Oranje ooit EK kampioen met
weergaloze Marco van Basten
>*Dick Jol fluit op EK 1
Bergkamp
I topscorer
Philip Cocu vaste waarde in Oranje
EK winnaars:
c
'Ik ben multifunctioneel, zeg maar waar ik moet lopen'
Uro
Dubieus
•uro
o
•uro
Gezinsleven
Media
Anoniem
Touwtrekken
Hij kan nog kwaad worden een strafschop te hebben
gemist tegen Brazilie op het WK in Frankrijk twee jaar
geleden. Met Ronald de Boer was Philip Cocu verant-
woordelijk voor het falen in de beslissende strafschop-
penserie na de reguliere 2-2. Bondscoach Guus Hiddink
vroeg aan de speler, die op veel plaatsen inzetbaar is, of
hij ook een strafschop wilde
nemen. Philip Cocu was er bijna
niet toe in staat. Hij was zo
moe dat hij liever voor de eer
bedankte, maar stemde in
de bal te nemen.
Uitblinker
AHIOAS
£f 3ITI03 H0UIT30S 30
OOOS IHUl 8
De enige Europese titel die Nederland ooit heeft gewonnen, was in
1988 in West-Duitsland. Marco van Basten schreef toen geschiede-
nis door in dit toernooi vijf keer te scoren. Oranje zegevierde in de
finale in het Olympia-stadion in Munchen met 2-0 over Rusland.
De manier waarop Marco van Basten in deze finale het tweede
doelpunt scoorde, was weergaloos.
Het doelpunt, waar vandaag-de-dag
nog steeds over gesproken wordt,
kwam op indrukwekkende wijze tot
stand. Marco van Basten kreeg de
bal aangespeeld van Arnold Muhren
en versloeg met een schitterende
volley doelman Dassaev van Rus
land. Het optreden van Marco van
Basten tijdens het toernooi was zo
indrukwekkend, dat hij in dat jaar tot
Europees en Wereldvoetballer van
het Jaar werd gekozen.
De Europese titel was de enige
hoofdprijs die Oranje ooit gewonnen
heeft. Naast het EK'88 in Duitsland
nam Oranje nog vier keer deel aan
een Europese eindstrijd. In 1976 trad
Nederland voor de eerste keer aan.
In Joegoslavie eindigde Oranje op de
derde plaats. De finale werd gewon
nen door Tsjechoslowakije dat West-
Duitsland na strafschoppen versloeg.
Na de verlenging was het 2-2. Vier
jaar later in Italie speelde Nederland
opnieuw een bescheiden rol. Het elf-
tal van bondscoach Jan Zwartkruis
kwam niet verder dan de derde
plaats in de poule.
Het EK'84 ging aan de neus van
Oranje voorbij na de dubieuze 12-1
overwinning van Spanje op Malta in
de kwalificatiereeks. Op het EK'92 in
Zweden - vier jaar na het binnenha-
len van de Europese beker - kwam
de zegetocht van Oranje niet verder
dan de halve finale. Ook op het laat-
ste Europees kampioenschap, in
1996 in Engeland, kon Nederland
niet aan de verwachtingen voldoen.
Gelijk het toernooi in Zweden toon-
de Oranje zich ook nu geen meester
in het nemen van strafschoppen.
Frankrijk mocht door naar de halve
finale.
1960: finale Rusland-Joegoslavie 2-1. Nederland niet gekwalificeerd.
1964: finale Spanje-Rusland 2-1. Nederland niet gekwalificeerd.
1968: finale italie-Joegoslavi£ 1-1 (nv). Italie-Joegoslavie 2-0 (replay).
Nederland niet gekwalificeerd.
1972: finale West-Duitsland-Rusland 3-0. Nederland niet kwalificeerd.
1976: Tsjechoslowakije-West-Duitsland 2-2 (nv). Tsjechoslowakije wint
na strafschoppen. Nederland eindigt op derde plaats.
1980: finale Tsjechoslowakije-West-Duitsland 2-2 (nv). Tsjechoslowakije
wint na strafschoppen. Nederland sneuvelt in eerste ronde.
1984: finale Frankrrjk-Spanje 2-0. Nederland niet gekwalificeerd.
1988: finale Nederiand-Rusland 2-0. Nederland winnaar EK.
1992: finale Denemarken-Duitsland 2-0.
Nederland in halve finale uitgeschakeld.
1996: finale Duitsland-TsjechiS 2-1.
Nederland in kwartfinale uitgeschakeld.
v-ii
Dick Jol is de enige Nederlandse
scheidsrechter die geselecteerd is
voor het EK. Hij is een van de twaalf
arbiters die aangewezen is naar aan-
leiding van zijn succesvol optreden
op het WK voor dubteams in Brazi
lie eerder dit jaar.
Op het EK'96 telde het scheidsrech-
terskorps nog 24 man. Om topfit
aan de start van EURO 2000 te ver-
schijnen, heeft hij in de afgelopen
maanden extra getraind met loop-
trainer Jos Geysel.
In het kader van een uitwisseling
tussen de UEFA en de Afrikaanse
voetbalbond (CAF) maken ook twee
Afrikaanse arbiters hun opwachting
op het EK. Gamal Al-Ghandour uit
Egypte treedt op als scheidsrechter
en Dramane Dante ult Mali als
grensrechter. Jaap Pool uit Glimmen
behoort tot de groep van zestien
grensrechters voor het EK. Op de
voorlopige lijst van dertig toparbiters
kwamen ook Mario van der Ende en
Jan Wegereef voor. Van der Ende
meldde zich ziek af. Hij heeft een
operatie aan zijn hals ondergaan.
Wegereef viel tijdens de driedaagse
cursus op Malta af. Van de scheids-
rechters wordt verwacht dat er uni-
formiteit in de leiding is. Aanbevelin-
gen voor een goede arbitrage zijn
onder meer het orngaan met de
tackle van achteren, vertragende
taktieken door spelers bij vrije trap-
pen en theatraal gedrag en de hou-
ding van de spelers en de trainers in
het algemeen. De twaalf scheids-
rechters voor het EK zijn: Jol (Ned),
Veissiere (Fra), Benkv (Oos), Dallas
(Sch), Collina (Ita), Frisk (Zwe),
Aranda (Spa), Meier (Zwi), Petreira
(Por), Merk (Dui), Nielsen (Den), Poll
(Eng).
CD
Dennis Bergkamp is met 37 doelpun-
ten onbetwist topscorer van het
Nederlands elftal. De spits van
Arsenal brak het record van Faas
Wilkes twee jaar geleden op het WK
in Frankrijk. Wilkes scoorde in zijn
carriere 35 keer. Op de derde plaats
staat Johan Cruijff met 33 doelpun-
ten. Vierde is Abe Lenstra met 33,
vijfde Bep Bakhuys met 28, zesde
Kick Smit met 26, zevende Marco van
Basten met 24, achtste Leen Vente
met 19, negende Patrick Kluivert met
18 en op de tiende plaats John Bos-
man met 17 doelpunten.
Dennis
Bergkamp
Volgens bondscoach Frank Rijkaard,
twee jaar geleden nog assistent van
Guus Hiddink, ontpopte hij zich zelfs
tot een van de betere spelers van het
WK. Dat is ook de reden dat Frank
Rijkaard hem een vaste waarde
noemt die zeker op een plaats in
Oranje kan rekenen. ,,lk weet zeker
dat de bondscoach in zijn weging
laat meespreken dat ik op verschil-
lende posities inzetbaar ben," zegt
Philip Cocu zelf.
,,De bondscoach zegt het maar! Ik
ben multifunctioneel. Waar ik neer-
gezet word interesseert me niet. Als
het maar geen linksbuiten is. M'n
aanpassingsvermogen in het veld is
vrij groot.
Het klinkt heel simpel, maar ik ben
toevallig een van de spelers die altijd
wil winnen. Dat gaat voor veel spe
lers op, maar de vraag is wat een
speler er voor over heeft.
Ik ga in ieder geval tot het uiterste.
Dat kost veel kracht, maar ik heb het
voordeel dat ik goed onder druk kan
spelen.
Dat heb ik altijd in me gehad. Daar-
om ben ik overtuigd van m'n kwali-
teiten. Wie bijvoorbeeld m'n directe
tegenstander is interesseert me niet."
Philip Cocu is zoals elke profvoetbal-
ler dagelijks met z'n vak bezig.
,,Reken maar dat het lange dagen
kunnen zijn," zegt hij. ,,Het is niet
alleen de wedstrijd, maar het is ook
de geestelijke voorbereiding, de trai-
ningen, de reistijd enzovoort. Er zijn
weken bij dat je niet aan een nor-
maal gezinsleven toe komt. Voorop
staat echter dat het spelletje heerlijk
is te doen.
Ik heb misschien makkelijk praten
omdat ik tot nu toe weinig gebles-
seerd ben geweest. Heb je een bles-
sure of kom je door een andere
reden niet aan spelen toe, dan kan ik
me best wel voorstellen dat een spe
ler niet om te genieten is. Dat laatste
maak ik natuurlijk nogal eens bij Bar
celona mee. Ik ben een van de acht
EK-gangers die dit seizoen op de
loonlijst staat van Barcelona.
Sinds de komst van trainer Louis van
Gaal in 1996 is het allemaal oranje
wat de klok slaat in het elftal. Ruud
Hesp, Frank en Ronald de Boer,
Michael Reiziger, Winston Bogarde,
Patrick Kluivert, Boudewijn Zenden
en ikzelf. Maar allemaal moeten ze
zich elk moment van de dag bewij-
zen."
„Bij Barcelona heb je als speler ook
te maken met een andere druk, die
van de media. Dagelijks zijn er pers-
conferenties en dagelijks moeten er
zich spelers melden om de pers te
woord te staan.
Ik ben niet zo'n speler die graag in
persruimtes rondloopt. Na de trai
ning ga ik meestal snel naar huis. Ik
sta uiteraard wel iedereen te woord,
maar ik zoek het zelf niet op. Ook
trainers zijn niet dezelfde. Louis van
Gaal is geen Frank Rijkaard en
andersom. De een is socialer dan de
andere en de andere heeft weer
meer contact met de spelers dan de
eerste. Wat mezelf betreft heb ik
veel te danken aan trainer Dick
Advocaat bij PSV.
Hij eist altijd veel van zijn spelers.
Zijn gedrevenheid is zo groot dat je
voor hem door het vuur gaat. Dat is
m'n ontwikkeling zeker ten goede
gekomen. Ik houd van tactische aan-
wijzigingen van een trainer. Dat kan
een wedstrijd zeker beslissen. Daar-
naast is een belangrijk deel van het
spelletje gebaseerd op intuitie. Er is
niemand aan de kant die zegt dat de
wedstrijd zich zo of zo zal ontwikke-
len. Daar is vooraf geen zinnig
woord over te zeggen."
Philip Cocu is een vedette bij een van
de duurste clubs in de wereld, maar
gedraagt er zich niet naar.
Liever houdt hij zich op de vlakte en
duikt weg in de anonimiteit. De van
linksbuiten tot rechter middenvelder
ongeturnde speler van Barcelona
heeft wel hoge verwachtingen van
het naderende EK. Dat wil hij best
naar buiten brengen, want Oranje is
erg sterk.
Hij wil zich, zoals dat heet, nog meer
manifesteren dan op het WK in
Frankrijk. Laten zien dat hij werkelijk
een van de betere spelers is die een
grote bijdrage kan leveren aan de
Europese titel.
Want Philip Cocu gaat er voor. Net
zoals bij Barcelona dat hem al weer
twee jaar gelden in zijn armen
sloot. Een club waar hij zich ook
thuisvoelt.
Het touwtrekken om teamspeler
Cocu begint halverwege het seizoen
1997/1998, het jaar dat de midden
velder zijn werkgever PSV transfer-
vrij mag verlaten. Na wikken en
wegen over een nieuwe club blijven
AC Milan en Barcelona over. De Ita-
liaanse topclub ziet in hem een
ideale aangever voor Ronaldo.
Toch valt de keus op Barcelona en
daar heeft hij nog steeds geen spijt
van.
In Spanje komt de speler die altijd
met het hart speelt, een open en
aanvallend spelpatroon in zich heeft,
volledig aan z'n trekken.
Philip Cocu debuteerde in Oranje op
24 april 1996 in de oefeninterland
tegen Duitsland in de Kuip (0-1) als
invaller van Richard Witschge. Met
Oranje nam hij deel aan het EK van
1996 in Engeland en het WK van
1998 in Frankrijk.
,,Op de training gaan ze er
allemaal in. Ook in de mees-
te wedstrijden faal ik niet,
maar tegen Brazilie was ik
helemaal leeg," blikt hij
terug. ,,lk had bijna geen
fut meer om een bal te
trappen. Ik weet nog
goed dat ik de bal op
halve hoogte inschoot.
Normaal schiet ik hem
laag in, maar het was
al gebeurd voor ik er erg in had.
Toen ik miste, werd ik getroost door
de andere spelers. Maar het pro-
bleem is dat je er zelf lang mee blijft
zitten. Dat Nederland daardoor de
finale miste, kan ik me best aanreke-
nen. Dat vergeet ik so-wie-so m'n
hele carriere niet meer."
Het WK-toernooi
eindigde voor Philip
Cocu in een per-
soonlijk drama.
Maar tegelijkertijd
was hij een van de
uitblinkers bij
Oranje op het WK.
