als gids binnenstad Met Jaap Kooiman van boerenzij naar 'Toen was geluk heel gewoon' Kathy Activiteiten dienstencentra Klassiek uur Radboud Geleidehond op roltrap Oud-militairen Indie Max de mollenvanger Promotie Vondeling Cast Succes 17 FEBRUARI 1999 DE POST!LJON EDITIE 12 PAGINA 6 SCHIEDAM - Zondag 21 februari is de koffie-inloop in diensten- centrum de 4 Molens van 10.00 tot 12.00 uur en in dienstencen- trum Oost van 13.30 tot 15.30 uur.Toegang is gratis. In dien- stencentrum de 4 Molens is die zondag van 13.30 tot 16.00 uur de contactmiddag, die gratis toegankelijk is. Eveneens op zondag de 21ste van 13.30 tot 16.30 uur komt dj Leon met zijn The Dansant in dienstencentrum de 4 Molens.Toegang 2,-. Dinsdag 23 februari is er van 14.00 tot 16.00 uur bingo in dienstencentrum Oost. Kosten: 7,- voor zes ronden. Vrijdag 26 februari wordt van 12.00 tot 13.00 uur de maaitijd van de maand geserveerd in diensten centrum Oost. Kosten bedragen 8,- per persoon. Aanmelden voor 22 februari. SCHIEDAM - In de concertreeks 'Een Klassiek Uur Radboud' ver- zorgt muziekvereniging Sint- Radboud Schiedam-Kethel zondag 21 februari een voorstelling van leden van Sint-Radboud en talent- voile muzikanten van buiten de vereniging. Het programma bestaat uit zang, flamenco, viool en contrabas en alles wat daartus- sen zit. Het leerlingenorkest van Sint-Radboud zal een gevarieerd muziekspectrum neerzetten. In plaats van het Rotterdams Jongerenkoor zal overigens het interkerkelijk jeugdkoorYoung Voices uit Berkel en Rodenrijs acte de presence geven met licht-klas- sieke muziek. Dit concert is een unieke gelegenheid om kennis te maken met Sint-Radboud en infor- matie te verkrijgen over de oplei- dingen bij deze muziekvereniging en het meespelen in een leerlin genorkest. Het concert is vrij toe gankelijk. Tijd: van 14.00 tot rond 15.00 uur. Plaats: Dorpskerk aan het Noordeinde in Schiedam- Kethel. De drie volgende concert- zondagen van 'Een Klassiek Uur Radboud' zijn 28 maart, 18 april en 23 mei. REGIO - Het is voor blinden en slechtzienden sinds kort mogelijk zich door een geleidehond een rol trap op en af te laten leiden. DESUDO blindengeleidehonden instituut in Lelystad is erin geslaagd geleidehonden te trainen om op het commando 'roltrap laag' of 'roltrap hoog' een roltrap te zoeken die respectievelijk omlaag of omhoog gaat. De nieu- we trainingsmethodieken garan- deren volledige veiligheid voor hond en gebruiker. Blinden en slechtzienden die al van een gelei dehond gebruik maken (ook van andere instituten) krijgen van DESUDO de mogelijkheid gebo- den hun hond de 'roltrapoplei- ding' alsnog te laten volgen. Een uitgebreid pakket met informatie over de selectie, opleiding, afleve- ring en begeleiding van geleide honden is op aanvraag kostenloos beschikbaar (gedrukt, in braille, gesproken op cassetteband en op diskette). Telefoon DESUDO: (0320) 222104. REGIO - In De Bron, Troubadourweg 2 te Alphen aan den Rijn, wordt op dinsdag 23 februari de jaarlijkse ontmoetings- middag gehouden van de Vereniging van Oud-Militairen Indiegangers. Deze vereniging behartigt de ideele, materiele en immateriele belangen van oud- militairen die in Indonesie hebben gediend. De middag zal om 14.00 uur aanvangen. Niet-leden zijn eveneens welkom. G. de Bruyn zal een lezing houden met foto- en videomateriaal over zijn diensttijd bij de Militaire Luchtvaart Dienst in zijn Indie/Nieuw-Guinea-perio- de. Informatie: (0172) 474483, (0182) 630264 of (0172) 213524). In huis vind ik een doos met sticker: 'Kathy Speciaal'. Open maken maar. Bovenop ligt een piepklein notitieboekje. Ik herken mijn kin- derhandschrift. Op de eerste bladzijde staat: 7 955 - Max komt bij onsEen flashback schiet door mijn hoofd. Max is een hond. Een Eriese Stabij. Een van mijn broers komt met hem thuis. Friese Stabijen zijn mollenvangers en ons erf en land staan bol van de molshopen. Nuttig dus, zo'n hond. Mijn moeder zegt, dat het beest absoluut niet in huis mag, dan gaat zt'j er uit! Geen probleem. Max nestelt zich in de tnand die voor hem is klaar gezet in de schuur. Hij gedraagt zich voorbeeldig. Mag mee het land in en vertoont zijn eerste mollenvangers kunsten. Ik raak verknocht aan Max. Hij is een speelkameraad. Rollenbollen met de hond vanaf de hoge dijk rond het erf, kijken of hij echt luistert, maar vooral na schooltijd lange wandelingen met hem maken langs het meer. Zelfs mijn moeder ontdooit een beetje. Soms aait ze Max als hij op de stoep ligt. Het wordt voorjaar. De grote schoonmaak in en om onze boederij dient zich aan. De vitrage wordt voor de ramen vandaan gehaald, door een groene zeep sopje gehaald en op 'de bleekgelegd. De bleek is een stukje gras op het erf voor het raam. Het voorjaars- zonnetje bleekt de was kraakhelder. Max heeft de gordijnen ook in de gaten, of eigenlijk de zwarte molshoop die op nog geen halve meter afstand van moeders dure gordijnen langzaam uit de grond rijst. Max duikt op z'n doel af. Door zijn snelheid schiet hij door de verse aarde heen, de gordijnen in! Het wordt een grote ravage. De molshoop is cotnpleet overhoop gehaald. De gordijnen zijn een rafelige massa, hagelwit, dat wel. Op dit slagveld ligt een dode mol. Max staat kwispelstaartend op een compliment te wachten. Dat krijgt ie van mijn broer. Van mijn moeder niet! Max moet nog een keer proberen zo'n kunst uit te halen, dan zwaait er wat. De rust keert weer. Er komen nieuwe gordijnen. Max vangt nog meer mollen en na de enorme klus die grote schoonmaak heet, is mijn moeder aan een paar nieuwe pantoffels toe. Ze verwent zich- zelf met een paar mooie groene sloffen met een witte bontvoering' erin. Genoeglijk rusten de moe geworden voeten hierin uit. Als ze op een ochtend wakker wordt en haar blote voeten in haar nieuwe sloffen wil steken, bedenkt ze dat ze deze de avond ervoor beneden heeft laten staan voor de schuurdeur. Dan maar snel blootsvoets naar beneden. In de schuur geen slof te bekennen. Of tack? Dat bont in Max's mand, waar hij zo vredig op ligt te slapcn, zat dat de dag ervoor niet in haar nieuwe sloffen? Het is nooit meer helemaal goed gekomen tussen Max en mijn moeder. Ook al hebben ze nog jaren samen op de boerderij gewoond. Per RET-bus met de cast van 'Toen was geluk heel gewoon' door Rotterdam. (Foto: Seert) De basissituatie van de comedy is echter nog het zelfde: Jaap Kooiman en Siem Stokvis zijn buren en dikke maatjes. Via het touwtje door de brievenbus lopen ze geregeld bij elkaar binnen. Sanmen zijn ze lid van een kegelclub. Jaap werkt als buschauffeur bij de RET, Siem vindt zijn emplooi in 't Rotterdams riool. Maar Jaap wil hogerop en meer luxe. Een villa in Hillegersberg zou ook wel aardig zijn. Het koppel verzint van alles om de financiele horizon van Jaap te ver- breden, waarbij de plannen vaak aan het brein van Siem ontspruiten. Jaap doet er alles aan om bij zijn baas Harmsen in een goed blaadje te komen. Al zijn plannen om promo tie te maken lopen op niets uit. Jaaps vrouw Nellie is de nuchtere factor in het geheel en zet hen steeds weer met twee benen op de grond daarbij geholpen -meestal van de wal in de sloot- door buurvrouw Zus Stokvis. De serie speelt in de tijd dat het gezin nog de hoeksteen van de samenleving was. De buren kenden elkaar nog en dronken koffie .bij elkaar. De tijd dat er uit raam naar de werkers in de straat werd gegild: "monteur een bakkie koffie? en waar je in de volksbondkantine in de Stieltjesstraat voor dertien cent nog een 'bakkie pleur' (koffie) kon kopen. De tijd van allemaal even arm, toen zelfs een vaste baan bij de 'overheid' -bijvoorbeeld de RET- ook vaste armoede was. Nostalgie ten top. Dat de serie zich in Rotterdam-Zuid afspeelt heeft ook iets te maken met het feit dat Gerard Cox 'van Zuid' komt, bekent hij tijdens de perscon- ferentie. In 1993 waren er al dertien produc- ties door Cox en Pleijsier bewerkt waarvan de eerste in 1994 werd uit- gezonden. KRO's hoofd drama Frank Jansen zegt trots te zijn op deze ploeg en hoopt dat ze de jaren zeventig halen. In de honderdste aflevering vindt Siem een mandje met een kindje in de riool. Hij noemt het Mozes. Siem en Zus mogen voorlopig voor Mozes zorgen. Karel (Koos van der Knaap), collega van Jaap en zelf gezegend met een groot gezin, brengt Siem de kneepjes van het vaderschap bij. Jaap Kooistra vindt kinderen maar niks en Nel voelt zich alleen nu Zus aan het moederen is geslagen. Centraal staat de vraag of Zus en Siem Mozes mogen houden. Co van Schaik ROTTERDAM - 35 procent van de Nederlandse tv kijkers stemt wekelijks af op Nederland 1 om naar de inmiddels zeer populaire TV komedie 'Toen was geluk heel gewoon' te kijken. Het feit dat de serie zich in Rotterdam afspeelt -maar toch niet nadruk- kelijk over deze stad gaat- is een interessant gegeven. Het ver- klaart dat het grote publiek waaronder veel (oudere) deze komedie heel herkenbaar vinden en waarderen. Op zondag 21 februari wordt de honderdste aflevering uitgezonden. Aanleiding voor de KRO om daar eens uitgebreid aandacht aan te schenken en Gerard Cox (bus- chauffeur Jaap Kooiman in de serie) uit te nodigen om als gids te funge- ren tijdens een rit op een RET-bus uit de jaren vijftig, met aan boord regionale en landelijke vertegen- woordigers van pers, radio en TV. Buslijn 52 (sneldienst) vervoerden het publiek toen vanuit de stad naar de 'boerenzij' en terug. Vanzelfsprekend ook in de bus de verdere cast van deze populaire serie: Siem Stokvis (Sjoerd Pleijsier) zijn vrouw Zus (Mouna Goeman Borgesius) en natuurlijk Jaap Kooimans vrouw Nellie (Joke Bruijs). Verder reisden ook Kooimans RET collega's Henkie van der Berg (Paul van SoestL en Karel van Dam (Koos van der Knaap) -overigens zonder zijn grote gezin- in de bus mee. Niet aanwezig was RET-chef Harmsen (Huib Rooyaards). Zeer toepasselijk trakteerde KRO's persvoorlichter Jose Krager de reizi- gers in de bus op een lunchpakket van bruin brood belegd met specu- laas en kaas in een papieren brood- zakje, de werkmanslunch uit de jaren vijftig. Vanaf het museum van Volken- kunde aan de Willemskade gidste Cox het gezelschap via de Erasmus- brug naar de Oranjeboomstraat in de buurt Feijenoord waar de serie zich afspeelt om uiteindelijk te stop- pen bij hotel New York waar de pre- sentatie werd voortgezet. Hoe komt het, dat deze serie zo'n succes is, door wie wordt er vooral gekeken en op welk Rotterdam baseert de serie zich? En hoe populair is 'Toen was geluk...' bij de werknemers van het RET-bedrijf? De serie wedijvert in de categorie 'populairste comedy's' met de VARA-serie 'Oppassen'. Aanvankelijk bewerkten de script- schrijvers Gerard Cox en Sjoerd Pleijsier de afleveringen van de Amerikaanse serie 'De Honey- mooners' van Jackie Gleaseon uit de vijftiger jaren, waarvan de KRO in 1992 de reproductierechten in Amerika kocht. Sinds drie jaar schrijven ze de serie zelf. Het ver- haal begint met het Rotterdam van eind 1950. Inmiddels is de serie -vijf jaar later- aanbeland in 1962/63.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Postiljon | 1999 | | pagina 6