VJim Hofman fcuto's
Plan voor tweede Kinderdijk
Opa met kleinkind
voor Frankeland
Vrijwilligers Molenstichting later) wieken draaien
Ontevreden patient
Div. Clio: nieuw model
Bovag Garantie Bedrijf
±150 Top Occasions op voorraad
010 5216520
Pieter Vlasveld
huisarts
SCHIEDAM - Veel gemeenten
met een historisch centrum pro-
beren door restauratie of her-
bouw van gebouwen die in het
verleden belangrijk waren, een
trekpleister te worden voor toe-
risten. Zo ook Schiedam. Naar
de mening van de Stichting De
Schiedamse Molens zal
Schiedam door nog eens twee
molens toe te voegen aan de
bestaande vijf, extra aantrekke-
lijk worden voor dagjesmensen.
De instelling ziet herbouw, respectieve-
lijk restauratie van deze molens als een
belangrijke toevoeging aan het toeris-
tisch product. Gedacht wordt aan de
herbouw van de Kameelmolen nabij het
Doelenplein, maar ook aan de
Brandersmolen in de buurt van de
Kippenbrug en de Oostmolen op het
voormalig Hemaplein. Allemaal in de
binnenstad.
De stichting denkt vooral met de her
bouw van de Kameelmolen hoge ogen
te gooien als het gaat om een blikvanger
die direct aansluit op de bestaande
molenroute. Ook gaat men er vanuit dat
'de Kameel' een verrijking voor het
stadsgezicht kan betekenen.
Bij deze plannen blijft het niet, want het
stichtingsbestuur heeft namelijk ook het
oog laten vallen op het buitengebied
van de stad. In het Volkstuinencomplex
SCHIEDAM - In Pand Paulus
aan de Korte Haven is tot en
met 24 oktober het werk te zien
van drie kunstenaars die geno-
mineerd waren voor de VSB
Prijs beeldende kunsten. Ram
Katzir werd aangewezen als
winnaar. Hij ontwierp een beeld
van een grootvader met een
kleinkind op de schouders.
De vormgeving van het conceptbeeldje
doet denken aan Jantje Beton, het
beeldje dat de huidige Koningin Beatrix
in de jaren zestig vervaardigde.
Het lijkt Jantje Beton op gepensioneerde
leeftijd met kleinzoon die beiden over
enige tijd een vaste plaats krijgen op het
terrein van Woon-, zorg- en diensten-
centrum Frankeland in de Liduinastraat.
De kunstenaar omschrijft zijn creatie
als: Een beeld over samen delen en het
doorgeven van kennis en wijsheid.
Frank Halmans ontwierp een nostal-
gisch aandoende gezellige zithoek met
Vijfsluizen zijn nog grote delen van de
oorspronkelijke Babbersmolen aanwe-
zig en in de directe omgeving van de
Buitensluis stond voorheen de
Houtzaagmolen. De meeste aandacht
gaat voor wat dit gebied betreft uit naar
de Babbersmolen, omdat van deze
molen nog veel authentieke gegevens
aanwezig zijn. Met voldoende onder-
steuning, de nodige fantasie en ambities
is het niet ondenkbaar dat Schiedam
binnen enkele jaren doorstoot naar de
eerste plaats als het gaat om het aantal
molens. Het molenrijke Kinderdijk heeft
dan het nakijken...
Gedurfd
De Stichting de Schiedamse Molens
bestaat in het voorjaar van 2001 twintig
jaar. Een jubileum dat voor het bestuur
aanleiding is het tijdvak 2000-2010 aan
te wijzen als een periode waarin een
gedurfde toekomstvisie wordt uitgedra-
gen. Daarvoor is onder meer een gede-
gen meerjarenplanning voor klein en
groot onderhoud en restauratiewerk
noodzakelijk. Ook blijft een intensieve
samenwerking met molenvrijwilligers
van groot belang.
Om van Schiedam een echte toeristen-
stad te maken moet er nog veel gebeu
ren, zo stelt de stichting. In ieder geval
is een professionele organisatie hard
nodig. Voorts dient de relatie tussen de
vijf bestaande molens De Vrijheid, Drie
Koornbloemen, Nieuwe Palmboom, De
schemerlampen en kanarie in kooi. Een
speciaal daarvoor bestemde kamer in
Frankeland had hij met deze spullen
willen inrichten. Hij viel af, net als
Claudia Liechty die voorstelde twee of
drie vrouwenborsten met een doorsnee
van ongeveer een meter uitgevoerd in
baksteen, uit de bestrating bij
Frankeland te laten oprijzen. Op de plek
van de tepel wilde zij een in giethars
gegoten paddenstoel aanbrengen, een
ronde vorm die zij ziet als de ziel van
een lichaam.
De afwijzing betekent echter niet dat
Halmans en Liechty geen interessant
werk maken. De kleine objecten van de
laatste zijn bijzonder intrigerend. Vers
fruit geeft zij als het ware het eeuwige
leven door de producten te gieten in
hars. Verstilde schoonheid, een maiskolf
van zwart/paars fluweel, een zweven-
de pruim, een artisjok. Ook het object
met de gestapelde woningen op een
sokkel van bakstenen van Halmans
houdt de aandacht vast.
Noord en de Walvisch en eventueel de
nog te herbouwen molens te worden
verbeterd.
Draaiende wieken
Voorts denkt men aan een draaipro-
gramma (wieken) op vaste dagen en
verbetering van de toegankelijkheid van
de molens. Maar het den werkt in dit
geval niet zonder het ander en daarom
moeten meer toeristische en recreatieve
activiteiten worden afgesteld op de
molens. Dit kan bijvoorbeeld door een
rondvaart langs de molens, een afmeer-
voorziening voor watersporters tussen
de Noordmolen en Nieuwe Palmboom,
wellicht doorlopend tot, De Vrijheid en
een wandelroute langs het water dat
alle molens met elkaar verbindt.
Aan Noordvest 42 is de laatste stoom-
molen (inpandig) te vinden (uit een
reeks van zeven van dergelijke molens
uit de vorige eeuw). Dit industriele erf-
goed past goed in een molenwandeling,
aldus het stichtingbestuur.
Dinnerwalks
Ook denkt men door het organiseren
van de elders inmiddels razend populair
geworden Dinnerwalks, mensen naar
de stad te trekken. Diner-wandelingen
vinden plaats in steden als Amsterdam,
Delft en Gouda. Onder leiding van een
deskundige" gids wandelen de deelne-
mers door de stad en genieten daar tus-
sendoor (in gedeelten) in de betere res
taurants van een diner. lets vergelijk-
baars organiseerde de VW dit jaar.
Willen de plannen van de Stichting De
Schiedamse Molen kans van slagen heb
ben, dan is de inzet van meer vrijwilli-
gers onmisbaar. Deze medewerkers zor-
gen ervoor dat de molens blijven draai-
en, letterlijk en figuurlijk. Zij voeren uit-
eenlopende taken uit op molengebied
waaronder onderzoek, voorlichting,
onderhoud en beheer.
Twingo: div. uitvoeringen '99 vanaf /17.950,
13 OKTOBER 1999
DE POSTILJON EDITIE 12
PAGINA 5
Het navolgende verhaal gebeurde jaren
geleden. Samen met mijn vrouw zat ik
's avonds na een vruchtbare huisart-
sendag wat na te praten bij het open-
haardvuur, toen plots de stilte werd ver-
broken door het geluid van brekend
glas. "De voordeur!", wist Be a gelijk en
ik rende de wenteltrap afnaar beneden
om te zien wat er gebeurd was. Bea
riep van bovenaf: "Kijk uit, je loopt op
blote voeten!", en gooide pantoffels
omlaag.
Het ruitje in de voordeur lag in stukken
op de grond en tussen de scherven
pronkte een grote klinker. Wie had die
steen door de ruit gegooid? Een onte
vreden patient? Vlug opende ik de
voordeur, liep naar buiten en keek links
en rechts de straat in. Niemand te zien.
Ik liep weer naar binnen en pakte de
straatsteen op. Voor zover ik het al
gedacht zou hebben: er stond geen
afzender op. Ik pakte staffer en blik uit
de gangkast, ruimde de scherven op en
ging terug naar boven. "Het ruitje in de
voordeur is ingegooid", vertelde ik mijn
vrouw. "Mogelijk iemand die het niet
eens is met z'n behandeling". Bea
schonk nog eens koffie in. "Gek dat
iemand dat op zo'n manier dan aan-
geeft", vondze.
Het kan best gebeuren dat een patient
het niet eens is met de wijze waarop de
huisarts met zijn ofhaarklacht is omge-
gaan. Uiteindelijk is het de patient die
de ellende meemaakt. Blijft de vraag of
de dokter de patient wel goed begre-
pen heeft; of de vraagstelling duidelijk
bij de arts is overgekomen. Ook zijn er
nog steeds patienten die (te) hoog
opzien naar de arts. Tijdens een
gesprek met de dokter durven ze niet
veel te zeggen. Maar eenmaal buiten
de praktijk schiet hen van alles te bin
nen. Speciaal tegen die mensen zou ik
willen zeggen: denk vddr het gesprek
met de huisarts goed na over uw klach-
ten; wanneer traden deze bijvoorbeeld
op, wanneer zijn ze begonnen en wat
heeft u er tot dan al aan gedaan.
Een half jaar na het incident met het
gebroken ruitje werd er op zekere
avond hard aan de voordeurbel getrok-
ken. Voor de deur stond een jongeman
van ongeveer negentien jaar. "U bent
zeker de dokter, he", zei hij. Ik ant-
woordde bevestigend. "Dan is dit voor
u", en hij overhandigde een envelop
met geld. "Waar is dat voor"?, vroeg ik.
"Nou, om eerlijk te zijn: ik heb een half
jaar geleden uw ruit ingegooid. Maar
die steen was eigenlijk voor een ande-
re dokter verderop de gracht bedoeld.
Ik heb de verkeerde ruit ingegooid",
verontschuldigde hij zich wat lacherig.
En nog voordat ik hem zijn naam of
naar het waarom van zijn daad kon vra-
gen, was de jongeman alweer verdwe-
nen. Wel zag ik hem onderweg iets van
de grond oprapen. Hij verdween uit
zicht, maar even daarna weergalmde
een klap over de gracht, gevolgd door
glasgerinkel.
Toen ik weer bovenkwam vroeg m'n
vrouw wat dat was geweest, beneden.
Ik wist niet meer uit te brengen dan:
"Een ontevreden patient", en ging
weer in m 'n leunstoel zitten. "En dat
geluid van brekend glas", vroeg ze.
"Weer een ruit van een dokterspraktijk,
maar nu die van de praktijk verderop.
"Dat hadden wij een half jaar geleden
toch ook", vroeg Bea. "fa, dat klopt",
antwoordde it "Nou", vond Bea, 'ik
hoop dat dat geen gewoonte gaat wor-
den.
Nans Wolters
vanaf f 18.950,-
o.a. Alize, Comfort, Airco, Metallic
Radio incl.montage en boxen GRATIS
MattenGRATIS
f 5000,- uitgestelde betaling 6 maandenGRATIS
3 jaar garantie onderhoud mogelijk
Rottekade 179 Bergschenhoek
Zie onze advertentie elders in deze krant.
Een fotomontage van de Babbersmolen zoals die er in toekomst moet gaan uit
zien. In het volkstuinencomplex Vijfsluizen zijn nog grote delen van deze molen
over. (Foto: J. van der PloegJ
Vorige week werd het ambitieuze plan van de Stichting De Schiedamse Molens
toegelicht. (Foto: Joop Zeemeijer Fotografie)
