werk
1
„Burgemeester heeft gezegd niet
meteen te
sluiten"
Top Tien
Blok-hüt
of state?
RAADSMAN VAN WITTE PRIJZENHAL:
IP
H
we±-^wm
SCHIEDAMSCHE COURANT VRIJDAG 7 JULI 1972
Schiedam De 48-jarige Leo
van der Berg, instrament-
fitter van beroep en wo
nende in de Snoekstraat 19
*e Botterdam, heeft een
late roeping. Sinds vijf jaar
namelijk maakt hij op pro
fessionele wijze ïjzerplas-
fieken. Twee van zijn wer
ken hebben gestaan in het
Stedelijk Museum te Schie
dam tijdens de salon van
de Maassteden: „Helaas
heb ik daar niets ver
kocht", zegt hij aan de ené
kant wat spijtig, en aan de
andere kant toch lachend.
door
Bernadette
Ellas
Seo. van der Berg, werkend
.„onder de naam Dumont,
«waart vaak in Schiedam
"rond, niet zozeer om inspi
ratie op te doen, maar om
Sohïedamse kennissen te
bezoeken. Zijn dochter
Frouwke en zijn schoon
zoon. Aad Jans, operette
zanger die kort geleden bij
•het televisieprogramma
Goed Geoogst een eerste
prijs weghaalde, wonen in
Schiedam, bovendien heeft
hij .enige tijd bij Gusto ge
werkt, Schiedam ligt hera
dus wel na aan het hart.
Jumont werkt dagelijks
bij een groot internatio
naal constructiebedrijf in
Zwijn drecht (van zes uur
's morgens tot zes uut
Js avonds, zoals hij tussen
Schiedam Hoewel de
term „stadskantoor" in.
ambtelijke kringen al
een veel gebruikt'woord
is geworden, is er ten
stadhuize toch een be
scheiden discussie aan
de gang over een alter
natieve naam voor dit
gemeentelijke gebouw.
Men denkt daarbij voor
al aan Schiedams hoog
ste bestuuxderen, die
straks hoog boven de
stad hun bestuur zullen
uitoefenen op een van
de hoger gelegen verdie
pingen van het gebouw.
Er is een stroming die ge
meente-secretaris rar.
M. J. Blok zeer waar
deert en de naam
..B lok-hut" bedacht
heeft. Ook burgemees
ter Roelfsema mag zich
verheugen in een grote
achting van zijn ambte
naren, waarbij ze te
vens rekening houden
met hert feit, dat hij in
Groningen lange tijd be
stuurder is geweest. De
Roelfsema-state is bij
deze groep de alterna
tieve naam.
Hello-a—Mouth en MacNeal;
2. A whiter shade of pale
Procul Harum; 3. Meisjes met
rode haren—Arne Jansen; 4.
Let's danceCats; 5. Matri
monyGilbert O'Sullivan; 6.
Un canto a GaliciaJulio
Iglesias; 7. O babe, what
Would you sayHurricane
Smith; 8. Loco por tiChris
Montez; 3. Give up your guns
-"-Buoys; 10, Jumbo—Dizzy
Man's Band,
fbledamse top—tien:
>A whiter shade of palePro
cul Harum; 2. Meisjes met
rode harenArne Jansen; 3.
Un canto a Galicia—Julio
Iglesias; 4, Oh babe, what
would you say—Hurricane
Smith; 5. Summertrain—San
dy Coast; 6. Hello-a—Mouth
en MacNeal; 6, With a little
help from my friendsJoe
Cocker; 8. Mary's mamma
Uratna; 9. Summertime-
Zombies; 10. Give up your
guns—Buoys.
de bedrijven door vertelt),
hij heeft veel plezier in
zijn werk: „Je maakt er de
gekste dingen mee en ik
vind het geweldig leuk".
Hoe hij nu tot zijn hobby
gekomen is, dïe professio
neel aandoet? „Ik heb ei
genlijk altijd al in de me
taal gezeten en op mijn
werk was ik altijd wel met
die dingetjes bezig. Ik had
een paar leuke kleine din
getjes gemaakt en een col
lega van mij zei dat iemand
van een sigarenwinkel in
Den Haag die dingen best
in de etalage wilde hebben.
Ik heb ze -daar toen neerge
zet, dat was eigenlijk mijn
eerste expositie. Daarna
heb ik in de Laurenskelder
in Rotterdam geëxposeerd,
in restaurant Bellevue in
Rotterdam en nu staat er
werk van mij in de jazz
club B14 en in Miraraar,
het vroegere café „De
Fles", aan de *s Graven-
dijkwal". - -
SCHROOT
Van der Berg, erg gemakkelijk
pratend, erg veel zelfs en he
lemaal niet beschroomd om
zijn eigen mening te uiten en
naar buiten te dragen (zijn
stopwoordjes zijn „absurd"
en „voor het voetlicht"), is
compleet gek van zijn hobby
die min of meer In kunst is
ontaard en van zijn. werk. Hij
ziet zijn werk als hobby en
zijn hobby als hobby.
Waarom hij toch zijn hobby niet
ais werk gaat beschouwen en
full-time professioneel beeld
houwer wordt? „Nee, ik weet;
niet óf. ik' dat zou.'kunnen "vól-?
brengen. Het is nu een. ont
spanning voor mij, na mijn
werk, rk heb het nodig. Ik ben
wei vakèr een paar weken
thuis geweest en toen kwam
er niets uit mijn handen. Ik
vind het absurd dat kunste
naars zo vaak negatief tegen
over-mijn werk staan. Omdat
ik erbij werk ben ik dan niet
de ware kunstenaar Ik snap
dat niet. Ze zien. je dan niet.
voor vol aan. Het is ook moei
lijk om in de officiële kunst
centra te komen. Je werk
moet wel tot het kringetje be
horen. Iemand zei ook eens
een keer waar-om ik dan mijn
baan niet opzei. Ik heb toen
gezegdv-i7Daii moet ik wei iets
achter de hand hebben".
Het materiaal waar Dumont
zijn plastieken van maakt is
oud schroot, het kan variëren
van een oude naaimachine die
uit elkaar is gehaald of tot
een oude fiets die hij langs de
straat ziet liggen. Ook oud
weggegooid materiaal op het
constructiebedrijf neemt hij
wel mee en gebruikt het. De
meest vreemde onderdelen
gebruikt hij voor zijn kunst
werken.
Achter In ztfn tulnheeft hij een
motorblok liggen, de voet
stukken van zijn plastieken
bestaan in de meeste gevallen
uit tandradwïelen, de nek van
een paard dat hij pas ge
maakt heeft bestaat uit een
veer van een fïetszadel, kort
om van de gekste en meest
vreemdsoortige dingen wor
den plastieken gemaakt waar
uit men duidelijk kan opma
ken dat het een paard, een
mens of een object is.
NADEEL
Dumont wil van zijn nadeel een
voordeel maken. Zijn nadeel
is dat hij erg weinig mate
riaal heeft om mee te werken.
Met een lastrafo, een kiein las
apparaat, maakt hij zijn
plastiek-en, zijn nieuwe aan
winst is een kleine bank
schroef. „ik heb een hele ge
reedschapskist aangeboden
gekregen van Iemand die wat
van mij gekocht had. Die heb
ik geweigerd, omdat ik vind,
dat je ergens met kleine din
gen veel meer mogelijkhden
hebt. De beperking doet 't 'nO
gewoon. Ik kan nu gewoon een
haat-liefde verhouding op me
taal uitleven, met die kleine
dngen die ik heb, maar ik
vind dat het nadeel eigenlijk
een. voordeel is".
Dumont heeft zich niet alleen
met schroot beziggehouden,
maar ook met de zogenaamde
vuilnisbakken-kunst. Van
oude dingen, een oude schoen,
een bustehouder, een oud
broodrooster, een oude spons
en een oude dweil heeft hij
een tableau gemaakt. Het ge
heel is op een plank geplakt
en daarna geverfd. „Achter
dit zit eigenlijk een filosofie
verborgen. Ik heb een klein
tijdsbeeld willen -geven. Ik
heb de ontmenselijking willen
weergeven* Je vindt dit langs
de stranden en in de rivieren.
Eigenlijk is het erg mooi wat
aanspoelt.
DOEN
Vaak zeggen de mensen dat ze
de dingen die bij maakt
kunnen namaken. „Een hele
boel zeggen dat wel. En wan
neer je kan lassen is dat in
derdaad zo. Maar je moet het
alleen maar uitvoeren, ik heb
in de loop van de tijd een. heel
eigen stijl ontwikkeld. En er
is een hele tijd overheen ge
gaan voordat ik wat maakte.
En dan is het toch soms nog
niet je dat".
Dumont is niet altijd met plas
tieken bezig geweest. Hij
heeft in zijn jonge jaren nog
een cursus journalistiek ge
volgd, heeft onder meer gepu
bliceerd in het Rotterdamsch
Nieuwsblad, heeft een roman
„gepleegd'* (zoals hij zelf
zegt} die volgens hem ook
niets werd. Heeft in totaal
vier hoorspelen geschreven.
„De derde kreeg ik terug van
de Avro, er moesten een
paar veranderingen in aange
bracht worden. Toen heb ik
het weggegooid, ook omdat ik
met een vierde bezig was. Dat
is eigenlijk nooit wat gewor
den. Toen ben ik er maar he
lemaal mee gestopt. Toen. ben
ik wat gaan tekenen. -Maar ik
.vond het toch het beste om
me maar bij de ijzerplastie
ken te houden".
Van der Berg vindt het belang
rijkste dat zijn werk onder
mensen komt en voor het
voetlicht komt, vandaar ook
dat hij er geen bezwaar tegen
heeft dat zijn plastieken In ca
fe's, restaurants en sociëtei
ten terecht komen, min of
meer als goedkope wandver
siering. „Dat goedkoop zijn, is
van beide zijden. Ik wil dat
het gezien wordt en zij willen
een versiering. Als ik dan
niets hoef te betalen en zij
niet, is dat toch eigenlijk in
beider voordeel".
Het gesprek kabbelt lang
zaam voort. Er wordt ge
praat over kunstenaars
(„Ik ken er weinig persoon
lijk, maar wat je soms voor
absurditeiten ziet, dan
denk je wel eens hoe ko
men ze voor het voet
licht"), over de jeugd („ik
kan er niet over gillen, ze
zijn erg gemakzuchtig ge
worden"), hij praat over
zijn toekomst, Dumont
heeft nog een heleboel
nieuwe ideeën, die hij wil
gaan uitwerken, hij wil in
ieder geval niet stil blijven
zitten. Dan valt nog te ver
melden dat Dumont met
enkele plastieken van 20
augustus tot en met 10 sep
tember meedoet aan een
groepstentoonstelling in
het Lijnbaancentrum.
Rotterdam De affaire rond de Witte Prijzenhal in Maas
sluis is er één vol vraagtekens. Dat bleek woensdag voor
de president van de Rotterdamse rechtbank tijdens het
kort geding dat de NV de Witte Prijzenhal tegen
de gemeente Maassluis had aangespannen. Kort na de
opening op 22 juni werd de consumentenmarkt op last
van de gemeente door de politie gesloten, omdat het be
drijf in strijd zou zijn met het bestemmingsplan.
Brandende vraag waarop de president van de rechtbank,
mr. J. G. L. Reuder, twee verschillende antwoorden
kreeg: „Wat is de inhoud van het gesprek tussen de burge
meester van Maassluis en mr. J. van der Plas, die de be
langen van dé Witte Prijzenhal behartigt?"
Mr. J. van der Plas: „Ik wil be
nadrukken, dat het gesprek
allervriendelijkst verliep.
Burgemeester Van Dijck deel
de mij mee, dat hij de zaak
nog eens uitgebreid wilde be
studeren en de gemeenteraad
zou raadplegen."
,Toen ik vroeg of hij meteen
zou gaan sluiten antwoordde
de burgemeester, dat hij hele-'
maai niet van lawaai en pro
cessen houdt. Hij ging eerst
alles nog eens overwegen."
Mr. Reuder vroeg daarna aan
de raadsman van de gemeen
te Maassluis, mr. M. J, M.
van Kinderen, of hij even aan
burgemeester W. J. D. van
Dijck wilde vragen wat deze
precies had gezegd. De recht
bankpresident wilde met
name weten of de burgemees
ter de indruk had gewekt dat
de Witte Prijzenhal niet zou
worden gesloten.
Nadat burgemeester Van Dijck
en mr. Van Kinderen in de
rechtzaal waren teruggekeerd
zei laatstgenoemde: „Dat is
absoluut niet gezegd. De.bur
gemeester kan hierover trou
wens zelfstandig geen beslis
sing nemen, want dat moeten
b en w tezamen doen,"
DEFINITIEF
Een andere vraag is de beteke
nis van het woord „handel" in
het herziene bestemmingsplan
voor de KapelpoJder, waarin
de verbruikersmarkt Is geves
tigd. Mr. Van der Plas: „In
artikel 15/staat dat de grond
voor niets anders dan handel
en industrie mag worden ge
bruikt. Volgens ons is dat ook
detailhandel. Een definitie
van het begrip „handel" .be
staat niet",
Mr. Van Kinderen zei hierover
tijdens zijn pleidooi; „Het be
stemmingsplan laat alleen
handel toe in het kader van de
.-4(
door
Willem
Uilenbroek
Sinds de 22ste juni is de ingang van da Witte Prijzenhal gebarricadeerd.
Industriële bedrijven, géén de
tailhandel. Het hoofdkarakter
van het bestemmingsplan is
industrieterrein."
Volgens de raadsman van de
Witte Prijzenhal schiet de re
dactie van de voorschriften in
het bestemmingsplan dan te
kort. „De gemeente kan wel
een bouwvergunning weigeren
voor gebouwen, die in strijd
met het bestemmingsplan
zijn. Ook kan er een onthef
fing worden geweigerd. Maar
in dit laatste geval, zo heeft
de Kroon beslist, moeten
daarvoor dringende redenen
zijn. We hebben expres geen
ontheffing aangevraagd, om
dat de artikelen in de voor
schriften niet kloppen. Als de
gemeente geen detailhandel in
de Kape!polder wil had dat
beter moeten worden gedetail
leerd."
Verscheidene andere gemeenten
werden door beide advocaten
ten tonele gevoerd, waar zich
dezelfde problemen hebben
afgespeeld. Onder meer in
Schiedam waar een verbrui
kersmarkt kort na opening
werd gesloten. Een kort ge
ding stelde hier de gemeente
in het gelijk. Mr. Van der
Plas was het daar helemaal
mee eens, omdat de voor
schriften daar wel goed waren
opgesteld.
Over de hele geschiedenis was
mr. Van der Plas erg veront
waardigd. Met name de slui
ting van de cash- and carry-
zaak ondanks, volgens hem,
de toezegging van de burge
meester tijdens het gesprek
op 9 juni dat hij de zaak nog
eens zou bekijken, zat hem
niet lekker.
DICTATUUR
,Ik voel me bij de neus geno
men. Vooral omdat de sluiting
ook nog zonder aanschrijving
is gebeurd, zoals de wet ver
eist. Alleen, bi] zeer dringende
aangelegenheden mag - hier
van worden afgeweken.. Wij
moesten de 2iste via geruch
ten horen, dat de politie de
volgende dag kort na de ope
ning de Witte Prijzenhal zou
sluiten. Dat is een daad van
willekeur en geen afwegen
van de belangen. Het 2weemt
naar dictatuur!"
„Op 22 juni heb ik zelfs
's ochtends nog opgebeld en
een telegram gestuurd. Toch
ontvingen wij geen aanschrij
ving. Nogmaals, dit was geen
spoedeisende zaak. Er was
geen enkel excuus om de ver
bruikersmarkt met politie-
dwang te sluiten."
Tijdens de zitting bleek, dat de
gemeente wel degelijk een
aanschrijving had verstuurd.
Die was gezonden naar één
van de ondernemers, de heer
De Wit uit Reeuwijk, die zijn
aangetekende brief echter
niet had afgehaald. Dinsdag
ontving de gemeente de brief
ongeopend retour.
Mr. Van der Plas. „De Wit Is
niet de „overtreder". Dat is
de NV de Witte Prijzenhal."
Reactie van mr. Van Kinderen:
„Uit het handelsregister
bleek, dat op 25 mei is Inge-,
schreven de bv (besloten ven
nootschap red.) in oprich
ting van De Wit. Daarom heb
ben we met hem contact ge
had. Ik heb gisteren nog geïn
formeerd, maar in het han
delsregister staat nog steeds
hetzelfde."
Het raadsel waarom dit zo is
opgenomen, werd niet Uif de
doeken gedaan. De Witte Prij
zenhal is eigendom van de
Amsterdammer J. Vrolijk, die
de grond heeft verpacht aan
verscheidene ondernemers. In
feite is de Witte Prijzenhal
een soort overdekte markt;
Nadat beide advocaten de
standpunten van hun cliënten
uit de doeken hadden gedaan,
deelde mr. Reuder mee, dat
hij donderdag 20 juli zijn uit
spraak zal doen.
