V
«langstelling voor
'aadsverkiezingen
lijkt niet groot
I ll
WERKNEMERS
SWARTTOUW
VERBITTERD
OVER SCHADE
AAN .ZUURVERDIENDE' AUTO'S
Roken
Wr.'f'
am
f
FF.TTTT.T .f.ton'
mm
mm,
Raadszaal -
rookzaal?
r
ISTADl 3
M
i
ENSDAG 27 MEI
,cHIEDAMSCHE COURANT WOENSDAG 27 MEI 1970
A. J. Zoetmulder
Schiedam „Geen zaak ter wereld is het waard met wa
pens bevochten te worden. Het is allemaal bedrog". En
daarmee bedeelt mevrouw J. H. H. Gerding-Eggink,
raadslid 'voor de PSP, dat zij, die naar de wapens grij
pen een kaste mensen ondersteunen die direct of indi
rect hun geld verdienen in de wapenindustrie. Me
vrouw Gerding is bijna vanaf de oprichting van de PSP
lid van deze politieke partij.
door
Hennie
Klumpers
PRAKTIJK
EMMEN
JAMMER
Geen hobby's dus voor me
vrouw Gerding, maar ze
schijnt er niet rouwig om
te zijn. Per slot van reke
ning ontbreekt het haar
niet aan (vrije-tijdsbeste-
ding..
hf!ngen' Bii de in 1966 Sehou"
JHp
Het enige dat mevrouw Gerding-Eg nk wel eens jammer vindt, is dat een bezoekje aan de schouwburg er niet meer
zo vaak af kan.
«Kscwa ba»J
191 1- jjjffc jf :h;
-
'2i> Mr**
Ut*
Op dit terreintje, een voormalige fietsenstalling van Wilton,
hopen de Swarttouw-werknemers eens een overdekte par
keerplaats te krijgen.
Q De auto's van de werknemers van Swarttouw, waarop de „verfregen" neerdaalt als in
dok 8 van Wilton, op de achtergrond, schepen gespoten worden.
1
n Maanenstraat 35
e Sijthoff Pers NV.
riezkigsavomd Pcg en Ki
Ige Schiedatm-wesi
Uaverjasver. Ons Gênoe,
isavond.
nvergadeiriwg PvdA
bhuis de Doele organisefJ
ITlhelmimamars.
!wemwedstrijden met dim;
en.
3lierendansa vond
estavond voetbalveren,
jarig bestaan,
kver. Groenoord feestavo;-;!
irtin Green.
Clubgebouw W.F. Schaak!
aide.
.bh'uis de Doele organ
rhiedam 19401945 194^.1
Vlaarten Kemper 1
der Liefdeskunst", 18 jaaj
dag, „De zeven
oka", 14 jaar.
dje betrommelde met in dl
!r-knelling verstijfde v.l
3 het blanke tafellaken,
plotse overstelpte
doorzicht-benemend, si
stapel van onoverkomfil
moeilijkheden voor haar ti l
alsof haar verbouwereé-l
1 juffrouw Schaafsma Kil
ustheid gaf, antwoordde él
.oten: „Ja, ik geloof he|
het het beste is, dat il
opeens, flitste het p|
ïriets denken: als juffo
laafsma uit eigen bewegii
trok, juist op het 0;
ze haar misschien, no#l
ongen, haar congé moes|
■en het zou een
ossing zijn tegenover de k-|
wereld. En daarom,
tiek, moest ze .*1
inen
juffrouw", begon ze »-l
kalmerend, „laten we
eens ernstig over denWI
d u niet?Ik geef -f
.er is lastig maar 1
ien is het een voorbij??5!
periode mét aanW
afvallen van de blaren1
ze wel eens. Ziet u het
s een paar dagen aan he I
ymnastiek.
telefonisch
Geen zaak ter wereld is het waa
met wapens
te worden
bevochten"
„Ik ben nooit aangesloten ge-
"weest bij een politieke partij
omdat ik nooit vond wat ik
er zopht: het anti-militaris-
me. Vóór de oorlog voelde ik
mij sterk aangetrokken tot
de toenmalige CDU. Het was
de enige, partij die het anti
militaristische standpunt
heeft volgehouden. Andere
partijen, zoals' de SDAP,
Vrijzinnig-Democraten, de
toenmalige KVP van prof.
Veraart zijn stuk voor stuk
door de knieën gegaan.
Waarom ik geen lid werd
van de CDU? Ik was vrijzin
nig christelijk dat ben ik
trouwens nog en de CDU
was absoluut protestant,
maar orthodox. In de tijd
dat ik in Emmen woonde
heb ik veel lezingen gehou
den voor die pattij. Waarom
lid van de PSP? ,Het willen,
bereiken van het socialisme
inaar niet door gewelddadi
ge revolutie, anders kun je
net zo goed communist wor
den".
Sinds 1955 woont mevrouw
Gerding in Schiedam en
heeft er een kleine praktijk
i als arts, gespecialiseerd in
j fysische therapie.
„Straks, .in juni, ben ik veertig
jaar arts. Dat schiet me nu
ineens te binnen nu u het er
over ,hebt. Ik heb niet zo'n
grote praktijk. In het begin
heb ik mij niet laten in
schrijven en tegenwoordig,
I ach, particuliere patiënten
bestaan haast niet meer.
Naast mijn praktijk heb ik
de leiding over vier consul
tatiebureaus in Vlaardingen
voor zuigelingen en kleu
ters".
Erg actief en druk bezet is
mevrouw Gerding wei.
Naast dit alles is zij ook nog
lid van de Rijnmondraad.
Aan haar Schiedamse tijd is
trouwens heel wat vooraf ge-
1 gaan.
j Geboren in Enschede, school
tijd in Assen, studie-medicij
nen in Groningen waar zij op
jeugdige leeftijd (24 jaar)
afstudeerde,, kwa'm zij ten
slotte in Emmen terecht als
schoolarts.
„Daar heb ik vijftien jaar ge
woond. Na de oorlog ben ik
naar Rotterdam gegaan. Ik
had genoeg van alles. Ik had
een huis vol onderduikers
gehad, die tijd wasechter de
rug. Gelukkig zijn ze er alle
maal goed vanaf gekomen".
Oorlog. Ellende. Maar me
vrouw Gerding vond het er
gens toch nog een fijne tijd
omdat men met elkaar één
was.
's Nachts werd er gekaart.
Nu houd ik daar helemaal
niet van. Dus ging ik maar
aardappelcroquetten maken
en dan was het heel gezellig.
Ik luisterde naar radio Oran
je en kon op een avond mel
den dat de bevrijders al een
eind in België waren.
Mevrouw Gerding praat nog
graag over die tijd. Over het
Joodse jongetje dat onder
een andere naam naai
school ging. Over haar beste
vriendin van wie iedereen
dacht dat zij verpleegster
was omdat zij in 'uniform
liep, en over de man die was
gevorderd om in Havelte te
gaan werken, wat zij hem
kon besparen door tegenover
de burgemeester haar
„ambtsgeheim" als arts te
schenden. Na Emmen volg
de dus Rotterdam waar zij
in 1949 trouwde. Zes jaar
Curagao („Ik ben nog altijd
blij dat net lot me daar ge
bracht heeft") waar zij in
Willemstad een praktijk
had.
Hoe haar gezin alle activitei
ten opvat?
„Mijn oudste zoon is dienst
weigeraar. Het heeft hem
2V2 jaar gekost zijn bezwa
ren erkend te krijgen. Hij
woont nu op zichzelf. Mijn
oudste dochter is getrouwd
en de jongste is nog thuis.
Toen de kinderen nog klein
waren heb ik ze nooit alleen
gelaten. Mijn man of ik wa
ren altijd een van beiden
thuis. Nee, ze vinden het al
lemaal best".
Het enige dat mevrouw Ger
ding wel eens jammer vindt,
is dat een bezoekje, aan de
schouwburg er niet zo vaak
meer af kan. En hobby's?
„Ach, ik heb eigenlijk geen
hobby's. Ik heb lange tijd les
gegeven op een zondags
school en ik heb nogal eens
kerstspelen geschreven.
Vroeger, maar dat is heel
lang geleden, heb ik ook nog
wel gehandwerkt, gebor
duurde prentenboeken.
Ik heb ook wel poppen ge
maakt voor de poppenkast.
In Emmen gaf ik voorstellin
gen allemaal op het gebied
van hygiëne. Maar ik kom
er niet meer toe'
faardingen Als het aantal voïmachtstemm^enlLg^houden
leem 'le bela»»gstelling voor de volfende k een een groot aan-
|f nieenteraadsverkiezingen, zal blijken dat fiPeInemen.
■'al kiesgerechtigden niet aan de verkiezing
-1J- ««Trrwl/ 1Q71 nCf
el.:0l0-2S.96.00.
(Vlaardingen is aan 435 van de
002 kiesgerechtigden toege-
r 'n hun stemmen door een
gevolmachtigde te laten uit-
gemeenteraadsverkiezin-
bedroeg dit aantal niet
Under dan 1193.
Ich is de belangstelling van de
lezer groter dan bij de laatst
gehouden statenverkiezing,
foen er slechts 253 volmacht-
stemmen werden uitgebracht,
'paar staat echter tegenover,
dat er bij de statenverkiezingen
in 1966 ook maar 645 volmacht-
stemmers waren. De oproepen
voor de verkiezing van de leden
van de gemeenteraad en de
raad voor Rijnmond zijn deze
week verzonden.
m
-'ï l
Schiedam Op de deur van het
kantoor van Swarttouw's Con
structiewerkplaatsen en Machi
nefabriek NV aan de Nieuwe
Watcrwegstraat is een getypte
mededeling geplakt: „Maandag
11 en dinsdag 12 mei wordt er
de hele dag gespoten in dok 8
van Wilton-Feijenoord".
Een onbekende, maar ongetwij
feld boze hand heeft de data
doorgestreept en erboven ge
zet: „altijd".
Het is een van de uitingen van
het ongenoegen, dat heerst on
der het personeel van Swart-
touw over de schade die men al
vier jaar lang ondervindt van
spuitwerkzaamheden aan sche
pen in het tegenover het terrein
van Swarttouw gelegen dok b
van de werf Wilton Fijenoord
NV.
i
De auto's van de werknemers
van Swarttouw, die op het ter
rein en op de Nieuwe Water
wegstraat staan geparkeerd
staan namelijk wanneer er
schepen gespoten worden bloot
aan een fijne regen van verf-
deeltjes, die zich vastzetten op
ide lak en de ruiten.
Jarenlang is hier al bij allerlei in
stanties over geklaagd en ten
einde raad hebben nu een vijf
tigtal gedupeerden een brief ge
stuurd aan alle politieke partij-
„De auto's die hier staan zijn al
lemaal van werknemers van
Swarttouw die er hard voor
hebben moeten werken", zegt
de heer Van Dongen, één van
de gedupeerden. Het enige wat
we nu willen is dat Wilton-Fij-
enoord de parkeerplaats hier
200 meter verder op de Nieuwe
Waterwegstraat overkapt".
Deze parkeerplaats, een vroegere
fietsenstalling op het terrein
van Wiltoji is door de directie
van de werf eind vorig jaar
aangeboden als mogelijke op-
iS<a§> t:
- - - ffe
lossing van de moeilijkheden.
„Maar dan moet die wel overdekt
worden, want deze parkeer
plaats ligt bij andere dokken
waar ook 'gespoten wordt en
dan blijft het precies hetzelfde"
meent men bij Swarttouw.
Voorlopig zit het hek van dit ter
rein echter nog dicht en een
overkapping is er ook niet.
„Laten ze nou, een klein beetje
van de winst eens gebruiken
voor een overkapping, dan wil
len wij voor de lol van Wilton
die 200 meter wel lopen. Toen
prins Bernhard een paar jaar
geleden naqr de werf kwam
werd de bestrating van de
Nieuwe Waterwegstraat verbe
terd en werd er voor één dag
een complete kantine bij dok 8
gebouwd. Dat kon allemaal
wel", zegt een van de andere
gedupeerden, de heer Bol. „Ik
moet de mensen van Swarttouw
soms gewoon een beetje rem
men, want er zijn er genoeg die
zo de poorten van Wilton willen
gaan blokkeren".
„Die verf is niet van je auto af te
krijgen. Maar het zit niet alleen
op de auto's maar de mensen
krijgen het ook op hun kleren
en er zitten gewoon spetjes op
je bril".
„Soms zijn de plassen regenwa
ter hier gewoon groen gekleurd
van dé verf", vult de heer Van
Dongen aan.
Eén klein succesje heeft de brief
aan de politieke p'artijen al wel
gehad. In de schafttijd is gis
termiddag een delegatie van
D'66 de situatie in ogenschouw
komen nemen en heeft beloofd
stappen te ondernemen om dit
euvel uit de weg te helpen rui
men.
De heer Bol: „Het leek ons wel
een geschikte tijd om deze brief
te sturen, zo tegen de verkiezin
gen".
,,lk erger me aak deze verpes
ting van het leefklimaat".
Deze gespierde taal heeft een
Schiedams vrouwelijk raadslid
maandagavond gesproken. Zij
bepleitte toen een algeheel
rookverbod in de raadszaal en
dat, terwijl aldus hetzelfde
verslag „een partijgenoot de
monstratief enkele forse halen
aan zijn sigaret~deed"
Eigenlijk toas dat helemaal niet
zo aardig van die partijgenoot.
Goed, tegenstellingen vind je
binnen elke fractie, maar om
dat nou zo nadrukkelijk te
demonstreren
Roken in de raadszaal, een pro
bleem apart en misschien al zo
oud als het gebruik van toe
back suyehen" zelf. Rokers, zo
gebiedt de eerlijkheid vast te
stellen, rokers vormen vaak
een tikkeltje een onverdraag
zaam volkje. Ze doeh .anders
denkenden" maar al te vaak
letterlijk: de dampen aan als
uitvloeisel van hun eigen ver
slavingsdrift en als dat niet
mooi gezegd is dan weet ik het
ook niet meer.
Roken in de raadszaal of niet ro
ken in de raadszaal?
In Dordrecht heeft pien al jaren
lang een naar mij,n smaak al
leszins aanvaardbaar compro
mis, bereikt. Daar is het roken
gedurende de eerste twee uur
van de vergadering verboden,
zodat het leefklimaatalthans
gedurende twee uur voor wat
dat betreft zuiver wordt gehou
den. Daarna wordt er dan wel
onmiddellijk een zwaar beroep
op de ventilatoren gedaan,
want gegarandeerd alle rokers
zitten startklaar om na die
twee uur onthouding het rook
genot weer met volle teugen te
ondergaan.
Niettemin zijn dan ook de niet-ro-
kers aan hun imaginaire trek
ken gekomen en dat ze dan
voor de rest van de vergade
ring de kans lopen uitgerookt te
worden, alia, geven en nemen
moet je toch in dit leven.
,,Ik erger me aan deze verpesting
van het leefklimaat".
Jawel, maar wat te doen, me
vrouw, wanneer straks tenge
volge van een algeheel rookver
bod een aantal raadsleden
sterk neurotisch zou dreigen te
Worden?
Wat dan?
Het Dordtse compromis lijkt mij
een pracht van een gulden mid
denweg.
GIJS
HAD MEVROUW M. A. C. Taver
ne-van Campen (KVP) gister
avond in de raadsvergadering
haar zin gekregen, dan was er
in de raadszaal een algeheel en
absoluut rookverbod gekomen.
Aanleiding tot een voorstel het
roken in de raad te verbieden
was een ingekomen brief van
het Bureau Aktie Niet Roken,
waarin wordt gewezen op de
gevaren die roken voor de
volksgezondheid meebrengt.
Mevrouw Taverne wilde niet al
leen de brief voor kennisgeving
aannemen, maar gelijk spij
kers met koppen slaan en dien
de een motie in als aanvulling
op het Reglement van Orde,
waarin ,,het roken in de raads
zaal wordt verboden".
Daar keek iedereen van op. ,,lk
erger me aan deze verpesting
van het leefklimaatsprak het
KVP-raadslid boos,' terwijl par
tijgenoot wethouder Van Kinde
ren demonstratief enkele forse
halen aan zijn sigaret deed.
Overigens wilde mevrouw Ta
verne ook, dat het rookverbod
voor onderwijzers als zij voor
de klas staan strenger wordt
pageleefd.
Wethouder van Onderwijs me
vrouw Verweij-de Graaff wilde
wel een toezegging doen dat
nog eens op het verbod zou.
worden gewezen. De wethouder
van Volksgezondheid, die de
raad van advies moest dienen
over het al dan niet roken in de
raadszal, vond het geen rigou
reuze maatregel. De heer Eij-
kenaar: ,,Ik ondersteun deze
motie niet". Dat deed ook bur
gemeester Roelfsema, die voor
stelde het voorstel van me
vrouw Taverne in de commis
sie Algemene en Bestuurlijke
Zaken in behandeling te nemen.
Zij ging daarmee akkoord en
trok de motie in.
De heer Collé (CPN) bleek even
min onder de indruk van de
motie. Ijverig gesteund door de
raadsleden Willemse (tabaks
groothandelaar) en Van den
Berg (tabakswinkelier) stelde
hij voor het roken verplicht te
stellen in de raad". De raad
ging akkoord met de verwijzing
naar de commissie.
Wethouder Eijkenaar (PCG)
vond het allemaal te gortig:
,,Ik ben dan wel Calvinist,
'maar ik ben toch tegen verbo
den. Graag zou ik ook hier wat
inspraak zien". De wel rokende
raadsleden (inclusief een door
gaans fel tegen luchtverontrei
niging strijdend PSP-raadslid
kunnen voorlopig gerust zijn.
Roken blijft toegestaan, tenzij
de commissie met een advies
komt dat het roken aan banden
legt of zelfs helemaal verbiedt.
De rookwolken, die na enkele
uren vergaderen door de raads
zaal drijven, zouden daar in dat
laatste geval definitief worden
opgelost, maar zich waar
schijnlijk verplaatsen naar de
wandelgangen
