Geslaagde combinatie van foto's en objecten
Een biljart voor thuis
Pand Paulus toont werk von Soest en Belzer
Hotel I
faXcudW*-
BRUNCHEN
BORRELEN
FEESTEN
DINEREN
A Pleasure
to
restantjes
Ou0
Veel drinken
Het verhaol ochter de bi,iart tel advertentie
November is van oudsher een natte en
stormachtige maand. Ook dit jaar wor-
den we daarin niet teleurgesteld. De.
hoge stand van het water van een paar
weken geleden, noopte de dijkgraaf
zelfs om extra pompen in te zetten tern
einde overstroming van onze straat te
voorkomen. Toch heeft deze herfsttijd
ook z'n gezellige kanten. Ons gezin zit
als de praktijk door drukte niet teveel
uitloopt, 's avonds met een mok warme
chocolademelk rond de open haard.
"Voor jou heb ik iets anders", deelt
mijn vrouw Bea me op een avond
geheimzinnig mee. Ze zet een beker
warme melk op de schouw neer met
daarbij een sterkruikend wit blokje.
"Anijs", weet ik meteen. En de herin-
neringen komen boven...
Jaren geleden was de dinsdagavond
gereserveerd voor een bezoek aan mijn
oma. Dat bleef ook zo nadat ik mijn
vrouw had leren kennen. Heerlijke
avonden waren dat, vol van rust en
gezelligheid. In die tijd, en nu praat ik
over begin jaren negentig, was er een
show op televisie met Linda de Mol,
waarin mensen voor de camera hun ja-
woordgaven('Love Letters', vanaflQ
december aanstaande weer bij de
TROS te zien. red.) "Snappen jullie dat
nou?", vroeg mijn oma ons elke week.
"Dat iemand zoiets moois, zoiets kost-
baars en emotioneels op televisie met
iedereen wil delen? Volgens mij doen
ze het gewoon voor het geld.Maar als
ik dan opstond en voorstelde de tv op
een andere zender te zetten, riep oma
snel en met een ondeugend lachje:
"Nee, je blijft erafhoor.
Tijdens de onderbreking van het pro-
gramma (de versie van toen was gevuld
met liedjes en sketches met daartussen
een pauze) drentelde mijn omaatje
voorzichtig naar haar keuken om iets
warms te bereiden. U raadt het al:
anijsmelt Bea en ik kregen een grote
mok; mijn oma dronk de drank uit een
klein kopje van een kinderservies.
Alledrie hadden we evenveel tijd nodig
om de vloeistof tot ons te nemen. Als
na verloop van tijd Bea voorstelde:
"Oma, zullen we nog een bakkie
nemen?", antwoordde mijn grootmoe
steevast: "Nemen jullie maar, ik heb
hier (en ze wees op haar poppenkopje)
al meer dan genoeg aan.
Oudere mensen hebben in het alge-
meen de neiging om weinig te drinken.
Een onderzoek van een aantal jaren
geleden heeft aangetoond, dat in
bejaardentehuizen zestig procent van
de bewoners min of meer zijn uitge-
droogd. De verzorging kan wel 's mor-
gens en's middags koffie en thee ser-
veren; er bij blijven totdat de bewoners
het vocht tot zich hebben genomen,
zou betekenen dat het aantal zusters
verdubbeld moet worden.
Per dag is er minstens 2 liter vocht
nodig om de nieren voldoende te door-
spoelen. Dat is nodig omdat de nieren
een belangrijke taak hebben in het
afvoeren van gifen verbrandingsstoffen
die na het opnemen en verbranden van
voedsel in ons lichaam zijn ontstaan.
Als deze overtollige stoffen niet 'uitge-
wassen' worden, heeft dit onder ande
re tot gevolg dat het verouderingspro-
ces in ons lichaam sneller verloopt. De
meeste mensen hebben weliswaar het
besef dat voldoende drinken een voor-
waarde is voor een gezond leven; het
blijft echter harde realiteit dat hoe
ouder iemand wordt, hoe minder vocht
die persoon tot zich neemt.
Terwijl ik dit zo overdenk is mijn anijs-
melk aardig afgekoeld. Mijn oudste
zonen hebben intussen hun chocolade
melk allang opgedronkep (of deels
omgegooid, zoals onze Bastiaan). Ze
zijn alweer bezig aan hun tweede
beker. Voorlopig hoeven zij zich geen
zorgen te maken of ze wel genoeg
vocht binnenkrijgen...
Pieter Vlasveld
huisarts
werk en daar zou ik alleen maar
zenuwachtig van worden. Stel je voor
dat er iets mislukt, nee niets voor mij."
Sinds enige tijd werkt de Schiedamse
fotograaf minder gedetailleerd dan voor-
heen. Bovendien drukt hij zijn werk nu
ook af op groter formaat en richt hij zijn
camera vaker op de natuur. In Pand
Paulus zijn daar enkele voorbeelden van
te zien en ook van een fotoreportage die
hij maakte in een verlaten en vervallen
klooster in Belgie. Pand Paulus aan
Korte Haven 125 kan gratis bezocht
worden van donderdag tot en met zon-
dag.
Nans Wolters
SCHIEDAM - Fotograaf Gerard
van Soest en George Belzer,
monumentaal vormgever, expo-
seren nog tot en met 10 decem
ber in Pand Paulus. Al drie keer
eerder besteedde een galerie in
een duo-tentoonstelling aan-
dacht aan beide kunstenaars.
Zowel de objecten van George Belzer
als de foto's van Van Soest stralen ver-
stilling uit en lijken elkaar daarin te ver-
sterken. Afgesloten voor de wereld van
de schreeuwende reclameboodschap-
pen. "Ik kan me absoluut niet vinden in
de visuele vervuiling die je tegenwoor-
dig overal om je heen ziet", verklaart
Gerard van Soest tijdens het inrichten
van de tentoonstelling. "Rust en aan-
dacht voor een enkel detail zijn voor mij
van veel meer waarde dan een foto
waarop onze hectische samenleving in
beeld wordt gebracht. Ik heb er geen
probleem mee als men mijn foto's
omschrijft als statisch want ik zie daarin
alleen maar schoonheid."
Andere dimensie
George Belzer, knikt bedachtzaam als
hij Van Soests uitspraak hoort en gaat
zwijgend verder met het monteren van
zijn objecten. De zeven kunstwerken
die hij in Pand Paulus toont zijn uitge-
voerd in uiteenlopende materialen
waaronder hout, zink, ijzer en tule. In
vrijwel al zijn verticaal opgaande wer-
ken wordt de doorgang in de onderste
regionen belemmerd door een gordijn,
een deur. Geplooide gordijnen van glan-
zend of dof metaal die je pas kunt pas-
seren als je daar geestelijk klaar voor
bent. Ze lijken te verwijzen naar de in
het Nederlands niet gemakkelijk te ver-
woorden Engelse omschrijving: Doors
of perception.
"Als je je niet meer belemmerd voelt
door barribres die zich voornamelijk in
je hoofd afspelen, dan openen de deu-
ren zich als vanzelf, je komt in een
andere wereld", verklaart Belzer zijn
uitgangspunt. Sommige van zijn beel-
den zijn robuust, andere fragiel, open
en doorzichtig en vertellen meer dan op
het eerste gezicht zichtbaar is. Het smal-
le zwarte draad waarvan enkele objec
ten zijn vervaardigd, blijkt terug te
komen in een aantal foto's van Gerard
van Soest. "Puur toeval", zegt de foto
graaf, "maar wel mooi dat ons werk ook
daar overeenkomst toont". Zijn zwar-
twitfoto's zijn gefotografeerd tegen een
witte (lucht) achtergrond en laten onder
meer smalle zwarte afhangende elektri-
citeitskabels zien; alsof ze met Oost-
Indische inkt op het papier zijn gete-
kend. De galeriebezoeker wordt
daardoor even op het verkeerd been
gezet.
Intuitief
Lange tijd concentreerde Gerard van
Soest zich op zeer kleine details die hij
aantrof op door de tand des tijd aange-
taste treinstellen en containers, onder
meer in het Rotterdamse havengebied.
Die fragmenten resulteerden in intrige-
rende abstracte foto's met een bijzonde-
re kleurstelling. Volgens Van Soest
manipuleert hij zijn foto's niet. "Ik zoek
in mijn lens naar het juiste beeld. Het
komt hoogst zelden voor dat ik in mijn
atelier na het ontwikkelen ga schuiven
of snijden om het onderwerp tijdens het
afdrukken beter in beeld te brengen.
Het moet direct goed zijn. Het klinkt
misschien vreemd, maar ik denk nooit
na welke van de vier lenzen ik nodig
heb. Intutief weet ik welke het moet
zijn, dat ga en kan ik ook ik niet bere-
deneren. Net zo goed als de keuze voor
zwartwit of kleur. Overigens is het wel
zo dat ik me rustig op een onderwerp
moet kunnen voorbereiden. Voor een
huwelijksreportage zou ik absoluut
ongeschikt zijn, dat is toch wel haast-
•vf*
SCHIEDAM - Verschillende in-
woners uit de regio leveren hun
'postrestantjes' in bij Postiljon.
In de rubriek: 'Het verhaal ach-
ter de advertentie' neemt
Postiljon regelmatig een kijkje
bij deze personen, om te kijken
of hun speurtocht iets heeft
opgeleverd. Deze keer speciale
aandacht voor het echtpaar
Zandstra dat een biljart te koop
vroeg.
Dat een bezoekje aan een verzorgings-
huis verstrekkende gevolgen kan heb
ben, heeft het echtpaar Zandstra uit
Schiedam ondervonden. Met enkele
kennissen zijn ze lid van de Jeu de
Bouleclub in Schiebroek. Na het uurtje
ontspanning gaan ze meestal eten in
verzorgingshuis Humanitas en daar is
de belangstelling voor biljarten ont
staan. "Er staat daar een biljart en zowel
mijn vrouw als ik vonden dat zo'n leuke
sport dat we kort daarna lid zijn gewor-
den van biljartclub Eigen Werk in
Schiedam, mede omdat we het goed
wilden leren", aldus Zandstra. Terwijl
zijn echtgenote de thee inschenkt vult
zij aan; "Daar leren ze het je wel. Iedere
dinsdagavond gaan we er heen en spe-
len dan meestal tegen elkaar. Het viel in
het begin niet mee om de juiste stoot te
geven, maar inmiddels gaat het steeds
beter."
Beide oefenen daar ook wel's middags.
Voor een kwartje mag je een kwartier
spelen.
Eigen biljart
Om vooral niet 'voor gek' te staan,
besloten ze een advertentie in de
Postiljon te zetten waarin ze een biljart
te koop vroegen. "Er hebben drie men-
sen gebeld en bij 66n van hen is de
keuze gevallen. Er staat nu op de voor-
malige slaapkamer van onze dochter
een tafelbiljart en we oefenen regelma
tig", vertelt Zandstra. Vorige week
kwam ik's morgens uit mijn bed en riep
naar mijn echtgenote; "Vrouw, waar zit
je? Bleek dat ze al aan het biljarten
was!."
Ze hebben het dus beide goed te pak-
ken. "We doen samen wedstrijden.
Diegene die verliest moet de vaat was-
sen", lacht mevrouw. Hoewel het biljart
nog maar enkele weken in huis staat,
kunnen ze het nu al niet meer missen.
Mevrouw Zandstra is de enige dame op
de club. De aanschaf van het biljart
wijst er op dat het zeker geen bevlieging
is. "We gaan er zeker mee door.
Vanmiddag hebben we er nog een keu
bij gekocht. Het is een leuke ontspan
ning. Biljarten is niet het enige is dat
beide doen: "We zitten ook op zwem-
men, jeu de boules en gaan vaak samen
vissen. Mijn man vist ook nog met een
kameraad op paling, die deze dan in zijn
achtertuin in een grote ton rookt."
Meneer Zandstra geniet al weer enkele
jaren van zijn pensioen geniet. Na 40
dienstjaren als tankwagenchauffeur
werd hij zelfs geridderd in de Orde van
Oranje Nassau. Het biljartspelende echt
paar laat boven het biljart zien. Beide
geven een demonstratie driebanden.
Mocht de ruimte om te stoten te krap
worden dan gaat gewoon de garderobe-
kast open!
John Hofman
Bij het spelen aan het onlangs aangeschafte biljart moet soms de kast open om
ruimte te maken bij het stoten. (Foto: John Hofmanj
De objecten van
George Belzer zijn
momenteel samen
met de foto's van
Gerard van Soest te
zien in Pand Paulus.
30 NOVEMBER 2000
DE POSTILJON EDITIET2' l
000- HPAG1NA5
aUR E TO
Hotel Inntel Rotterdam-Centre
150 kamers, restaurant,
vergader- en partycentrum
Leuvehavert 80, 3011 EA Rotterdam
Tel. (010) 4134139. Fax (010) 4133222
e-mail; inforotterdam@hotelinntel.com
www.hotelinntel.com
(frost
GRATIS
