Ik doe
het voor
de jeugd"
Luc Dumont: niet boos
maar teleurgesteld
HOEKSE JEUGD
WEER TUSSEN
DE WIELEN
Weinig ruimte voor
schuiven met metrolijn
81 S.V.V ers
VROUWELIJKE
HONKBALS CHEIDSRECHTER
ANS VAN DEN HAMER:
Wem
o
Diefstal van
Opel-Caravan
EMPEO-
vaamemer naar
commissie
stadsontwikkeling
Nu ia dienst van Vlaardingen
mmËËÊSSêii
iMfMXVS'
GEEN SPIJT
Roelants
KWETSUUR
MATIG
BESTE VRIENDEN
iU.jSDAG 22 JUNI l'JU
chiedam Bij alle onderde
len van de sport bestaat een
gebrek aan leiding. Leiding
op het bestuurlijke vlak,
maar ook in het veld. Kijk
naar de voetballers, hand
ballers, korfballers en ga zo
maar door. Overal heeft men
moeite om de wedstrijden te
spelen onder leiding van een
gediplomeerde scheidsrech
ter, Ook in de honkbalwe
reld is het gebrek aan
scheidsrechters niet nieuw.
Vooral in de lagere afdelin
gen en bij de jeugd staat
men vaak voor de aanvang
van de wedstrijd vergeefs
uit te zien naar de leider.
Om vooral bij de jeugd dit
probleem te ondervangen, is
de opleiding voor honkbal-
scheidsrechters ook openge
steld voor vrouwen.
rie vrouwelijke scheidsrechters
zijn er nu in Nederland. Twee
daarvan komen uit Gouda en
de derde woont in Schiedam.
Ans van den Hamer, de vrouw
van honkballer Lau van den
Hamer van Schiedam, heeft de
gak gewaagd om zich ïn het
zwart van de rechtspreker te
steken. Tot nu toe met veel ple
zier.
van den Hamer: ,,ik heb
zelf nooit aan sport gedaan.
Veel naar honkbalwedstrijden
gekeken, dat wel. Dat kwam
omdat Lau speelde. Dat ik naar
de scheidsrechterscursus ben
gegaan, is eigenlijk gekomen
door een grapje. Cor Warmer
dam van Schiedam vroeg me of
dat niet iets voor mij was, die
scheidsrechterscursus.
,Geef me maar op", heb ik toen
in een dolle bui gezegd. Toen
het bericht kwam, dat de cur
sus zou gaan beginnen heb ik
gezegd dat ik niet zou gaan.
Kan alleen maar zakken, dacht
ik."
Schiedam Het toekomstig tra
cé van de me:rclijn naar VIaaf
dingen lijkt vaster to liggen
dan men denkt. De meirobuun,
zoals die is gepland in hel
structuurplan, zal binnen niei
al re lange tijd rechtsgeldig
moeten worden. Zoals deze lijn
in het structuurplan is aangege
ven is die rechtsgeldigheid er
niet t?n dus is er een langgerekt
bestemmingsplan ontworpen,
waarin over een strcok van
m15 meter, een niet zo grote
nis land dus, rekening is gehou
den met eventuele afwijkingen
in het tracé.
Het Openbaar Lichaam Rijn
mond heeft enige spoed bepleit
hij het vaststellen van hel door
Schiedam lopende tracé van de
verbind ing Roller:! a m-Schie-
da m-Ket hel-Holy. W et houd c r
BoJmers van stadsontwikkeling
had wel oren naar enige spoed:
hij meende dat bij het snel
vaststellen van een bestem
mingsplan voor een metrotracé
door Schiedam (ondergronds in
de binnenstad!) sterke argu
menten voor het inderdaad on
dergronds traceren van deze
iijn door de binnenstad voor*
handen zijn, omdat het bestem
mingsplan het dan zo wil. Een
goot: voor de metrolijn door de
binnenstad zul alvast vooraf
wo r d en a ar. gele gd
Ac:] Hamer.
Schiedam De 31-jarige chef-sla
ger C. v.d. G. deed vrijdag aan
gifte bij de politie van de dief
stal van zijn auio, een beige
Cpel Caravan met het kenteken
FV-S2-30.
De auto stond geparkeerd op de
P.c-Lierdamsedijk.
Schiedam EtHPEO mag een
waarnemer leveren* voor de
vergaderingen vin de commis
sie stadsontwikkeling. Dit is
gisteravond tijdens een verga
dering van deze commissie be
sloten. Opmerkelijk evenwel
was de argwaan, die er onder
de raadsleden nog steeds je
gens de Utrechtse ontwikke
lingsmaatschappij bestaat.
Mevrouw üf. A. C. Taverne-van
Campcn de heer G. P. Ter-
hulsdonk bleken enige argwaan
jegens EMPEO te koesteren en
vroegen wethouder Solmrrs, of
zij de waarnemer ook vragen
konden stellen. De wethouder
bevestigde dit en vertrouwde,
dat dit dan ook inderdaad een
eerlijk antwoord zou zijn.
PC G-raadslid M. Eijkenaar
maakte een einde aan de dis
cussie door op te merken dat
gezien het openbare» karakter
voor dc commissievergaderin
gen, het voor een waarnemer
eigenlijk heel simpel is om op
de publieke tribune plaats te
nemen...-
Hef gaat om de jeugd.
door
Bas van
Bochove
chteraf heeft Ans geen spijt aan
de cursus te zijn begonnen.
„Na een paar weken had Ik de
smaak te pakken. I^euke sfeer
zo met elkaar op de cursus.
Maar het belangrijkste is wel,
dat ik enorm veel heb geleerd.
Als je langs de kant zit te kiï-
ken naar een honkbal wedstrijd
denk je dat je veel weet. Nou
jc weet niets. Ik durf rustig te
zeggen, dat ik op de cursus yfqJ
heb geleerd."
"et met spanning tegemoetgezie-
ne examen werd met goed ge
volg afgelegd. Op één na rle
beste was Ans van den Hamer.
Toen men Lau van den Hamer
dit vertelde, deed hem dat in
lachten uitbarsten. Hij: „Ik gP-
loofde er niet in. Ze begon r>r
wel aan, maar dat ze zou sla
gen geloofde ik niet, want honk
bal is al niet eenvoudig, iaat
staan het scheidsrechteren."
"oen het dan wel waar bleek te
zijn, dat Ans was geslaagd.
stond daar van de zijde van
haar man toch nog een bos
bloemen tegenover.
is van den Hamer, in die weken
van de cursus volgestopt met
vragen, zou echter graag zien.
dat het examen ook werd'uitge-
breid met een examen op het
veld.
,Die theorie krijg je er wel in,
maar op het veld weet je niet
hoe je te bewegen. De plaats
waar je moet gaan staan bij
voorbeeld. Dat zie je nu nog
vaak bij hoofdscheidsrechter:
bij grote wedstrijden, dat
niet weten hoe te gaan staan.'
Ans kijkt nu hij de wedstrijden
die ze gaat zien, niet meer zi>
zeer naar de wedstrijd, maar
let meer op de scheidsrechter,
„ïk ben enkele weken geleden
naar Sparta geweest. Lau
vroeg hoe de wedstrijd was.
maar daar heb ik bijna niets
van gezien. Mijn aandacht was
meer voor de scheidsrechter.
De wedstrijden, die Ans en ook
haar andere „zusters in de
sport" te leiden krijgen zijn
jeugdontmoetingen. Daarbij
zijn ook wel jongens van 17 en
18 jaar. Hoe ondergaan die de
leiding van een vrouw?
Ans: „Helemaal geen problemen.
Eerst kijken ze wel even
vreemd maar dan vraagt het
spel hun aandacht."
De kleding van een vrouwelijke
honkbalscheids rechter is geer.
probleem. Zwarte broek en
zwart jack met een zwarte pet.
Bij Ans van den Hamer staat er
een S op de pet. ,,Dat is een pet
van Lau. Een Schiedam-pet.
Eigenlijk heb ik alles van Lau
aan," lacht ze.
Dit seizoen, het eerste y»n Ans
als scheidsrechter, kijkt ze de
kat nog even uit de boom. „Je
kunt er nog niet veel van zeg
gen hoe het zich zal ontwikke
len, Maar de jeugd zit nu niet
zó dikwijls zonder shceirsrech-
ter. Want daarvoor heb ik het
gedaan."
Van onze sportredactie
Hoek van Holland Woensdag 30 juni gaat de tweede Hoekse
jeugdwielerronde weer van start. De organisatoren hebben
de zaak pop papier reeds rond. Gedurende drie avonden zul
len ongeveer 120 kinderen in zes afdelingen weer hun rond
jes gaan draaien op het parcours rond de Van Kijckevorssel-
school, dus ook donderdag 1 en vrijdag 2 juli.
Omdat veel kinderen vorig plaats om tien voor zeven en
jaar een wat té groot bedrag de laatste groep gaat om
aan waardebonnen, kregen,
heeft men zich dit jaar meer
prijzen in natura „aange
schaft". Of de deelnemers en
deelneemsters dit jaar ook
weer waardebonnen zullen
krijgen is in grote mate af
hankelijk van het enthou
siasme van het publiek. Van
af de kant kunnen namelijk
weer premies beschikbaar
gesteld worden voor de ver
schillende ritten. Alle deel
nemers dienen op de drie
avonden uiterlijk 6.30 uur
aanwezig te zijn. De start
van de eerste ritten vindt
acht uur ri jden.
Er zijn dit jaar geen medailles
gekocht, maar vaantjes, om
eens iets ander te doen dan an
deren. Daarnaast is er elke
avond voor de winnende groe
pen een speciale prijs beschik
baar. Deze is bestemd voor de
prijzenkast van de school. De
winnaars van het totaaLiklasse
ment over de drie avonden ont
vangen een aandenken vooi
zichzelf, dus voor elke rijder
In de ploeg.
De orgrjnisatoren doen een spe
ciaal beroep op de autobezitters
in de Columbusstraai en de
Van Spilbergenstraat, Zij wor
den verzocht hun wagens tus*
sen zes en negen uur rs avonds
elders te parkeren. Een vrij
parcours verhoogt de veiligheid
voo-r de kinderen.
maar «we u'.shïsicstclfl
-..ip.c :.'v -u./t1.tK'.:.:on'.
rnfccïc maa .den fc-Gearn raar
r>:I! «ia!
i-iiliirjït' -.vol u.n bi'Ziniier
v. ;n ..Ik
hom liever rsiot meer voor --VV
c.i zci' f.,::r.t*::;:*; van
mijn tor.'.ra ctci.tr ►vrpdchlin-
- en ctus.a.ueii r.i.iccr. V.nat
nu graag".
IG.m:>:v. (2i) sccelds vóór dit
onverwachte cr.cslac drie jaar
EVV. Drie jaar v-v.arln nau
we lUks de gedachte bij hem
kwam boven drijven om eer
andere vereniging op te zoeken.
Terwijl h:i cr.ricr her. Gtsena-
regimemaar niet in het eer
ste elftal gerankte. Hi: had het
we', naar zijn zin in Schiedam,
vee! bc-icr ir. teder geval dan
bij Fortuna, waar hij daarvoor
een jeugdcontract genoot. En
waar hij ook regelmatig on
der de toenmalige oefenmees-
ter Jan Brouwer in het t op-
elftal werd gestopt. Ondanks
deze positieve punten wilde hij
weg en monsterde gewoon ais
lid bij SVV aan. Waai' hij
e-en contract kreeg. Tot de
cember 1970, toen hij ineens
vernam dat hij alsnog samen
met Piet van Holst bij do
contract spelers ingedeeld zou
worden. Een prettige verras
sing, die trainer Jan Bens ver
klaarde met een; „Toen ik bij
SVV kwam had ik nog geen vol
ledig inzicht van het aanwezige
speiersmateriaai". Luc Du
mont voncl het allemaal wel
leuk en deponeerde prompt zijn
krabbel onder een hem voorge
legd contract, tijdens de laatst
gepasseerde maand december.
Maar de entree van de zeker rap
pe voorhoede speler, als betaal
de SVV-kracht, was nu niet
bepaald ideaal. Hij liep een
been kwetsuur op en duikelde
resoluut de ziektewet in. En zo
kon het contract dat zeker
een stimulans voor hem was
met dienst doen als „dopmg".
Maar zoals het met de meeste
blessures gaai, ging het ook
mat die van Dumont. De uitge
rekte enkelbanden kwamen na
een maand weer op de juiste
lengte, hij verdween aldus uit
Luc Dumont, zeer kort financieel aan SVV gebonden, nv
cf:east'J b'f Vacrd'nQ ?r.
de ziektewet en nam de tral*
r.:ngsbiji weer ter hand. Eerst
zwaaide hij er een beetje voor
zichtig mee, later voluit. Hij
speelde wat oefenpartijen en
bezocht het B-team. Dumom;
„Ik voelde dat ik weer een
beetje girug draaien". Juist op
een moment dat SVV en dan
vooral de vuurlinie heiemaa:
de goede smaak niet te pakken
had. Doelpunten waren bijzon-
der duur. En daarom ging
SVV's kersverse contractspeler
een elftalletje hoger denken
dan het tweede en die over
weging werd ook wel gestimu
leerd. Dumont: „Ik schopte
ze vaak op ce training er
van alle kanten in en Bens
zei het ook allemaal wel goed
te vmdenSVV-tra nier jan
Bens toonde zich trouwens-het
afgelopen seizoen helemaal
niet bang zijn topformatie in
grijpend te wijzigen. Zo werd
Piet van Holst op vele plaatsen
geïntroduceerd, een eer die Aad
Osterholt ook te beurt viel.
Maar met Dumont werd niet
geëxperimenteerd. Het bieef bij
een enkele reservebeurt en die
sïuatie zinde de kleine Vlaar-
dinger maar matig. Niet hele
maal content over zijn behan
deling verminderde zijn ijver
om te trainen, juist één van
zijn sterkere punten. Maar het
zinde hem ook nauwelijks om
zijn SW-geld zo maar op te sou
peren, zonder er echt iets voor
te doep. Dumont: „Toen kwam
de gedachte bij me op om te
vragen of mijn contract niet
geannuleerd zou kunnen wor
den. Toen ben ik ook naar het
bestuur gestapt, dat me alle
medewerking verleende".
Het prille contract werd al ras
versnipperd en Luc Dumont
kon zelfs de belofte lospeuteren
dat hij bij een amateurvereni-
ging zou mogen gaan spelen.
Een vier weken geleden „solli
citeerde" de nu vrije Vlaardin*
ger bij za-terdagvereniging
Vlaardingen derdeklasser
een club die Dumont in de voor
hoede best kan gebruiken.
Want al kwam hij bij SVV niet
uit de verf, hij faalde er niet.
Hij speelde immers nooit in. de
top-elf,
Zonder enige rancune tegen SVV
„we hebben als de beste
vrienden afscheid genomen"
gaat hij nu lekker een bal
letje bij Vlaardingen trappen.
Zonder gebonden te zijn. „Als
ik nu een week niet kan
trainen (door mijn werk) dan
kom ik niet De dwang is nu
niet zo groot".
Luc Dumont, die in een VJmr*
dings etablissement lachend
roept: „Ja, het is eigenlijk gek,
maar na dat SVV-contract ging
het niet meer. Maar ik ben er
nu af". En hij drinkt nog een
cola
