Kanoen langs een reigerkolonie
Slachtoffer schietpartij
ge'identificeerd
Overval op koffieshop
Bestrijding drugsoverlast
Met z'n twintigen roeien in de Vlietlanden
pralctijk
Niet bang voor de
tandarts
Natuurexcursie
Lijnen
27 MEI 1999
DE POSTILJON EDITIE 12
PAGINA 7
Vorige week werd er een kano-excursie in de Vlietlanden georganiseerd. Jan Hofman, opzichter bij
Natuurmonumenten, gaf tekst en uitleg over bet natuurgebied. (Foto: Van Det fotoproducties)
Meneer Van Dongen zit voor me
met een van pijn vertrokken gezicht.
Ik klop links en rechts van zijn neus
en kom tot de conclusie dat de pijn
niet in de holtes boven zijn kaken
zit. Nee, dit is zonder meer een geval
voor de tantarts. "Kunt u echt niets
voor me doen?", vraagt hij bijna
smekend.
"Ik ben bang van niet", zeg ik en
adviseer hem om vandaag nog con
tact op te nemen met de tandarts.
Van Dongen staat voorzichtig op,
alsof elke spierbeweging een nega-
tief effect zou kunnen hebben op
zijn kaakpijn. "Nou, dan ga ik
maar"mompelt hij een beetje onbe-
holpen. Hij talmt nog even in de
deuropening, maar ik kan hem niets
beters toewensen dan "sterkte!".
Kort na dit voorval maak ik voor
mezelf een (controle)afspraak met
mijn tandarts. Hoewel ik er zelf met
zo mee zit, kan ik mij best indenken
dat een aantal mensen niet zit te
springen om zo'n afspraakje. De
spanning begint al in de wachtka-
mer waar niemand van de aanwezi-
gen z'n mond open doet. Op de ach-
tergrond klinkt een rustgevend
muziekje, dat zo nu en dan onder-
broken wordt door een zoemer.
Verschrikt kijken we elkaar aan.
Wie is het volgende slachtoffer...
Een tandarts is nodig, maar dan wel
eentje waarin je vertrouwen stelt.
Jaren geleden zei mijn vrouw Bea
haar toenmalige tandarts vaarwel
vanwege een verhuizing. Zij zei dit
weliswaar na de controle, maar
voordat zij uit de stoel was. En wat
denkt u? De tandarts keek nog eens
goed en ontdekte nu opeens vier
gaatjes die acuut behandeld dienden
te worden. Wat zeg ik... vier kraters,
als je het verslag van mijn vrouw
mag geloven. Goed, goed, ik twijfel
niet aan de kundigheid van deze kie-
zengluurder, maar persoonlijk had
ik de verhuizing aangekondigd door
het venster van de wachtkamerdeur.
Tot twee jaar geleden had ik de
ideale gebitsbewaker. Hij was op
zijn beurt weer patient in mijn prak-
tijk. Daardoor had ik een 'onder-
handelingspositie'Zo van: als jij
mij pijn doet, haal ik volgende keer
je wratten eraf zonder verdoving...
Helaas, mijn 'vriend' is enkele jaren
geleden met vervroegd pensioen
gegaan. Hij liet mij achter met een
probleem: waar haal ik een begrips-
volle tanden- en kiezenkijker van-
daan. Uiteindelijk hebben we op
eenvoudige wijze een kauwvlakon-
derzoeker gevonden; we hebben het
ziekenfonds gevraagd welke tan
darts nog patienten aanneemt.
De afgelopen jaren heeft Bea een
beetje 'wind mee' gehad. Telkens als
de tandarts een rontgenfoto van
haar gebit wilde maken was zij
zwanger. Zij ondervindt dus, als het
ware, een continue afwachtend
beleid. Ze hoeft daardoor niet bang
te zijn. Zelf ben ik natuurlijk de rust
in eigen persoon bij tandartsbezoe-
ken. Nog sterker: als er niets
'gedaan' behoeft te worden trakteer
ik de volgende dag mijn assistente
Sanne op gebak. Maar even serieus:
controle van het gebit is noodzaak
en mag gezien worden als een inves-
tering in de toekomst. Trouwens,
het wordt nu ook langzamerhand
tijd voor onze oudste, Jan-Willem,
dat hij weet krijgt van het bestaan
van tandartsen. Met onze nieuwe
tandencontroleur is afgesproken dat
ik bij het kennismakingsgesprek wel
in de stoel ga zitten, maar dat er
geen 'verrichtingen' worden gedaan.
Het volgende jaar neem ik dus Tom
mee, en de keer daarop Basje, en het
jaar daarop... Geweldig als je zoveel
kinderen hebt.
Pieter Vlasveld
huisarts
REGIO - Tussen Maasland en
Schipluiden ten westen van
Vlaardingen liggen de Vliet
landen. Een 70 hectare groot
veengebied, doorsneden door
ROTTERDAM - Vanaf vorige
week donderdagavond tot vrij-
dagmorgen heeft de politie
Rotterdam-Rijnmond, samen
met de politie Zuid-Holland-
Zuid, Korps Landelijke Politie-
diensten, politie Midden en
West-Brabant, Belastingdienst
en de Koninklijke Marechaus-
see, een gecombineerde drugsac-
tie gehouden op rijksweg A16.
Dit in het kader van de ontmoe-
diging van drugstoerisme en de
aanpak van drugsrunners.
Drie Franse drugstoeristen zijn aan-
gehouden omdat ze 30 gram heroi
ne/cocaine in hun bezit hadden.
SCHIEDAM - De recherche van het
district Schiedam identificeerde
dinsdagmorgen het stoffelijk over-
schot van de man, die zondagavond
even na middernacht in een woning
in de Van Marumstraat werd aange-
troffen. Het gaat om een 23-jarige
Rotterdammer. Buren hadden even
na middernacht de politie gebeld,
nadat zij in een belendende woning
schoten hadden gehoord. Toen poli-
tiemensen van het district Schiedam
SCHIEDAM - Woensdagmorgen
vond er een gewapende overval
plaats op een koffieshop aan de
Rotterdamsedijk. Een 37-jarige
Schiedammer opende omstreeks
negen uur de zaak. Direct hierna
werd hij benaderd door een onbe-
kende man die een vuurwapen in z'n
drie vlieten, eigendom van
Natuurmonumenten. Een
natuurmonument is het met
recht, want na het met de hand
graven van vlieten (in de jaren
Verder kregen drugstoeristen en -
runners in totaal voor ruim vijfdui-
zend gulden aan boetes opgelegd in
verband met diverse verkeersover-
tredingen (verkeersgedrag, techni-
sche gebreken en niet kunnen tonen
van rij- of kentekenbewijs). Tevens
werd een wapenstok en een mes in
beslag genomen.
In verband met belastingschulden
van ruim 40.000 gulden werden drie
auto's door de Belastingdienst fis-
caal in beslag genomen. Bij een run
ner ging het om twee voertuigen. De
afdeling Mobiel Toezicht van de
Koninklijke Marechaussee stuurde
bij de grens twaalf personen terug
richting Belgie, omdat zij niet over
de juiste papieren beschikten.
ter plaatse kwamen, werd in de
woning het inmiddels overleden
slachtoffer gevonden.
Korte tijd later meldde zich aan het
politiebureau in Schiedam een 20-
jarige Rotterdammer als verdachte
van de schietpartij, terwijl zich rond
half drie zondagnacht twee
Rotterdammers (21 en 26 jaar) bij
een politiebureau in Rotterdam-
Zuid meldden als mededaders.
zijde drukte en geld eiste. Het geld
moest in een sporttas worden
gestopt. Kort daarop rende de over-
valler weg met de tas in de richting
van het Stadskantoor.
Een korte achtervolging door aange-
ver en een bekende van hem had
geen resultaat
1200-1250) hebben mensen er
geen grote ingrepen gedaan. Het
gebied is nooit ingepolderd. De
rest van ons land op enkele
gebieden na wel.
Door het regelen van de waterhuis-
houding, het graven van sloten en
kanalen, bemaling met watermolens
tot tegenwoordig de computerge-
stuurde electrische gemalen, klonk
het veen in. Zoniet in de
Vlietlanden, vandaar hun 'hoge' lig-
ging. Een bijzonder bloemrijk hooi-
land is intact en wordt onderhouden
door Natuurmonumenten.
Tijdens een natuur-excursie per
kano hoor je de roep van een
Koekoek, zie je aan de oever onmis-
kenbaar een Tureluur met zijn fel-
oranje gekleurde poten en snavel en
vaar je langs een Fuut met twee jon-
kies op de rug. Als klap op de vuur-
pijl zie je ma reiger haar jong een vis
in zijn bek stoppen bovenin een
boom. Vreemd, die bomen op dit
terrein. Deze bomen zijn blijven
staan, want hier heeft een reigerko
lonie zijn intrek genomen. Over de
rest van het grasland gaat jaarlijks
de maaimachine, ook wordt het gras
licht bemest.
Jan Hofman, de gids, weet veel te
vertellen tijdens de natuurexcursie
per kano in het kader van
Meimaand Natuurmaand. Afge
lopen woensdagavond was het start-
punt van de kanotocht bij Cafe
Vlietzicht aan de Vlaardingse Vaart.
Dit jaar zijn een Maassluisse vrou-
wen bijbelstudievereniging en een
gezin van de partij. Met z'n twinti
gen roeien we de Middelvliet af, de
Foppenplas op. Bij een steiger gaan
we aan de wal om even de ledema-
ten te strekken, 't is wat in zo'n
kano... Hofman wijst ons de
Aalkeet Buitenpolder, waarvan een
groot gedeelte eigendom is van
Natuurmonumenten als weidevogel-
gebied. Dit in verband met de
Reconstructiewet Midden Delfland,
die tot doel heeft het Groene Hart te
sparen. We zien een Lepelaar weg-
vliegen. Bijzondere zwartwitte
Brandganzen stappen rond - ont-
snapte sierganzen, want ze komen
oorspronkelijk uit het Hoge
Noorden, Nova Zembla. Tijdens de
vogeltrek strijken hier duizenden
vogels neer.
De term Aalkeet komt van
Palingfuik. Fuiken werden gezet in
kreken, toen eb en vloed nog vrij
spel hadden. In de verte ligt de
Eendekooi. Instappen en wegwezen,
want Hofman ziet t-shirtjes, de zon
gaat onder en het wordt frisjes. Zelf
heeft hij een - uiteraard groene - trui
aan. Vervolgens met tegenwind de
Boonervliet op peddelen om te
finishen voor een kop koffie, een
biertje of een sorbet in Cafe
Vlietzicht. Ieder in een poging het
hoofd slaapvrij of koel te houden,
hetgeen niet meevalt in het soezelig
warme bruin cafe en na zo'n tocht.
Vier jaar alweer organiseren milieu-
educatieve centra van Vlaardingen,
Schiedam en Maassluis met succes
betaalbare activiteiten in mei. Wilde
bloemen schikken, manden vlech-
ten, bijen expositie, vroege vogel-
excursies, kano- en reuze-kano-
tochten. Volgende week deel twee
over spierpijn na het kanoen?
Annette Vink
"Moet jij niet eens wat aan de lijn doenvraagt tante Jo aan mijn
moeder. Tante Jo is de zus van mijn vader en ze komt eens per jaar
de kinderscbare en de veestapel overzien.
Ik ben vier jaar en speel onder de tafel. Verbaasd kom ik eronder
vandaan. Domme tante Jo. Kan ze dan aan mijn moeders handen
niet zien, dat ze net manden vol hagelwitte lakens, slopen en al wat
dies meer zij aan de lijn heeft gehangen met ijskoud weerHet ver-
haal ontgaat mij verder. Tante praat over weegschalen, geen melk
meer drinken uit eigen stal en vooral geen roomboter meer smeren
Op de boterham, want dat zet aan.
Weegschalenf LijnenAls weegscbaal ken ik alleen het unster bij
ons in de stal. Ik ging daar voor de grap eens aan bangen. Er
sprong een veertje uit: mijn vader was boos en de monsternemer
ontband! Maar wat heeft dat nou allemaal met lijnen te maken,
vraag ik me hevig bezorgd af?
Ik probeer er achter te komen als ik, weken later, samen met mijn
moeder weer zo'n stralend nntte beddengoedwas aan de lijn knij-
per. Althans, zij knijpert, ik geef alles aan.
"Tante Jo zal wel hlij zijn, dat je zo goed naar haar luistert"zeg
ik. Onbegrip bij mijn moeder. "Wat bedoel je nou tocb poppedijn-
tje?vraagt ze. "Nou, je doet steeds meer aan de lijnzeg ik. Ik
boor nog die schaterende lach van mijn moeder over het erf schal-
len. Ze gaat in het gras zitten, en veegt de tranen van haar wangen.
Inmiddels ben ik bijna dertten keer zo oud als toen. Tante Jo leeft
allang niet meer, Mijn moeder ts onlangs 91 jaar geworden. Als ik
bij haar binnen stap baalt ze net smetteloos witte lakens uit de was-
machine. "Zullen wij samen nog eens iets aan de lijn doen?" vraag
ik haar en we rollen samen bijna over de grand van het tachen.
