Stones centraal op
platenbeurs Ahoy'
TH_L
cQvie
Nog een keer in gesprek kunnen met 'Pa
Uitgaanstips
THE
ROLLING STONES
Tentoonstelling
Stadse jongen
Kameraad
9 DECEMBER 1998
DE POSTILJON EDITIE 12
8861 ft
PAGINA 10
TANGO TANGO - Donderdag 10
december brengen vier dansparen
en het Sexteto Canyengue de
voorstelling Tango Tango in de
Grote Zaal van Theater Zuidplein.
De aanvang is om 20.15 uur.
Tango Tango is extroverte show
over een ingetogen cultuur, die
het publiek laat kennismaken met
de stad Buenos Aires, het klop-
pend hart van de tango. Voor aan
vang van de voorstelling is er om
19.00 een voorbespreking. Na
afloop kan men zelf proefdansen
in de Kleine Zaal. Reserveringen:
(010) 4816500.
THE YOUNG CHRISTMAS - In
De Doelen te Rotterdam treden
donderdag 10 december Tom
Parker en The New London
Chorale met groot koor en orkest
op. De aanvamg is om 20.15 uur.
De entree is 75,-, 65,- en 55,-.
Reserveringen: (010) 2171717.
DE WEDERAFBRAAK - In zijn
vorige theatershow 'Mag ik es met
je praten' keek Pieter de Rijk terug
op zijn als werkeloze en pakte hij
zijn eigen generatie, de dertigers,
stevig aan. In 'De Wederafbraak',
die op vrijdag 11 en zaterdag 12
december te zien is in Theater
Zuidplein te Roterdam (aanvang
20.30 uur), doet hij daar nog een
schepje bovenop. Nu zet hij de
generatie van de wederopbouw
tegenover zijn eigen generatie. De
Rijk won in 1993 de publieksprijs
van het Leids Cabaret Festival.
Voor reserveringen: (010) 4816500.
dagen aanvang om 19.00 uur.
Kassalijn: (010) 2435050.
TAIKO TO TAB LA - Joji Hirota
en Pete Lockett brengen op
woensdag 9 december Japanse en
westerse percussie in de Grote
Zaal van Theater Zuidplein aan het
Zuidplein 60-64 te Rotterdam. Nez,
tabla, Egyptische drums, bongo,
shime-daiko en conga's: men
krijgt het allemaal te horen.
Reserveringen: (010) 4816500.
Taiko to tablas brengt Japanse en
westerse percussie.
KERSTCONCERT - Zaterdag 12
december geeft Deo Cantemus
onder leiding van Cor de Haan een
Kerstconcert in De Doelen te
Rotterdam. Medewerking verlenen
de Gereformeerde kerkkoren
Alblasserdam en Zwijndrecht.
Solisten zijn Ira Spaulding (bari-
ton), Andre van Vliet (orgel) en
Jan Mulder (piano). Entree is
25,- en 22,50.
JONG MUZIEKTALENT - Zondag
13 december wordt in De Doelen
het Nationaal Concours Stichting
Jong Muziektalent Nederland
gehouden voor piano, gitaar en
trombone. Er is vrij entree. Voor
info over de aanvangstijd kan men
bellen met (010) 2171717.
INTERNATIONAAL DANST-
HEATER - Het Internationaal
Danstheater brengt op donderdag
17 december de voorstelling
'Dansen rond de Feestdagen' in de
Grote Zaal van Theater Zuidplein.
De aanvang is om 20.15 uur. Men
ziet dansen en muziek van verre
vreemde volken en prachtige kos-
tuums. Bij uitstek een voorstelling
voor het hele gezin.
Reserveringen: (010) 4816500.
ERIC VAN SAUERS - Eric van
Sauers brengt op woensdag 16 en
donderdag 17 december de voor
stelling 'Eric van Sauers is Eric
van Sauers' in de Kleine Zaal van
Theater Zuidplein te Rotterdam.
Van Sauers had rollen in televisie-
series en won in 1997 het
Camerettenfestival. Ook schreef
hij teksten voor Gert-Jan Droge en
Sylvia Millicam. Reserveringen:
(010) 4816500.
BLOOD BROTHERS - Van
woensdag 23 december tot en met
zondag 3 januari is in het Luxor
Theater de musical Blood Brothers
te zien. Een bestseller op West
End en Broadway vertelt Blood
Brothers het ontroerende en komi-
sche relaas van de tweelingbroers
Mickey en Eddy. De hoofrollen
worden gespeeld door Danny de
Munk en Frank Rigter. Joke Bruys
speelt mrs Johnstone. Reserveren:
(010) 4138326.
Pieter de Rijk in 'De
Wederafbraak'. (Foto: Herman
Poppelaars)
PINOKKIO - In het Jeugdtheater
Hofplein aan de Benthemstraat 13
gaat op maandag 21 en dinsdag
22 december de voorstelling
'Pinokkio' in premiere, naar het
oorspronkelijke verhaal van Carlo
collodi, geschreven door Louis
Lemaire. Met Don van Dijke, Eric
van Vuurde en 88 spelers van
Jeugdtheater Hofplein. Op beide
De Rolling Stones staan centraal op de CD- en Platenbeurs in Ahoy.
Dansen rond de Feestdagen. (Foto: Peter Korniss).
ROTTERDAM - Op zaterdag
12 december wordt er in Ahoy',
Rotterdam weer de jaarlijks
terugkerende CD-en platenbeurs
gehouden. Duizenden CD's,
singles, LP's, boeken, tijdschrif-
ten, gesigneerde foto's, posters
en andere popsouvenirs zullen
zowel bij liefhebbers en verza-
melaars als koopjesjagers zorgen
voor een flinke temperatuurver-
hoging.
Gezien de grote belangstelling voor
House, Dance, R&B en Reggae
wordt hiervoor een speciale afdeling
ingericht, waarvoor een groot aantal
gespecialiseerde standhouders uit
het buitenland worden uitgenodigd.
Speciale aandacht op de beurs gaat
uit naar een expositie over CD's en
platen van de Rolling Stones die
vanaf de jaren zestig uitsluitend in
Nederland zijn uitgebracht, waaron-
der een groot aantal uiterst zeldza-
me exemplaren.
De concerten van de Stones van de
afgelopen zomer hebben gezorgd
voor een toenemende verzamelwoe-
de onder de fans. Buiten de recente-
re, maar uiterst gewilde promo-
CD's gaat de belangstelling steeds
meer uit naar de originele platen uit
de jaren zestig. Vooral de in
Nederland uitgebrachte singels
nemen een belangrijke plaats in.
Nederlandse singels uit de jaren
zestig staan bij muziekverzamelaars
over de hele wereld bekend om de
prachtige fotohoezen. Op de ten
toonstelling wordt een compleet
overzicht gegeven van deze specifiek
Nederlandse fotohoezen uit de
beginperiode van de Stones. Met
onder meer de singels die uitkwa-
men tijdens en na het beruchte con
cert van de Stones in het Kurhaus in
Scheveningen uit de zogenaamde
'Favorieten Express'- serie en uiterst
zeldzame boekenclub-uitgaven.
De beurs in Ahoy' is open van 10.00
tot 17.00 uur. De toegang bedraagt
f. 7,50. CJP en houders van pas 65
betalen f. 5,- en kinderen tot 12 jaar
hebben, onder begeleiding, gratis
toegang.
Voor meer informatie: (0229)
213891.
REGIO - Daar stond ik dan, die
zaterdagavond in november.
Het was half acht en al donker.
Steenkoud was ik. Wat wil je, ik
zat al een uur op de fiets. Het
huisnummer was maar nauwe-
lijks te zien in het flauwe schijn-
sel van de lantaarn verderop,
maar het klopte. De contouren
van een groot alleenstaand huis
doemde voor mij op. Daarvoor
een raooie voortuin en wat me
op dat moment nog het meeste
imponeerde, een mooi bruggetje
dat toegang gaf tot het erf. Nou
zeg, ik had deze keer wel heel
goed beet.
Ik had namelijk een afspraakje
gemaakt met een dansvriendinnetje
om eens samen naar de bioscoop te
gaan. Het had nogal wat voeten in
de aarde gehad voor het door kon
gaan. Want Pa was -dacht ik- nogal
streng. En nog vervelender was, dat
volgens Marietje (zo heette ze) de
familie altijd met de kippen op stok
ging. Dat wil zeggen, dat er na tie-
nen in huis nergens geen licht meer
brandde, wanr dan was iedereen al
naar bed.
Als stadse jongen kwam dat alle
maal nogal vreemd bij mij over. Pas
naderhand begreep ik dat het te
maken had met de andere werktij-
den die pa gewend was te maken.
Pa was tuinder, wat in zijn geval
betekende keihard werken van 's
morgens vroeg tot's avonds laat in
de kwekerij achter het huis. Hij
kweekte bloemen en pianten die via
de winkel hun weg vonden naar het
grote publiek, Vaak werden ze ook
nog door hem zelf verwerkt tot
mooie bloemstukken voor grote
feestelijke gelegenheden en ook we!
tot rouwkransen.
Hij verstond zijn vak, was niet
bang voor hard werken en maakte
lange dagen en dikwijls ook nach-
ren. Vooral 's winters, als de tem-
peratuur in de kolengestookte
warme kassen beslist niet mocht
dalen, want dat zou handel kosten.
Ik spreek al van lang geleden. Hij is
namelijk nog geen 60 geworden.
Hij was niet sterk, maar dat was
hem niet aan te zien. Nee, hij was
altijd in de weer. Een wao bestond
toen nog niet en het is nog maar de
vraag of bij er ook wel gebruik van
zou hebben gemaakt.
Hij had soms maar weinig tijd om
aandacht te besteden aan zijn kin
deren (hij had er zeven). Toch
mochten ze hem graag en Marietje
vond hem zeker niet streng. Ze
vond dat hij iets had waar een kind
graag tegenop keek. Ik zag dat toen
iets anders.
Eenmaal achterom aangebeld werd
ik begroet door een grote, blaffen*
de herder, die de onafscheidelijke
kameraad van Pa bleek te zijn. In
tegenstelling tot de inmiddels tot de
orde geroepen hond, was Pa slechts
klein van postuur met -wat mij
opviel- twee felle doordringende
ogen. Ik was me rot geschrokken
van deze ontvangst zo direct aan de
deur, maar deed mijn uiterste best
om niers te laten merken. Dat hij
me door had was echter overduide-
lijk.
Waarschijnlijk had hij zich iets
beters voorgesteld voor zijn oudste
dochter. ja zo gaat dat nou een
maal. Ik voelde her goed aan en
vond het dan ook niet erg dat ik
hem bij volgende gelegenheden
vaak niet thuis aantrof.
Er zijn daarna nog vele bezoekjes
gevolgd, want met zijn dochter
klikte het goed. Over Pa had ik
inmiddels zo mijn ideeen gevormd:
bazig mannetje. Zijn glimmende
radio, grammofoon en platenwisse-
laar; je mocht er niet eens naar wij-
zen laat staan aankomen. Ik hoefde
zijn muziek trouwens niet te horen,
die verzameling van de Three
Jacksons en die andere grijsgedraai-
de platen zoals het Slavenkoor.
Langzamerhand begon ik hem ech
ter toch te waarderen. Hij was zo
kwaad nog niet. Zo stuurde hij bij-
voorbeeld op zondagmiddag bij
wijze van waarschuwing de hona
vooruit wanneer hij vond dat we
wel wat lang in de kassen waren
'om de mooie bloemen te bewonde-
ren'. Als tegenprestatie liet ik hem
dan met kaarten winnen. Hij kon
namelijk niet goed tegen zijn ver-
lies. Maar zijn dochter is hij defini-
tief aan mij verloren. Daar kon hij
zich tensJotte toch wel mee vereni-
gen. We zijn ramelijk jong
getrouwd en begonnen met een
'inwoning'. Dat ging toen zo, er
was woningnood. Na Pa's overfij-
den is de kwekerij in andere han-
den overgegaan.
Een uur op de fiets naar je
afspraakje, inwoning en woning
nood, het zijn allemaal begrippen
waarvan onze kinderen zich geen
voorstelling kunnen maken. Nu
krijg je van je vriendjes bijna de
rode kaart als je niet meedoet met
die vliegvakantie naar Spanje. Ben
je nu negentien, dan rij je toch
zeker al auto en wonen doe je
alleen maar in een koophuis. Toen
ik onlangs weer eens probeerde een
vergelijking mer vroeger te maken,
werd mij door mijn jongens geadvi-
seerd eens een andere plaat op te
zetten. Ik dacht ineens weer aan Pa,
de tuinder, met zijn grijs gedraaide
plaatjes. Hij had hetzelfde meege-
maakt. Wat zou het leuk zijn als ik
hem nog eens zou kunnen spreken.
Ik zou hem de hemel inprijzen.
Piet Pensioen