Stones centraal op platenbeurs Ahoy' TH_L cQvie Nog een keer in gesprek kunnen met 'Pa Uitgaanstips THE ROLLING STONES Tentoonstelling Stadse jongen Kameraad 9 DECEMBER 1998 DE POSTILJON EDITIE 12 8861 ft PAGINA 10 TANGO TANGO - Donderdag 10 december brengen vier dansparen en het Sexteto Canyengue de voorstelling Tango Tango in de Grote Zaal van Theater Zuidplein. De aanvang is om 20.15 uur. Tango Tango is extroverte show over een ingetogen cultuur, die het publiek laat kennismaken met de stad Buenos Aires, het klop- pend hart van de tango. Voor aan vang van de voorstelling is er om 19.00 een voorbespreking. Na afloop kan men zelf proefdansen in de Kleine Zaal. Reserveringen: (010) 4816500. THE YOUNG CHRISTMAS - In De Doelen te Rotterdam treden donderdag 10 december Tom Parker en The New London Chorale met groot koor en orkest op. De aanvamg is om 20.15 uur. De entree is 75,-, 65,- en 55,-. Reserveringen: (010) 2171717. DE WEDERAFBRAAK - In zijn vorige theatershow 'Mag ik es met je praten' keek Pieter de Rijk terug op zijn als werkeloze en pakte hij zijn eigen generatie, de dertigers, stevig aan. In 'De Wederafbraak', die op vrijdag 11 en zaterdag 12 december te zien is in Theater Zuidplein te Roterdam (aanvang 20.30 uur), doet hij daar nog een schepje bovenop. Nu zet hij de generatie van de wederopbouw tegenover zijn eigen generatie. De Rijk won in 1993 de publieksprijs van het Leids Cabaret Festival. Voor reserveringen: (010) 4816500. dagen aanvang om 19.00 uur. Kassalijn: (010) 2435050. TAIKO TO TAB LA - Joji Hirota en Pete Lockett brengen op woensdag 9 december Japanse en westerse percussie in de Grote Zaal van Theater Zuidplein aan het Zuidplein 60-64 te Rotterdam. Nez, tabla, Egyptische drums, bongo, shime-daiko en conga's: men krijgt het allemaal te horen. Reserveringen: (010) 4816500. Taiko to tablas brengt Japanse en westerse percussie. KERSTCONCERT - Zaterdag 12 december geeft Deo Cantemus onder leiding van Cor de Haan een Kerstconcert in De Doelen te Rotterdam. Medewerking verlenen de Gereformeerde kerkkoren Alblasserdam en Zwijndrecht. Solisten zijn Ira Spaulding (bari- ton), Andre van Vliet (orgel) en Jan Mulder (piano). Entree is 25,- en 22,50. JONG MUZIEKTALENT - Zondag 13 december wordt in De Doelen het Nationaal Concours Stichting Jong Muziektalent Nederland gehouden voor piano, gitaar en trombone. Er is vrij entree. Voor info over de aanvangstijd kan men bellen met (010) 2171717. INTERNATIONAAL DANST- HEATER - Het Internationaal Danstheater brengt op donderdag 17 december de voorstelling 'Dansen rond de Feestdagen' in de Grote Zaal van Theater Zuidplein. De aanvang is om 20.15 uur. Men ziet dansen en muziek van verre vreemde volken en prachtige kos- tuums. Bij uitstek een voorstelling voor het hele gezin. Reserveringen: (010) 4816500. ERIC VAN SAUERS - Eric van Sauers brengt op woensdag 16 en donderdag 17 december de voor stelling 'Eric van Sauers is Eric van Sauers' in de Kleine Zaal van Theater Zuidplein te Rotterdam. Van Sauers had rollen in televisie- series en won in 1997 het Camerettenfestival. Ook schreef hij teksten voor Gert-Jan Droge en Sylvia Millicam. Reserveringen: (010) 4816500. BLOOD BROTHERS - Van woensdag 23 december tot en met zondag 3 januari is in het Luxor Theater de musical Blood Brothers te zien. Een bestseller op West End en Broadway vertelt Blood Brothers het ontroerende en komi- sche relaas van de tweelingbroers Mickey en Eddy. De hoofrollen worden gespeeld door Danny de Munk en Frank Rigter. Joke Bruys speelt mrs Johnstone. Reserveren: (010) 4138326. Pieter de Rijk in 'De Wederafbraak'. (Foto: Herman Poppelaars) PINOKKIO - In het Jeugdtheater Hofplein aan de Benthemstraat 13 gaat op maandag 21 en dinsdag 22 december de voorstelling 'Pinokkio' in premiere, naar het oorspronkelijke verhaal van Carlo collodi, geschreven door Louis Lemaire. Met Don van Dijke, Eric van Vuurde en 88 spelers van Jeugdtheater Hofplein. Op beide De Rolling Stones staan centraal op de CD- en Platenbeurs in Ahoy. Dansen rond de Feestdagen. (Foto: Peter Korniss). ROTTERDAM - Op zaterdag 12 december wordt er in Ahoy', Rotterdam weer de jaarlijks terugkerende CD-en platenbeurs gehouden. Duizenden CD's, singles, LP's, boeken, tijdschrif- ten, gesigneerde foto's, posters en andere popsouvenirs zullen zowel bij liefhebbers en verza- melaars als koopjesjagers zorgen voor een flinke temperatuurver- hoging. Gezien de grote belangstelling voor House, Dance, R&B en Reggae wordt hiervoor een speciale afdeling ingericht, waarvoor een groot aantal gespecialiseerde standhouders uit het buitenland worden uitgenodigd. Speciale aandacht op de beurs gaat uit naar een expositie over CD's en platen van de Rolling Stones die vanaf de jaren zestig uitsluitend in Nederland zijn uitgebracht, waaron- der een groot aantal uiterst zeldza- me exemplaren. De concerten van de Stones van de afgelopen zomer hebben gezorgd voor een toenemende verzamelwoe- de onder de fans. Buiten de recente- re, maar uiterst gewilde promo- CD's gaat de belangstelling steeds meer uit naar de originele platen uit de jaren zestig. Vooral de in Nederland uitgebrachte singels nemen een belangrijke plaats in. Nederlandse singels uit de jaren zestig staan bij muziekverzamelaars over de hele wereld bekend om de prachtige fotohoezen. Op de ten toonstelling wordt een compleet overzicht gegeven van deze specifiek Nederlandse fotohoezen uit de beginperiode van de Stones. Met onder meer de singels die uitkwa- men tijdens en na het beruchte con cert van de Stones in het Kurhaus in Scheveningen uit de zogenaamde 'Favorieten Express'- serie en uiterst zeldzame boekenclub-uitgaven. De beurs in Ahoy' is open van 10.00 tot 17.00 uur. De toegang bedraagt f. 7,50. CJP en houders van pas 65 betalen f. 5,- en kinderen tot 12 jaar hebben, onder begeleiding, gratis toegang. Voor meer informatie: (0229) 213891. REGIO - Daar stond ik dan, die zaterdagavond in november. Het was half acht en al donker. Steenkoud was ik. Wat wil je, ik zat al een uur op de fiets. Het huisnummer was maar nauwe- lijks te zien in het flauwe schijn- sel van de lantaarn verderop, maar het klopte. De contouren van een groot alleenstaand huis doemde voor mij op. Daarvoor een raooie voortuin en wat me op dat moment nog het meeste imponeerde, een mooi bruggetje dat toegang gaf tot het erf. Nou zeg, ik had deze keer wel heel goed beet. Ik had namelijk een afspraakje gemaakt met een dansvriendinnetje om eens samen naar de bioscoop te gaan. Het had nogal wat voeten in de aarde gehad voor het door kon gaan. Want Pa was -dacht ik- nogal streng. En nog vervelender was, dat volgens Marietje (zo heette ze) de familie altijd met de kippen op stok ging. Dat wil zeggen, dat er na tie- nen in huis nergens geen licht meer brandde, wanr dan was iedereen al naar bed. Als stadse jongen kwam dat alle maal nogal vreemd bij mij over. Pas naderhand begreep ik dat het te maken had met de andere werktij- den die pa gewend was te maken. Pa was tuinder, wat in zijn geval betekende keihard werken van 's morgens vroeg tot's avonds laat in de kwekerij achter het huis. Hij kweekte bloemen en pianten die via de winkel hun weg vonden naar het grote publiek, Vaak werden ze ook nog door hem zelf verwerkt tot mooie bloemstukken voor grote feestelijke gelegenheden en ook we! tot rouwkransen. Hij verstond zijn vak, was niet bang voor hard werken en maakte lange dagen en dikwijls ook nach- ren. Vooral 's winters, als de tem- peratuur in de kolengestookte warme kassen beslist niet mocht dalen, want dat zou handel kosten. Ik spreek al van lang geleden. Hij is namelijk nog geen 60 geworden. Hij was niet sterk, maar dat was hem niet aan te zien. Nee, hij was altijd in de weer. Een wao bestond toen nog niet en het is nog maar de vraag of bij er ook wel gebruik van zou hebben gemaakt. Hij had soms maar weinig tijd om aandacht te besteden aan zijn kin deren (hij had er zeven). Toch mochten ze hem graag en Marietje vond hem zeker niet streng. Ze vond dat hij iets had waar een kind graag tegenop keek. Ik zag dat toen iets anders. Eenmaal achterom aangebeld werd ik begroet door een grote, blaffen* de herder, die de onafscheidelijke kameraad van Pa bleek te zijn. In tegenstelling tot de inmiddels tot de orde geroepen hond, was Pa slechts klein van postuur met -wat mij opviel- twee felle doordringende ogen. Ik was me rot geschrokken van deze ontvangst zo direct aan de deur, maar deed mijn uiterste best om niers te laten merken. Dat hij me door had was echter overduide- lijk. Waarschijnlijk had hij zich iets beters voorgesteld voor zijn oudste dochter. ja zo gaat dat nou een maal. Ik voelde her goed aan en vond het dan ook niet erg dat ik hem bij volgende gelegenheden vaak niet thuis aantrof. Er zijn daarna nog vele bezoekjes gevolgd, want met zijn dochter klikte het goed. Over Pa had ik inmiddels zo mijn ideeen gevormd: bazig mannetje. Zijn glimmende radio, grammofoon en platenwisse- laar; je mocht er niet eens naar wij- zen laat staan aankomen. Ik hoefde zijn muziek trouwens niet te horen, die verzameling van de Three Jacksons en die andere grijsgedraai- de platen zoals het Slavenkoor. Langzamerhand begon ik hem ech ter toch te waarderen. Hij was zo kwaad nog niet. Zo stuurde hij bij- voorbeeld op zondagmiddag bij wijze van waarschuwing de hona vooruit wanneer hij vond dat we wel wat lang in de kassen waren 'om de mooie bloemen te bewonde- ren'. Als tegenprestatie liet ik hem dan met kaarten winnen. Hij kon namelijk niet goed tegen zijn ver- lies. Maar zijn dochter is hij defini- tief aan mij verloren. Daar kon hij zich tensJotte toch wel mee vereni- gen. We zijn ramelijk jong getrouwd en begonnen met een 'inwoning'. Dat ging toen zo, er was woningnood. Na Pa's overfij- den is de kwekerij in andere han- den overgegaan. Een uur op de fiets naar je afspraakje, inwoning en woning nood, het zijn allemaal begrippen waarvan onze kinderen zich geen voorstelling kunnen maken. Nu krijg je van je vriendjes bijna de rode kaart als je niet meedoet met die vliegvakantie naar Spanje. Ben je nu negentien, dan rij je toch zeker al auto en wonen doe je alleen maar in een koophuis. Toen ik onlangs weer eens probeerde een vergelijking mer vroeger te maken, werd mij door mijn jongens geadvi- seerd eens een andere plaat op te zetten. Ik dacht ineens weer aan Pa, de tuinder, met zijn grijs gedraaide plaatjes. Hij had hetzelfde meege- maakt. Wat zou het leuk zijn als ik hem nog eens zou kunnen spreken. Ik zou hem de hemel inprijzen. Piet Pensioen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Postiljon | 1998 | | pagina 10