als gids
binnenstad
Met Jaap Kooiman
van boerenzij naar
'Toen was geluk heel gewoon'
Kathy
Activiteiten
dienstencentra
Klassiek uur Radboud
Geleidehond op roltrap
Oud-militairen Indie
Max de mollenvanger
Promotie
Vondeling
Cast
Succes
17 FEBRUARI 1999
DE POST!LJON EDITIE 12
PAGINA 6
SCHIEDAM - Zondag 21 februari
is de koffie-inloop in diensten-
centrum de 4 Molens van 10.00
tot 12.00 uur en in dienstencen-
trum Oost van 13.30 tot 15.30
uur.Toegang is gratis. In dien-
stencentrum de 4 Molens is die
zondag van 13.30 tot 16.00 uur
de contactmiddag, die gratis
toegankelijk is. Eveneens op
zondag de 21ste van 13.30 tot
16.30 uur komt dj Leon met zijn
The Dansant in dienstencentrum
de 4 Molens.Toegang 2,-.
Dinsdag 23 februari is er van
14.00 tot 16.00 uur bingo in
dienstencentrum Oost. Kosten:
7,- voor zes ronden. Vrijdag 26
februari wordt van 12.00 tot
13.00 uur de maaitijd van de
maand geserveerd in diensten
centrum Oost. Kosten bedragen
8,- per persoon. Aanmelden
voor 22 februari.
SCHIEDAM - In de concertreeks
'Een Klassiek Uur Radboud' ver-
zorgt muziekvereniging Sint-
Radboud Schiedam-Kethel zondag
21 februari een voorstelling van
leden van Sint-Radboud en talent-
voile muzikanten van buiten de
vereniging. Het programma
bestaat uit zang, flamenco, viool
en contrabas en alles wat daartus-
sen zit. Het leerlingenorkest van
Sint-Radboud zal een gevarieerd
muziekspectrum neerzetten. In
plaats van het Rotterdams
Jongerenkoor zal overigens het
interkerkelijk jeugdkoorYoung
Voices uit Berkel en Rodenrijs acte
de presence geven met licht-klas-
sieke muziek. Dit concert is een
unieke gelegenheid om kennis te
maken met Sint-Radboud en infor-
matie te verkrijgen over de oplei-
dingen bij deze muziekvereniging
en het meespelen in een leerlin
genorkest. Het concert is vrij toe
gankelijk. Tijd: van 14.00 tot rond
15.00 uur. Plaats: Dorpskerk aan
het Noordeinde in Schiedam-
Kethel. De drie volgende concert-
zondagen van 'Een Klassiek Uur
Radboud' zijn 28 maart, 18 april en
23 mei.
REGIO - Het is voor blinden en
slechtzienden sinds kort mogelijk
zich door een geleidehond een rol
trap op en af te laten leiden.
DESUDO blindengeleidehonden
instituut in Lelystad is erin
geslaagd geleidehonden te trainen
om op het commando 'roltrap
laag' of 'roltrap hoog' een roltrap
te zoeken die respectievelijk
omlaag of omhoog gaat. De nieu-
we trainingsmethodieken garan-
deren volledige veiligheid voor
hond en gebruiker. Blinden en
slechtzienden die al van een gelei
dehond gebruik maken (ook van
andere instituten) krijgen van
DESUDO de mogelijkheid gebo-
den hun hond de 'roltrapoplei-
ding' alsnog te laten volgen. Een
uitgebreid pakket met informatie
over de selectie, opleiding, afleve-
ring en begeleiding van geleide
honden is op aanvraag kostenloos
beschikbaar (gedrukt, in braille,
gesproken op cassetteband en op
diskette). Telefoon DESUDO: (0320)
222104.
REGIO - In De Bron,
Troubadourweg 2 te Alphen aan
den Rijn, wordt op dinsdag 23
februari de jaarlijkse ontmoetings-
middag gehouden van de
Vereniging van Oud-Militairen
Indiegangers. Deze vereniging
behartigt de ideele, materiele en
immateriele belangen van oud-
militairen die in Indonesie hebben
gediend. De middag zal om 14.00
uur aanvangen. Niet-leden zijn
eveneens welkom. G. de Bruyn zal
een lezing houden met foto- en
videomateriaal over zijn diensttijd
bij de Militaire Luchtvaart Dienst
in zijn Indie/Nieuw-Guinea-perio-
de. Informatie: (0172) 474483,
(0182) 630264 of (0172) 213524).
In huis vind ik een doos met sticker: 'Kathy Speciaal'. Open maken
maar. Bovenop ligt een piepklein notitieboekje. Ik herken mijn kin-
derhandschrift. Op de eerste bladzijde staat: 7 955 - Max komt bij
onsEen flashback schiet door mijn hoofd.
Max is een hond. Een Eriese Stabij. Een van mijn broers komt met
hem thuis. Friese Stabijen zijn mollenvangers en ons erf en land
staan bol van de molshopen. Nuttig dus, zo'n hond. Mijn moeder
zegt, dat het beest absoluut niet in huis mag, dan gaat zt'j er uit!
Geen probleem. Max nestelt zich in de tnand die voor hem is klaar
gezet in de schuur. Hij gedraagt zich voorbeeldig. Mag mee het land
in en vertoont zijn eerste mollenvangers kunsten.
Ik raak verknocht aan Max. Hij is een speelkameraad.
Rollenbollen met de hond vanaf de hoge dijk rond het erf, kijken
of hij echt luistert, maar vooral na schooltijd lange wandelingen
met hem maken langs het meer. Zelfs mijn moeder ontdooit een
beetje. Soms aait ze Max als hij op de stoep ligt.
Het wordt voorjaar. De grote schoonmaak in en om onze boederij
dient zich aan. De vitrage wordt voor de ramen vandaan gehaald,
door een groene zeep sopje gehaald en op 'de bleekgelegd. De
bleek is een stukje gras op het erf voor het raam. Het voorjaars-
zonnetje bleekt de was kraakhelder. Max heeft de gordijnen ook in
de gaten, of eigenlijk de zwarte molshoop die op nog geen halve
meter afstand van moeders dure gordijnen langzaam uit de grond
rijst. Max duikt op z'n doel af. Door zijn snelheid schiet hij door
de verse aarde heen, de gordijnen in! Het wordt een grote ravage.
De molshoop is cotnpleet overhoop gehaald. De gordijnen zijn een
rafelige massa, hagelwit, dat wel. Op dit slagveld ligt een dode mol.
Max staat kwispelstaartend op een compliment te wachten. Dat
krijgt ie van mijn broer. Van mijn moeder niet! Max moet nog een
keer proberen zo'n kunst uit te halen, dan zwaait er wat.
De rust keert weer. Er komen nieuwe gordijnen. Max vangt nog
meer mollen en na de enorme klus die grote schoonmaak heet, is
mijn moeder aan een paar nieuwe pantoffels toe. Ze verwent zich-
zelf met een paar mooie groene sloffen met een witte bontvoering'
erin. Genoeglijk rusten de moe geworden voeten hierin uit. Als ze
op een ochtend wakker wordt en haar blote voeten in haar nieuwe
sloffen wil steken, bedenkt ze dat ze deze de avond ervoor beneden
heeft laten staan voor de schuurdeur. Dan maar snel blootsvoets
naar beneden. In de schuur geen slof te bekennen. Of tack? Dat
bont in Max's mand, waar hij zo vredig op ligt te slapcn, zat dat de
dag ervoor niet in haar nieuwe sloffen?
Het is nooit meer helemaal goed gekomen tussen Max en mijn
moeder. Ook al hebben ze nog jaren samen op de boerderij
gewoond.
Per RET-bus met de cast van 'Toen was geluk heel gewoon' door
Rotterdam. (Foto: Seert)
De basissituatie van de comedy is
echter nog het zelfde: Jaap Kooiman
en Siem Stokvis zijn buren en dikke
maatjes. Via het touwtje door de
brievenbus lopen ze geregeld bij
elkaar binnen. Sanmen zijn ze lid
van een kegelclub.
Jaap werkt als buschauffeur bij de
RET, Siem vindt zijn emplooi in 't
Rotterdams riool. Maar Jaap wil
hogerop en meer luxe. Een villa in
Hillegersberg zou ook wel aardig
zijn.
Het koppel verzint van alles om de
financiele horizon van Jaap te ver-
breden, waarbij de plannen vaak
aan het brein van Siem ontspruiten.
Jaap doet er alles aan om bij zijn
baas Harmsen in een goed blaadje te
komen. Al zijn plannen om promo
tie te maken lopen op niets uit.
Jaaps vrouw Nellie is de nuchtere
factor in het geheel en zet hen steeds
weer met twee benen op de grond
daarbij geholpen -meestal van de
wal in de sloot- door buurvrouw
Zus Stokvis.
De serie speelt in de tijd dat het
gezin nog de hoeksteen van de
samenleving was. De buren kenden
elkaar nog en dronken koffie .bij
elkaar. De tijd dat er uit raam naar
de werkers in de straat werd gegild:
"monteur een bakkie koffie? en
waar je in de volksbondkantine in
de Stieltjesstraat voor dertien cent
nog een 'bakkie pleur' (koffie) kon
kopen. De tijd van allemaal even
arm, toen zelfs een vaste baan bij de
'overheid' -bijvoorbeeld de RET-
ook vaste armoede was. Nostalgie
ten top.
Dat de serie zich in Rotterdam-Zuid
afspeelt heeft ook iets te maken met
het feit dat Gerard Cox 'van Zuid'
komt, bekent hij tijdens de perscon-
ferentie.
In 1993 waren er al dertien produc-
ties door Cox en Pleijsier bewerkt
waarvan de eerste in 1994 werd uit-
gezonden. KRO's hoofd drama
Frank Jansen zegt trots te zijn op
deze ploeg en hoopt dat ze de jaren
zeventig halen.
In de honderdste aflevering vindt
Siem een mandje met een kindje in
de riool. Hij noemt het Mozes. Siem
en Zus mogen voorlopig voor
Mozes zorgen. Karel (Koos van der
Knaap), collega van Jaap en zelf
gezegend met een groot gezin,
brengt Siem de kneepjes van het
vaderschap bij.
Jaap Kooistra vindt kinderen maar
niks en Nel voelt zich alleen nu Zus
aan het moederen is geslagen.
Centraal staat de vraag of Zus en
Siem Mozes mogen houden.
Co van Schaik
ROTTERDAM - 35 procent van
de Nederlandse tv kijkers stemt
wekelijks af op Nederland 1 om
naar de inmiddels zeer populaire
TV komedie 'Toen was geluk
heel gewoon' te kijken. Het feit
dat de serie zich in Rotterdam
afspeelt -maar toch niet nadruk-
kelijk over deze stad gaat- is een
interessant gegeven. Het ver-
klaart dat het grote publiek
waaronder veel (oudere) deze
komedie heel herkenbaar vinden
en waarderen.
Op zondag 21 februari wordt de
honderdste aflevering uitgezonden.
Aanleiding voor de KRO om daar
eens uitgebreid aandacht aan te
schenken en Gerard Cox (bus-
chauffeur Jaap Kooiman in de serie)
uit te nodigen om als gids te funge-
ren tijdens een rit op een RET-bus
uit de jaren vijftig, met aan boord
regionale en landelijke vertegen-
woordigers van pers, radio en TV.
Buslijn 52 (sneldienst) vervoerden
het publiek toen vanuit de stad naar
de 'boerenzij' en terug.
Vanzelfsprekend ook in de bus de
verdere cast van deze populaire
serie: Siem Stokvis (Sjoerd Pleijsier)
zijn vrouw Zus (Mouna Goeman
Borgesius) en natuurlijk Jaap
Kooimans vrouw Nellie (Joke
Bruijs). Verder reisden ook
Kooimans RET collega's Henkie
van der Berg (Paul van SoestL en
Karel van Dam (Koos van der
Knaap) -overigens zonder zijn grote
gezin- in de bus mee. Niet aanwezig
was RET-chef Harmsen (Huib
Rooyaards).
Zeer toepasselijk trakteerde KRO's
persvoorlichter Jose Krager de reizi-
gers in de bus op een lunchpakket
van bruin brood belegd met specu-
laas en kaas in een papieren brood-
zakje, de werkmanslunch uit de
jaren vijftig.
Vanaf het museum van Volken-
kunde aan de Willemskade gidste
Cox het gezelschap via de Erasmus-
brug naar de Oranjeboomstraat in
de buurt Feijenoord waar de serie
zich afspeelt om uiteindelijk te stop-
pen bij hotel New York waar de pre-
sentatie werd voortgezet.
Hoe komt het, dat deze serie zo'n
succes is, door wie wordt er vooral
gekeken en op welk Rotterdam
baseert de serie zich?
En hoe populair is 'Toen was
geluk...' bij de werknemers van het
RET-bedrijf? De serie wedijvert in
de categorie 'populairste comedy's'
met de VARA-serie 'Oppassen'.
Aanvankelijk bewerkten de script-
schrijvers Gerard Cox en Sjoerd
Pleijsier de afleveringen van de
Amerikaanse serie 'De Honey-
mooners' van Jackie Gleaseon uit de
vijftiger jaren, waarvan de KRO in
1992 de reproductierechten in
Amerika kocht. Sinds drie jaar
schrijven ze de serie zelf. Het ver-
haal begint met het Rotterdam van
eind 1950. Inmiddels is de serie -vijf
jaar later- aanbeland in 1962/63.