Volkswagen Lupo:
-
Overkapte klokken
Goede afwerking
-
11 NOVEMBER 1398
DE POSTILJON EDITIE 12
PAGINA 15
De ionqste wolf uit Wolfsburg
De Volkswagen Lupo beeft een vrolijk gezicbt, met dank aan de ronde koplampen.
Het spreekwoord 'een wolf in
schaapskleren' is zeker van toe-
passing op Volkswagens jongste,
de Lupo. In het latijn staat dit
woord namelijk voor wolf, maar
gezien zijn afmetingen maakt hij
geen agressieve indruk. Eerder
een lieflijke. Geinig is ook de
toespeling op zijn geboorte-
plaats: Wolfsburg. Hier, in het
epicentrum van het VW-con-
cern, rolt de Lupo namelijk van
de band als nieuwe prijsopener
van het merk. Wolfje wordt
namelijk onder de Polo geposi-
tioneerd en biedt daarmee een
handgreep voor diegenen die
graag VW rijden, maar de Polo
net iets te duur vinden.
Of iets te groot, want ongemerkt is
de Polo de laatste jaren toch wat
volwassener geworden dan zijn
voorvaderen en dit wordt natuurlijk
doorberekend in de prijs. Vandaar
dat het tijd werd om een nieuwe
auto te ontwikkelen aan de onder-
kant van het gamma, voorzien van
alle VW-kwaliteiten en een aange-
naam prijskaartje. Dit is het geval
hij de Lupo. Wij haalden bij impor-
teur Pon's Automobielhandel
meteen maar de basis van de basis,
de Lupo 1.0 die voor 22.295 gulden
in de showroom staat.
Wie de prijs ziet, heeft niet meteen
het gevoel een koopje te hebben ges-
coord. Want als je met een basismo-
del over de twintig mille-grens heen
gaat, ben je niet echt goedkoop en
moet de auto heel wat te bieden
hebben. Dat is bij de Lupo dan ook
het geval, zo ondervonden wij tij-
dens de testweek.
Het begint al bij het aanzicht, met
name dat van de neus. Twee ronde
koplampen, geflankeerd door twee
ronde knipperlichten, geven het
front karakter. Met name ook
omdat de korte motorkap voorzien
is van twee bol staande flanken,
waardoor een krachtig uiterlijk ont-
staat. Ook de in kleur gespoten
bumpers dragen hier hun steentje
aan bij. De A-stijl loopt meteen
0 Het interieur ziet er met name door de twee aparte klokken sportief uit.
sterk omhoog om een zo hoog
mogelijke binnenruimte te scheppen
en daarin is VW geslaagd. Zelfs de
langeren onder ons kunnen zonder
haar-dakcontact plaatsnemen. Ook
achterin, want de dakstijl gaat over
in de achterklep en loopt slechts een
heel klein beetje naar beneden af. De
instap is makkelijk door de fors uit-
gesneden en als kluisdeuren dicht-
vallende portieren. Wat opvalt bij
het zij-aanzicht zijn de op de hoeken
geplaatste wielen. Veel verder was
niet mogelijk, want dan zouden ze
eronder uit vallen. Dit maakt wel
een riante interieurruimte mogelijk.
De achterzijde is van een hoog deja
vu-gehalte. Geen wonder, want de
Lupo wordt zij-aan-zij met de Seat
Arosa gefabriceerd, maar is op ver-
schillende details totaal anders.
Behalve dan aan de achterzijde. Op
het VW-teken, de naamgeving Lupo
en de wat kleinere achterruit na, lij-
ken Arosa en Lupo sprekend op
elkaar.
Net als aan de voorzijde, valt ook in
het interieur veel verschil met de
Arosa waar te nemen. Opvallend
daarbij zijn de twee losse, apart
overkapte, klokken die informatie
geven over de belangrijkste functies.
De vormgeving hiervan is zeer spor
tief, alleen de benzinemeter zit wat
onoverzichtelijk weggewerkt, waar
door we tot twee keer toe door het
waarschuwingslampje gemaand
werden om te bunkeren bij het eer-
ste het beste tankstation. Dit heeft
overigens niks te maken met een
eventueel beperkte inhoud van de
benzinetank. De 34 liter die via de
vulopening bereikt worden, brach-
ten de Lupo 1.0 tijdens onze tes
tweek, met een gemiddelde van 1
liter op 12,3 kilometer, maximaal
419 kilometer ver. Een zeer goede
score.
Keren we even terug naar het interi
eur. Dit is voorzien van veel VW-
bekende onderdelen, zoals het dries-
pakig stuur, de goed bereikbare hen-
dels en knoppen en een handige
middenconsole op de vloer. Qua uit-
rusting heeft Volkswagen ook niet al
te flauw gedaan. Elke Lupo heeft
veel comfort- en veiligheidverhogen-
de items standaard aan boord. Een
airbag voor bestuurder en voorpas-
sagier zijn hiervan een treffend voor-
beeld. Maar ook de in hoogte ver-
stelbare stuurkolom en dito bestuur-
dersstoel zijn zaken die veel van zijn
concurrenten niet met het basismo-
del meegeven.
Verder kan de koper rekenen op
zaken als getint warmtewerend glas,
in hoogte verstelbare hoofdsteunen
voor en achter, Isofix-kinderzit
voorbereiding en een in gelijke delen
neerklapbare achterbank. Dit laatste
is heel handig, want de standaard
bagageruimte biedt erg weinig ruim-
te (130 liter) en heeft moeite met een
kratje bier. De neerklapbare achter
bank vergroot de ruimte echter tot
een aangename 830 liter.
De afwerking van de auto is bijna
perfect. Geen rammeltje of kraakje
viel er waar te nemen totdat we de
ruitewissers nodig hadden en deze
bij snelheden boven de 120 km/u
een hard tikkend geluid maakten.
Verder konden we geen afwijkingen
vaststellen. De aandacht die besteed
is aan de Lupo, is bijvoorbeeld ook
te merken als je de motorkap opent:
twee gasdrukveren houden de klep
op zijn plaats, iets wat je meestal
alleen bij veel duurdere auto's tegen-
komt.
De Lupo met 1.0 liter-motor is
meteen al een prettig automobiel.
De 37 kW/50 pk die ons hier ter
beschikking staan, blijken voor de
Nederlandse dagelijkse praktijk
ruim voldoende. Ze geven de 3.53
meter lange en 968 kilogram wegen-
de Lupo voldoende pit om mee te
komen in het hedendaagse verkeer.
In de stad is de Lupo zelfs watervlug
en makkelijk door allerlei kleine
openingen te laveren, daarbij con
stant genoeg vermogen leverend om
snel te kunnen reageren.
Ook de remmen (voor geventileerde
schijfremmen, achter trommels) zijn
goed op hun taak berekend. Enige
nadeel is dat de Lupo bij snelheden
boven de 100 kmAj wat luidruchtig
wordt. Maar hij gaat wel door. Zijn
top bereikt hij bij 150 km/u en pas
vanaf de 130 km/u is de fut er uit. Al
met al goede waardes voor een auto
van Wolfjes afmetingen en capacitei-
ten.
Tijdens het rijden mis-je de stuurbe-
krachtiging (standaard vanaf onze
1.0) niet. De besturing gaat ook bij
het fileparkeren zeer gemakkelijk en
bij hogere snelheden bezorgt de
directe besturing een prettig gevoel
met het asfalt. Het uitgekiende
onderstel zorgt voor nog meer rij-
plezier, want ook in bochten, zelfs
op natte wegen, houden banden en
onderstel de auto goed op het
gewenste pad.
De stoelen zitten perfect, zijn stevig
en geven ook de langere bezitters
voldoende steun in rug en benen. De
zitpositie is door de in hoogte ver-
stelbaarheid van stuur en stoel uit-
gelezen in te stellen. Het zicht rand
om is dik in orde dankzij het grote
glasoppervlak. Alleen achterin laat
de beenruimte voor volwassenen te
wensen over, hiermee niet zeggend
dat die geen plek kunnen vinden.
Alleen wil je af en toe uitstappen om
de benen te strekken op de langere
ritten. Voor kinderen is er echter
ruimte zat, daarmee de Lupo tot een
ideale jonge gezinsauto bombarde-
rend.
De Volkswagen Lupo wordt
gegarandeerd weer een succes-
verhaal van de Duitse autobou-
wer. Hij heeft misschien niet de
scherpste prijs, maar biedt wel
waar voor elke cent die ervoor
betaaid wordt. Bovendien is de
door ons gereden 1.0 zuinig,
zonder daarbij mindere presta-
ties te leveren. Wie graag wat
sportiever rijdt kan kiezen voor
de 55 kW/75 pk-sterke 1.4,
maar echt nodig is het niet. De
basis-Wolf is wat ons betreft
glansrijk geslaagd voor zijn
asfalt-jungle test.
De achterkant lijkt sterk op die van de Arosa. Maar daarvoor zijn het ook broertjes.
