Ik speel liever veldhandbal
mmm
ISgfe
Gerrit Bergkotte:
door
OaenvanderZee
Damclub
Schiedam
verliest
met 14-6
Uitreiking
diploma's
bij Wilton
GERARD
de tribune
gezien
Alcoholvrije vergunning
4 iSPOBfj
M 8
SCHIEDAMSCHE COURANT DINSDAG 14 OKTOBER 1'
Schiedam Handbal zit er bij Gerrit Bergkotte (24) al. vanaf
zijn tiende jaar in. Toen raakte hij bij DWS verzeild en zit
daar nog steeds. Toen Gerrit achttien jaar was, werd hij in
het eerste team opgesteld en daar kan men nu blijkbaar nog
steeds niet buiten hem. Als wij zondags in de loop van de
avond de sportfoto's van het afgelopen weekeinde op ons
bureau brijgen, is er steevast een actieplaat van de DWS-
aanval bij waarin Gerrit Bergkotte wel een of andere rol
speelt.
„Ach, dat zit er natuurlijk in als
je m de aanval speelt. Want
verdedigen kan ik met. Ik zou
me tenminste geen raad weten
als ik zou moeten gaan verdedi
gen. Nee, laat Gerrit maar lek
ker in de aanval meedraaien".
Hoe kom je met handbal in
aanraking? ,,Bij mij* heel sim
pel. Gerard van Geene is een
neef van mij en die was hele
maal gek met handbal. Ik was
toen tien jaar en hij vroeg me
eens naar DWS te komen. Het
toeval wil dat Kees v. Geene
zo'n peer voor DWS mijn eer
ste trainer was. Veel van hem
geleerd. Zeg tegen Kees van
Geene geen kwaad woord over
DWS want dan vreet hij je op.
Onmisbaar voor de club, weet
je". De lange, gebrilde Gerirt
Bergkotte zou niets anders wil
len dan handbal spelen. Daarbij'
i-s hij echter ook nog hand-
ba ls che idsr echter. Dat komt
wel eens met elkaar in de
knoop. Spelen en blazen gaat
niet samen.
veld fijner. Daar komt na
tuurlijk nog dit bij. Wij van
DWS zijn voor het veld omdat,
als we de zaal in zouden krui
pen, onze velden, wellicht met
een andere club moeten, gaan
delen. En vertel me niets van
inwoning".
TRAINING
Maar zaal of veld, DWS is zich al
weer flink aan het voorbereiden
voor de zaalcompetitie. ,tEen
keer per week trainen wij er
voor in de Sporthal. Wij willen
Bas van
ER VOOR
,,Ja, ik fluit ook bandbalweelstrij-
den. Nou moet ik, telkens na
dat ik mijn wedstrijd heb ge
speeld, ook weer fluiten. Zo als
zondag gebeurde lukte me dat
niet.. De scheidsrechter bij onze
wedstrijd bleef weg. Toen be-
bon de wedstrijd een half uur
later met het gevolg dat ik
mijn wedstrijd in Rotterdam
zuid niet kon blazen. Ik zal toch
eens vragen of ik voortaan niet
voor mijn eigen wedstrijd kan
gaan blazen'*. Ook aan Gerrit
Bergkotte de vraag wat hij lie
ver doet. Veldhandbal of zaal
handbal. Dat is namelijk dé
grote vraag bij alle handballers
van Nederland. ..Ik preferreer
veldhandbal. Op het veld ben je
veel vrijer. Je hebt meer de
ruimte, het is frisser. Nee, ik
liever buiten. Maar als het in de
winter niet mogelijk is om op
de velden te spelen, nou dan
mag ik ook graag in de zaal
spelen. Maar ik blijf er bij. Het
zo goed mogelijk uit de bus ko>
men in het komende zaalsport
seizoen". Gerrit stelt zich veel
voor van het komende trai-
ningsweekeeinde dat DWS gaat
houden in Kasteel Bouvigne in
Breda. Vanaf vrijdagavond tot
zaterdagavond zullen een aan
tal DWS-spelers onder leiding
van trainer Sigmond zowel in
theorie als in de praktijk, stof
op doen voor de komende com
petitie. ,,Een goed idee waar
we veel van verwachten", zegt
Gerrit Bergkotte. Handbal
heeft zo veel facetten, dat er-
best twee dagen over gepraat
kan worden.
Nu zag h.j zijn Loesje de hele
dag. kweekte hij een genegen
heid aan zoals hij die eenmaal
voor Come bad gevoeld. Maar
-die genegenheid was nu van
een. bewuster gehalte dan voor
heen, het zoeken, van de andere
sekse drong er oDzefteiijice-r in
door, en zijn zien mei openba
rende gedachte gingen nu uil
naar kussen en minnen in een
niet te verre toekomst.
En Loesje, die in haar vrouwelij
ke intuïtie de warme blik uit
Chris' altijd nog schuwe ogen
op zijn juiste waarde taxeerde,
die zich be ha gelijk voelde on
der de haar steeds behoedzaam
naderende attenties, d:e uit een
jongenspassie emaneerden,
Loesje trok hem steeds tot zich
in haar gloeiende ogenlach, in
haar behendige houdingen, in
haar zoetvleiende woorden,
waarin zij een ondertoon van
ver begeren wist te leggen
2ij gaf toe, als hij na de avond
lessen nog een kwartiertje door
de straten wou drentelen, de
Singel om en de Overschiesche
straat weer terug, liet zich zelfs-
een keer overhalen om een uur
te verzuimen en wandelde toen
in zalige vrijheid met hem tot
aan het Huis te Riviere en weer
terug. Dan luisterde zij, als*"hij
levendig vertelde van zi'jn""?qn-
aagmorgenlochien langs de Ou
den Dijk, toen hij nog jongen
was en met Jan Verbiest goud
haantjes ging zoeken, van zijn
roverije spelen in het Spiering-
hoeks che bos, van zijn. hengelen
in de Poldervaart als het va
kantie was. En dan liet ze een
bekoring over zich komen, die
haar gemoed verwarmde en
soms een blosje naar haar wan
gen dreef.
Maar altijÖ zórgde zij ervoor, dat
hij gewoon naast haar bleef lo
pen als een goede bekende. Ze
begeerde nog slechts zijn sfeer,
niet hem«2elf. Ze had aan ka
meraadschap genoeg, zocht nog
geen liefde.
En 20 ging ze dan in een lichte
verrukking naast hem voort
over de oude heirweg door het
land van Maihenesse, langs de
kleine rivier, die een grote stad
aan. haar oevers had zien kie
men en worden, tussen de pol
ders, waarover Aleid van Hene
gouwen. eenmaal haar ogen liet
gaan als zij door de vensters
van haar burcht haar wijde
leenheerlijkhcid overschouwde.
In de verte lag de duistere stad
als een droom in de avond.
Haar molen-- en schoorstenen
leken donkere armen, in stille
klag.ng omhoog geheven, haar
scherpe contouren ais m een
diepe smart gekrast in de sere
ne hemel. liet zwarte gedrocht,
uit dc groene polders gewassen,
cmg in de verstijving van zijn
dage!ijk-, leed langzaam verva-'
gen in de aansimerende nacht.
II. OPGANG
Er was loting voor de militie in
het laatste najaar van de ne
gentiende eeuw. En Chris
Landstra, die naar zijn leeftijd
rijp was cm geplukt te worden
voor de dienst van zijn land.
moest mee het lot over zijn
naaste toekomst laten beslis
sen Al vroeg was hij gegaan
naar cie reünie van zijn vroege
re school- en leskameraden, en
je. xv?tar een eeuw geleden nog
net gilde van de zakkendragers
zijn verenigingspunt vond. de
Beurs, waarin het koopmans-
hart van dc jeneverstad klopte
en liet Sint-Jacobsgasthuis, ge
sticht uit een middeleeuwse na
latenschap cm de ouden van.
Schiedam op te vangen als zo
hun leven in dienst van hun
stad hadden versleten.
tn de brede beloperde gang, die
op het bordes aansloot en naar
de zaal voerde, waar van oude
tijden her de vroedschap was
s nam ge komen om de belangen
van de burgerij te behartigen,
waarde nog een suggestieve
geest rond, die de gedachten
naar het verleden drong, naar
ce oude poorters, wier beende
ren reeds waren vergaan maar
wier drang naar het vrije bur
gerschap in de stenen van de
oude monumenten voor immer
was vastgeklonken.
toen hij de hardstenen, trappen
opgmg van het bordes van het
oude stadhuis, werd hij zich
voor het eerst bewust een jonge
burger te zijn van de stad, die
hatar jaarlijks contingent van
jonge levens ging afdragen aan
het land. om een jaar later
haar eigen branderijen en dis
tilleerderijen weer te kunnen
vullen met nieuwe krachten,
die in de bordeel lucht der gar
nizoenplaatsen een voldoende
mate van levensonverschiilig-
heid hadden opgedaan om ge
dwee hun slavenwerk achter de
fusten en de ketels te verrich
ten.
Vrij en bijna vereenzaamd mid
den in de huizenreeksen, die in
de loop der tijden op cle onder-
bodem van het oude polderland
waren opgetrokken, lag liet
stadhuis daar op de Groote
Markt. En m een kleine kring
daaromheen blokten de andere
monumenten van de oude tij
den op: de Sint-Janstoren, in
zijn statige rust rijzend naar de
hemel, het Zakkendragershuis-
Vóór de balustrade, die het
ne publieke gedeelte van de
raadszaal' scheidde van de
groene tafel van de vroed
schap, was er al een levendige
drukte van de aanstaande lote-
gen: oude bekenden van de
sc.tooIbanken werde luidruchtig
verwelkomd, overmoedig ge
praat door de eerste borrels uit
de koffiehuizen opgewekt, ru
moerde rond, opgewekt gelach
lutste de zaal in, die in een ge-
neimzinnige rust de heugenis
van een dood verleden scheen
te willen bewaren.
In die lichtelijk rumoerende ben
den tekende zich reeds de
scheiding af tussen de jonge
proletariërs en de horigen, die
op een ander plan de stad en
haar industrie zouden schra
gen. Het was een scheiding tus
sen hoeden en petten. En reée-
ler dan ooit te voren, zag Chris
Landstra, dat hij maatschappe
lijk was opgeklommen van het
Inge levensplan waarop zijn va
der eenmaal zijn gezinsleven
had gevestigd, tot het hogere,
waarop men hoeden droeg.
Hij herkende Jan Bakker, die
eenmaal op de schoolbanken
naast hem gezeten had en nu
de geur van de gi&l, waarin hij
dagelijks arbeidde, naar de
hoge rust van de raadszaal
droeg. Hij zag Jan. Verbiest
zich losmaken uit een luidruch
tig troepje bij de balustrade en
naar hem toekomen. Hij zag
ook zijn oude rivaal Theo van
Willigen, die in het voorjaar,
tegelijk met Corrie van "IVeide-
ren, voor de onderwijzersakte
was geslaagd en zich toen da
delijk met Corrie had verloofd.
En omdat die Theo van Willi
gen in de hoedenafdeling dicht
bij hem stond, groette hij hem
gemeenzaam:
Ha, die Klus!
Zo, Lamstraal, ripostreerde
deze, en toen stonden ze ineens
naast elkaar, saamgedrongen
door het steeds aangroeiende
lotelingenpubliek, dat de kleine
ruimte achter de balustrade ge
heel begon te vullen.
Ghut, dat is Jan Verbiest,
zei opeens de Klus. zijn oude
grote schoolmakker herken
nend, die zich bescheiden ach
ter Chris' rug had terug getrok
ken. En ze gaven, elkaar de
hand. de scheiding tussen pet
ten en hoeden overbruggend
door een gemeenschappelijk te
rugdenken aan oude jaren en
door de fataliteit, die achter de
balustrade hen allen bedreigde.
De loting was begonnen «n even
had een opkomende spanning
rust in de luidruchtige menigte
gebracht. Maar toen het eerste
nummer ver boven de honderd
lag, hetgeen vrijloten beteken
de. ging er een hoeraatje op,
dat voorgoed de luidruchtigheid
herstelde. De militie-commissa
ris. een hoge militair, die de lo
tingscommissie presideerde,
temperde even die luidruchtig
heid met een licht handgebaar
en liet toen een volgende kandi
daat zijn hand in de grote gla
zen fles steken, waarin het gril
lige lot over jonge levens heers
te.
Jan Bakker, die al gauw aan de
beurt was, lootte er in, ging
met een triest gezicht en gebo
gen rug tussen de anderen door
naar buiten: zijn moeder was
weduwe, kon zijn weekloon, niet
missen. En na hem volgden
meerderen, wier lot een offer
betekende. Maar de morgen
borrels werkten door, dreven
andere offers tot een luidruchti
ge roes, waarin de noodlottige
loten op de petten werden ge
speld. En arm in arm, opge
wonden zingend, bedwelmd
door alcohol en lotverrassing,
verlieten dan die slachtoffers
duwend en dringend de enge
ruimte, om een ganse dag de
straten van Schiedam te vullen
met hun luide dronkemansge-
schreeuw en him waggelende
en zwierende lijven.
Wordt vervolgd
Schiedam Zoals was te voor
zien heeft de Damclub Schie
dam het niet kunnen redden te
gen het zeer sterke Constant uit
Rotterdam. De Schiedammers
kregen een flinke nederlaag te
slikken. De uitslag was 614 in
het nadeel van de Schiedam
mers. Zowel Schiedam als Con
stant hadden twee invallers dus
een eventueel excuus van de
Schiedammers gaat niet op.
Toch mag vermeld, dat een van
de invallers, de heer Antes aan
bord twee zeer goed tegenstand
bood tegen H. Kleine, welke
met remise genoegen moest ne
men, De jeugdige Peter Lands
bergen gaat het spelen steeds
beter af. Hij eiste ook nu de
volle winst voor zich op. Don
derdagavond gaat Schiedam op
bezoek bij Charlois 2. Een klei
ne zege is niet uitgesloten.
De uitslagen aan de borden wa
ren als volgt: ÖninkDe Regt
O2, AntesKlein 11, Spek
Frehe 2O, HeuvelmanAk
ker ma O2, VrijlandStaneke
0—2, Den Houting—-Wissekerke
02, De RondKermis 02,
VuikVoorbug 11, Landsber
genDe Jong 20 en Sleeu-
wen'noekVermij 02.
Schiedam Ir. Wilton, directie
lid van de Dok- en Werfmaat-
schsppij Wilton-Fijenoord N.V.,
zal vrijdagavond om 8 uur 204
diploma's uitreiken aan 124
leerlingen van de bedrijfs-
schooï die het afgelopen school
jaar voor hun examens slaag
den. De uitreiking geschiedt in
de kantine van het hoofdkan
toor op de werf in Schiedam-
De avond zai worden geopend
door de chef Vorming en Op
leiding, de heer W. G. E. Valk.
Hierna zal cle heer Wilton een
toespraak houden en prijzen uit
reiken aan de leerlingen met
de beste examenresultaten. Na
de pauze is er gelegenheid tot
bezichtiging van de tentoonge
stelde examenwerkstukken 1969
Wie zondagmiddag, zoals ik,
de slotreportage hoorde van
de wedstrijd Hermes-DVS
Roda J.C., kreeg de indruk
dat er rake klappen zijn ge
vallen daar in Kerkraden.
„Sterk overtrokken", zegt
secretaris Dick Lubeek van
Hermes-DVS. „Misschien is
er wel geslagen, maar Ge
rard Flaes bleef bijzonder
kalm. Kreeg na afloop nog
een compliment van de
scheidsrechter voor zijn goe
de optreden als aanvoerder.
De wedstrijd werd pas in de
laatste twintig minuten hard
en onvriendelijk. Dat kwam,
Roda kwam met 10 voor
en heeft die voorsprong
ten koste van alles kunnen
verdedigen. Je weet hoe dat
dan gaat. Als een van onze
spelers wilde schieten wierp
een speler van Roda zich op
de schoen van onze jongens,
Dan komen er natuurlijk
blessures. Bij ons niet maar
wel bij de Roda-spelers.
Daardoor is het publiek
blijkbaar wat boos gewor
den. Daar komt bij, dat de
wedstrijd ruim tien minuten
later begon. Scheidsrechter
Batelaan wilde niet eerder
beginnen of er moesten pen
nen bij in de doelnetten. De
narigheid achteraf is begon
nen toen na het laatste fluit
signaal van. de heer Bate
laan, de trainer van Roda
naar voren stormde. Dan
krijg je altijd een stel men
sen mee. Maar wat er over
de radio kwam is sterk over
trokken". Scheidsrechter
Bateiaan heeft van het ge
beurde geen rapport opge
maakt.
STEMMING
In SW-vandaag voor u het
volgende gelezen. Het gaat
sinds enkele weken slecht
met ons eerste elftal. Dat
heeft tot gevolg dat de ton
gen loskomen. Helaas dik
wijls in negatieve zin. De af
brekende kritiek die op onze
jongens wordt losgelaten is
niet mis te verstaan, en toch
2ijn het dezelfde jongens die,
nog maar kort geleden, wer
den bejubeld. In alle toon
aarden ls al bezongen dot
wij nog niet rijp zijn voor de
ere-divisie, dat we moeten
roeien met de riemen die we
hebben.
Als deze twee factoren werke
lijk de enige zijn, waarom
dan al die kritiek, zo vroeg
al in de competitie?
Toegegeven, we hebben al ne-
9 Gerard Fiaes, aanvoerder
van Hermes-DVS, kreeg het
zondag, na afloop van de
wedstrijd Roda JCHermes
RVS zwaar tc verduren.
Toch kreeg hy voor zijn
vastberaden optreden van
arbiter Batelaan een com
pliment. Op deze foto stuurt
hy. in opdracht van de
scheidsrechters, jongelui uit
het veld achter de afraste
ring.
door Ba-s van Bochove
gen tien doelpunten tegen en
slechts elf in ons voordeel,
Teden te meer voor de pessi
misten om te vertellen dat
SVV al dit jaar wordt terug
gewezen. Televisie-commen
tator Henk Terlingen vertel
de het zondagavond in NOS
«poit ook al. toen hij de
standenlijst becommenta
rieerde. Dit zijn nu allemaal
factoren die het zelfvertrou
wen van de jongens onder
mijnen. Juist nu vragen wij
het Schiedamse publiek,
vandaag, door hun enthou
siaste medeleven, ons elftal
die steun te geven die het zo
hard nodig heeft. Dcor een
sterk medeleven van een ie
der die in Schiedam het ere
divisie-voetbal wü behouden,
zullen onze jongens de
kracht vinden om terug te
komen. Wij vertrouwen op
Uw medewerking en op bete
re resultaten voor SVV.
Tot zover SW-Vandaag. Kijk,
en van dat medeleven van
hel publiek, daar konden wij
zaterdagmiddag niets van
bemerken. Het bleef koel en
sfeerloos op Harga. En juist
nu het met SVV voorlopig
niet zo best gaat, hebben
de spelers de steun van het
publiek nodig. Aanmoedigin
gen gaan er altijd wei in.
Schiedam Dat een vergunning tot verkoop van nict-aleoholhou-
dende dranken tot ailes kan leiden, ontdekte onze fotograaf Bent
Bluaers tijdens een wandeling door Kethel, waar hij de vergun
ning consequent zag toegepast. Er hing heel netjes een automaat
met alcoholvrije kauwgomballen. Rumbonen en likeursnoepjes
zijn er daar in Kethel niet bij
