Parkeerverbod tijdens Hoekse wielerronde AGENDA goede start VOOR VAUXHALL: wisselblnd FEUILLETON A.J. ZOETMULDER WEST stad] M1 W. VAN KLEEF LANDMAN VINK Co, EDDY'S AUTOSHOF G. J. VAN REU OPRUIMING 365. 1490* COUPONS SKA!, LEER EN GORDIJNSTOFFEN DAFFODIL EN DAF 44 Ry wielen o.a. Raleigh en Bromfietsen o.a. Tomos Alsmede alle reparaties Onderdelen uit voorraac leverbaar. SCHIEDAMSCHE COURANT WOENSDAG 15 JULI 1971 Soerweg 13-25 Rotterdam Telefoon 295211 HONDA-DEALER PERMANENTE FORD-SHOW «UTOMOIIELBEDRUF tierqieuwt uw veiligljeid! |Pa DE SCHIEDAMSE AUTORADIOSPECIALIST Hoek van Holland De wielervereniging „Apollo" zal in het kader van C'70 op woensdag 29 juli een wielerronde door Hoek van Hol land houden. Hiervoor zal de politie een aantal verkeersmaatrege len nemen, die voor het verkeer in de dorpskern nogal ingrijpend zijn. Tussen 16 en 22 uur zal op het parcours een parkeerverbod gelden. Tevens zal od het traject de Cordesstraat (vanaf roomskatholieke kerk). Mahustraat, Roggeveenstraat en Tonnemastraat een stop verbod gelden. Hetparcours gaat door de Prins Hendrikstraat, Lichttorenstraat. de Cordesstraat, Bontekoestraat, Planciusstraat. Rietdijkstraat- Enkele dagen voor de wielerronde zullen de bewo ners door verkeersborden op de veranderingen opmerkzaam wor den gemaakt. Zij die hun voertuig in een der straten binnen het parcours hebben geparkeerd en menen dit tussen-16 en 22 uur nodig te hebben, moe ten het vooraf buiten het parcoufs plaatsen. Slechts bij hoge uit zondering zal worden toegestaan het afgezette gedeelte via de kruising le ScheepvaartstraatRietdijkstraat te verlaten. Men wordt verzocht kleine kinderen onder zijn hoede te nemen en huisdieren met los te laten lopen, omdat dit gevaar voor de renners oplevert. Op de dag van de wielerronde kunnen auto's het beste op de Hoekse Brink en de Mercatorweg worden geparkeerd. SCHIEDAMSCHE COURANT tevens bijkantoor Rotterdamsch Nieuwsblad Broersvest 3 Administratie en abonnementen telefoon 26.80.91 Redactie: telefoon 26.23.66 Klachtendienst: telefoon 26.17.73, van 18—20 uur; zaterdag van 17—19 uur. Deze krant wordt uitgegeven door de Sijthoff Pers N.V. DONDERDAG 16 JULI TIVOLI TENTOONSTELLINGEN STEDELIJK MUSEUM WEEKFILM PASSAGE THEATER 20.00 uur: Bridge Instuif Schiedam-west slotavond 3—7 t/m 38 werk uit eigen collectie tot 137 Mary Schoonheyt Leo Dooper: tekeningen n.a.v. ged. van Spierdijk Jungle Book - Walt Disney, a.l. 79 Om zijn hoofd helder te houden, om niet in een soort dronke- mans-overmoedige onverschil ligheid te vervallen dronk hij, in tegenstelling met de vrien den, bijna niets zolang ze speel den en loer-scherp lette hij op alles, op het jachtige schudden der kaarten en de naar geld- grissende grijphanden. Aan dacht-afleidend, wanneer hij een goede slag sloeg, wist hij ondertussen zijn grappen te lanceren, spotte met komische troostwoorden voor de verlie- zenden. Een avond, dat Suus met hoofd pijn te bed lag, was ook Meer- hold in de club verzeild ge raakt. En aanvankelijk met voornaam dédain, staande ach ter de spelenden, zijn rhum- igroc in de hand, waarin hij langzaam, gewichtig roerde, telkens voor hij het glas aan de lippen bracht om met kleine teugjes het dampende vocht op te slurpen, bleef hij toekijkend het spel volgen. Doch tenslotte raakte ook hij geïnteresseerd. „Hoe gaat het, zwagertje?" vroeg hij toen goedig-belang- stellend aan Jacob. Maar de jonge Leyter, met het onbehagelijke 'gevoel, als stond 'hij deze avond onder toezicht, antwoordde koeltjes-afwerend: „Och zo'n gangetje. Be dankt voor het vragen". De aanwezigheid van Meerhold, zijn schuldeiser nog altijd, stemde hem bijna schuchter stil, zodat Boekelhorst, een van de ouderen, een puisterige, vadsig-dikke kerel, gistcommis- sionair van zijn vak, doch die het grootste deel van de dag in de kroeg zat, schamper op merkte: „Hé, jongelui, hebben jullie wel opgemerkt, dat onze vriend Jacobus een toontje la ger zingt nou zijn aanstaande zwager present is." Waarop Jacob woedend uitviel: „En voor jou zou het beter zijn, helemaal je snuit te houen in zo'n fatsoenlijk gezelschap". Maar Boekelhorst schudde zijn kwabbig lichaam in een geluid loze schoklach, spotte minach tend met z'n dun, laf tenor- stemmetje: „Ja-ja, fatsoenlijk gezelschap, zeg u dat wel, me- heer". En schuin knipogend naar Meerhold: „Nos kenni- mus nos. Meerhold kan d'r ge rust bij komen zittenwe bennen allemaal brave jongens onder mekander, de een is niet veel schurftiger dan de ander", rijmde hij tot eigen mateloos plezier. Doch Van Deumen, die de bank hield, sloeg met zijn vuist op tafel, brulde om stilte en ter stond afleidend, wijl hij ruzie vreesde, zwierde hij met geoe fende hand de kaarten, sche rend in snelle vlucht over het tafelvlak, naar haar bestem ming en z'n „Messieurs, faites vos jeux!" trachtte het twistge- dreig in fluks-hervat spel te smoren. Want hij had in Meer holds grijze ogen plots een vals, wreedaardig licht zien flikke ren, katachtig-schel en het leek hem onverklaarbaar, dat niets bijzonders gebeurde, dat, inte gendeel, even later de distilla. t.eur met een onverstoord ge zicht in de kring schoof en voor een hoog bedrag de bank van hem overnam. Als ware een overwinning behaald op Meer- holds aanvankelijke, wat min- nachtende onverschilligheid, ging er toen een hoeraatje op onder de clubgenoten, moesten er nieuwe grocjes en biertjes aanrukken, werd er geschetterd en gesnoefd. Zwijgend, met een fijn spotlach je. schudde Meerhold de kaar ten en zijn blanke hand ging als dansend door het ijle, blauwe gewolk van sigarendamp, die spiralend rees en uitdreef tot een dunne mist, rondom de in spanning geheven rompen der spelers. Want er was iets fasci nerends en tartends tegelijk in zijn rustig gezwijg, terwijl hij de kaarten rondgaf onder de joelende jongelui en in zijn ui terst-verzorgde kleding leek hij zonderling verdwaald onder dit ordinair-heerachtige troepje, dat tenslotte toch wel de in vloed van zijn koele correctheid onderging en onder die indruk zich betoomde. Van Deumen had zich uit de kring teruggetrokken. Hij had een twintig gulden verdiend en duchtte een kerende kans. Ook Jacob, ais bij Innerlijke waar schuwing, had erover gedacht niet verder door te spelen en voor het vervolg van de avond maar toe te zien. Hij had geen veine gehad tot nu toe. Noch tans, toen de kaarten gedeeld werden en er één voor hem kwam te liggen, kon hij de ver zoeking niet weerstaan ze op te nemen. Het bleek een aas en hij bleef. Roekeloos speelde Meerhold en verloor keer op keer, maar met de onveranderlijke fijne spot lach om de opeen geperste lip pen, schoof hij met een dedaig neus gebaar de winnenden het geld toe, dat de als prooi-grij pende vingers bijna onder zijn hand weggristen. En aldoor verhoogde hij het maximum. Het was nu geheel stil geworden in de kring. Als geslagen met koortsige hebzucht jachtten ze het spel. Kellenaars, de kaste lein, gewoon familair met de heren om te gaan, stond er af gunstig bij toe te zien en Sofie- tje zijn dochter, brutale, don- ker-ogige brunette, de attractie van zijn zaak, hing met haai welig lichaam over de schenk- bank van het buffet, meelevend met de algemene spanning. Jacob won. Hij wist niet meer hoeveel, doch zwaar voelde hij zijn vestzakje van het zilver geld en, veilig opgeborgen in de binnenzak van zijn jasje wist hij een bankbiljet van veertig gulden. En ditmaal voelde ook hij zich beneveld als in een roes. waarin al het rondomme verschimde en alleen het dun ne, glij-gladde kaartenpapier en het zware zilvergeld van een tastbare werkelijkheid waren. Doch als een wrange, onaf wendbare teleurstelling haakte ook in zijn dieper bewustzijn de gedachte, dat hij dit verwor ven, dierbaar geworden geld weer zou moeten afgeven aan Meerhold of de anderen om zijn schulden af te doen. En zo groeide in hem tot onverzadig- lijkheid de dorst naar meer Totdat, opeens, veranderde het spel; de bank won nu slag op slgg. Als door een floers veron- wezenlijkt, zag Jacob Meer- holds blanke hand, waaraan de juwelen ring, het engagements cadeau vfn Suus, pralende sterrelde, zo dikwijls zij uit schoot naar het tafelmidden om de guldens en rijksdaalders saam te harken, zich uitstrek ken en zijn inzet wegschuiven. Tocjf bleef hij, getergd en dur vend, wijk het nog van de winst ging, hoog doorspelen evenals de anderen. Boekel horst vooral, die opzwiepend, gillerig van nerveuze harts tocht bij elk spel zijn inzet verhoogde. Het was, als volgde hij in zijn onverwachts geko men déveine, Meerholds voor beeld, die met stoutmoedig blij ven wagen de fortuin tenslotte toch in zijn voordeel had ge dwongen. Lodder-ogend, met een béte grijns bestaarde Boekelhorst af-en-toe het stapeltje zilver- en goudgeld, dat, als een te verde digen schat, tussen zijn op tafel rustende armen voor hem lag en dat sneller wegslonk dan hij het had vergaard. Nochtans, met starre koppigheid zette hij door, vertrouwende met spe lers-bijgelovigheid op zijn ein delijk geluk. Het liep intussen tegen twaalven, het sluitingsuur en in de kring der spelers waren gapingen ge komen. Gaandeweg hadden zich sommigen teruggetrokken, toen de kans keerde, zuinig op de enkele gewonnen guldens, die hun meesttijds-berooide beurs was rijk geworden. Maar Jacob, in zijn roes, was ge bleven, speelde met afwisse lend geluk naar hem docht. Hij had zich voorgenomen op te houden, wanneer hij het geld, dat hij in zijn vestzakje had ge borgen, zou hebben verspeeld; het leek hem echter niet denk baar, dat het zover komen zou. En zo was het een bijna ontstel lende verrassing, toen zijn sid derende vingers de laatste twee rijksdaalders vonden. „Het vóórlaatste spelletje, he ren", kondigde op dit moment Meerholds rustige stem aan, terwijl hij de kaarten deelde, „Wat wordt er gezet?" Boekelhorst, met een snelle blik op zijn kaart, riep hees van op gewondenheid, terstond als uit dagend: vijfentwintig pop". „Nee," zei Meerhold, „dat is te hoog. Een tientje als maximum is meer dan genoeg". „Waarachtig niet, vijfentwintig gulden voor de bliksem", kalde de ander. „Ik wil vijfentwintig gulden zetten. Ben je soms bang voor je centen, noble seigneur ben je bang, dat ik je nog van je winst zal afhelpen op het laatste moment?" Meerhold maakte een minach tend-kalmerend gebaar. „Toe, maak zo'n drukte niet, zeg Ben jij wel vijfentwin tig gulden rijk?" „O, als je dat denkt wees maar 'gerust hoor Ik kan het geld deponeren," kefte Boe kelhorst zijn portefeuille voor de dag halend, die dik bleek van bankpapier. „Je zit er beter voor dan ik dacht", spotte Meerhold, „tjon- ge-jonge nou krijg ik respect voor je". Doch de anderen, ook Jacob, als plots ontnuchterd en bij zinnen door Boekelhorsts hartstochte lijkheid, protesteerden tegen deze, voor hun club buitenspo rig hoge inzet, doch zwegen tenslotte, toen hij vloekend ver klaarde, dat-ie niet onder hun toezicht verkoos te staan, dtt- ie, God-hoog-en-laag, kon doen en laten wat-ie wou. Zelf speelde ze toen laag, als wil den ze gans hun belangstelling behouden voor het gedobbel tussen Boekelhorst en Meerhold- De gistcommissionair had in de eerste gift een heer gekregen; nu kreeg hij een tweede er bij. Gejaagd schoof hij de kaarten uiteen. Twee kaarten vielen voor hem neer; met moeilijk grijpen raapten zijn beverige vingers ze op, keerden ze aar zelend; toen, met een triomfan telijke zwaai, legde hij ze bloot. Op de ene heer was een aas ge vallen, op de ander een tien. „Een knappe vent, als je daar bo ven komt, meneer Meerhold". Die, zwijgend, onverstoorbaar, draaide eveneens zijn kaarten. Ze telden twaalf. Een juiching ontsnapte Boekel horst. Zijn spel leek dubbel-ge- wonnen. Doch, sarrend-langzaam legde Meerhold een derde kaart bij de beide eerste. Het was een aas. „Dertien", telde hij en wachtte. „Opschieten, opschieten" gilde Boekelhorst, „wat zanik je toch vent!" Hij was opgestaan, hing met zijn zware lichaam over de tafel. Op zijn voorhoofd stonden vettige droppels zweet. Meerhold keerde een vijf en, overleggend, leek hij toen te aarzelen. In de absolute stilte van opperste spanning, waarin aller ogen brandend staarden naar zijn weifelende hand, was het snelle ademgehijg van Boe kelhorst te horen als het amechtig gezucht van een afge jaagd dier en Van Deumen, die al die tijd was gebleven als aandachtig, nuchter toeschou wer, besefte, zag aan het ge- glinster van Meerholds ogen, welk wreed spel hij in deze lan ge seconden met Boekelhorst dreef. Eindelijk wendde hij de kaart: klaver drie. .eenentwintig in vijf kaarten de bank krijgt dubbel heren enne meneer Bodcel- horst, als ik me niet vergis, be taalt u vier dubbel Wordt vervolgd WONINGINRICHTING - MEUBELSTOFFEERDERIJ houdt m.i.v. vandaag o.a. 3-ZITS BANK EIKEN, vanaf f 595.— voor ZWAAR EIKEN BANKSTEL, van 1790.— voor., 2-ZITS BANKJE met Mohair-Velours van 735.voor Verder vele aanbiedingen ,o%V. ;.v O Rotterdam: Wijnstraat 84—86, telefoon 134815 Schiedam: Nieuwlandplein 15—17, telefoon 269095 Dordrecht: Albert Cuypsingel 296, telefoon 0185042044 Sub-dealer: Pietersen Co., Nieuwe Binnenweg 71—77, Rotterdam, telefoon 235290 v Tel. 26.56.91 - 20.31.51 Showroom: NIEUWLANDPLEIN 18—19 SCHIEDAM VOLAUTOMATISCH MAAK EENS EEN PROEFRIT Noordmolenstraat 17 - Schiedam - Tel. 26.56.07 VLAARDINGEN SOENDALAAN 30 TEL. 34.96.44 IN ONZE SHOWROOM WESTERKADE 14, SCHIEDAM TELEFOON 26.25.58 SCHIEDAM HOOFDKANTOOR en WERKPLAATS STADHOUDERSLAAN 11—13 TEL. 26.46.90. Fiat 124 1967 Ford Taunus 20M 4-deurs 1965 Ford Taunus 20M TS Coupé 1967 Opel Kadett Luxe, Oldsmobile' F 85 1965 le eigen., type 1968 Ford Taunus 20M TS Opel Kadett Luxe, 4-deurs 1965 Coupé 1966 Ford Taunus 17M Opel Kadett Luxe 1966 Super 1965 Opel Rekord 1900 1968 Ford Cortina Opel Rekord 1700 1967 1500 Luxe 1966 Opel Rekord 1700 1966 Fiat 600 D Rally 1965 Opel Rekord 1700 1965 Simca 1100 GLS 1968 Opel Rekord 1700 1964 Mercedes 250 S1967 Ford Mustang, Simca 1000 1964 8 cil. pook 1966 VW de Luxe 1963 Ford Taunus 12M 1966 Inruilen Garantie Westfrankelandsestraat 121 - Schiedam RAAM 26 (100 m achter het stadhuis) SCHIEDAM TELEFOON (010) 26 8351 101 -EN TE ROTTERDAM- Vraagt vrijblijvend inlichtingen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1970 | | pagina 2