INVALIDE JOOP BOT: „Als een gebouw trappen heeft hoeft het voor mi] niet meer.79 f „Gehandicapte medemensen bereiken alléén zo weinig, als bond kun je veel doen'' Men staal er niet bij stil jSTADI ..Abominabel" W&mM 1 Trappen Advicbhuruau Bordje Doorbijten! Aanvoelen Ondeskundig tVeMavoml SCHIEDAM8CHE COURANT DONDERDAG 29 JANUARI 1970 Schicdam/Vlaardingen De invaliden in ons land hebben het niet een voudig. Iedere dag is het voor hen opnieuw moeilijk zich te bewegen in een maatschappij die met hen eigenlijk geen rekening houdt. Postkantoren, stations, het stadhuis zijn voor hen vaak niet toegankelijk. Joop Bot is écn van hen. Sinds zijn jeugd is hij door polio invalide, kan slechts korte afstanden lopen en is vol komen aangewezen op zijn auto. Volgens de wet is hij volledig arbeidsgeschikt, zo dat de Bijstandswet cn de Wet op de Arbeidsonge schiktheid op hem niet van toepassing zijn. De heer Bot vindt dat echter niet zo erg en wil, omdat hij gehandi capt is, geen uitzonderings positie innemen. Op zijn auto geen bordje met invalide erop: „In het ver keer ben je helemaal geen invalide. Je doet gewoon mee met de andere weggebrui kers, die het niet hoeven te welen omdat het dan niet terzake Ook in het dagelijks leven wil de heer Bol-gewoon mee doen. De vragen die het Schiedamse raadslid mevr. A. J. Tijsen-Jonker heeft ge steld over de moeilijkheden die gehandicapten hebben als ze een openbaar gbouw binnen willen, zijn hem dan ook uit het hart gegrepen. „Ik hoop, dat ze met het nieu we raadhuis met ons reke ning zullen houden. Hel postkantoor aan de Lange Nieuwstraat in Schiedam is voor mij niet toegankelijk, want je moei er een trap op. Bijna 25 jaar ben ik nu be stuurslid van de Algemene Nederlandse Invaliden Bond in Vlaardingen en dan ben je goed in de gelegenheid om te zien. wat er nog alle maal mis is. De toestand voor ons invaliden is abomi nabel slecht, dat was 25 jaar geleden zo. en dat is het nu eigenlijk nog". „Het hoofddoel van onze bond is onze gehandicapte mede mensen te helpen. Alleen bereiken zij 20 weinig, als bond kun je veel meer doen. In Vlaardingen hebben we 150 leden en ik streef er naar er in november, als we 25 jaar bestaan, 200 te heb ben. 't Is wel jammer, dat er nog zoveel invaliden zijn die niet van het bestaan van een bond afweten of ai wil len weten. Het is doodge woon fijn als je in die situa tie een bond achter je hebt staan, die je helpt als je rot zit, ook ai is het maar in bij voorbeeld belastingzaken of rechtskundige bijstand. Want daar hebben wij als bond onze eigen mensen voor". »Als u straks naar huis gaat cn u wordt door een vrachtauto aangereden ik hoop het niet voor u hebt u kans. dat u heel plotseling ook één van ons bent geworden. Weet u dan wat u moet doen als u een been kwijt bent, of ais het minder erg is, hoe je aan een wandelstok moet ko men? Hebt u zich wel eens afgevraagd in wat voor el lendige situatie jedan te recht komt?" Wc staan vaak onvoldoende stil bij de omstandigheden, waarin onze inva lide medemensen zich aan moeten passen aan een maatschappij, die geen rekening incl hen houdt. Postkantoor* station en stadhuis, zij kunnen er vaak «let bi 1111 en kom en. hoewel ze er nel als iedere „valide" burger hun belan gen hebben. De lieer Joop Bot, lier- kenlaau 21 in Schiedam, is invalide. Hij is bestuurslid van de Algemene Ne derlandse Invaliden Bond en voorzit ter van de plaatselijke afdeling Vlaar dingen. ,,AÏ» invaliden moeten we voortdurend onder de normale men sen zijn"' is zijn mening. Hoe hij dat nil realiseren, wal de moeilijkheden daarbij zijn en boe hij voor deze pro blemen een oplossing wil leveren. Vertelt hij ons op deze pagina. ,Toch kan het iedereen over komen, zeker met het ver keer van vandaag de dag. Goed, je kunt dan aanspraak maken op wettelijke uitke ringen, maar er moet een rolstoel komen, en wat be langrijker is: Je moet je kunnen wennen aan de si tuatie waar je in terecht bent gekomen. Die situatie ligt voor je: je kunt niet meer terug. Je bent je poot kwijt, je bent getrouwd, je kunt misschien je werk niet meer door Ton Huijssoon niet weten waar ze mei hun problemen terecht kunnen. De plaatselijke afdeling van de bond houdt maandelijks zitting voor het geven van adviezen, Dat doen we de eerste maandag van de maand, 's avonds van zeven tot acht uur, in het GGD- gebouw aan de K et hei weg in Vlaardingen". Iedere invalide is daar wel kom, ook al is hij ot zij geen lid. Onze bond heeft een centraal ad nes bureau m Haarlem, dat helemaal aan dc invalide is aangepast. Het is helaas één van de wem 1 ge ge bouwt: n in het land v aar dat het geval is". doen, ga er maar aan staan. En dan is het goed dat die bond er is. want dan kunnen wij hulp bieden. Wij zijn zelf ook invalide, dus van begrip ben je dan verzekerd". ,In Schiedam en Vlaardingen zijn cr zoveel invaliden die Je voelt jc zo gauw „brutaal worden" Als invalide ben je in zekere zin trots, le trots soms om je voortdurend te laten helpen". ,Smds negen, tien jaar berd ik eon auto. U kunt zich mis schien voorstellen wat dat voor mij bdekont. Ik kan dun weg. ik kan overal naar too. want ver lopen kan ik met Als mijn auto editor stuk 1». zil ik mooi m dc boot Gelukkig komt dat niet vaak vour. maar het ka 1 al tijd gebeuren. Voor m'n dour heb ik een vast plaats je en daarmee heb ik wéér geluk. Want als je als inva lide een auto hebt en je woont in een straat waar je hem mol oor je huis neer mag zetten, dan zit je er naast! ,Ja, 't is misschien gek, maar ik let altijd op of een gebouw trappen heeft. Zodra ïk die zie, is het voor mij ontoegan kelijk geworden. Ik kan geen trappen klimmen, dc invalide die in een wagentje zit kan cr niet tegen op rijden, of hij moet voorbijgangers om hulp vragen. Maar natuur lijk doe jc dat niet zo graag. „Je mod dan maar zien hem in dc omgeving kwijt te ra ken en dan beginnen du moeilijkheden, want hoe kom je thuis? In Den Maag hebben ze nu bordje» ge plaatst bij woningen van invaliden du- een auto heb ben, zodat er geen andere auto's kunnen stoppen. Maar ook dat is eigenlijk niet zn prettig: Ik zou hot helemaal niet leuk inden als ik een bordje voor m'n huis had staan mei „Invalide" er op. Dat hoeft toch niet iedereen op yo r. manier te wituu te komen?" Gelukkig w< ten m'n buren het. en che zorgen wel dat ik ..mijn" plaatsje kan behou den. Ook dc politic werkt graag mee .Maar toch zou het lijn zijn. als cr voet de invalide autobezitters een landelijke regeling kwam. hoe-wel ik toegeef dat ook daar veel haken en ogen zul len zitten". ,.lk kan zelf werken. En heb een normale wcrkweeK. Ik zil op kantoor in Vlaardin gen en dat lukt me allemaal goed. Maar u moest eens weten, hoe vaak ik niet te gen mezelf heb gezegd ..Doorbijten, man!" Ik heb gelukkig steeds volgehouden en daar ben ik blij om. Ook de be duurs functies in de plaatst'!ijk'* afdeling neb ik jarenlang bekleed Vanaf de oprichting zit ik er in. Kerst twee jam als see re {.iris, daarna als voorzitter. Et zijn wel jaren geweest, dut ik voorzitter, secretaris en oen- ningmecster ben gewees'. 't Is een slok \an je lf ven ge- w01 den, je kunt niet meer zonder. Daar komt bidal cr onder de invaliden zc-ed stakker» zijn, die geholpen moeten worden". ,ln het landelijk bestuur van de linalidenbond zit ik ook. Het hele bestuur is zelf f oio's Beu BIumers uiteraard uok invalide. En dat moet ook wel. want hoe voel je anders de belangen van je leden aan?. Er wordt ook van rijkswege aan inva- lidcnzorg gedaan, maar toch beseffen niet-invalidcn vaak onvoldoende, wat bun ge handicapte medemens nodig heeft en wat niet. lVe moeten zoveel mogelijk onder de „normale" mensen zijn en dat wordt ook door hen be seft". „Maar al» bond zou jc eigenlijk meer te zeggen moeten 'leb ben in bijvoorbeeld Het ma ken van voorzieningen van invaliden, ^ie kan het beter weten dan het bestuur van die bond? We leven in een goeie tijd. er komen aange paste woningen, maar zolang is het nog niet gele den dat in zo'n aangepaste woning de sleutel aan de nieuwe bewoner werd over handigd cn wat gebeurt er? In de aangepaste woning gaat de trotse bewoner in z'n u-asontje naar do lift. die te smal blijkt voor het wa gentje. Dan vraag jc jc af. Iïad nu die architect niet even kan nen 11 adenken'' Had dio man nu niet even bij ons om raad kunnen vragen? Dan was het waansc him lijk niet ge beurd. Ook b.j het innen ten van viswater voor invaliden hou je -oms jc hart vast. 't Is allemaal zo goed be doeld, maar zo nu deskundig aangepakt. En nogmaals, dat hoc It nu.', want we zijn er voor' Vel meer invaliden zouden zich dat moeten reali seren". „Plaatselijk hebben wc al veel kunnen doen. Maar ook validen kunnen van onze diensten gebruik maken. liet is toch niet ondenkbeeldig, dat een echtpaar moeder ovcrkrijgl, die zeer slecht ter been is. Zij wil er best eens uit. maar er is geen rol stoel. Dan kunnen wij er lijdelijk u el eentje leve ren „.Ir. november bestaan we ais plaatselijke afdeling 25 jaar. Op 7 november houden wc oi n feestavond in gebouw Triangel m Vlaardingen, middags 1» cr een receptie. We hebben even een zaal moeten zoeken, waar geen trappen zijn en cue zijn ook dun gzduni Deze zaal is ge lukkig geschikt voor ons. IVe hebban hem dan uük tij dig giTL-sOi eetd .Tenslotte dit iIet is fijn, dal er ooi/leningen worden ge- trol it. 11 voor invaliden. Toch 1» het oor on» moeilijk, aan het gewone dagelijkse leven deel te nemen Voor er er gens voorzieningen worden aangebracht, Iaat men dan eoi'sl even deskundigen 11 ra gen wat tr zou moeten ge beuren om die voorzieningen inderdaad «ian hun doel tc laten beantwoorden. Dat ge beurt nog li weinig. Ik bon bereid, om de architect die het nieuwe stadhuis in Schie dam heeft ontworpen, die mhchimeen te verstrekken. Verder hoop ik, dat de over heid bij het bouwen van een nieuw station, een nieuw postkantoor of wat voor ge bouw dan ook, met ons reke ning le houden. Ik wil graag advies geven". Het telefoonnummer van de heer Bot is 2U 01 02, dat van hel secretariaat van de plaat selijke afdeling van de ANIB ?>A 4b 00.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1970 | | pagina 3