Eigen plannen over
reconstructie
AQENDA
Oppassen is
geen
vakantiewerk
wisselbünd
Predikbeurten
FEUILLETON
DOOR
A.J. ZOETMULDER
STAD
Medische dienst
f
GEEN
VAKANTIEWERK
door
Bennie
Klumpers
DWAZE DINGEN
lierryeuwt uw vciliglieid!
SCHIEDAMSCHE COURANT ZATERDAG 27 JUNI 197<j
v-r-
Anoniem
verzoek
behoud
monumenten binnenstad
SCHIEDAMSCHE COURANT
tevens bijkantoor Rotterdamsch Nieuwsblad
Broersvest3
Administratie en abonnementen
telefoon 26.80.91
Redactie: telefoon 26.25.66
Klachtendienst:
telefoon 144.144, van 1820 uur; zaterdag van 1719 uu
Deze krant wordt uitgegeven door de Sijthoff Pers N.V.
ZATERDAG
SPORTFONDSENBAD
ZONDAG
TIVOLI
MAANDAG
STADHUIS
WEEKFILM
PASSAGETHEATER
TENTOONSTELLINGEN
STEDELIJK MUSEUM
19.00 uur, Diplomazwemmen.
2J.OO uur, Martin Green Red-house.
20.00 uur, Gemeenteraad.
Thomas Crown, 14 jaar.
Duel zonder genade, zondag 2 uur,
tot 6 juli Mary Schoonheyt; trapobje
ten en spiegels.
tot 12 juli Leo Dooper; schilderijen
Schiedam De Unie van
Vrouwelijke Vrijwilligers,
afdeling Rotterdam, die dit
jaar haar 25-jarig bestaan
vierde, heeft in de loop der
jaren een groot aantal acti
viteiten ontwikkeld.
Zo zijn er de werkobjecten Ta-
feltje-dek-je, Cultureel Be-
jaardenwerk. Blindenwerk.
Bezoeken aan eenzame be
jaarden en nog veel meer.
Eén van die werkobjecten,
de zogenaamde Oppasdienst,
heeft het UW ook in Schie
dam ingevoerd en met suc
ces. Want wie wil niet van
de mogelijkheid gebruik ma
ken om tegen een kleine ver
goeding een avond of enkele
uren met een gerust hart de
kinderen thuis te laten, we
tend dat er iemand is die op
ze let.
Mevrouw J. M. Th', de With-
Don, administratrice van het
UVV voor de wijlken Rotter-
dam-West-I en II en Schie
dam heeft ervaren dat de
behoefte aan oppas voor de
kinderen in Schiedam steeds
groter wordt, door het ver
rijzen van nieuwe wiigiken in
Schiedam,
,,Er wonen veel jonge gezin
nen met kleine kinderen. En
ik ben er van overtuigd dat
de oppasdienst in een be
hoefte voorziet".
Het is opmerkelijk dat scholie
ren die „oppassen" deze
taak niet als vakantiewerk
zien. „Want", zegt mevrouw
De AVith, „ik kan bepaald
niet zeggen dat er in de
schoolvakanties een piek is
van aanbiedingen".
Maar een oppas hoeft niet al
tijd een scholier te zijn. „Er
zijn ook wel oudere mensen
die o<ppassen en mensen die
overdag beschikbaar ziijn.
Soms is het zelfs wel fijn als
de op,pas een ouder iemand
is, vooral in een gezin met
kinderen van bijvoorbeeld
een jaar of veertien, vijftien.
Een o-ppas van zeventien zou
dan een beetje moeilijk
zijn".
Tegen iemand die zich als op
pas aanmeldt zegt mevrouw
De With: „Dan moet ik wel
op je kunnen rekenen". Van
een gezin dat van de dien
sten van het UW gebruik
vrouw De Witt dat het een
wil maken, verwacht me-
be'boonlijk gezin is. En als er
klachten zijn van welke kant
ook, dan moet het aan haar
worden doorgegeven.
„Er komen wel eens dwaze
dingen voor. Het is wel eens
gebeurd dat mensen uitgin
gen en de centrale verwar
ming uitdraaiden. Dat is na
tuurlijk een beetje vreemd.
Maar ik moet zeggen dat
zoiets toch wel sporadisch
voorkomt. Ik zeg ook altijd
dat, als het laat wordt, de
oppas naar huis gebracht
haast v anzelfsprekend, de
de meesten hebebn tegen
woordig zeif een auto en an
ders moet er een taxi wor
den ingeschakeld.
Uit een opipasdienst kunnen
plezierige relaties groeien.
„Men vraagt vaak naar dezelf
de oppas, als zij goed beval
len is. Het gebeurt zelfs dat
een jong meisje enkele we
ken met het gezin mee op
vakantie gaat". En zoiets is
leuk voor het meisje dat op
past en voor het gezin dat
kan beschikken over die op-
pa§.
RAAM 26 (100 m achter het stadhuis) SCHIEDAM TELEFOON (010) 26 83 S1
EN TE ROTTERDAM -
Schiedam Een anonieme
Schiedammer heeft b. en w.
zijn wensen en opmerkingen
voorgelegd over de recon
structie van de Schiedamse
binnenstad. In tegenstelling
tot veel andere reacties g^at
hij niet direct in op de wen
selijkheid van een plan A of
B, maar besteedt hy veel
aandacht aan het bezwaren
van monumenten in de bin
nenstad.
De inzender deelt de binnenstad
en directe omgeving in vijf de
len in: Het gebied rond de
Schie met Spinhuispad, Vijgen-
steeg, Schie en Noord vest, het
gebied rondom Noordwest, Vel-
levest, Korte Haven en de
Schie, het gebied Korte Haven-
VVestvesl en Lange Haven, het
gebied rondom de Plantage en'
het eigenlijke centrum met
Lange Haven, Hoogstraat.
Broersveld enzovoorts.
wat het eerste gebied betreft
vraagt de inzender op het Doe-
ileplein groenvoorzieningen aan
te brengen en alles af te breken
wat in dit gebied onbewoonbaar
of onbruikbaar is, waarna
eventuele nieuwe bebouwing
moet worden aangepast. Ook
voor het gebied rondom Noord-
vest, Vellevest, Korte Haven en
Schie wordt gepleit voor hand
having van monumenten als
Oud-Katholieke kerk, molens,
h e r enhiuiz enz akk end r ag e rs-
huisje en synagoge.
De goede bebouwing in dit gebied
zou zoveel mogelijk moeten
worden gehandhaafd en zou
moeten worden „aangepast aan
deze tijd" (bijvoorbeeld
Raam-Noordmolenstraat-Ke-
thelstraat en Dam). De Dam
zou winkelstraat moeten blij
ven. De anonieme inzender
vraagt zich verder af wat er
met de driehoek Vellevest-
Vllaard ing e rs t r a a t-Ke f hel-
straat moet gebeuren.
De inzender vindt het onjuist als
het gebied rondom Korte. Ha-
ven-Westvest-Lange Haven en
het gebied rondom de Plantage
zouden worden verwaarloosd.
In de Plantage zouden volgens
hem nog wat nieuwe bomen
kunnen worden geplant.
De meeste aandacht besteedt de
anonieme Schiedammer aan
het eigenlijke stadscentrum.
Hij gelooft niet dat een cultu
reel centrum nodig is als men
(het Monopoletheater, Musis Sa
crum en het Passagetheater
zou verbouwen. Ter vervanging
van hotel Beijersbergen en een
hotel De Kroon zou er een
nieuw hotel moeten komen.
Van de Singelwijk zouden het
Proveniershuis, de Singelkerk
en deruïne van Mathenesse
bewaard moeten blijven. Wat
Proveniershuis en ruïne betreft
zal de inzender in ieder geval
zijn zin wel krijgen.
HERVORMDE GEMEENTE
Grote Kerk 10 uur ds. J. G. Jan
sen, 5 uur ds. J. G. Jansen; Be-
thelkerk 10 uur ds. E. J. Beens,
Delft; Opstandingskerk 10 uur
ds. mr. G. A. Alma. Amster
dam; Vredeskerk 10 uur de
lieer A. van Zetten, Vlaardin-
gen; Dorpskerk 10 uur ds. W.
Vons, Eist, St. Martinuskerk
9.30 uur ds. Bruin; De Rank 19
uur ds. R. Alers, Rotterdam.
GEREFORMEERDE KERK
Oosterkerk 9 uur ds. B. J. F.
Schoep, 3.30 uur ds. J. v.d. Wai;
Kachel „De Ark" 9 uur en 10.30
uur ds. J. Nierop, 5 uur ds. K.
H. Schuring; Magnalia dei kerk
10.30 uur ds. B. J. F. Schoep, 5
uur ds. J. Nierop; Julianakerk
10 uur ds. K. H. Schuring, 5 uur
ds. B. J. F. Schoep.
NED. HERV. GEREF. EVAN
Irene 10 uur ds. A. Vroegindewi
Veenendaal, 5 uur ds. S.
Poort, Oisterwijk.
EV. LUTH. KERK 10 u.: dien
NED. PROT. BOND 10.30 uu
dienst.
Schiedam Voor de avond-
nachtdienst is van 26 juni tot
juli geopend: apotheek Evei
Lange Haven 81, telefoi
268242.
Voor de artsen-weekenddien
kan men de boodschappe
dienst bellen onder numm
206611.
66
Een gelukkig samentreffen vond
ze het daarom, toen Alice Pee-
landt op de Nieuwe Binnenweg
in de tram stapte en hetzelfde
■doel bleek te hebben als zij. Die
wat oudere Alice was een op
vallende, artistieke verschij
ning in uiterlijk en gedraging.
Ze was reeds lang op de acade
mie, schilderde op het atelier.
Maar Jules had tegenover
Emmy vaak met haar presta
ties gespot Als ze maar zo
goed schilderde als ze praten
kon, zou ze het een heel eind
kunnen brengen, had hij wel
eens fijntjes gelachen. 7n hei
melijk had het haar genoegen
gedaan, haar soms scherp-pij-
nende jaloezie gedoofd. Want
hoe benijdde ze Alice dat zijn
op het atelier, waai' ze dag-
aan-dag werkte in Jules' on
middellijke nabijheid. En ook,
hoe vreesde zij in dagen van
twijfel hun samenzijn! Meest
tijds voelde ze zich geïmpo
neerd door het zelfbewuste op
treden, het adr-van-artiste, dat
Alice met benijdenswaardige
gemakkelijkheid zich aanma
tigde, zonder daarom nog uit de
hoogte te doen tegenover de
jongeren, die nog pas tot de
pleisterklasse waren .gevor
derd. Al voelde Emmy eigen
lijk heel weinig vriendschap
voor ze, wanneer ze elkaar ont
moetten was er toch immer in
haar gesprekken de toon van
joviale collegialiteit. Zo ook nu.
Alice kwam in de tram terstond
naast haar ziitten en toen ze aan
het einde van de Nieuwe Bin
nenweg waren uitgestapt, wan
delden ze gearmd de Een-
draehtsweg af naar de Witte de
Withstraat.
Emmy had direct het voordeel
van deze ontmoeting berekend;
het verrustigde haar aanvanke
lijke schroom geheel en toen
Alice, in verband met eigen
werk, over Jules Verloorn te
spreken begon, verried niets in
Emmy's gezicht haar innerlijke
ontroering bij het noemen van
diens naam. Onbevangen, maar
listig informerend, liet ze Alice
over hem doorpraten, zich in
nerlijk verkneuterend over
haar klein gepoch, waagde het
zelfs als plagend te polsen:
„Ik geloof, dat jij 'm heus wei 'n
beetje mag, niet?"
En Alice, met een overmoedige
glans dn haar bruine ogen en
een coquette beweging van
haar kopje, dat de krullokies,
die aan de wrong van de fluwe
len muts waren ontsnapt, dar
tel vergleden over de blanke
slapen: „Och wij artiesten on
der elkaar, hoe gaat dal
hè Ze hadden er uitbun
dig om lopen lachen, de twee
schiideresïes Emmy met.
een wrange pijn. Als ware het
de aankondiging geweest van
wat ze straks zou ondervinden,
voelde ze haar hart ineen krim
pen en het vermoeden flitste
door haar denken, krampig-
smartelijk: zou Alice met de
zelfde bedoeling als zij
Ze was er stil van, het laatste
gedeelte van haar wandeling.
In de hoge, ruime expositiezaal,
waar, in het k-oele. tintelloze
licht, dat zeefde door de mat
glazen bedekking, zo, bij het
eerste binnentreden het lijsteo-
goud van een wonderrijke kost
baarheid leek tegen het sobere
mat-grijs van de wanden
een klater-Dracht. die trof,
voordat rustige beschouwing
der doeken aandacht boeien en
oog verrukken kon wanen
nog maar wéinig bezoekers,
toen de meisie s binnen kwa
men. F.n Kmrny zag terstond:
Jules was er nog niet. In ner-
veuse sDanning. schoon uiter
lijk kalm en opgaande in be
wondering der schilderijen,
wachtte ze nu ziin komst. Tel
kens, als ze de vestibuledeuren
dicht hoorde flappen, voetstap
pen geluid den 'in de gang, werd
die spanning haast onduldbaar,
leek haar hart een ogenblik wel
op te houden met kloppen
Maar na de eerste vier, vijf
keer waagde ze het niet meer
naar iedere nieuw-btonenko-
mende om te zien, bang zich
aan Alice te verraden. Ook
niet, toen die haar alleen gela
ten had en, niet zonder pose, op
een rustbank 'in stille, dweperi-
een klater-pracht, die trof
ge beschouwing was neergezon
ken. Doch toen, na een poos,
Emmy zich naar haar omwend-
êd, zag ze Jules naast haar zit
ten in geaniceerd fluisterge
sprek. Ze zaten met de rug naar
haar toe, zo dicht naar elkander
geschoven, dat als een van bei
de zich een weinig terzijde over-
boog, de schouders tegen elkaar
rustten. Emmy's aanvankelij
ke, spijtige teleurstelling over
het feit, dat Jules' binnentreden
haar toch nog ontsnapt was,,
verscherpste plots tot een vlij
mende pijn, toen ze de intiem-
kameraadschappelijke houding
der twee bespeurde en in haar
heftig ontwaakte ijverzucht, nu
twijfelloos, bleef ze spiedend op
hen letten, op de beweging van
Jules' gebarende handen, op de
geluidloze lachvertrekkingen
van hun gezichten.
'r, Wijl stond ze in beraad. Ze
dacht erover, maar stil te ver
dwijnen, wanneer ze de laatste
wand ten einde gelopen was.
kijkend naar de schilderijen,
die niet meer tot haar spraken
en weei;strevend de onzichtbare
kracht, die haar aldoor dwin
gen wou het hoofd te wenden
naar Alice en Jules. Maar dan,
in zwak-hergloorde hoop, be
sloot ze weer te blijven; haar
trots ook verzette zich er tegen
weg te sluipen; ze voelde het
als een smadelijk, jammerlijk
veldiuimen. In alle geval wilde
ze zekerheid. En uiterlijk-rus-
tig, onverschillig ging ze hun
toen voorbij, groette even met
een kort knikje, bleef, als op
eens getroffen, in aandachtige
beschouwing staan voor een
aquarel, vlak bij ze in de
buurt. .'Maar toen wist ze Ook
ontstellend-zeker: zij was niet
méér voor hem dan Alice,
nan de hemel wist hoeveel
anderen misschien; ze had het
gevoeld uit de bijna achteloze
groet, waarmee hij haar knikje
had beantwoord en z'n opge
wekt doorpraten daarna met
AliceNochtans bleef ze
vertwijfeld wachten bij de
aquarel, want het leek ondenk
baar, dat hij haar niet even zou
aanspreken, al was het haar
dan ook niet duidelijk, wat zij
daar eigenlijk van te hopen
had Ze bleef, totdat ze hen
hoorde opstaan ze dorst
niet om te zien wachtte
ademloos Tentoonstel-
iingbezoekers gingen haar
voorbij, sommigen liepen voor
haar heen De lege stilte
van de wijde zaal begon zich op
te lossen in vaag-geruchtende
fluistérgeluiden en langzaam
voetgesliffer over.de kokosmat
ten vloerloper Soms klon
ken flarden gesprek oneérbie-
dig-luid op uit de nog ingetoge-
ne contemplatie-stilte
Eindelijk ging Emmy ging
heen zonder om te zien
Thans, dit alles overdenkend op
haar slaapkamer, waar Suus
haar treuzelend alleen had ge
laten, kwelde haar vooral
schaamte als na ondergane
vernedering. Komende uit het
Kunstkringgebouw en later, in
de tram naar huis, had ze hete
tranen voelen wellen, haar ver
driet, kroppend in haar keel,
met moeite weggeslikt.
Maar al bleef de schrijning van
het plotse vereenzamingsgevoel
dor en leeg, door geen emo
tie of geluk te verblijden leek
het heden en de toekomst nu
overwon toch haar trots. O,
nooit en nooit, hoeveel ze ook
van hem hield nog
altijd hoe onontbeerlijk het
verlangen naar zijn liefde ook
scheen voor haar zieleleven,
om zijn liefde bedelen zou ze
niet, zomin als met zich laten
spelen Misschien was hi
achteraf beschouwd een geit
dat ze dit had moeten ondervii
den, nu ze, Goddank, door gee
woord of daad nog, iets va
haar gevoel voor Jules aan ivi
dan ook had verraden. Nu ko
ze haar leed ook voor een iede
verborgen dragen, niemand zo
straks aan haar merken. \vi
een groot en echt verdriet i
had
Doch, terwijl ze met kloeke b
sluiten zich trachtte op te bei
ren en te sterken, begon ve.
zwakkend de twijfel in ha<
denken te droppen. Was ze mi
schien zelf niet 'n beetje
schuld, dat Jules zo ha
gedaan Ze had wel er
kort en stug gegroet. Ze wó
ook eigenlijk niet hoe 't gegaa
was bij Ju'e
binnenkomen Misschie
had Alice van het eerste ogei
blik af beslag op 'm gelegd,
niet meër losgelaten 1
Alice, die durfde, Ah'
met d'r principes van vri,
vrouw Ze had zich gewoo
door die bij-de-hante kat late
wegdringen Vergeleke
bij haar, hoe schroonivaJi
was ze ookZe verlag
de en wachtte maar <-ic
ze was er immers in na«
diepst innerlijke overtuiging 1
zeker van geweest, dat het !,1
luk komen zou nu was to
tenminste een voldoening, 0
niemand van haar kon z6f
dat ze Jules 'ia
nagelopen nee vernede1
naci ze zich zelf niet
nochtans, aarzelde ze zk'1
bekennen, wanneer ze haar (ja
de mocht behouden, hoe wi
zou ze nu
De mogelijkheid, dat Jules
herwinnen zou zijn
werd er zich meer en meer v
bewust, dat de hoop daarop 1
alles overheersende werd
haar gemijmer
Nog, als na Suzes vertrek,
doelloos op haar bed, de 'ia
den, die borstel en toiletsP'c»
hielden, rustend In haar -ci'U
toen, na een paar klopper1 op
kamerdeur, Dientje, bedee
maar woordelijk de ongedu^
ge boodschap van mama
overbrengen: of de )u£ r°
nou toch as-je-blieft een"
drie beneê zou willen kon1
Wordt vervolü
