VAN RAVENS
VERTELT
Dick van der Reijden:
Zestig procent over sport
en recreatie is van PvdA
deel 4
aan Bas van Bochove
VRAGEN" OVER REGROTING 1971
Biefstuk van I
de haas -
Doperwten -
Pommes
Frites 6,75
'de Gastronoom
Vlaardingen/Schiedam Hoewel nog niet geheel op de hoogte
van het functioneren van de Vlaardingse sportraad ziet Dick
van der Reijden (sinds september lid dagelijks bestuur) le
raar MO geschiedenis aan de Rijksscholengemeenschap in
Schiedam toch al een duidelijk verschil tussen de SBLO in
Schiedam en de VRSR in Vlaardingen, beide organen om de
sportbelangen te behartigen.
De SBLO kenschetst de oud
inwoner van Schiedam als
een lichaam waar maar heel
weinig van uitgaat: „daar
van kan ik de sportvereni
gingen. die erin vertegen
woordigd zijn, niet de schuld
geven, maar wel constateren
dat het systeem totaal ver
schillend is. Hoewel in
Schiedam ook alle sportac
commodaties in handen zijn
van de gemeente, zijn de
cantines, recreatiegebouwen
welke namen men er ook
aan wil geven veelal het
eigendom van de verenigin
gen zelf met als gevolg: dat
er weinig of helemaal geen
subsidie wordt gegeven voor
uitbreiding van bestaande
gebouwen of vernieuwing.
Daarom waren vertegen
woordigers van het Schie-
damse HBSS enkele weken
geleden zo verrast tijdens de
officiële opening van Vlaar-
dings laatste werk: het
luxueuze recreatiegebouw
van de voetbalvereniging
Zwaluwen; een schitterende
accommodatie dat in Schie
dam niet mogelijk is", oor
deelde HBSS.
KEEPER
„Van de Schied'amse leraren
gaat overigens heel weinig
uit", weet Dick van der Reij
den verder; „hier kent men
meer een gerichte plan
ning". Het Vlaardingse
raadslid voor de Partij van
de Arbeid is enkele jaren ge
leden ook nauw betrokken
geweest bij de sport in
Schiedam. Als zodanig was
hij één van de oprichters
van de basketbalvereniging
Juventus, waarvan hij twee
jaar praeses is geweest. Hij
speelde van 1962 tot 1964 af
wisselend in het A- en B-
team van SVV.
Het keepersvak heeft hij even-
ZATERDAG 19 DECEMBER 1970
jjaandaj
3NINKLUKE fRBERlAWUtlW
'>B<r!8 de heer, L. v.
A&n m h«ront
mmm
v» Havöii®
S» fljgi
W^hmTf
Zö&Xb êm voor*iltt«r-van seh«iasraehtörsoafsml»8t« ia
da h mnkom&t a«t d« vaa hat betaald®
TCMitba 1 heeft (B«d»&e&«8ld ia Uw naam geplaatst op és
%gn* wmt hat koaaods saiaona* Ba wad-
voor d# toornooisft om da Europacup voor laai®*
teaagiosasaf war Btkarwlimaan war ImêmMmm t
Vlaardingen/Schiedam
Voor Dick van der Reijden
is het geenszins een pro
bleem de zaken rond de
Vlaardingse Raad voor
Sport en Recreatie scherp te
stellen. Hij, sinds kort lid
van het dagelijks bestuur
van die raad, heeft in zijn
kwaliteit van raadslid voor
de Partij van de Arbeid in
belangrijke mate zijn stem
pel gedrukt op de twintig
vragen die deze partij heeft
gesteld naar aanleiding van
de aanbiedingsnota van b.
en w.
wel nadat hij vorig jaar
nog in de bres was gespron
gen door de keepersnood
bij Zwaluwen afgezwo
ren, omdat het risico voor
blessures veel groter is dan
bij veldspelers. Op 't ogen
blik speelt hij zijn partijtje
in het zevende elftal van
Zwaluwen, samen met het
gros der ex-eerste-elftalspe-
lers.
Twintig vragen over sport en
recreatie op een totaal van
tweeëndertig van alle Vlaar
dingse politieke partijen
(waarvan de NSF en sport
bonden adviseren: die par
tijen te kiezen die zich daad
werkelijk inspannen voor da
sportbelangen"), waarvoor
prioriteit verdient de split
sing van de VRSR in 'n raad
voor sport en een raad voor
recreatie. In hoeverre ook
belangrijk verduidelijkt
Dick van der Reijden met
een: „De verschillen tussen
de secties recreatie en bij
voorbeeld voetbal zijn groot.
In feite heel andere belan
gengroepen, warvoor bij de
sectie recreatie de acties in
feite moeten komen van ac
tiegroepen. Een dergelijke
sectie moet behoefte zoeken,
zoals bijvoorbeeld de groen
voorziening in de Westwijk,
stadsverfraaiing en een kost
baar project als het recrea
tiegebied ten westen van
Vlaardingen. In dergelijke
zaken heeft bijvoorbeeld een
sociaal culturele werkgroep,
zoals die in de Holywijk be
staat. een grote taak".
RECREATIEGEBIED
Over het toekomstige Vlaar
dingse bos zegt hij: „Het is
gezellig winkelen in uw eigen modehuis
er is elke dag iets nieuws
dames- en herenkleding
door
Bas
vandenBerg
DISCRIMINATIE
belangrijker een recreatiege
bied te scheppen voor deze
generatie dan voor bet nage
slacht. Dat houdt dan wel in
dat het opspuiten zoveel mo
gelijk moet worden beperkt.
Anderzijds houdt dit onder
andere weer verband met
het aanbrengen van voorzie-
pingen voor atletiek en
hockey in dat gebied".
en ander probleem dat Dick
van der Reyden nogal fel be
kritiseert: „Het bedenkelijk
lage niveau van de tennis
sport in Vlaardingen. Verbe
tering is mogelijk via ge
bruik door scholen van de
gemeentelijke tennisbanen.
Ook het toekomstige com
plex in de Holywijk gaat
mogelijk van de gemeente
worden. Als voorbeeld kan
Vlaardingen de Maassluise
vereniging Be Quick zien,
die al vele maanden geleden
een ledenstop voor haar
jeugd heeft moeten invoe
ren. Om de tennissport in
Vlaardingen te popularise
ren is het nodig", aldus Dick
van der Reijden, „dat de
scholen geïnteresseerd wor
den".
In geen verband daarmee,
maar wel belangrijk vindt
de Partij van de Arbeid de
taak voor de voetbalclubs
om buitenlandse arbeiders,
die in Vlaardingen wonen'
de gelegenheid te geven zich
aan te melden als lid bij
Vlaardingse voetbalvereni
gingen. „In feite een stap op
de weg om discriminatie op
te heffen", oordeelt het
Vlaardinge gemeenteraads
lid, dat is belast met onder
wijs, sport en recreatie",
Deze mensen zijn thans aan
gewezen op speelweiden in
bos en park als ze een par
tijtje willen trappen".
TARIEVEN
De fractie van de P.v.d.A,
vraagt zich verder af waar-
om de tarieven voor het ver-
huren van het Kolpabad aan
particulieren niet worden
verhoogd. Dick van der Reij
den: „Het is opmerkelijk dat
instellingen, zoals zwem
scholen, geen hoger tarief
moeten betalen. Het is ge-
bruikelijk en niet vreemd
dat er op het Kolpabad jaar
lijks een exploitatietekort is
1in feite subsidie van de
gemeente maar dat mag
niet ten bate komen van de
commerciële instellingen".
ADVERTENTIE
Het jaar 19GG zou voor Lau van Ravens een bijzonder jaar worden.
De competitie kwam hij behoudens enkele gebruikelijke moei
lijkheden door. Vanaf I960 had hij eredivisie gefloten en kreeg in
die zes jaar slechts één keer te maken met een ervaring, die hem
achteraf niet veel meer zegt, maar toen des te meer. Het elkaar
„dekken" van spelers als ze voor de strafcommissie moeten ver
schijnen. „Ja, dan voel je je natuurlijk wel in je hemd gezet. Het
was een wedstrijd NOADNAC. De zuidelijke derby."
„Er gebeurde iets waarbij ook
Theo Laseroms betrokken was.
Ik maak daar rapport van op,
maar voor de strafcommissie
zegt Laseroms dat het allemaal
niet zo'n vaart gelopen was.
Toen voelde ik me wel even op
gelaten." Hoewel we niet in een
Zuidamerikaans land wonen en
het omkopen van scheidsrech
ter niet tot de orde van de dag
behoort, durven we Van Ra
vens toch te vragen of hij wel
eens met zo'n poging tot omko
ping te maken heeft gehad.
Hij: Of het omkoping is ge
weest weet ik niet, maar het
was jaren geleden ik weet
niet eens meer welke wedstrijd-.
toen belde er een meneer uit
Eindhoven. Hij wilde geen
naam noemen. Wel bleef hij
emmeren over de wedstrijd en
wie er wel zou gaan winnen en
nog veel meer. Ik heb toen wel
voor de vijfde keer gevraagd
hoe zijn naam was. Toen heb ik
de telefoon maar op de haak
gegooid. Maar de tendens van
het gesprek was volgens mij
wel een poging tot „benaderen"
van mij. Dat is de enige keer
geweest dat ik er mee te ma
ken heb gehad."
Ondertussen was Van Ravens een
„bekende" geworden op de
voetbalvelden. Dat resulteerde
in 1966 tot zijn aanstelling op de
UEFA-lijst. Drie Nederlandse
scheidsrechters werd deze eer
gegund. Piet Roomer, Ad Boo-
aerts en Lau van Ravens. Het
grote doel was bereikt. Van Ra
vens kon nu worden uitgeno
digd voor wedstrijden buiten de
landsgrenzen.
Toch was hij al in het buitenland
geweest. Weer kwam het „on
geluk" van een collega hem te
hulp. Door een blessure van
een collega, kreeg Lau van
Ravens een wedstrijd in Kopen
hagen te leiden. Deed dat zo
goed waardoor een even zo
goed rapport op het bondsbu-
reau terecht kwam. Lau zat
duidelijk in de lift. De televisie
kreeg Lau ook in de gaten. Dat
had weer tot gevolg, dat men
bij de TV wilde weten hoeveel
een scheidsrechter nog wel
loopt in een wedstrijd en wat er
al zo gezegd wordt. Van Ra
vens kreeg een microfoon om
zijn nek en werd op de wed
strijd losgelaten. Door die mi
crofoon hoorden de televisiekij
kers enkele dagen later d(»
kreet „ik ben geen kikker".
Een verhaal apart.
„Ja, dat was me wat. Dat was
bij de wedstrijd TubantiaDe
Graafschap. Het werd toen ge
loof ik een 82 zege voor De
Graafschap. Koen Verhoeff van
de AVRO had aan de KNVB
toestemming gevraagd om met
de camera een betaalde
scheidsrechter de gehele wed
strijd te volgen. Over een mi
crofoontje was toen niet gespro
ken. Koen koos mij uit omdat
ik nogal snel loop. Goed, de
KNVB geeft toestemming. Kom
ik bij het veld van Tubantia en
wordt daar reeds onder vuur
„Groot
verschil
genomen door de televisieca.
mera. Toen zegt Koen Ver
hoeff opeens: Lau zou het niet
leuk zijn om een microfoontje
om je nek te hangen? Ik dacht:
wat kan me gebeuren, niet
waar Maa.r er gebeurde wel
wat. Bij de zevende of achtste
goal van De Graafschap hoor ik
opeens roepen: buitenspel, vui
le kikker Ik draai me om en
meent dat nummer vier zijn
naam weet ik niet meer dat
heeft gezegd. Die stuur ik het
veld uit. Ene een kabaal dat die
knaap maakt. Hij zou het niet
hebben gezegd. Na afloop komt
de doelman van Tubantia naar
me toe en zegt dat hij kikker
geroepen had. Nou, dat heb ik
op mijn rapport vermeld, maar
ik heb wel tegen die doelman
gezegd, dat ik hem een flapdrol
vond om zijn maat er voor op
te laten draaien. Maar het
mooiste is, dat de mensen
dachten dat het een doorgesto
ken kaart was. Ik in beeld met
een microfoontje om mijn nek
Eindelijk op de UEFA-1Ü5'
Het is ondertussen 1966.
en dan dat incident. Na afM
heb ik die nummer 4, die ik
veld uitstuurde, mijn exciw
aangeboden. Maar ik wil ie v,',;
zeggen, dat ik zoiets nooi
meer zal doen. Geen microfo"1
meer om mijn nek tijdens Q'
wedstrijd. Nou je begrijpt we
dat de andere dag alle krante
volstonden. Lang heb ik noga
bijnaam „kikker" gehad,
daar ga je niet dood van. P
KNVB heeft me geen ver^''
gemaakt, maar wel gezegd d'
die microfoon beter achterwes
had kunnen blijven. Daar W
ik het achteraf helemaal
eens".
Volgende week:
In Nederland veel kritiek
en in het buitenland
vende rapporten.
iW ^QQg&&T%&
tussen
VRSR
Schiedam
Scholen]
hoek h(
dagmidc
jaarden
gemaak
maal w
het Leg
dam.
De kerst*
uur duu;
ding va:
ting en 1
ring dii
drie beg
gemeest
ma en ei
Kapitein
wezigen
feest ko:
rij de Si
niet voc
dens de
de Tam
koor, h<
meisjesl
Heils.
's midda
Envoy I
's avond
Tuinenbi
voor.
en
Dick van der Reijden
het huis met de klok
KORTE HOOGSTRAAT 29—31 VLAARDINGEN
