JAAP
KEUR
EEN
HALVE
EEUW
IN DE
VOETBALLERIJ
Uniek
feit
mn\>A n\
fKEP- Rot tv
Ifctf
It"
ILYv
SjPSaas?»., 'Tr
li
:TV
ZATERDAG 17 JUNI 1972
K
JH'V'"
.Vlaardingen „Laten we
inaar naar boven gaan-."
zegt de 68-jarige Jaap Keur
en beent me voor de trap
op. Hij loopt als een zee
man. „Boven" is de be-
stuurs kamer van de Afde
ling Rotterdam van de
„KNVB, populair genoemd
de Rotterdamse Voetbal-
- bond en met veel rollende
I's. Beter gezegd de Groot
Rotterdamse Voetbalbond,
want z'n invloed strekt zich
nit tot Maassluis en over de
Zuidhollandse eilanden.
Jaap gaat aan het hoofd van
de tafel zitten, kijkt even
naar de regen die neer-
plenst in de Witte de With-
straat en zegt dan: „Ik had
liever niet gehad die reeep-
tie. Het jaagt de mensen
-maar op kosten...,"
Het is typisch Jaap Keur. Me
vrouw Van Eek, zijn rech
terhand, die thee boven-
brengt, moet er even fijn
tjes om lachen.
WARS
Want Jaap Keur is wars van
gewichtigdoenerij. In de
circulaire aan de „aange
sloten voetbalverenigin
gen", waarin de clubs wor
den opgewekt hun steentje
bij te dragen aan het jubi
leumgeschenk (50 jaar
bondsofficial), wordt Jaap
Keur een „welhaast legen
darische figuur" genoemd.
|Van zoveel lof wordt hij ver
legen. De secretaris-pen
ningmeester van de Rotter
damse Voetbalbond is wel
een voorbeeld van plichts
betrachting. Hoewel nie
mand hem oplegt iedere
ochtend om 9 uur op kan
toor te zijn en Jakob
zoals Jan BIjloo, zijn voor
zitter, hem noemt best
een uurtje langer mag sla
pen, verschijnt de heer
Kéur stipt op tijd ten bure-
le. Een vrije zaterdag? Is er
Voor Jaap Keur niet bij,
Want die dag brengt hij
meestal door op recepties,
soms twee of drie achter el
kaar. En 's zondagsmorgens
is hij in de competitie
nog vroeger op dan anders.
Om zes uur begint de tele
foon al te ratelen van de
mannen, die nog vroeger
.zijn opgestaan: de consults,
die de velden hebben ge
keurd.
Van zes tot zeven moet dan
I de balans worden opge-
I maakt: voetballen of niet
voetballen, wanneer de
I - weergoden tegen zijn. AI-
I tijd weer een moeilijk be-
I slissing, die ook wel eens
Iverkeerd uitvalt. Maar
I daaraan is Jaap Keur door
I de jaren heen wel gewend
Igeraakt. Hij heeft eelt op
I .zijn ziel gekregen, behalve
I - voor lieden, die hem thuis
opbellen (meestal voor
„kaartjes") dan zijn vrouw
aan de telefoon krijgen en
beginnen te zeuren: „Vindt
u het nou niet vervelend
dat uw man altijd maar
Iweg Jaap Keur
.bromt: „Laten die lui zich
<met hun eigen zaken be-
moeien."
SPIL
■t¥=r/
Ilii»!
Voor de deur van het KNVB-
kantoor, afdeling Rotterdam.
door
Bart in 't Hout
Van onze sportredactie
Vlaardingen Op 23 juni
herdenkt Jaap Keur, de
secretaris penningmees
ter van de Afdeling Rot
terdam van de KNVB,
een uniek feit. Hij zal
dan namelijk een halve
eeuw als bondsofficïal
aan deze afdeling ver
bonden zijn.
Hij startte in 1922 (op 18
jarige leeftijd) als
scheidsrechter, terwijl
hij zelf nog voetbalde in
De Jonge Spartaan. In
1926 werd hij consul
van de RVB, In 1930 van
de KNVB. In 1931 word
hij commissielid van de
eerste onderzoekcom
missie van de RVB, in
april 1940 penningmees
ter van de RVB. Na af
loop van de oorlog nam
hij ook het secretariaat
op zijn schouders.
Verder:
1945 secretaris sub-
scheidsrechterscom-
missie;
1946 lid van de bondsver
gadering;
1955 lid van het sectiebe-
stuur afdelingen.
De heer Keur is tenslotte
ook nog lid van de com
missie amateurisme in
de KNVB alles teza
men voldoende om hem
straks in de zaal Romeo
en Julia van het Rijnho
tel in de bloemetjes te
zetten.
f 'S
Jaap Keur aan het werk voor de bond, nu ai een halve eeuw. Het werk is zo in omvang toegenomen, dat vele medewerksters de taak van de haer Keur moeten verlichten.
kïg had Keur nog wat bas
en giroboeken thuis. Na af
loop van de oorlog toen de
secretaris, de heer Verhey,
in ongenade viel, heeft
Jaap Keur zijn werk er
maar bij genomen. En zo is
het tot vandaag de dag ge
bleven.
,En denk nou niet, dat ik al
les alleen, doe. We hebben
een uitstekend bestuur en
de taken zijn goed ver
deeld."
|De secretaris-penningmees
ter, dat is de spil waar de
Botterdame Voetbalbond
om draait Voordat hij deze
gecombineerde functie op
zijn schouders legde, was
hij eerste penningmeester,
geworden in april '40. Een
maand later werd het
bondsbureau aan de Sta
tionsweg vernield. Geluk-
OPRECHTE
AMATEUR
In alle communiqués, die
over zijn jubileum de deur
uitgaan, wordt Keur gepre
zen als de „ras-echte" en
„pursang-amateur". Wordt
dat niet legendarisch?
„Ach," zegt de jubilaris,
„misschien wel. Misschien
ben ik wel de laatste die
het werk voor niets op
knapt. Maar ik ben echt
niet de enige. Kijk eens
naar al die verenigingen in
de bond. Ik krijg ze iedere
week hier, de mensen die
de toto-opbrengst komen
afdragen ik noem maar
een categorie. Worden zij
ervoor betaald? Nee! De
secretarissen, de juniorlei
ders, de commissieleden,
allen doen het uit liefde
voor de vereniging. En dat
maakt het praten zo ge
makkelijk; amateurs tegen
over elkaar.
„Je leest we! eens van ama
teurs, die bet niet zo nauw
meer nemen....».?"
Jaap Keur haalt de schouders
op. „Er zal hier of daar wel
eens iets gebeuren. Dat heb
je altijd gehad. Denk maar
aan beroemde zaken uit het
verleden: Formenoy, Land
man. Maar probeer het
eens te bewijzen. In de boe
ken is niets te vinden."
„Sommige clubs CW,
Overmaas klagen dat
hun spelers overschrijving
vragen naar andere clubs".
„Ook weer zoiets. Misschien
hebben die andere clubs
meer succes. En je weet het
nu eenmaal: succes ver
blindt. Soms ook gaan spe-
Irs met een trainer mee.
Alleen in de afdeling heb
ben we meer dan 2000
overschrijvingen. Heus, ge
loof mij: in de verenigingen
is geen geld. Die zijn blij
als zij de eindjes aan elkaar
kunnen knopen. Daarom
maak ik me zoggen over de
toto, als de regering besluit
de lotto toe te laten."
Die voetbaltoto levert de ver
enigingen iedere week een
lief sommetje op. Jaap
Keur wil geen exacte be
dragen moemen om
zoals hij zegt geen sche
le ogen te maken, maar als
die minder worden of zelfs
in hét ergste géval verdwij
nen, zul je gauw de nood
klok horen luiden. Dan is
het lieve leventje afgelo
pen.
Voorlopig is het nog elke vrij
dagavond in de Witte de
Withstraat een gezellige
drukte, wanneer de banko-
verschrijvingen en giro-af
drachten worden binnenge
bracht. Tot voor kort ge
beurde het in natura en
moest Jaap Keur in de
nacht van vrijdag op zater
dag soms met meer dan een
ton naar de bank om de tas
met geld in de kluis te de
poneren. Keur kan nog niet
begrijpen, dat het altijd
goed is gegaan. Ze hebben
wel eens op de loer gestaan
heeft de politie hem la
ter verteld.
De enige zorg, die de secreta
ris-penningmeester nu nog
kan hebben, is wanneer
een afgevaardigde van een
vereniging niet komt opda
gen, „Je kunt wel zeggen:
la-maar-waaien. Maar stel
je voor dat er een winnaar
bijzit. Is het bondsbureau
's maandags te klein...."
Zo'n absentgeval moet dus
worden opgespoord
Soms zit de afwezige ergens
in z'n buitenhuisje of cara
van. Hij heeft de toto-af
dracht glad vergeten. Nou,
dan moeten wij maar zor
gen dat we die toch nog in
ons bezit krijgen.
GOEIE OUDE TIJD
Hoewei Jaap Keur nog met
beide benen midden in
deze tijd staat, bekruipt
hem toch een gevoel van
weemoed wanneer hij te
rugdenkt aan vroeger. Aan
de tijd dat hij zelf nog
voetbalde bij D.J.S. De
Jonge Spartaan en later
bij Sparta in het derde
elftal. En altijd als half
back. Maar ook aan latere
jaren, toen de Rotterdamse
Voetbalbond nog echt de
bond was van alle vereni
gingen, ook de grote, die er
nu nog maar zijdelings wat
mee te maken hebben.
De hoogtepunten uit die ja
ren waren de Rotterdam—
Antwerpen wedstrijden,
uit en thuis. Uit: de gezel
ligheid van het op zaterdag
naar Antwerpen gaan, de
wedstrijd, het diner, de
Keizerlei en noem maar op.
Thuis: ook de sport en de
gezelligheid en de verheu
gende zekerheid dat de kas
sa rinkelde om tekorten in
de begroting aan te zuive
ren.
In Antwerpen kwam het
eerst de klad erin waardoor
de Sinjoren moesten afha
ken. De voorzitter van de
Entente Anversoise heef!
nog een enkele keer in de
buidel getast, maar dat was
natuurlijk niet vol te hou
den.
Aanvankelijk waren de Rot
terdammers wel teleurge
steld, maar later moesten
ze toegeven dat ook hier
het getij was verlopen.
Door de nieuwe constella
tie met het betaalde voet
bal. Een enkele schuchtere
poging om de traditie tot
nieuw leven te wekken
heeft Jaap Keur en zijn
mannen wel bewezen dat
het niet meer kon. Maar
dat belet hem niet om er
met stille weemoed aan te
rug te denken. Nu is de
enige gezelligheid het ge
zamenlijke etentje na da
jaarvergadering, die soms
in minder dan een uur tijd
is gepiept. En dan te den
ken dat zo'n vergadering
vroeger wel eens twee da
gen heeft geduurd en in. de
krantenverslagen „Poolse
landdag" werd ge
noemd......
DAMES
Dat was ook de tijd, dat voet
bal nog een echte mannen-
sport was, waarbij de da
mes hoogstens als toe
schouwster werden geduld.
Maar damesvoetbal was ta
boe en geen bondsbestuur-
der, die zijn zetel lief had,
zou het wagen voor de
zwakke sexe een lans te
breken. En hoor nu eens
wat Jaap Keur zegt: „Het
damesvoetbal neemt zo
hand over hand toe, dat we
ernstig aan een competitie
gaan denken. Het enige
probleem waarmee we nog
te maken hebben is de ter-
reinnood. Vooral aan de
linker Maasoever is nog
stëeds een tekort aan vel
den."
Nog een nieuw hoofdstuk
voor de 68-jarige secreta
ris-penningmeester Jaap
Keur is het zaalvoetbal, dat
gestadig toeneemt. Zo
groot is voor zaalvoetbal de
belangstelling, dat ook
hiervoor een competitie op
het programma staat.
Als compensatie voor het
veldvoetbal?"
„Nee, dat blijven twee ge
scheiden zaken."
En zo gaat de Rotterdamse
Voetbalbond, zo gaat Jaap
Keur met zijn tijd mee. Da
mes-voetbal, zaal-voetbal,
het brengt ook allemaal
meer werk aan de winkel,
maar dat schrikt Jaap
Keur niet af.
„Hoe lang denk je dit werk
nog te doen?"
„Zolang mijn gezondheid hel
toelaat." Jaap Keur Iaat
zich regelmatig keuren bij
dr. Fonteyn. Een ouda
Xerxaan doe na een paaf
diepe kniebuigingen tegen
Keur zegt: „Stop er maat
mee, je hebt nog een bloed
druk van een jonga
vent
Als we trap afgaan naar be
neden, kijkt Keur naar een
binnenplaats en zegt: „Hiet
gaan we binnenkort ver
bouwen". Ook de Rotter*
damse Voetbalbond staaf
niet stil.
