
mogelijkheden voor repatriering.
De minister van Verkeer en
Waterstaat is gevraagd om finan-
ciele steun. De minister deelt de
Rotterdamse conclusie dat er
hulp moet worden geboden en is
bereid hulp in natura te verlenen.
Er zai geen contant geld aan de
chauffeurs worden gegeven.ln
verband met de reisdocumenten
en visa, die de chauffeurs nodig
hebben, is ook medewerking
gevraagd aan de ministeries van
Buitenlandse Zaken en Justitie.
Zondag 1 november start de lan-
delijke collecteweek 'Geef's voor
Diabetes' van het Diabetes Fonds
Nederland. In Nederland hebben
ruim 500.000 mensen diabetes.
Ongeveer 30.000 vrijwilligers gaan
vanaf 1 november op pad om geld
in te zamelen voor wetenschappe-
lijk onderzoek.
ROTTERDAM - Op zondag 25 okto
ber neemt Arboretum
Trompenburg feestelijk afscheid
van de zomer. Omdat het de laat-
ste zondag van het jaar is dat het
arboretum op zondag geopend is,
mag iedereen deze dag gratis bin-
nen. Om 12.00, 13.00 en 14.00 uur
worden 'zwaan-kleef-aan' wande-
ling onder leiding van een deskun-
dige gids gehouden. Deelname
aan een wandeling kost f 2,50 per
persoon. Tijdens de wintermaan-
den is het arboretum op zondag
gesloten, de rest van de week is
het open van 9.00 tot 17.00 uur en
op zaterdag van 10.00 tot 16.00
uur. Vanaf 11 april 1999 staan de
deuren ook op zondag weer open.
Zaterdagmorgen is bij ons altijd
groot corvee. Een herrie van
jewelste: Marietje draait diverse
wasjes. Je weet wel, de witte, de
bonte en de wolwas. De vaat-
wasser staat aan. Op zichzelf
niks bijzonders, maar hij loopt
al een poosje op zijn laatste
benen en is zijn brevet van
'geluidsarm' intussen al lang
kwijt. Aan mij de taak om het
huis van onder tot boven te stof-
zuigen. Als ik nou ergens een
bloedhekel aan heb is het wel
aan stofzuigen. Niet zozeer het
stofzuigen op zich. Maar alles
moet opzij en weer teruggezet
worden. Je begrijpt wel wat ik
bedoel.
Waarom al die drukte? Uitvinding
van Marietje. Weekend betekent
goedkope stroom en alle kleine beet-
jes helpen. Ze heeft het weer goed
uitgekiend. Dat is haar wel toever-
trouwd. Inmiddels heb ik mij van
mijn taak gekweten. Ik heb het er
warm van, dus druk ik mijn snor en
ga de tuin in.
Een beetje onderuit gezakt in mijn
tuinstoel probeer ik mij te distantie-
ren van al dat drukke gedoe daar
binnen. De zon staat al wat lager
dan's zomers om deze tijd, maar hij
schijnt. Wat wil je nog meer. Zo
begint de herfst goed. De vogels zijn
al druk doende zich op te maken
voor de grote trek naar het warme
Zuiden. In de tuin is het nu met de
meeste plantjes wel gedaan. Erg veel
spinnenwebben zijn er dit jaar. Het
ene web is nog mooier dan het ande
re. Volgens Marietje ligt er in de
winkels zelfs al weer winterkost uit-
gestald. Spruitjes, knolselderij, nog
even en eten weer erwtensoep. Zo
lekker in het warme zonnetje zit-
tend, begin ik mijzelf van binnen te
bekijken. We hebben het nog niet-eo
slecbt getroffen, denk ik al mijme-
rend.
Al jaren doe ik niet meer mee aan
het arbeidsproces. 't Is soms wel een
beetje rekenen, maar we hebben
altijd nog op tijd ons natje en ons
droogje. Zo gezegd, een rustig
leventje. Een tikkeltje kaal mis-
schien. Zo'n beetje een gevoel van
'de bladeren begin'nen van de bomen
te vallen'. Zeg maar: de herfst van
ons leven. We zijn duidelijk meer
gematigd geworden in ons oordeel,
waarover het dan ook gaat. Hoewel,
't is toch anders dan de ietwat bru-
tale tintjes van de zomer. Neem nou
bijvoorbeeld die dikke Truus, die zo
haar eigen manier heeft om van haar
zonnevreugde blijk te geven. En het
nu weer decent geklede buurmeisje,
die heb ik er van de zomer ook wel
eens anders bij zien lopen. 't Is ver-
dorie nog geen maand geleden dat
we zo'n beetje gaar zaten te stoven
op ons tuinterrasje onder het zonne-
scherm. Maar nu is-t-ie dan toch
definitief aangebroken, de herfst.
Verdikkempie nog an toe' klinkt
het (vrij vertaald) in mijn oren. Met
een schok kom ik rechtop in mijn
stoel. Het is de buurman die bezig is
met een grote hamer zijn tuinhekje
te repareren, maar vergeten is om
zijn duim weg te halen. Daar had ik
warempel liggen pitten. Die rauwe
kreet van de buurman brengt me
ineens terug in de werkelijkheid.
Waar was ik eigenlijk in gedachten?
Vallende bladeren, eerder donker,
geen rook meer van de barbecues
van de overburen, zomerbroeken die
weer definitief zijn opgeborgen, de
ijscoman die ander werk moet gaan
zoeken, kinderen die kastanjes
rapen, 's nachts weer een pyjama
aan, regenjas meenemen, verenigin-
gen die weer op voile toeren draai-
en, geen herhalingen meer op de tv,
trimmers die weer hun rondjes
lopen, geen caravans meer overal op
straat.
Het weer slaat ineens om, dus ga ik
maar gauw naar binnen. Het is nu
wel erg duidelijk. De zomer van
1998 is verleden tijd. Niet meer soe-
zen in mijn achtertuintje. De tijd
breekt aan voor trin en paraplu.
Vannacht gaat het slaapkamerraam
maar weer op de kleine haak. Als
straks de muggen definitief de
aftocht geblazen hebben, kan dat
gedoe met die horren ook weer
ophouden. Zo meteen de CV bijvul-
len en de radiatoren ontluchten.
Verder niks nadeligs meer te zeggen
over de herfst. Maar net als dikke
Truus, het buurmeisje en al die
andere zonaanbidders, alleen maar
nieuwe plannen maken voor het vol-
gend jaar, want achter de wolken
schijnt, hopelijk ook voor ons, altijd
nog de zon.
Piet Pensioen
REGIO - De openbare bibliothe
ken in de regio Rotterdam gaan
hun krachten bundelen. Op 15
november ondertekenen veertien
bibliotheekdirecteuren, hiervoor
een overeenkomst. De bibliothe
ken werken al langer met elkaar
samen, maar tot nu toe in vrij-
blijvende sfeer. Dat gaat veran-
deren. Voor het eerst in
Nederland krijgt een dergelijke
krachtenbundeling een blijvend
karakter.
Het publiek zal op verschillende
mameren de vruchten van de samen-
werking kunnen plukken. Zo komt
er een regionaal aanbod voor de
hoogste klassen van het voortgezte
onderwijs, het zogenaamde
Studiehuis.
Verder verzorgen de bibliotheken
een compleet aanbod aan
Internetcursussen en gaan zij een
compleet gegevensbestand opzetten
en beheren, dat een antwoord moet
bieden op veel gestelde vragen van-
uit het publiek. In een verdere fase is
het mogelijk dat de bibliotheken
afspraken maken welke 'bieb' zich
waarin gaat specialiseren. Dat kan
kostenbesparend werken, omdat
dubbele aankopen kunnen worden
voorkomen.
We zijn blij dat we Doortje al met
zeven iveken hebben gehaald, De
memngen hierover ztjn verdeeld,
maar we houden ons vast aan een
goed hondenboek en de adviezen
van de fokster. Die vertellen ons
dat een hondje van zeven of acht
iveken heel goed te socialiseren is.
Ze zijn nog niet gevoelig voor tram
matische ervaringen. Na twaalf
weken wordt een pup terughou-
dend. Nu leert ze razend snel dat de
dingen die ze tegenkomen niet eng zijn. Kortom, een prima tijd om haar
overal mee naar toe te nemen. Naar het winkelcentrum, in de bus en
trein en vooral veel in contact laten komen met andere mensen, kinde
ren en dieren.
We gaan naar een groot tuincentrwn. Daar hebben ze een dierenafde-
ling en we willen puppieshampoo. In het tuincentrum pakken we een
winkelwagen, daar in zet ik een plastic mandje zodat Doortje eritt kan
zitten. Het is zaterdag en best druk. "Oh, wat lief" en "Ktjk eens wat
een schattig hondjehoren we om ons been. We glimmen, natuurlijk
is dit voor ons het leukste hondje dat er bestaat, maar het is zo heerlijk
als andere dat ook vtnden.
Gelukkig zit Doortje hraaf in haar mandje de wereld in zich op te
nemen. Als we thuis komen gaat ze gelijk de wasbak in. Ze laat het
gelaten over zich heen komen. Droogpoetsen is een veel leuker spel.
Met de kanddoek over zich heen draaf ze door het huis. Als ze droog is
loopt ze achter mijn man aan de tuin in. Die staat even later op het
roam te ktoppen. In zijn hatiden lets druipends. Vaag herken ik onze
pup. Groen van het kroost en met slierten waterplanten over haar
kopje. "In de vijver gevallen"vertelt mijn man overhodig. "Ik hoorde
een plons en omdat ze niet boven kwam heb ik in het water gegraaid
tot ik haar voeldeDoortje is niet onder de indruk. Voor de tweede
keer die dag gaat ze de wasbak in. Dat ze met gevoelig is voor trauma-
tische ervaringen blijkt twee dagen later als ze weer in de vijver valt.
