Blik op liet water nu
anders dan vroeger
fi
1
Molen
blijft
draaien,
maar
zal niet
malen
mm sy
ÉaKfitëPI
HÉBlI
i
Zomerexpositie in Stedelijk
M
s
vapwNPSww a
mrngm
m
HPT'
SCHIEDAMSCHE COURANT DINSDAG 27 JUNI 1972
Schiedam Zeker in het leven van ons Nederlanders en
in dit verband spreken we liever van Hollanders heeft
het water, de eeuwen door, een uitermate belangrijke
plaats ingenomen. We hebben er ons steeds tegen moeten
beschermen en doen dat nog (de Deltawerken) als tegen
een niets en niemand ontziende vijand, maar aan de ande
re kant beschouwen we het water als onze grote vriend.
Waar zouden we moeten zeilen, zwemmen, en vissen als
we niet onze eeuwige zee, onze brede rivieren en onze wij
de plassen hadden
door
Jan.H.
Oosterloo
Vooral gedurende de laatste
honderd jaar heeft onze bena
dering van het water opmer
kelijke veranderingen onder
gaan. Verscheidene oorzaken
zijn daarvoor aan te wijzen,
waarin we ons echter op deze
plaats maar niet zullen ver
diepen. Ze zijn er echter en op
de tentoonstelling „Water" in
het Stedelijk Museum van
Schiedam kan men ze waar
nemen. Want directeur Hans
Paalman en zijn medewer
kersisters) hebben tal van
contrasten aanschouwelijk ge
maakt, die de bezoekers laten
zien wat er al zo is veranderd
en... wat hetzelfde is gebleven
en wellicht nooit zal verande
ren. Om met dit laatste te be
ginnen: het spel van de kinde
ren met het water wijzigde
zich niet.
In de aula, die een ludiek rust
punt in de expositie is, zijn
bakken met. water geplaatst,
waarin welig waterplanten
groeien, maar waarin ook
bootjes en plastic zwemvogels
drijven, waarmee de jeugd
naar hartelust kan spelen. Zij
-doet dat niet anders en zeker
ook met niet minder plezier
dan wij dat vroeger deden en
onze ouders en grootouders
ONTWIKKELING
En dat, terwijl we toch zo
enorm zijn veranderd. Men
moet maar eens de twee
strandseènes zien, waaraan
gestalte is gegeven. De ene
van omstreeks 1900, een
schoon en rustig strand met
twee volgens de mode van. die
tijd geklede dames, wande
lend met de parasol bescher
mend 'boven het hoofd. Daar
tegenover de scène anno 1972:
een strand vol met rotzooi
(waarbij natuurlijk lege bier
blikjes!) en lekker lui bak
kend in de zon de zo bloot mo
gelijke recreatiezoekenden.
Het verschil in de benadering
van het water tussen vroeger
en nu is echter wel het grootst
bij de kunstenaars. Hoe kan
het ook anders? In de kunst
beeft zich sinds het begin van
deze eeuw een geweldige ont
wikkeling voltrokken. En die
is heus nog niet geëindigd. Er
is een groot onderscheid tus
sen de wijze waarop de schil
ders van de Haagse School en
die van heden het onderwerp
water in beeld brachten. En
wat de groep „Kitchlng'* uit
Amsterdam met water doet is
wéér heel anders.
Van de meesters van de Haagse
School is een aantal represen
tatieve werken bijeenge
bracht: landschappen en zee
gezichten van J. H. Weissen
bach, Jozef Israëls, Leo Ge
ntel, W. B. Tholen en H. W.
Mesdag. En... laten we dat
even apart vermelden: dat
eeuw geleden en ook persoon
lijker.
Abstract zijn de composities
van Ton Hoit en Else Mulder
en sterk expressionistisch die
van Benner. De z.g. nieuwe
figuratie vindt men in het
steeds belangrijker wordende
werk van Arie van Geest en
dat van Ton Klop.
GOUDVISSEN
Een heel eigen en vaak zeer
geestige visie op het onder
werp water geeft de groep
Kltching. Men ziet van haar
een perspex aquarium, waar
in goudvissen door buizen van
het ene bassin naar het ande
re kunnen zwemmen {en dat
ook gewillig doen), een grote
foto van een ouderwets inte
rieur met echte goudvissen
kom (met vis), een venster
waarlangs men het water kan
laten plenzen, kortom: veel
leuke tot knotsgekke dingen,
waarmee men zich best zal
amuseren.
Tenslotte zijn er foto-objecten
van Peter Hutchinson uit Lon
den, foto's van Gerard van
Soest uit Schiedam en enige
schilderijen, van de in 1968
overleden Amsterdamse schil
der Ferdinand Erfmann.
Strand anno 1800, een onderdeel van de expositie.
mooie schilderijtje van W.
Sluiter: Meisje aan strand-
boulevard. Ook zijn er schil
derijen van zondagsschilders
als Sal Meijer en J. Wuister
geëxposeerd. Tegenover het
werk van die oude generatie
staat dat van de huidige, die
is vertegenwoordigd door kun
stenaars als Gerrlt Benner,
Friso ten Holt, Edgar Fern-
thout, Else Mulder, Arie van
Geest, Marinus Fluit en Ton
Klop. Hoe men ook dit werk
als zodanig moge waarderen,
men zal moeten erkennen, dat
de kunst van nu veel geva
rieerder is dan die van een
Stedelijk Museum, Hoog
straat 112, Schiedam; Z°-
mertentoonstelling „Wa
ter". Open dagelijks van
1037 uur en op zondag
van 12.30—16 uur. Tot U
augustus.
Schiedam De molen De
Noord aan de Noordvesf-
singel wordt gerestaureerd.
Zwetende en bestofte vrij
willigers zwoegen iedere
vrije zaterdag om de molen
van binnen schoon en opge
ruimd te krijgen. De molen
de Noord is in 1883 ge
bouwd. Sinds een paar jaar
is deze niet meer in ge
bruik, echter restanten van
meel, maalmachines cn de
kokers zijn allemaal nog
aanwezig.
Een groot deel van de machines
en. de stortkokers moet wor
den weggehaald, aangezien
men op de eerste twee verdie
pingen een proeflokaal wil
■maken. De Itf.V. Koning wit
dit laatste karwei onder han
den nemen. Men wist edhter
niet wat er met de bovenste
verdieping moest worden ge
daan. Eerst Wilde men boven
alles laten zo als het was. Het
geheel zou dan evenwel te
stoffig en te vuil zijn. De ge
meente heeft daarom het bo
venste gedeelte voor haar re
kening genomen. Hier zullen
kasten worden neergezet,
waarin gemeentemateriaal
kan worden opgeslagen.
De molen valt onder Monumen
tenzorg. Toch is het nodig dat
vrijwilligers het interieur van
de molen opknappen, aange
zien er o,p dit moment geen
geld is om dit door professio
nele krachten te laten doen.
De wielen van de molen zullen
blijven draaien en een Schie
dams stadsgeczicht blijft dus
behouden echter, gemaald zal
er nooit meer worden.
foto links boven:
De Molen de Noord, karakte
ristiek voor het Schiedams
stadsgezicht. De bijna hon
derd jaar oude molen is
echter aan restauratie toe.
foto rechts boven:
De reling van de molen wordt
door fanatieke verkenners
schoongemaakt en afge
schrapt. Het lijkt of deze jon
gens niets anders gewend
zijn dan molens schoonma
ken.
foto rechts onder:
Houten planken en de ijzeren
stangen van de maalmachi
nes moeten voorzichtig door
een luik naar beneden wor
den gelaten.
foto links onder:
Ook fizeren wielen die
voor oraaien van de mo
len n. moeten worden
schcc" - maakt, echter wan
neer ze niet meer te gebrui
ken zijn, worden zs op de
schroothoop gegooid.
r
StSSS
v'
isïïfesiwsl
