Drie weken na die
eerste april werden
aanranders gep tkf
Ouders van „Drug-kinderen
niet meer alleen in hun probleem
Teamwork
in Roekan je
had succes
Beduusd
Vaag
Houvast
Verstopt
Feilloos
Twee jaar geëist
tegen frauderende
gemeente-ontvanger
tt**
ZATERDAG 26 APRIL 1969
Dool- Peter d'Hame court
OP 2 APRIL verschijnt cr
een bericht in de kranten;
meisje van zestien jaar aange
rand door twee onbekende
mannen.
Een week later verzendt de
Rykspolitie in Roekan je een
bericht aan de dagbladen met
het vage signalement van de
nog steeds niet gepakte aan
randers en voegt daarbij een
verzoek om tips.
Drie weken later verschijnen
er in diezelfde kranten enkele
regels onder de kop; „Twee ar
restaties wegens zedenmis
drijf'.
Een dossier van een aanran
ding wordt afgesloten. Het
aangerichte leed is met deze
simpele regels in de krant niet
uitgewist.
Het geval in Roekan je staat
wet alleen, Het geeft slechts aan
met welk een hardnekkigheid de
politie jaagt op daders van zeden
misdrijven, Si echts weinigen blij
ven op vnje voetenDe aanran
der nskeen met zijn roekeloze
daad een maximum gevangenis
straf van twaalf jaar, die er waar
de letter van artikel 242 van het
wetboek van strafrecht voor
Slaat.
OP X APRIL gaal het zestienja
rige meisje met haar evenoude
vriendje naar Bnelle. Ze zijn met
alleen. Nog ongeveer 2000 jonge
lui uit de omgeving maken clie-
:elfde avond de reis naar Brielle,
raar feest wordt gevierd. Het
meisje gaat in Oudhollandse kle
dij, omdat in Bnelle bijna ieder
een op 1 april in Oudhollandse
kledij het verlies van Alva's bril
viert.
Het is gezellig in. Brielle in de
sloeploods waar de Rotterdamse
formatie The Swinging Soul Ma
chine voor de muziek zorgt. Het
tweetal vergeet dat de laatste bus
van Brielle naar Roekan je niet
later vertrekt dan. anders. Zij
missen de bus en besluiten te lif
ten. Het duurt niet lang of twee
jongemannen van rond de twintig
bieden hun een lift aan. Zij rijden
met een oude grijze Mercedes.
Het meisje verzoekt de twee
vriendelijke jongemannen haar
en haar vriendje af te zetten bij
het busstation in Oostvoorne.
Daar hopen zij de laatste bus
naar Rockanje te halen. De jon
gens voldoen niet aan het verzoek
maar stoppen bij een bushalte
halverwege. Het vriendje stapt
links uit de auto, het meisje stapt
rechts uit.
BAT IS HET MOMENT waarop
de twee vriendelijke jongeman
nen hebben gewacht. Plotseling,
wanneer het meisje half uit de
auto is, (haar kleren maken het
uitstappen niet gemakkelijk)
geeft de chauffeur vol gas en
rijdt weg. Het vriendje beduusd
achterlatend. Het is ongeveer één
uur 's nachts. De twee jongeman
nen begaan hun daad op de par
keerplaats De Tweede Slag lus
sen Rockanje cn Oostvoorne, in
de duinen. Zij rijden terug naar
de bebouwde kom van Rockanje
en zetten aan de rand daarvan
het meisje uit de auto. Op de
terugweg rijden zij het vriendje
Voorbij» dat de rest van de weg
naar huis te voer aflegt.
Om half acht de volgende mor
gen maken de ouders van het
meisje melding van de aanran
ding op de post van de Rijkspoli
tie in Rockanje. Van dat moment
af begint dc postcommandant W.
P. Wisse zijn werk, bijgestaan
floor zijn wachtmeesters.
het VERHOOR v»n het
slachtoffer en het vriendje levert
niet veel op. Het was donker, cfe
berinneringen zijn vaag. Beide
daders worden door hen geschat
op 25 a 30 jaar. De één gekleed in
een donker pak, wit-overhemd en
donkerblond haar; de ander oran
je-roodkleurige trui, boller, en
langer donkerblond haar. Van de
auto weton zij zich te herinneren,
dat het een oude Mercedes is met
een skai-bekleding.
Na een week is postcomman
dant Wisse met deze gegevens
nog geen steek verder. In het
dorp denkt men mee en worden
eventuele daders al aangewezen.
De postcommandant laat een be
richt uitgaan aan de kranten met
het signalement, dat hij weet.
Het resultaat: dertig tips van uit
eenlopende waarde, maar er
blijkt plotseling toch meer lijn te
komen in de hele zaak dan de
postcommandant op het eerste
gezicht vermoedt. Alle tips wor
den nagetrokken; ccn tijdrovend
werk.
EEN* MEISJE UIT HEEN-
VLIET meldt zich met een tip,
die houvast blijkt te geven. Zij
fietst elke dag op het fietspad van
Heen vliet naar Brielle van huis
naar haar werk en omgekeerd.
Zij doet dat al maandenlang en
bijna net zolang ontmoet zij op de
terugweg van haar dagelijkse
fietstocht een grijze Mercedes
met daarin twee jongemannen,
die luidtoeterend hun waardering
voor het meisje kenbaar maken.
Dit contact wordt anders wan
neer de jongemannen in een par
keerhaven het meisje opwachten
en haar alleen maar vriendelijk
aan- en nakijken. Zij vertrouwt
het niet langer en neemt het
nummer van de auto op.
HET KENTEKEN brengt post
commandant Wisse en zijn man
non in de Hoeksche Waard en bij
POSTCOMMANDANT
W. P. Wisse.
bet cafe Hekelmgse veer, waar
de auto geparkeerd staat. Inmid
dels is postcommandant Wisse in
het bezit gekomen van slechte
pasfoto's van de daders. Het
slachtoffer haalt ze feilloos uit
dertig andere foto's. Ook de auto
bij het café herkent zij. Haar
vriendje doet dat ook. In het café
komen de Rijkspolitiemannen
aan de weet waar de eigenaars
van de auto werken. Op donder
dagmorgen vroeg tweeënhalve
vveek na de aanranding zijn zij op
de Maasvlakte, verkleed als
werklieden, op zoek naar de da
ders. Daar krijgen zij te horen
dat de jongemannen naar de kap
per zijn geweest en er aanzienlijk
anders uitzien. Zij voelen zich
kennelijk op de hielen gezeten.
Nóg slaat de politie met toe.
DE AUTO WORDT op het
werkterrein iedere (lag verstopt.
De skai-bekleding is eraf. Het
meisje heeft zich het dialect van
de twee mannen herinnerd, die
het voortdurend hadden ovci
„noc" (nu), bitje (beetje) en Re*
kaaïe (Rockanje). Een taalge
bruik dat in de omgeving var
Nieuw Beijcrland en Goudswaard
thuishoort. Alles lijkt te kloppen
De tijd is rijp om toe te slaan. Op
donderdag 17 april wordt de Mer
cedes met de twee daders uit de
file gehaaid op de Oostvoornsc-
weg, die daar tijdens het spitsuur
staat. Onder verdenking van ver
krachting worden zij ingesloten.
Het bewijsmateriaal is overstel
pend. Beiden, P.A.v.d.H. (20) uit
Goudswaard cn A. de K. jf21) uit
Nieuw Beijcrland bekennen.
De officier van justitie mr. I. H.
van der Roemer heeft zich ermee
belast. Voor postcommandant
Wisse is de zaak gesloten. Hi|
zegt: ,,Het is een prachtig staal
tje van teamwork geweest, waar
bij misschien allerlei gelukkige
factoren hebben meegespeeld".
Rockanje wacht op de zomer en
de badgasten, onder wre veel jon
geren, die vooral 's avonds «n de
dancing Casablanca vertier zoe
ken en daarna de rust van de dui
nen. Van aanrandingen is in hei
seizoen praktisch geen sprake.
Postcommandant moet ver in
zijn herinnering teruggaan om
een zaak als die van de afgelopen
weken tegen te komen.
Een zedenmisdrijf is opgelost.
Ook in Rockanje zijn de aanran
ders niet ontkomen. Dank zij een
samenspel tussen politie en tipge
vers. Postcommandant Wisse:
,.Een aanranding spreekt de
mensen aan, vandaar wellicht, die
medewerking". Het resultaat is
een proces-verba ai van 22 kant
jes.
DE Dl'lNEX ri'racii Oostroomc
en /locfcfiiïje tra',en n de nacht
van 1 april hei toneel ran
een aanranding. De daders ble
ven ook dn keer met op i'rye
roet cv.
UTRECHT Togea tie voor.
maiigc gemeente-ontvanger van
de gemeente Maartensdijk, de
Gl-jarige Pi eter K heeft de offi
cier van justitie bij de rechtbank
in Utrecht wegens verduistering
van een bedrag van ongeveer
PÖ.ÖÜ0 een onvoorwaaidelijke ge
vangenisstraf van twee jaar met
aftrek geeist.
De gemeente-ontvanger had
zich sedert 1962 aan verduistcrin
en valsheid m geschï Le schuldig
gemaakt In 1967 gedwongen
door de opeenstapeling van aller
lei kleine schuldposten m zijn ad
ministratie zorgde de man er
voor door allerlei manipulaties
steeds grotere bedragen m han
den te krijgen. Een deel daarvan
stortte hij ter dekking van schul
den terug, het merendeel echter
ging op aan'verblijven :n hotel,
etentjes en zaken, waarmee hij af
en toe tevergeefs trachtte geld te
rug te winnen.
IN DE PSYCHE-DEL3SCHE jeugdpa-
leizen is het of iedereen alleen-op-de-we-
reld is. De „kommumkaatsie" zo die
er al mocht zijn voltrekt zich onzicht
baar. Roerloos zitten ze op de grond, sta
ren strak voor zich uit. Of ze ergens op
wachten. Voor de verslaggeving zijn ze
een ondankbaar object, want niet te be
kijken. Het enige wat je kunt vaststel
len, is de alleenheid, het onbehuisd-zijn.
Dat ze ouders zouden hebben, komt niet
in je op. Soms verschijnt er echter een
moeder voor de TV, die het dan heeft
over het verdriet haar door haar ver
slaafde kind aangedaan.
De andere moeders en vaders bekla
gen zichzelf in stilte. Ten onrechte of
terecht daarover is het laatste woord
nog niet gezegd. In ieder geval terecht
als het kind in het slop is geraakt. Tot
de vaste klanten behoort van een con
sultatiebureau. In een kliniek is opge
nomen. Of met de justitie in aanraking
gekomen. -
IEMAND clie, behalve met verslaafde jeug
digen, veel te maken heeft met de ver
ontruste ouders, is de heer H. J. Krauweel
directeur van het Medisch Consultatiebu
reau voor Alcoholisme dan de Keizers
gracht te Amsterdam. Aan dit bureau zijn
sinds kort ook de ouders welkom. Een expe
riment op het gebied van oudervoorlichting,
hopelijk met therapeutische „nevenwer
king" is op het ogenblik in volle gang.
„Ouders besterven het vaak van angst
omdat er iets scheef gegaan is met hun kin
deren", zegt hij. „Ze komen hier angstig en
gedeprimeerd binnen. Maar de vogeï die ge
handicapt is heeft evenveel bi-oedzorg nodig
als de sierlijke vogel. Die ouders verwerken
hun leed zeer verschillend. Als ze zeggen:
luat dat jong maar opduvelen, dan maken
ze zich er gemakkelijk van af, maar hun
verdriet is er niet minder om. Er zijn er die
erin berusten. Maar ook die fel ageren.
Moeilijk wordt het als de vader agressief is
en de moeder bezorgd en beschermend. U
ziet, het is heel gecompliceerd. Je kunt de
ouders niet over één kam scheren. Maar
één probleem geldt voor allemaal: als hun
zoon of dochter in èen roestoestand ver
keert, wenden ze zich van de omgeving ai.
En dan is het contact met vader en moeder
het eerste wat afgesneden lijkt".
BESTOND ZULK EEN VERWIJDERING
cl niet vóór de kinderen aan de ver
dovende middelen gingen?"
„DaL is ook weer verschillend. Maar ik
meen, dat het vaak een schijnverwijdering
is. Als je ze hoort praten vinden ze hun ou
ders nog zo beroerd niet, ze praten er meer
over in in dc geest van: ze zijn niet wijzer!
Wat de Ouders zich erg aantrekken, is do
publiciteit. Hun jongen of meisje staat in de
krant, komt voor radio of t.v, En dat juist
op een ogenblik dat de man hogerop wil. Hij
weet dat zijn baas denkt: ik wil geen procu
ratiehouder wiens zoon in de krant staat!
Dan gaan ze ruzie maken met zo'n jongen;
laat je haren knippen! Kleed je fatsoentijk
aan. Soms zal de moeder haar zoon be
schermen, maar het komt ook voor dat ze
aan de kunt van de vader gaat staan, diens
carrière is ook voor haór belangrijk en ze
zegt: „kijk eens naar je vader!"
.,Zien die vaders hun zoon dan alleen
maar in het licht van hun eigen succes?*'
„Die vader staat onder de druk van de
maatschappij. Ik ben een oude calvinist en
als je dan de bijbel leest, dan zie je dat de
aartsvaders altijd maar mepr schapen ver
gaderden. Zo is het ook met veel tegenwoor
dige vaders, die zijn ook altijd bezig met
hun welvaart. Ik vraag me af of dit nu wel
zonde is. Maar intussen komen ze in verle
genheid omdat ze het verwachtingsbeeld
van hun kinderen moeten veranderen. Vele
van die drug-kinderen krijgen artistieke
neigingen, /.e zeggen dat ze een boek gaan
schrijven of gaan schilderen.
Het protest tegen het establishment speelt
hier natuurlijk ook in mee. Duur moeten dc
ouders opeens aan wennen: Jan wordt
schrijver of schilder en Manetje dichteres.
Maar goed, als Jan dan nog maar schrijver
of schilder wérd! Meestal is dat met het ge
val. tenminste met de jongeren die hier ko
men aanlopen en ze krijgen angst, omdat ze
die eenmaal uitgesproken verwachting moe
ten waarmaken. Dat kunnen ze niet en dat
kweekt weer teleurstelling bij de ouders.
Die vinden dat een dergelijke levenshouding
de economie van het gezin aantast. En dat
maakt de breuk dan nog weer groter".'
.,ZIJN 'T VAAK kinderen van gescheiden
ouders?"
„In dezelfde frequentie als bij ieder ander
afwijkend gedrag".
„Is er alcoholisme in 't gezinsmilieu?"
„Dat hen ik niet zoveel tegengekomen".
,,\Vat doet u nu met die ouders?'
„We hebben gespreksgroep je.s gevormd
onder leiding van een arts. Zelf leid ik ook
gesprekken. We geven voorlichting. Dat ge
beurt ook individueel. Het belangrijke van
die groepjes is, dal de ouders naar elkaar
luisteren. Ze vragen zich at: wat hebben we
verkeerd gedaan dat dit gebeuren moest?
Ze gaan zich in hun kinderen verdiepen. Ik
geef u een voorbeeld, vertekend vanwege de
anonimiteit: een zeer gegoede middenstan
der heeft een studerende dochter die de ar
tistieke kant uit wil. Ze is begaafd, maar er
komt niets uit. Ze voelt zich niet meer thuis
in het ouderlijk huis en trekt op met allerlei
figuren die vader en moeder nu niet be
paald voor hun dochter zouden hebben uit
gezocht. Dan blijkt op een dag dat ze verdo
vende middelen gebruikt. Er ontslaan frus
traties, de ouders vrezen dat ze verkeerd
terecht komt, een ongelukkig huwelijk sluit
of tot promiscuïteit komt Ze kunnen zich
van hun eigen levenspatroon maar niet los
maken, Zo'n geval wordt op onze gespreks
bijeenkomsten van alle kanten hekeken. Er
wordt naar een oplossing gezocht. Wij van
onze kant zoeken naar achtergronden van
het versUivingsdrama waarvan we door het
werk van ons bureau getuige zijn. 't Gaat
hier voornamelijk om jongelui van om
streeks twintig jaar. liet lijkt ons juist dat
we ons niet tot deze jongeren beperken,
maar ook proberen de ouders le helpen.
Straks komen de kinderen weer in 't gezin
terug en moeten ze goed kunnen worden op
gevangen".
Tot zover de heer Kiauweel. Dit experi
ment is nog te jong om naar resultaten te-
vragen. Elke poging, het drug-probleem in
een ruimer verband te plaatsen, wekt ech
ter positieve verwachtingen. Temeer omdat
het probleem daardoor uit de sfeer van
schuld en straf wordt gehaald.
LEA WIJNBERG
MET EEN daverende klap is gistermiddag de lorens'pirs t'fm de
voormalige Sint Luidmakerk te Schiedam tegen de grond ge
smaktnadat slopers de dag tevoren tot twee keer ice tevergeefs
hadden geprobeerd de spits met een staalkabel omlaag te krijgen.
Gisteren lukte het wel, omdat een groot deeL van de houten balken
u-as doorgezaagd. De fotograaf „bevioor" de spits tn zijn val, vlak
voordat hij op de puinhopen van de kerk tot kachelhout uiteen
spatte. De politie had vlak voor hei karwei het verkeer op het
Sint Lidutnaplein stilgelegd en de brug over de Nieuwe Haren
ia ten openen. Politiemannen met portofoons hielden de nieuws
gierige ivardelaars op een veilige afstand m verband met de
neersuizende wrakstukken. Geen overdreven maatregel, want op
hei trottoir buiten de omheining kwamen ook zware stukken te
recht die zebs een deel ran de .schuttim; meenamen.
