De zoon van een gazzen een biografie van Jacob Israël de Haan Daan Goulooze Gelegenheid maakt de paperback Terugblikken naar communisten Moskou-s man in beset Nederland Griekenland vrij!" ZATERDAG- 24 JUNI 19 6 7 Jacob Israël de Haan zal voor wie op school een (vage) indruk komt voort uit de structuur van meekreeg van de Nederlandse letterkunde, vooral bekend zijn als dichter van het vers, waarin een heimwee zonder vaderland doorklinkt: in Amsterdam verlangend naar Jeru zalem, in Jeruzalem verlangend naar Amsterdam. De man was meer: wijsgeer, jurist, rechtsfilosoof, politicusjournalist, en in het persoonlijke vlak een moeilijk mens, die kon aan trekken en afstoten, een hystericus, een homofiel vol problemen. diens persoonlijk)ie id; nergens blijkt, dat zijn maatschappelijke streven een compensatie zou zijn voor zijn geringe afkomst maar wel een compensatie voor zijn haast pathologische behoefte aan liefde en waardering, een psychologische zelfbevestiging m een voortdurende stroom van on zekerheid. rroCH IS het vage historische oordeel over De Haan als dichter van het grondeloze Heim wee niet onrechtvaardig; op vrij wel alle gebieden waar hij met zijn rusteloze geest ronddoolde werkte hij uit die onzekere dub- belpolighoid. Zijn proza en poëzie inVp1é~Ams[ïrdïrn°mede*dank zij gaan vaak in elkaar over, hij is 'een subsidie van het ministerie homoseksueel, maar getrouwd, houdt tot in het overdrevene van sche houding, berichtgeving en gedrag. Dr. Jaap Meijer heeft het leven van Jacob Israel de Haan be schreven m een biografie,ver schenen bij Polak en Van Gen- zijn vrienden (Frederjk van Deden adoreert hij), maar hij kan. gemakkelijk in. een tegendeel omslaan. Hij is een bevlogen dichter, de joodse dichter van het begin van deze eeuw en rnj heeft een wat onwereldse kijk op de wereld, maar ambieert toch, soms hartstochtelijk, een eervol le maatschappelijke positie. En hij vertrekt als zionistische jood op 4 januari 1919 naar Palestina. na een uitbundige afscheidsavond man van zo geringe kom-af zul- uitgeleide gedaan door vele ge- - - - - loofsgenoten, die „Hatikwa", hei lied der hope, zingen om in Jeruzalem het slachtoffer te wor den van de eerste politieke mooro in Israël... om zijn anti-zionisti- van cultuur, recreatie en maat schappelijk werk. Dr. Meijer gaf zijn omvangrijke werk een merk waardige titel mee: ,,De zoon van een gazzen", een (lage) joodse godsdienstleraar. Zou dat de noemer ziin, waaronder het bewogen leven van de dichter zou |zijn te vatten? Ontelbare keren 1 duidt de schrijver hem in de bio- oy i srafie aan als zoon van een ga2- jV-an Bruggen WdS een dochter ,zen maar het is steeds een 1 i uiting van maatschappelijke ver bazing en lichte kritiek: dat een T)E GENEGENHEID van dr. Jaap Meijer is overigens min der voor de zoon dan voor de va der: met liefde wordt het leven getekend van de vader de gaz zen Izak de Haan, een kleine joodse handelaar uit Edam, die examen deed voor de laagste rang van godsdienstonderwijzer („het brevet voor onwetend heid") en daarna stond" in Smilde, Gorredi jk en Zaandam Ook al een „moeilijk mens' voortdurend in conflict met zijn kerkbesturen, onderbetaald en levend op de rand van net pau per dom, met een groot gezm dat hij met zijn vrouw Betje toch een goede opvoeding en opleiding kon geven (de schrijfster Carry Jacob Israel de Haan ite hebben, te schrijven en daar naast nog te studeren. De Haan kan afstuderen en promoveren, hij worut privaat-aocent in de Ijuridische significa, ambieert een proiessuiuui maai uai ,ukt met onmiddellijk. Hij bouwt rela ties op. wat zoetige met van is eden, en een von de kant van Aiueii Vei wty stran genouufeu vernouüing met die leiaer van ut tsewegüig jue uaan nncu tsseei l zien voor het gevangeniswezen en mauKt ua«4toe iuuij ua«Ai üngeiand en nusianu. mj u ei een naams, en vertrekt in 7j19 llctcti riis.ai.Mlci, liiric. LJ uueilll ziCMi.eiL mee en kuiiu uaar we ei vuig van üe ponueke ;Ucts.c r mi Hij is, lei. V dim- ziumsL geworoen. wuiat hi] m "i s^siiüzaiem neei gescnoten. ke culturele en sociale ambities heeft... Maar de Streberei van Jacob Israel de Haan, en dat blijkt wel duidelijk uit deze bio grafie, is niet in de eerste plaats maatschappelijk bepaald, maar Aan lectuur over het communis me en over communisten geen gebrek. Het behoort tot de goe de toon om het twintigste partij congres nan de communisti sche partij der Soicjet-Ume ais beginpunt te zien voor deze open hartigheid. Toen Chroesjtsjow en Mikoyan daar de aanval cp de gedachtenis van J. W. Stalin inzettenbegon de scheur in de monolietzegt men. Men beperkt de geschiedenis dan toch wel tot de officiële communiqués sinds 2930, Wel moet gezegd, dat dege nen die na 1930 te onzent het communisme waren toegedaan, maar er na de oorlog van af kwa meneerst de laatste jaren tot spreken bereid zijn. *Jo zijn er twee gewezen hoofdredacteuren van het partijdagblad, die in de geschie denis van de communistische be weging aanleiding tot het zelf standig schrijven, van een boek hebben gevonden. A. J. Koejemans beschrijft de voorgeschiedenis van de partij- eenheid-sinds-1930 aan de hand van het leven van David Wijn koop, een mens in de strijd voor het socialisme. Dat was de tijd van de zich steeds duidelijker af tekenende scheiding in de socia listische beweging, van secies^ en randverschijnselen en tenslot te van het opgeven door Wijn koop van zijn geestelijke zelf standigheid ten behoeve van de partij. Die geestelijke zelfstandigheid is bij F. Baruch pas naar buiten getreden, enkele jaren nadat hij uit de partij getreden was. In „Links af-naar Rechts" meet hij de fouten van partijleider Paul de Groot; zó breed uit, dat maar zelden mag blijken hoe vaak de schrijver zich naar de partijlijn heeft geschikt. Geen opwekkend hoek dus. Onder de hupse titel „Kluiven op een buitenbeen" geeft Wou ter Gortzak „kanttekeningen bij enige naoorlogse ontwikkelingen van het Nederlandse communis me" een ondertitel die een proefschrift doet vermoeden. Dat is het ondanks enig notenmateri- aal toch niet geworden. Doorkrui^ met hier en daar een nog onbe kend feit (als gevolg van familie betrekkingen met ex-partijbe stuurders) biedt het boek passa bele iectuur, strakker geschreven dan het wat weelderig proza >an Koejemans, en beter ge schreven dan de wat fletse dia lectiek van Baruch. G. ALB. VAN DONGEN A. J. Koejemans, David Wijn koop, ui tg. Moussauit A'dam. F. Baruch, De zoon Jacob Israel, in 1881 ge boren in de eerste standplaats Smilde, gaat naar de befaamde Rijkskweekschool in Haarlem, een voor die tijd zeer geavan ceerd opleidingsinstituut vooi on derwijzers waarvan de invloed op onderwijs en maatsc/uipon tot op heden nog merkbaar is. Voor de jonge jood geen gelukkige tijd: hij wordt niet helemaal ge accepteerd niet omdat hij jood .is, zoals hij denkt, maar om zijn moeilijk karakter. Hij ver vreemdt van zijn godsdienst eri milieu, rijn hlteiaire belangstel ling ontwaakt, hij krijgt journa- entree bii het socalisti- Ische dagblad „Het Volk", maar daar komt abrupt een einde «ian bij de publicatie van zijn roman ..Pijpeiijntjes" in 1904, een homo fiel sleutelverhaal, builen diens voorkennis opgedragen aan Aletrino, waardoor de indruk werd gewekt dat deze in een in- Heme relatie tot De Haan zou hebben gestaan De Haan Imuwi met de vrouwelijke arts Johan na van Maarseveen (dr. Meijer >maakt van die relatie niet veel Jduidelijk), herontdekt in een vi- sioen zijn joodse gebondenheid en schrijft de joodse verzen d'e |hem zijn faam in de Nederland se letterkunde geven Daarnaast gaat hij rechten stu deren: het gaat allemaal niet /o ii, Aleijei zet \eei, maai mei une oouv» spenen van uie mei'Kwa aru« go i/C i souniijm ie ld jVLrtJI una pUoOlulb.L IS nu^ui Ciiuotiscu en met nemukke- Uj.. .Wte«U«UIjlv. Uf. spuugt, ji» ue lijd tiet-n en weti, jei li V.villlfe, Uju iU n_ :en ae lijnen, uie wotacn ge- Uuikikfcii en links af-naar Rechts, uitg. Kruse- Vlot als de legende wil, schrijft man, Den Haag. Wouter Gortzak 'dr. Meijer, die wat over het hooid Kluiven op een buitenbeen. Polak ziet dat het niet zo simpel is om en Van Gennep. Amsterdam. 'arm te zijn. een klein baantje Verwey zijn met ts&cnueel vuur ue hiui.i. uuh tui-.iiiasUi loopt het vernaai sieuit: au uta- lt.lL L..J11 UUttu Oil au lilt LU UL. a.s zouamg te onacn^inieii en ual v u.J uc iL.c. uUua.aui püZ- tWwaUL. Z.IJ11 Ut „o-UlOUllStue wan luw, tuil üLrciChCtgte toespelingen ju» ».X.L Uil UC Ui. vul! hvieijer.' net resultaat is een vei u!Or.AeiuC t)>Ugrdi.it-, WridUlJ lilt. iwtaie delen mist. ae reiaLie tot uua\v, u.i «üUiuUi. ilduti gi-sewons overiijü eiuliacue re i.Li-l ew..C.LTiI V dl t x.lj.1 COl j rebj.u^eiitwi, ae uchi 'grüiiuen van zijn „moment de jvente" die hem weer naar zijn jouendorn teiLguxUL-inun. vee van die onderwerpen wil dr. jiueijtr uil een in moaeioe ogen toch met geheel aanvaardbare luxsuiv«e i.uiuiciijn mei uciianai den. Jammer, want hoewel er door uuitse rooi veei muteriua verloren is gegaan, is toch ge noeg oveigt'oieven om er een complete uacoo Israel de Haai uit op te bouwen Voor ae cultuurhistoricus is „Dl zoon van een gaz2en"echter een rijke bron van gegevens over de histoire intime »aii het joodse i« ven op het platteland rond de eeuwwisseling, een sam-meving die voorgoed verdwenen is. JAAPJOPPE, Over Moskou's man in Nede- land heeft dr. C. Harmsen icete«schappelijk medetcerker voor de nieuwste geschiedenis aan j Amsterdamse tmtoerst- teit een A mbo-boek geschre ven met ais ondertitel „Uit het leven van een commu nist". Hoewel de persoon van Goulooze zelf kier en daar enig reliëf krijgt, zijn het toch voor al de gebeurtenissen aanvan kelijk m de arnarchistische en later in de communistische beweging die de meeste aan dacht krijgen. Goulooze's le ven was daarmee trouwens nauw verweven. Evenals m ..Dc taaie, rooie rakkers", waaraan Harmsen ook heeft meegewerkt, staan er dorre stukken feitenma teriaal ui het boeken na le zing van het eerste hoofdstuk over de ont- en verwikkelingen op de teeg naar een verenig de communistische partij in iVederfancl, begrijpt men claf de schrijver in zijn Verant woording roijaal aanbiedt dat men bet maar moet ovei slaan Maar dan volgen hon derd pagina's ouer Gouloore's activiteit als ondergionds verbindinqsman. waarbij de stof ons dc strikte methoden van de schrijver doet verge ten. v.D. In net \-ooxjuar van 1940 ieed I een lange kolonne van m Ne- :m cafe's. Zo kenden de medewer* kers elkaar en de adressen zo Iderland gevorderde vrachtauto's 'min mogelijk. De benchten ivoor de Duitse Wehrmacht naar .waren altijd verstopt in een ge- Shet Franse front. Bijrijder op een draaide sigaret, in iucnersdoos- jvandie auto's: Daan Goulooze. nes of in een batterij van een zak- Idirecteur van de uitgeverij Pe- lantaarn, gasus. 39 jaar oud. \vut deep hij iDe veiligheid werd verhoogd doordat Goulooze zijn medewer- zo vlak na de bezetting in die auto, waarvan de cn.auffeur, een jonge communist, zich op zijn verzoek vrijwillig had gemeld voor het rijden van oorlogsma teriaal naar Frankrijk? trouloozt kers zo lang mogelijk liet vast- uouoen aan een legaal bestaan en een vaste dienstbetrekking. Zo WciS zijn plaatsvervanger tot eind 1942 een echte gemeentear- was op weg naar Brussel, mei op beider dij de aidehng bruggen, zak een drukproef van een arti kel dat zou verschijnen in het theoretische maunoblad an de CPN, Politiek en Cultuur. Dat artikel, van partijsecretaris Paul de Groot, noemde „herstel van vrede en vrien esc hap met het Duitse volk de eerste stap die net N ede land .tv vuin kan en moet doen, in het belang van her- ^iel van de algemene v rtde". Rot terdam rookte toen nug. En Gou- ooze was tegen dat artikel. In. Brussel wa-s de Westeuropese vertegenwoordiging van de communistische interna 'nunale gevestigd. Goulooze g«ng uaar overleg plegen over dat stuk. De CPN-leïding was er verdeeld over en Moskou's vertegenwoor- Jiging moest het rna.ir zeggen. De Groot zelf wilde dat gesprek ook oijwonen, ging cp eigen ge legenheid maar kwam met ver der dan Breda. Goulooze had op hem voor, dat hi) in de jaren 30 als reizend uitgever een net van contacten had ge- ponnen. Hij hau oos vuur. dat hij Moakou's verbindingsman n NcuerUnd was cvriu..-ei en Moskou waren dan ook tegen het puiiiiccren van De Groots op roep om tegenover de Duitse be zetting „een correcte minding" iaan te nemen. Het is toch ver schenen en nu nog moet ae CPN- leider het horen. die in werkpak op alie mogelijke iUien over straat kon zonder op te vallen. En toen dat niet meer niogelu.c Wus. het hij hem oifi- Scieel ont.ilag nemen, om geen jha'v raag te riskeren. iTot half 1943 heeft Guulooze's dienst feilloos gewerkt. De /en- ;ders zijn zelfs nooit door peiling ontdekt. Al voor de oorlog ging een stroom berichten van en aan K.PD, CPN en Comintern door de ether via zolderkamertjes in Amsterdam. Vanuit Moskou werd de zaak ge leid door Geoigi Dimitim. dfc i Bul gaar die samen met Marinus jvan cier Lubbe teiecnt uao ge- Sstaan voor de Rijksdagbrand. Hij 'was in feite de werkgever van jGoulooze, al heeft de CPN-leidmg tin het najaar van 1940 gepro beerd Goulooze te laten ontslaan. rJVlen dacht dat hij Moskou ge- tkleurd inlichtte omdat de Com- intern instructies gal, die met m Iovereenstemming waren met de 'inzichten van de partijleiding. (Moskou wilde bijvoorbeeld, dat iiiie leiding zich onder de arbeid [van de grote steden zou ver schuilen. teiwijl De Groot en de l zijnen juist de afzondering van de provincie hadden opgezocht. Terwijl overal samenbundeling tegen de bezetier werd aanbe volen, stond De Groot nog op Moskou's man in Nede rla nd was t 1pHnt [Steun moest verlenen aan het Oranje-imperirüi£,me. Pas toen de Duitsers Rusland aanvielen ging de partijleiding akkourd met samenwerking van alle ver zetsgroepen. voordat hij dat werd, al ver trouwd met het opbouwen van een nlt-gucu beaUian. xVis antimi litaristische joiigere ging hij zvverwn om aan de uxen^lpucht te ontkomen. Niettemin zag hij cans zijn brood le verdienen. Dat kon toen nog. Pas toen hij als omniumst net dienstweigermgs- .landpunt had opgegeven, kreeg ie poutie hem in (lauden. Mis schien kwam het hem wei van jas omdat het langzameruaud pu-'en Eerlijn. Voor de contacten itielc noodzakelijk werd weer en normaal bestaan op te bou wen. je autoriteiten vonden blijkbaar zijn ijver en verlangen om iet land te dienen verdaent en na korte tijd werd hij om een dein voetgebrek afgekeurd» Berlijn Ertussendoor het Goulooze nog coders bouwen in Brussel was gezorgd duor de in Am-«Ier- dam zetelende illegale Duitse partijleiding. Ais nivei poetser op restauratierijtuigen reisden koeriers per trein naai Duits land. Bescherming [partijbestuurder van de CPN r en organisatiesecretaris en leider van de uitgeverij werd tij in het begin van de jaren Jcrtig. Hij werd belast met de ie scherming van de partij tegen Bij de nieuwe zender in Berlijn liep het mis. De Gestapo volgde het spoor naar Nederland. Na de eerste arrestatie in mei 1943 werd besloten tot verhuizing van dc organisatie naar de Vel uwe. Voordat het zover was oven «ei de Duitse politie een aantal be kende adressen, zonder veel re sultaat. Een gearresteerde sloeg echter door en maakte een ai- de overheiasinhchtingendiensten^spraak met Goulooze's plaatsver- lie uiteraard trachtten te infil- I vanger, Cor Bankaart. Hij werd Daon Goulooze LVS [/Griekenland vrij! Onder die r - f' h*. S:%m titel is bij Polak en Van Gen- x 'neP een boekje uttgtgtwn onder; r F. G, nan Hasselt De voorzitter van het actiecomité tekent bo\rendien. af met de op- - imerkingen van drs, Schmelzer, Ieindredactie van onze uit Grieken- (Jat er wel gedemonstreerd wordt land uitgewezen correspondent j voor de democratie in Grieken- F. G van Hasselt De bedoeling Jland, maar dat niets wordt ge- van dit werkje is duidelijk: het i28gci over de situatie in Estland, Nederlandse lezerspubliek nog eens wijzen op de,weinig demo cratische gang van zaken in Athene. Dat het hier niet gaat om „inmenging in binnenlandse aangelegenheden van een anaei land" maken P. J. G. Kapteijn, voorzitter van het comité „Vrij Griekenland" en dr. J A. H. J S. Bruins Slot, hoofdredacteur van Trouw, duidelijk. Immers wij Nederlanders zijn nauw verbonden met de nu onderdrukte Grieken. Grieken land is lid van de Raad van Eu ropa, is geassocieerd lid van de Europese Economische Gemeen schap, is lid van de NAVO en maakt deel uit van het Noordat- lantisch bondgenootschap. De heer Kapteijn wijst in dit ver band nog wel op het feit dat ook Portugal niet bepaald een demo cratisch sieraad binnen de NAVO is. „Maar", zo betoogt hij, „in Portugal viel bij de oprichting van de NAVO niets meei' te handhaven. Terwijl dat nu wel het geval was in Griekenland." Letland, Litauen, Cuba of eom- jmunisiisch China. jOok Nico Scheepmaker gaat in jzijn bijdrage „Gaan of niet 'gaan.. in op de verschillen tus sen de situaties in Griekenland en andere landen waar de demo- hack: „Daarom: ga eens leuk naar Zweden van de zomer, en als u toch met alle geweld naar Griekenland wilt: schrijf dan m vuor een iee.j<* naar het fraaie eiland Jaros, maar zorg wel dat u er snel bij bent, anders Is het volgeboekt." t re ren om over de toen nog revo- utionaire partij gegevens te ver zamelen om tijdig maatregelen .e kunnen nemen. Tijdens een we reldcongres m Amsterdam (1932) soeelde Goulooze uok een rol bij de bescherming van bui tenlandse communisten (vooral ait landen waar linkse groeperin gen verboden waren}. Hier be- gonnenom contacten met leWers'^^'^nUtrmeer doën! op het Amsterdamse Waterloo- piein gepakt, probeerde nog te schieten, maar werd zelf gewond. Hij noemde Goulooze's adres met. {intussen had Goulooze op 2 juli 1943 zijn laatste bericht aan j Mo t» kou doorgegeven: er zou geen nieuws meer over zijn zen ders komen. Voor de Comintern an buitenlandse partijen, die hem leerden vertrouwen. cratie buiten werking is gesteld, j zicht, ware het niet dat de Griek- Niet met vakantie naar Grieken- ,Sf-' geschiedenis verre van over- iland gaan is vim advies. zichtehjk lijkt met zijn vele a£- I „Het is de vraag of wc er gocci ge/ette en teruggekeerde hoog- 'aan zouden doen deze zomer met] waardigheidsbekleders, i vakantie naar Griekenland te i De geschiedenis tijdens en na 'gaan" zo stelt Scheepmaker. I dc coup van 21 april wordt be- - t handeld door drs. J. G. P. Best, „Griekenland drijft op het toons- terwijl dr. P. H. Kooijmans me, het nieuwe regime kan het v/ija op de consequenties van toerisme met missen voor ajn het buiten werking .steUen van prestige en voor heUusttghouden 1 grondwetsartikelen. Toen Hitler in 1933 aan de macht kwam werden al snel de socia listische en communistische par tijen van Duitsland in de illegali teit gedrongen. Onder de stroom vluchtelingen die ons land wis ten binnen te komen, waren lang niet alle marxisten van plan hun politieke activiteiten te staken. Goulooze hielp hen aan een ille gaal bestaan of zorgde voor uit wijkmogelijkheden naar het zui den, wanneer er kans was op uit wijzing (hetgeen in die tijd wilde zeggen: uillevering aan de Gesta po). In 1935 ging Goulooze voor de Comintern werken. Hij legde in 193? al zijn functies, behalve de ;uitgeverij die zo'n mooie dekman-: .tet vas, neer, en wijdde zich aan jde opbouw van een geheime ra- jdioverbinding met Moskou. Die (verbinding diende niet alleen voor j de rapporten van de CPN aan de j Comintern en de opdrachten van Eindredacteur Van Hasselt geeft internationale aan de Neder zet! in bet boekje een overzicht Itandse partij, maar ook voor van de Griekse al dan met [het contact met de ondergedoken parlementaire geschiedenis (Duitse partij en haar illegale tak sinds J832. We zouden zelfs dur- i'n Nederland, ven zeggen ec-n duidelijk over- lEen paar medewerkers kregen een radio-opleiding in Rusland, en in 1939 stonden er in ons land twee zenders later waren het er vijf. van zijn afnemers. Het beste zou zijn dat we allemaal onze baard lieten staan en ons dan aan de grens lieten terugsturen, naar Italië bijvoorbeeld, waar het ook heel warm kan zijn en waar Pompeji nauwelijks onder doet voor Delphi!" Veelschrijver en TV-criticus Scheepmaker besluit zijn bijdra ge aan deze gelegenheidspaper- Tenslotte schreef Van Hasselt nog een verhandeling over „Kerk en staat in Griekenland" en wijdt hij enige pagina's aan de sterke correlatie tussen kunst en politiek in het land. j L, Steenbergen maakte voor deze uitgave een goede keus uit I gedichten van Theodorakis, Rit- sos, Kafavia en anderen. Waterdicht C\c dienst was waterdicht. Zijn medewerkers mochten niet actief in de CPN zijn; het partij bestuur onderhield slechts aan de top contact met Goulooze; hijzelf had weinig verstand van de radiotechniek en wist niets van tijd- en zendcodes, terwijl ae marconisten een voor hen zelf onbegrijpelijk rijtje cijfers uit zonden. Het contact tussen de leiding en de zenders werd door koeriers H.gelegd op trefpunten op straat of Voor Cor Dankaart wel. Die was naar een Haags Ziekenhuis over gebracht, maar werd daar door een aantal Gooise verzetsmensen m SS-unilorm onder veei geschreeuw en slaag met de ooeien aan weggesleept. Men w«ts er diep geschokt over het brute optreden van. deze „Duitsers". Goulooze kon niet rustig onder duiken. Enkele weken voor zijn laatste uitzending had hij la ten seinen dat de meeste CAN- topmensen waren gearresteerd en dat De Groot zich had terug getrokken. De Comintern droeg hem op een vertrouwde partij genoot te belasten met de vor ming van een nieuwe leiding. Maar ook die nieuwe leiding werd, samen met Goulooze, ge pakt. Kamp T"}e anderen werden gefusil- -L' ieerd, van Goulooze wilden de Duitsers wel eens wat meer horen over zijn verbindnigen met Moskou. Na zware verhoren verdween hij naar het concentra tiekamp Sachsenhausen. Daar werd zijn kaart op de admini- 'stratie door een medegevangene verwisseld voor die van een dode, zodat de gevaarlijke Gou looze administratief dood was, wanneer de SD nog meer wilde weten. In het kamp wist hij velen nog te helpen door steeds weer op de juiste plaatsen contacten le leggen. Eined april 1S45 wrd hij bevrijd. In de tegenstellingen binnen de CPN behoorde Goulooze bij de groep die het niet met De Groot eens was. Vrij snel werd hij uit geschakeld; in 1948 werd hij als partijlid geschorst. Zijn verbon denheid met de partij leidde ertoe dat hij zich nauwelijks ver zette. Als een schijnbaar verge len man stierf Moskou's man in Nederland in het najaar van 19B5. Maar de aula op Wester- veld bleek te klein>

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1967 | | pagina 1