Hans Smeman tevreden Tienkamper lot van Niet naar Miinchen Voor reisdeviezen en alle verzekeringen BONDSSPAARBANK ZATERDAG 24 JUNI 1972 Men zal zelden een sport man of vrouw tegenko men, die ermee verzoend is om NIET naar een: gro te ■■5 sportgebeurtenis, te worden uitgezonden. Wij hebben er één ontmoet: de Schiedamse tienkam per Hans Smeman. Het is bij Hans Smeman wel niet van: „ha fijn, niet. naar München", maar hij heeft er volkomen vrede mee dat bijvoorbeeld Ed ward de Noorïander wel gaat. „Sportief zijn, ge zond zijn" is de tekst van een radioprogramma. -Hier is nu eens een sport man, die het in de prak tijk brengt. Waarmee Hans Smeman ons ook heeft verbaasd is dat hijeigenlijkniemandj de schuld geef t. Kou ja de KNAU- zou wat scheuti ger kunnen zijn, met z'n onkostenvergoedingen, want het leven van een sportman al ben je een rasamateur is duur. Wie Hans Smeman hemel hoog prijst is Jaap Noor denbos, de trainer van de tienkampers. Aan hem ligt het niet dat Hans Smeman niet aan de li miet voor München kan komen. Zijn stelregel is: je moet nu eenmaal roeien met de riemen die je hebt. En Hans Smeman heeft .geen andere. BART IN't HOUT chiedam De Nenijto op een zomeravond. Een stuk je atletiek in een grote ha venstad. Een paar kinderen leren starten. Een meisje gaat ruggelings over de hóogtelat. Op de sintelbaan een groepje hardlopers. „Mens sana in corpore sano" denk ik idyllisch, ter wijl de ober uit de kantine een" lange atleet van het veld weg plukt; Ik denk het nog ^ns Wannéér Wj éven later bezweet tegenover mij zit. Want in dc Schie damse tienkamper Hans Smeman schuilt inderdaad een gezonde geest. Hoewel nummer twee in zijn sport denkt hij er niet aan een uitverkorene te zijn voor de Olympische Spelen in München. Hij gunt .alle eer ~an zijn vriend en clubge- oot Edward de Xoorlan- der, die ook nog wel niet et door het NÖC vereiste antal punten 7800, tus- èn haakjes 200 meer dan e limiet van het I.O. C. aar Hans Smeman ïs er- an overtuigd, dat de Noor ander de reis kan halen, ans Smeman niet en hij egt het wat mij enigs- *ns verwondert zonder ok of jalouzie; „Edward s gewoon beter dan ik.";' aar. je. bent toch een paar jaar-: Nederlands kampioen geweest?" ;v a„toen Edward de Noorlan- eri niet mee; deed. Jk- ben timmer twee. Dat isnu ënmaal; zo." De Nborlan- ér 'staat op 7598 punten, f^jl Smeman, niet hoger tornt dan 7474. Dat scheelt iT een dikke honderd pun- ;en. Onlangs kwam hij in Aarhus(Denemarken) niet ibgèr dan tot 7103 punten, 'maar toen waren;de weers omstandigheden bar en doos. Desalniettemin was het aantal nog goed voor een tweede plaats, achter jen Deen. kan van. de zaak, waar ik werk. Het is dan juist ba- lanstijd en kan ik niet ge mist worden." Hans Sme man zegt het ook heel rus tig.-: in de trant- van. „het werk gaat voor hetmeis je." „Was het twee weken later geweest dan had ik zonder,.-bezwaar vrij kun nen nemen;" Hij heeft dus wel pech, deze Schiedam mer, maar hij laat ér geen traan om. Terwijl hij zijn windjack uittrekt,want het is binnen warmer dari bui- ten: grinnikt hij een beetje filosofisch: „Je kantoch wel dansen, al is het niet met de bruid". Hans Sme man is tevreden met het lot van bruidsjonker. baan denken. Vóór* hij' ;fEn je vrouw?' trouwde op z'n 23e was hij een alles-eter in de sport: judo, voetbal, atle tiek: Hij was geen avond thuis en geen weekend. „Dat moet wel verande ren" zei z'n vrouw. „Je moet nu kiezen.". Hans Smeman koos de atletiek een jeugdliefde, al van zijn dertiende jaar. irEn toen was ik weêr iedere ,Zij heeft zich ermee ver zoend. Ze vindt het ook wel ieük dat ik door -de sport een beetje bekend ben." WAAROM? REALIST ièt naar München, inaar ook eind'jitni-'niet mét de natio nale ploeg; waarin hij wel thuis hoort naar Griekenland. Vaarom niet?" hndat ik. die tij d niet weg LEEFTIJD Er is ook één voornaam ding dat hij tegen heeft: zijn leeftijd. Hij is'29 jaar. Hoe wel niet te oud voor een at leet is het toch wel een be zwaar voor hogere aspira ties. Hans Smeman is. ge trouwd en kan zich geen bokkesprongen meer ver oorloven. Hij moet aan-zijn door Bart in H Hout avond en ieder weekend van huis" lachte de. lange Schiedammer. „*s Avonds train ik hier, 's zaterdags op" Papendal en 'szondags ïs er wel een wedstrijd.". Dat kwam ook omdat hij in de eerste de beste wed strijd, waaraan hij als tien kamper: mee:deed,.de eer-, ste prijs won. „Dan word je wel eerzuchtig." Hans Smeman vertelt tussen neusen lippendat hij op bepaalde onderdelen van de tienkamp - best de num mer één zou kunnen zijn'; van Nederland, bijvoor beeld als hordenloper en posstokhoog springen. „Waarom-dan toch de Hen- kamp?" „Omdat, de veelzijdigheid mij fascineert. En de sfeer on der tienkampers is ook heel anders.Veel minder ge spannen." Maar Smeman heeft ook de keerzijde van de medaille, leren kennen. Zolang het om tienkampers onder elkaar- gaat is alles oké en ook op eenvoudige wedstrijden is ér geen cen tje pijn. Maar alles veran dert zodra je op grote wed strijden meedoet, zoals hij vorig jaar heeft ervaren bij dé Europese atletiekkam- pioerischappen in Helsinki. Want' dan merk je toch wel pijnlijk hoe alle belangstel ling zich concentreert' dp de^ andere "numjners; waari voor. het publiek ookpasdn grote getale komt opdagen. Want de "uren" dat de tien- kampers aan het;.werk'-wa ren. was het .Olympisch sta dion in Helsinki "toch maar dunnetjes bezet. En...... wanneer je dan in je eigen nummer nog. .terugvalt en zelfs 'je eigen 'mensen nog ternauwernood naar 'je om kijken heb je het wel hele maal gehad." Dan hpëf het" voor. mij niet meer." Hans Smeman laat doorscheme ren dat. de herinnering.aan die „kouwe douche" hem toch ook wel een beetje huiverig heeft gemaakt voor'München,' En dan die concurrentie uit het buitenland. Straks ko men ze weer opzetten de Duitsers, de Oost-Europea nen, de Amerikanen,. De grote man is-nog; steeds, de Krist, maar vlak ook de West-Duitser Kurt Bentli niet uit, als hij fit is. En je weet nooit welkeAmeri kaan er plotseling uit de bus komt. .Zij worden ook wel onder een andèr- ge sternte klaar gestoömd. In- het oostblok heb je de zoge- riaarridê staats-amateurs, die zich om niets anders be hoeven te bekommeren dan om hun sport.- In Amerika heb jé de universiteits-atie- ten, die niet bang behoeven te zijn dat hun studiebeurs wordt ingetrokken- wan- - neer zij de colleges niet met goed gevolg doorlopen. Én last but not -least de peppilletjes: HORMONEN Everials in de. krachtsport wordt er in het buitenland door de tïenkampersdap per geslikt. Hormonen-pre paraten bij de vleet. Diana- bolahabolica of hoe de dingen ook mogen he ten. Bayern Leverkusen maakt ze zelf; hoog eiwit- houdende dingetjes én ze zijn in Duitsland gewoon -in de apotheekte koop, zonder j doktersvoorschrift. Hans Smemanheeft niet alleen de klok horen lui den, hijweetook wel waar de klepel hangt.'Maar. aan zijn 'lijf geen polonaise; Dr. Visser, die hem iii. de sport begeleidt,- is er ook een groot tegenstander van. Hij geeft wel prolifar eivvitvoe- ding met 'vitamine-b com- plex, maardat istochwel - wat anders, r 'V-: v;"'- LIMIET ,Bij de buitenlanders verge- r leken zijn wij-maar magere jongetjes!" zegt Hans; Sirie-, man. „Als je d'r weëc 'eens I één tegenkomt is de man een meter gegroeid."- De man tegenover mij zegt" het ironisch1 éh toch ook met een zekere walging iri zijn stem. - - „De gevolgen blijven niet Uit?'.' - ':-i :"!v\ Hans Smeman haalt z'n schouders op; „Wie vertelt het na, Als de Olympische Spelen voorbij zijn ver dwijnen de atleten achter de horizon. tVan een enke ling hoor je nog eens wat." Hans Smeman blijft skep- tisch tot hij zegt: „het is na tuurlijk wel „verleide- Waarom?" Omdat een Olympisch kam pioen in de grote landen wel wat te wachten staat. Zijn bedje is gespreid. Hier ga. je rustig terug naar je stoel, die je verlaten hebt. Dan kun je toch beter blij ven zitten waaï je zit. Heb je; ook geen sores aan je hoofd." ,,Met andere woorden: een atleet staat hier niet in hoog aanzien?" Hans Smeman knikt. „De at letiek ïs' hier nog in veel opzichten een stiefkind. Wat dat betreft kun j e be- ter voetballer worden." Hans Smeman heeft gelijk. Wanneer hij zijn windjack weer aantrekt en naar het veld terugkeert om zijn training te hervatten is er nog. geen jongetje dat om -' z'n handtekening vraagt. VLAARDINGEN Schiedamseweg 12/2 v. Hogendorplaan 45 Dirk de Derdelaan 41 De Loper 10

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1972 | | pagina 3