Schiedammer voor drie
weken naar Canada
Vliegende start
door rood
lichtf 75,-
Balletlessen Tosca
Balm bleken succes
IE GROTE
PLONS
Kantongerecht Schiedam:
Vrijspraak na
veel passen
en meten
de bruid
scheveningen
KANTONGERECHT
SCHIEDAM:
UITWISSELING
EERSTE KLASSER
In mei groot
ïnlegoverscliot
bij Spaarbank
van
SCHIEDAMSCHE COURANT -- DONDERDAG 10 JUNI 1975
Schiedam Koos Vorstenbos, een gewone zeventienjarige
Schiedamse jongen, zal per veertien juli voor drie weken
naar Canada vertrekken. Koos ïs zeekadet bij het Schiedam
se zeekadetten korps Jacob van Heemskerck. Drie weken ge
leden pas, wist deze Schiedammer dat hij een reis naar dit
verre land zou gaan maken. Hij is uitgeloot, samen met drie
andere kadetien uit Rntterdam, Amsterdam en Den Heder.
Koos Vorsienbos, 17 jaar en zeekadef.
Schiedam Bij de zaak tegen ene Jacob L. uit Utrecht, woensdag
morgen voor het Schiedamse kantongerecht, had rechter mr. W. E
van Vloten er enige moeite mee de verdachte en de getuige te
onderscheiden. Beiden stonden wat dralend voor het verdachten-
hekje. De kantonrechter vroeg geduldig of de getuige opztf wilde
gaan; „Anders raak ik in de war".
Jacob stond terecht omdat hij door een rood licht gereden zou zijn.
Verdachte ontkende alles en was speciaal naar Schiedam gekomen
om alles eens duidelijk '..it te leggen. „Ik ben niet door rood gere
den, wel door groen", verklaarde de gezette, in blauwe trui gekle
de Utrechtenaar, met grote stelligheid.
ring dat het licht nog niet op
groen stond toen verdachte zijn
vliegende start inzette,
De officier van justitie, mr. A.
Borghart uitte in zijn requisitoir
het vermoeden dat Jacob door
de vliegende start, waarschijn
lijk rood en groen door elkaar
had gezien. Hij eiste i 75 boete
of zeven dagen.
Mr. van Vloten liet een getuige
horen. Deze verklaarde dat hij
op het kruispunt door Jacob
aangereden was. Verdachte
deed oprecht verbaasd; „Heb
ik u aangereden?", vroeg hij
met grote ogen en giechelend.
Jacob wilde meteen aan de ge
tuige uitleggen hoe alles in het
werk gegaan was. Echter, hij
was niet aan het woord. De
kantonrechter werd nu wat on- De Utrechtenaar verdedigde zich
geduldig en zei kortaf: „Wilt u
nu zwijgen".
Be Utrechtenaar verontschuldig
de zich: „Ja, ik ben erg onge
duldig en het is de eerste keer
dat ik voor de rechter sta".
Ondanks dit debuut bleef hij
maar door redeneren; „Na de
botsing ben. ik meteen, uit de
auto gesprongen en heb gezegd
.dat u door het rode licht reed".
Verdachte verklaarde verder
.boe het kwam -dat hij zo snel
op het kruispunt was: „Ik was
zo snel omdat ik een vliegende
start had". Deze opmerking
verwektenogal wat hilariteit.
De kantonrechter vroeg:
«moest u een record breken?"
Verdachte ging onverstoorbaar
verder met zijn uitleg over vlie
gende starts, groen en rood
licht, naar rechts en. links wij
zende pijltjes, en andere ver
warrende dingen, To'ch was hij
eigenlijk nog bezig met het ge
bruikelijke vragen steller» aan
getuige
Be kantonrechter merkte op dat
de verdachte geen vragen stel
de maai* zich aan het verdedi
gen was. „Ja ik moet me ver
dedigen en ik ben hier voor de
eerste keer. Ik weet niet hoe al-
ks gaat". „U moet nü vragen
stellen", zei de kantonrechter
nogmaals. „Ja, wat moet ik
dan vragen", zei Jacob en keek
getuige peinzend aan.
Er Kwam een tweede getuige op
draven. Deze zei achter de ver
dachte voor het rode stoplicht
te hebben 'staan wachten. Weer
Protesteerde Jacob: „Dat kan
nooit want ik had een vliegende
start". Getuige keek wat ver
stoord en bleef bij zijn verkla-
Van de loting wist Koos eigenlijk
mets. De leider van de Schie
damse zeekadetten heeft enkele
namen van eerste klas zeeka
detten opgegeven. De briefjes
werden in een grote hoed ge
stopt samen met de namen van
andere Nederlandse zeekadet'
ten en er werd getrokken.
De zeekadetten worden begeleid
door een kwartiermeester, één
schipper en de heer Bergvelt,
de leider van de Schiedamse
kadetten. Veertien juli om tien
uur vertrekken de zeekadetten.
Zij gaan dan naar het Engelse
vliegveld Gatwick, waar nog
zestien anderen worden opge
haald. Tien Engelse zeekadet
ten er. zes Zweedse zullen zich
bij de groep voegen. Daarna
gaan ze naar Wiesbaden en dan
zal men eindelijk rechtstreeks
naar Canada vliegen.
Canada 2ai van oost naar wesi
worden doorkruist. Men zal on
der meer Ottawa, Winnipeg en
Vancouver aandoen. In. Winni
peg wordt er gejaagd. Voor da
zeekadetten, die het wijde wa
ter gewend zijn, toch wel eea
belevenis. In Ottawa en Van
couver zal een trainingskamp
gehouden worden. Verder zul
len de zeekadetten aan wed
strijden deelnemen en Canade
ze fcadettehkorpscn bezoeken,
Ook een bezoek aan een vloot en
een zeilschip starn op het pro
gramma. De kadetten blijven
niet alleen in Canada. Zij zullen
enkele schreden wagen over do
grens van Amerika, bij de Nia-
garawatervallen.
wordt dan gezeild en geroeid op
de Maas. Tevens worden cr
wedstrijden gehouden. De Ne
derlandse zeekadetten komen
op twee augustus terug uit Ca
nada.
Dn rek wordt gehouden in het ka
der van een uitwisselingspro
gramma. In 1967 al, zijn Neder
landse zeekadetten naar Cana
da gegaan en hebben Canadese
kadetien ons land bezocht. Ook
dit jaar komen Canadeze kadet
ten naar Nederland. Op één au
gustus staan onze kadetten
klaar hun buitenlandse colle
ga's te ontvangen. Men heeft
het plan om, wanneer de uit
wisseling een succes wordt, dit
ieder jaar ite herhalen.
Koos Vorstenbos is vorige week
bevorderd itot zeekadet eerste
klas. Hij is al drie jaar lid van
het Schiedamse zeekadet korps.
Hoewel Koos volgens zijn vader
de zeekadetten boven zijn huis
werk stelde heeft hij twee we
ken geleden toch zijn eindexa
men mulo b gehaald. Hij is ook
meteen voor het toelatingsexa
men van de MTS geslaagd. Pa
kan nu weer veel door de vin
gers zien» Hij vindt het gewel
dig dat zijn zoon naar Canada
gaat,
Koos Vorstenbos is een fanatiek
zeekadet. Iedere zaterdagmid
dag is hij dan ook present. Er
nogmaals en beweerde dat er
niemand achter hem. gestaan
had. „Ik heb in mijn spiegeltje
gekeken. De hele rijbaan was
vrij, dat vond ik al zo vreemd".
De kantonrechter had enige
moeite om de woordenvloed van
de verdachte te onderbreken:
„Bent u nu alles kwiit wat u
kwijt wilde?".
„Nee", antwoordde de verdachte
fel.
Mr van Vloten vonniste conform
de eis, wat dc reactie van de
verdachte uitlokte. „Het had
dus geen zin om hierheen te ko
men". Aarzelend draaide hij
zich om en smeet de deur van
de rechtzaal achter zich dicht.
12. Zo togen de twee mannen aan
liet werk, terwijl agent Waan-
ders gezellig wat bleef rond-
dreutelen. Nou, de Botjes trof
fen de oude eik aan in een ern
stige staat van verval hoor!
wordt vervolgd
Schiedam Bij de Spaarbank
anno 1820 is in mei een zeer
groot inl egoverschot geweest
van f 1.832.863,92 tegen een
overschot van 1.038.012,18 vo
rig jaar. Op 31 mei bedroeg
het totale inleggers tegoed
93.439.669,21. Eind mei 1970
was dit bedrag 83.966.491,61,
De aan de Spaarbank toever
trouwde gelden en reserves wa
ren per 31 mei 1971 voor
41.184.577,39 belegd in effec
ten, voor 9.453.119,75 in hypo
theken en voor 32.572.399,in
onderhandse leningen aan ge
meenten en dergelijke, terwijl
de onbelegde en de op korte
termijn beiegde gelden teza
men f 14.371.545.38 bedroegen,
droegen.
Schiedam Mr. W. E. van Vlo
ten heeft woensdagmorgen voor
het Schiedamse kantongerecht
vrijspraak gevonnist tegen een
Viaardinger, die niet genoeg
rechts gehouden zou hebben.
Op twee december van het vorig
jaar reed hij in zijn Mercedes
op huis aan. Doordat aan de
rechterkant van de weg auto's
geparkeerd stonden kwam hij
ruim op de linkerwegbelft. Uit
de tegengestelde richting na
derde een bromfietster. Ze kon
den niet meer voor elkaar uit
wijken en een botsing was het
gevolg.
Verdachte had zijn vrouw, die het
ongeluk vanuit het raam gezien
had als getuige meegenomen.
Bovendien liet hij zich verdedi
gen door een raadsman, mr
Kienhuis.
Getuige verklaarde dat haar
echtgenoot rustig kwam aanrij
den en ongeveer één meter af
stand bewaarde tot de gepar
keerde auto's. De tegemoet ko
mende bromfietser reed ook op
ongeveer een meter afstand
van de trottoirrand. De kanton
rechter. mr W. E. van Vloten
vond het nog steeds onwaar
schijnlijk dat de Viaardinger
per se zo ver aan de linkerkant
van de weg moegt.. jijden._>Ir.,
Kienhuis deed haarfijn uit de
doeken welke afstanden er be
stonden tussen de auto's aan de
rechterkant van de weg,
de wagen van. verdachte
en de stoeprand aart de linker
kant. „De straat is zes meter
breed, zonder de geparkeerde
auto's. Een auto is één meter
vijfenzeventig breed, ook de
auto van verdachte. Hij heeft
ongeveer één meter afstand ge
houden. Dan was er dus nog
één meter vijftig over voor de
bromfiets, deze heeft ook een
meter afstand van de stoeprand
gehouden." De kantonrechter,
de officier van. justitie en de
griffier moesten even op adem
komen na dit verbluffende re-
kenstaaltje. Zij lieten het nog
eens goed tot zich doordringen,
toen pas kon de officier van
justitie aan zijn requisitoir be
ginne n.
Mr. A, Borghart, stelde in zijn re
quisitoir, dat hij toch van me
ning was dat de Viaardinger te
veel links gereden had. Hij eis
te 50 boete of vijf dagen. Mr.
Kienhuis verdedigde 2ijn cliënt
door te zeggen dat het even
tueel niet voldoende reehtshou-
den niet de enige oorzaak van
de aanrijding was, maar dat
het een complex van factoren
was. De weg maakt namelijk
ook een bocht. Fietsers en
bromfietsers moeten daar
enigszins uitwijken om op het
fietspad te komen en de toch al
smale rijbaan, wordt nog
smaller wanneer er auto's ge
parkeerd staan. Bovendien
hield hij staande dat zijn cliënt
naar de omstandigheden vol
doende rechts gehouden had.
De kantonrechter zei dat het
ten laste gelegde niet bewezen
was, maar dat verdachte gelet
op de omstandigheden toch
wel te hard (35 kilometer) ge
reden had.
Mr, Van Vloten sprak de auto
mobilist vrij.
Schiedam Tosca Balm is.
woensdagavond in de grote
zaal van. gebouw Area do aan
•de Lange Haven 71 begonnen
met een serie openbare bal
letlessen. De eerste avond
was voor leerlingen van tien
jaar en ouder. De jongste
meisjes in deze categorie be
ten om zeven, uur de spits af.
Tosca Balm zelf sprak een in
leidend woord. Zij dankte de
vijfentwintigjarige Lara Po
lak, die de kinderen de dans
passen had bijgebracht,
terwijl zij in verwachting
was. Lara had dan ook de
leiding bij alle klassieke
dansen,, die de kinderen uit
voerden. Tosca nam 't beal-
ballefc voor haar rekening,
wat ze overigens erg goed
deed.
De zaal was gevuld met trotse
vaders en moeders, die de
De kinderen in actie op de dansvloer.
prestaties van hun dochter op
de dansvloer zaten tc bewon
deren. De kinderen wearen
er met minder enthousiast
om. Met veel geestdrift be
wogen ze zich m door de
moeders gemaakte pakjes
op de maten van de muziek.
Voor de beat bleek minstens
evenveel belangstelling te
bestaan als voor het klassie
ke genre. Ook bij de ouders
was dat het geval, die lustig
mee zaten te klappen, toen
het nummer Loop di love
van Juan Bastos door de
luidsprekers kor.k. Proud
Mary" van Ike and Tina
Turner werd ook heel in
drukwekkend gebracht.
Halverwege het programma
danste Lara een solo die ge
weldig aansloeg bij het pu-
hi vlc. Voor d< /e openbme
ie- hadden de kmdertn ge
durende- drie maanden hard
gestudeerd, wat wel tf- mer
ken was.
De andere openbare lessen
worden gehouden op odnde^-
dag 10 juni voor leerlingen
van vijf tot en met veertien
jaar, vrijdag 11 juni voor
leerlingen van vijf tot en
met twaalf jaar, donderdag
17 juni is er een uitvoering
van leerlingen vanaf twaalf
jaar on vrijdagavond 18 juni
is er ook alleen beatballet.
De lessen beginnen 's avonds
om zeven, acht en negen
uur. Zaterdagmiddag 12 Juni
om twee uur staan de leer
lingen vanaf vijf jaar op de
dansvloer.
^5^
30
Was zij hem tegeraoeigelopen?
Had zij gevoeld dat hij kwam?
Zij geloofde in hem, zij wel, na
tuurlijk, zij zou hem nooit blij
ven aankijken op...
2ij houdt van mij, dacht hij, mijn
adem in haar longen
Er ontspande zich iets in hem.
Zijn woede werd op de achter
grond gedrongen terwijl hij
daar stond neer te kijken op het
slapende kind, dat ergens van
hém was. God wist hoe dat mo
gelijk was, waarvandaan het
stamde, maar zeker was het
dat TiJlekes van hem hoorde en
dat zij dat zelf ook wist. De
-mensen zouden hem nawijzen.
Dat hadden ze altijd, althans al
heel lang gedaan. Hij was nu
vrijgelaten omdat er geen af
doende bewijzen waren, niet op
grond van zijn aan het licht ge
komen onschuld. God beter 't!
„Joj, daar heb je d'n Eige-
naerd, je weet wel, die stroper,
die ze hebben vrij laten moeten
omdat de lui het niet helemaal
zéker wistenDie morgen
had hij zo opgespeeld dat
standigheid, weer Tilja net
als die eerste keer, in de kerst
nacht Bijna een jaar gdeden
was dat. En weer, net als toen,
was het of er iets hards en
stuurs m hem afbrak. Hij
ademde diep en was cr zich in
eens van bewust dat hij m het
bos was, m zijn bos. in zijn ei
gen vrije Schavelingen. Dat
hadden ze hem willen afnemen
om niks. omdat hij was die
hij was, omdat.,.. Dieper bukte
hij zich en ook net als al eerdei
nam hij het kleme ding in zijn
sterke armen. Hij drukte haas-
tegen zich aan, een beetje ruw
omdat het hem ineens te
veel werd.
Slaapdronken, vergelend waar
voor zij was uitgegaan en hoc
zij hem tegemoet had willen
vliegen, nestelde zij zich met
een tevreden geluidje vaster te
gen. hem aan.
Daar was hij dan immers, haar
eigen Geerten.
„Meidje", zei hij en zijn slem
klonk ruw, „meidje, Tille-
kes...". En met lange stappen
vervolgde hij 2ijn weg naar het
pompstation, naar huis,
hem alleen al^ daarvoor wel Een paar dagen later schrok kleï-
1 ne Tilja plotseling wakker. Het
was een akelig wakker worden.
Waarom dat wist zij met pre-
cies. Het was of er iets groots
en donkers door de schoorsteen
meteen weer hadden kunnen
opsluiten. De schend vlakken
Als hij eraan dacht, knarste hij
nog op zijn tanden.
in iu, midden in zijn felste op-
o rrid(?i.»A
was komen kruipen, en daarbij
dacht zij n»ct aan Smt-Nicolaas
of aan Zwarte piet.
Stil lag het kleme meisje xn haar
bedje in het donker te luisteren.
Het was nog geen morgen, nog
lang niet, want het kleine
nachtlicht op een hoek van dc
schoorsteen was nog groot en
heel met opgebrand. Het was
nog met eens nacht voor de
grote mensen, want
Toen ineens wi*l Tilja waarvan
zij zo angstig wakker geAvorden
was: beneden waren stemmen,
heftige, boze stemmen, die je
met eens goed herkennen kon
Er was een dreunende slag en
gerinkel, alsof iemand zwaai
met zijn vuist op het tafelblad
sloeg.
Ti Ij a's hartje bons.de heftig. Kon-
dan dat vader en mamma zijn?
Maar, ..het was zo anders, zo
heel anders dan zij hen ooit had
gehoord. Mamma's lokkende
vogelstem kende zij, en haar
verveelde, haar spottende, haar
boze stem, maar met dit krij
sen, als van oen boze meeuw.
Hoor, daar was vaders stem
weer. Vader sprak altijd rustig
cn gedempt, nu was het geluid
zwaarder en dreigend. Toen
klonken beide stemmen wild
rloor elkaar
Voorzichtig gleed kleme Tilja uit
haar bedj'e. Koud was het, ake
lig koud, alsof ijskoude vingers
je bij je blote benen pakten.
Dan stond ze daar op haar pan
toffeltjes, haar jurk snel om
haar schoudertjes geslagen. Zo
sloop zij ongemerkt op haar te
nen de gang door en de trap ai.
Had zij niet beter de dekens
over zich heen kunnen trekken
en wegkruipen m de lauwe
warmte van haar bed? Zou zij
niet terughollen, nu kon het
nog?
Maar onweerstaanbaar werd zij
aangetrokken door de schrik
wekkende geluiden beneden.
Toen hoorde zij lachen, zwaar
duister, Het was geen gewoon
lachen on het was niet te gelo
ven dat vader zo deed. Hij
vloekte zwaar en dat was ook
niets voor hem, dat paste niet
bij zijn /^ehte, lijdzame glim
lach en zijn vriendelijke ogen
met hun afwezige blik.
„Wat heb je de mensen bedon
derd, sloerie die je bent. En
wat een blinde dwaas ben ik ge
weest om eéa woord van je te
geloven. Weggestopt en ver
patst had je de buit. En waar
om? Je kon toch waarachtig al
les van me krijgen. En mij
maar aan het lijntje houden en
m die tussentijd je vermaken
met anderen. Ik was de vette
Vlieg, die toch al vastzat in ,ifl
web!"
Mngdalena trachtte er iets tussen
m te brengen, maar. hij over
schreeuwde haar. „Houd ja
bek, jij! Ik heb al veel te lang
naar je zoete praat geluisterd!
Wat voor «gedachten zijn er
door je kop gekronkeld bij dit
zaakje? Waarom heb je Eige-
naerd erbij willen lappen.
Waarom? Is hij je soms met té
voet gevallen? Was hij nu eens
een kerel die niet met je naar
bed wilde?"
(Wordt vervolgd
