MARIONETTEN ALS BOZE GEESTEN, MASKERS HERKENNING
Angélique
dubbel op
in Passage
SAIL IN DE TEERSTOOF
Wekelijks in Schiedam
MASKERS EN MARIONETTEN:
BOKSEN MET
DZJATSH IN
ZOLDER
THEATER
BAROK
ENSEMBLE
GEEFT
UITVOERING
MUZIEKKON-
FRONTATIE
IN STEDELIJK
EXCELSIOR
GEEFT
JUBILEUM
CONCERT
Jan Klaasgen
wordt
bevrijd
ROMANTIEK EN SOUL:
SCHIEDAMSCHE COURANT DONDERDAG 2 NOVEMBER 1972
In het Zoldertheater in de Teerstoof worden Iedere
zaterdagmiddag poppenvoorstellingen voor de
kinderen gegeven. Niet alleen de opvoering van
een poppenspel* is een kunst, ook het maken van
de poppen kan een kunst zijn. Een van de belang'
rijkste pappenmakers in Nederland is H. G. van
Tussenbroek. Hij maakte in 1920 zijn eerste pop
die als naam ,,De Boze Geest" meekreeg.
Een jaar daarop had hij met een aantal poppen een
tentoonstelling 5n Dordrecht. Zijn eerste buiten-
»- landse tentoonstelling was in 1929 in Cagnes sur
Nier, hij liet hier poppen zien die hij had gemaakt
van alles wat hij daar-vond. Hij maakte toen om
der meer „de Koppensneller" en „de Magische
Danseres". Bovendien waren Tussenbroeks ma
rionetten ook te 2ien op de Wereldtentoonstelling
5n Parijs in 1937. Zij kregen daar de Grand Prix.
Tussenbroek heeft zijn poppen nooit verkocht, hij
heeft altijd alles bijeen willen houden. Ben enke
le maal heeft hij 'n voorstelling, met z'n marionet
ten gegeven. Van de marionetten, is het eigenlijk
maar een kleine stap naar de maskers. De pop
penspeler Bert Brugman kwam namelijk op het
idee om de jeugd maskers te-laten maken en hen
ermee te laten spelen.
Het masker kent trouwens eenlange geschiedenis.
Het bekendste masker is natuurlijk dat van het
carnaval. Echter eerder werd het reeds gebruikt
bij de primitieve stammen; door de Grieken, die
het bij toneelopvoeringen gebruikten, eigenlijk
meer als herkenning voor de toeschouwers die ver
weg zaten (de maskers waren .groot, bezoekers
die veraf zaten konden dan toch verschillende fi
guren onderscheiden) dan als vermomming. Bij
de dans en het toneel in Japan en China werd het
masker ook veelvuldig gebruikt. Het. laatste mas
ker dat -op het toneel gebruikt werd was dat in de
Italiaanse Commedia Dell'Arte.
Pas in 1920 namen de Comédiens routiers van Léon
Chancerel, die het toneelspel in de Franse ver-
kennersbeweghng weer eens nieuw leven wilden
inblazen het masker weer ter hand. Volgens de
toneelspeler Lou Hoefnagels moet de toneelspeler
die met een masker optreedt trachten te vermij
den -dat hij een bepaald individu op de planken
zet; hij streeft ernaar een type uit te beelden dat
kan gelden aïs vertegenwoordiger van één soort.
Ook zegt hij, en dit heeft voornamelijk betrekking
op de Commedia Dell'Arte, „In het geïmprovi
seerde spel kan men zich veel gemakkelijker ui
ten wanneer men een masker draagt. Dit geldt
niet alleen voor houding en gebaren, maar ook
voor de te verzinnen tekst". Hoefnagels heeft
voor de toneelspelers met masker nog een raad
in petto: „Laat het masker nooit een bepaalde
persoon voorstellen, maar altijd een min of meer
algemeen type. Probeer niet die meneer van vier
huizen verder uit te beelden, die altijd zo ver
waand kijkt; streef er naar. dé verwaandheid
weer te geven", •-
Het masker en ook het poppenspel komen tegen
woordig steeds meer terug op het toneel en in het
theater. In het Zolderfcheater:in de Teerstoof ko
men iedere zaterdagmiddag om half drie poppen-
of marionettenspelers. Bovendien komen iedere
vrijdag en zaterdagavond cabaretgroepen of to
neelgroepen. Veel van deze mensen treden ook
met maskers op. Onder meer het Pantomime
theater Carroussei gebruikt maskers.
De Amsterdamse toneel
groep DZJATSH geeft za
terdagavond in de Teer-
stoof de try-out van een
nieuw stuk. Het stuk heet
„de Bokser". De essentie
van het stuk is „The strug
gle for life". Het handelt
over twee gedesillusioneer
de figuren in een café, die
het niet meer zo zien zit
ten. De hoofdmoot die dan
aan de orde komt is de
agressie.
Het stuk is, .zoals de titel ook
al min of meer suggereert,
agressief. Het is geschre
ven door Peter Worwel. De
regie is van Ralph Win-
gens. Peer Mascini speelt
Beertje en Ralph Wlngens
Poetje.
Voorts speelt DZJATSH de
Rode Dinky-Dink Bal van
Haubold-Wigmans en Mas
cini. Het is een eenakter en
laat twee arbeiders zien op
hun werk. Door de jaren
heen is hun dagelijkse ar
beid „ontaard" in een
spel: het handel drijven
rond een bal. Deze bal
vormt de inzet van een ab
surd-bizarre handelstaal.
Naarmate het stuk vordert
neemt de verontmenselij-
king toe. Zij verliezen stem
en geest om tenslotte te
eindigen in totale verpop-
pine.
Ralph Wingens speelt Char
lie Fred en Peer Mascini
Jote.ny Bill, De regie is
va& Ralph Wingens, het de
cor van Julius Dister. De
filmische omlijsting is van
Richard Hendrikx en Fred
van Kuyk, de techniek van
Peter Hekma,
Deze twee moderne eenak
ters zijn zaterdagavond te
zien in de Teerstoof,
Nieuwstraat 12, Schiedam.
Set Rotterdams Barok En
semble geeft vrijdagavond,
3 november, een uitvoering
in de aula van het Stedelijk
Museum te Schiedam. On
der leiding van Iskar Aribo
worden werken voor koor
en orkest van Bach, Fasch
en anderen uitgevoerd. Het
concert begint om kwart
over acht. Kaarten zijn
verkrijgbaar aan de bali
van het Stedelijk Museum,
Hoogstraat 112.
ttuzie kkonfr onta ti e-muziek
door jonge mensen
wordt zondag 5 november
in de aula van het Stedelijk
Museum te Schiedam ge
houden. Leerlingen van het
Rotterdams conservato
rium geven elke eerste
zondagmiddag in de
maand een concert in de
aula van het museurfl.
Deze maand zijn dat Mar
lies van Gent, piano, Kees
Langeveld, piano, Rudoif
v.d. Wel, cello en Clara
Zietse, sopraan.
3et concert begint om vier
uur en duurt tot kwart voor
vijf. Echter men kan al
vanaf half vier in de aula
terecht, dan wordt voor de
bezoekers thee geschon
ken.
Samenstelling:
Bernadette Elias
Bijdrage: J. A. Frenkei
Vormgeving:
Marijke Uilenbroek.
Schiedam Acht jaar geleden begon de nijvere Franse regis
seur Bernard Borderie, filmmaker op de lopende band met
een voorkeur voor grapjasserij en romantiek, aan zijn eerste
verfilming van een Angélique-roman uit de toen reeds respec
tabele reeks boeken, door het schrijversechtpaar Anne en Ser
ge Colon gewijd aan de éven charmante als temperamentvolle
aristocrate uit de tijd van de Zonnekoning. Die film heette
„Angélique, markiezin der engelen" en Michèle Mercier, een
dynamische actrice met weelderige vormen,, speelde de doch
ter van een edelman, die na haar kloosteropvoeding werd uit
gehuwelijkt aan een schatrijke lelijke, kreupele graaf, die uit
gesteenten goud liet fabriceren. Een snode monnik beschuldig
de hem van tovenarij, waarna een corrupte rechtbank hem ter
dood veroordeelde.
In PASSAGE kan' men dit deze week nog eens allemaal beleven
en het tweede deel komt er dezelfde avond nog achteraan ook:
.„Angélique, de weg naar Versailles", twee films in één voor
stelling dus. Borderie kon er na het eclatante publieke succes
van zijn eersteling namelijk niet meer mee ophouden en totdus-
ver heeft hij in totaal vijf Angèllque-fil'ms vervaardigd. Steeds
draafde Robert Hossein op als tegenspeler van de mooie
Michèle, in de eerste film als de mismaakte graaf, later in an
dere gedaanten. Hij versiert het allemaal aardig in zijn grafe
lijk paleis, waar er geducht op los gestoeid wordt. Angélique,
aanvankelijk onder de bekoring van een gezonde boerenzoon,
went langzamerhand wel aan hem, maar een jaloerse Bode
wijk XIV komt tussenbeide en al weert Angélique zich nog zo
lofwaardig, zij kan toch niet verhinderen, dat hij op de brand
stapel terechtkomt.
Het tweede deel speelt zich af in het Parijs van drie eeuwen her.
Angélique, nu een bekoorlijk weeuwtje, weet een roverhoofd
man voor haar karretje, des wrakes te spannen. Hij sterft na
eenvoudige handreiking ter assistentie van de markiezin, die
over een schutting moet worden geholpen. Er is dan nog een
boze kasteelheer, die niet met haar wil trouwen, maar toch
ook weer wel, er is een schotschriftschrijver, die plotseling
uit het beeld blijft, omdat hij is opgehangen, en er is een niet
helemaal braaf uitziende politiefunctionaris. Deze en nog meer
heren hebben het zo van Michèle te pakken, dat zij elkaar voor
de voeten lopen en de toeschouwer eigenlijk ook.
Borderie heeft de de-gen vechters uit het boek wat opzij gedrongen
om een ruimere plaats te gunnen aan pittige erotiek, een. be
zigheid, waaraan musketiers, gemaskerden, Gascogners en
anderen blijkbaar minder behoefte hebben. Michèle Mercier,
soms in het naakt, helpt daarbij een handje, en al is het nu
niet meer zo opwindend, als acht jaar geleden, het mag toch
altijd nog graag bekeken worden....
Michèle Mercier als Angélique met Robert Hossein.
De Gemende Zangvereniging
Excelsior houdt vrijdag
een jubileum-concert in de
Magnalia Delkerk, Albar-
dastra at 67, Schiedam. Het
begint om acht uur. Het
concert wordt gegeven ter
gelegenheid van het zeven
tig jarig bestaan, van. de
zangvereniging. Dirigent
van Excelsior is Leo Smit,
de speciale medewerken
den zijn Theo Ekker-van
der Pas, sopraan, Koos
Bons, orgel en piano en
Adrl Slootmaker, piano.
Bovendien verleent het Ko
ninklijk Schiedams Man
nenkoor Orpheus", onder
leiding van dirigent Chris
Verhoog, medewerking.
Kaarten zijn verkrijgbaar bij
de VWfSG, Overschiese-
straat I, Schiedam, bij de
heer B. Stouthandel, Lange
Haven 84 en bij de koorle
den. De prijs is 3.
3et poppentheater Elinor
geeft zaterdag om half drie
een voorstelling in het Zol
dertheater in de Teerstoof,
Nïemvstraat 12. Het pop
penspel dat gespeeld wordt
heet: „De bevrijding van
Jan Klaassen". De voor
stelling is speciaal bedoeld
voor kinderen, maar ou
ders, begeleiders en ande
ren zijn ook welkom.
Sail, een popgroep bestaande uit
drie meisjes en vier jongens,
<en groep Jie gedeeltelijk uit
Nederlanders bestaat en ge
deeltelijk uit Amerikanen eri
Engelsen, xomt vrijdagavond
In de Teerstoof, Nleuwstraat
12, Schiedam. Sail; Se naam
k voortgekomen uit het ge'
voel dat de artiesten kregen
als zij met elkaar speelden
(Net als water, weet je), bo
vendien was het eerste optre
den van de groep op een boot.
De riamen die bij Sail de hoofd
rol spelen zijn Jo-Alice, Mau
reen, Karen, Da oud, Jan, Bru
ce en Kim. Sail heeft niet al
tijd uit deze mensen bestaan,
in het allereerste begin waren
or zangeres/ccmponlste Jo-A
lice, Jacobs op de contrabas
en Daoud op allerlei trom
meltjes. Plotseling kwam er
echter als een donderslag bij
heldere hemel Maureen uit de
iucht vallen, eerst speelde zij
in haar eentjé gitaar en zong
erbij, echter spoedig ging zij
deel uitmaken van Sail.
Karen, een Amerikaanse, heeft
vroeger met allerlei beroemd
heden in de Verenigde Staten
opgetreden, Jo, eveneens
Amerikaanse, speelt sinds
haar zevende jaar piano, ech
ter pas vijf jaar geleden heeft
zij haar doel gevo-iden. Zij
ging gitaar spelen en trad op
met verschillende groepen in
New Vork. Op haar zeventien
de kwam zij naar Europa en
belandde in Amsterdam. Mau
reen is net als de andere twee
meisjes ook uit de V.S. afkom
stig. Zij begon op te treden
•toen 2ij drie jaar oud was.
Voordat ze twaalf was had ze
al in Carnegie Hall opgetre
den en verschillende t.v.-op-
tnedens gehad.
Na een bezoek aan Londen heb
ben de meisjes van Sail de
saxofonisfflultist Bruce en de
icaboref
drummer Kim naar Amster
dam gelokt. In hoofdzaak
speelt deze hall-Nederlandse
groep composities van Jo-Ali-
ce en Maureen. Over het alge
meen zijn het werkelijk ont
roerende nummers met hier
en daar een druppeltje soul,
dit druppeltje is dan wel erg
levendig.
jo-Alice 2egt daarover: „Toen
ik Maureen ontmoette wist ik
meteen dat onze muziek bij
elkaar paste. Het heeft met
liefde te maken, op een ro
mantisch niveau, maar ook
op universeel niveau. Ik hoor
de haar lead-gitaar spelen, en
vorsd dat zo fantastisch. De
eerste chick die ik ooit zo gi
taar had horen spelen".
De andere componiste Maureen
zegt over hetzelfde: „Toen ik
negentien was werd ik ver-
'üefd, toen ben. ik nummers
gaan schrijven. Voor hem. Zo
is het altijd gebleven. Ik zing
omdat ik verliefd ben. Op ie
mand en op iedereen".
Deze toch wel zeer bijzondere
groep komt vrijdagavond, ne
gen uur in de Teerstoof,
Nleuwstraat 12, Schiedam.
