ZONDAG EN MAANDAG
/LP
tee/pL*^ 1061.'
EN lO JUN1J.
UITENLAND.
137.
Bureau: Hoogstraat, Wijk 10, H°. 77.
Een bezoek op de Haagsche
Tentoonstelling van 1861.
rO
V
E N G E LAN D.
De Alionnementsprija h 24 's ja&rs of f 6 per drie maanden
franco per post door het geheele Rijk.
Behalve aan het Bureau der Courant kan men zich bij t!Ie
Boekhandeiaara en Postk&ntoren Abonneren.
Knkele Nommers 10 Cents.
LONDEN t> Junij.
Particuliere Correspondentie
De Morning Post deelt heden een naamloozen brief
mede, getiteld Orleanismusen gedagteekend Parijs
4 juuij. Deze brief, dien men als een antwoord mag
beschouwen op het belangrijk vlugschrift van den
liertog van Aumale, is ongetwijfeld bestemd oui te
Parijs zoowel als te Londen eene groote sensatie te
weeg te breugenen heeft tevens ten doel de Orle
anisten in de openbare meening te doen dalen. De
eigenaardigheden welke den brief kenschetsen verraden
terstond de bron waaruit die voortvloeit. De schrijver
geeft in de eerste plaats zijne verwonderingje kennen
dat wij in Engeland de Orleanisten beschouwen als
de vertegenwoordigers der vrijheid in Frankrijk en
tracht ons van die zoogenaamde begoocheling terug
te brengen, door te beweren dat het Huis van Orleans
in 18.10 uit de handen der omwenteling die vrijheid
ontving, doch, na 18 jaren daaronder te hebben ge-
zucht, er eindelijk onder bezweek. Zal het Keizerlijk
Gouvernement er langer onder zuchten? De schrijver
tracht verder te bewijzen dat de Orleanistische dynastie
geheel in strijd was metParlementaire vrijheid, waarvan
in onze dageu het eerste vereischte is eene schuilplaats
te zoeken onder een populairen troondoor een ieder
erkend en geeerbiedigd-eene leer, die in zichzelve
zeer juist is, doch voorzeker weinig geschikt oin de
populariteit te bewijzen van de tegeuwoordige dynastie
De beschuldigingen tegen het Huis van Orieans', breed-
voerig in den brief uitiengezet, worden door den
schrijver in de navolgende zinsnede geresumeerd;
Gentralisatie, omkooping, gewelddadige oescherming,
zulks was de vrijheid onder het Huis van Orleans.1'
De schrijver verklaart voorts dat, ofschoon de Orlea
nisten door hunne intrigues het Gouvernement een
weinig in verlegenheiil kutinen brengen, zij evenwel
niet gevaarlijk zijn voor het Keizerrijk.
In antwoord op het vlugschrift des Hertogs van
Aumale laat de schrijver zien dus uit:
Welke evenwel de wezenlijke kraeht der Orleanis
tische partij ook moge zijnindien haar manifest het
ernstige en wel overwogen'werk dier partij is, dan moet
zij door die oorlogsverklaring tegen het Keizerrijk
verwondering baren, want op welke wijze gaat zij
inderdaad tot openbare vijandebjkheden over? Die
partij, zoo geschikt voor intrigue, is niet berekend
voor ridderlijke worstelingen. Zamengesteld hoofd -
zakelijk uit conservatieve elementen en niet in staat zich
op populaire hartstogten te beroepen, zouzij, indien
zij trachtte zamen te zweren, tegen hare eigen be-
langen handelen en alleen eindigen met zich zelve
bespotting op den hals ie haleu. Het is derhalve
door de publiciteit van dagbladen en een oorlog van
vlugschriften, dat zij denkt het K.eizerrijk aan te
vallen. Maar die partij kon met ernstig gelooicu dat
he! Ke.zerbjk GonvcrncmetH onnoozd genoeg zou
zijn de Orleanisten te veroorloven in Frankrijk eene
tribune op te rigtcn en jegens het Land de bonding
van pretendeuten aan te neinen. Indien er twee
'..eboorte-, Trouw- en Doodberigte* vaa 1 tot S regeU.. f 1
ledere regel meer
Andere Adverteatiia per regel()*w
Groote letter, aaar plaatsruimte. By iedeze Adverteotie 45 Oral,
voor zegelregt ea 1 Kxemplur der Couraat
avoid n het Hoogerhnis eenparig hun leedwezen te! nissen in Polen warm te hebben bediscuss.eerd en
r°A. iet0Wei,ek^l>a'«'verl'es, dat nietilleen verschilleude besluiten te hebben aangenomen ging
fl V PI'OU i1 Or .a m mtaan
I vi nvo viut uit i itiicru
Itai - Maar Europa door die catastrophe lijdt. Onze
1,1 zonder uitzoudering hunne tredrklagten
bij die van ons pubiiek en beijveven 21«t tevens in de! qne.tie wr -..raVe
en
ou
dynastieu tegenwoordig zijn dan heerscht oorlog
geene vrijheid. I'et was klaarblijkelijk, dat het G„,,
vernement van den Keizer evenmin aan de Urleanisten
de magt zou toekennen om proclainatien en adressen
te makeu als het Gouvernement van het Huis van
Hannover aan de Stuarts veroorloofde zich dat aan
te raatigeu. De eerste circulaire van den Minister
van binnenlandsclie zaken zou de laatste hebben
inoeten doen voorzieuwant nevens de billijke vrijheids-
beginselen, die zij aan de geschiedenis van Engeland
ontleende, verklaarde zij tevens beknoptelijk dat, steeds
door het voorbeeld van Engeland geleid het Gouver
nement geen aauval op het K eizerrijk zou duldenen
zelfs dat de vrijheid alleen voor de vrienden en niet
voor de vijanden van den Staat gemaakt was."
In andere woorden: de banneling moetstilz vijgend
alle beleedigingen verdragen. De ahsurditeit om de
vrijheid, door de pers van Engeland genoten, gelijk
te willen stellen met die van Frankrijk, blijkt ge-
uoegzaam uit de jongste circulaire van den heer de
Persigny en de handeling tegenover de uitgevers
van net vlugschrift des Hertogs van Aumale. Het
overige gedeelte van den brief verdient mindere op
merkzaamheidofschoon het getuigt van de onrust,
die de Orleanisten aan de Bonapartisteu veroorzaken.
De dood van den graaf de Cavour veroorzaakt hier
eene algemeene en groote sensatie. Deinvloed, door
die droevige gebeurtenis op onze beurs te weeg ge-
bragt, is heden reeds zigtbaar door eene daling \1ui
Vt pet. in de Consols, deeds hoor ik de vrees uiten
dat Garibaldi, niet langer door den grooten Staatsman
in toom gehouden, onbezounen een aanval zal wagen
op het nog magtige Oostemijksche leger, en algemeen
ducht men dat ltalie, na het verlies van zijn grootsten
Staatsman, niet langer zal kunnen weerstaud bieden
aan de intrigues van zelfzuchtige pretendenten.
De heereu Hogg en Harvey, ministers van de Vei-
eenigde Staten voor Zwitserland en Portugal zijn van
hier naar Parijs vertrokken.
LONDEN 7 Junij.
Particuliere Correspondentie.)
Zelden verspreidt eene gebeurtenis in onze hoofd-
stad eene zoo hevige en algemeene paniek, als de
droevige tijding van graaf Cayour's overlijtien hier
gisteren te weeg hragt. Door alle partijen 'wordt die
onvprwachte ilood ten diepste betreurd en besehouwd als
eene groote publieke ramp. Lords Wodehouse, Clan-
ricarde, Brougham, Malmesbury enz. gaven gisteren
I - Iw,J'V'tu Z.UH ICTCUS Hi UC
meest loffelijke en vleijende termen het leven en karakter
te schetsen van dien sehier onovertroffen Staatsman
Zijn tieujarig yerhlijf in ons Laud verwierf hem onder
de meest aauzienlijke klassen onzer maatschappij tal-
r Ie invloedrijke vrienden, die hem in zijn streven
nair de emancipatie van ltalie voortreffelijke (Jlensten
bewezen.
Be Times en andere invloedrijke orgauen trachteu
de vrees te verdrijven die men hier openbaart, dat
het verlangen der Italiauen nil niet zal worden ver-
weaenlijkt.
..'.let Hot van Rome, zegt de Times, behoeft
zich zelf geen geluk te wenschen over het stilzwijgen
van hem die, ofschoon dood tocli spreekt.
„Het is onnoodig het spel van Uavour te eimjigeii
en het niet uit te spelen. Door zijn voorbeeld zulten
andtre Cavours opstaandie niet zoo gemakkelijk
als de natuurlijke nakomelingschap eens mans zulten
wonlen atgesneden. In dit jaar is en zal inderdaad
alles stil zijn maar alvoreus een ander jaar voorbij
is mllen wij zien of bet voorbeeld van den grooten
Italiaanschen Staatsman in het graf begrai en en ver-
gettn is."
Het is voorzeker aangeiiaam en verhlijdend voor
de vrienden van ltalie te veineinen, dat gisteren in
de Kainer van Afgevaardigden te Turiju niet minder
gemststellende verzekeringen werden geuit De politiek
van Engeland tegenover ltalie zal, welke gebeur-
tenissen er ook door het verlies van Oavou' mogten
onistaanvoorzeker niet worden gewijzigd vrede en
ni«t-tusschenkomst zullen, hopen wij steeds door ons
Gfuvernement, worden geeerbiedigd.
Gisteren werd onder het voorzitterschap van den
mtrkies Towshead in St James, Dukestreetde negen
en twintigste jaarlijksche ver
het letterkundig g^nootschap van
Polen. Vole lords en leden van het
dt vergadering uiteen.
Hedeu zal de heer Duulop m het Lagerhms eeae
"clVwt -sA- t s. ...s«
Itie u-r -praVe l.ieugcn, ricVKv - t~
in diplomatieke kringen zeer veel sensatie heeft te
weeg gebraet. Hij zal lord Johp Russell afvr&gen
of de geruchten juist zijn, dat op het dringend ver-
zoek van het Oostenrijksche Gouvernement de heer
Alexander Graham Dunlop, secretaris der Britsche
Legatie, door ons Gouvernement vau Pesth is terug-
geroepen en welke de redenen zijn die tot dat verzoek
van het VVeener Kabinet aanleidmg hebben gegeveu.
olgens hier outvangen mededeelingen uit Pesth
zou graat Rechberg in de vorige week drie maleu
bij lord Bloomfield ten sterkste hebben aange-
drongen den heer Dunlop naar Weeneu terug te
roeprii en na de herhaaide weigering van omea
Minister hem een zoo dreigendeu brief hebben geschre-
vendat lord Bloomfield het noodzakelijk arhtte eeu
telegram naar lord Wodehouse te zenden die hem
uit naam van lord John Russell antwoordde het ver-
zoek ian graaf Rechberg in te willigen. De Conser-
vatieveu gispen reeds bij voorraad die handeling van
on* G in vernement als lioogsr vernederend voor on.
Land.
In eene gisteren gehouden huitengewone zitting
van den Gemeenteraad der City van Londen werd
het eereburgerregt dier City het Parlementslid den heer
Richard Cobden aangebodeu als blijk van erkentelijk-
hetd voor de groote diensten door hem ten aanzieu
van bet. onlaugs tusselien Engeland en Frankrijk ge-
xloten bandelsverdrag bewezen. Het dijiloma was in
eeu koffertje besloten, de waarde waarvan op 00 guinees
gesehat wordt. Na het ontvangen daarvan hteld de
beer Cobden eene redevoering, die bijna een uur
duurde en in de eerste plaats strekte om zjjnen dank
voor de hem te beurt gevallen onderscheiding te uiten.
iunivic5 in .mines, liUKestreetite negen v"m uc nem te neurt gevallen oniiorseuenuuu- tr uiten,
en twintigste jaarlijksche vergadering gehouden van terwjjl hij verder uitweidde over de voordeeleu welke
het letterkundig g -nootschap van de vrienden van het handelsverdrag belooft
Polen. Vole lords en leden van het Parlement, beneveus heerschende strekking a1
Prnis Czartoryskigeneraal graaf Lamoyski en s[h algemeenen vrede leefde, onze vloot en verdedigiugi-
O-.lI. I I .1 1__ .^,,1 Jnlnn Ii
belooft op te leveren en de thans
af keurde omterwijl men in
o-bonze vloot en verdedigmgs-
dere aanzienbjke Polen waren bij die vergaderingmiddelen tot eene hoogte op te voeren als verkeerde
tcgeii'.vobrd.'g. De graven Harrington, Zetland en men in vollen staat van oorlog.
Harrojvby veroordeelden ten strengste het onbeschofte Denkelijk den 13 julij zullen de vri|willigers
gedrag van het Russische Gouvernement bij de jongste korpsen dezer hoofdstad en der uaburige plaataen
onlustm in Polen. Prins Czartoryski deed een beroep gro >te veldmanoeuvres te Wimbledon houdenaan
uiuusnuiu i uieii. rms MzartorysKi need een beroep gro >te veiumanoeuvres te W imbledon houdenaan
op de morele ondersteuning van'Engeland ten gunste welke vermoedelijk ook korpsen uit andere districten
der Poolsche nationaliteit en wijdde zeer hreedvoerig deel zullen wenschen te nemen.
uit over de talrijke gewelddadigdheden door de Kusseii Eergisteren had de plegtige opening van de tuinen
jegens de Polen begaan. Verschillende leden van het der Koninklijke maatschappij voor den tuinbouw, in
PI) It II II ISO O Ao] Or! lint mi nan k JiWQItl l.t A11 llAOil nnrannnm- ti\A.B*. n- I. I I 1
ivuvu tuu nil I.ij I.v >uwHvoi/iiap|>ij I OUI lieu L
er nooit een Kensiugtonroadnagenoeg tegenover hi
1 was als tin, paleis van, 1851, plaats, de grond waar
Parlement uit ten linn gevoelendat
zoo veelbelovende tijd voor de Polen r8
wijl het Vasteland door zoo vele onstuimige gebeur joverschot van de fondsen der in dat jaar gehouden
tenissen werd geagiteerd. Na de droevige gebeurte-1 groote tentoonstelling aangekocht is. Tevens werd
voor uit het
Vervolg.)
Ons gezelschap, ter wdle van Dillens, achter in de
zaal gekonien, keerde echter nof/ma&ls op zijne schreden
terug en terwijl men mi hier dan daar stilstnnd wees
de criticus op het Gezigt op Domburg van Kruseman
van Eltenmet de woorden: Als onze landschap.
schilders op de waarbeid uitgaan, weten zij haar nog
wel eens te snappen, kijk maar!"
Ik zou toch den voorgrond wat meer doorwerkt
wilieu zien". merkte mijnheer Aarts aan.
„Toigege.ven maar in 't verscbietmet dien natuur-
lijken toon en dat licht over de duinen en op de huizen
van het dorp, heeft de kunsteDaar zich zelf overtroffen.
„Over t algemeen zijn onze landschapschildersflink
uit den hoek g^komen," beweerde mijnheer Aarts.
..Daar hebt ge van der Maaten met zijn Hollandsch
landschap, als naar geivoonte comcientieus geschilderd;"
„Kon wat sterker van effect zijn." bromde n.° 3 m
zich zelien.
„Van Everdingenging de ander voort„inwiens
Geldersch landschap althans effect genoeg is."
„Hier zou nu weer wat meer uitvoengheid en zorg
aan de hoofdzaken besteed kunnen zijn: ik spreek
nog niet eens van de teekening.
En Ruelofs dan...."
„Ei!ieve, zie eens even omen zeg eerlijk hoe ge
zijn Hollandsche rivier vindt?"
,,'tZiet er zoo nevelachtig uit," nam mevrouw Aarts
het woord voor haren man.
„Nu ja. maar ik meen zijne groote schilderij hier:
Eene Hollandsche boerderijbegon mijnheer Aarts
weder. ,,Welk eene kraei t in die partij regis, met
die boomen
„Waar wel wat meer lucht tusschen mogt spelen."
mompelde de criticus.
Welk eene helderheid in 't verscbiet, en
danwat is dat alles inooi geschilderd."
„Prachtig, maar als ge een fraai penseel wilt be-
wonderenbekijk dan Schelfhout nog penv en erken
dat bij op zijn ouden dag nog slaghec-ft van Wintertjes."
Maar mevrouw Aarts verlangde nu weer eens figuren
te zien en de lieeren waren beleefd genoeg haar daarin
te wille ie zijn, zoodat zij slechts in 't voorbijgaan
een goedkeurenden bhk ivissehlen voor van Borselen's
krachtig Hollandsch landschapen juist bijtijds kivamen
om de onderstelling van mevrouw Aarts te vernemen
Dat s vast een aaustaand geleerde, een groot man
in den dop, uie daar overvallen worilt in ses Etudes',
pr/coces
Nog al niets meer of minder dan Baruch j
Spinosa."
11 Zoo, ja, ik ilaelit wel dat er mt dat interesstnte
denkende kopje, diepe en verhrvene denkbeelden j
muesten ziju voortgekomenvoor kinderlijk geloof en
ootmoedige belijdenis van omnagt en onkunile is daar
geen plaats."
„Toch wel voor zedelijke grootheid en onvoldaan-
heid met zich zelven."
Hij mogt het nu wel zijn. nu hij die oudjes heeft
geergerd door zijn gewoon dagwerk te verzuiinen.'
Pardon het tegendeel van zijn dag-werkzijne
Tiacht-rust."
In dat geval zijn de oudjes vroeg in de noppen
en hebben zij zelf ook niet lung geslapenSpi-
nosa's inoeder schijnt er geen negligi op na gehouden
te hebben."
In plaats vau zoo te vittenmoest ge liever dell
Aequa's fijn en warm kolonet, zijne vaste teekening,
zijn delicaal penseel bewonderen vermaande mijnheer
Aarts.
„Gaarne. vooral in de uitstekende figuur en het
kopje van den jongen Spinosa, dat daarenboven een
karakter bezit
„Waardoor het mijdie over het andere niet kan
oordeelen. zeker terstond aantrok. Of is die onder
stelling pedant?" ging mevrouw Aarts vragende voort,
daar zij een zweem van ironie in de trekken van den
derden man meende te bespeuren.
„Toih niet, in uwen mond stellig niet," antwoordde
de ander galant; en ofschoon het soon al zeer zonder-
linge eigenschappen zijn, waardoor een of ander kunst-
werk de inensehen let wel dat ik niet zeg: de
lames schijnt aan te trekken, zoo is 't toch maar
zeker dat negen van de tien keerenwaarin het den
kunstenaar is gelukt, den stempel zijne- individuali-
teit mils die n»tuurlijk iets beteekene op zijn
werk te drukken. of waarin hij heeft uitgedrukt wat
ik de individualiteit van zijn onderwerp zou willen
noemen. dat dan negen van de tien keeren, zeg
ik. ook zelfs de oningewijden zich zullen voelcn
aaogeirukketi."
Ik geloof dat ik uwe bedoeling begrijp, en daar 1 geschilderd
er dan toch wel eenige verhau ling zal bestaan tus- en toen de
als Bisschop en Israels hangt voor cen goed deel de zou kunnen vertellen
toekomst onzer school af." Een mooi d/butze.de mijnheer Aarts, die zich
'V JL- :ae, "ee*1 ref<^ 7,iae 8P°ren ni^r hennnerde vroeger schilderiien van Alleb^ te
verdiend bn die school. hphhpn n.ar ;u
ueooen ^ezien. uaar een a;oed sentiment in en
Ln toont ze op nieuw wanrdi^ te ztjn met zijne i veel waarheid van kleur
Hanna die haren Samuel aan het altaar wljdtE de teekening Jru'kt uit wat zij moet."
fn m001.le gedachte, meende mevrouw Aarts,: Meijer van Bremen teekent correcter meeude
en daar is iets mysterieus in die schilderij. dat mij j mijnheer Aarts.
het sujet zou hebben doen raden ook zonder den De derde man maakte eene beweging als van onge-
cetalogus. duld en vroeg:
De verhchting is mooi, is phantastischdaar is j „Mevrouw, maakt u dat Aanvallige kind de im-
ook runnte en grootheid in maaren mijnheer j pressiedie u b. v. nwe eigene kleine Anna geeft in
Aarts zng letwat bedenkelijk. 'hare liefste oogenhlikken
Maar. viel de criticus levendi# in, maar die j „Niet precies. toch is 'teen mooi kind, maar
arm en die voeten van Hanna, if let waar, en dan.... gep^trifieerd."
ja ik weet alles wat de mannen van het vak zeggen,En is dat nu van G^rdme?" vroeg mijnheer AarU
en toch houd ik vol Israels is de poeet onder onze meer asn zich zelven dan aan zijn vriend die het
schilders en wat hy gevoelt weet hij uit te drukken echter opnam en sprak:
met kracht en vuur.' Ge vindt dat die Italiaantche herder niet volkomen
,,/iOodat ge hem de gebreken de nonchalance der beantwoordt aan 's mans reputatie, niet waar? Nu
mtvoering schenkt Gdrfime heeft beter gedaan dan dit, dat eigenliik
„Ja. voor t minst als hij naar waarheid blijft een staaltje is van Fransche salon-kunst."
,treve"' „Tk wd niet zeggen dat de teekening niet gesoigneerd
En vindt gij niet dat dit stuk aau dien eisch be
antwoordt?" vroeg mevrouw Aarts die voor de Fran
cesco di Rimini van Cool was blij.en stilstaan.
Voorzeker vind ik dat. en er is poezy en karakter
beiile in zijne voorstelling."
is, maar.
De man ziet er uit alsof ge hem van 't doek
zoudt kunnen wegblazen."
Dat doen die Bloemen en vruchten althans niet,"
merkte mevrouw Aarts aan. De schilderij zou
schen de mate dier aantrekkingskraeht en het talent
van den schilder, zoo durf iknog voor dat gij.
heeren. uwe meening hebt gezegd, met het oog op
dit Portret, Bisschop voor een talentvol artist verkiaren."
Diir is iiij." beaainde de criticus. en dit msal
zeer gelukkig in de kens van zijn sujet."
Een portret. en sujet?" vroeg mevrouw Aarts
twijfelend.
„Waarom niet, sints voor onzen kolorist want
dat is Bisschop bii uitnemendheid
Vooral die arme Franeesca is al heel mooi van mij echter wat druk zijn."
uitdrukking dunkt me: maar waar is Aarts?" n Als ik niet bang was. mijnheer uw echtgenoot te
Mijoheer Aarts had het hoofd geschud voor J. Km- ergerenzou ik zeggen dat Robie er wat veel op
seman s Salome met het hoofd van Johannes ea ge- uit is geweest om te brilleren met een rijk palet en
mompehl„dat is tniet;" toen even vertoefd voor een bij uitstek gemakkelijk penseel."
Ham man s Onderschepte briefmet een: „vee! habi- Even als de Block," vulde mijnheer Aarts aan:
hteit maar het is t toch ook met was daarna ik zal u wel voorthelpen. En toch ligt er voor mij
de zaal dieper ingewandeld, voorbij het Heuvelachtig eene zekere charmr in het warme koloriet van dienl
landschap met nee van Tom, 1st hem verdienstelijk Hniselijke lezing.
maar wat mat »au toon vcforkwain, „Ve>l leven zit er anders niet in die figuren"
hetde anderen hem wefir zagenstond meende mevrouw, en voor Koelman's Jonge vrouw
hij verdiept in de heschouwing
vau Madou.
an ie
Wijnproevers van Alerto gekomen, vervolgde zij: ltalie ltalie!"
en bleef toen peinzend staan.
l':aat m,S al een« yan knap geschilderd, mijn Die woorden alleen zijn een lofspraak voor dea
in.it ge dit? vroeg de criticus. schilder," beweerde de criticus, want gij hebt bet
sag is overbo.bg en ofschoon ik u dunkt land gezien en kent het karakter. Ik heb t niet
gszien maar ik heb eene Ahnung dat ik hier de waar
heid voor mij heb, al doet Koelman mij onwilleketirig
denken aan een beeld uit ateen gehouwen."
Dat intusschen knap geteekend is."
En met meer verve dan de schaduwbeeiden van
waarde
«De
mij. slweer hoor zeggen: techniek, niets dan tech-
blijf ik er eene groote fijnheid van opvatting
niek
en eer-.e fatueuse studie dernatnurin bewonderen.
En loch ook zeker het karakteristieke in de voor-
is Bisschop bij uitnemendheid al datgene stelling?" vroeg mevrouw Aarls. die zich nu eenmaal
onderwerp is wat pittoresk is in zijne oogehblikkelijke aan dat pant meende te moeien vasthoudeuwaar z,, Toulmouche," bromde de criticus tot ergernis van
verschyning I Jjet (,'o;',ieel «ler hel(ie h"ren S<,!BS 7<'° "er^'.lleud i mevrouw Aarts, die was aangetrokken gewordeu door
„Welnuu. dat geval doet hij niets an era dan hoorde mtve.llen. de ge.list.ngueerde bevalligheid der figuren in Het
onze goede oude school continueren, meend» mijnheer ,,Ongetw.|feld eilieve mevrouw, gs eens even hier Kaartenhuis van dien schilder
Aarts, 1, en inderdaad, in kracht van uitdrukking der staan. Wat dunkt u van dien puden heer die zijn! Een solide teekenaar, meende miiuheer Aarts"
Tel' zelfrarhe m d« meesterl.ike tpch- Eerste bezoek brengt?" j Wien het toch meer te doen is om met school*
ze,fs' h,J ""1 z,Jn<' dnnrl.Hchtige voor-' „Aan het leven ontstolen wie is de schilder j vorraen te coquette, en dan om ze te doen lereu
vaders ,n de knnst. Aug. Allebd. van wen ge gimler nog eeu anderDaartoe touden ze wat krachtiger inoeten aangepaki
„Moge hij t daai inee altijd goed blij.en meenen,talereelije kuntzien: Vroeg ter kerkwaarop een oitd-lzijn; de andere schilderij van Toulmouche Demotdtra
ernstig want van kuustenaars vrouwenkopje voorkomt, dat u eene heelegeschiedenis 'lyke kki. zou ik in dat opiigt dan nog preferercn hot
lieriiHiu de cnticus
